DE FINANCIERING
Waalwijkse en Langstraatse Courant
Begint op Formosa derde wereldoorlog?
CUNEN ïK'so2*
WAALWIJK
PRISMA
I
VAN LANSCHOT BANKBOEKJES
VAN ONZE TOEKOMST
De V-wapens waren
Hitler's laatste troeven
PRIMA C0STUUM
VRIJDAG 26 SEPTEMBER 1958
Uitgever:
Waal wij kse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur:
JAN TIELEN
Dit blad verschijnt 2 x per week
81e JAARGANG No. 75
22 cent per week
per kwartaal f 2.85
3.10 franco p.p.
Gironummer 50793
Advertentieprijs:
10 cent per m.m.
Abonnement:
Contract-advertenties;
speciaal tarief
BureauxGROTESTRAAT 205,
WAALWIJK
TEL. 2621
KAATSHEUVEL
TEL. 2002
Dr. VAN BEURDENSTR. 8
OPGERICHT 1878
TEL.-ADRES „ECHO"
DEGELIJKER BASIS GEWENST.
(van onze economi sche medewerker).
In de miljoenennota wordt ons
volk een begrotingstekort van meer
dan anderhalf miljard voorgescho
teld. De financiering van dit bedrag
zal gedeeltelijk geschieden uit de op
brengst van niet-verlaagde belastin
gen, uit de opbrengst van voorin-
schrijfrekening, uit de stortingen op
de Grootboekrekening Woningverbe
tering en tenslotte uit leningen.
De regering acht zich gerechtigd
een beroep op de kapitaalmarkt te
doen, ondanks de te verwachten toe
nemende investeringen van het be-
bedrijfsleven en de behoeften der la
gere publiekrechtelijke lichamen.
De nationale besparingen worden
door de regerinig op 20 geschat.
De industriële investeringen zullen
daar 7 van vragen, de woning
bouw 5,5 Men heeft daarnaast
berekend dat een toenemen van de
betalingsbalansreserve en de stijgen
de voorraadvorming van de industrie
ca. 4 van het nationale inkomen
zullen vergen, terwijl de bedrijfs- en
overheidsinvesteringen nog eens op
9 en 4 beslag leggen. Telt men dit
alles op en stelt men de vrijkomende
afschrijvingen op 10 van het na
tionale inkomen dan kan ons volk
in doorsnee een vijfde op zijn inko
men besparen, als men de geduldige
cijfers mag geloven.
Onmenselijke taak.
Laten wij aannemen dat dit lukt,
dan kan niet worden ontkend dat
staatsleningen tot f 800 miljoen toch
steun bieden aan het behoud of her
stel van een hoge rentestand, waar-
mée ons volk op dit moment niet zo
gebaat is.
Het bedrijfsleven staat voor de bij
na onmenselijke taak om binnen een
vijftal jaren ca. 11 miljard gulden te
•investeren. Daartoe is nodig dat er
in de eerste plaats besparingen zijn
en vervolgens dat het economisch
klimaat investeringen uitlokt. Wel
zegt de regering, de economische op
klaring zal niet zo snel verlopen, dat
er reeds het volgend jaar gereageerd
zal worden door geweldige investe
ringen. Dan kan de overheid de be
schikbare besparingen wel binden, zo
meent men. Dit is een gewaagde ver
onderstelling, die onaangename ge
volgen kan hebben. In ieder geval zal
de industrie van deze aangekondigde
staatsleningen geen voordeel onder
vinden. Alle zoekers van vaste rente
gevende effecten zullen geneigd zijn
hun geld aan de overheid te lenen.
Het zwaard van Damocles.
Een voordeel voor de ondernemin
gen is gelegen in de omstandigheid
dat een groot deel van de besparingen
toch niet op de aandelenmarkt terecht
komt. Echter zullen geldschieters, ge
zien de toestand van de staatsfinan
ciën, niet bereid zijn hun geld tegen
een lage rente af te staan, immers
hangt het inflatiegevaar met de waar
devermindering van het geld de geld
gevers voortdurend als een zwaard
van Damocles boven het hoofd.
Wordt de inschrijvers van de
staatsleningen een hoge rente gebo
den, dan heeft dat een nadelige in
vloed op het dividend, dat de onder
nemingen aan inschrijvers op hun
emissie moeten bieden. Nadelig in
die zin, dat een groter deel van de
winst naar de aandeelhouders moet
verdwijnen, waardoor de zelffinan
ciering der bedrijven weer een veer
moet laten.
