FILMJOURNAAL ^usis Sacrum Marie biscuits Soepballetjes ^,er beschuit SH\ KAAS Huishoud vermicelli nü$lUUÏMeS Kna Abrikoz Liefde in de storm Luxor BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF 8Pffi»r>' Wederom 35-jarig jubileum bij de Timtur Kleine Magazijnruimte ZULMANS DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 5 JUNI 1959 „I)AS SCHLOSS IN TIROL". In Tirol raken de filmmensen nooit uitgefilmd. En dat is ook nauwelijks te verwonderen, want het prachtige 'landschap leent zich voortreffelijk voor een of andere romantische geschiede nis. In deze film begint de ro mantiek met een schattige freule Thérèse (Erika Hemberg) gehe ten, die een historisqh-interessant slot inclusief piepende deuren heeft geërfd. Deze erfenis heeft echter ook een aantal niet te ver- onzachtzamen schulden met zich gebracht en het ziet er dan ook naar uit dat het hele spul onder de hamer zal komen, tenzij er 'n wonder gebeurt. Dat wonder ge beurt prompt en het dient zich aan in de persoon van ir. Steg- man (Karlheinz Böhm), die het slot voor enige dagen wil huren om een rijke Amerikaap bij een zakentransactie te imponeren. Hij ziet de jonge eigenaresse van het kasteel, die juist aan het mel ken is. voor een stalineisje aan. Zij Iaat hem in die waan en ten slotte komen zij tot zaken. Daar na beginnen de moeilijkheden echter pas, die culmineren in de schokkende ontdekking dat de rijke Amerikaan straatarm is ge worden door mislukte specula ties. Maar na veel spectaculaire gebeurtenissen komt aan 't einde toch alles dik voor elkaar. Een vrolijk filmpje. Van vrijdag tot en met zondag. Toegang alle leeftijden. „VRIJHEREN VAN 'T WOUD". De mooiste kleurenfilm die. ooit in en van de Belgische Kon go werd vervaardigd. Deze mach tige documentaire, die werd ge maakt door de Wetenschappelij ke Internationale Stichting on der erevoorzitterschap van ko ning Leopold, is een onovertrof fen document van de Belgische Kongo, een meesterwerk van bij zondere schoonheid. Men wordt binnengehaald in het geheimzin nige leven van het oerwoud en in de wereld der Pygmeeën, welke zo nauw met de wereld van het oerwouddier verhonden is, dat talrijke 'ceremoniën een weerga ve blijken te zijn van gewoonten, die uitsluitend heersen in het rijk van bijvoorbeeld de gekroonde kranen... „Vrijheren van het oer woud" geeft de glorie weer van een deel van Centraal Afrika, waarbij mens en dier benaderd zij'i met aile eerbied, welke men tegenover elkaar verplicht is. Een sublieme en onvergetelij ke film, die wij bijzonder sterk in de belangstelling willen aanbeve len. In' het hijzonder voor de scholen lijkt ons dit een film, die voortreffelijk past in het lecrpro- gram. Helaas draait deze tilm maar twee dagen. Maandag en woensdag. Toegang alle leeftijden. „714 ANTWOORDT NIET". Ted Str'yker komt nog juist op tijd om het vliegtuig te halen, waarin zijn vrouw Ellen en zijn zoontje Joey reeds plaats geno men nebben! 0111 naar Vancouver te reizen. Het is min of meer een wanhoopsdaad van Ted, wiens huwelijk met Ellen op springen staat. In de oorlog was hij ge- vechts vlieger. maar door een foutieve beslissing heeft hij de dood van zijn eskader veroor zaakt. Deze kwellende herinne ring heeft hij nooit van zich af kunnen zetten en daardoor is hij in de maatschappij ook niet meer aan bod kunnen komen en van ziin vrouw en kind vervreemd. Onderweg naar Vancouver doet zich in het vliegtuig voed selvergiftiging voor, waarvan een aantal passagiers, onder wie de gezagvoerder, het slachtoffer worden. Ted neemt de taak van de piloot over, ofschoon hij al leen maar kleine gevechtstoestel len heeft gevlogen en met de gro te viermotorige luchtreuzen vol komen onbekend is. Ellen staat hem terzijde door de radio-in stallatie te bedienen. Na een zeer spannende vlucht weet Ted het toestel veilig aan de grond te zetten, waarna alle moeilijkhe den opgelost zijn. Van vrijdag