De Echo van het Zuiden
VAKANTIEKAMPEN
14Ja,
7
ioeb
BINNEN- EN BUITENLAND
Frankrijk verzet de
belastingbakens
Sociaal toerisme vraagt
Heilzaam voor de middenstand
Ook kamperen moet worden geleerd
MAANDAG 17 AUGUSTUS 1959
82e JAARGANG No. 65
Ieder jaar neehit het vakantiefeest
toe in omvang en intensiteit. In om
vang omdat thans ook de groepen, die
zich zo lang mogelijk van het vakan
tiegenot ver hebben gehouden, tot 't
besef komen dat ze niet achter kun
nen blijven. In intensiteit omdat de
welvaart in doorsnee is toegenomen
en men zich langzamerhand vakantie-
bewust wordt. Het vraagstuk of we
wel of niet vakantie moeten nemen
is opgelost. Zelfs voor de financie
ring van de vakantie weet menig ge
zin en enkeling een oplossing te vin
den. Men begint zich er op in te stel
len door speciale vakantiepotjes te
maken, maar ook de toekenning van
de vakantietoeslag betekent een stap
in de goede richting.
Toch is door de komst der vakantie
als een massa-verschijnsel nog lang
niet elk maatschappelijk welzijnspro
bleem opgelost. Wij streven naar ho-
gere Ionen en naar meer aaneenge- 1
sloten vakantietijd. We willen de j
maatschappelijke winst completeren
door het verkrijgen van meer vrije tijd
buiten de vakantie-periode. Zo stre- j
ven grote groepen naar de vrije za-
terdag. Onverwacht baden duizenden
in een zee van vrije tijd, die men
toch op een of andere wijze moet
doorbrengen. Nu wordt er al enige
tijd gedokterd aan een zinvolle vrije-
tijds-besteding. De praktijk%ijst uit
dat we ook werk zullen moeten ma- 1
ken van een zinvolle vakantiebeste
ding.
De groepsreizen
Terstond na het ontstaan van de
vakantie voor iedere werknemer za
gen we de organisatie van groepsrei
zen opkomen. De reisverenigingen
kregen hun grote kans en zij hebben
deze met beide handen gegrepen.
Personeelsverenigingen en sportor
ganisaties zijn zich gaan bezig hou
den met het verzinnen van allerlei
vakantiereizen in groepsverband. De
ze aanpak van de vakantiebesteding
is enerzijds toegejuicht als de bevor
dering van het sociaal toerisme.
Van andere zijde is er kritiek ge-
komen op dit kudde-gedoe. Er is op
gewezen dat vele nieuwbakken vakan
tiereizigers naar het buitenland nau
welijks wisten hoe ze zich gedragen
moesten. Ze kennen de vreemde taal
niet. Ze maken een busreis tot een
kermis-vermaak met feestneuzen en
schiettent-hoedjes. Er wordt niet ge
noten van een trein- of busreis, maar
men tracht de tijd door te komen met
het vertellen van flauwe grappen en
het zingen van liederen, die de naam
cultuur-manifestatie bepaald niet
kunnen dragen.
Vakantiehouden een kunst
Inderdaad moet men ook een va
kantie leren zinvol te besteden. Het
is beslist zinloos in een volgepropte
bus de grens te overschrijden om daar
evenals de beter gesitueerden, zoals
dat heet, van de vakantie te genieten.
Want het genot dat men zoekt is dik
wijls kermis-genot. Er wordt naar
massa-vermaak gezocht, dat niet ge
vonden wordt langs de Rijn of in de
Ardennen, voor zover de plaatselijke
verenigingen voor vreemdelingenver
keer er geen mouw aan hebben ge
past.
