Gemeenteraad Sprang-Capelle Bejaarden van Sprang maakten weer een gezellige auto-tocht. Perzisch sprookje kreeg unieke uitbeelding in „EFTELING" 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 25 JULI 1958 2 Behalve de Don Kozakken ziet men in deze film Paul Hörbiger, Sa bine Bethmann, Claus Biederstaedt, Willy Fritsch en de kleine zanger Stefan Haar. Van vrijdag tot en met zondag. Toegang alle leeftijden. The Tommy Steele Story". Wat Amerika bezit in Elvis Pres ley, bezit Engeland in Tommy Steele, die in korte tijd een leger van wilde en begeesterde fans achter zich heeft gekregen, en die na een bliksemsnel carrière voor radio en televisie thans met een eigen band door de wereld reist. En toch zag het er in de vroege jeugd van Tonny Steele helemaal niet naar uit, dat hij nog eens het idool van duizenden teenagers zou worden, want hij groeide op in Bermondsey, j een achterstraat, waar zijn gevoel voor muziek maar weinig kans kreeg om tot ontwikkeling te komen. Wel deed hij aan julo en misschien heeft Tommy daaraan zijn huidige wereld naam te danken. Door de judo na melijk kwam hij als zovelen in het ziekenhuis terecht en daar leende een verpleegster hem een gitaar. De pa tiënten, die zich aanvankelijk gru welijk ergerden aan Tonny's getok kel, begonnen er plezier in te krij gen, toen hij zelf aardige liedjes in het ritme van de jeugd ging maken. Na het ziekenhuis kwam Tonny in de zeevaart terecht, maar daar hij meer speelde dan werkte, was dat al gauw afgelopen. Hij durfde het thuis niet te zeggen en zo zwierf hij op een avond met zijn gitaar door Londen. Hij kwam in een klein cafeetje te recht en voordat hij het wist, had hij daar een baan als gitarist. Daarna kwam er een proefopname bij een grammofoonplatenmaatschappij en van dat ogenblik af rees Tonny's ster als een komeet. Hij werd een begrip voor de hedendaagse jeugd en het hart van vele bakvissen zal wel on herstelbaar gebroken zijn, toen be kend werd, dat hij zich had ver loofd met een leuk danseresje. Het verhaal van Tommy's jeugd kan men zien in deze film, waarin uiteraard vele van zijn grote succes sen zijn opgenomen, liefst veertien in getal, o.a. Doomsday Rock, Canni bal Pot, Teenage Party, Butterfin- gers, Water, Water, Build up, e.a. Déze film, waaraan verder nog meewerken The Steelmen, jazz-trom- pettist Humphrey Littleton, Tommy Eytle's Calypso Band en Chris O'Briens" Caribbeans, is een waar rock 'n roll, skiffle en calypso-feest. Maandag en woensdag. Toegang alle leeftijden. ,DE VLIEGENDE FAKIR' Krachttoer van Peter Reijnders en Anton Pieck Nederland's unieke sprookjes- tuin „De Efteling" te Kaatsheu vel, die elk jaar vele tiendui zenden bezoekers trekt en die vooral voor de jeugd een para dijselijk oord van fantasie en werkelijkheid is, heeft er weer een nieuw luisterrijk avontuur bij gekregen: het perzische sprookje van „De Vliegende Fa kir", Deze nieuwe aanwinst, gele gen tegenover de engelse tuin, mag wel het fraaiste en impo santste werkstuk worden ge noemd, dat „De Efteling" in haar sprookjeswereld te bieden heeft. Artisticiteit en techniek zijn hier gekomen tot een unie ke uitbeelding van deze bekoor lijke vertelling en men mag „De Vliegende Fakir" de krachttoer van Peter Reijnders en Anton Pieck noemen. GROOTSE OPZET, De verwezenlijking van dit sprookje is groots van opzet. Het zeer ruime tafereel stelt I voor de achtergevel met