tot en met zondag. Toegang 14 jaar. „LOVING YOU". Het verhaaltje, dat de Holly- woodse filmmensen ditmaal rond Elvis Presley hebben ge breid, heeft al heel wat keren dienst gedaan, zij het dan in een iets andere vorm; het verhaal namelijk van de jongen, die plot seling ontdekt wordt, hekend wordt, vervolgens de nodige te genwerking ondervindt, maar ten slotte toch als overwinnaar uil het strijdperk te voorschijn komt en er ook nog een meisje bij overhoudt. Het gaat in deze film uiteraard allemaal om El- vis, die weer kreunt en „croont" dat het een lieve lust is. De liefhebbers krijgen waar voor hun geld. Maandag en woensdag. Toegang alle leeftijden. Ditmaal was het de heer J. Ro- zenbrand, werkzaam in de' onder- werkaföeling hij Timtur, die op 1 Juni de dag vierde waarop hij voor 35 jaren in dienst trad van genoemde N.V. Na aan zijn woning te Sprang- Capelle te zijn afgehaald werd de heer Rozenbrand vergezeld van z'n echtgenote, 0111 5 uur in de cantine ontvangen door het per soneel van de Dames-ago-afde- ling. Onder het genot van de gebrui kelijke versnapering werd de ju bilaris hier toegesproken door de heer H. v. d: Hoek, die de eer te beurt viel namens de collega's te feliciteren. Hij dankte de jubi laris voor de prettige omgang met zijn collega's, zijn hulpvaar digheid in de loon van deze 35 ja ren betoond en bood namens de ze afdeling 'n cadeau onder cou vert aan, waaraan door de heer Rozenbrand een dusdanige be stemming -zal worden gegeven, dat het een blijvende herinnering zal zijn hem bij gelegenheid van dit jubileum door zijn collega's geschonken. De jubilaris dankte hierna zijn collega's voor de vele jaren van prettig samenwerken, voor de sympathieke woorden door dhr. v. d. Hoek, waarmee hij vanaf het begin van zijn loopbaan steeds t heeft samengewerkt, gesproken en voor 't cadeau onder couvert hetgeen op zo spontane wijze is bijeengebracht. Hierna werden de heer en me vrouw Rozenbrand op het privé- kanto'or ontvangen door directie, staf, bedrijfsleiding en afdeling chefs. Rij afwezigheid van de heer KI ij- berg sprak de heer J. Verschure directeur der N.V., de jubilaris toe, schilderde hem als 'n ijverig, evenwichtig en rustig werkef, een der werknemers waarop Timtur met recht trots kan zijn. Hij feliciteerde de heer Rozen brand en ook mevrouw met dit zeldzame jubileum en sprak de hoop uit, dat de jubilaris de vele jaren die hem nog resten van de 1 pensioengerechtigde leeftijd, op dezelfde prettige wijze en in de beste gezondheid voor Timtur zal mogen blijven werken. De heer Verschure overhan digde hierbij 't gouden armband horloge, alsmede een cadeau on der couvert, terwijl hij aan me vrouw Rozenbrand een fraaie ruiker anjers aanbood. Na het ronddienen van de ere- wijn en het uitbrengen van een toast op de jubilaris sprak deze zijn dankwoord, waarin hij zich speciaal richtte tot de directie en dank bracht voor de hartelijke woorden door de heer Verschure lot hem gesproken, de aangebo den fraaie cadeaux en tevens voor de prettige wijze waarop hij steeds bij Timtur heeft mogen werken Hij hoopte dit nog vele jaren te kunnen doen en gaf de verzekering dat hij zich steeds voor 100% zal geven voor het bedrijf. Na nog enige tijd in zeer geani meerde stemming te zijn bijeen gebleven, ging het gezelschap uit- een en werd het feest verder in huiselijke kring gevierd. AUTO-RIJLES dan naar Rij-instructie „SNIJDERS" van Duvenvoordestraat 3 Waalwijk, Tel. 3190 Te huur gevraagd ONDERDELEN en REPARATIE naar ■BEFfcRiBsaSs ^45 stuks 250 *3U gram tikelen per blik AV£hA edammer breukvrii gram erPakf 2 roll aveha aPpel - 5 stuks voor Pruimen P*r pot ijn of middel 250 ,r*ie 200 9«*am Iris zuurtje yram °P sap per Pot volle spaar terug „Föj, föj, Hendrik-Jan, wat maak-ie een lawaai", zei de boer. „Ister soms braand?" „Veul arger, hoer! Veul arger!" brulde Hendrik-Jan. „D'r ligt een wit jassie en een ieskarretje