FILMJOURNAAL
^usis Sacrum
Marie biscuits
Soepballetjes
^,er beschuit
SH\
KAAS
Huishoud
vermicelli
nü$lUUÏMeS
Kna
Abrikoz
Liefde in de storm
Luxor
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
8Pffi»r>'
Wederom 35-jarig jubileum bij de Timtur
Kleine
Magazijnruimte
ZULMANS
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 5 JUNI 1959
„I)AS SCHLOSS IN TIROL".
In Tirol raken de filmmensen
nooit uitgefilmd. En dat is ook
nauwelijks te verwonderen, want
het prachtige 'landschap leent
zich voortreffelijk voor een of
andere romantische geschiede
nis. In deze film begint de ro
mantiek met een schattige freule
Thérèse (Erika Hemberg) gehe
ten, die een historisqh-interessant
slot inclusief piepende deuren
heeft geërfd. Deze erfenis heeft
echter ook een aantal niet te ver-
onzachtzamen schulden met zich
gebracht en het ziet er dan ook
naar uit dat het hele spul onder
de hamer zal komen, tenzij er 'n
wonder gebeurt. Dat wonder ge
beurt prompt en het dient zich
aan in de persoon van ir. Steg-
man (Karlheinz Böhm), die het
slot voor enige dagen wil huren
om een rijke Amerikaap bij een
zakentransactie te imponeren.
Hij ziet de jonge eigenaresse van
het kasteel, die juist aan het mel
ken is. voor een stalineisje aan.
Zij Iaat hem in die waan en ten
slotte komen zij tot zaken. Daar
na beginnen de moeilijkheden
echter pas, die culmineren in de
schokkende ontdekking dat de
rijke Amerikaan straatarm is ge
worden door mislukte specula
ties. Maar na veel spectaculaire
gebeurtenissen komt aan 't einde
toch alles dik voor elkaar.
Een vrolijk filmpje.
Van vrijdag tot en met zondag.
Toegang alle leeftijden.
„VRIJHEREN VAN 'T WOUD".
De mooiste kleurenfilm die.
ooit in en van de Belgische Kon
go werd vervaardigd. Deze mach
tige documentaire, die werd ge
maakt door de Wetenschappelij
ke Internationale Stichting on
der erevoorzitterschap van ko
ning Leopold, is een onovertrof
fen document van de Belgische
Kongo, een meesterwerk van bij
zondere schoonheid. Men wordt
binnengehaald in het geheimzin
nige leven van het oerwoud en in
de wereld der Pygmeeën, welke
zo nauw met de wereld van het
oerwouddier verhonden is, dat
talrijke 'ceremoniën een weerga
ve blijken te zijn van gewoonten,
die uitsluitend heersen in het rijk
van bijvoorbeeld de gekroonde
kranen... „Vrijheren van het oer
woud" geeft de glorie weer van
een deel van Centraal Afrika,
waarbij mens en dier benaderd
zij'i met aile eerbied, welke men
tegenover elkaar verplicht is.
Een sublieme en onvergetelij
ke film, die wij bijzonder sterk in
de belangstelling willen aanbeve
len. In' het hijzonder voor de
scholen lijkt ons dit een film, die
voortreffelijk past in het lecrpro-
gram. Helaas draait deze tilm
maar twee dagen.
Maandag en woensdag.
Toegang alle leeftijden.
„714 ANTWOORDT NIET".
Ted Str'yker komt nog juist op
tijd om het vliegtuig te halen,
waarin zijn vrouw Ellen en zijn
zoontje Joey reeds plaats geno
men nebben! 0111 naar Vancouver
te reizen. Het is min of meer een
wanhoopsdaad van Ted, wiens
huwelijk met Ellen op springen
staat. In de oorlog was hij ge-
vechts vlieger. maar door een
foutieve beslissing heeft hij de
dood van zijn eskader veroor
zaakt. Deze kwellende herinne
ring heeft hij nooit van zich af
kunnen zetten en daardoor is hij
in de maatschappij ook niet meer
aan bod kunnen komen en van
ziin vrouw en kind vervreemd.
Onderweg naar Vancouver
doet zich in het vliegtuig voed
selvergiftiging voor, waarvan
een aantal passagiers, onder wie
de gezagvoerder, het slachtoffer
worden. Ted neemt de taak van
de piloot over, ofschoon hij al
leen maar kleine gevechtstoestel
len heeft gevlogen en met de gro
te viermotorige luchtreuzen vol
komen onbekend is. Ellen staat
hem terzijde door de radio-in
stallatie te bedienen. Na een zeer
spannende vlucht weet Ted het
toestel veilig aan de grond te
zetten, waarna alle moeilijkhe
den opgelost zijn.
Van vrijdag tot en met zondag.
Toegang 14 jaar.
„LOVING YOU".
