VROOM DREESMANN
k
li
De iluchteling
Gemeenteraad Drunen
59'
Smijt Uw geld niet weg
w
RAKONA
woens
prijzen
Solisten gaven opera-concert van
„Oefening en Vermaak' glanzende
hoogtepunten
Feuilleton
van Cayenne
RAKONA
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 15 DECEMBER 1958
2
ALLEEN GELDIG WOENSDAG 17 DECEMBER
m
i
NU D
(Ned. fabrikaat)
DEN BOSCH
TILBURG - HELMOND
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Aanmerking op de Notulen aangaaande
subside R.K.D.V.C.
Opheffing Bouwstop Hoge Schijf en Duinweg??
'«3saa
B
i
i
B
1
i
B
I
I
I
B
B
i
B
B
B
I
I
S
B Grotestraat 281
I
1*
jj V:
Vraag een T.V. op proef
Tel. 3062
WAALWIJK
I
B
fl
B
B
fl
fl
B
fl
B
fl
fl
B
fl
fl
I
I
I
fl
I
I
GEEN SCHRIFTELIJKE OF TELEFONISCHE BESTELLINGEN.
Effen zuiver wollen
jongenspullover.
Verkrijgbaar in diverse
kleuren. Voor leeftij
den 6-12 jaar 7S
Koopt NU een zeer
chique 3 rij aflopende
parelcollier, dat strak
om de hals wordt ge
dragen. Zeer 4 55
voordelig I
Restant partij hydrofiele en halflinnen thee
doeken, van extra grote maat (71 x 71 cm.),
prima vochtopnemend, gezoomd en AQc
gelust. In vrolijke frisse ruitdessins 70
Brei van prachtige natuur jaegerwol, heerlijk
warme onderkleding. 4 40
Per 100 grams knot slechts
Profiteert hiervan. Zo'n
fleurig slaapkamer
kleedje, van zeer fijn
geweven kwaliteit. In
de maat 58 x 110 cm.
Normale prijs 9.75
675
Dit is een unieke gele
genheid om voor de
komende feestdagen
Uw glaswerk aan te
vullen. Rijk geslepen,
bitter-, port-, wijn-,
champagne- en
vruchtenglazen.
Naar keuze, per stuk
slechts 69'
NU fantastisch goed
koop! Een sterk warm
te reflecterende
straalkachel, gemon
teerd op stevige voet,
met beschermd 750
Watt element. Groot
straalbereik 890
Bijpassende snoer,
2 meter lang 1.50
Voor een gezellige
kersttafel: kersttafel
laken, 125 x 150 cm.,
met kerstloper en 6
kerstservetten, 6
kerstdruppelvan-
gers en 2 rode en 2
witte kerstklokjes.
Alles keurig verpakt in
cellofaan. 4 -
Slechts
Electrische kerst
boomverlichting, m.
16 kaarslampjes en re
servelampje. Soepele
plastic draad met losse
stekkers. F 75
Frituurpan, van zui
ver aluminium om van
die heerlijke goudgele
friten in te bakken, of
voor knapperend licht
bruine croquetten, of
straks voor de oliebol
len! Heerlijk! Met
zwaar vertinde 50
inzet 3
Spotgoedkoop is deze
doos met prachtige
glazen kerstboomver
siering. 12 gesorteer
de modellen, die U
kunt krijgen in zilver
of gekleurd 95'
Lederen kinderlaars
jes, met warme voe
ring en prima rubber-
zolen, in bruin en
beige. Maten 32-36 7.95
28-31 6.95 26-27 6.25
22-23 5.25 450
20-21 *T
Lt lit
Het programma van het opera
concert, dat de Liedertafel „Oefe
ning en Vermaak" donderdagavond
in Musis Sacrum gaf, was aantrek
kelijk en veelbelovend. Vóór de
pauze een aantal bekende koren
en aria's uit „Don Pasquale", „Fi-
delio", „Andrea Chenier", „Martha"
en „Aida", en als tweede deel van
de avond de uitvoering in concert-
vorm van Mascagni's „Cavalleria
Rusticana". Een operaconcert met
veel facetten dus.
De'talrijke bezoekers gingen er
dan ook eens echt voor zitten, te
meer omdat men dit concert opge
luisterd wist door beroepszangers
van formaat, Marijke van der Lugt,
sopraan, en René Claassen, tenor,
bij wie zich als derde solist zou
voegen de pure amateur uit eigen
omgeving: Johan v. d. Griendt, ba
riton.