Voor het genieten van de natuur
en het maken van wandelingen naar
historische of schilderachtige plek
jes is een zeker cultureel patroon
noodzakelijk. Dat patroon is een
kwestie van vorming, die men niet
verwerft met een extra loonzakje of
veertien dagen vakantie. Daar is een
graad van ontwikkeling voor nodig
en een belangstelling, die een breder
gebied bestrijkt dan het terrein van
eigen beroep of vak. En die brede
belangstelling heeft lang niet ieder
een, terwijl ook de graad van ontwik
keling bij een brede massa onvol
doende is om met volle teugen van
een vakantiereis te genieten. Vooral
bij de opgroeiende jeugd vinden we
een legioen dat op voor zichzelf on
voldoend bevredigende wijze de va
kantie doorbrengt.
De eerste paar jaar van de vakan
tie-vrijheid komt men wel door. Het
is iets nieuws. Men bestormt de bus
sen naar vreemde landen. Al zijn de
tarieven voor groepsreizen laag, de
uitgaven daarvoor liggen toch boven
de gemiddelde inkomsten, zelfs in
clusief de vakantietoeslag. Daar kan
men één of twee jaar aan meedoen
en dan moeten velen eens overslaan
voor zover ze het al niet .bekeken"
hebben en dan maar een tijdje naar
zee gaan of naar een binnenlands va
kantiecentrum.
Vakantie 'en vermaak
„Reisbureaus zijn kooplieden in
illusies", zegt de direkteur van een
groot internationaal reisbureau. Zij
moeten de illusie omzetten in reali
teit. 4 Voor velen komt die realiteit
niet, het wordt een desillusie. Uit
desillusie groeit verveling en voor de
ongeinteresseerde, economisch zwak
ke jeugd de baldadigheid. In tal van
vakantiecentra zien we de kristallisa
tie van dit vraagstuk. Rustige vakan
tiegangers worden lastig gevallen. Er
komen ongeregeldheden voor en
vechtpartijtjes, die 't vakantiefestijn
onaangenaam verstoren. Ook in bun
galow-kampen en elders, waar mas
saal vakantie wordt gehouden, ziet
men deze vakantie-verveling opge-
schoteld.
Zinvolle vakantie-besteding vin
den voor een heel volk betekent meer
dan het organiseren van groepsreizen
met bussen of trein. De populariteit
daarvan begint trouwens reeds te ta
nen. Het nieuwtje is er af. Volks
vakantie betekent ook het scheppen
van volksvermaak. Dat vermaak zal
massaal moeten worden georgani
seerd in grote vakantiekampen. Die
kampen zal men moeten scheppen te
midden van bos en heide, want de
deelnemers willen de stad ontvluch
ten. Zij willen niet naar een rustig
dorpje of naar een stil strand. Ook
in de vakantie zoeken zij de drukte,
alleen in een andere vorm dan in de
stad.
Engels voorbeeld
Het sociaal toerisme zoekt een
combinatie van rust en vermaak. De
heer Butlin in Engeland heeft dit
goed begrepen. Zijn kampen bieden
per jaar aan meer dan een half mil
joen mensen een prettig verblijf. Er
zijn zwembassins in de kampen en
sportvelden. Er worden onder goede
leiding dagelijks allerlei wedstrijden
georganiseerd, waarbij het nooit aan
deelnemers ontbreekt.
Wie geen zin heeft in sport of een
ander veldspel begeeft zich naar een
variété-voorstelling of gaat een film
zien. Er zijn in het kamp dansgele
genheden en enkele orkesten zorgen
eveneens voor amusementsmuziek. In
de meeste van die kampen hoort men
de hele dag bekendmakingen door
luidsprekers of muziek. Voorts is er
ruim gelegenheid tot zwemmen, zon
nebaden, tafeltennis en gezelschaps
spel.
Vakantiekampen gevraagd
In Nederland zijn veel gemeenten
tegen de vestiging van dergelijke kam
pen gekant. Het zou betekenen dat
men alleen een bepaald soort vakan
tiegangers trekt. Er bestaat vrees voor
ongeregeldheden, die alleen kan
voortspruiten uit een gemis aan durf
en zin voor organisatie. De kritici be
horen tot de groep mensen de een
andere vakantiebesteding als ideaal
zien. Eigenlijk wil men dus anderen
dwingen hetzelfde bestedingspatroon
te kiezen als menzelf voor ogen heeft.