Met het bovenstaande hangt samen
het financieringsvraagstuk voor de
woningbouw. Het geld voor de staats
leningen gaat naar de volkswoning
bouw. Het wordt grotendeels door
gegeven aan de gemeenten ten behoe
ve van woningwetwoningen, waarvan
er het komende jaar weer 40.000 zul
len worden gebouwd.
En de andere 40.000?
Wil men echter bereiken dat ook
van particuliere zijde nog een 40.000
huizen worden gebouwd, dan moet
daarvoor ook geld zijn tegen een
rente, die enigszins dragelijk is.
Het jongste verleden heeft ons ge
leerd dat de particuliere bouw on
middellijk stagneert wanneer de rente
grote offers vraagt. Geen wonder,
want de bouw van een eigen huis
vraagt toch reeds financiële offers,
die dikwijls beslag leggen op een
onevenredig deel van de draagkracht.
Laten wij er nu eens van uit gaan
dat de regering gelijk krijgt en dat de
industriële investeringen in het ko
mende jaar de kapitaalmarkt niet
zwaar zullen belasten. Dit zou bete
kenen dat de activiteit in de industrie
slechts gematigd van aard zou zijn in
1959. In dit onverhoopte geval is
echter de konsekwentie dat men re
kening moet houden met een stijgen
de werkloosheid.
Er komt nog wat bij.
Een grote arbeidsreserve is voor de
overheid in Nederland, evenals el
ders, een dure aangelegenheid. In 't
afgelopen jaar heeft de regering dat
ondervonden. Voor het begrotings
jaar 1958 trok de regering 55 mil
joen uit voor maatregelen in het be
lang van de werkgelegenheid. De
werkelijkheid vroeg echter een bedrag
van ca. 144 miljoen. Een vergissing
van een kleine 90 miljoen.
Wanneer de overheid voor 1959
speculeert op een gematigde econo
mische activiteit en daarbij 131 mil
joen uittrekt voor aanvullende wer
ken, dan is het duidelijk dat zij an
dermaal met een tekort moet rekenen.
En dit tekort moet eveneens gefinan
cierd worden!
Vatten wij nu eens de verschillen
de mogelijkheden samen, dan komt
men tot de conclusie dat de regering
van de verschillende combinaties van
economische factoren, die de toe
komst biedt, eigenlijk de gunstigste
samenwerking van omstandigheden
heeft gekozen. „Hoop doet leven",
is echter bij het maken van financiële
prognoses een slechte raadgever, die
meestal tot teleurstelling leidt.
Een weg naar de inflatie.
Deze teleurstelling op gestelde
verwachtingen is in dit geval dubbel
funest. Het zou tot gevolg hebben
le. dat er onvoldoende middelen
beschikbaar komen voor de woning
bouw, of
2e. dat er een geweldig tekort
aan middelen is voor de financiering
van aanvullende werkgelegenheid, of
3e. dat de industrie geremd
wordt in de noodzakelijke expansie.
Er bestaat geen twijfel over dat
de overheid bij een tekort aan midde
len zal moeten grijpen naar een in
flatoire financiering, waardoor ons
gehele sociale patroon aan ernstige
schokken wordt blootgesteld.
Een belangrijke geldvragende
kwestie hebben wij bij onze beschou
wing nog niet aangevoerd. Dat is de
kwestie van de exportfinanciering.
Kredieten nodig!
Men weet hoe de westerse landen
bezig zijn hun export naar onderont
wikkelde landen te stimuleren door
leveranties van complete fabrieksin-
stallaties e.d. op krediet. Alle Ne
derlandse exportdeskundigen zijn 't
erover eens dat ons land bij deze
concurrentiestrijd op de wereld
markt niet kan achter blijven. Wij
zullen dus evenzeer onze exportfi
nanciering drastisch moeten uitbrei
den, waartoe eveneens een beroep zal
moeten worden gedaan op de kapi
taalmarkt, waarschijnlijk onder be
paalde voorwaarden met een over-
heidsgarantie.