Men heeft genoten, daar niet van,
men heeft weer eens vreugde en
voldoening kunnen beleven aan 'n
door een plaatselijke vereniging ge
nomen initiatief, dat er zijn mag en
dat alle waardering verdient, maar
men is toch ook geconfronteerd met
de vraag: was dit concert 'n hoog
tepunt van amateuristisch kunnen?
Voor ons heeft dit concert duidelijk
twee? té scherp contrasterende kan
ten gehad. Enerzijds het optreden
van de solisten, die aan dit concert
glanzende hoogtepunten gaven, an
derzijds het koor, dat op ons dit
maal een wat matte indruk maak
te. Het ligt uiteraard niet in
onze bedoeling om de capaciteiten
van professionele zangers te gaan
vergelijken met die van een koor,
dat uit louter amateurs bestaat, de
conclusie zou al te gemakkelijk en
bovendien onbillijk zijn. Maar wel
mogen wij constateren, dat „Oefe
ning en Vermaak" in dit concert
naar onze opvatting werkelijk
beneden het in vorige concerten
bereikte niveau is gebleven. Er wa
ren tekorten, welke beslist niet „des
amateurs" zijn en die er dan ook
niet hadden behoeven te zijn. Er
waren 'bij de koren ongelijke en
aarzelende inzetten en er werd o.i.
onbezield en soms dor gezon
gen. Musiceren is nu eenmaal
meer dan het weergeven van een
notenbeeld, maar als dat meerde
re, het inzicht in en het begirp
van het muziekdrama en het hele
gamma van gepassioneerde zielsbe-
wogenheid er niet uitkomt, dan
gaat men zoeken naar de oorzaken
van het uitblijven hiervan.
Bij het beluisteren van de koren,
welke in dit concert door „Oefe
ning en Vermaak" ten gehore wer
den gebracht, konden wij over het
algemeen niet ontkomen aan de in
druk, dat er te weinig of door te
weinigen gerepeteerd is. De aarze
lende en ongelijke inzetten en het
somtijds schuchter tasten (waardoor
ook de toonzuiverheid te lijden
heeft) naar het vervolg van 't mu-
ziek-verhaal wezen daarop. Het
gevolg is, dat men zich geheel ver
laat op de muziektechnische aanwij
zingen van de dirigent en daarmee
zo volkomen geoccupeerd is, dat er
voor dat meerdere achter het no
tenbeeld geen ruimte meer is. Het
is dus hier geen kwestie van stem-
menmateriaal, maar louter een zaak
van trouwe, ernstige en toegewijde
repetitie, die de eerste voorwaarde
is voor een uitvoering op goed ni
veau.
De hierboven gesignaleerde te
korten gaven dit concert uiteraard
een nogal zwak begin. Het Gevan-
genenkoor uit „Fidelio" hadden we
graag wat mannelijker gehoord en
bij het koor (voor dames) „O Pas-
toreile Addio" uit „Andrea Che
nier" waren de opgesomde tekorten
zo evident, dat het de indruk wek
te alsof men met dit operafragment
te hoog gegrepen had. Het eigenlij
ke bezielde en geïnspireerde zingen
begon pas bij no. 4 van 't program
ma, het Drinklied uit „Martha",
dat door Johan v. d. Griendt met
veel bravour en technisch knap
werd gezongen. Een fraaie bariton
met in de voor dit Drinklied vereis
te lage registers echter nog iets te
weinig volume. Marijke van der
Lugt en René Claassen bewezen
hun voortreffelijke klasse met 2 ari
a's en de finale uit „Aida", die niet
alleen qua voordracht, maar ook
stemtechnisch boeiende en zeer
fraaie vertolkingen kregen. Marij
ke van der Lugt beschikt over een
indrukwekkend stemvolume, té
omvangrijk soms voor een zaal van
bescheiden afmeting. In het mezzzo-
voce en het cantilene maakt zij op
ons de meeste indruk. René Claas
sen heeft aanmerkelijk minder
stemvolume, maar hij beschikt over
een prachtig timbre en dat geeft
aan zijn zang en voordracht toch
wel een bijzonder grote bekoring.
Met een koor (voor dames) uit
„Aida" en het Triomfkoor uit de
zelfde opera werd het gedeelte voor
de pauze afgesloten. In dit triomf
koor, een repertoire-nummer dat er
Door Ottwell Binns.
