Gemeenteraad Sprang-Capelle
Bejaarden van Sprang maakten weer een
gezellige auto-tocht.
Perzisch sprookje kreeg unieke
uitbeelding in „EFTELING"
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 25 JULI 1958
2
Behalve de Don Kozakken ziet
men in deze film Paul Hörbiger, Sa
bine Bethmann, Claus Biederstaedt,
Willy Fritsch en de kleine zanger
Stefan Haar.
Van vrijdag tot en met zondag.
Toegang alle leeftijden.
The Tommy Steele Story".
Wat Amerika bezit in Elvis Pres
ley, bezit Engeland in Tommy Steele,
die in korte tijd een leger van wilde
en begeesterde fans achter zich heeft
gekregen, en die na een bliksemsnel
carrière voor radio en televisie thans
met een eigen band door de wereld
reist.
En toch zag het er in de vroege
jeugd van Tonny Steele helemaal niet
naar uit, dat hij nog eens het idool
van duizenden teenagers zou worden,
want hij groeide op in Bermondsey, j
een achterstraat, waar zijn gevoel
voor muziek maar weinig kans kreeg
om tot ontwikkeling te komen. Wel
deed hij aan julo en misschien heeft
Tommy daaraan zijn huidige wereld
naam te danken. Door de judo na
melijk kwam hij als zovelen in het
ziekenhuis terecht en daar leende een
verpleegster hem een gitaar. De pa
tiënten, die zich aanvankelijk gru
welijk ergerden aan Tonny's getok
kel, begonnen er plezier in te krij
gen, toen hij zelf aardige liedjes in
het ritme van de jeugd ging maken.
Na het ziekenhuis kwam Tonny in
de zeevaart terecht, maar daar hij
meer speelde dan werkte, was dat al
gauw afgelopen. Hij durfde het thuis
niet te zeggen en zo zwierf hij op een
avond met zijn gitaar door Londen.
Hij kwam in een klein cafeetje te
recht en voordat hij het wist, had hij
daar een baan als gitarist. Daarna
kwam er een proefopname bij een
grammofoonplatenmaatschappij en
van dat ogenblik af rees Tonny's ster
als een komeet. Hij werd een begrip
voor de hedendaagse jeugd en het
hart van vele bakvissen zal wel on
herstelbaar gebroken zijn, toen be
kend werd, dat hij zich had ver
loofd met een leuk danseresje.
Het verhaal van Tommy's jeugd
kan men zien in deze film, waarin
uiteraard vele van zijn grote succes
sen zijn opgenomen, liefst veertien in
getal, o.a. Doomsday Rock, Canni
bal Pot, Teenage Party, Butterfin-
gers, Water, Water, Build up, e.a.
Déze film, waaraan verder nog
meewerken The Steelmen, jazz-trom-
pettist Humphrey Littleton, Tommy
Eytle's Calypso Band en Chris
O'Briens" Caribbeans, is een waar
rock 'n roll, skiffle en calypso-feest.
Maandag en woensdag.
Toegang alle leeftijden.
,DE VLIEGENDE FAKIR'
Krachttoer van Peter Reijnders en Anton Pieck
Nederland's unieke sprookjes-
tuin „De Efteling" te Kaatsheu
vel, die elk jaar vele tiendui
zenden bezoekers trekt en die
vooral voor de jeugd een para
dijselijk oord van fantasie en
werkelijkheid is, heeft er weer
een nieuw luisterrijk avontuur
bij gekregen: het perzische
sprookje van „De Vliegende Fa
kir",
Deze nieuwe aanwinst, gele
gen tegenover de engelse tuin,
mag wel het fraaiste en impo
santste werkstuk worden ge
noemd, dat „De Efteling" in
haar sprookjeswereld te bieden
heeft. Artisticiteit en techniek
zijn hier gekomen tot een unie
ke uitbeelding van deze bekoor
lijke vertelling en men mag „De
Vliegende Fakir" de krachttoer
van Peter Reijnders en Anton
Pieck noemen.
GROOTSE OPZET,
De verwezenlijking van dit
sprookje is groots van opzet.
