Drs. Beunes hartelijk gehuldigd
bij zilveren leraarsjubileum
-
KAT EN MltS II KEULEN
't Geschenkenhuis l
VAN LANSCHOT
BANKBOEKJES
eXwC
10
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN
VRIJDAG 23 OKTOBER 1959
10
Grote waardering voor uitstekend docent en hoogstaand mens
„Als je het bij^het bij den Beunes niet begrijpt, dan snap je het nooit"
Een uitstekend docent en een hoogstaand mens is j.l. woensdag op
het Waalwijkse dr. Mollercollege op bijzonder hartelijke en warme
wijze gehuldigd. Het was drs. A. Beunes, leraar en conrector aan
genoemd college, die op die dag zijn zilveren leraars jubileum
vierde en tevens het feit herdacht dat hij 25 jaar aan het dr.
Mollercollege was verbonden.
Zowel door het curatorium van de school, rector en leraren als
door de leerlingen zijn de vele eminente eigenschappen van drs.
Beunes duidelijk in het licht gesteld en met grote waardering
onderstreept en met recht mocht rector dr. ir. van Laarhoven dan
ook zeggen „De gehele schoolgemeenschap mag met dit jubi
leum worden gelukgewenst."
Nadat 's morgens in de parochiekerk van O. L. Vrouw Onbevlekt
Ontvangen in Besoijen door Moderator Stevens een H. Mis was
opgedragen, welke werd bijgewoond door het voltallige leraren
corps en alle leerlingen, had te 10.30 uur in de nieuwe aula-gym
zaal de huldiging van de jubilaris plaats in tegenwoordigheid van
diens echtgenote en kinderen, het curatorium met uitzondering van
de heer Vloemans, die wegens bijzondere omstandigheden niet
aanwezig kon zijn, de oud-voorzitter de heer Jan Tielen, de oud
directeur de heer Drs. de Vries, de leraren van de school,
aantal genodigden en uiteraard alle leerlingen.
een
De president van het curatorium,
de heer Jud. Timmermans, opende de
rij van sprekers. Hij noemde het een
voorrecht en een bijzonder vreugde
volle omstandigheid dat hij na zijn
benoeming tot voorzitter van het cu
ratorium enkele maanden geleden, op
deze wijze zijn entree als president
mocht maken. De heer Timmermans
roemde in drs. Beunes niet alleen de
eminente leraar, maar ook de mens
die grote aandacht wijdt aan de per
soonlijke kwaliteiten en karakter
eigenschappen van zijn leerlingen en
daarmee dus ook leiding geeft aan
hun verdere vorming. „Deze kwali
teiten", aldus de president, „hebben
u de hoogachting en waardering ten
deel doen vallen van curatorium, rec
tor, leraren en leerlingen, alsmede
van vele ouders, wier kinderen u hebt
helpen vormen." De heer Timmer-
mans was ervan overtuigd dat vele
oud-leerlingen in de komende dagen j
nog zouden komen getuigen van hun j
waardering voor de leraar en de mens
Beunes. Verder wees spr. er op dat
de heer Beunes in belangrijke mate j
heeft meegewerkt aan de uitgroei en f
de bevestiging van de goede naam van
het college. Namens het curatorium J
betuigde de president de jubilaris
zijn grote erkentelijkheid en dank
voor de voortreffelijke taakvervulling
als leraar, waarin hij de leerlingen
ook waarden heeft meegegeven die
met geen cijfer zijn te bepalen. De
heer Timmermans wenste de hee<
Bcunes van harte geluk met dit jubi-
hum. Ook overhandigde hij de jubi- f
iaris een felicitatieschrijven van hei
hoofdbestuur van het O.M.O., dat
vergezeld was van een geschenk on-
der couvert. Namens het curatorium 1
overhandigde de president aan de ju-
bilaris en zijn echtgenote een zeer
fraaie antieke bionzen ketel.
DRIE PERIODEN
Drs. de Vries, oud-directeur der
school, meende dat er alle reden was
cm de heer Beunes geluk te wensen,
„want", zo zei hij, „u hebt in aan
zienlijke mate bijgedragen tot de
groei en de bloei van deze school."
