De Echo van het Zuiden VAKANTIEKAMPEN 14Ja, 7 ioeb BINNEN- EN BUITENLAND Frankrijk verzet de belastingbakens Sociaal toerisme vraagt Heilzaam voor de middenstand Ook kamperen moet worden geleerd MAANDAG 17 AUGUSTUS 1959 82e JAARGANG No. 65 Ieder jaar neehit het vakantiefeest toe in omvang en intensiteit. In om vang omdat thans ook de groepen, die zich zo lang mogelijk van het vakan tiegenot ver hebben gehouden, tot 't besef komen dat ze niet achter kun nen blijven. In intensiteit omdat de welvaart in doorsnee is toegenomen en men zich langzamerhand vakantie- bewust wordt. Het vraagstuk of we wel of niet vakantie moeten nemen is opgelost. Zelfs voor de financie ring van de vakantie weet menig ge zin en enkeling een oplossing te vin den. Men begint zich er op in te stel len door speciale vakantiepotjes te maken, maar ook de toekenning van de vakantietoeslag betekent een stap in de goede richting. Toch is door de komst der vakantie als een massa-verschijnsel nog lang niet elk maatschappelijk welzijnspro bleem opgelost. Wij streven naar ho- gere Ionen en naar meer aaneenge- 1 sloten vakantietijd. We willen de j maatschappelijke winst completeren door het verkrijgen van meer vrije tijd buiten de vakantie-periode. Zo stre- j ven grote groepen naar de vrije za- terdag. Onverwacht baden duizenden in een zee van vrije tijd, die men toch op een of andere wijze moet doorbrengen. Nu wordt er al enige tijd gedokterd aan een zinvolle vrije- tijds-besteding. De praktijk%ijst uit dat we ook werk zullen moeten ma- 1 ken van een zinvolle vakantiebeste ding. De groepsreizen Terstond na het ontstaan van de vakantie voor iedere werknemer za gen we de organisatie van groepsrei zen opkomen. De reisverenigingen kregen hun grote kans en zij hebben deze met beide handen gegrepen. Personeelsverenigingen en sportor ganisaties zijn zich gaan bezig hou den met het verzinnen van allerlei vakantiereizen in groepsverband. De ze aanpak van de vakantiebesteding is enerzijds toegejuicht als de bevor dering van het sociaal toerisme. Van andere zijde is er kritiek ge- komen op dit kudde-gedoe. Er is op gewezen dat vele nieuwbakken vakan tiereizigers naar het buitenland nau welijks wisten hoe ze zich gedragen moesten. Ze kennen de vreemde taal niet. Ze maken een busreis tot een kermis-vermaak met feestneuzen en schiettent-hoedjes. Er wordt niet ge noten van een trein- of busreis, maar men tracht de tijd door te komen met het vertellen van flauwe grappen en het zingen van liederen, die de naam cultuur-manifestatie bepaald niet kunnen dragen. Vakantiehouden een kunst Inderdaad moet men ook een va kantie leren zinvol te besteden. Het is beslist zinloos in een volgepropte bus de grens te overschrijden om daar evenals de beter gesitueerden, zoals dat heet, van de vakantie te genieten. Want het genot dat men zoekt is dik wijls kermis-genot. Er wordt naar massa-vermaak gezocht, dat niet ge vonden wordt langs de Rijn of in de Ardennen, voor zover de plaatselijke verenigingen voor vreemdelingenver keer er geen mouw aan hebben ge past. Voor het genieten van de natuur en het maken van wandelingen naar historische of schilderachtige plek jes is een zeker cultureel patroon noodzakelijk. Dat patroon is een kwestie van vorming, die men niet verwerft met een extra loonzakje of veertien dagen vakantie. Daar is een graad van ontwikkeling voor nodig en een belangstelling, die een breder gebied bestrijkt dan het terrein van eigen beroep of vak. En die brede belangstelling heeft lang niet ieder een, terwijl ook de graad van ontwik keling bij een brede massa onvol doende is om met volle teugen van een vakantiereis te genieten. Vooral bij de opgroeiende jeugd vinden we een legioen dat op voor zichzelf on voldoend bevredigende wijze de va kantie doorbrengt. De eerste paar jaar van de vakan tie-vrijheid komt men wel door. Het is iets nieuws. Men bestormt de bus sen naar vreemde