Dat is onjuist, want ieder vogeltje
wil nu eenmaal zingen zoals het ge
bekt is, ook het vakantievogeltje.
Wij geloven dat de komst van een
aantal vakantiekampen in ons land
met veel gelegenheid tot vermaak een
prettige vakantiebesteding voor dui
zenden z'ou kunnen betekenen. Voorts
zouden anderen, die dit soort beste
ding niet wensen, dan voortaan op
andere plaatsen met rust worden ge
laten, zodat ook zij met de komst van
deze gelegenheden gebaat zouden
zijn. Het begrip zinvolle vakantiebe
steding is volkomen subjectief. Het
betekent voor ieder iets anders. Wij
moeten bedenken dat duizenden in
hun jonge jaren zoveel mogelijk be
drijvigheid zoeken in en buiten hun
werk en dat deze groep eerst op la
tere leeftijd werkelijk de rust en de
nachtegaal gaan zoeken. Voor hen is
het vakantievraagstuk nog niet opge
lost in Nederland.
In de vakantietijd staat Frankrijk altijd in 't middelpunt van de
belangstelling. Dan viert immers het toerisme hoogtij, dan den
ken we met de volgelingen van Marianne aan de vrolijkheid aan
de Rivièra, aan de dansen van Bretagne of aan de leuke vissers
plaatsjes in Normandië. Het hart van Europa is dan vol van va
kantievreugde en hoe we ook verder over het land van De Gaulle
mogen denken, het blijft toch maar het hart van Europa, vanwaar
kracht moet uitstromen om dit gehele werelddeel sterk te houden,
zowel militair als economisch.
Wie dit jaar in Frankrijk komt vindt er meer stabiliteit dan in de
laatste achter ons liggende jaren. Na de jongste devaluatie van
de frank is de monetaire toestand van het land verbeterd, de be
volking heeft iets meer vertrouwen in de toekomst dank zij De
Gaulle en alhoewel ook de zomerlucht gonst van stakingsgeruch
ten, er zijn wel eens meer manuren door staking verloren gegaan
dan dit in het jaar 1959 het geval zal zijn.
de bestaande plannen een getrouwd f
man met twee kinderen geen inkom
stenbelasting meer heeft de betalen
als hijf 9000.- inkomen per
jaar heeft.
Midden- en kleinbedrijf.
Belangrijk zijn ook de verbeterin
gen voor het midden- en kleinbedrijf.
Beneden een omzet van f 20.000 is
men vrij van de fiscale soeza en ook
daar boven zijn de tarieven voor de
middenklasse draaglijker dan bij ons.
Mogelijk zien de Fransen beter dan
onze bestuurders dat in midden- en
kleinbedrijf de kracht van de natie
ligt en dat uit deze groep de toevoer
van grote ondernemers in stand wordt
gehouden.
Mogelijk ook stelt men de kleinere
ondernemers geheel vrij of ten dele,
omdat zij eenvoudig niets van hun
administratie terecht brengen en der
halve de ontduiking zo groot is en
de controle zo moeilijk dat er geen
beginnen aan is. Stellig moet men tot j
het goedmoedige en nuchtere Franse
volk behoren om dat maar zonder j
meer te slikken en de wetgeving aan
de chaos aan te passen, tenminste als
dit het motief is!
Ook de Franse belastingheffer be
seft echter terdege, dat men een on
derneming eerst sterk moet maken,
wil men haar een flinke jaarlijkse
heffing opleggen. Daarom wordt de
kans op reservevorming vergroot en
geeft de regering ook meer ruimte j
aan de afschrijvingen, vooral in ver
band met waardewijzigingen in voor
raden. De bezitsvorming zal worden
aangemoedigd met een verlaging van
de successierechten en de huiseigena-
ren, zelfs de zeer grote,'worden in
de belasting ontzien.