Heeft men er bij de financiële
prognose mee gerekend dat deze
kwestie ook een investering vraagt
van honderden miljoenen guldens? En
indien wij daarop neen moeten zeg
gen, dan is het financieringsplan van
de overheid voor de naaste toekomst
een dubbel dubieuze speculatie, waar
van de nadelen op de hoofden van de
burgers zullen neerkomen,
i Daarom kunnen wij de reële bete
kenis van de tekorten-financiering
voor het begrotingsjaar 1959 niet
hoog aanslaan en hadden wij er de
voorkeur aan gegeven wanneer de re
gering met een meer conservatief fi-
nancieringsplan was gekomen, dat
i echter een degelijker basis had gehad,
i En dit zou onze wens ook geweest
zijn indien dit ons zwaardere offers
had opgelegd.
Drs. M.
(Nadruk verboden).
Ze maakten aan alle gevoel van medelijden met 't Duitse volk een einde
Delft heeft nog een compleet exemplaar van de V-1 en de V-2,
Geen
koersrisico
Gemakkelijk
beschikbaar.
geven
Geen
kosten.
rente
hebben in Taipeh geheime be
sprekingen gevoerd, waarbij on
getwijfeld uit de doeken, zal zijn
gedaan wat het ogenblikkelijke
antwoord moet zijn zodra de ro
de horden een aanval gaan on
dernemen. Het ogenblik, dat be
sprekingen geen oplossing meer
zullen kunnen brengen, komt
met de dag dichterbij. En mis
schien is het wel een welover
wogen plan van de communisten
om de grootste vijand, Amerika,
eerst ver van huis bezig te hou
den om daarna meteen elders te
kunnen toeslaan.
De spanningen in 't Verre Oos
ten zijn al ver uitgegroeid boven
een lokaal conflict tussen na
tionalistisch en communistisch
China. De Verenigde Staten heb:
ben duidelijk laten blijken dat zij
elke communistische agressie
hard en terstond zullen beant
woorden, waar en wanneer dan
ook. Formosa zal alleen miaar 't
begin zijn van het gevecht öp le
ven "en dood tussen de vrije we
reld en de geknechte en geterro
riseerde landen, waar overigens
het verlangen naar vrijheid en 't
rechtsbewustzijn steeds sterker
worden. De communisten kun
nen geen tijd meer winnen, want
met de dag groeit de onrust van
binnen uit en elke vrije geest
achter het ijzeren gordijn bete
kent een dodelijke dreiging voor
een systeem dat onherroepeli
ten ondergang gedoemd is.
Wie de overwinnaar zal zijn in
deze apocalyptische strijd, is
niet twijfelachtig, maar het zal
een Pyrrhus-overwinning zijn.
f
De aanvankelijk gekoesterde
hoop, dat het in het Verre Oos
ten niet tot een gewapend con
flict zou komen tussen nationa
listisch China en de Verenigde
Staten en communistisch China
en Rusland anderzijds, is na de
beledigende en brutale nota van
Kroestsjef aan president Eisen
hower voor een goed deel ver
dwenen.
In wat men in het begin van
de spanningen als bluf en vrij
ongevaarlijke bangmakerij kon
zién, is men aan weerszijden zo
ver gegaan dat een terugweg
zonder zijn gezicht te verliezen
welhaast niet meer mogelijk is.
De bluf is realiteit geworden, en
wel de meest dreigende realiteit
welke de wereld sinds 1945 heeft
gekend. China en de Sovjet-Unie
schijnen vastbesloten om de
communistische opmars in het
Verre Oosten ten koste van alles
te willen doorzetten en de Ver
enigde Staten zijn blijkbaar van
De ene krijgt
Brandend Maagzuur
bij wijze van toetje
plan ditmaal geen duimbreed te
wijken voor het rode imperia
lisme. Het terugzenden van de
onbeschofte Russische nota door
president Eisenhower laat daar
omtrent geen enkele twijfel be
staan. De eerste de beste com
munistische aanval op Formosa
of Quemoy zal gevolgd worden
door een regen van raketten, al
dan niet voorzien van atoomla
dingen, op het Chinese vasteland.
De Verenigde Staten zijn, op het
ergste voorbereid. Een derde van
de Amerikaanse Sabre-lucht-
vloot is reeds op Formosa ge
stationeerd en de grote mannen
van de machtige zevende vloot
1737
Storten en opnemen kunt
U aan onze kasmaar ook
zeer eenvoudig via de giro.
Vraag - telefonisch, schrif
telijk of aan onze kas - de
folder „Bankboekjes".
'.vövw WOww
BANKIERS
MASSAGRAF.
