I Sun
J balm
Dames
Gemeenteraad Loon op Zand
Onwillige grondeigenaars
bedreigen woningbouw in Loon op Zand
BRIGADIER PIET EN DE SEM3-PR0F
De Vluchteling
in één nacht
Uw handen
gaaf en zacht
9
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 9 FEBRUARI 1959
Raadslid ongeschikt geacht als bestuurslid van
gem. Instelling voor Maatschappelijke Zorg
Buitenland
handen
HAMEA-GELEIl^H
Feuilleton
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
van Cayenne
46)
De woningbouw vormde het voor.
naamste punt van bespreking in de
vergadering van de raad der ge
meente Loon op Zand donderdag jl.
Nadat burgemeester v. d. Heijden
in zijn nieuwjaarsrede (zie ons vo
rig nummer) reeds zijn teleurstel
ling had uitgesproken over het con
tingent (30) woningwetwoningen
voor dit jaar, werd er door de an
dere raadsleden bij de behandeling
van het voorstel tot het bouwen van
deze woningen nog een schepje bo
venop gedaan. De heer Beerens
toonde zich verontwaardigd over
deze toewijzing en sprak zijn ernsti
ge bezorgdheid uit ten aanzien van
de ontwikkeling van de woning
bouw als deze gang van zaken blijft
voortduren. De heer Elshout wilde
een vlammend protest van de raad
het licht doen zien, iets waarin de
voorzitter weinig heil zag, omdat er
al reeds krachtig geprotesteerd was,
maar waarin de heer Elshout toch
met 13 tegen 2 stemmen zijn zin
kreeg.
Verder drong de heer Beerens
met klem aan op het scheppen van
zo ruim mogelijk gelegenheid voor
premiebouw, met Vooral dan een ac
ceptabele wekelijkse „huur"-prijs.
Bedragen van f 14.- tot f 18.- en ho
ger per week zijn voor de meeste
gezinnen niet te betalen. In ant
woord hierop kon de voorzitter me
dedelen dat onderhandelingen met
een bouwmaatschappij reeds in een
vergevorderd stadium zijn en dat
binnenkort een voorstel betreffende
premiebouw zal worden gedaan.
Het zal hier gaan om woningen van
ca. f 12.000.-, hetgeen de voorzitter
een geschikte prijs vond. Woning
bouw is geen filantropie, zo merkte
hij op.
LEGE WONINGEN IN WAALWIJK
De heer Elshout meende nog te
moeten betogen dat een gemeente
in de omgeving (waarmee kennelijk
Waalwijk werd bedoeld. Red.) een
driemaal grotere toewijzing had ont
vangen en dat daar de huizen leeg
staan (waar, o waar?! Red.). De
heer Beerens noemde het kind bij
denaam en wees er op, dat het in
Waalwijk een andere vorm van wo
ningbouw, de zg. continubouw be
treft.
Ter verduidelijking zette de voor
zitter uiteen, dat het bij de plan
ning van de continubouw leek alsof
de andere gemeente hiervan geen
nadeel zouden ondervinden. Nu
echter het provinciale quantum
woningwetwoningen door het rijk
is verlaagd en de continubouw-ge-
meenten toch aan hun contractuele
verplichting moeten voldoen, onder
vinden de andere gemeenten daar
van wel nadeel.
De heer Elshout wees verder op
woningen in de Mgr. Völkerstraat,
die op invallen staan. Wie moet de
verantwoording daarvoor nemen,
zo vroeg hij. De voorzitter ant
woordde, dat het gemeentebestuur
de minister reeds heeft laten weten
dat het de verantwoording voor de
ze woningen niet op zich neemt.