Drs. de Vries schetste vervolgens
in het kort de geschiedenis van de
school, die hij in drie perioden meen
de te mogen onderverdelen.
„De school", aldus drs. de Vries,
„is oorspronkelijk opgezet om aan
de toekomstige nijvere middenstand
een behoorlijke praktische ontwikke
ling te geven en ze kreeg toen de ge
bruikelijke naam van handelsschool.
Ze kwam tot grote bloei en kon in
1924 van middelbare handelsschool,
eerst met drie-, later met vier-jarige
cursus omgezet worden in een hogere
handelsschool met 5-jarige cursus.
Aan de bezitters van het einddiploma
werden nu dezelfde rechten verleend
als b.v. aan de roemruchte handels
scholen van Amsterdam, Rotterdam
en Groningen. Van onderwijsstand-
punt gezien, waren het logisch opge
zette inrichtingen, maar ze waren te
sterk afhankelijk van de financiële
verhoudingen in het zakenleven. De
ze waren al spoedig na de grote
Waalwijkse tentoonstelling in de
schoen- en leerindustrie ongunstig.
Het aantal leerlingen van onze han
delsschool liep in overeenstemming
hiermede terug en die toestand ver
ergerde nog meer door de algemene
wereldcrisis in 1929/'30. Het aantal
leerlingen bereikte toen een diepte
punt van 57.
Een nieuw benoemde Inspecteur
van het Economisch Onderwijs - de
voorafgaande twee droegen de naam
van Inspecteur van het Handelson
derwijs - adviseerde om de school
een minder eenzijdig karakter te ge
ven en er een maatschappijschool
van te maken door de onderbouw te
vervormen tot hogerè burgerschool
met driejarige cursus en de handels
school als tweejarige bovenbouw te
laten bestaan. Het bestuur ging hier
toe over en met deze ombouw zou ik
het tweede tijdperk van de geschie
denis van de school willen laten be
ginnen. Ik zou dit tijdvak willen noe
men: de geleidelijke omvorming van
handelsschool tot volledige hbs a en
b. Ouderen onder U zullen zich mis
schien nog herinneren, dat rechts van
de ingang een zwartglazen bord hing.
In 1931 kwam er een zelfde bord bij:
„hoogere burgerschool", maar in '37
werd 't bord met „hoogere handels
school" naar de zolder verplaatst: de
school werd een hbs a. Toen in 1943
nog een hbs b daaraan werd toege
voegd, was ze tot een volledige hoge
re burgerschool gecompleteerd. Het
aantal leerlingen was intussen sterk
toegenomen: in 1940 waren er 134,
na 1943 bleef het getal leerlingen
steeds boven 250. Deze getallen heb
ben uitsluitend betrekking op jon
gens. Voor meisjes kreeg Waalwijk,
dat anders steeds zo geavanceerd was
in verschillende opzichten, eerst be
trekkelijk laat een inrichting op ho
ger niveau voor voortgezet algemeen
vormend onderwijs: in 1938 uitge
breid lager onderwijs, in 1946 een
middelbare meisjesschool.
In 1955 werd de school uitgebreid
met een gymnasium. Van een school
voor M.O. uit de tweede periode van
de geschiedenis van de school groei
de nu een lyceum, een volledige in
richting voor Voorbereidend Hoger
en Middelbaar Onderwijs. Dan begint
de derde historische periode.
Na 1931 is het onderwijs in wis-,
natuur- en scheikunde steeds meer
een integrerend deel van het leerplan 1
der school geworden. In 1934 wer
den de lessen in wiskunde en later ook
de natuurkunde opgedragen aan een
jong leraar, Antoon Beunes genaamd.
Ik zelf was met deze tak van onder
wijs op een hbs slechts onvoldoende
op de hoogte, maar het bleek mij al
spoedig, dat ik de reorganisatie en
uitbreiding hiervan gerust aan ge
noemde leraar kon overlaten, uit de
resultaten bleek dit zeer duidelijk.
Mijnheer Beunes, als oud-directeur
wil ik U hier nog eens openlijk mijn
hulde en dank betuigen.