Het zeer ruime tafereel stelt
I voor de achtergevel met torens,
tuin en vijvers van) een perzisch
paleis. Het bouwwerk werd ont
worpen door de bekende teke
naar en illustrator Anton Pieck
en is geïnspireerd door perzische
miniaturen uit de 15e, 16e en
17e eeuw. Het is volkomen mas
sief elk van de 32 kantelen
weegt 80 kilo - en is tot in het
kleinste detail verantwoord, 't
Gehele complex beslaat een op
pervlakte van 1600 m2.
In dit stijlvolle oosterse geheel
heeft 't technische vernuft van
Peter Reijnders het sprookje
van „De Vliegende Fakir" gere
aliseerd op een wijze die zijn
weerga niet heeft. Tussen en
rond de twee torens, rijk ver
sierd met oosterse motieven,
speelt zich een scènd af, die had
kunnen voorkomen in de ver
halen uit Duizend en Eén Nacht.
TULPEN OP MUZIEK,
Als in een van de torens de
luiken opengaan, treedt de fa
kir naar voren, die op de shanai
Feuilleton
Het
Renbaanschandaal
van Epsom
door: Percy King
32)
*Je hebt me ongerust gemaakt,
Ron. Annabella is in prachtconditie
en toch... Hij trok langzaam aan
zijn sigaar, terwijl diepe rimpels zich
in zijn voorhoofd groefden, ,,'t Zou-
vreeselijk zijn, als Phil Boroughs wat
overkwam. Hij is een van onze beste
jockeys."
„Laat Phil maar schuiven, oom
Arthur, 'k Heb hem op 't hart ge
drukt, zich met niemand en niets in
te laten dan met zijn trainer en 't
paard. Hij lachte om de praatjes die
de ronde doen. Mij zal niets gebeu
ren, zei hij zo-even nog, en Anna
bella wint de Paasprijs."
„Morris was ook zo zeker, dat hem
niets overkwam", zuchtte Gibbins,
„en ze droegen hem als een wrak
weg. Zou Blackstone 't geloofd heb
ben, als hem gezegd was, dat hij zijn
laatste rit ging maken?? 't Moet zo
niet lang meer doorgaan, of onze
mooiste sport ligt tegen de vlakte."
'k Sprak een paar bestuursleden
er over", zei Fraser.„Ze denken, dat
Phil zelf de praatjes heeft rondge
strooid om interessant te doen, uit
ijdelheid of sensatie."
„Gibbins schudde 't hoofd. „Van
die kracht is hij niet.'
„Zou jij dat zaakje niet eens uit
zoeken, Ashworth?" vroeg Fraser.
„We moeten de nationale sport in
ere houden. Er is nu genoeg gerod
deld, hier en in het buitenland".
„Ik ben er mee bezig, Fraser.
Maar ik kan niet verder springen
dan mijn polsstok lang is. De ,Gent-
I lemen Races Association' heeft me
een limiet gesteld. Ze kleven aan 't
j geld. De lui van Epsom zijn niet
scheutiger".
I „Deze zaak moét uitgezocht wor
den, Ashworth. Als de verantwoor
delijke instanties niet willen af
schuiven, ben ik bereid
Belgelui klonk. Direct was het pu
bliek in actie. Het gejuich belette
hun, dieper op het onderwerp in te
gaan. De clou van de middag was
het verrijden van de grote Paasprijs.
Al gauw na de start kwam er teke-
ning, stond het voor kenners vast
met welke paarden rekening moest
worden gehouden en welke vrijwel
kansloos waren.
Na een minuut was Darling één,
Black Devil twee, Annabella drie.
i Gibbins had geen woord te veel van
Phil Boroughs gezegd: hij was een
jockey van aparte klas, kende zijn
paard dóór en dóór, wist op 'n prik
je wanneer het tijdstip kwam om 't
uiterste er uit te halen. Hij liet zich
niet van de kook brengen door de
kreten van de duizenden, die Anna
bella aan de kop wilden hebben,
voor wie Annabella niet meer bete
kende dan geldelijk gewin.
De eerste ronden hadden in de
volgorde nagenoeg geen wijziging
gebracht. Een zacht tikje met de
zweep beduidde Annabella, dat zij
nu moest tonen wat zij waard was.