32)
Een of ander dier in de beek deed
het water opspatten en de man wend
de zijn hoofd een ogenblik in de
richting van het geluid, om meteen
weer opnieuw de hut in te gluren.
Even later deed hij voorzichtig een
stap voorwaarts. Een tweede stap
bracht hem binnen het bereik van de
Schot, die duidelijk de ademhaling
van de ander kon horen. Weer deed
deze een stap, en stak dan zijn hand
uit die de blaren-muur raakte, op
geen halve meter afstand van de plek
waar Sandy Muir stond. Deze oor
deelde het ogenblik om te handelen
thans gekomen, en hij handelde
prompt.
„Handjes omhoog, lieve jongen!",
beval hij fluisterend, en dekte met
zijn revolver de man, die in het licht
van zijn zaklantaarn verblind stond te
kijken. Het was Philibert. Hij hield
een groot jachtmes in zijn hand, ge
reed om een dodelijke stoot toe te
brengen.
„Gooi dat mes neer!" beval de
Schot scherp.
Philibert, inziende dat hij machte
loos was, gehoorzaamde, en met een
lachje ging Sandy verder.
„Juffie, pak dat touw eens, dat er
op die kist naast u in de hoek ligt,
en breng het hier, maar pas op, dat
u niet tussen ons tweeën in komt te
staan. Ik geloof niet, dat hij de gele
genheid ongebruikt voorbij zou laten
f
gaan!
Na enig zoeken vond het meisje
het gevraagde touw, en bracht het
aan Sandy, die meende
„Ik zal je voor alle veiligheid maar
stevig binden, Filbert
„Maar waarom toch, mijnheer?"
viel Philibert in. „Ik kwam slechts
even kijken hoe het met de zieke
ging..."
„Precies! Je komt er aan gehup
peld met een mes in je hand; dat
toont voldoende belangstelling in
deze man. Was het Dudley of mezelf,
die je wilde slachten als een vet
schaap?"
„Maar, mijnheer, ik verzeker u,
dat ik..."
„Zeker, zeker, daar twijfel ik geen
ogenblik aan. Ik vind het buitenge
woon vriendelijk van je, zo belang-
kennelijk goed inzit, kwam de Lie
dertafel tot bezield en vrijmoedig
zingen.
Het tweede deel van deze avond
was gewijd aan een uitvoering in
concertvorm van Mascagni's korte
opera „Cavalleria Rusticana", met
als solisten Marijke van der Lugt
(Santuzza), René Claassens (Tur-
ridu) en Johan v. d. Griendt (Alfio)
die aan dit melodische romantische
muziekdrama alle recht deden we
dervaren. Van een prachtige lyriek
was Turridu's loflied op Lola, de
vrouw van Alfio. De vreugde van
het Paasfeest kwam er in het koor
van de Landlieden niet helemaal
uit, maar in de vrolijke aria van
Alfio viel een voorbeeldige samen
zang tussen solist en koor te be
luisteren. Het zo bekende Kerkkoor,
waarmee Santuzza (een prachtig
en fel bewogen zingende Marijke
van der Lugt) instemt, kreeg toch
niet de dramatische spanning, welke
het nodig heeft. Voortreffelijk
kwam deze dramatische spanning
wel tot uiting in de duetten San-
tuzza/Turridu en Santuzza/Alfio.
Bruisend van vitaliteit zong Tur-
ridu zijn Drinklied en alle dra
matische bewogenheid legde Re
né Claassen in de prachtige af-
scheids-aria van Turridu.
Een opgetogen publiek had voor
deze uitvoering op zeer goed niveau
een ovationeel applaus. Bepaald sto
rend was het applaus overigens na
elk onderdeel van deze opera. Een
extra applaus was er uiteraard voor
de solisten, die aan deze avond zo
veel glanzende hoogtepunten heb
ben gegeven. Marijke van der Lugt
werd een fraai boeket bloemen aan
geboden.
De leiding was bij Louis Sars
ook ditmaal weer in goede handen.
Het was een bijzonder zware taak,
omdat hij zijn aandacht te veel
moest besteden aan het geven van
muziektechnische aanwijzingen, zo
dat er te weinig ruimte overbleef
voor het leggen van markante ac
centen in de voodracht en het tot
boeiend klinken brengen van een
werkelijke bewogenheid.
