mN ü©2nm
TILBURG
TEKENMATERIALEN
PHILIPS HOORBRIL
W'S-Ufn
BALLET
DE GROOTSTE CIRCUSSHOM
OP AARDE IN 5 TAFERELEN
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
Liefde in de storm
f.265,
Kijk ik hóórmet m'n
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 17 AUGUSTUS 1959
6
Prima thuisstiksters
Enkele goede krachten voor de
onderwerkafdeling
Stikkers voor de fabriek
voor ALLE onderwijs
ANTOON DE JONG Jr.
Raadpleeg eerst Uw oorarts.
Tijdelijk ruilen wij Uw oud hoor-apparaat
tegen aantrekkelijke voorwaarden in I
ZOOLLEER-
STANZER
Adverteert
in DE ECHO
BALLETLESSEN
Houdt U bij hout.
A. C. van der Voort
OPSLAGRUIMTE
in Waalwijk of omgeving.
HET GROOTSTE CIRCUS TER WERELD
KRONE-FESTIVAL 19S9
Gala-première:
Zondag 23 augustus
Voorverkoop
Welke
modeleur - ontwerper
modellen ontwerpen
Mededeling aan bejaarden
Feuilleton
SCHOENFABRIEK J. ROUWMAAT
Elzenweg 15 WAALWIJK
VRAAGT VOOR DIRECT:
Aanmelden dagelijks aan de fabriek.
Na 7 uur: St. Antoniusplein 10, Waalwijk of Prinses
Marijkestraat 1, Kaatsheuvel.
VOOR
PASSERS
DRIEHOEKEN
PASSERDOZEN
REKENLINIALEN
LINIALEN
O. L INKT
WATERVERF
PLAKKAATVERF
PENSELEN
JAPANS KRIJT
NIEUYVLANDSTRAAT 21 TILBURG
Telefoon 20731
De Philip» hoorbril is de meest elegante wi)ze
om onopvallend een hoorapparaat te dragen,
ln dit technische wonder is alles ingebouwd I
(kledlnggeruts uitgesloten). Vraag de hoorbril
gratis op proef I Uitvoerige brochure wordt U
op aanvrage gratis toegezonden.
Alle typen
Philips
hoor apparaten:
In prijzen
vanaf
TILBURG - DEN BOSCH - BREDA
EINDHOVEN - HELMOND - ROOSENDAAL
Onze deskundigen houden zitting op:
DONDERDAG 20 AUGUSTUS a.s. van 17.00
tot 20.00 uur in
Café - Restaurant „THALIA", M. van Bracht,
Stationsstraat 57, Waalwijk.
(DE ROOY)
Door rijksinkoopburtau trkend
Laageinde 89/91 Telefoon 3118
WAALWIJK
STENCIL WERK
LICHTDRUKKEN
FOTOCOPIEÊN
BIEDT ZICH AAN
Brieven onder no. 1211 aan
het bureau van dit blad.
Mevr. VASSEUR, lid van de Royal Academy of Dan
cing, London, zal in september
gaan geven.
Geïnteresseerden in Den Bosch, Waalwijk, Drunen en
omgeving worden verzocht zich met haar in verbin
ding te stellen.
Bosscheweg 10a. Drunen, tel. 345
l')U
Watervast hardboard MASONITE,
de beste Zweedse houtvezelplaat, voor
lambrisering, vochtige muren, werktafels, buiten
deuren, enz.
Ook leveren wij BOUWPAKKETTEN.
Hout-, board- en triplexhandel
GROTESTRAAT 389 WAALWIJK
TE HUUR GEVRAAGD
Desnoods voor tijdelijk.
Gebouw behoeft geen representatieve waarde te bezit
ten. Aanbiedingen bij voorkeur schriftelijk aan
Stationsstraat 34, Waalwijk.
met 45 nummers in de piste, op het toneel en in de lucht.
Medewerkenden: 500 mensen en 450 dieren.
Standplaats: 5 T C d 3 S 6 W g (Ringbaan-West)
VAN WOENSDAG 19 t/m ZONDAG 23 AUGUSTUS
WOENSDAG 19 augustus - Aanvang 8 uur precies
DAARNA IEDERE DAG 2 VOORSTELLINGEN, om 3 en om 8 uur
In de matinees volledig avondprogramma (Kinderen tot 14 j. halve prijzen)
I
11 uur GROTE REPETITIE VAN „TARZAN"
GILBERT HOUCKE met zün 12 KONINGSTIJGERS.
Houders van toegangskaarten voor de KRONE-STAD
en de STALLEN, kunnen deze repetitie GRATIS
bijwonen Aansluitend: HET VOEDEREN VAN DE
ROOFDIEREN.
kan in de avonduren
voor circa 400 paar luxe damesschoenen in het
middengenre
Brieven onder nr. 1205 aan het bureau van dit blad.
I
Sigarenmagazijn VAN MEER, Heuvelstraat 23, tel. 21765, aan
de KASSAWAGEN, Bredaseweg (Ringbaan-West) en aan de
CIRCUSKASSA's, Bredaseweg (Ringbaan-West), telef. 20864.