De prachtige merrie scheen geëlec-
triseerd. Zij kwam Black Devil op
zij, passeerde hem en begon onmid
dellijk op Darling in te lopen. Het
tumult steeg met de seconde. Han
den werden aan de mond gezet om
des te harder de aanmoedigende
kreten te doen schallen:
„Annabella! Boroughs! Annabel
la!"
Ineens was het gejoel verstomd,
viel stilte over het veld. Beklem
mende, doodse, onheilspellende stil
te. Toen de schrille kreet van een
vrouw:
„Hij is gevallen! Boroughs is ge
vallen!"
De ongelukstijding ging van mond
tot mond. Ze werd gefluisterd in
diepe verslagenheid, doch de fluis
tering van duizenden deed het ge
luid lijken op golven van een plot
seling onrustig geworden zee. De
verslagenheid week echter spoedig,
de opwindende nek-aan-nek-race
tussen Darling en Black Devil legde
beslag op aller belangstelling. Eén
jockey verongelukt acht andere
in het zadel gebleven! Nieuwe kre
ten van aanmoediging, nieuw ge
juich, aanzwellend tot een machtige
ovatie.
„Black Devil! Black Devil win
naar! Black Devil!"
En terwijl het gejubel aanhield,
reed een ambulancewagen het veld
op. Gibbins loosde een diepe zucht,
Eustace Fraser vloekte zachtjes. Ie
mand naast Ashworth zei tot zijn
'metgezel: „Stomme idioten! Leren
ze 't nooit?"
„Ze zullen 't leren", antwoordde
de ander op stellige toon.
Ashworth en zijn oom wandelden
naar het clubgebouw. Beiden ver
meden te spreken over 't gebeurde,
dat voor hen geen ongeluk, doch
misdadige opzet was. Ashworth
voelde zich down. Tenzij Phil Bo
roughs er 't leven afbracht en zich
enige bijzonderheden herinnerde,
was het een hopeloze zaak. Zelfs in
het gunstigste geval bleef 't de grote
vraag of de jockey iets wist mede
te delen, dat houvast gaf; daarvoor
ging de misdadiger, die hier weder
om de hand in had, te geraffineerd
(een soort oosterse hobo) de
fascinerende melodie Sanai Gath
begint te spelen. Deze melodie
bezit, zoals de oude perzische
sagen vertellen, een wonder
kracht. Zij moet door de muzi
kant gespeeld worden met de
raga (eigenj improvisatie), die
bij het uur van de dag of bij de
gemoedsstemming van de mu
zikant past.
Zo was er eens heel lang ge
leden een Groot-Mogol, Keizer
Akbar geheten, die zijn hofmu-
zikant beval 's middags om 12
uur deze melodie te spelen met
de raga van 12 uur 's nachts.
Dit had tot gevolg, dat het nacht
werd rond de muzikant en ieder
die de melodie hoorde.
Beneden het raam, waarvoor
de fakir staat, ligt in de paleis
tuin aan de overkant van de
vijver een tulpenbed, doch zon
der tulpen
Al spelend kijkt de fakir fascine
rend van links naar rechts naar
dit tulpenbed, want hij heeft,
volgens het sprookje, de op
dracht ervoor te zorgen, dat
alle tulpen bloeien wanneer de
Groot-Mogol met de prinses zal
verschijnen. Hij tracht dit te be
reiken door de melodie Sanai
Gath met een eigen raga te spe
len. Plotseling begint één tulp
boven de grond uit te komen en
te groeien. De melodie klinkt
door, het ritme wordt opgevoerd
en allengs komen er meer tul
pen boven de grond uit, totdat
op het laatst 1000 rode tulpen
uit de grond zijn gekomen en
een prachig bloembed vormen.
Nu treedt de fakir terug, de me
lodie verstomt en de luiken slui
ten zich.
Even daarna openen zich bo
ven in de toren een paar deu
ren en de de fakir vliegt per
vliegend tapijt door de lucht
naar de andere paleistoren.
