Gemeenteraad ¥Sijmen De Vluchteling m m ISP m Cr KATOEN TRIOMFEERT IN VOORJAARS- EN ZOMERMODE BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PR0F fc-IGROTING AFSPIEGELING VAN BELANG RIJKE GEMEENTELIJKE ONTWIKKELING Feuilleton PnfT i RE» 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 2 MAART 1959 2 Krediet van f 68.572.- voor ambtswoning burgemeester van Cayenne 52) ruwri lens, C. J. van Roy en C. W. Wach tels van den Berg. In de vacature L. van Campen werd benoemd de heer J. van Gammeren. De heren Mombers en Duijvelaar werden herbenoemd als leden van de culturele raad. In dit verband sprak de heer Brou wer zijn twijfel uit over de nuttige werkzaamheid van de culturele raad, die hij een „doodgeverfd kindje"' noemde. De voorzitter wees het lid Brouwer op het belangrijke werk dat de culturele raad heeft verricht voor de totstandkoming van de muziek school. De volgende maand zal deze raad zijn derde vergadering van dit jaar hebben, waarin de heer Goed hart, directeur van het conservatori um te Tilburg, en de heer W. Ter burg, directeur van de volksmuziek school te Tilburg, het onderwerp „muziekschool" nader zulen belich ten. Tot commissie van onderzoek van de gemeente- en bedrijfsbegrotingen voor 1959 werden benoemd de heren Duijvelaar, v. d. Hoven en Meijs. In het kader van dit voorstel deelde de voorzitter mee dat het in de bedoe ling ligt om de raad op 23 april a.s. in vergadering te doen bijeenkomen, uitsluitend ter behandeling van de begrotingen. Vastgesteld werd het voorschot op de vergoedingen ingevolge de kleu teronderwijswet voor 1959, alsmede de onderwijsvergoedingen voor het g.I.o. (f 42.50 per leerling), het u.l.o. (f 60. - en voor het b.l.o. (f 92.-). Ook besloot de raad tot het verlenen van medewerking t.b.v. de Michaël ulo-school voor de aanschaffing van meubilair en leermiddelen. Met de n.v. Bank voor Neder landse Gemeenten zal een geldlening worden aangegaan van f 300.802.-. Het maximum in kasgeld op te ne men bedrag gedurende het eerste kwartaal werd bepaald op f 5.700.000.-. Ten slotte hechtte de raad zijn goedkeuring aan een voorstel tot wij ziging van de I.Z.A.-regeling (Insti tuut Ziektekostenvoorziening Ambte naren). Onder voorzitterschap van burge meester Hoefnagel kwam de raad der gemeente Vlijmen vrijdagavond jl. in openbare vergadering bijeen. De vrij omvangrijke agenda, waar onder de gemeente- en bedrijfsbe grotingen voor 1959, werd in een snel tempo afgewerkt. Op voorstel van b w werd af wijzend beschikt op een verzoek van het bestuur van de r.k. kleuter school te Haarsteeg tot het verle nen van medewerking t.b.v. de aanschaffing van schoolmeubilair tot een bedrag van f 720.-. Met b w was de raad van mening dat de school over voldoende meubilair be schikt. Wel werd medewerking verleend aan de r.k. meisjesschool te Haai*- steeg t.b.v. de aanschaffing van meubilair tot 'n bedrag van f 2750.- en het leggen van marmoleum in 3 klaslokalen tot een bedrag van f 1877,75. Goedgekeurd werden vervolgens de voorstellen tot het vaststellen der onderwijsvergoedingen en het verlenen van voorschotten op deze vergoedingen voor 1959. Voor de bouw van een gemeen telijke werkplaats, bevattende een werk-, magazijn- en garageruimte, voteerde de raad een bedrag van f 36.145.- en voor het aanbrengen van verbeteringen aan het zwembad een bedrag van f 12.854.-. Na reeds eerder een principebe sluit te hebben genomen, stelde de raad thans voor de bouw van een ambtswoning van de burgemeester 'n bedrag beschikbaar van f 68.572.