Verstandig opportunisme
Al de voorgestelde heffingen zijn
sterk opportunistisch, afgestemd op
de belangen en eisen van dit ogen
blik. Frankrijk moet zijn industrie,
vooral de export-industrie, op gang
helpen en vervolgens moet het hui-
zenbezit sterk worden aangemoedigd,
gekoppeld aan een politiek tot in
grijpende verbetering van de bestaan
de eigendom aan huizen. Daar is het
aan Seine en Loire droevig mee ge
steld.
Het siert de Franse fiscus dat zij
oog heeft voor dit probleem en er 't
fiscaal systeem op afstemt. Een en
ander ten voorbeeld aan de Neder
landse minister van financiën, die
nog steeds de huiseigenaren ziet als
een soort huurwoekcaars, omdat dit
een categorie is die naar believen kan
worden gesard. Dat hiermee de huis
vestingsproblemen juist voor de eco
nomisch zwakkeren maar worden ge
handhaafd of versterkt, is blijkbaar
een zaak van andera orde.
Jacht op de boer
Voortgaande hervorming
Intussen blijft het bestuur in Frank
rijk doorwerken aan hervormingen,
waarbij men ook het belastingfront
niet vergeet. Pinay, Mariannes rech
terhand in financiële moeilijkheden,
doet wat hij kan om Frankrijks fis
cale gezondheid te verbeteren. Eerst
had hij een nieuw belastingregicm
ontworpen, dat wel de Franse econo
mie snel zou saneren, maar dat toch
uit sociaal oogpunt voor vele Fran
sen onaanvaardbaar bleek. Nadien is
hij met nieuwe hervormingsplannen
gekomen en die zullen nu genade vin
den in de ogen van de volksvertegen
woordiging, wanneer straks de bla
deren in het onvergelijkelijke park
van Versailles gaan vallen.
De Fransen hebben ons altijd over
troffen in hun verachting van hei
belasting betalen. Dit geldt voor mid
denstanders en industriëlen, maar
ook voor de kleine werkman, al moet
hij nog zo weinig betalen. De Franse
bestuurders weten dit en daarom
heeft men in Parijs ook altijd de na
druk gelegd op het heffen van in-
direkte belastingen, zoals bijvoor
beeld de omzetbelasting. Het innen
daarvan eist niet zo'n uitvoerig con
trolesysteem en de doorsnee-burger
voelt dan niet zo erg hoeveel hij wel
betaalt. Bovenden wordt hierdoor het
verbruik gedrukt; anders is bij de op
gewekte Fransman het hek helemaal
van de consumptiedam. De nieuwe
belastingwetten passen zich bij deze
gedachtengang aan. Zij proberen an
derzijds een muur op te bouwen tegen
een voortgaande belastingontduiking,
want zo ergens, dan ziet men daar in
Frankrijk meer heil in dan in het
vinden van allerlei mogelijkheden tot
aftrek.
Hoog belastingvrij „minimum"
De nieuwe Franse belastingplan
nen voorzien in een verhoging van 'n
belastingvrij inkomen aan de voet.
Loon- en salaristrekkers zullen
voortaan ongeveer 10 minder
gaan betalen. Een grote groep van
kleine inkomenstrekkers zal voortaan
helemaal geen belasting meer behoe
ven te betalen. Dit lijkt op zichzelf
aantrekkelijk, want men maakt er
veel tegenstemmers mee tot voorstan
ders, maar het bezwaar blijft dat dui
zenden vrijgestelden van belasting
blijven meeoordelen over degenen,
die wel moeten betalen en dan komt
men ook al spoedig tot een sterk
progressief tarief, waarbij de ene
helft van het volk eigenlijk voor de
andere betaalt. Het is maar te hopen
dat men in Nederland op dit gebied
niet al te volgzaam wordt, anders
wordt de betaalplicht geheel scheef
getrokken, met alle nadelen daaraan
verbonden.