De bekwaamste leraar is nog niet
altijd de meest geschikte docent. Spe
ciaal het verklaren en uitleggen van
wis- en natuurkundige problemen is
iedere docent in die vakken nu een
maal niet gegeven. De heer Beunes
heef als zodanig bijzondere gaven,
ook de leerlingen waren hiervan ten
volle overuigd. „Als je het bij den
Beunes niet begrijpt, dan snap je het
nooit", hoorde ik meermalen tijdens
de middaguren een leerling tijdens de
overblijf pauze zeggen.
Er is dus alle reden om niet enkel
de heer Beunes, maar de gehele
schoolgemeenschap met dit zilveren
jubileum van harte geluk te wensen."
Drs. de Vries besloot zijn toespraak
met de woorden:
„Een bekende Engelse uitdrukking
luidt: The evening crowns the day;
de avond is de bekroning van de dag,
vrij vertaald: Het einde kroont het
werk.
Ik hoop en vertrouw, dat dit later
ook van Uw arbeid kan worden ge
zegd."
ARCHITECT
De rector van het dr. Mollercollege,
dr. ir. van Laarhoven, was verheugd
nu eens in het openbaar te kunnen
zeggen wat hij bijna dagelijks over
drs. Beunes dacht. En het waren bij
zonder waarderende woorden welke
dr. v. Laarhoven tot de jubilaris
richtte, woorden waarin ten volle het
respect voor de zware en verantwoor
delijke taak van leraar en conrector
Beunes tot uiting kwam.
„Nooit is u iets te veel, nooit heb
ik vergeefs een beroep op u gedaan",
aldus spr., die ook bijzonder grote
bewondering had voor het onver
woestbare goede humeur van de ju
bilaris, ook in omstandigheden die
andere tot paniek zouden brengen.
Met moderator Stevens heeft drs.
Beunes in belangrijke mate medege
werkt aan de totstandkoming van het
gymnasium, terwijl in de loop van de
jaren tevens is gebleken dat de jubi
laris ook over niet onaanzienlijke
bouwkundige kwaliteiten beschikt.
Als leraar en conrector schetste dr.
v. Laarhoven de jubilaris als een man
die streng is als het moet, maar nooit
onrechtvaardig, waardoor hij zich in
de achting en sympathie van alle leer
lingen mag verheugen. Het laatste
meesterwerk van de heer Beunes was,
aldus rector van Laarhoven, de ver
keersregeling op school. Als voorzit
ter van de plaatselijke afdeling van
het Verbond voor Veilig Verkeer
meende de rector daarover te kunnen
oordelen.
„U kunt met voldoening terugzien
op een belangrijke periode in uw le
ven en ik hoop dat u met dezelfde
energie, liefde en toewijding uw taak
zult mogen voortzetten", aldus de
rector, die zijn toespraak besloot met
een hartelijke gelukwens aan de ju
bilaris, zijn echtgenote en kinderen en
aan de gehele schoolgemeenschap.
VOORTREFFELIJK COLLEGA
In een zeer geestige toespraak werd
namens de collega's van de jubilaris
door de heer v. Well gesproken over
wat des leraars is wat iemand tot le
raar stempelt. In deze puntige schets
werden diverse leraren van de school
op humoristische wijze getypeerd. In
het meer ernstige woord sprak de heer
van Well zijn grote waardering uit
voor collega en conrector Beunes.
Namens de leraren bracht spr. de
jubilaris dank voor zijn uitstekende
taakvervulling, waarbij hij als feest
geschenk een fraaie tinnen schaal en
een kist sigaren aanbood. Ook me
vrouw Beunes werd dank gebracht
voor het feit dat zij haar man in zijn
vrije tijd zo dikwijls aan de collega's-
leraren had afgestaan. Zij ontving
een fraai boeket bloemen. Ook had
den de leraren gezorgd voor een an
dere uiterst fijne attentie, namelijk
voor bloemen in de kamer van de
moeder van drs. Beunes, die deze
huldigingsbijeenkomst wegens te ho
ge ouderdom helaas niet kon bijwo
nen.