Overgaande naar de behandeling
van het voorstel om van de toege
wezen 30 woningen er 21 te bouwen
aan het geprojecteerde plein aan de
Berndijksestraat te Kaatsheuvel en
tv) NV AMSTtftOAM
Medicinale handcrême
9 aan d geprojecteerde straat lö-
Loon op Zand, merkte de heer Els
hout op, dat Loon op Zand volgens
de normale verhoudingen slechts
recht heeft op 5 a 6 woningen. Hij
hoopte dan ook dat Kaatsheuvel bij
een volgende verdeling meer wo
ningen zou krijgen. Verder betoog
de spr. dat hij geen bezwaar had te
gen woningbouw in Kaatsheuvel-
West, maar anderzijds drong hij
sterk aan op meer grond voor wo
ningbouw, ook voor particuliere
woningbouw, in Oost. Spr. deelde
mede, dat bij voortduring van deze
wijze van verdelen het gemeente
bestuur niet meer op de steun van
zijn fractie zou kunnen rekenen.
De heer van Kuijk sloot zich bij
spr. aan.
ONWILLIG.
De voorzitter wees er op, dat de
verdeling 219 niet willekeurig is
geschied. Met de 21 woningen voor
Kaatsheuvel is het plein aan de
Berndijksestraat precies volge
bouwd. De resterende 9 woningen
zijn toen aan Loon op Zand toege
wezen om de daar geprojecteerde
straat behoorlijk te bebouwen.
Ten aanzien van meer woning
bouw in Kaatsheuvel-Oost merkte
de voorzitter op, dat het gemeente
bestuur van de grondeigenaars al
daar onvoldoende medewerking on
dervindt. Hetzelfde is het geval in
Loon op Zand in verband met de
9 daar te bouwen woningen. Als het
gemeentebestuur er niet in mocht
slagen om met de grondeigenaars
aldaar tot overeenstemming te ko
men, dan zullen de 9 woningen
niet in Loon op Zand worden ge
bouwd, zo betoogde de voorzitter,
want het gemeentebestuur voelt er
uiteraard niets voor deze woningen
aan het einde van het jaar te laten
vervallen.
De heer van Noye toonde grote
bezorgdheid t.a.v. de grondaanko
pen in Loon op Zand. Hij hoopte
dan ook vurig dat er alsnog over
eenstemming zou worden bereikt,
waarbij hij nog eens wees op de nog
steeds heersende ^woningnood in
Loon op Zand. Er is, zo betoogde hij,
enige jaren geleden verklaard dat
de woningnood in Loon op Zand
zijn oplossing naderde, maar er is
intussen in Loon op Zand praktisch
niet gebouwd, zodat men er zich
niet over behoeft te verbazen dat
er thans weer een groot gebrek aan
woningen is. Dat was in 1955, zo
merkte drs. van Rooy ter verduide
lijking op, maar intussen zijn we
weer drie jaar verder.
De heer Bossers kon zich niet ver
enigen met de verdeling en pleitte
voor woningen aan de Loonsedijk,
waarop de voorzitter antwoordde
dat de Loonsedijk er tot nu toe niet
slecht is afgekomen. Gaat men ech
ter de werkelijke behoefte onder
zoeken, dan zouden noch Loon op
Zand noch de Loonsedijk voor een
woning in aanmerking komen. De
heer Bossers wilde daar niet aan.
Het voorstel van b w werd zon
der hoofdelijke stemming aange
nomen.
ONGESCHIKT.
Aan de orde was verder het voor
stel tot benoeming van twee be
stuursleden van de Gem. Instelling
voor Maatschappelijke Zorg. Aftre
dend waren de heren A. van Lier
en C. Nouwens. De heer Elshout
deelde mede dat zijn fractie geen
overeenstemming had kunnen be
reiken inzake de vacature Nouwens
en daarom een andere kandidaat
wilde stellen. De voorzitter merkte
op, dat hiertegen geen bezwaar
was omdat b w een aanbeveling
hadden gedaan en geen voordracht.
De heer van Lier werd herbenoemd
en in de vacature Nouwens ver
kreeg de heer Nouwens 7 en de heer
IJpelaar 8 stemmen.