Opgemerkt moet worden dat de
kleine inkomenstrekkers bij Marian
ne toch langs indirekte weg een flin
ke som voor de staatsuitgaven blij
ven meedragen. Bij ons spelen die in
direkte heffingen niet zo'n grote rol
en daarom passen de verschillen mo
gelijk ook wel bij de geheel andere
verhoudingen in beide landen. Hoe
ver die vrijstelling intussen gaat,
blijkt hieruit dat bij het doorgaan van
Frankrijk heeft zijn boeren voorlo
pig tot kind van de belastingrekening
gemaakt. Geen wonder zullen onze
landbouwers zeggen, wij zijn al jaren
de sigaar en dat wordt nog erger met
de opheffing van de melksubsidie!
In Frankrijk speelt de wijn een veel
grotere rol dan de melk en de Fran
se boeren kennen eigenlijk alleen
maar hun eigen staat. Die houdt op
bij de grenzen van hun erf.
Tot heden was hun parool, dat bin
nen dat erf een soort staatje lag met
volkomen belastingvrijdom. Men be
taalde eenvoudig niet, te weinig of er
werd flink belasting ontdoken. Voor
taan worden de boeren niet alleen
naar inkomen belast, maar ook naar
het totaal geïnvesteerde vermogen,
rekening houdend met de grootte van
het bedrijf. Het inkomen is niet zicht
baar, maar hetgeen de boer op zijn
erf heeft staan is met het blote oog
te zien. Het systeem der toekomst wil
de ontduiking effectief bestrijden.
Dat worden zure wijndruiven voor
die boeren!
Het belastingvenijn blijft van Calais
tot Marseille in de indirecte heffin
gen zitten. Waarom niet, het is toch
eenvoudiger en de vele vreemdelin
gen betalen dan ook nog mee! Toch
zitten er sociaal gezien nog vele on
aangename aspecten aan dit systeem.
Het is een soort belastingheffing, die
aantoont hoe slecht de financiële ad-
Hef mooie van deze maandag is,
dat u van mij helemaal gelijk krijgt.
Er zat inderdaad een zetfout in mijn
becijfering van j.l. vrijdag, toen ik u
voorrekende dat, indien we de ge
raamde netto-inkomsten van de rij
wielstalling van het zwembad, zijnde
f 3500. - gaan omslaan op de 6500
dit jaar uitgegeven zwemabonnemen
ten, dit zou neerkomen op een ver
hoging van nog geen 50 cent per
abonnement. De handige rekenaars
onder u zullen dit weekeinde onge
twijfeld tot de bevinding gekomen
zijn, dat dit niet klopt, want 6500 x
f 0.50 is f 3250. - Er had dan
ook moeten staan 55 cent.
We mogen hier dan te maken heb
ben met een sprekend voorbeeld van
een echte fleuzedreul, de eerlijkheid
eist van ons dat we deze 5 cent recht
doen wedervaren. Tenslotte is het
toch ook om slechts" 5 cent (per
keer voor de rijwielstalling) begon
nen. Overigens doet deze zetfout
niets af aan de aantrekkelijkheid van
de door mij voorgestelde oplossing
van het rijwielstallingprobleem(pje)
bij het zwembad.
Verder zou ik met u aan dit frisse
begin van de week een blik terug
willen werpen. Er zijn massa's men
sen die daar geen heil in zien en veel
liever hard doorhollen en zich voor
uit wringen en duwen om op de bo
venste sport van de maatschappelijke
ladder te komen of om het eerst in
de bus te zitten en zo, maar persoon
lijk doe ik het graag, zo af en toe
eens een blik nemen en die dan
terug te werpen. Puilen dan je ogen
niet was dl te ver uit, zullen mis
schien de Puilogers vragen, waarop
ik dan mag antwoorden: inderdaad,
dat doen ze dikwijls, van verbazing
en ergernis.
Ik zou dan willen memoreren dat
tien jaar geleden in Straatsburg de
Europese Assemblée geopend werd.