torens, tuin en vijvers van) een perzisch paleis. Het bouwwerk werd ont worpen door de bekende teke naar en illustrator Anton Pieck en is geïnspireerd door perzische miniaturen uit de 15e, 16e en 17e eeuw. Het is volkomen mas sief elk van de 32 kantelen weegt 80 kilo - en is tot in het kleinste detail verantwoord, 't Gehele complex beslaat een op pervlakte van 1600 m2. In dit stijlvolle oosterse geheel heeft 't technische vernuft van Peter Reijnders het sprookje van „De Vliegende Fakir" gere aliseerd op een wijze die zijn weerga niet heeft. Tussen en rond de twee torens, rijk ver sierd met oosterse motieven, speelt zich een scènd af, die had kunnen voorkomen in de ver halen uit Duizend en Eén Nacht. TULPEN OP MUZIEK, Als in een van de torens de luiken opengaan, treedt de fa kir naar voren, die op de shanai Feuilleton Het Renbaanschandaal van Epsom door: Percy King 32) *Je hebt me ongerust gemaakt, Ron. Annabella is in prachtconditie en toch... Hij trok langzaam aan zijn sigaar, terwijl diepe rimpels zich in zijn voorhoofd groefden, ,,'t Zou- vreeselijk zijn, als Phil Boroughs wat overkwam. Hij is een van onze beste jockeys." „Laat Phil maar schuiven, oom Arthur, 'k Heb hem op 't hart ge drukt, zich met niemand en niets in te laten dan met zijn trainer en 't paard. Hij lachte om de praatjes die de ronde doen. Mij zal niets gebeu ren, zei hij zo-even nog, en Anna bella wint de Paasprijs." „Morris was ook zo zeker, dat hem niets overkwam", zuchtte Gibbins, „en ze droegen hem als een wrak weg. Zou Blackstone 't geloofd heb ben, als hem gezegd was, dat hij zijn laatste rit ging maken?? 't Moet zo niet lang meer doorgaan, of onze mooiste sport ligt tegen de vlakte." 'k Sprak een paar bestuursleden er over", zei Fraser.„Ze denken, dat Phil zelf de praatjes heeft rondge strooid om interessant te doen, uit ijdelheid of sensatie." „Gibbins schudde 't hoofd. „Van die kracht is hij niet.' „Zou jij dat zaakje niet eens uit zoeken, Ashworth?" vroeg Fraser. „We moeten de nationale sport in ere houden. Er is nu genoeg gerod deld, hier en in het buitenland". „Ik ben er mee bezig, Fraser. Maar ik kan niet verder springen dan mijn polsstok lang is. De ,Gent- I lemen Races Association' heeft me een limiet gesteld. Ze kleven aan 't j geld. De lui van Epsom zijn niet scheutiger". I „Deze zaak moét uitgezocht wor den, Ashworth. Als de verantwoor delijke instanties niet willen af schuiven, ben ik bereid Belgelui klonk. Direct was het pu bliek in actie. Het gejuich belette hun, dieper op het onderwerp in te gaan. De clou van de middag was het verrijden van de grote Paasprijs. Al gauw na de start kwam er teke- ning, stond het voor kenners vast met welke paarden rekening moest worden gehouden en welke vrijwel kansloos waren. Na een minuut was Darling één, Black Devil twee, Annabella drie. i Gibbins had geen woord te veel van Phil Boroughs gezegd: hij was een jockey van aparte klas, kende zijn paard dóór en dóór, wist op 'n prik je wanneer het tijdstip kwam om 't uiterste er uit te halen. Hij liet zich niet van de kook brengen door de kreten van de duizenden, die Anna bella aan de kop wilden hebben, voor wie Annabella niet meer bete kende dan geldelijk gewin. De eerste ronden hadden in de volgorde nagenoeg geen wijziging gebracht. Een zacht tikje met de zweep beduidde Annabella, dat zij nu moest tonen wat zij waard was. De prachtige merrie scheen