Hier herhaalt zich het wonder
van de op muziek groeiende tul
pen, met dit verschil, dat voor
deze toren 1000 gele tulpen be
ginnen te bloeien.
Aangezien echter bij de eer
ste toren geen muziek meer
klinkt, zijn hier de rode tulpen
weer onder de grond verdwenen.
Door vlug heen en weer te vlie
gen tracht nu de fakir de beide
velden tulpen in bloei te hou
den.
INGEWIKKELD SYSTEEM.
Dit is het wonderlijke, fasci
nerende sprookje, dat in „De
Efteling" een unieke uitbeel
ding heeft gekregen dank zij 'n
voortreffelijke samenspel tus
sen tekenaar-architect en tech
nicus. Talloze uren zijn er ge
moeid geweest met de realise
ring van dit kostelijke idee, dat
door Peter Reijnders en Anton
Pieck met zoveel zorg en toewij
ding is behandeld. Elk onder
deel van deze rijke en vooral
voor kinderen zo boeiende ver
beelding heeft de volle aandacht
gekregen en daardoor is deze
„Vliegende Fakir" tot een beto
verende realiteit geworden. De
melodie Sanai Gath is niet zo
maar een westers stukje muz-
ietk met een oosters tintje, zij
is een zuivere oosterse melodie,
die men na veel speuren heeft
gevonden in de veelheid van
oosterse folkloristische muziek.
Om dit brokje wonderlijke
poëzie elke dag van 10 uur des
morgens tot 7 uur 's avonds tot
boeiende realiteit te maken, ko
men uiteraard heel wat pro
zaïsche hulpmiddelen te pas. Zo
zijn er 12 elektrische motoren
met een zeer ingewikkeld scha
kel- en beveiligingssysteem, die
dit snrookje „levend" houden.
En hoe dat allemaal dan wel
niet werkt, ach, laten we dat
nog even 't geheim van dei smid
i.s. van Peter Reijnders laten.
Voor wie zich de vraag mocht
stellen, waarom er nu juist tul-
Een voor dit spdookje zijn ge-
ruikt, zij nog vermeld, dat de
ze bloem uit Perzië afkomstig
is en daar veel in paleistuinen
voorkwam.
Gistermorgen is deze nieuwe
Efteling-aanwinst door burge
meester Mr. v. d. Heijden, in te-
S genwoordigheid van Peter Reijn-
ders, Anton Pieck en talrijke
genodigden officieel in gebruik
i gesteld.
Wij komen hierop in ons vol-
1 gend nummer nog nader terug.
te werk.
Zij passeerden op het gras
veld voor het clubgebouw een
tafel, waaraan een knappe jon
ge vrouw gezeten was) naast een
zwaargebouwde man. Aan de
rechterwijsvinger droeg hij een
ring met opvallend grote steen.
De dame sprak vertrouwelijk
met hem.
„Wie is dat?" vroeg Gibbins.
„Blanche Whitlock. De vent
ken ik niet."
„Geen verlies. Zijn gezicht
staat me niet aan." Gibbins' ge-
I dachten keerden terug tot de
onfortuinlijke jockey. „Arme
Boroughs. Arme duivel."
Iemand hield hem staande.
„Ik hoorde toevallig wat U zei,
Mr. Gibbins. Boroughs werd niet
afgeworpen. Hij was ziek en
viel. Hij had niet mogen rijden."
„Ernstig gewond?"
„Flij komt er wel bovenop, al
maakte hij een lelijke smak. De
dokter zei, dat Boroughs iets at."
BOSVARKENS.
Naar aanleiding van het rap
port van de VVV, kring Mid
den Brabant in samenwerking
met de Vereniging tot Behoud
van Natuur Monumenten, opge
nomen in de edtie van vrijdag
jl. willen wij ter verduidelijking
èn corrigering gaarne het vol
gende onder uw aandacht bren
gen.