Prijzen der plaatsen van 2.tot 8.80.
Aan bejaarden wordt een aantal toegangskaarten ter beschik
king gesteld voor de MIDDAGVOORSTELLINGEN tegen de
extra lage prijs van 1.25 per persoon, alles inbegrepen
(normale prijs 6.—). Deze kaarten kunnen uitsluitend wor
den afgehaald bij de kassawagen op de Bredaseweg (Ringbaan-
West) en aan de circuskassa's (Ringbaan-West).
VOOR GROEPSBEZOEK, TEGEN STERK GEREDUCEERDE PRIJ
ZEN, WENDE MEN ZICH TOT WAGEN 68, TELEFOON 25998.
BEZOEK AAN KRONE-STAD EN AAN DE GROOTSTE REI
ZENDE MENAGERIE TER WERELD IEDERE DAG VAN VOOR
MIDDAGS 9.30 UUR AF (VAKANTIEPRIJZEN
COPYRIGHT STUDIO AVAN
60).
„Nou, commissaris, wat heb ik
u gezegd?" lachte brigadier Piet.
„Ze willen me in Ottoburg maar
wat graag helpen. Dat bad ik wel
gedacht. Ik vlieg dus naar Otto-
urg en baal daar rustig Ivarel
Ivleuntjes uit de trein. Nou... en
dan kan de hele nationale voet
balwereld weer gerust zijn
„En verder suffen met bun krom
getrokken dooie principes!", zo
sputterde de commissaris. „En
fin... jii bent een handige jongen.
Ga maar gauw naar huis om wat
te slapen, dan zorg ik intussen
wel voor een vliegtuig." Om
dat onze brigadier van oordeel
was, dat hij zo'n slaapje nog best
gebruiken kon, begaf hij zich
gauw naar buis. Hij woonde na
melijk vlak bij het hoofdbureau,
wat in gevallen als deze erg ge
makkelijk is voor een brigadier.
Hoe lang hij nu precies in Mor
pheus' koesterende armen lag,
dat weten wij niet, doch hoe bet
ook zij... geheel en al verkwikt
stond bij enkele uren later op 't
vliegveld van Bonckelhoven. Met
koene schreden besteeg hij de
trap van het snelle vliegtuig, dat
bestuurd zou worden door Ger-
ben Bondervan de beroemde test
piloot. „Klim maar gauw in de
kist, brigges!" riep Gerben vro
lijk. „Ik heb er echt zin in van
morgen! Binen een paar uur heb
ik je te Ottoburg afgeleverd! Ha-
ha! Wij zullen die Italianen wel
eens even laten zien, dat we de
kachel niet met ons laten aanma
ken!" Commissaris Kaasnagel
stond er ook bij. „Nou moet je
me nog eens één ding vertellen,
brigadier", vroeg hij. „Hoe komt
het nou, dat die lui in Ottoburg
je meteen wilden helpen
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN" j
door
ELEANOR ELLIOT CARROLL
Vertaling: Herman Antonsen
30).
Maar wat zou dat geven, als 't
zo afschuwelijk bleef regenen j
En hoe moest hij zonder gereed- j
schap een hut voor zichzelf bou
wen. Het was voor hen beiden 'n
afschuwelijke toestand.
Hij voelde meer dan hij zag dat
Gwynne aan zijn zijde stond en j
haar opgeruimde stem bracht
hem spoedig genoeg weer tot de
werkelijkheid terug.
„Dit zal toch wel niet altijd du
ren. Ik bedoel, dat het zo hard re
gent. En we zouden er toch nog
heel wat erger aan toe kunnen
zijn dan nu het geval is. Maar jij
moest toch uit de mist blijven,
anders vat je weer kou."
Hij keek op haar neer met een
blik vol liefde. Bedeesd stak hij
zijn hand uit en raakte de hare
eventjes aan.
„Zijn we weer goede vrienden,
Gwynne?" vroeg hij nederig.
Wil je me dat voorrecht tenmin
ste toestaan?" „Natuurlijk". Ze
legde met jongensachtige vrij
moedigheid haar vingers in zijn
haar toegestoken hand. En ze
verborg achter een moedig glim
lachje de pijn, die haar borst
doorvlijmde.
„We zullen er een spelletje van
maken", zei ze. „Doen alsof we
twee gestrande kameraden zijn.
Bill en Bob... die de slagen van
het lot moedig weten op te van
gen. Die echter altijd op uitkomst
blijven hopen. En die komt voor
dat we er zelf erg in hebben!"
Die gehele dag was ze het pret
tigste, vrolijkste, levendigste we
zentje, wat zich maar denken liet
al had ze dan ook weinig te doen.
Ze gingen hun voedselvoorraad
na, hoe schamel die ook was en
Robin meende, dat ze voor min
stens vierentwintig uur genoeg
hadden. Daarna zou hij, regen of
geen regen, weer op zoek moeten.
Ze kibbelden over de verdeling
van de inhoud der scheepskist,
want Robin wilde dat zij 't groot
ste deel van de kleren zou nemen
en zij sputterde tegen met de be
wering, dat kameraden alles eer
lijk gelijk op deelden.