De heer Beerens protesteerde
namens zijn fractie tegen de
ze benoeming omdat hij de heer
IJpelaar ongeschikt achtte deze
functie te vervullen op grond van
het feit dat deze daartoe de nodige
objectiviteit zou missen. Hij meen
de dat de heer Nouwens recht had
op herbenoeming. Spr. verbaasde
zich er over dat de beide wethou
ders van de door b w gedane aan
beveling waren afgeweken.
De overige agendapunten gingen
alle snel onder de hamer door. Voor
de vernieuwing en tevens verbete
ring van de straatverlichting in de
van Salm-Salmstraat en de van Rij -
ckevorselstraat te Loon op Zand
voteerde de raad f 20.000.-.
De heer van Nieuwstadt wilde
dit voorstel graag uitgebreid zien,
want ook de Roestenbergstraat en
de Vaartstraat zijn hard aan een
betere en nieuwe verlichting toe.
Verder stelde spr. voor om lan
taarns, welke geen nachtverlichting
hebben, te voorzien van een rode
band, hetgeen er dan op duidt dat
daaronder geen voertuigen mogen
parkeren tenzij zij een verlichting
voeren.
De voorzitter kon met beide voor
stellen meegaan en deelde mee dat
in de volgende vergadering een
voorstel betreffende de verbetering
van de verlichting in Roestenberg
straat en Vaartstraat zal worden ge
daan.
Tot leden van de commissie van
onderzoek van de gemeente- en be-
drijfsrekeningen over 1956 werden
benoemd de heren van Nieuwstadt.
Steenbergen en Elshout.
Voor de aanschaffing van een ge
combineerde houtbewerkingsmachi
ne t.b.v. gemeentewerken voteerde
de raad een bedrag van f 10.000.-.
Drs. van Rooy had overigens toch
wel bezwaren. Hij achtte het voor
naamste motief van het gemeente
bestuur, n.l. besparing van 1/5 dei-
dagelijkse werktijd, niet dwingend
genoeg om deze grote uitgave te
billijken. Hij wenste dringender
motieven en vroeg zich daarbij af
of men de oplossing wel in de juis
te richting gezocht had. Hij voelde
meer voor een uitbreiding van het j
personeel, een betere werkplanning
en uitbesteding van de houtbewer
king bij de plaatselijke aannemers.
De voorzitter wees er op, dat de
aan te schaffen machine in 1%
uur evenveel werk verricht als
waarmee anders een hele dag ge
moeid zou zijn, hetgeen betekent
dat er ook 5 uur meer tijd is om
het bewerkte hout te verwerken.
Overigens gaat het hier niet om het
alternatief arbeider of machine.
Een goed vakman is bijna niet te
krijgen omdat deze in het vrije be
drijf altijd meer kan verdienen dan
bij de gemeente. Het uitbesteden
van werk heeft ook vele nadelen,
omdat een aannemer ook niet altijd
direct klaar kan staan. Behalve een
tijdsbesparing betekent een derge
lijke machine ook een aanzienlijke
kostenbesparing.
Drs. van Rooy zag ervan komen,
dat er over enige tijd toch ook wel
weer een verzoek* om uitbreiding
van personeel zal komen, maar wil
de zijn stem toch niet aan het voor
stel onthouden.
De heer Bossers vroeg of men
beschikte over de mensen die een
dergelijke machine konden, bedie
nen, waarop de voorzitter bevesti
gend kon antwoorden. Verder
meende de heer Bossers, dat een
fraismachine wel gemist kon wor
den, maar dat daartegenover een
boormachine wel noodzakelijk was,
waarover echter in het voorstel niet
wordt gesproken. De voorzitter be
treurde liet niet in staat te zijn in
vaktechnische details te treden.
Het maximum bedrag van in kas
geldleningen, rekening - courant
overeenkomsten en andere kort-
geldleningen, op te nemen gelden
werd voor het eerste kwartaal van
1959 bepaald op f 2 500.000.