Op zich is dit feit in een tijd waarin
1 op hoog internationaal niveau elke
dag langs elkaar heen gepraat en
gezwegen wordt, het memoreren
nauwelijks waard, maar van des
te meer betekenis is de door
velen al lang weer vergeten
.futiliteit" bij deze eerste zit
ting. Dat was namelijk het verzoek
van de Nederlandse afgevaardigden
om vóór iedere zitting de afgevaar
digden gelegenheid te geven tot een
kort gebed. Dit verzoek werd toen, in
augustus 1949, zonder meer terzijde
gelegd, er werd met geen woord over
gerept, hetgeen zoveel betekende als:
wij klaren het zonder God ook wel,
om het communisme te overwinnen
hebben wij God echt niet nodig. Dat
was ongezegd maar daarom niet min
der duidelijk het standpunt van men
sen, die belast waren met een grote
verantwoordelijkheid voor het geluk
en het welzijn van Europa, ivaartoe
nog altijd ook Waalwijk behoort,
vandaar deze terugblik op deze
plaats.
Op het gevaar af opnieuw bestem
peld te worden als een hardnekkig en
gevaarlijk stalinist, wil ik er op wij
zen, dat Moskou in die tien jaar toch
maar goed geboerd heeft. Dit resul
taat mag dan verkregen zijn door ma
teloze onbeschaamdheidgrove inti
midatie en-bloedige terreur, wat kan
het z.g. Verenigd Europa daar tegen
over stellen? Niets dan wat machte
loos gezwets, geldverspilling en ge
bekvecht over Navo zus en Navo zo.
Ja, maar die sovjets durven toch
maar lekker niks tegen ons te onder
nemen en zitten ook in de piepzak
(net als wij), zullen misschien de Vrij
Europa-chauvinisten zeggen. Inder
daad, de sovjets knijpen 'm even
hard voor een oorlog als wij, maar
dan toch niet omdat Verenigd Euro
pa zo'n geweldige vuist kan maken
(zie Hongarije, Suez, enz.). Onze
kracht is die van de Verenigde Sta
ten, die we eigenlijk als goede buur
moesten hebben in plaats van als
verre vriend. Wij leven alleen nog
maar vrij en blij, omdat er naast Mos
kou ook nog een Washington bestaat
en het ligt dan ook wel erg voor de
hand dat die twee nu met elkaar
gaan praten om tot een wat hartelij
ker verstandhouding te komen, die
overigens toch maar van korte duur
zal zijn. Belachelijk is het daarente
gen, dat nu Europese landen, zoals
België en Frankrijk, een hels kabaal
gaan maken en als vervelende school
jongens staan te dreinen om een stem
in het kapittel. En ivat voor stem!
Een stem, die zich in 1949 evenmin
heeft laten horen toen het er om ging
om voor de vergaderingen van de
Assemblée even stilte te betrachten
voor een gebed. België en Frankrijk
hebben evenals de anderen in die tien
jaar het communistische water rustig
over de democratische akker laten
lopen, want er kon ook daar geen
schietgebedje af om Gods ivater over
Gods akker.
Wat wil mijnheer de Gaulle nu
eigenlijk, die al jaren blijken van
ontstellende onmacht geeft in een
uitputtende Algerijnse oorlog, en wat
de Belgische socialisten, die zich al
leen maar beijverd hebben om het
christelijk onderwijs de nek om te
draaien?
Nee, gaan we nu eens optellen wat
er in die tien jaar op hoog niveau
zonder God tegen het communisme is
bereikt, dan blijft het papier leeg,
want men kan de duivel niet met de
duivel uitdrijven. Het enige waarop
de niet-bidders-op-hoog-niveau zul
len kunnen wijzen, is hun bankconto,
dat ze door schandalig hoge hono
raria en ergerlijk kostbare douceur
tjes" hebben weten te spekken. In
ruil voor het communisme is dat na
tuurlijk nog niet zo slecht, wat u,
brave, argeloze burger.