Ongetwijfeld zijn wij het al
len eens met het streven van
bovengenoemde (verenigingen
'n einde te maken aan 't onbe
schaafde werk van mensen, die
zich in de vrije natuur niet we
ten te gedragen en er na hun
uitstapje een onbeschrijfelijke
rommel achterlaten en ergelijke
schade toebrengen aan bomen,
struiken enz. Dit alles is zonder
meer minderwaardig en balda
dig te- noemen. In dit artikel
werden enige voorbeelden aan
gehaald van de vernielzucht van
de jeugd in de natuur. Daarbij
werden ook de verkenners ge
noemd, die om een kampvuur
aan te leggen jong hout en an
dere aanplant zouden uitruk
ken. Dit is volkomen onjuist
gezien en ontactisch opgemerkt.
De verkennersbeweging is een
instelling, die juist aan de jeugd
leert om een grote eerbied voor
de natuur te hebben en er vol
komen van te genieten.
In zijn boek „Het verkennen
voor jongens" door Lord Baden
Powell, de oprichter van de ver-
kennerbbewegijng, worden dan
ook heel wat bladzijden besteed
aan het buitenleven. Geen en
kele verkennerstroep mag erop
uittrekken zonder -'deskundige
leiding. Om verkennersleider te
worden moet men heel wat meer
presteren, dan alleen het dra
gen van een korte broek. Geen
enkele leider zal volmacht krij
gen met een verkennerstroep
op kamp te gaan wanneer dit
niet verantwoord wordt geacht
door diverse geroutineerde men
sen uit de Beweging. Hierbij
spreekt het dus vanzelf, dat de
leider de techniek en sfeer van
het buitenleven zelf volkomen
moet beheersen en in staat moet
zijn deze goede leefwijze in de
natuur ook aan de jongens ei
gen te maken.
Wij mogen hier nog wel aan
toevoegen, dat er in onze groep
de grootste straffen staan op 't
vernielen van de natuur en het
gebruiken van levend hout. Bo
vendien, wanneer men beweert,
dat de verkenners levend hout
uitrukken om een kampvuur te
stoken, dient men zich wel te
realiseren, dat men met levend
hout geen goed vuur stoken kan
en dat dit een enorme rookont
wikkeling tengevolge heeft. Een
kind kan dit zelfs begrijpen.
Hiermede willen wij niet bewe
ren, dat er nooit eens een over
treding wordt begaan. Wij gelo
ven echter niet, dat het aan de
zijde der verkennerij dusdanig
treurig is gesteld, dat dit vermel
denswaard is in een rapport
over het vernielen van de na
tuur.
Wanneer een kind eens onge
hoorzaam is, hoeft men daarom
niet een geheel gezin te veroor
delen. Het is dus verkeerd om
in critiek een beweging aan te
tasten die evenals degenen die
deze critiek geven 'n taak heeft
om aan mensen hun diensten te
bewijzen.
A. J. Rek V.L.
M. J. W. Hooijmaijer G.L.
Andreas Zijlmans-Groep.
Ook wij zijn ervan overtuigd, dat
de verkennersbeweging aan de
jeugd de eerbied voor de natuur
leert en dat derhalve natuur-
vernieling door verkenners en
welpen tot de hoge uitzonderin
gen zal behoren. Anderzijds wor
den de rapporten, waarvan hier
sprake is, opgesteld uit eigen
waarnemingen I van volkomen
betrouwbare mensen, zodat men
kwalijk kan beweren, dat een en
ander „onjuist gezien" is. Blijft
dus de conclusie, dat de verken
nersbeweging kennelijk ook lei
ders of leidsters telt, die zich
niet helemaal en niet te allen
tijde van hun vrantwoordlijke
taak bewust zijn
Red.
„Iets at?" herhaalde Gibbins
ongelovig. De ander knikte, ver
volgde zijn weg. „Onthou dat,
Ron. Hij at iets en wel alle
duivels, hoe durft een trainer
een zieke jockey te laten rijden?
Neen, neen, 't was geen onge
luk. 't Was poging tot moord.
Er zijn enorme sommen op An
nabella gezet, 't Paard was per
fect in conditie' en zou met Phil
absoluut gewonnen hebben.
Laat je gedachten er eens over
gaan, Ron."
„Ze zijn nergens anders mee
bezig," glimlachte Ashworth.
Hij nam afscheid van zijn oom
en belde zijn kantoor op.