Een bedrag van f 10.650.- stelde
de raad beschikbaar voor het ver
lenen van voorschotten ex art. 126
der Kleüteronderwijswet. Ook wer
den voorlopig vastgesteld de exploi
tatievergoedingen t.b.v. de bijzon
dere kleuterscholen voor 1959, ter
wijl ook de vergoedingen werden
bepaald van de jaarwedden van de
vakonderwijzeressen nuttige hand
werken aan de r.k. meisjesschool
te Loon op Zand en de „Herman-
Jozef'-school te Kaatsheuvel.
Voor het aanschaffen van spel
en ontwikkelingsmateriaal t.b.v.
de stichting „Kleuterbos" voteerde
de raad een bedrag van f 352,45.
Voor het betegelen van de gang en
hot verfwerk van de muren der
klassen van de Mariaschool stelde
de raad een bedrag van f 5 701.- be
schikbaar. Voor de bijzondere scho
len voor g.l.o., v.g.l.o. en u.l.o. wer
den voorschotten verleend op de
exploitatievergoedingen over 1959.
Onbewoonbaar werden verklaard
de woningen Erasstraat 69 en Berg
straat 15. j
Ter financiering van de aanleg
van een nieuw hoofdriool te Kaats
heuvel besloot de raad tot het aan
gaan van een geldlening met de n.v.
Bank voor Nederlandse Gemeenten
van f 250.000.-.
Voor de aanschaffing van een
tweede roltrommel vuilniswagen
voteerde de raad een bedrag van
f 38.930.-.
Grond werd aangekocht van P.
Cleijn te de Moer, van A. G. Rom-
bouts te Kaatsheuvel, van C. A. Ko-
nings te Raamsdonk, van L. van
Ree te Kaatsheuvel, van de n.v.
Schoenfabriek C. M. v. d. Velden
te Kaatsheuvel, van de wed. F. Lips-
Swinkels en van Ga. Stevens-Lips
te Kaatsheuvel en van de kinderen
v. d. Wouw eveneens te Kaatsheu-
Deze grondaankopen dienen ter re
alisering van het uitbreidingsplan.
STRAATNAMEN.
Ten slotte hechtte de raad zijn
goedkeuring aan het voorstel tot
het geven van enkele straatnamen.
De straat lopende van de Anjer-
naar de Asterstraat ten zuiden van
de Leonardusschool zal Magnolia
straat heten; het plein ten noorden
van deze school grenzend aan de
Berndijksestraat, kreeg de naam
Kerkplein; de straten -en pleinen,
gelegen in het gebied ten oosten van
de zg. bloemenstraten krijgen be
namingen uit de vaderlandse ge
schiedenis, zoals: Prins Maurits-
plein, Oldenbarneveltstraat; Johan
de Wittstraat; Willem de Zwijger-
laan; Frederik Hendrikpark; Julia
na van Stolbergstraat en Oranje
Nassaustraat. De verbinding tussen
Huygenstraat en genoemd kerkplein
zal Vossenbergselaan gaan heten
en de verbinding tussen Dr. Nolens-
straat en Leo XlII-straat krijgt de
naam dr. Kuyperstraat. Voor de
verbinding tussen de Jan de Rooy-
straat en de schoenfabriek n.v. Ves-
ters bedacht men de naam Schotse
straat en voor de straat ten noor
den daarvan, geprojecteerd naast
de fabriek van de n.v. van Blerk:
Poolsestraat.
De heer Beerens had graag nog
meer bloemennamen gezien en
toonde zich niet bijzonder enthousi
ast voor namen uit de vaderlandse
geschiedenis; voor Prins Maurits-
plein zag hij liever een Piusplein.
Overigens achtte hij het beter om
eerst de wijziging in 't uitbreidings
plan ter tafel te brengen en daarna
pas de straatnamen vast te stellen.
De voorzitter merkte hierbij op
dat de vaststelling van straatnamen
altijd een moeilijk punt is omdat
er zoveel mooie voorstellen dienaan
gaande te doen zijn. Landsgeschied-
kundige namen achtte de voorzit
ter van grote betekenis.