geëlec- triseerd. Zij kwam Black Devil op zij, passeerde hem en begon onmid dellijk op Darling in te lopen. Het tumult steeg met de seconde. Han den werden aan de mond gezet om des te harder de aanmoedigende kreten te doen schallen: „Annabella! Boroughs! Annabel la!" Ineens was het gejoel verstomd, viel stilte over het veld. Beklem mende, doodse, onheilspellende stil te. Toen de schrille kreet van een vrouw: „Hij is gevallen! Boroughs is ge vallen!" De ongelukstijding ging van mond tot mond. Ze werd gefluisterd in diepe verslagenheid, doch de fluis tering van duizenden deed het ge luid lijken op golven van een plot seling onrustig geworden zee. De verslagenheid week echter spoedig, de opwindende nek-aan-nek-race tussen Darling en Black Devil legde beslag op aller belangstelling. Eén jockey verongelukt acht andere in het zadel gebleven! Nieuwe kre ten van aanmoediging, nieuw ge juich, aanzwellend tot een machtige ovatie. „Black Devil! Black Devil win naar! Black Devil!" En terwijl het gejubel aanhield, reed een ambulancewagen het veld op. Gibbins loosde een diepe zucht, Eustace Fraser vloekte zachtjes. Ie mand naast Ashworth zei tot zijn 'metgezel: „Stomme idioten! Leren ze 't nooit?" „Ze zullen 't leren", antwoordde de ander op stellige toon. Ashworth en zijn oom wandelden naar het clubgebouw. Beiden ver meden te spreken over 't gebeurde, dat voor hen geen ongeluk, doch misdadige opzet was. Ashworth voelde zich down. Tenzij Phil Bo roughs er 't leven afbracht en zich enige bijzonderheden herinnerde, was het een hopeloze zaak. Zelfs in het gunstigste geval bleef 't de grote vraag of de jockey iets wist mede te delen, dat houvast gaf; daarvoor ging de misdadiger, die hier weder om de hand in had, te geraffineerd (een soort oosterse hobo) de fascinerende melodie Sanai Gath begint te spelen. Deze melodie bezit, zoals de oude perzische sagen vertellen, een wonder kracht. Zij moet door de muzi kant gespeeld worden met de raga (eigenj improvisatie), die bij het uur van de dag of bij de gemoedsstemming van de mu zikant past. Zo was er eens heel lang ge leden een Groot-Mogol, Keizer Akbar geheten, die zijn hofmu- zikant beval 's middags om 12 uur deze melodie te spelen met de raga van 12 uur 's nachts. Dit had tot gevolg, dat het nacht werd rond de muzikant en ieder die de melodie hoorde. Beneden het raam, waarvoor de fakir staat, ligt in de paleis tuin aan de overkant van de vijver een tulpenbed, doch zon der tulpen Al spelend kijkt de fakir fascine rend van links naar rechts naar dit tulpenbed, want hij heeft, volgens het sprookje, de op dracht ervoor te zorgen, dat alle tulpen bloeien wanneer de Groot-Mogol met de prinses zal verschijnen. Hij tracht dit te be reiken door de melodie Sanai Gath met een eigen raga te spe len. Plotseling begint één tulp boven de grond uit te komen en te groeien. De melodie klinkt door, het ritme wordt opgevoerd en allengs komen er meer tul pen boven de grond uit, totdat op het laatst 1000 rode tulpen uit de grond zijn gekomen en een prachig bloembed vormen. Nu treedt de fakir terug, de me lodie verstomt en de luiken slui ten zich. Even daarna openen zich bo ven in de toren een paar deu ren en de de fakir vliegt per vliegend tapijt door de lucht naar de andere paleistoren. Hier herhaalt zich het wonder van de op muziek groeiende tul pen, met dit verschil, dat voor deze toren 1000 gele tulpen be