„Er is een keer of wat naar
je gevraagd, Ron," zei (Myra
Farlane. „Steeds door dezelfde
persoon. Hij wilde zijn naam
niet zeggen, evenmin zijn tele
foonnummer. Beweerde, dat hij
je wel vinden zou en vroeg, waar
je gewoon was te dineren.
(Wordt vervolgd)
J.l. dinsdag maakten de bejaarden van
Sprang onder leiding van enige dames- en
heren van het Comité Ouden van Dagen
alhier, hun jaarlijkse autotocht, die weer
zeer goed geslaagd genoemd mag worden.
Liet het weer zich 's morgens voor het
vertrek niet erg gunstig aanzien en dreigde
de tocht letterlijk in het water te zullen
vallen, op de reis heeft het weer zich vrij
wel de gehele tocht bijzonder goed gehou
den en al viel er dan ook in Eindhoven
een paar maal een flinke bui, veel last
heeft het gezelschap hiervan niet onder
vonden.
Toen de chauffeurs om tegen 8 uur hun
passagiers gingen afhalen, stonden allen
reeds lang gereed (wij hoorden van oud
jes die reeds om 5 uur waren opgestaan
om zich voor de tocht klaar te maken) en
werd naar de Bernhardstraat gereden waar
de opstelling van de stoet zou plaats vin
den. Om pl.m. half 9 startte de file van
27 auto's met een opgewekt gezelschap van
112 personen, na een rondje rond het ge
meentehuis, in de richting Tilburg, uitge
leidde gedaan door zeer vele ingezetenen.
In Tilburg leidde de motorpolitie de co
lonne door de stad in de richting Hilva-
renbeek en ging het vervolgens naar Es-
beek, naar Hotel Dalan.
Hier werd het gezelschap een onver-
wachtte verrassing bereid. Door mevrouw
v. d. Laan (de echtgenote van de heer v. d.
Laan, employé van de Levensverzekering-
Mij. De Utrecht, die deze verrassingen
van zijn superieuren had weten te bewerk
stelligen), werd het gezelschap op de haar
bekende wijze in dichtvorm namens de Mij.
hartelijk welkom geheten, een gratis con
sumptie aangeboden en werden tevens
fraaie met foto's verluchte gidsen van het
uitgestrekte landgoed De Utrecht te Esbeek
aangeboden en keurige notitieblocs uit
gedeeld.
Na het gebruik van de koffie, werd hier
na, onder leiding van dhr. v. d. Loon, een
autotocht van pl.m. 1 uur over dit mooie
en uitgestrekte landgoed met zijn vele
model-boerderijen, rusthuis, enz. gemaakt,
waarvan door de deelnemers bijzonder werd
genoten, al vergden sommige bospaden het
uiterste aan stuurmanskunst van de chauf
feurs.
Via Lage Mierde, Blade), Hapert, Eer-
sel, Steensel, Veldhoven en Gestel, ging het
vervolgens naar Eindhoven, aan de grens
waarvan de Eindhovense motorpolitie
present was om de file veilig naar Café
restaurant Rozenstein aan de Aalsterweg te
begeleiden, waar de warme maaltijd zou
worden gebruikt.
Nadat het gezelschap hier een verfrissing,
was aangeboden, liet men zich het uitsteken
de maal goed smaken. Aan tafel heerste
een gezellige stemming, temeer toen een
telefoontje van de voorzitter van het co
mité, die jammer genoeg de tocht wegens
drukke werkzaamheden niet kon meemaken,
van thuis het bericht bracht dat het in
Sprang de hele morgen al geweldig had
geregend en wij vrijwel nog geen regen
hadden gezien. Voor men echter om goed
2 uur van Rozenstein vertrok had ook Eind
hoven reeds zijn deel gekregen, maar het
eten smaakte er niet minder lekker om.
Aan tafel richtte de waarnemend voor
zitter van het comité, de heer W. van Wil-
ligenburg het woord tot het gezelschap.