op de deel. Vlak achter de hooibarg!" „Dat mö'k met me eigenste ogen zien veur ik het geleuf!" zei de boer en onmiddellijk zette hij de sokken er in. Nou ja de sokken. Hij had zo'n haast, dat hij zelfs verzuimde zijn klom pen aan te trekken. Barrevoets liep hij door de bagger en wel dra stond hij bij het karretje. „Het is warempel een ieskarretje nut de stad", stelde de boer slim vast. „Hoe zou dat (linkje hier gekomen weeze?" „Ik mag een bloemkool weeze, as ik het be- griep", zei Hendrik-Jan. Maar de oer scheen het wel te begrijpen. Plotseling gleed er tenminste een geslepen trek over zijn manne lijke gelaat. „Ik heb gisteraovend naor de radio geluusterd", mom pelde hij ..„Toen heb ik geheurd, dat twee Italiaanders die Karei Kleuntjes hebben ontvoerd in 'n ieskarretje uut de stad. Je weet wel, Hendrik-Jan, die Karei Kleuntjes, die zo goed kan voet- jeballen". „Van voetjebal hê'k geen verstand, baos, zei Hendrik- Jan. „Gao dan mee naar bin nen, jonk", vervolgde boer Knol- leneus. „Ze motten niet denken, dat ze een boertje bie de neus kannen vatten. Ik bel de pliesie op, want het is zo vast as een huus, dat dit het karretje is van Karei Kleuntjesen zo zien we boer Knolleneus al aan de telefoon staan. Met veel na druk koos hij een nummer en met nog meer nadruk begon hij te vertellen wat hij aan vreemde zaken op zijn erf had ontdekt, dank zij de oplettendheid van zijn slimme knecht Hendrik-Jan. Feuilleton van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN' door ELEANOR ELLIOT CARROLL Vertaling: Herman Antonsen 5) „Spieren voor een beroepsbok ser, is het zo niet?" plaagde de jongeman lachend, „maar ik mag dat wel, als iemand op z'n kracht groot gaat. In geval van nood zou 11 best het werk van een matroos kunnen doen, is het zo niet?" Twee hartelijke jonge mensen hebben niet veel tijd nodig 0111 met elkaar bevriend te raken. Tegen dat de tweede gong over 't schip galmde, hadden Gwynne en Robin het gevoel of ze elkaar van jongsaf kenden. Toen Ambrose Maitland en dokter Faust een poosje later de salon binnenkwa men, vonden ze hen zo in gesprek verdiept, dat ze hen er aan moes ten herinneren, dat het etenstijd was. „Leuk, dat we een van de da mes bij de eerste maaltijd buiten gaats aan tafel hebben", zei Am brose, zijn dikke arm 0111 't slan ke middel van het meisje slaande toen ze de gang door naar de eet zaal gingen. „Margaret ligt al in bed en Inez is natuurlijk ook al zeeziek. Ze geven allebei veel te veel toe aan haar voorgevoel, dat ze wel zeeziek zullen worden. Er is geen rimpeltje op het water!" Gwynne voelde medelijden met de hartelijke man. Ze was er al van overtuigd, dat beide vrouwen misbruik maakten van en specu leerden op zijn goedhartigheid. De eetzaal bevond zich onder de brug op het voordek. Evenals de salon was het een lang, smal vertrek, met ramen over de ge hele lengte. Een lamp tegen het plafond wierp een zachte schijn over de met zilver en kristal rijk gedekte tafel. Zwart gelakte stoe len werden voor het gezelschap door de bedienden aangeschoven en Wang, de kleine Chinees, die naar Gwynne ontdekte, een meer dan uitstekende kok was, ver scheen nu en dan in de deurope ning van zijn kombuis met een angstig vragend gezicht mijnheer Maitland aankijkend, in de hoop een goedkeurende blik van hem te mogen opvangen. Het werd 'n vrolijke maaltijd. Gwynne voelde zich als een jonge koningin door hovelingen omringd. Haar na tuurlijke opgewektheid, lang bin nen de muren van het ziekenhuis gedempt, kwam bijna terstond met volle levendigheid tot uiting. Enkele terloopse vragen van dok ter Faust over St. Margarets Hos pital maakten haar tong los. Ze boeide de drie mannen door haar levendige verhalen over het leven der verpleegsters in het zieken huis, waar ze met veertig andere meisjes gewerkt had. Daarna kwam het gesprek op boeken en literatuur. En Robin, die gretig naar elk woord door haar