ginnen te bloeien. Aangezien echter bij de eer ste toren geen muziek meer klinkt, zijn hier de rode tulpen weer onder de grond verdwenen. Door vlug heen en weer te vlie gen tracht nu de fakir de beide velden tulpen in bloei te hou den. INGEWIKKELD SYSTEEM. Dit is het wonderlijke, fasci nerende sprookje, dat in „De Efteling" een unieke uitbeel ding heeft gekregen dank zij 'n voortreffelijke samenspel tus sen tekenaar-architect en tech nicus. Talloze uren zijn er ge moeid geweest met de realise ring van dit kostelijke idee, dat door Peter Reijnders en Anton Pieck met zoveel zorg en toewij ding is behandeld. Elk onder deel van deze rijke en vooral voor kinderen zo boeiende ver beelding heeft de volle aandacht gekregen en daardoor is deze „Vliegende Fakir" tot een beto verende realiteit geworden. De melodie Sanai Gath is niet zo maar een westers stukje muz- ietk met een oosters tintje, zij is een zuivere oosterse melodie, die men na veel speuren heeft gevonden in de veelheid van oosterse folkloristische muziek. Om dit brokje wonderlijke poëzie elke dag van 10 uur des morgens tot 7 uur 's avonds tot boeiende realiteit te maken, ko men uiteraard heel wat pro zaïsche hulpmiddelen te pas. Zo zijn er 12 elektrische motoren met een zeer ingewikkeld scha kel- en beveiligingssysteem, die dit snrookje „levend" houden. En hoe dat allemaal dan wel niet werkt, ach, laten we dat nog even 't geheim van dei smid i.s. van Peter Reijnders laten. Voor wie zich de vraag mocht stellen, waarom er nu juist tul- Een voor dit spdookje zijn ge- ruikt, zij nog vermeld, dat de ze bloem uit Perzië afkomstig is en daar veel in paleistuinen voorkwam. Gistermorgen is deze nieuwe Efteling-aanwinst door burge meester Mr. v. d. Heijden, in te- S genwoordigheid van Peter Reijn- ders, Anton Pieck en talrijke genodigden officieel in gebruik i gesteld. Wij komen hierop in ons vol- 1 gend nummer nog nader terug. te werk. Zij passeerden op het gras veld voor het clubgebouw een tafel, waaraan een knappe jon ge vrouw gezeten was) naast een zwaargebouwde man. Aan de rechterwijsvinger droeg hij een ring met opvallend grote steen. De dame sprak vertrouwelijk met hem. „Wie is dat?" vroeg Gibbins. „Blanche Whitlock. De vent ken ik niet." „Geen verlies. Zijn gezicht staat me niet aan." Gibbins' ge- I dachten keerden terug tot de onfortuinlijke jockey. „Arme Boroughs. Arme duivel." Iemand hield hem staande. „Ik hoorde toevallig wat U zei, Mr. Gibbins. Boroughs werd niet afgeworpen. Hij was ziek en viel. Hij had niet mogen rijden." „Ernstig gewond?" „Flij komt er wel bovenop, al maakte hij een lelijke smak. De dokter zei, dat Boroughs iets at." BOSVARKENS. Naar aanleiding van het rap port van de VVV, kring Mid den Brabant in samenwerking met de Vereniging tot Behoud van Natuur Monumenten, opge nomen in de edtie van vrijdag jl. willen wij ter verduidelijking èn corrigering gaarne het vol gende onder uw aandacht bren gen. Ongetwijfeld zijn wij het al len eens met het streven van bovengenoemde (verenigingen 'n einde te maken aan 't onbe schaafde werk van mensen, die zich in de vrije natuur niet we ten te gedragen en er na hun uitstapje een onbeschrijfelijke rommel achterlaten en ergelijke schade toebrengen aan bomen, struiken enz. Dit alles is zonder meer minderwaardig en balda dig te- noemen. In dit artikel werden enige voorbeelden aan gehaald van de vernielzucht van