landen. Al zijn de tarieven voor groepsreizen laag, de uitgaven daarvoor liggen toch boven de gemiddelde inkomsten, zelfs in clusief de vakantietoeslag. Daar kan men één of twee jaar aan meedoen en dan moeten velen eens overslaan voor zover ze het al niet .bekeken" hebben en dan maar een tijdje naar zee gaan of naar een binnenlands va kantiecentrum. Vakantie 'en vermaak „Reisbureaus zijn kooplieden in illusies", zegt de direkteur van een groot internationaal reisbureau. Zij moeten de illusie omzetten in reali teit. 4 Voor velen komt die realiteit niet, het wordt een desillusie. Uit desillusie groeit verveling en voor de ongeinteresseerde, economisch zwak ke jeugd de baldadigheid. In tal van vakantiecentra zien we de kristallisa tie van dit vraagstuk. Rustige vakan tiegangers worden lastig gevallen. Er komen ongeregeldheden voor en vechtpartijtjes, die 't vakantiefestijn onaangenaam verstoren. Ook in bun galow-kampen en elders, waar mas saal vakantie wordt gehouden, ziet men deze vakantie-verveling opge- schoteld. Zinvolle vakantie-besteding vin den voor een heel volk betekent meer dan het organiseren van groepsreizen met bussen of trein. De populariteit daarvan begint trouwens reeds te ta nen. Het nieuwtje is er af. Volks vakantie betekent ook het scheppen van volksvermaak. Dat vermaak zal massaal moeten worden georgani seerd in grote vakantiekampen. Die kampen zal men moeten scheppen te midden van bos en heide, want de deelnemers willen de stad ontvluch ten. Zij willen niet naar een rustig dorpje of naar een stil strand. Ook in de vakantie zoeken zij de drukte, alleen in een andere vorm dan in de stad. Engels voorbeeld Het sociaal toerisme zoekt een combinatie van rust en vermaak. De heer Butlin in Engeland heeft dit goed begrepen. Zijn kampen bieden per jaar aan meer dan een half mil joen mensen een prettig verblijf. Er zijn zwembassins in de kampen en sportvelden. Er worden onder goede leiding dagelijks allerlei wedstrijden georganiseerd, waarbij het nooit aan deelnemers ontbreekt. Wie geen zin heeft in sport of een ander veldspel begeeft zich naar een variété-voorstelling of gaat een film zien. Er zijn in het kamp dansgele genheden en enkele orkesten zorgen eveneens voor amusementsmuziek. In de meeste van die kampen hoort men de hele dag bekendmakingen door luidsprekers of muziek. Voorts is er ruim gelegenheid tot zwemmen, zon nebaden, tafeltennis en gezelschaps spel. Vakantiekampen gevraagd In Nederland zijn veel gemeenten tegen de vestiging van dergelijke kam pen gekant. Het zou betekenen dat men alleen een bepaald soort vakan tiegangers trekt. Er bestaat vrees voor ongeregeldheden, die alleen kan voortspruiten uit een gemis aan durf en zin voor organisatie. De kritici be horen tot de groep mensen de een andere vakantiebesteding als ideaal zien. Eigenlijk wil men dus anderen dwingen hetzelfde bestedingspatroon te kiezen als menzelf voor ogen heeft. Dat is onjuist, want ieder vogeltje wil nu eenmaal zingen zoals het ge bekt is, ook het vakantievogeltje. Wij geloven dat de komst van een aantal vakantiekampen in ons land met veel gelegenheid tot vermaak een prettige vakantiebesteding voor dui zenden z'ou kunnen betekenen. Voorts zouden anderen, die dit soort beste ding niet wensen, dan voortaan op andere plaatsen met rust worden ge laten, zodat ook zij met de komst van deze gelegenheden gebaat zouden zijn. Het begrip zinvolle vakantiebe steding is volkomen subjectief. Het betekent voor ieder iets anders. Wij moeten bedenken dat duizenden in hun jonge jaren zoveel mogelijk be drijvigheid zoeken in en buiten hun werk en dat deze groep eerst op la tere leeftijd werkelijk de rust en de nachtegaal gaan zoeken. Voor hen is het vakantievraagstuk nog niet opge lost in Nederland. In de vakantietijd staat Frankrijk altijd in 't middelpunt van de belangstelling. Dan viert immers het toerisme hoogtij, dan den ken we met de