Ten slotte brachtten de heren v
Noye en Elshout namens hun frac
ties de voorzitter dank voor de in
KROETSJEF NODIGT
EISENHOWER UIT.
De Russische premier, Nikita
Kroetsjef, heeft president Eisenho
wer donderdag uitgenodigd voor een
bezoek aan Rusland. „U mag gaan
en staan waar U wilt en U mag
iedereen meebrengen", zei Kroetsjef
in zijn slotrede op het Russische par
tijcongres.
Aan zijn invitatie wilde Kroetsjef
niet de voorwaarde verbinden dat hij
zou worden uitgenodigd voor een be
zoek aan Amerika.
Smalend herninnerde de Russische
premier aan de verklaring van Eisen
hower, dat Kroetsjef niet door Ame
rika mag reizen zoals Mikoyan ge
daan heeft.
,,Heb ik zoveel misdaden op mijn
geweten, dat de Amerikaanse presi
dent mij berooft van het recht om
zijn land te bezoeken!" vroeg Kroet
sjef grimmig. Meteen voegde hij er
aan toe: ,,Ik ben niet van plan een
visum voor Amerika aan te vragen.
Ik heb in Rusland genoeg te doen."
ENGELSE PREMIER NAAR
MOSKOU.
In het Engelse Lagerhuis heeft
preimier Harold MacMillian donder
dagmiddag met nadruk betoogd, dat
hij niet naar Moskou gaat om te on
derhandelen. De trip is veeleer be
doeld als een soort ontdekkingsreis.
Als afgezant van het Westen wil
MacMillian er proberen achter te ko
men, hoe de Russen over de Duitse
kwestie en andere belangrijke inter
nationale problemen denken. Daar
naast wil hij bij Kroetsjef misvattin
gen wegnemen en een hechte basis
leggen voor wederzijds begrip. „Wel
licht zal het Westen na mijn reis
beter in staat zijn om een juiste po
litiek tegenover Rusland te bepalen",
zei een zelfverzekerde MacMillian,
die door Engelse spotters nu reeds
„Macoyan" genoemd wordt.
MAMFA.f
ruw of tchrool
de nieuwjaarsrede uitgesproken ge
lukwensen en zegden hem de
steun van hun fractie toe.
GMl tturoo *VAN
6.) Toen werd de aandacht van
brigadier Piet getroffen door een
jongeman, die kennelijk niet ge
wend was aan de drukte van een
groot station. Hij droeg een koffer
tje in de hand en sjokte langzaam
en onbenullig op het controlehokje
af. „Mot jij mijn kaartje nou terug
hebben, machinist?" vroeg hij aan
de controleur.
„Natuurlijk," antwoordde deze.
.„Jij bent zeker nog niet vaak in de
stad geweest, hè? Wat kom je
doen?"
„Ik mot naar het stadion," ant
woordde de brave plattelander.
„Voor niks meeschoppen met al die
lui, die d'r geld voor krijgen. Karei
Kleuntjes is mijn naam. Ik ben 'n
zoon van boer Kleuntjes. Een beste
boer, die vader van me. En een besc
stukkie land ook, dat-ie heeft. Jon
ge, jonge, jonge, daar steekt latei-
voor mien een beste boterham in.
Daar hoef ik geen prof voor te wor
den. Wat jij?"
De brave Karei Kleuntjes, vol
bloed amateur-voetballer, wachtte
geen commentaar van de stations
beambte af en sjokte er vandoor.
Hij merkte niet, dat hij op kleine
afstand werd gevolgd door niemand
minder dan brigadier Piet. Deze
spaarde namelijk handtekeningen
op van sportmensen en het auto
gram van Karei Kleuntjes ontbrak
nog aan zijn verzameling. Wie zal
evenwel de verbazing van de onver
schrokken dienaar van Hermandad
beschrijven, toen daar vlak voor
zijn neus iets hééls vreemds plaats
vond. Plotseling stortten zich name
lijk de Italianen boven op de ar
me Karei Kleuntjes. Ze kwamen uit
een of ander portiekje gesprongen
en begonnen Karei vol vuur te om
helzen, ^aarbij ze gilden van geest
driftig
\vaarpi
plezier.