Halverwege tussen Tizi-Onzou en
Bougie in Algerije hebben Franse
troepen bij een commandopost van de
opstandelingen-leider Amiroesj, mas
sagraven ontdekt met ongeveer vier
honderd lijken. Volgens een woord
voerder van het leger werden deze
mensen vermoord door de Algerijnse
opstandelingen. Pamfletten van de
rebellen, die op de stoffelijke resten
werden gevonden, wijzen op een ver
geldingsactie onder de Moslems.
I
HET ADRES
m
«li
tn
i heel goed horloge
Met „Die Wunderwaffen", de vliegende
bommen, begon Hitier enkele dagen na de
grote invasie van 6 juni 1944 zijn „Ver-
geltungsangriffe" op Londen. Hij hoopte op
een dramatische ommekeer, een wonder
waardoor de strategische situatie zich ver
rassend snel ten gunste van de Duitsers zou
veranderen. Maar de hoop van de Führer
was ijdel, want militair hadden noch de V-1,
noch de V-2 veel te betekenen. Zij vielen
zowel op afgelegen boerderijen als op druk
ke marktpleinen en doodden en verminkten
tallozen met de onverstoorbaarheid van een
robot.
Londen werd tussen 15 juni, en 1 augustus
1944 door niet minder dan 3200 van die
monsterdingen geteisterd; 23000 huizen
werden daarbij totaal verwoest en 750.000
al of niet ernstig beschadigd. Erger was
nochtans, dat door deze projectielen in dit
tijdvak maar liefst 6200 Britten het leven
verloren en 18.000 zwaar gewond werden.
Angst en hulpeloosheid.
De V-l's waren helse projectielen met
een springlading van duizend kilo. Ze vlo
gen meestal op duizend meter hoogte en
met een snelheid van 650 km per uur.
Waar ze neerstortten waren de gevolgen
veelal ontzettend, de ravage niet te be
schrijven. Churchill zegt in een van zijn
werken over de V-l-bombardementen
„Deze nieuwe aanvalsvorm legde de Lon-
dense bevolking een wellicht nog zwaar
dere last op dan de luchtaanvallen van 1940
-1941. Het afwachten en de spanning
duurden langer; de dageraad bracht geen
pieren, luisteren, met elke porie en elke
zenuw, benauwd zijn door het eeuwige
wachten, wachten, wachten..."
Sperbalonnen.
Het spreekt natuurlijk vanzelf dat de En
gelsen van meet af aan alles op haren en
snaren zetten om het effect van deze vlie
gende monsters zo gering mogelijk te ma
ken. Met luchtafweergeschut, jachtvlieg
tuigen en sperbalonnen werd getracht ze
tijdens de vlucht te laten exploderen. Hit-
Ier dacht dat de snelheid van zijn bom-met-
vleugels te groot zou zijn voor de vijande
lijke jachtvliegtuigen; hij beweerde: „Die
ergste deutsche Vergeltungswaffe, von Ra
keten getrieben, fliegt mit hoher Geschwin-
digkeit, so dass kein Peindjager sie ein-
holen kann". Maar de nieuwe Britse jagers
waren met behulp van rader en grondwaar
neming in staat de V-l's, vooral als ze be
neden hun maximumsnelheid vlogen, bij te
houden. Nochtans waren de kleine V-l's
moeilijk te vinden en te treffen. Op afstan
den groter dan 270 meter was de trefkans
te gering, terwijl beneden de 200 meter de
hevige explosie van de bom het eigen vlieg
tuig kon vernietigen.
Slaagden de jagers er niet in de V-l's
boven het kanaal op te vangen, dan kwam
het luchtdoelgeschut aan de kust in actie.
Vooral 's nachts hadden de kanonniers suc
ces; ze namen dan de rode vuurstraal van
de uitlaatgassen als merkteken.
Als laatste bevond zich aan de buiten
rand van Londen een gordel .van 2000 sper
ballonnen. Deze gordel was aangelegd bo-
per dag te lanceren. Maar slechts 80 hier
van bereikten Londen...
De V-2.
De laatste pijl die de Führer op zijn
boog had was de V-2, de voorloper van de
tegenwoordige raket. 8 september viel de
eerste op Londen. Het ding had een ge
wicht van 12.6 ton en - evenals de V-1
- een springlading van duizend kilo. De
V-2 echter vloog tienmaal zo snel «ls zijn
voorganger. Men hoorde hem niet «anko
men. Er was ook niets tegen te doen, iede
re afweer was nutteloos, want bij de start
bereikte de V-2 al een hoogte van tien ki
lometer en in het culminatiepunt van zijn
baan had hij zelfs een hoogte van 80 km!