volgelingen van Marianne aan de vrolijkheid aan de Rivièra, aan de dansen van Bretagne of aan de leuke vissers plaatsjes in Normandië. Het hart van Europa is dan vol van va kantievreugde en hoe we ook verder over het land van De Gaulle mogen denken, het blijft toch maar het hart van Europa, vanwaar kracht moet uitstromen om dit gehele werelddeel sterk te houden, zowel militair als economisch. Wie dit jaar in Frankrijk komt vindt er meer stabiliteit dan in de laatste achter ons liggende jaren. Na de jongste devaluatie van de frank is de monetaire toestand van het land verbeterd, de be volking heeft iets meer vertrouwen in de toekomst dank zij De Gaulle en alhoewel ook de zomerlucht gonst van stakingsgeruch ten, er zijn wel eens meer manuren door staking verloren gegaan dan dit in het jaar 1959 het geval zal zijn. de bestaande plannen een getrouwd f man met twee kinderen geen inkom stenbelasting meer heeft de betalen als hijf 9000.- inkomen per jaar heeft. Midden- en kleinbedrijf. Belangrijk zijn ook de verbeterin gen voor het midden- en kleinbedrijf. Beneden een omzet van f 20.000 is men vrij van de fiscale soeza en ook daar boven zijn de tarieven voor de middenklasse draaglijker dan bij ons. Mogelijk zien de Fransen beter dan onze bestuurders dat in midden- en kleinbedrijf de kracht van de natie ligt en dat uit deze groep de toevoer van grote ondernemers in stand wordt gehouden. Mogelijk ook stelt men de kleinere ondernemers geheel vrij of ten dele, omdat zij eenvoudig niets van hun administratie terecht brengen en der halve de ontduiking zo groot is en de controle zo moeilijk dat er geen beginnen aan is. Stellig moet men tot j het goedmoedige en nuchtere Franse volk behoren om dat maar zonder j meer te slikken en de wetgeving aan de chaos aan te passen, tenminste als dit het motief is! Ook de Franse belastingheffer be seft echter terdege, dat men een on derneming eerst sterk moet maken, wil men haar een flinke jaarlijkse heffing opleggen. Daarom wordt de kans op reservevorming vergroot en geeft de regering ook meer ruimte j aan de afschrijvingen, vooral in ver band met waardewijzigingen in voor raden. De bezitsvorming zal worden aangemoedigd met een verlaging van de successierechten en de huiseigena- ren, zelfs de zeer grote,'worden in de belasting ontzien. Verstandig opportunisme Al de voorgestelde heffingen zijn sterk opportunistisch, afgestemd op de belangen en eisen van dit ogen blik. Frankrijk moet zijn industrie, vooral de export-industrie, op gang helpen en vervolgens moet het hui- zenbezit sterk worden aangemoedigd, gekoppeld aan een politiek tot in grijpende verbetering van de bestaan de eigendom aan huizen. Daar is het aan Seine en Loire droevig mee ge steld. Het siert de Franse fiscus dat zij oog heeft voor dit probleem en er 't fiscaal systeem op afstemt. Een en ander ten voorbeeld aan de Neder landse minister van financiën, die nog steeds de huiseigenaren ziet als een soort huurwoekcaars, omdat dit een categorie is die naar believen kan worden gesard. Dat hiermee de huis vestingsproblemen juist voor de eco nomisch zwakkeren maar worden ge handhaafd of versterkt, is blijkbaar een zaak van andera orde. Jacht op de boer Voortgaande hervorming Intussen blijft het bestuur in Frank rijk doorwerken aan hervormingen, waarbij men ook het belastingfront niet vergeet. Pinay, Mariannes rech terhand in financiële moeilijkheden, doet wat hij kan om Frankrijks fis cale gezondheid te verbeteren. Eerst had hij een nieuw belastingregicm ontworpen, dat wel de Franse econo mie snel zou saneren, maar dat toch uit sociaal oogpunt voor vele Fran sen onaanvaardbaar bleek. Nadien is hij met nieuwe hervormingsplannen gekomen en die zullen nu genade vin den in de ogen van de volksvertegen woordiging, wanneer straks de bla deren in het onvergelijkelijke park van Versailles gaan vallen. De Fransen hebben ons altijd over troffen in hun