-. In dit bedrag zijn ca. f 10.000.- aan grondkosten inbegrepen. Het ont werp van deze woning is van de Vlijmense architect, de heer Luij- ben. De voorzitter dankte de raad' voor zijn bijzondere medewerking. Het maximum in kasgeld en re kening-courant-overeenkomsten op te nemen bedrag tot 1 juli a.s. werd bepaald op f 1.700.000.-. BEGROTING. In het kader van de behandeling van de diverse begrotingen voor 't dienstjaar 1959 hield de heer v. d. Meerendonk een algemene beschou wing. Spr. gaf allereerst uiting aan zijn waardering voor de bijzonder keu rige verzorging der begrotingen. Uit de stijgende lijn welke de be grotingscijfers te zien geven, meen de de heer v. d. Meerendonk te moe ten concluderen dat er veel leven in de gemeente zit dat wijst op 'n belangrijke gemeentelijke ontwik keling. De financiële toestand noemde hij niet al te ongunstig. Een groter bedrag had spr. gaarne uitgetrokken gezien voor de straat verlichting, maar hij toonde zich daarnaast verheugd over het extra subsidie vun f 2500.- per jaar voor het nieuwe wijkgebouw in de pa rochie Vlijmen. Ten aanzien van het bedrag dat uitgetrokken is voor het onderhoud en de verbetering van straten, wegen en pleinen, sprak spr. de hoop uit op een aanmerke lijke verhoging, omdat er vooral op dit gebied in de gemeente nog zo veel te doen valt. Bijzonder verheugd toonde de heer v. d. Meerendonk zich over de plannen om in de gemeente te ko men tot de stichting van een ulo school en hij wees hierbij naar het aantal van 118 leerlingen dat in Den Bosch en Waalwijk ulo-scholen be zoekt. Ten aanzien van de subsidies meende spr. dat f 25.- voor de Rui tersportverenigingen wel wat aan de lage kant was, een bedrag van f 50.- achtte hij in dit geval reëler. Het subsidie van de Heemkunde kring „Onsenoort" wilde spr. van f 250- brengen op f 400- op grond van het feit, dat dit instituut veel belangrijk werk verricht, in het bij zonder in het kader van de op han- de zijnde ruilverkaveling. Ten slotte sprak spr. de hoop uit dat veel wensen dit jaar verwezen lijkt zouden kunnen worden. In antwoord op deze algemene be schouwing constateerde ook de voorzitter dat er gelukkig veel le ven in de gemeente zit. Met betrek king tot de straatverlichting merkte hij op, dat reeds eex-der een krediet tot uitbreiding hiervan werd afge wezen. Toch zal dit jaar weer ge tracht worden om uitbreiding tot stand te brengen. De voorzitter zag geen reden om het subsidie aan de Ruitersportvereniginen te verhogen, temeer omdat van deze verenigin gen geen verzoelj. om verhoging was binnengekomen. Wel zegde hij toe deze materie in de loop van het jaar nog eens te zullen bezien. Ten aan zien van de door de heer v. d. Mee rendonk voorgestelde verhoging van de Heemkundekring „Onsenoort" toonde de voorzitter zich meegaan der en daar ook de raad geen be zwaar had, werd dit voorstel aan genomen. De heer de Vaan ging nader in op de subsidies aan de zangvereni gingen. Hij achtte het niet geheel billijk dat het subsidie aan het Vlij - van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" Door Ottwell Binns. „Zie je wel", riep Jean uit, „daar komt Pascaline alweer aan". De drie mannen gingen de vrou wen tegemoet en toen zij vlak bij el kaar waren, ving Sandy een schalkse blik op uit de ogen van Mimi, en Pas caline beweerde opgewekt „Ik heb Mimi die baby van Marie laten zien, dat is toch zo'n schatje van een kind." „En nu