Deze ruimte is er alleen met een
koor, dat zich door een trouw repe-
titiebezoek werkelijk inspant om al
lereerst de technische moeilijkheden
onder de knie te krijgen. Deze tech
nische beheersing ligt zeker binnen
het bereik van „Oefening en Ver
maak". Pas daarna kan de diri
gent alle aandacht gaan besteden
aan een werkelijk bezielde en geïn
spireerde koorzang.
De pianist Frans Wilmont zorgde
ook ditmaal weer voor een eminen
te, juist afgestemde en goed genu
anceerde begeleiding.
>I(
IB
Men zou niet hebben kunnen vermoeden
dat de agenda van vrijdagavond, met vrij
wel uitsluitend hamerstukken, zo gespan
nen en soms geladen kon worden en dat
zelfs de raad een besluit nam, waarvan de
voorzitter reeds bij voorbaat mededeelde
dat hij het voor vernietiging zou voordra
gen.
Het begon al met de notulen van de vo
rige vergadering, toen de heer de Veer de
voorzitter er van betichtte een onjuiste voor-
stelling van zaken te hebben gegeven aan
gaande de verhouding gemeentebestuur en
het bestuur van RKDVC. Verder bij het
voorstel tot het aangaan van een geldle
ning voor reconstructie van de Stationstr.,
toen de heer van Sprang voorstelde alle
openbare werken aan straten, pleinen etc.,
voortaan openbaar aan te laten besteden.
En tot slot toen de heer Brok voorstelde
om de bouwstop op de Hoge Schijf en de
Duinweg op te heffen, althans G.S. te ver
zoeken het eertijds genomen besluit aan
gaande de bouwstop aldaar, drastisch te
herzien.
Voor wat de kwestie DVC betrof wees
de voorzitter de opmerking van de heer
de Veer af als niet aan de orde zijnde.
Het voorstel tot openbare aanbestedin
gen noemde de voorzitter kort en bondig
een motie van wantrouwen in het beleid
van B. en W. en voor wat het voorstel tot
opheffing van de bouwstop betrof, na een
uitvoerige verdediging omtrent deze bouw
stop op Hoge Schijf en Duinweg, deelde
de voorzitter voor de stemming mede, dat
hij dit voorstel niet zou steunen en zelfs
voor vernietiging eventueel aan de Kroon
zou voorleggen.
Notulen.
Deze waren voor de heer v. d. Veer aan
leiding om er de voorzitter op te wijzen,
dat in de vorige vergadering, de voorzitter
bij de behandeling der subsidie aan RK
DVC geen juiste inlichtingen zou hebben
verstrekt. Het afgedragen bedrag voor ver
makelijkheidsbelasting zou hoger zijn ge
weest dan de voorzitter had genoemd. Ver
der waren ook de overeenkomsten aan
gaande onderhoud en onderhoudskosten
van het terrein anders dan door de voor
zitter was gezegd, terwijl ook de verhou
dingen in Dongen anders lagen dan de
voorzitter zou hebben verteld. Spreker
stellend te zijn, maar je komt op een
ongelegen ogenblik, midden in de
nacht, en nog wel met een mes in de
hand. Dat ziet er verdacht uit, erg
verdacht. En ik ben gewend, te han
delen als ik iets verdachts vind, en
zeker in gevalletjes als deze. Houd
je handen omhoog!"
Philibert's gelaat, dat doodsbleek
zag, toonde voortdurend meer, hoe hij
met zijn houding verlegen was.
„U bent toch niet van plan me te
doden? Ik verzeker u..."
„Jou doodschieten?0, neen! Ik zal
je heel stevig vastbinden tot morgen
vroeg, zodat je geen gelegenheid zult
krijgen me een beleefdheidsbezoek te
brengen in het holle van de nacht,
snap je..."
„Maar..."
„Och, houd toch je mond, kerel!
Jij bent dit spelletje zelf begonnen,
dus zul je het ook ten einde moeten
spelen. Keer je om."
Philibert gehoorzaamde, en toen
hij met zijn gezicht naar de uitgang
gekeerd was, rende hij daar plotse
ling op af. Maar Sandy was op zo
iets voorbereid, zijn been schoot uit,
de Fransman stuikelde erover en viel
op de grond. Onmiddellijk zat de
Schot boven op hem en riep het
meisje het touw te brengen. Hij duw
de de revolver en de lantaarn in haar
handen.
„Houd het pistool tegen zijn oor;
zo ja. Als hij een enkele beweging
probeert te maken, haal de trekker
dan over... Heb je dat gehoord, Fil
bert Ze kan niet misschieten, dus als
je verstandig bent, houd je je koest!"