Hij hoopte dat allen tot hiertoe reeds
hadden genoten van de mooie tocht en
wenste het gezelschap ook voor het
verdere van de dag veel plezier toe. Hier
dankte hij speciaal de heren chauffeurs
voor de medewerking aan deze tocht
door de beschikbaarstelling van hun auto's
want ontegenzeggelijk was de spontane
medewerking van de autobezitters voor het
comité reeds een belangrijk deel voor het
slagen van de tocht. Hij dankte Zuster
Knook en Let Groene Kruis en hoopte dat
Zr. Knook deze dag slechts een negatieve
taak zou mogen hebben. De ingezeten van
Sprang dankte hij hier ook voor de finan-
tiele steun voor dit uitstapje en niet minder
de firma's die gezorgd hadden voor koek,
versnaperingen enz. gedurende de reis.
Een speciaal woord van dank richtte spr.
hier ook nog aan het adres van de Mij.
De Utrecht voor de verrassing het gezel
schap in Esbeek bereid. Wanneer de Mij.
op haar polissen dezelfde coulance biedt,
zal het wel gaan, meende spreker.
Na de uitstekende maaltijd, bracht de
heer v. Willigenburg onder applaus van het
gezelschap hartelijk dank voor de keurige
bediening en het lekkere maal aan de hos
pes van „Rozenstein" en zeide dat hier
voor geen verdere aanbeveling nodig was.
Te kwart over twee vertrok men naar het
Vogel- en Dierenpark Animali, aan de
Röosterlaan te Eindhoven.
Hier werd ruim anderhalf uur doorge
bracht met de bezichtiging van de vele
soorten tropische vogels, enz., terwijl ook
door velen van het gezelschap verpozing
werd gezocht in de speeltuin. Hier werd
jammer genoeg een domper op de vreugde
gezet, toen dhr. V. hij het spel op de
draaiende schijf, zijn enkel zodanig bezeer
de dat hij niet meer kon lopen. De ontbo
den geneesheer achtte behandeling in het
ziekenhuis noodzakelijk; hier bleek dat de
enkel uit 't gelid was, zodat dhr. V. enige
tijd rust zal moeten nemen.
Juist voor het vertrek van Animali werd
het gezelschap genoodzaakt te wachten tot
een korte onweersbui met hevige regen ge
passeerd was, zodat het ca. 4.15 uur was
vooraleer de tocht kon worden vervolgd.
De Eindhovensche motorpolitie deed de
stoet uitgeleidde uit de stad, waarbij het
kennelijk de bedoeling was nog zoveel mo
gelijk van de lichtstad te laten zien.
Over Nunen, Lieshout en Beek ging het
toen naar Grave, waar nog een uurtje in
„De Nagtegaal" werd doorgebracht en
waar thee met koek werd aangeboden.
Om ruim 7 uur werd vandaar de thuis
reis aangevangen en kwam de stoet via
Den Bosch en Waalwijk op de geplande
tijd aan het Oosteinde aan, waar de har
monie Marijke het gezelschap met mars
muziek begroette en de stoet naar het Mo
lenplein geleidde.
De voorzitter van het comité de heer A.
Kuijsten bracht hier allen hartelijk dank
voor de ondervonden medewerking, waar
door deze bejaarden-tocht weer zo uitne
mend kon slagen en sprak de hoop uit dat
het comité ook in de toekomst steeds op de
medewerking van allen zal mogen rekenen.
De chauffeurs brachten vervolgens de
oudjes, die vol lof waren over de bijzon
der mooie dag, naar huis.
AGENDA EN PRE ADVIEZEN VOOR
RAADSVERGADERING.
Openbare vergadering van de raad der
gemeente Sprang-Capelle op vrijdag 25 ju
li 1958 des n.m. te 7.30 uur, ten gemeen-
tehuize.
Agenda
1. Opening.
2. Notulen.
3. Ingekomen stukken.
4. Toelating nieuw benoemde raadsle
den.
5. Verlenen van eervol ontslag aan de
heer J. C. Meenhorst als onderwijzer aan
de openbare school voor g.l.o. te Capelle.
6. Intrekking van de tot wederopzeg
ging verleende tegemoetkomingen, bedoeld
in artikel 13 der Lager-Onderwijswet 1920.
7. Verlenen tegemoetkoming ex artikel
13 der Lager-Onderwijswet 1920.