Ten slotte werd namens de leer
lingen het woord gevoerd door Noud
v. d. Ven, die de heer Beunes dankte
voor het vele wat hij voor hen heeft
gedaan. Als feestgeschenk bood hij
de jubilerende conrector boeken en
een vloerkleed aan. Mevrouw Beunes
ontving van de leerlingen een fraaie
plant.
DANKWOORD
In zijn dankwoord zei drs. Beunes
dat hij beheerst werd door een gevoel
van grote dankbaarheid, op de eerste
plaats jegens God, voor de rijke ze
gen welke hij van Hem heeft mogen
ontvangen; verder bracht hij dank
aan moderator Stevens voor het
opdragen van de H. Mis en na
tuurlijk ook aan curatoren, rector,
leraren en leerlingen voor de warme
en hartelijke woorden en de fraaie
geschenken.
De heer Beunes toonde zich diep
getroffen door deze huldiging en de
grote waardering voor zijn werk. In
het bijzonder dankte hij de leraren
voor de bloemen welke zij bij zijn
moeder hadden laten bezorgen. Even
eens een bijzonder woord van dank
tot drs. de Vries voor diens steun en
vriendschap bij het aanvaarden van
zijn leraarsambt en tot do heer Tielen.
die sinds de oprichting van de school
deel van het bestuur heeft ui-ge
maakt, waarvan de langste tijd als
voorzitter. De heer Beunes dankte de
heer Tielen voor het vele wat hij per
soonlijk van hem heeft mogen onder
vinden. Ook de heer van Well, met
wie de jubilaris 24 jaar heeft mogen
samenwerken, dankte spr. voor zijn
bijzondere vriendschap in al die ja
ren.
Ten slotte ook een woord van dank
tot de leerlingen. „Ik ben blij onder
jullie te mogen werken", aldus drs.
Beunes.
De laatste mededeling van de con
rector tot de leerlingen, namelijk
„Morgen vrij en vrijdag vrij van stu
die", werd met een oorverdovend ge
juich begroet.
In het nieuwe overblijflokaal had
na de huldigings-bijeenkomsi nog een
korte receptie plaats voor schoolbe
stuur en leraren.
geven
rente
Geen koersrisico
Gemakkelijk beschikbaar - Geen kosten
Storten en opnemen kunt U aan onze kas,
maar ook zeer eenvoudig via de giro.
Vraag - telefonisch, schriftelijk
of aan onze kas -
de folder „Bankboekjes"
FIRMA
BANKIERS
's-HERTOGENBOSCH. H. Steenweg 27-31, Tel.8851
EINDHOVEN. Keizersgracht 17.Telefoon 27442
TILBURG, Stationstraat 17, Telefoon 30300
Duitse Mannschaft kraakte Oranje (7—0)
Wie woensdag ons nationale voet
balelftal tegen West-Duitsland aan
de gang gezien heeft, zal zich geen
ogenblik hebben kunnen voorstellen,
dat bijna ditzelfde elftal 'een maand
geleden een 9-1 monsterzege op
België behaalde. Er was in Keulen
namelijk maar één elftal dat voetbal
speelde en dat was het Westduitse.
Het was voetbal van hoogstaande
klasse, dat het gepeuter van de Ne
derlandse elf zeker met twee klassen
overtrof. De tegenstand welke ons
nationale elftal tegen dit Duitse elf
tal bood en kon bieden, was nauwe
lijks beter dan die welke elke wille
keurige eerste divisieclub zou hebben
kunnen bieden. Er was geen sprankje
glans aan dit Nederlanldse elf
tal, laat staan dat er ook maar iets
in te herkennen viel van de ploeg die
onlangs het hart van duizenden voet
balfans verwarmde. Dit Nederlandse
elftal was nergens en heeft ook over
alle linies gefaald. Niet alleen in
techniek en taktiek waren de Neder
landers verre de minderen van de
Duitsers, er zat - en dat is veel er
ger - geen greintje vechtlust in dit
als los zand aan elkaar hangende
elftal en deze wedstrijd in Keulen
heeft wel bewezen, dat de overwin
ning op de Belgen een toevallige uit
schieter is geweest en dat ons natio
nale voetbal nog heel ver beneden het
internationale peil ligt.