heb je La Farge niet kun nen spreken. Hij had te veel haast om te wachten. Daarginds gaat zijn boot." „Lieve hemel!" riep Pascaline met goedgespeelde verbazing uit. „Is hij alweer vertrokken?" Toen haar ogen die van Sandy ontmoetten, ontdekte deze er echter een uitdrukking van met moeite ingehouden vrolijkheid in, waaruit hij begreep, dat Mimi een vertrouwde vriendin gevonden had, die haar had helpen ontsnappen aan 't gevaar van een afscheid. Toen hij haar een poosje later er over polste, gaf de handige vrouw met een ijskoud gezicht toe, dat de krijgslist van haar uitgegaan was. „Wat zul je er van zeggen, mon sieur Sandy? Dat is de romantiek... en ik ben zelf ook jong geweest." „Maar nu zitten we definitief met Mimi opgescheept." „Hetgeen monsieur Dudley wel ontzettend zal spijten, nietwaar! Maar heb ik niet goed gehandeld?" De Schot lachte. „Er is geen land met je te bezeilen, Pascaline. Maar toch is het verkeerd van je, en als ik Jean was, zou ik je flink straffen." „Maar je bent mijn Jean niet, mon sieur Sandy, en als je het was..." Ze maakte een spottend gebaar en liep vrolijk lachend het huis binnen om Mimi te zoeken. HOOFDSTUK XV. Op de tiende dag na hun vertrek van Baptist's Landing, gaf Langdon bevel een zijrivier in te varen. „Van hier uit kunnen we in twee uur de plek bereikt hebben." ver klaarde hij. „Ik hoop alleen maar, dat niemand anders de claim in beslag genomen heeft. Het zit hier tegenwoordig vol zoekers." mens Mannekoor van f 150- op f 300- was gebracht, doch dat de andere zangverenigingen op f 150.- war>en blijven staan, terwijl daar naast toch ook de subsidies aan de harmonieën met 25% waren ver hoogd. De voorzitter wees op het voortreffelijke peil dat het Vlij mens Mannenkoor heeft bereikt, waardoor het ver boven de andere zangverenigingen uitsteekt. Indien de andere verenigingen eenzelfde activiteit aan de dag zullen leggen, zullen ook zij aanspraak mogen ma ken op een hogere subsidie De ver houding is op deze wijze het beste weergegeven, zo meende de voorzit ter. De heer van Helvoirt pleitte voor een hoger subsidie aan de in ont wikkeling zijnde Vlijmense harmo nie, doch ook daar voelde de voor zitter niet voor, want in dat geval zou de Haarsteegse harmonie een belangrijk hoger subsidie moeten ontvangen. Verder vroeg de heer v. Helvoirt aandacht voor de verbete ring van de Molenhoek, welke wel in zeer slechte staat verkeert. De voorzitter zegde toe deze aangele genheid te bezien, maar wees er daarbij op dat er op dit gebied nog zoveel wensen zijn dat de diverse verbeteringen in volgorde van be langrijkheid zullen moeten worden uitgevoerd. Goedgekeurd werd vervolgens het voorstel tot inbreng in het grond bedrijf van reeds aangekochte en nog aan te kopen gronden, alsmede het voorstel tot vaststelling van de minimum prijs dier gronden. Besloten werd tot aankoop van 'n perceel grond van J. G. Scheij t.b.v. de realisering van het partieel plan Vliedberg Sportterreinen, alsmede tot ruiling van grond met de wed. H. Boelen-Peters. Aan II. Bertrams te Den Bosch zal een complex bouwpercelen wor den verkocht, gelegen aan de zuid zijde van het Burgemeester van Houtplein, in het uitbreidingsplan De Vliedberg t.b.v. de bouw van 'n 8-tal woon-winkelpanden. Eveneens in het uitbreidingsplan De Vliedberg, nl. aan de westzijde van de Margrietlaan, zal grond ver kocht worden aan de Stichting Lips' Woningbouw t.b.v. de bouw van 'n 8-tal premiewoningen. Ten slotte hechtte de raad