de jeugd in de natuur. Daarbij werden ook de verkenners ge noemd, die om een kampvuur aan te leggen jong hout en an dere aanplant zouden uitruk ken. Dit is volkomen onjuist gezien en ontactisch opgemerkt. De verkennersbeweging is een instelling, die juist aan de jeugd leert om een grote eerbied voor de natuur te hebben en er vol komen van te genieten. In zijn boek „Het verkennen voor jongens" door Lord Baden Powell, de oprichter van de ver- kennerbbewegijng, worden dan ook heel wat bladzijden besteed aan het buitenleven. Geen en kele verkennerstroep mag erop uittrekken zonder -'deskundige leiding. Om verkennersleider te worden moet men heel wat meer presteren, dan alleen het dra gen van een korte broek. Geen enkele leider zal volmacht krij gen met een verkennerstroep op kamp te gaan wanneer dit niet verantwoord wordt geacht door diverse geroutineerde men sen uit de Beweging. Hierbij spreekt het dus vanzelf, dat de leider de techniek en sfeer van het buitenleven zelf volkomen moet beheersen en in staat moet zijn deze goede leefwijze in de natuur ook aan de jongens ei gen te maken. Wij mogen hier nog wel aan toevoegen, dat er in onze groep de grootste straffen staan op 't vernielen van de natuur en het gebruiken van levend hout. Bo vendien, wanneer men beweert, dat de verkenners levend hout uitrukken om een kampvuur te stoken, dient men zich wel te realiseren, dat men met levend hout geen goed vuur stoken kan en dat dit een enorme rookont wikkeling tengevolge heeft. Een kind kan dit zelfs begrijpen. Hiermede willen wij niet bewe ren, dat er nooit eens een over treding wordt begaan. Wij gelo ven echter niet, dat het aan de zijde der verkennerij dusdanig treurig is gesteld, dat dit vermel denswaard is in een rapport over het vernielen van de na tuur. Wanneer een kind eens onge hoorzaam is, hoeft men daarom niet een geheel gezin te veroor delen. Het is dus verkeerd om in critiek een beweging aan te tasten die evenals degenen die deze critiek geven 'n taak heeft om aan mensen hun diensten te bewijzen. A. J. Rek V.L. M. J. W. Hooijmaijer G.L. Andreas Zijlmans-Groep. Ook wij zijn ervan overtuigd, dat de verkennersbeweging aan de jeugd de eerbied voor de natuur leert en dat derhalve natuur- vernieling door verkenners en welpen tot de hoge uitzonderin gen zal behoren. Anderzijds wor den de rapporten, waarvan hier sprake is, opgesteld uit eigen waarnemingen I van volkomen betrouwbare mensen, zodat men kwalijk kan beweren, dat een en ander „onjuist gezien" is. Blijft dus de conclusie, dat de verken nersbeweging kennelijk ook lei ders of leidsters telt, die zich niet helemaal en niet te allen tijde van hun vrantwoordlijke taak bewust zijn Red. „Iets at?" herhaalde Gibbins ongelovig. De ander knikte, ver volgde zijn weg. „Onthou dat, Ron. Hij at iets en wel alle duivels, hoe durft een trainer een zieke jockey te laten rijden? Neen, neen, 't was geen onge luk. 