I
de ander zijn lijden begint al na de eerste
hap. Maar in beide gevallen is 't schrijnend
vuur te blussen op het moment dat de eer
ste steekvlam zich doet voelen. Een of twee
Rennies nemen; het vuur is gedoofd en ge
kunt pijnloos genieten van Uw kostelijk
maal.
Steek steevast een paar Rennies bij U. Ze
zijn stuk voor stuk verpakt, smaakvol en
hyginisch en ge kunt ze nemen zonder dat
iemand er weet van heeft. Daarbij zijn ze
nog lekker ook.
tit
v-tiA V'
FIRMA f!
f
'NjfAjft 'V V. - V '.1'. .1 - -L-"
's-Hertogenboseh, Hoge Steenweg 27-31, Telefoon 8851*
Eindhoven, Keizersgracht 17, Telefoon 7442*
Tilburg, Stationstraat 17, (toekomstig adres).
verlichting, bewolking geen troost. De man,
die 's avonds naar huis ging, wist nooit, wat
hij daar zou aantreffen, de vrouw kon nooit
zeker zijn van zijn terugkeer. De blinde,
onpersoonlijke natuur van het projectiel
gaf de mens een gevoel van hulpeloosheid.
Hij kon niets doen en kreeg geen vijand
te zien, die hij kon neerschieten".
En Kay Summersby verhaalt heel type
rend in haar boek „Eisenhower was mijn
baas"
„De zenuwen hadden het zwaar te ver
duren. We krompen allemaal in elkaar als
het geluid van een V-1 naderde. Ik was er
nog veel banger voor dan voor nazi-bom
menwerpers. Een bommenwerper was ten
minste afhankelijk van menselijke vergissin
gen en vraes. En we hadden de voldoening
te kunnen luisteren naar onze eigen vlieg
tuigen, ons eigen afweergeschut. De V-1
echter was een machine zonder menselijke
invloed. Hoe dichterbij ze kwamen, des te
meer lawaai ze maakten en hoe dichterbij
het gevaar was. Nog erger was de afschu
welijke stilte als de motor afsloeg. Dat be
tekende, dat de bom naar beneden zou ko
men, misschien wel recht op je af, mis
schien wel heel ergens anders. Je kon al
leen maar afwachten, doodsbenauwd. En er
volgde een zeer zelfzuchtige opluchting, als
je de explosie ergens anders hoorde, niet
zoals het een opluchting was, als je het
ding over je heen hoorde suizen, naar een
andere streek, waar dan ook.
Iedereen in Londen werd korzelig door
het gebrek aan slaap, dat de onstuitbare
stroom V-l's veroorzaakte. Het bureau
werk moest verscheidene keren per dag
onderbroken worden als het signaal „direct
gevaar" weerklonk, dat waarschuwde, dat
tenminste één V-1 op dat doel gemunt was.
Op Widewing betekende dit rennen naar
de schuilplaatsen, grijpen naar geheime pa-
voor een
is natuurlijk
LB IJ4
ven een tamelijk dun bevolkte streek. Het
was volgens ooggetuigen, een fantastisch
schouwspel om bij mooi weer deze massa's
zilverwitte ballonnen tegen de blauwe
lucht te zien. Veel vliegende bommen
strandden op deze versperring, maar kwa
men veelal toch nog op de woonhuizen in
de voorsteden terecht. Ook de V-l's die
door de jagers naar beneden werden ge
haald maakten veel slachtoffers.
Het meest doeltreffend bleek het afweer
geschut. In de eerste week schoot dit 17
van de vliegende bommen neer, in de ze-
vende week echter niet minder dan 74
En veel van deze V-l's stortten natuurlijk
in zee.
Record.
ij
Eind augustus 1944 had men een afkeer-
i stelsel dat met zoveel intensiteit de V-l's
1 onder vuur nam, dat nog slechts 15
j door de mazen van het net heenglipte en
f Londen bereikte. Hiermede was voor de
Londenaren gelukkig de ergste rage voor-
i bij. Op 28 augustus sloeg men een record
van de 94 bommen werden er 90 onscha-
delijk gemaakt, waarvan 23 door de jagers,
j 65 door luchtdoelartillerie en twee door
t ballons.