zijn goedkeuring aan een voorstel tot het garanderen van de tijdige beta ling van rente en aflossing van door een aantal personen aan te gane geldlening voor de bouw van een woning en 6 winkel-woonhuizen. Boussac-festijn bij fa. van Loon- Sclirauwers. Rijke soberheid in kleuren en modellen. De katoen heeft het in de mode geschiedenis van ons land nooit zo best gedaan. We hebben er altijd min of meer de neus voor opgehaald als voor een kind van niet bepaald nette ouders. Wellicht vond deze miskenning haar oorzaak in ons nogal wispelturige en ook in voor jaar en zomer dikwijls vrij kille klimaat, ofwel in het feit en dat is waarschijnlijker dat we eigen lijk nooit de mogelijkheden van de katoen goed hebben onderkend. Katoen is maar katoen, is kennelijk ons devies geweest. Hoezeer we ons daarin vergist hebben, is de laatste jaren vooral door de ontwikkeling van de textiel techniek steeds duidelijker gewor den en momenteel mag men zelfs zeggen, dat de katoen zich in ons land in een snel groeiende waarde ring mag verheugen. En terecht, want er is praktisch geen stof, die zich zozeer leent voor een fleurige, charmante en bijzonder smaakvolle vooi'jaars- en zomermode als de ka toen, vooral omdat katoen zich op zovele wijzen dankbaar laat ver werken. We hebben dat donderdag jl. al- weer opnieuw kunnen constateren op de oogverrukkende Boussac- show, welke de fa. v. Loon-Schrau- wers in De Gecroonde Leersse had georganiseerd, en die door een vijf tal charmante Francaises met veel zwier en gratie werd gebracht. De voorjaars- en zomermode 1959 van het machtige Boussac-concern trekt vooral de aandacht door haar rijke soberheid in kleuren en mo dellen en door het feit dat zij zich geheel richt op de nieuwe tendens in de mode, die voor de elegante en praktische vrouw passe-partout dessins verlangt. Er was op deze show een veelheid van prachtige kwali teiten, verwerkt in een collectie van tientallen uiterst charmante en smaakvolle modellen; kwaliteiten, die het bewijs vormden van een su perbe en geraffineerde techniek, waarbij vooral de weef. en brode rie-effecten de aandacht trokken. We zagen een zeer chari^nte col lectie strand- en vacantie-ensembles in ballerine-modellen, deels in zwart wit, deels in zeer levendige en zeer fraaie kleuren. Van andere model len ging door driekleur-effecten 'n grote vrolijkheid en jeugdige gratie uit. Hoe bijzonder goed katoen zich leent voor de allerfijnste bloemmo tieven alsook voor het moderne streepje en het ruitje kwam verder tot uiting in een gevarieerde veel heid van modellen: frisse, vrolijke japonnetjes voor morgen en mid- Een van de hartveroverende creaties van Boussac getiteld „Levernois", die tezien was op de show van de fa. van Loon-Schrauwers. dag: geklede, zomerse wandelen sembles, beeldige cocktailjaponnen en bekoorlijke avondkleding. En dan de bijzonder fraaie kleuren, van het meest tere rose tot een fel j uitdagend rood en oranje, waarbij uiteraard het accent werd gelegd op de tinten van dit seizoen, waarvan de namen zijn ontleend aan door be- roemde schilders gebruikte kleuren: j Bassano-rood, Matisse-blauw, van Gogh-geel en Dufy-zwart. En dan dit voorjaar veel strikken en brede ceintuurs. Naast deze verrukkelijke overdaad van Boussac waren er ook enkele modellen en stoffen van het Spaan- se huis Hijos de Salvador Bernades te Barcelona, met kleuren waarin heel het uitbundige en uitdagende j licht van Spanje bijeengebracht was tot een lust voor