In de namiddag zaten ze samen
zo gezellig te praten, dat ze hun
ongeluk bijna vergaten en toen
Robin tegen de schemering voor
de hut naar de lucht, die maar
niet breken wilde, stond te kij
ken. kwam. de gedachte bij hem
op, dat het verlaten eiland einde
lijk toch nog een paradijs voor
hem worden kon.
EINDELIJK HOOP.
Drie dagen achtereen bleef de
motregen aanhouden. Hij maakte
de grond zo week, dat een men
senvoet er nauwelijks meer steun
op vond. Nu en dan waren er
ogenblikken, dat het scheen of de
grauwe lucht breken en de zon
schijnen ging, en dan gingen ze
er op uit om voedsel bijeen te za
melen, wat dringend nodig was,
omdat hun voorraad slechts ge
ring was. Tussen de stortbuien
door kwamen ze dan met buit be
laden terug. Op korte afstand van
de hut vonden ze een wild soort
bananen, smakelijk en voedzaam
evenals de broodvruchten en co-
cosnoten. En op een keer, dat ze
zich tot op het strand gewaagd
hadden, vond Robin in een on
diepe plas een vrij grote vis, die
hij snel wist te bemachtigen. Die
avond hadden ze een formeel di
ner.
Hij zou graag aldoor buiten ge
bleven zijn, als Gwynne zich niet
vol bezorgdheid daartegen verzet
had. Ze wilde niet, dat hij zich
onnodig aan de stromende regen
bloot stelde. Hij was nog niet
volkomen hersteld van zijn aan
val van koorts, vond ze.
i „Iedere avond heb je nog ver
hoging", zei ze, als had ze het te
gen een eigenwijs kind. „En het
is beslist nodig, dat je droge en
warme voeten houdt. Wees nu
toch verstandig en denk 'n beetje
om mij ook. Wat zou ik moeten
beginnen als je nu eens ernstig
ziek werd, meen ik", voegde ze er
haastig aan toe, uit vrees dat hij
haar woorden verkeerd zou uit-
1 leggen.
Want hij dacht feitelijk aan
niets anders dan aan haar. Dat
was de voornaamste oorzaak van
zijn onrust. Als een gekooid wild
dier kon hij uren achtereen in de
nauwe hut heen en weer drente
len. De gedwongen werkloosheid
werd een kwelling, evenzeer als
hun gekunstelde verhouding. Als
ze zich volkomen verzoend had
den, als hun jonge liefde weer
hersteld was geweest, dan zou
Robin graag alle ongemakken
verdragen hebben en zou hij nog
dankbaar zijn geweest voor de
gelegenheid om de vrouw die hij
lief had, in alles van dienst te
kunnen zijn. Nu vervloekte hij 't
lot, dat hen zo dicht bijeen had
gebracht en toch zo ver geschei
den hield. En hij sloot z'n lippen,
die brandden van verlangen om
een verklaring te geven van zijn
gedrag en alles ronduit te bepra
ten.
Op andere ogenblikken ver
wenste hij zichzelf om dat dwaze
verlangen. Was hij dan niet flink
genoeg om een nederlaag te er
kennen en te aanvaarden? Kende
hij dan het oude gezegde niet, dat
als liefde komt tot haat, dan is
het duivels kwaad? Die oude
spreekwoorden waren maar al te
waar! Gwynne had geen greintje
gevoel meer voor hem over... Als
ze ooit iets om hem gegeven had,
nu deed ze dat zeker niet meer.
Zelfs hun vriendschapsband was
zo teer, dat een onbewaakt woord
die verbreken kon. En dan zou<
den ze eikaars tegenwoordigheid
niet meer kunnen uitstaan. En zo
werd hij, zonder te beseffen, welk
een wanhopige strijd Gwynne
moest voeren om haar ware ge-
I }.-. f'
voelens te verbergen, prikkelbaar
en somber. Hij bracht uren door
in stilzwijgen, sneed stukjes hout
tot figuurtjes, om ze even later in
het vuur te gooien. Maar toen hij
een klein schip had gesneden en
weg wilde werpen, kwam ze daar
tegen op.
„Nee, maar dat is veel te schat
tig!" riep ze uit, zich bukkend om
het keurig gesneden scheepje uit
het vuur te redden. Hij keek niet
i eens op en zij stopte zijn scheep
jes stilletjes weg in een der zak
ken van haar matrozenpakje, dat
ze droeg met de zwierigheid van
een echte zeeman.
„Waarom zou je niet eens pro-
j beren een paar borden en schalen
voor ons te maken?" stelde ze
hem schuchter voor. „Overal ligt
schors en hout in overvloed. Zou
dat niet gaan?"
Hij keek plotseling op en zijn
blauwe ogen flikkerden. Haar ge
maakte vrolijkheid werkte op z'n
overspannen zenuwen. Waarom
was ze niet als andere vrouwen...
aanhankelijk, hulpbehoevend en
vertrouwend op zijn hulp? Zelfs
een huilbui zou hem liever zijn
geweest dan deze zelfbeheersing,
deze superieure houding.
(Wordt vervolgd).