Het verhaaltje, dat de Holly-
woodse filmmensen ditmaal
rond Elvis Presley hebben ge
breid, heeft al heel wat keren
dienst gedaan, zij het dan in een
iets andere vorm; het verhaal
namelijk van de jongen, die plot
seling ontdekt wordt, hekend
wordt, vervolgens de nodige te
genwerking ondervindt, maar
ten slotte toch als overwinnaar
uil het strijdperk te voorschijn
komt en er ook nog een meisje
bij overhoudt. Het gaat in deze
film uiteraard allemaal om El-
vis, die weer kreunt en „croont"
dat het een lieve lust is.
De liefhebbers krijgen waar
voor hun geld.
Maandag en woensdag.
Toegang alle leeftijden.
Ditmaal was het de heer J. Ro-
zenbrand, werkzaam in de' onder-
werkaföeling hij Timtur, die op
1 Juni de dag vierde waarop hij
voor 35 jaren in dienst trad van
genoemde N.V.
Na aan zijn woning te Sprang-
Capelle te zijn afgehaald werd de
heer Rozenbrand vergezeld van
z'n echtgenote, 0111 5 uur in de
cantine ontvangen door het per
soneel van de Dames-ago-afde-
ling.
Onder het genot van de gebrui
kelijke versnapering werd de ju
bilaris hier toegesproken door de
heer H. v. d: Hoek, die de eer te
beurt viel namens de collega's te
feliciteren. Hij dankte de jubi
laris voor de prettige omgang
met zijn collega's, zijn hulpvaar
digheid in de loon van deze 35 ja
ren betoond en bood namens de
ze afdeling 'n cadeau onder cou
vert aan, waaraan door de heer
Rozenbrand een dusdanige be
stemming -zal worden gegeven,
dat het een blijvende herinnering
zal zijn hem bij gelegenheid van
dit jubileum door zijn collega's
geschonken.
De jubilaris dankte hierna zijn
collega's voor de vele jaren van
prettig samenwerken, voor de
sympathieke woorden door dhr.
v. d. Hoek, waarmee hij vanaf het
begin van zijn loopbaan steeds
t heeft samengewerkt, gesproken
en voor 't cadeau onder couvert
hetgeen op zo spontane wijze is
bijeengebracht.
Hierna werden de heer en me
vrouw Rozenbrand op het privé-
kanto'or ontvangen door directie,
staf, bedrijfsleiding en afdeling
chefs.
Rij afwezigheid van de heer KI ij-
berg sprak de heer J. Verschure
directeur der N.V., de jubilaris
toe, schilderde hem als 'n ijverig,
evenwichtig en rustig werkef,
een der werknemers waarop
Timtur met recht trots kan zijn.
Hij feliciteerde de heer Rozen
brand en ook mevrouw met dit
zeldzame jubileum en sprak de
hoop uit, dat de jubilaris de vele
jaren die hem nog resten van de 1
pensioengerechtigde leeftijd, op
dezelfde prettige wijze en in de
beste gezondheid voor Timtur
zal mogen blijven werken.
De heer Verschure overhan
digde hierbij 't gouden armband
horloge, alsmede een cadeau on
der couvert, terwijl hij aan me
vrouw Rozenbrand een fraaie
ruiker anjers aanbood.
Na het ronddienen van de ere-
wijn en het uitbrengen van een
toast op de jubilaris sprak deze
zijn dankwoord, waarin hij zich
speciaal richtte tot de directie en
dank bracht voor de hartelijke
woorden door de heer Verschure
lot hem gesproken, de aangebo
den fraaie cadeaux en tevens
voor de prettige wijze waarop hij
steeds bij Timtur heeft mogen
werken Hij hoopte dit nog vele
jaren te kunnen doen en gaf de
verzekering dat hij zich steeds
voor 100% zal geven voor het
bedrijf.
Na nog enige tijd in zeer geani
meerde stemming te zijn bijeen
gebleven, ging het gezelschap uit-
een en werd het feest verder in
huiselijke kring gevierd.
AUTO-RIJLES
dan naar
Rij-instructie
„SNIJDERS"
van Duvenvoordestraat 3
Waalwijk, Tel. 3190
Te huur gevraagd
ONDERDELEN en
REPARATIE naar
■BEFfcRiBsaSs
^45 stuks 250
*3U gram
tikelen
per blik
AV£hA
edammer
breukvrii
gram
erPakf 2 roll
aveha
aPpel -
5 stuks voor
Pruimen
P*r pot
ijn of middel 250
,r*ie 200 9«*am
Iris zuurtje
yram
°P sap
per Pot
volle spaar
terug
„Föj, föj, Hendrik-Jan, wat
maak-ie een lawaai", zei de boer.
„Ister soms braand?" „Veul
arger, hoer! Veul arger!" brulde
Hendrik-Jan. „D'r ligt een wit
jassie en een ieskarretje op de
deel. Vlak achter de hooibarg!"