't Was poging tot moord. Er zijn enorme sommen op An nabella gezet, 't Paard was per fect in conditie' en zou met Phil absoluut gewonnen hebben. Laat je gedachten er eens over gaan, Ron." „Ze zijn nergens anders mee bezig," glimlachte Ashworth. Hij nam afscheid van zijn oom en belde zijn kantoor op. „Er is een keer of wat naar je gevraagd, Ron," zei (Myra Farlane. „Steeds door dezelfde persoon. Hij wilde zijn naam niet zeggen, evenmin zijn tele foonnummer. Beweerde, dat hij je wel vinden zou en vroeg, waar je gewoon was te dineren. (Wordt vervolgd) J.l. dinsdag maakten de bejaarden van Sprang onder leiding van enige dames- en heren van het Comité Ouden van Dagen alhier, hun jaarlijkse autotocht, die weer zeer goed geslaagd genoemd mag worden. Liet het weer zich 's morgens voor het vertrek niet erg gunstig aanzien en dreigde de tocht letterlijk in het water te zullen vallen, op de reis heeft het weer zich vrij wel de gehele tocht bijzonder goed gehou den en al viel er dan ook in Eindhoven een paar maal een flinke bui, veel last heeft het gezelschap hiervan niet onder vonden. Toen de chauffeurs om tegen 8 uur hun passagiers gingen afhalen, stonden allen reeds lang gereed (wij hoorden van oud jes die reeds om 5 uur waren opgestaan om zich voor de tocht klaar te maken) en werd naar de Bernhardstraat gereden waar de opstelling van de stoet zou plaats vin den. Om pl.m. half 9 startte de file van 27 auto's met een opgewekt gezelschap van 112 personen, na een rondje rond het ge meentehuis, in de richting Tilburg, uitge leidde gedaan door zeer vele ingezetenen. In Tilburg leidde de motorpolitie de co lonne door de stad in de richting Hilva- renbeek en ging het vervolgens naar Es- beek, naar Hotel Dalan. Hier werd het gezelschap een onver- wachtte verrassing bereid. Door mevrouw v. d. Laan (de echtgenote van de heer v. d. Laan, employé van de Levensverzekering- Mij. De Utrecht, die deze verrassingen van zijn superieuren had weten te bewerk stelligen), werd het gezelschap op de haar bekende wijze in dichtvorm namens de Mij. hartelijk welkom geheten, een gratis con sumptie aangeboden en werden tevens fraaie met foto's verluchte gidsen van het uitgestrekte landgoed De Utrecht te Esbeek aangeboden en keurige notitieblocs uit gedeeld. Na het gebruik van de koffie, werd hier na, onder leiding van dhr. v. d. Loon, een autotocht van pl.m. 1 uur over dit mooie en uitgestrekte landgoed met zijn vele model-boerderijen, rusthuis, enz. gemaakt, waarvan door de deelnemers bijzonder werd genoten, al vergden sommige bospaden het uiterste aan stuurmanskunst van de chauf feurs. Via Lage Mierde, Blade), Hapert, Eer- sel, Steensel, Veldhoven en Gestel, ging het vervolgens naar Eindhoven, aan de grens waarvan de Eindhovense motorpolitie present was om de file veilig naar Café restaurant Rozenstein aan de Aalsterweg te begeleiden, waar de warme maaltijd zou worden gebruikt. Nadat het gezelschap hier een verfrissing, was aangeboden, liet men zich het uitsteken de maal goed smaken. Aan tafel heerste een gezellige stemming, temeer toen een telefoontje van de voorzitter van het co mité, die jammer genoeg de tocht wegens drukke werkzaamheden niet kon meemaken, van thuis het bericht bracht dat het in Sprang de hele morgen al geweldig had geregend en wij vrijwel nog geen regen hadden gezien. Voor men echter om goed 2 uur van Rozenstein vertrok had ook Eind hoven reeds zijn deel gekregen, maar het eten smaakte er niet minder lekker om. Aan tafel richtte de waarnemend voor zitter van het comité, de heer W. van Wil- ligenburg het woord tot het gezelschap. Hij hoopte dat allen tot hiertoe reeds hadden genoten van de mooie tocht en wenste het gezelschap ook voor het verdere van de dag veel plezier toe. Hier dankte hij speciaal de heren chauffeurs voor de medewerking aan deze tocht door de beschikbaarstelling van hun auto's want