verachting van hei belasting betalen. Dit geldt voor mid denstanders en industriëlen, maar ook voor de kleine werkman, al moet hij nog zo weinig betalen. De Franse bestuurders weten dit en daarom heeft men in Parijs ook altijd de na druk gelegd op het heffen van in- direkte belastingen, zoals bijvoor beeld de omzetbelasting. Het innen daarvan eist niet zo'n uitvoerig con trolesysteem en de doorsnee-burger voelt dan niet zo erg hoeveel hij wel betaalt. Bovenden wordt hierdoor het verbruik gedrukt; anders is bij de op gewekte Fransman het hek helemaal van de consumptiedam. De nieuwe belastingwetten passen zich bij deze gedachtengang aan. Zij proberen an derzijds een muur op te bouwen tegen een voortgaande belastingontduiking, want zo ergens, dan ziet men daar in Frankrijk meer heil in dan in het vinden van allerlei mogelijkheden tot aftrek. Hoog belastingvrij „minimum" De nieuwe Franse belastingplan nen voorzien in een verhoging van 'n belastingvrij inkomen aan de voet. Loon- en salaristrekkers zullen voortaan ongeveer 10 minder gaan betalen. Een grote groep van kleine inkomenstrekkers zal voortaan helemaal geen belasting meer behoe ven te betalen. Dit lijkt op zichzelf aantrekkelijk, want men maakt er veel tegenstemmers mee tot voorstan ders, maar het bezwaar blijft dat dui zenden vrijgestelden van belasting blijven meeoordelen over degenen, die wel moeten betalen en dan komt men ook al spoedig tot een sterk progressief tarief, waarbij de ene helft van het volk eigenlijk voor de andere betaalt. Het is maar te hopen dat men in Nederland op dit gebied niet al te volgzaam wordt, anders wordt de betaalplicht geheel scheef getrokken, met alle nadelen daaraan verbonden. Opgemerkt moet worden dat de kleine inkomenstrekkers bij Marian ne toch langs indirekte weg een flin ke som voor de staatsuitgaven blij ven meedragen. Bij ons spelen die in direkte heffingen niet zo'n grote rol en daarom passen de verschillen mo gelijk ook wel bij de geheel andere verhoudingen in beide landen. Hoe ver die vrijstelling intussen gaat, blijkt hieruit dat bij het doorgaan van Frankrijk heeft zijn boeren voorlo pig tot kind van de belastingrekening gemaakt. Geen wonder zullen onze landbouwers zeggen, wij zijn al jaren de sigaar en dat wordt nog erger met de opheffing van de melksubsidie! In Frankrijk speelt de wijn een veel grotere rol dan de melk en de Fran se boeren kennen eigenlijk alleen maar hun eigen staat. Die houdt op bij de grenzen van hun erf. Tot heden was hun parool, dat bin nen dat erf een soort staatje lag met volkomen belastingvrijdom. Men be taalde eenvoudig niet, te weinig of er werd flink belasting ontdoken. Voor taan worden de boeren niet alleen naar inkomen belast, maar ook naar het totaal geïnvesteerde vermogen, rekening houdend met de grootte van het bedrijf. Het inkomen is niet zicht baar, maar hetgeen de boer op zijn erf heeft staan is met het blote oog te zien. Het systeem der toekomst wil de ontduiking effectief bestrijden. Dat worden zure wijndruiven voor die boeren! Het belastingvenijn blijft van Calais tot Marseille in de indirecte heffin gen zitten. Waarom niet, het is toch eenvoudiger en de vele vreemdelin gen betalen dan ook nog mee! Toch zitten er sociaal gezien nog vele on aangename aspecten aan dit systeem. Het is een soort belastingheffing, die aantoont hoe slecht de financiële ad- Hef mooie van deze maandag is, dat u van mij helemaal gelijk krijgt. Er zat inderdaad een zetfout in mijn becijfering van j.l. vrijdag, toen ik u voorrekende dat, indien we de ge raamde netto-inkomsten van de rij wielstalling van het zwembad, zijnde f 3500. - gaan omslaan op de 6500 dit jaar uitgegeven zwemabonnemen ten, dit zou neerkomen op een ver hoging van nog geen 50 cent per abonnement. De handige rekenaars onder u zullen dit weekeinde onge twijfeld tot de bevinding gekomen zijn, dat dit niet klopt, want 6500 x f 0.50 is f 3250. - Er