„Dat mö'k met me eigenste
ogen zien veur ik het geleuf!"
zei de boer en onmiddellijk zette
hij de sokken er in. Nou ja
de sokken. Hij had zo'n haast,
dat hij zelfs verzuimde zijn klom
pen aan te trekken. Barrevoets
liep hij door de bagger en wel
dra stond hij bij het karretje.
„Het is warempel een ieskarretje
nut de stad", stelde de boer slim
vast. „Hoe zou dat (linkje hier
gekomen weeze?" „Ik mag een
bloemkool weeze, as ik het be-
griep", zei Hendrik-Jan. Maar de
oer scheen het wel te begrijpen.
Plotseling gleed er tenminste een
geslepen trek over zijn manne
lijke gelaat. „Ik heb gisteraovend
naor de radio geluusterd", mom
pelde hij ..„Toen heb ik geheurd,
dat twee Italiaanders die Karei
Kleuntjes hebben ontvoerd in 'n
ieskarretje uut de stad. Je weet
wel, Hendrik-Jan, die Karei
Kleuntjes, die zo goed kan voet-
jeballen". „Van voetjebal hê'k
geen verstand, baos, zei Hendrik-
Jan. „Gao dan mee naar bin
nen, jonk", vervolgde boer Knol-
leneus. „Ze motten niet denken,
dat ze een boertje bie de neus
kannen vatten. Ik bel de pliesie
op, want het is zo vast as een
huus, dat dit het karretje is van
Karei Kleuntjesen zo
zien we boer Knolleneus al aan
de telefoon staan. Met veel na
druk koos hij een nummer en
met nog meer nadruk begon hij
te vertellen wat hij aan vreemde
zaken op zijn erf had ontdekt,
dank zij de oplettendheid van
zijn slimme knecht Hendrik-Jan.
Feuilleton
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN'
door
ELEANOR ELLIOT CARROLL
Vertaling: Herman Antonsen
5)
„Spieren voor een beroepsbok
ser, is het zo niet?" plaagde de
jongeman lachend, „maar ik mag
dat wel, als iemand op z'n kracht
groot gaat. In geval van nood zou
11 best het werk van een matroos
kunnen doen, is het zo niet?"
Twee hartelijke jonge mensen
hebben niet veel tijd nodig 0111
met elkaar bevriend te raken.
Tegen dat de tweede gong over 't
schip galmde, hadden Gwynne en
Robin het gevoel of ze elkaar van
jongsaf kenden. Toen Ambrose
Maitland en dokter Faust een
poosje later de salon binnenkwa
men, vonden ze hen zo in gesprek
verdiept, dat ze hen er aan moes
ten herinneren, dat het etenstijd
was.
„Leuk, dat we een van de da
mes bij de eerste maaltijd buiten
gaats aan tafel hebben", zei Am
brose, zijn dikke arm 0111 't slan
ke middel van het meisje slaande
toen ze de gang door naar de eet
zaal gingen. „Margaret ligt al in
bed en Inez is natuurlijk ook al
zeeziek. Ze geven allebei veel te
veel toe aan haar voorgevoel, dat
ze wel zeeziek zullen worden. Er
is geen rimpeltje op het water!"
Gwynne voelde medelijden met
de hartelijke man. Ze was er al
van overtuigd, dat beide vrouwen
misbruik maakten van en specu
leerden op zijn goedhartigheid.
De eetzaal bevond zich onder
de brug op het voordek. Evenals
de salon was het een lang, smal
vertrek, met ramen over de ge
hele lengte. Een lamp tegen het
plafond wierp een zachte schijn
over de met zilver en kristal rijk
gedekte tafel. Zwart gelakte stoe
len werden voor het gezelschap
door de bedienden aangeschoven
en Wang, de kleine Chinees, die
naar Gwynne ontdekte, een meer
dan uitstekende kok was, ver
scheen nu en dan in de deurope
ning van zijn kombuis met een
angstig vragend gezicht mijnheer
Maitland aankijkend, in de hoop
een goedkeurende blik van hem
te mogen opvangen. Het werd 'n
vrolijke maaltijd. Gwynne voelde
zich als een jonge koningin door
hovelingen omringd. Haar na
tuurlijke opgewektheid, lang bin
nen de muren van het ziekenhuis
gedempt, kwam bijna terstond
met volle levendigheid tot uiting.
Enkele terloopse vragen van dok
ter Faust over St. Margarets Hos
pital maakten haar tong los. Ze
boeide de drie mannen door haar
levendige verhalen over het leven
der verpleegsters in het zieken
huis, waar ze met veertig andere
meisjes gewerkt had.