Vatten we tenslotte deze terugblik
in het kort samen, dan komen we tot
het volgende om het communisme
te overwinnen hebben we God niet
nodig, heeft de Europese Assemblée
in 1949 laten weten, maar waarmee
men het dan wel zou doen is in die
tien jaar nog steeds niet duidelijk
geworden.
Misschien moesten we het dan toch
maar eens met God proberen.
Je kunt nooit weten, zei de koe en
ze ging achter de haas aan.
Een nadeel is natuurlijk wel, dat
men zo dicht in de buurt van God die
onverantwoordelijke geldsmijterij en
-verspilling wat zal moeten inperken.
ministratie in het vaderland van het
burgerlijk wetboek en het wetboek
van koophandel er bij staat. Maar
misschien ligt hier een uitgangspunt
voor een logische opbouw van een
nieuw fiscaal systeem. Voor Neder
land is er niet zoveel uit te leren.
Alleen voor klein- en middenbe
drijf mag onze minister van finan
ciën gerust eens in de Franse spiegel
kijken. Hij zou het economisch kli
maat voor een grote schare dappere
zwoegers met deze,,franse slag" kun
nen verbeteren.
MR. DR. L. VAN ROOY
SECRETARIS VAN A.K.W.V.
Het dagelijks bestuur van de Alge
mene Katholieke Werkgeversvereni
ging en van het Katholiek Verbond
van Werkgeversvakver. heeft beslo
ten mr. drs. L. M. A. van Rooy te
benoemen tot algemeen secretaris
met ingang van 1 november a.s., zulks
ter vervulling van de vacature, die
ontstaan is door de benoeming van
mr. V. G. M. Marijnen tot minister
van Landbouw en Visserij.
KATH. MIDDENSTANDS
JONGEREN BESTUDEREN
VERENIGD EUROPA.
Ter markering van het tienjarige
contact tussen katholieke midden
standsjongeren in de Benelux. Frank
rijk en Duitsland wordt van 19 tot
en met 21 september in de K.A.J.-
centrale te Brussel een internationale
ontmoeting gehouden van midden
standsjongeren uit de vijf landen. De
organisatie berust bij de Katholieke
Jonge Middenstandsvereniging in
Den Haag.
De bedoeling is te bestuderen hoe
de theoretische opzet van het Ver.
Europa door christelijke, socialisti
sche en liberale politici beantwoordt
aan het geheel.
NOODWEER TEISTERT
OOSTENRIJK.
Door onweer en zeer zware regen
val zijn in Oostenrijk tal van wegen
overstroomd en spoorwegverbindin
gen onbruikbaar geworden. In We
nen liepen wijnkelefs onder water en
kwamen talrijke straten blank te
staan. In de provincies Neder- en
Opper-Oostenrijk, Salzburg en Ka-
rinthië werd grote schade aange
richt. De rivieren Salzach en Saalach
zijn op enkele plaatsen buiten hun
oevers getreden. Zes personen - al
len Oostenrijkers - zijn verdronken.
Te Kettlasbrunn nabij de Oosten
rijks-Tsjechische grens zijn twee boe
ren door blikseminslag gedood. Men
vreest, dat er meer slachtoffers zijn.
Vele buitenlandse toeristen zijn al
hun bezittingen kwijtgeraakt.
KUNSTMAAN VAN V.S.
VAN 750 KILO.
De Amerikaanse luchtmacht heeft
donderdagmiddag van 't vliegveld
Vandenberg in Califomië een nieu
we kunstmaan van ruim 750 kilo ge
lanceerd die een baan over de beide
polen moet gaan beschrijven. Er zijn
geen levende wezens aan boord van
de satelliet, die bedoeld is om bepaal
de methoden te testen waarmee men
de mens in de ruimte hoopt te kunnen
laten reizen en veilig terugkeren.
Officiéél is laat in de avond ge
meld, dat deze kunstmaan in zijn baan
is gekomen.