had dan ook moeten staan 55 cent. We mogen hier dan te maken heb ben met een sprekend voorbeeld van een echte fleuzedreul, de eerlijkheid eist van ons dat we deze 5 cent recht doen wedervaren. Tenslotte is het toch ook om slechts" 5 cent (per keer voor de rijwielstalling) begon nen. Overigens doet deze zetfout niets af aan de aantrekkelijkheid van de door mij voorgestelde oplossing van het rijwielstallingprobleem(pje) bij het zwembad. Verder zou ik met u aan dit frisse begin van de week een blik terug willen werpen. Er zijn massa's men sen die daar geen heil in zien en veel liever hard doorhollen en zich voor uit wringen en duwen om op de bo venste sport van de maatschappelijke ladder te komen of om het eerst in de bus te zitten en zo, maar persoon lijk doe ik het graag, zo af en toe eens een blik nemen en die dan terug te werpen. Puilen dan je ogen niet was dl te ver uit, zullen mis schien de Puilogers vragen, waarop ik dan mag antwoorden: inderdaad, dat doen ze dikwijls, van verbazing en ergernis. Ik zou dan willen memoreren dat tien jaar geleden in Straatsburg de Europese Assemblée geopend werd. Op zich is dit feit in een tijd waarin 1 op hoog internationaal niveau elke dag langs elkaar heen gepraat en gezwegen wordt, het memoreren nauwelijks waard, maar van des te meer betekenis is de door velen al lang weer vergeten .futiliteit" bij deze eerste zit ting. Dat was namelijk het verzoek van de Nederlandse afgevaardigden om vóór iedere zitting de afgevaar digden gelegenheid te geven tot een kort gebed. Dit verzoek werd toen, in augustus 1949, zonder meer terzijde gelegd, er werd met geen woord over gerept, hetgeen zoveel betekende als: wij klaren het zonder God ook wel, om het communisme te overwinnen hebben wij God echt niet nodig. Dat was ongezegd maar daarom niet min der duidelijk het standpunt van men sen, die belast waren met een grote verantwoordelijkheid voor het geluk en het welzijn van Europa, ivaartoe nog altijd ook Waalwijk behoort, vandaar deze terugblik op deze plaats. Op het gevaar af opnieuw bestem peld te worden als een hardnekkig en gevaarlijk stalinist, wil ik er op wij zen, dat Moskou in die tien jaar toch maar goed geboerd heeft. Dit resul taat mag dan verkregen zijn door ma teloze onbeschaamdheidgrove inti midatie en-bloedige terreur, wat kan het z.g. Verenigd Europa daar tegen over stellen? Niets dan wat machte loos gezwets, geldverspilling en ge bekvecht over Navo zus en Navo zo. Ja, maar die sovjets durven toch maar lekker niks tegen ons te onder nemen en zitten ook in de piepzak (net als wij), zullen misschien de Vrij Europa-chauvinisten zeggen. Inder daad, de sovjets knijpen 'm even hard voor een oorlog als wij, maar dan toch niet omdat Verenigd Euro pa zo'n geweldige vuist kan maken (zie Hongarije, Suez, enz.). Onze kracht is die van de Verenigde Sta ten, die we eigenlijk als goede buur moesten hebben in plaats van als verre vriend. Wij leven alleen nog maar vrij en blij, omdat er naast Mos kou ook nog een Washington bestaat en het ligt dan ook wel erg voor de hand dat die twee nu met elkaar gaan praten om tot een wat hartelij ker verstandhouding te komen, die overigens toch maar van korte duur zal zijn. Belachelijk is het daarente gen, dat nu Europese landen, zoals België en Frankrijk, een hels kabaal gaan maken en als vervelende school jongens staan te dreinen om een stem in het kapittel. En ivat voor stem! Een stem, die zich in 1949 evenmin heeft laten horen toen het er om ging om voor de vergaderingen van de Assemblée even stilte te betrachten voor een gebed. België en Frankrijk hebben evenals de anderen in die tien jaar het communistische water rustig over de democratische akker laten lopen, want er kon ook daar geen schietgebedje af om Gods ivater over Gods akker. Wat wil mijnheer de Gaulle nu eigenlijk, die al jaren blijken van ontstellende onmacht geeft in een uitputtende Algerijnse