het oog, dank zij een fabelachtige druktechniek. Het zou ons te ver voeren om de vele modellen, die alle een vermel ding waard zouden zijn, op t som men, maar wij zouden toch wel de moderne vrouw van dit voorjaar en de komende zomer willen aanraden: schenk uw hart eens aan de katoen! U zult er verrukt van zijn en voor altijd uw zomerse hart vex-pand hebben. De enige moeilijkheid zal zijn: wat te kiezen uit de verwar rende hoeveelheid kwaliteiten, mo tieven en patronen welke de fa. v. Loon-Schrauwers u kan voorleggen, want deze katoen zal in zijn rijke soberheid en charmante voornaam heid elke vrouw besluitelozer ma ken dan ooit. Maar er schuilt voor elke maat en voor elke leeftijd veel lente-charme en zomex'se vreugde in deze eminente Boussac-collectie. En dat allmaal tegen zeer billijke prijzen en wat minstens zo be langrijk is in welhaast exclusieve modellen, want er is van elke kwa liteit en van elk model slechts een zeer beperkte voorraad. x^->/r ;.xx;v- - X* -■ - -v h A\\V Y\ A VvW 12) Nu werden precies in de niid- dencirkel de bekende vriendelijk heden uitgewisseld. Harde Tinus kreeg een fraai geborduurd vaantje en een hartelijk Brits handje en op zijn goedmoedige gezicht was heslist niet te lezen dat hii van plan was zijn tegen standers zo spoedig mogelijk in de derde heupzwaai-met-kneus te nemen. Verder zien we hoe de scheidsrechter onbevreesd de zil veren gulden voor de toss om hoog werpt. Dat kan de man doen, want sinds de spelers offi cieel betaald worden, verdwijnt er nóóit meer een tossmunt. Toen begon de wedstrijd. Er werd afgetrapt en het op sensa tie beluste publiek begon meteen te yellen van „KAREL KAREL KAREL!!" Enkele onsportievc- lingen yelden zelfs al van „TIEN TIEN TIEN!!" Dit laatste nu mag klinkklare onzin genoemd worden, want de eerste goal moest nog gemaakt worden. Het zag er anders niet naar uit, dat er snel een doelpunt zou vallen, want Karei Kleuntjes liep er maar zo'n beetje bij. Hij sjokte ongeïnteresseerd op het midden veld rond en raakte geen bal aan, terwij 1-ie toch meestal zo uitge kookt afgeeft, dat de spelers naast hem de bal als het ware maar voor het inblazen hebben. Men ziet het dus: twee goede blazers naast Karei en de goals vallen bij hopen. Eilaas, het ging ditmaal slecht met Karei en dat deed een Engelse speler ho nend opmerken: „You worth less! You play for bacon and beans!" En dat wil zoveel zeggen als: „Je bent een waarde loze voetbalier en speelt voor spek en bonen mee!" Ze voeren de somber uitziende ri vier op. De overhangende bomen be letten iedere zonnestraal, door hun gebladerte te dringen. Na lange tijd de kronkelende waterloop gevolgd te hebben, kwamen ze eindelijk op een plek, waar de stroom zich in tweeën splitste. Langdon wees de smalste weg aan, en na nog een half uur va ren bereikten ze een plek, waar vroe ger een open ruimte in het bosch moest zijn gekapt. „Hier ligt mijn oude kampplaats! Wij zullen aan land gaan, en op de zelfde plek een nieuwe opslaan. De vindplaats is een klein eindje verder op." Sandy keek de stroom langs. „Zouden we er niet beter eerst een kijkje gaan nemen, om zeker te zijn dat alles in orde is?" „Zoals je wilt. Maar niemand is hier geweest, anders zou hij deze plaats in beslag genomen hebben." Ze pagaaiden een klein eindje verder de beek op, terwijl Dudley Langdon nauwkeurig de oever ver kende. Plotseling gaf hij een uitroep van voldoening. „Alles is in orde. Kijk eens naar die dichte wildernis. Hier