ontegenzeggelijk was de spontane medewerking van de autobezitters voor het comité reeds een belangrijk deel voor het slagen van de tocht. Hij dankte Zuster Knook en Let Groene Kruis en hoopte dat Zr. Knook deze dag slechts een negatieve taak zou mogen hebben. De ingezeten van Sprang dankte hij hier ook voor de finan- tiele steun voor dit uitstapje en niet minder de firma's die gezorgd hadden voor koek, versnaperingen enz. gedurende de reis. Een speciaal woord van dank richtte spr. hier ook nog aan het adres van de Mij. De Utrecht voor de verrassing het gezel schap in Esbeek bereid. Wanneer de Mij. op haar polissen dezelfde coulance biedt, zal het wel gaan, meende spreker. Na de uitstekende maaltijd, bracht de heer v. Willigenburg onder applaus van het gezelschap hartelijk dank voor de keurige bediening en het lekkere maal aan de hos pes van „Rozenstein" en zeide dat hier voor geen verdere aanbeveling nodig was. Te kwart over twee vertrok men naar het Vogel- en Dierenpark Animali, aan de Röosterlaan te Eindhoven. Hier werd ruim anderhalf uur doorge bracht met de bezichtiging van de vele soorten tropische vogels, enz., terwijl ook door velen van het gezelschap verpozing werd gezocht in de speeltuin. Hier werd jammer genoeg een domper op de vreugde gezet, toen dhr. V. hij het spel op de draaiende schijf, zijn enkel zodanig bezeer de dat hij niet meer kon lopen. De ontbo den geneesheer achtte behandeling in het ziekenhuis noodzakelijk; hier bleek dat de enkel uit 't gelid was, zodat dhr. V. enige tijd rust zal moeten nemen. Juist voor het vertrek van Animali werd het gezelschap genoodzaakt te wachten tot een korte onweersbui met hevige regen ge passeerd was, zodat het ca. 4.15 uur was vooraleer de tocht kon worden vervolgd. De Eindhovensche motorpolitie deed de stoet uitgeleidde uit de stad, waarbij het kennelijk de bedoeling was nog zoveel mo gelijk van de lichtstad te laten zien. Over Nunen, Lieshout en Beek ging het toen naar Grave, waar nog een uurtje in „De Nagtegaal" werd doorgebracht en waar thee met koek werd aangeboden. Om ruim 7 uur werd vandaar de thuis reis aangevangen en kwam de stoet via Den Bosch en Waalwijk op de geplande tijd aan het Oosteinde aan, waar de har monie Marijke het gezelschap met mars muziek begroette en de stoet naar het Mo lenplein geleidde. De voorzitter van het comité de heer A. Kuijsten bracht hier allen hartelijk dank voor de ondervonden medewerking, waar door deze bejaarden-tocht weer zo uitne mend kon slagen en sprak de hoop uit dat het comité ook in de toekomst steeds op de medewerking van allen zal mogen rekenen. De chauffeurs brachten vervolgens de oudjes, die vol lof waren over de bijzon der mooie dag, naar huis. AGENDA EN PRE ADVIEZEN VOOR RAADSVERGADERING. Openbare vergadering van de raad der gemeente Sprang-Capelle op vrijdag 25 ju li 1958 des n.m. te 7.30 uur, ten gemeen- tehuize. Agenda 1. Opening. 2. Notulen. 3. Ingekomen stukken. 4. Toelating nieuw benoemde raadsle den. 5. Verlenen van eervol ontslag aan de heer J. C. Meenhorst als onderwijzer aan de openbare school voor g.l.o. te Capelle. 6. Intrekking van de tot wederopzeg ging verleende tegemoetkomingen, bedoeld in artikel 13 der Lager-Onderwijswet 1920. 7. Verlenen tegemoetkoming ex artikel 13 der Lager-Onderwijswet 1920. 