Daarna kwam het gesprek op
boeken en literatuur. En Robin,
die gretig naar elk woord door
haar gesproken, luisterde, stond
verbaasd en verrukt over de be
kendheid van Gwynne met de
nieuwere lectuur. Hij zelf las
graag en veel en dit bewijs van
gelijkgezindheid vermeerderde z'n
belangstelling voor het lieftallige
meisje.
Na het diner verdwenen Mait
land en de dokter naar de rook-
salon om een spelletje te gaan
kaarten en Robin stelde Gwynne
voor, een wandelingetje aan dek
te gaan maken. Arm in arm dren
telden ze vredig heen en weer en
babbelden over alles en nog wat.
Het was ver na middernacht toen
hij voor de deur van haar hut af
scheid van haar nam.
Zij keek zijn hoge lenige ge
stalte na tot hij uit haar gezicht
verdwenen was.
„Goedennacht, Robin Adair!"
fluisterde ze zachtjes bij het slui
ten van haar deur.
III.
ONTLUIKENDE LIEFDE.
De eerste dagen op zee waren
mistig en onaangenaam, zoals 't
soms op de Stille Zuideze in sep
tember kan voorkomen. Zowel
Inez als mevrouw Maitland ble
ven in haar hut, niet omdat ze
ziek waren, maar omdat ze vrees
den ziek te worden, zoals neef
Ambrose meermalen verzekerde
tegen Gwynne. „Verwende en be
dorven kinderen, allebei", brom
de hij. „Weten zelf niet wat ze
willen."
Dokter Faust besteedde het
grootste gedeelte van zijn tijd aan
de zieken-uit-eigen-verkiezing en
dat was eveneens het geval met
Gwynne. In die dagen deed ze
heel wat ondervinding op betref
fende verwende vrouwen en ver
loor nu en dan haar geduld door
haar dwaze grillen. Toch slaagde
ze er in haar ergernis te verber
gen.
Haar avonden had ze echter
vrij en dan begon haar eigenlijke
leven pas. Die uren waren onge
stoord van haar en Robin Lee
was altijd aan haar zijde. Wat
door Inez en Margaret Maitland
voor een saaie en eentonige reis
werd uitgekreten, was voor het
onbereisde meisje- een onver
mengd genot. Haar opgetogen
heid en aanstekelijke lachje sa
men met haar onbedorven jeugd
maakten Gwynne tot een aan
trekkelijk gezelschap voor alle
drie de heren aan boord.
„U bent net een dynamo, juf
frouw Cameron", zei de dokter
hij wijze van complimentje, „U
bezit de zeldzame gave, andere
mensen tot hoogspanning te la
den. Als ik ooit hersenverweking
mocht krijgen, dan zal ik u als
verpleegster laten roepen en u
moet beloven, dat u dan zult ko
men, waar ik ook ben."
„Dat zal ik beslist doen" ver
zekerde ze hem heel ernstig.
Met de dag mocht ze de dokter
beter lijden. Hij was zo eerlijk en
prettig om mee te praten, zo
vriendelijk en tevens zo knap.
Die grijze plukjes haar aan zijn
slapen gaven hem slechts 'n méér
gedistingeerd uiterlijk.
Gwynne had zich reeds meer
malen afgevraagd of hij soms op
Inez verliefd was, die zoveel van
zijn aandacht opvorderde. Uren
lang kon hij naast het rustbed
zitten, waarop die veeleisende
schoonheid lag in rood zijden py-
ama, en op geklemde muzikale
toon kalmerend met haar pra
ten. Ongetwijfeld, zo meende
Gwynne, oefende hij een goede
invloed op haar geschokte zenu
wen uit.
Neef Ambrose was geen vleier,
maar volgens zijn zeggen hoopte
hij veel van het opwekkend ge
zelschap van Gwynne te mogen
genieten.
„Een vriendelijke lach aan het
ontbijt is een millioen dollar
waard", zei hij eens tegen haar.
„Nu heb ik mijn zaken in het
drukst van de tijd in de steek ge
laten 0111 Margaret en Inez op een
naar mijn mening verrukkelijk
reisje mee te nemen en nu slui
ten ze zich allebei met overspan
nen zenuwen op. Dwaasheid. Als
ze wilden, konden ze die zenuwen
heus wel de baas blijven. Maar ze
doen er haar best niet voor. Zeg
Gwynne, als jij met je levendig
heid nog eens een man weet te
winnen, wat ongetwijfeld 't geval
zal zijn, geef je werk dan niet op,
als je hem eenmaal veroverd hebt
lieve meid(Wordt vervolgd)
DU
Voor het opslaan van goederen
Desnoods voor tijdelijk
Liefst in centrum va" Waalwijk-
STATIONSSTRAAT 36
WAALWIJK
OOK VOOR
RIJWIELEN - BROMFIETSEN
Grotestraat 177 Waalwijk
Tel. 2405
COPYfilOMT STUCiO AVAN