Door Ottwell Binns.
„Ben je daar zeker van, Mimi?"
„Hoe zou ik me kunnen vergissen.
O vlug, laten we ons ergens verber
gen. De anderen zullen ook wel in de
nabijheid zijn, begrijpt u..."
„Maar, Sandy..."
„Die heeft het geweer meegeno
men, wij hebben geen enkel wapen.
En u bent bovendien veel te zwak om
met die kerel daar te vechten. Hij is
even gevaarlijk als een tijger, en de
Indianen..."
„Natuurlijk, je hebt gelijk. Het
enige wat we kunnen doen, is het
bos in te vluchten. Kom, vlug. Hij
heeft ons reeds ontdekt, dus hoeven
we geen moeite meer te doen om..." j
Snel draaide hij zich om, en het
meisje gaf hem een arm.
„Hallo, hallo!"
Pedro riep hen vanuit de boot aan,
maar zij schonken geen aandacht aan
zijn geroep en glipten haastig weg
tussen de lianen en verdwenen in het
woud. In minder dan een minuut wa
ren zij geheel uit het gezicht verdwe
nen, veilig verborgen tussen het dich
te geboomte. Vanuit de rivier drong
het driftige geluid van Pedro tot hen
door, die de Indianen tot groter
spoed trachtte aan te zetten, en in
haar angst haastte het meisje Lang
don weer voorwaarts.
„U weet niet, wat een verschrik
kelijke man hij is. Hij is tot alles in
staat. En die anderen, Philbert en die
vrouw..."
In haar grote angst vergat zij dat
Langdon nog slechts zeer zwak ter
been was, zodat zij hem geheel uit
putte.
Plotseling bleef zijn voet haken
achter een verraderlijke kruipplant
en viel hij voorover op de grond.
Verschrikt riep Mimi uit
„O, u is gewond..."
„Neen", antwoordde hij, met van
pijn verwrongen gelaatstrekken, „het
is niets."
Hij trachtte weer op te staan, maar
was te zwak en viel weer neer. Ogen
blikkelijk boog het meisje zich met 'n
uitroep van medelijden over hem
heen en probeerde hem omhoog te
helpen. Haar kracht verbaasde hem,
maar meer dan dat trof hem de on
eindig diepe zorg voor hem, die haar
ogen hem verraden. Toen hij weer
rechtop stond, duizelig op haar leu
nend, en haar armen om zijn lichaam
voelde, voelde hij zich opnieuw met
onweerstaanbare kracht door haar
schoonheid aangetrokken. Op dit
ogenblik vergat hij al het andere, het
gevaar waarin zij verkeerden, en
fluisterend zoals straks aan de oe
ver, noemde hij haar naam
„Mimi." I
Haar donkere ogen, even mysteri
eus als het oerwoud, keken een on
deelbaar ogenblik recht in de zijne.
Een felle gloed schitterde erin, het
volgende ogenblik verdoofd door op
komende tranen.
„Oh, mijn liefste."
Haar fluisterend antwoord deed
Dudley trillen van ontroering, de
zachte druk van haar armen bracht
hem buiten zichzef. Hij was meer
dan een hoofd groter dan zij, zodat
hij zich diep daarover moest bukken.
Enige seconden ontmoetten hun lip
pen elkaar, toen werd hun zalige
ontroering verbroken door het ge
luid van Pedro's ruwe stem
„Achtervolg hen, idioten."
„Daar komt hij", fluisterde het
meisje, en maakte zich snel uit zijn
omarming los. „Vlug mijnheer".
„Mijnheer, Mimi! Dat is geen ma
nier van doen!"
„Goed, vlug dan, liefste. Als Pedro
ons vindt, zijn we verloren".
Zij legde zijn arm rond haar schou
ders... „Ik ben sterk, leun maar ste
vig op mij."