8. Verlenen van medewerking ingevol ge art. 72 der Lager-Onderwijswet 1920 aan de Ver. voor Chr. Volksonderwijs te Sprang voor de aanschaffing van leermid delen tot een bedrag van f 3598. - 9. Vaststelling vergoeding vakonder wijzers ingevolge art. 101 bis der Lager On derwijswet 1920 aan de bijz. school voor g.l.o. te Capelle over 1956 en 1957. 10. Toekenning voorschot op de ver goeding vakonderwijzers ex art. lOlbis der Lager-Onderwijswet 1920 aan de nieuw opgerichte bijz. ulo-school over het tijdvak 1 september t.m. 31 december 1958. 11. Aangaan geldleningen, groot 63.000 gulden en 45.000 gulden bij de N.V. Bank voor Ned. Gemeenten te 's-Gravenhage. 12. Aangaan geldlening groot f 21.500 bij de Coöp. Boerenleenbank 's-Grevelduin Capelle te Kaatsheuvel en voorschotverle ning aan de Woningbouwstichting „Sprang- Capelle". 13. (Gedeeltelijke) ontbinding pacht overeenkomsten landerijen met toekenning van schadevergoedingen i.v.m. wegaanleg. 14. Verpachting landerijen. 15. Demping Binnenhaven te Capelle. 16. Toekenning huurcompensatie en duurte-toeslag aan het gemeente-personeel over het tweede halfjaar 1958. 17. Wijziging gemeente-begroting 1958. 18. Mededelingen. 19. Rondvraag. 20. Sluiting. Voorstel tot demping van de Binnenha ven te Capelle. De Binnenhaven te Capelle verkeert thans in een zeer slechte toestand. Onge veer 30 jaar geleden is een nieuwe haven beschoeiing gemaakt van turf. Deze haven beschoeiing is thans practisch vergaan. De kanten storten hier en daar reeds in, ter wijl dit zich binnen korte tijd over de ge hele linie zal voordoen. Dit verrottings proces van de turfbeschoeiing wordt ver sterkt door de voortdurende wisseling van vloed en eb, noodzakelijk voor het inlaten van buitenwater in de polder t.b.v. de tuin derijen of de afvoer van overtollig water uit de polder. Hierdoor ontstaat n.l. een grote zuigkracht op de wanden van de bin nenhaven, hetgeen mede van invloed is op genoemde verzakkingen. Voorzieningen kunnen mitsdien niet uit blijven. Daarnaast is de situatie schadelijk voor de volksgezondheid. Ratten en ongedierte tieren welig in holen en gaten in de be schoeiing, terwijl de modder in de binnen haven bij laag water een ondraaglijke stank verspreidt. B. en W. zijn van mening dat aan demping de voorkeur moet worden gege ven boven het maken van een nieuwe ha venbeschoeiing, omdat 1. daarmede ook een oplossing wordt verkregen van de stankverspreiding en de rattenplaag; 2. het steeds zwaarder wordende weg verkeer, hetwelk in de toekomst - na aan leg van de nieuwe provinciale weg, welke bij het dorp Capelle aansluiting verkrijgt op het bestaande wegennet - meer en meer langs de binnenhaven zal leiden en op een havenbeschoeiing steeds grote druk zal uitoefenen, wellicht dan weer nieuwe fi nanciële offers zal vragen; 3. de mogelijkheid tot verbreding van de straat in de toekomst aanwezig zal zijn. Op de gedempte binnenhaven zal een plantsoen worden aangelegd, waardoor het geheel een verzorgd aanzien zal krijgen. De kosten van demping worden geraamd op f 76.000. Bovendien zal over de gedempte binnen haven nog een straat lang pl.m. 20 m' en breed 7 m' worden aangelegd, met vier vleugels voor aansluiting op de bestaande wegen. De kosten hiervan zijn geraamd op f 4000. B. en W. stellen voor een krediet van f 80.000 voor demping van de binnenha ven te voteren. van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" uw mening

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1958 | | pagina 2