oorlog, en wat de Belgische socialisten, die zich al leen maar beijverd hebben om het christelijk onderwijs de nek om te draaien? Nee, gaan we nu eens optellen wat er in die tien jaar op hoog niveau zonder God tegen het communisme is bereikt, dan blijft het papier leeg, want men kan de duivel niet met de duivel uitdrijven. Het enige waarop de niet-bidders-op-hoog-niveau zul len kunnen wijzen, is hun bankconto, dat ze door schandalig hoge hono raria en ergerlijk kostbare douceur tjes" hebben weten te spekken. In ruil voor het communisme is dat na tuurlijk nog niet zo slecht, wat u, brave, argeloze burger. Vatten we tenslotte deze terugblik in het kort samen, dan komen we tot het volgende om het communisme te overwinnen hebben we God niet nodig, heeft de Europese Assemblée in 1949 laten weten, maar waarmee men het dan wel zou doen is in die tien jaar nog steeds niet duidelijk geworden. Misschien moesten we het dan toch maar eens met God proberen. Je kunt nooit weten, zei de koe en ze ging achter de haas aan. Een nadeel is natuurlijk wel, dat men zo dicht in de buurt van God die onverantwoordelijke geldsmijterij en -verspilling wat zal moeten inperken. ministratie in het vaderland van het burgerlijk wetboek en het wetboek van koophandel er bij staat. Maar misschien ligt hier een uitgangspunt voor een logische opbouw van een nieuw fiscaal systeem. Voor Neder land is er niet zoveel uit te leren. Alleen voor klein- en middenbe drijf mag onze minister van finan ciën gerust eens in de Franse spiegel kijken. Hij zou het economisch kli maat voor een grote schare dappere zwoegers met deze,,franse slag" kun nen verbeteren. MR. DR. L. VAN ROOY SECRETARIS VAN A.K.W.V. Het dagelijks bestuur van de Alge mene Katholieke Werkgeversvereni ging en van het Katholiek Verbond van Werkgeversvakver. heeft beslo ten mr. drs. L. M. A. van Rooy te benoemen tot algemeen secretaris met ingang van 1 november a.s., zulks ter vervulling van de vacature, die ontstaan is door de benoeming van mr. V. G. M. Marijnen tot minister van Landbouw en Visserij. KATH. MIDDENSTANDS JONGEREN BESTUDEREN VERENIGD EUROPA. Ter markering van het tienjarige contact tussen katholieke midden standsjongeren in de Benelux. Frank rijk en Duitsland wordt van 19 tot en met 21 september in de K.A.J.- centrale te Brussel een internationale ontmoeting gehouden van midden standsjongeren uit de vijf landen. De organisatie berust bij de Katholieke Jonge Middenstandsvereniging in Den Haag. De bedoeling is te bestuderen hoe de theoretische opzet van het Ver. Europa door christelijke, socialisti sche en liberale politici beantwoordt aan het geheel. NOODWEER TEISTERT OOSTENRIJK. Door onweer en zeer zware regen val zijn in Oostenrijk tal van wegen overstroomd en spoorwegverbindin gen onbruikbaar geworden. In We nen liepen wijnkelefs onder water en kwamen talrijke straten blank te staan. In de provincies Neder- en Opper-Oostenrijk, Salzburg en Ka- rinthië werd grote schade aange richt. De rivieren Salzach en Saalach zijn op enkele plaatsen buiten hun oevers getreden. Zes personen - al len Oostenrijkers - zijn verdronken. Te Kettlasbrunn nabij de Oosten rijks-Tsjechische grens zijn twee boe ren door blikseminslag gedood. Men vreest, dat er meer slachtoffers zijn. Vele buitenlandse toeristen zijn al hun bezittingen kwijtgeraakt. KUNSTMAAN VAN V.S. VAN 750 KILO. De Amerikaanse luchtmacht heeft donderdagmiddag van 't vliegveld Vandenberg in Califomië een nieu we kunstmaan van ruim 750 kilo ge lanceerd die een baan over de beide polen moet gaan beschrijven. Er zijn geen levende wezens aan boord van de satelliet, die bedoeld is om bepaal de methoden te testen waarmee men de mens in de ruimte hoopt te kunnen laten reizen en veilig terugkeren. Officiéél is laat in de avond ge meld, dat deze kunstmaan in zijn baan is gekomen.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1959 | | pagina 5