Volgens gegevens ontleend aan het werk
„Van Warschau tot Hirosjima" door lui
tenant-generaal Wilson, werden door de
Duitsers in totaal 8564 projectielen afge
vuurd; hiervan ging ruim 25 spoedig
„naar de kelder", 29 bereikte het doel
gebied, 24 werd neergeschoten door de
jagers en 17 werd „om zeep gebracht"
door de luchtdoelkanonnen, terwijl 5
„derailleerde" op de ballonversperringen.
Toen de afvuurplaatsen in Noordwest-
Frankrijk in Britse handen vielen, waren
de Duitsers nog in staat om 1200 V-l's
In ons land bevonden zich, zoals bekend,
in de kuststreek van Wassenaar tot Hoek
van Holland, te Dalsen en Hellendoorn en
tijdelijk ook in Gaasterland en op Walche
ren de afvuurplaatsen van de V-2. Van hier
uit werden tussen 8 sept. 1944 en 27 mrt.
1945 niet minder dan 1300 V-2's op Lon
den afgevuurd. Maar veel van deze raket
ten ploften vlak bij de startplaatsen neer,
zodat er tenslotte niet meer dan een goede
500 op hun doel terecht kwamen. Vier
V-2's sloegen in Den Haag en Rijswijk in en
doodden 70 mensen. De 5600 projectielen
waardoor Londen getroffen werd veroor
zaakten 2700 doden en 6500 zwaar gewon
den.
Stagnatie.
Reeds in 1942 waren de Duitsers begon
nen met de fabricage van de V-1. Weldra
volgdenproeven te Peenemünde. Maar ze
vormden geen succes, want van de 68 ver
schoten V-l's voldeden er slechts 28. Zo
ging de ontwikkeling van de projectielen
met de nodige kinderziekten gepaard. Bo
vendien waren er de voortdurende lucht
bombardementen, die, met name in de
herfst van 1943, de leveringsindustrieën
dusdanig beschadigden, dat amper 30
van de besturings- en navigatie-apparatuur
kon worden afgeleverd. Een zware lucht
aanval op Peenemünde legde zelfs het hele
proefterrein vijf weken stil. En dan was er
het vervoersprobleem. Om de acht meter
lange projectielen te vervoeren had men
op een gegeven ogenblik namelijk geen
auto's meer en het vervoer per spoor werd
zeer gestagneerd door de onophoudelijke
luchtaanvallen. Al deze factoren verhin
derden de Duitsers hun massale V-acties
vroegtijdig te beginnen.
Later ook kwamen de geallieerden door
verraad te weten waar de Duitsers in~Nrd.-
Frankrijk hun lanceerplaatsen hadden. Ze
werden stelselmatig gebombardeerd. Eind
december had men 57 van alle afvuur -
inrichtingen aangevallen, waarvan een der
de deel volledig vernield werd.
Tenslotte gingen de Duitsers over tot het
bouwen van minder in het oog lopende
startplaatsen. Veertig van deze startplaatsen
werden niet ontdekt. Het was uit deze 40
dat Londen in juni 1944 werd beschoten...
In Delft.
In Delft, in het armamentarium, waar
hele collecties oorlogstuig aanwezig zijn,
staan ook nog de spectaculaire vliegende
bommen. Deze unieke verzameling kost het
rijk ruim een ton per jaar, maar een der
gelijke last is het Haagse Bruintje toch te
zwaar. Het armamentarium wordt daarom
per 1 jan. opgeheven, hetgeen uiteraard
heel jammer is. Gelukkig echter zullen de
diverse wapens, waaronder ook de V-1 en
de V-2, in ons land bewaard blijven, want
ze zullen over verschillende musea en in
stellingen verspreid worden.
De V-1 in Delft heeft men gereconstru
eerd uit de stukken en brokken van een
verongelukt projectiel. Ook het heel kleine
cockpitje is nog intact. Hanna Reitsch, de
invliegster van de Messerschmitt-fabrieken,
maakt in zo'n benauwd „holletje" tal van
vluchten mee om goed te kunnen zien hoe
het moordwapen zich gedroeg tijdens de
vlucht. Als de V-1 dan zijn hoogste punt
gepasseerd was maakte Hanna dat ze d'r
uit kwam, uiteraard met een parachute.
...Fraulein Reitsch leeft nog...
Arie van Pas.
LI: i i F.-1.1153.,