Met de ijskoud aanvoelende rand
van de revolvermond tegen zijn oor,
oordeelde Philibert het veiliger, te
doen wat de man op zijn rug beval,
dus hield hij zich volkomen roerloos,
terwijl de ander hem grondig bond
en knevelde. Vervolgens sleepte Muir
hem onzacht naar een hoek van de
hut en keek dan spottend op hem
neer.
„Zo zal het wel gaan, denk ik!
j En als er soms een schorpioen zou
f komen, om zijn belangstelling in je
toestand te tonen, moet je dat mij
niet verwijten".
Hij wendde zich tot Mimi en ont
lastte haar van lantaarn en revolver.
„Blijf hier maar wachten, kindje. Ik
ga een paar minuten naar buiten. Die
lieve Adéla zag eruit of ze haar op
haar tanden heeft, en ze mocht eens
j van plan zijn, dit vrolijke spelletje
mee te spelen. En wat er ook gebeu-
re, je verroert je niet begrepen?"
Hij doofde de lantaarn en bleef
een ogenblik luisterend bij de uitgang
l staan. Slechts het geluid van een
fladderende vleesmuis en het zachte
kabbelen van het water drong door de
maakte de voorzitter hiervan geen verwijt,
iedereen kan zich vergissen, maar wel zijn
er dus in de vorige vergadering op grond
van deze mededelingen besluiten genomen
die niet juist zijn.
De voorzitter merkte op, dat thans de
notulen aan de orde waren. Als de notulen
weergaven wat op de vorige vergadering
was gezegd, dan konden deze worden
goedgekeurd. Uit de opmerking van dhr.
v. d. Veer kon de voorzitter niet conclu
deren dat deze het niets eens zou zijn met
de tekst van de notulen. Wat de heer v. d.
Veer opmerkte lag dus buiten de orde. Maar
wel wilde de voorzitter hierop even ant
woorden.
Volgens de voorzitter had het geen zin
om als voorzitter van dit college leugens
te gaan zitten vertellen of onjuiste voor
lichting te geven. Wat spr. op de vorige
vergadering had gezegd was waar en het
was sprekers bedoeling toen zeker niet ge
weest om een onjuiste voorstelling van za
ken te geven. Wel gaf de voorzitter de heer
v. d. Veer in overweging alvorens deze za
ken hier ter tafel te brengen, zich ook eens
op de hoogte te stellen van wat er bij de
gemeente is gebeurd, maar niet af te gaan
op wat men langs de straat zoal hoort ver
tellen. Bij de gemeente ligt de zaak hele
maal vast op papier. De heer v. d. Veer
kon de stukken zelf komen zien.
De heer v. Sprang merkte op, dat de
alles helemaal niet aan de orde was en dat
de voorzitter veel te lankmoedig was om
de vragensteller zoveel te vertellen.
De heer v. d. Veer vond het vreemd dat
bij de bespreking met het bestuur van DVC
de wethouders niet aanwezig waren ge
weest.
De voorzitter vond deze opmerking al
te bar. Men kon toch moeilijk voor elk
geval, dat personen of instanties moeten
worden gehoord, of dat overleg moet wor
den gepleegd, B. en W. bij elkaar roepen.
De heer v. d. Veer merkte op, dat hij
hier zat te praten voor de jeugd, de jeugd
Vruchtenwijn, voor de komende feestdagen,
heerlijk om bowl van te maken, 92'
statie
per fles
Roomfondant kransjes, met
volle roomsmaak 200 gram
van Drunen, die men niet aan haar lot mag
overlaten. Het gaat om het bestaansrecht
van de jeugd, aldus de heer v. d. Veer.
Deze opmerking verwonderde de voor
zitter al te zeer. Nergens, aldus de voor
zitter, nergens, in geen enkele gemeente
draagt de overheid per hoofd zoveel bij
voor de jeugd als hier.
Wethouder van Drunen, voorzitter van
de Jeugdcentrale, ging er ook even recht
voor zitten. Hij wist als voorzitter van de
Jeugdcentrale, wat er in Drunen voor de
jeugd wordt gedaan en dat is veel. Ook de
gemeente heeft, aldus spreker, in het ver
leden de Jeugdcentrale en hiermede het
jeugdwerk, in de ruimste zin gesteund. Spr.
vond de opmerking van de heer v. d. Veer
kortweg uit de lucht gegrepen. Maar het is
meestal zo, dat zij die de mond vol heb
ben van jeugdwerk en jeugdzorg, zelf wei
nig of niets doen voor de jeugd en langs
de kant staan.