gesproken, luisterde, stond verbaasd en verrukt over de be kendheid van Gwynne met de nieuwere lectuur. Hij zelf las graag en veel en dit bewijs van gelijkgezindheid vermeerderde z'n belangstelling voor het lieftallige meisje. Na het diner verdwenen Mait land en de dokter naar de rook- salon om een spelletje te gaan kaarten en Robin stelde Gwynne voor, een wandelingetje aan dek te gaan maken. Arm in arm dren telden ze vredig heen en weer en babbelden over alles en nog wat. Het was ver na middernacht toen hij voor de deur van haar hut af scheid van haar nam. Zij keek zijn hoge lenige ge stalte na tot hij uit haar gezicht verdwenen was. „Goedennacht, Robin Adair!" fluisterde ze zachtjes bij het slui ten van haar deur. III. ONTLUIKENDE LIEFDE. De eerste dagen op zee waren mistig en onaangenaam, zoals 't soms op de Stille Zuideze in sep tember kan voorkomen. Zowel Inez als mevrouw Maitland ble ven in haar hut, niet omdat ze ziek waren, maar omdat ze vrees den ziek te worden, zoals neef Ambrose meermalen verzekerde tegen Gwynne. „Verwende en be dorven kinderen, allebei", brom de hij. „Weten zelf niet wat ze willen." Dokter Faust besteedde het grootste gedeelte van zijn tijd aan de zieken-uit-eigen-verkiezing en dat was eveneens het geval met Gwynne. In die dagen deed ze heel wat ondervinding op betref fende verwende vrouwen en ver loor nu en dan haar geduld door haar dwaze grillen. Toch slaagde ze er in haar ergernis te verber gen. Haar avonden had ze echter vrij en dan begon haar eigenlijke leven pas. Die uren waren onge stoord van haar en Robin Lee was altijd aan haar zijde. Wat door Inez en Margaret Maitland voor een saaie en eentonige reis werd uitgekreten, was voor het onbereisde meisje- een onver mengd genot. Haar opgetogen heid en aanstekelijke lachje sa men met haar onbedorven jeugd maakten Gwynne tot een aan trekkelijk gezelschap voor alle drie de heren aan boord. „U bent net een dynamo, juf frouw Cameron", zei de dokter hij wijze van complimentje, „U bezit de zeldzame gave, andere mensen tot hoogspanning te la den. Als ik ooit hersenverweking mocht krijgen, dan zal ik u als verpleegster laten roepen en u moet beloven, dat u dan zult ko men, waar ik ook ben." „Dat zal ik beslist doen" ver zekerde ze hem heel ernstig. Met de dag mocht ze de dokter beter lijden. Hij was zo eerlijk en prettig om mee te praten, zo vriendelijk en tevens zo knap. Die grijze plukjes haar aan zijn slapen gaven hem slechts 'n méér gedistingeerd uiterlijk. Gwynne had zich reeds meer malen afgevraagd of hij soms op Inez verliefd was, die zoveel van zijn aandacht opvorderde. Uren lang kon hij naast het rustbed zitten, waarop die veeleisende schoonheid lag in rood zijden py- ama, en op geklemde muzikale toon kalmerend met haar pra ten. Ongetwijfeld, zo meende Gwynne, oefende hij een goede invloed op haar geschokte zenu wen uit. Neef Ambrose was geen vleier, maar volgens zijn zeggen hoopte hij veel van het opwekkend ge zelschap van Gwynne te mogen genieten. „Een vriendelijke lach aan het ontbijt is een millioen dollar waard", zei hij eens tegen haar. „Nu heb ik mijn zaken in het drukst van de tijd in de steek ge laten 0111 Margaret en Inez op een naar mijn mening verrukkelijk reisje mee te nemen en nu slui ten ze zich allebei met overspan nen zenuwen op. Dwaasheid. Als ze wilden, konden ze die zenuwen heus wel de baas blijven. Maar ze doen er haar best niet voor. Zeg Gwynne, als jij met je levendig heid nog eens een man weet te winnen, wat ongetwijfeld 't geval zal zijn, geef je werk dan niet op, als je hem eenmaal veroverd hebt lieve meid(Wordt vervolgd) DU Voor het opslaan van goederen Desnoods voor tijdelijk Liefst in centrum va" Waalwijk- STATIONSSTRAAT 36 WAALWIJK OOK VOOR RIJWIELEN - BROMFIETSEN Grotestraat 177 Waalwijk Tel. 2405 COPYfilOMT STUCiO AVAN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1959 | | pagina 2