De Duitsers deden met onze jon
gens wat ze wilden en ze hadden het
daarbij niet eens bijzonder moeilijk.
Onze achterhoede heeft vrijwel de
hele wedstrijd in paniekstemming
verkeerd; een middenlinie hadden we
zo op het oog niet eens en de voor
hoede is tot geen enkele actie van be
tekenis kunnen komen. Het was droe
vig te zien hoe dit Ned. elftal door
het pure Duitse meesterschap werd
afgemaakt, deskundig en op voetbal-
wetenschappelijke wijze. We moeten
deze wedstrijd maar zo spoedig mo
gelijk vergeten, alsmede alle illusies,
dat we na de overwinning op de Bel
gen iets meer te betekenen zouden
hebben op de internationale voetbal-
markt.
Omdat er maar één elftal was dat
voetbal speelde zoals het gespeeld
moest worden, kunnen we over de
wedstrijd heel kort zijn. Als vermel
denswaardige Nederlandse acties mo
gen we alleen noemen de rushes van
Faas Wilkes in het begin van de
strijd, waarbij hij eenmaal op doel
man Ewert strandde. De volgende
maal legde Faas de bal op een meter
afstand van het doel voor de voeten
van v. d. Kuil, maar ook dat werd
zelfs geen doelpunt. Voor de rest
hebben we ons alleen maar kunnen
verlustigen in het bijzonder knappe
spel van de Duitsers, eminent posi
tiespel waarbij de bal laag aan de
grond gehouden werd en men elkaar
welhaast blindelings wist te vinden.
Het was een razendsnel uitgevoerd
voetbalbreiwerk, waarbij onze verde
digers alleen maar als jonge honden
met de tong uit de mond achter de
bal aan konden rennen. En wanneer
we er dan al eens in slaagden een bal
te bemachtigen, dan waren we wel zo
vriendelijk om deze zo onbesuisd en
ondeskundig af te spelen, dat de
Duitsers alleen maar „dank je wel"
hoefden te zeggen. Rahn passeerde
Kuys zo dikwijls als hij wilde, en niet
Kuys alleen, maar alle Nederl. verde
digers zagen met ontzetting deze
Duitse voetbalprofessor naderen. Wat
een snelheid heeft deze 31-jarige
voetballer! En omdat ook de overige
Duitse voorwaartsen wel wisten wat
ze met de bal moesten doen, moest in
onze verdediging voortdurend het
noodsein gehesen worden. Achter de
ze kwikzilverige voorhoede opereerde
een middenlinie, die zowel aanvallend
en verdedigend haar taak uitstekend
verstond. En daarachter weer een de
fensie, die geen moment op volle
kracht heeft moeten spelen en zich
zelfs kon veroorloven om mee ten
aanval te trekken!!
Aanvankelijk wist Pieters Graaf
land een ziedend schot van Seeler
nog op knappe wijze te stoppen,
maar na 15 minuten spelen viel onze
doelman royaal over een schot van
Brüll van 18 a 19 meter afstand
heen (1 - 0). Nog voor de rust werd
het 2-0 toen Pieters Graafland een
voorzet van Rahn niet klemvast ving,
zodat Schmidt gemakkelijk kon sco
ren.
Wie na de rust gehoopt had op
'n come-back van de oranje-hemden,
werd al heel spoedig teleurgesteld.
PRACHT COLLECTIE
ONDERZETTERS
gesl. glas en kristal X
in pracht etui. 12 stuks
reeds vanaf 2»®®
Grotestraat 220
WAALWIJK
Het werd in deze tweede speelhelft
een spel van kat en muis, omdat on-
den tegen de geraffineerde en fan
tasievolle Duitse aanvallen. Wel wist
Kuys eenmaal op fraaie wijze red
ding te brengen op de doellijn, maar
het was uitstel van executie. In de
57e minuut strafte Seeler een derde
fout van onze doelman af en plaatste
de bal met een listig boogje in het
doel (3-0). Verder spelen was
eigenlijk alleen nog maar een forma
liteit, want dat het stuntelige Ne
derlandse aanvalsspel geen doelpunt
kon opleveren, was toen wel elke toe
schouwer duidelijk. Seeler knalde no.