is in geen jaren een sterveling geweest. En hier valt mijn beekje in de rivier. Laten we vlug ons kamp opslaan." Ze keerden terug naar de aange wezen plek, die overwoekerd werd door uitschietend gewas. Met hun beiden begonnen zij de plek opnieuw te zuiveren, terwijl Mimi hielp door de omgehakte struiken weg te sle pen. Toen de schoongemaakte plek groot genoeg was, werden haastig voorlo pige hutten gebouwd, waarna zij reeds in de schemering hun avond maal bereidden. Onder het eten bespraken zij hun toekomstplannen. „Morgenvroeg beginnen we met 't pad naar de vindplaats weer open te Iiakken", meende Langdon. „En als dat klaar is, zullen we de wasinrich ting opzetten. Dan is alles klaar en kunnen we beginnen." „En als de plek werkelijk zo rijk is, als je beweert, kerel, zullen we in een maand tijd alle drie miljonair zijn". „Zo gauw zal het wel niet gaan! Maar hier liggen werkelijk buitenge woon mooie stenen, dat weet ik ze ker." Langdon's gezicht trok een ogen blik strak. „Om ze te tonen ben ik helemaal naar Parijs gegaan samen met..." „Met je vriend, dat weet ik alle maal", onderbrak Sandy hem haas tig, trachtend het gesprek verwijderd te houden van een onderwerp dat wel zeer pijnlijk moest zijn voor het meis je, dat vlak naast Dudley zat. „Die boef van de Faramond was er enthousiast over en..." „Verdraaid", schreeuwde de Schot, terwijl hij snel opsprong en rond zich op de grond begon te stampen. „Wat is er?" „Schorpioenen... twee. Ik zag ze kruipen. Pas op, Mimi." Het duurde zeker twee minuten eer de Schot, die anders niet de minste aandacht aan schorpioenen schonk, zichzelf weer gerust scheen te voelen, maar hij ging niet meer bij het vuur zitten. „Het is tijd om de hangmatten op te zoeken... Ik ga even kijken of de cano veilig vastgebonden ligt." Dit was slechts een verzinsel om weg te komen, zoals Mimi en Lang don wel begrepen. De laatste keek glimlachend naar het meisje. „Sandy is een echte gentleman", meende hij. „HijHij hield ver schrikt op toen hij merkte hoe bleek Mimi zag. In het licht van het kamp vuur ontwaradde hij tranen in haar ogen. „Voel je je niet goed?" „Ik heb een beetje hoofdpijn", ant woordde Mimi. „Het is niets!" „Maar dat kon wel eens overgaan in koorts" zei hij bezorgd. „Je moet voor je naar bed gaat wat kinine slikken." Een lichte snik ontsnapte haar. „O liefste", kreunde zij. „Als je eens wist..." „Als ik eens wist, Mimi?" vroeg hij, nog meer bezorgd. „Hoe... hoe moe ik ben." Dit was slechts een verzinsel van Mimi, om een verklaring te geven voor haar woorden van zoeven, die haar ingegeven waren door een plot selinge opwelling om de gehele waar heid te vertellen over haar afkomst. Maar Dudley geloofde, wat ze zei. „Lieveling", meende hij met spijt in zijn stem, „we hebben je veel te hard laten mee werken... Ik zal de lantaarn opsteken en een kininetablet halen, en dan moet je gaan slapen." Hij voegde de daad bij het woord en toen Mimi de kinine ingenomen had, leidde hij haar aan haar arm naar de hut, die voor haar bestemd was. Bij de ingang omarmde hij haar een ogenblik innig, en ging dan terug naar het vuur, zich bezorgd afvragend wat er wel aan de hand kon zijn. Het ene ogenblik was ze volkomen in or de en een seconde daarna... Plotseling schoot hem te binnen dat dat precies op het moment was, dat hij de naam van Henri de Fara mond genoemd had. Was dat de oor zaak van haar bleekheid? (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1959 | | pagina 2