Weer haastten zij zich voorwaarts,
terwijl dicht achter hen de stem van
Pedro weerklonk, die aanwijzingen
schreeuwde tot de Indianen.
„Hij zit ons op de hielen", fluis
terde Mimi angstig. „Vlugger!"
Zo snel zij konden, spoedden zij
zich voorwaarts, tot zij een plek be
reikten, waar sporen van menselijke
arbeid te zien waren.
Langdon vermoedde, dat er vroe
ger een Indiaans dorp geweest moest
zijn, waarvan evenwel niets meer te
bekennen viel. Jonge bomen schoten
welig op in de open ruimte, en de
bomen aan de rand van het woud,
gevangen in de dodelijke greep van
de wijnranken, die alle levenssappen
uit hun stammen zogen, waren over
dekt met een schitterend bloesemdek.
Hier viel een orchidee als een water
val van vuur, van de kronen der
stammen naar beneden, ginds werd
een grote plek groen onderbroken
door een reusachtige bloem in de
vorm van een fel gekleurde vlinder.
Op deze open plek, waar de zon met
onverminderde kracht haar stralen
neerzond, werd de ene vorm van le
ven overwoekerd door de andere, in
een eindeloze stroom van prachtige
tinten.
Terwijl zij hier een ogenblik stil
hielden, ontwaarden Langdon's ogen
evenwel niets van al dit schoons. Zijn
ogen die gericht waren op het meisje
aan zijn zij, blikten neer op een
schoonheid, die de glans van het
oerwoud verre overtrof.
Haar donkere ogen glansden mat
van liefde; liefde deed haar wangen
blozen, en haar boezem hijgen in wil
de golvingen.
Hij zelf voelde, hoe heel zijn li
chaam gloeide van hartstocht. Een
ogenblik schoot hem de schaduw te
binnen, die hen tot nu toe van ekaar
verwijderd had gehouden maar die nu
vokomen verdwenen was en een
scherpe pijn van angst schoot door
zijn hart, dat de verwijdering weer
op mocht treden. Hij wist, dat het in
zijn eigen macht lag, dit gevaar ge
heel te doen verdwijnen. Henri de
Faramond, die hij op dit ogenblik
ver weg in Parijs waande, scheen hem
in dit uur niet meer dan een herin
nering, en de kwellingen die hij door
staan had, schenen hem licht te dra
gen geweest, nu zij bleken te leiden
naar de hoogse vreugde, die hij ooit
zou kunnen smaken. Het leek hem
vreselijk weinig, wat hij Mimi in ruil
voor haar liefde zou kunnen aanbie
den, maar dit ene offer, zou hij ten
minste kunnen brengen, en nu, met
Pedro vlak achter hem nam hij zijn
besluit.
j „Die belofte, die je me gevraagd
hebt, Mimi, betreffende Henri de
Faramond, ik beloof je..."
Het noemen van deze naam scheen
met één slag al de vreugde uit haar
i te bannen. Haar gelaat verbleekte zo
plotseling, dat hij ervan verschrok, en
hij voelde hoe zij in zijn armen beef
de.
„Oh, mijn liefste", fruisterde zij
met trillende stem.
„Ik beloof het je, Mimi. En ik zal
mijn belofte houden. Wat mij betreft
kan Henri de Faramond verder naar
de duivel lopen. Ik zal hem geen stro
breed meer in de weg leggen."
„Lieveling."
Het bloed stroomde weer naar haar
wangen, de glans van blijdschap ver
scheen weer in haar ogen en zij hief
haar lippen naar hem op. Dan fluis
terde zij
„Als je eens wist..."
Met geweld onderdrukte hij het
gevoel van nieuwsgierigheid, dat hem
dwong te vragen waarom zij zoveel
belang stelde in Henri de Faramond.
„Ik wens niets te weten, het is mij
genoeg, dat je mij om die belofte
hebt gevraagd..."
Een kreet van vlakbij onderbrak
hen. Het meisje sprong op.
I
(Wordt vervolgd).