4 langs Pieters Graafland uit een
pass van de ongrijpbare Rahn, nadat
Kuys eerst op zeer onvoorzichtige
wijze had teruggespeeld. Uit een cor
ner van Szymaniek maakte Schmidt
er 5 - 0 van en Seeler profiteerde
dankbaar van een onbenullige doel-
schop van v. d. Hart en knalde van
ca. 20 meter het zesde doelpunt in
de touwen. En tenslotte was het Siedl
die no. 7 op het scorebord bracht. En
daarna vond blijkbaar de voortref
felijke leidende Tsjechische scheids
rechter Galba het welletjes, want hij
liet maar niet meer aftrappen.
De oorzaak van deze verpletteren
de nederlaag?
We kunnen het doodeenvoudig
nog lang niet en we zijn veel te
sloom! Als men zag met hoeveel
vuur en wilskracht de Duitse spelers
zich in de strijd wierpen, dan vraagt
men zich af wat onze selecte natio
nale voetballers in Keulen eigenlijk
zijn gaan doen. En laten we ons voor
al niets wijsmaken, ook met Rijvers,
Moulijn en Wiersma zouden we te
gen dit Duitse elftal geen schijn van
kans gehad hebben.
Tot een beoordeling van onze spe
lers behoeven we niet over te gaan,
want ze waren allemaal stuk voor
stuk onder de maat, met als uitblin
kers in het ondermaatse Pieters
Graafland, v. d. Linden en v. d. Hart.
Er was aan onze kant maar één man
die werkelijk zwoegde, maar dat doet
hij dan ook altijd: Jan Klaassens.
Was nun, Herr Schwartz?
Provinciaal Nieuws
m.
BBA KREEG NIEUW
HOOFDKANTOOR.
Gisteren heeft de BBA aan de
Tramsingel te Breda een prachtig
nieuw en modern hoofdkantoor in
gebruik genomen. De bouw van dit
imposante gebouw is twee jaar ge
leden begonnen en men mag zeggen
dat zich hierin een belangrijk brok
vervoersgeschiedenis manifesteert.
Van het oude chalet dat in 1890
in gebruik werd genomen tot aan de
ze indrukwekkende nieuwbouw, is
een weg die gemarkeerd is geweest
met de snelle en gestadige uitgroei
van het reizigersvervoer.
Het nieuwe hoofdkantoor mag bij
zonder stijlvol worden genoemd, een
comfortabel home, doelmatig van in
deling en in interieur uitgevoerd in
warme en harmonieuze kleuren.
De had, die bereikt wordt via de
hoofdingang aan de Tramsingel,
vormt de verbinding tussen de aan de
noord- en zuidzijde gelegen kantoor
ruimten op de begane grond. Aan de
zuidzijde zijn verder de kantine voor
het personeel en de keuken onderge
bracht. De hal, die een oppervlakte
van 81 m2 beslaat, is voorzien van
vloerverwarming. De aansluiting
tussen de vleugels leidt naar de lo
kalen, waarin nog het rayonkantoor
gevestigd is, maar die in de toekomst
het reisbureau Brabena zullen huis
vesten. Het rayonkantoor verhuist
dan naar het Stationsplein.
Onder de beide vleugels door
loopt een kelder, waarvan het voor
ste deel als archiefruimte en het ach
terste deel als lesruimte voor de per-
soneelafdeling en de afdeling ver
keersveiligheid zal worden gebruikt.
Verder bevindt zich in de kelder de
centrale verwarming.
Op de zuidkant van de eerste ver
dieping liggen de vergaderzaal en de
directiekamer. De technische dienst
zetelt in het noordwestelijke deel en
in de hoofdvleugel de hoofden van
dienst van Vervoer en Administratie.
Op de tweede verdieping en verdeeld
over twee vleugels vindt men de boek
houding en de administratie.
4%