8. Verlenen van medewerking ingevol
ge art. 72 der Lager-Onderwijswet 1920
aan de Ver. voor Chr. Volksonderwijs te
Sprang voor de aanschaffing van leermid
delen tot een bedrag van f 3598. -
9. Vaststelling vergoeding vakonder
wijzers ingevolge art. 101 bis der Lager On
derwijswet 1920 aan de bijz. school voor
g.l.o. te Capelle over 1956 en 1957.
10. Toekenning voorschot op de ver
goeding vakonderwijzers ex art. lOlbis der
Lager-Onderwijswet 1920 aan de nieuw
opgerichte bijz. ulo-school over het tijdvak
1 september t.m. 31 december 1958.
11. Aangaan geldleningen, groot 63.000
gulden en 45.000 gulden bij de N.V. Bank
voor Ned. Gemeenten te 's-Gravenhage.
12. Aangaan geldlening groot f 21.500
bij de Coöp. Boerenleenbank 's-Grevelduin
Capelle te Kaatsheuvel en voorschotverle
ning aan de Woningbouwstichting „Sprang-
Capelle".
13. (Gedeeltelijke) ontbinding pacht
overeenkomsten landerijen met toekenning
van schadevergoedingen i.v.m. wegaanleg.
14. Verpachting landerijen.
15. Demping Binnenhaven te Capelle.
16. Toekenning huurcompensatie en
duurte-toeslag aan het gemeente-personeel
over het tweede halfjaar 1958.
17. Wijziging gemeente-begroting 1958.
18. Mededelingen.
19. Rondvraag.
20. Sluiting.
Voorstel tot demping van de Binnenha
ven te Capelle.
De Binnenhaven te Capelle verkeert
thans in een zeer slechte toestand. Onge
veer 30 jaar geleden is een nieuwe haven
beschoeiing gemaakt van turf. Deze haven
beschoeiing is thans practisch vergaan. De
kanten storten hier en daar reeds in, ter
wijl dit zich binnen korte tijd over de ge
hele linie zal voordoen. Dit verrottings
proces van de turfbeschoeiing wordt ver
sterkt door de voortdurende wisseling van
vloed en eb, noodzakelijk voor het inlaten
van buitenwater in de polder t.b.v. de tuin
derijen of de afvoer van overtollig water
uit de polder. Hierdoor ontstaat n.l. een
grote zuigkracht op de wanden van de bin
nenhaven, hetgeen mede van invloed is op
genoemde verzakkingen.
Voorzieningen kunnen mitsdien niet uit
blijven.
Daarnaast is de situatie schadelijk voor
de volksgezondheid. Ratten en ongedierte
tieren welig in holen en gaten in de be
schoeiing, terwijl de modder in de binnen
haven bij laag water een ondraaglijke stank
verspreidt.
B. en W. zijn van mening dat aan
demping de voorkeur moet worden gege
ven boven het maken van een nieuwe ha
venbeschoeiing, omdat
1. daarmede ook een oplossing wordt
verkregen van de stankverspreiding en de
rattenplaag;
2. het steeds zwaarder wordende weg
verkeer, hetwelk in de toekomst - na aan
leg van de nieuwe provinciale weg, welke
bij het dorp Capelle aansluiting verkrijgt
op het bestaande wegennet - meer en
meer langs de binnenhaven zal leiden en op
een havenbeschoeiing steeds grote druk zal
uitoefenen, wellicht dan weer nieuwe fi
nanciële offers zal vragen;
3. de mogelijkheid tot verbreding van
de straat in de toekomst aanwezig zal zijn.
Op de gedempte binnenhaven zal een
plantsoen worden aangelegd, waardoor het
geheel een verzorgd aanzien zal krijgen.
De kosten van demping worden geraamd
op f 76.000.
Bovendien zal over de gedempte binnen
haven nog een straat lang pl.m. 20 m' en
breed 7 m' worden aangelegd, met vier
vleugels voor aansluiting op de bestaande
wegen.
De kosten hiervan zijn geraamd op
f 4000.
B. en W. stellen voor een krediet van
f 80.000 voor demping van de binnenha
ven te voteren.
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
uw mening