Spreker was er ook van overtuigd, dat
aan het werk voor de jeugd nog fouten
kleven, dat er nog tekortkomingen zijn en
dat het werk soms nog onvolmaakt is, maar
men doet zijn best en streeft het goede na.
Dat is op zichzelf al sympathiek.
Toen klopte de voorzitter af.
■A-V'
Rekening-courant-overeenkomsten.
Aan de orde waren verder het voorstel
tot vaststelling van het crediet in rekening
courant voor 1959 bij de n.v. Bank voor
Ned. Gemeenten tot een bedrag van
f 1660.000 en het voorstel tot het aangaan
van een nieuwe rekening-courant-overeen-
komst met de Boerenleenbank voor 1959
tot een bedrag van f 15.000.
Het maximum door de bank te verlenen
crediet werd bepaald op f 15.000.
De heer van Huiten vond dit bedrag vrij
laag.
De voorzitter achtte het groot genoeg.
De raad nam het voorstel aan.
1
El
Koop Uw t«l*visl* niet bij «en onbe
kende aan de deur, daarvoor is Uw
geld te kostbaar. Keop bij een speci
aalzaak met eigen technieken,
KOOP BIJ
U bent dan verzekerd van een betreuw-
baar advies, keus uit een groot aantal
en avondservice eok na de garantietijd.
merken, een zeer snelle dag
stilte van de nacht tot hem door. Snel
glipte hij naar buiten en zorgde er
voor, dat de hut tussen hemzelf en
de grote tent kwam. Weer bleef hij
even voorzichtig luisterend staan. Er
was echter nog steeds geen ander ge
luid hoorbaar en uiterst behoedzaam
bewoog hij zich rond de hut, tot hij
een plek bereikte, vanwaar hij een
goed gezicht had op de twee tenten.
In het licht der sterren kon hij ze dui
delijk onderscheiden, en hij zag ter
stond, dat de deur van de ene wijd
openstond. Dit hoefde evenwel niets
anders te betekenen dan dat de man,
die thans gebonden in de hut lag,
verzuimd had het linnen achter zich
te laten dichtvallen.
Toch hield hij de donkere vlek ge
spannen in het oog, hopend op enig
teken van wakker zijn van de vrouw.
Gedurende enige tijd zag of hoor
de hij niets en juist meende hij over
tuigd te kunnen zijn, dat de man op
eigen gelegenheid gehandeld had,
toen een zwak ritselen hem in de
oren klonk. De vrouw was dus toch
wakker! Triomfantelijk grinnikte hij
in zichzelf, en bereidde zich voor op
hetgeen zou gebeuren.
Ingespannen staarde hij voor zich
uit en zag tenslotte hoe een donkere
schaduw zich van de tent losmaakte.
Volle drie minuten bleef de schaduw
bewegingloos staan; klaarblijkelijk
luisterde de vrouw naar enig teken
van leven van Philibert.
Hij begreep, dat ze in de war ge
bracht werd door de stilte, en was
nieuwsgierig naar hetgeen ze zou
doen.
Na enige tijd sloop de vrouw be
hoedzaam voorwaarts en tezelfder
tijd ontdekte Sandy een voorwerp in
haar hand, dat in het licht van de
sterren zwak glansde. Zij hielf het
omhoog, en duidelijk vemam hij het
klikkend geluid van een revolver die
gespannen werd.
„Verduiveld, die vrouw heeft
moed!" fluisterde hij bij zichzelf, en
kroop dieper in de schaduw van de
hut.
Uiterst voorzichtig naderde de
vrouw. Toen ze ongeveer halfweg tus
sen de tent en de hut was, deed een
plotselinge aanval van ijlen van
Langdon haar stilstaan. Enige ogen
blikken bleef ze weifelend staan en
in het licht van de sterren kon de
Schot de bleekheid van haar gelaat
onderscheiden en het wild glinsteren
van haar koolzwarte ogen.
De ijlende stem stierf weg en na
een paar minuten vervolgde Adéle
voorzichtig haar weg.
Sandy Muir, een en al gespannen
oplettendheid hoorde het lange gras
kraken onder haar voeten.
(Wordt vervolgd)