Drs. Beunes hartelijk gehuldigd bij zilveren leraarsjubileum - KAT EN MltS II KEULEN 't Geschenkenhuis l VAN LANSCHOT BANKBOEKJES eXwC 10 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 23 OKTOBER 1959 10 Grote waardering voor uitstekend docent en hoogstaand mens „Als je het bij^het bij den Beunes niet begrijpt, dan snap je het nooit" Een uitstekend docent en een hoogstaand mens is j.l. woensdag op het Waalwijkse dr. Mollercollege op bijzonder hartelijke en warme wijze gehuldigd. Het was drs. A. Beunes, leraar en conrector aan genoemd college, die op die dag zijn zilveren leraars jubileum vierde en tevens het feit herdacht dat hij 25 jaar aan het dr. Mollercollege was verbonden. Zowel door het curatorium van de school, rector en leraren als door de leerlingen zijn de vele eminente eigenschappen van drs. Beunes duidelijk in het licht gesteld en met grote waardering onderstreept en met recht mocht rector dr. ir. van Laarhoven dan ook zeggen „De gehele schoolgemeenschap mag met dit jubi leum worden gelukgewenst." Nadat 's morgens in de parochiekerk van O. L. Vrouw Onbevlekt Ontvangen in Besoijen door Moderator Stevens een H. Mis was opgedragen, welke werd bijgewoond door het voltallige leraren corps en alle leerlingen, had te 10.30 uur in de nieuwe aula-gym zaal de huldiging van de jubilaris plaats in tegenwoordigheid van diens echtgenote en kinderen, het curatorium met uitzondering van de heer Vloemans, die wegens bijzondere omstandigheden niet aanwezig kon zijn, de oud-voorzitter de heer Jan Tielen, de oud directeur de heer Drs. de Vries, de leraren van de school, aantal genodigden en uiteraard alle leerlingen. een De president van het curatorium, de heer Jud. Timmermans, opende de rij van sprekers. Hij noemde het een voorrecht en een bijzonder vreugde volle omstandigheid dat hij na zijn benoeming tot voorzitter van het cu ratorium enkele maanden geleden, op deze wijze zijn entree als president mocht maken. De heer Timmermans roemde in drs. Beunes niet alleen de eminente leraar, maar ook de mens die grote aandacht wijdt aan de per soonlijke kwaliteiten en karakter eigenschappen van zijn leerlingen en daarmee dus ook leiding geeft aan hun verdere vorming. „Deze kwali teiten", aldus de president, „hebben u de hoogachting en waardering ten deel doen vallen van curatorium, rec tor, leraren en leerlingen, alsmede van vele ouders, wier kinderen u hebt helpen vormen." De heer Timmer- mans was ervan overtuigd dat vele oud-leerlingen in de komende dagen j nog zouden komen getuigen van hun j waardering voor de leraar en de mens Beunes. Verder wees spr. er op dat de heer Beunes in belangrijke mate j heeft meegewerkt aan de uitgroei en f de bevestiging van de goede naam van het college. Namens het curatorium J betuigde de president de jubilaris zijn grote erkentelijkheid en dank voor de voortreffelijke taakvervulling als leraar, waarin hij de leerlingen ook waarden heeft meegegeven die met geen cijfer zijn te bepalen. De heer Timmermans wenste de hee< Bcunes van harte geluk met dit jubi- hum. Ook overhandigde hij de jubi- f iaris een felicitatieschrijven van hei hoofdbestuur van het O.M.O., dat vergezeld was van een geschenk on- der couvert. Namens het curatorium 1 overhandigde de president aan de ju- bilaris en zijn echtgenote een zeer fraaie antieke bionzen ketel. DRIE PERIODEN Drs. de Vries, oud-directeur der school, meende dat er alle reden was cm de heer Beunes geluk te wensen, „want", zo zei hij, „u hebt in aan zienlijke mate bijgedragen tot de groei en de bloei van deze school." Drs. de Vries schetste vervolgens in het kort de geschiedenis van de school, die hij in drie perioden meen de te mogen onderverdelen. „De school", aldus drs. de Vries, „is oorspronkelijk opgezet om aan de toekomstige nijvere middenstand een behoorlijke praktische ontwikke ling te geven en ze kreeg toen de ge bruikelijke naam van handelsschool. Ze kwam tot grote bloei en kon in 1924 van middelbare handelsschool, eerst met drie-, later met vier-jarige cursus omgezet worden in een hogere handelsschool met 5-jarige cursus. Aan de bezitters van het einddiploma werden nu dezelfde rechten verleend als b.v. aan de roemruchte handels scholen van Amsterdam, Rotterdam en Groningen. Van onderwijsstand- punt gezien, waren het logisch opge zette inrichtingen, maar ze waren te sterk afhankelijk van de financiële verhoudingen in het zakenleven. De ze waren al spoedig na de grote Waalwijkse tentoonstelling in de schoen- en leerindustrie ongunstig. Het aantal leerlingen van onze han delsschool liep in overeenstemming hiermede terug en die toestand ver ergerde nog meer door de algemene wereldcrisis in 1929/'30. Het aantal leerlingen bereikte toen een diepte punt van 57. Een nieuw benoemde Inspecteur van het Economisch Onderwijs - de voorafgaande twee droegen de naam van Inspecteur van het Handelson derwijs - adviseerde om de school een minder eenzijdig karakter te ge ven en er een maatschappijschool van te maken door de onderbouw te vervormen tot hogerè burgerschool met driejarige cursus en de handels school als tweejarige bovenbouw te laten bestaan. Het bestuur ging hier toe over en met deze ombouw zou ik het tweede tijdperk van de geschie denis van de school willen laten be ginnen. Ik zou dit tijdvak willen noe men: de geleidelijke omvorming van handelsschool tot volledige hbs a en b. Ouderen onder U zullen zich mis schien nog herinneren, dat rechts van de ingang een zwartglazen bord hing. In 1931 kwam er een zelfde bord bij: „hoogere burgerschool", maar in '37 werd 't bord met „hoogere handels school" naar de zolder verplaatst: de school werd een hbs a. Toen in 1943 nog een hbs b daaraan werd toege voegd, was ze tot een volledige hoge re burgerschool gecompleteerd. Het aantal leerlingen was intussen sterk toegenomen: in 1940 waren er 134, na 1943 bleef het getal leerlingen steeds boven 250. Deze getallen heb ben uitsluitend betrekking op jon gens. Voor meisjes kreeg Waalwijk, dat anders steeds zo geavanceerd was in verschillende opzichten, eerst be trekkelijk laat een inrichting op ho ger niveau voor voortgezet algemeen vormend onderwijs: in 1938 uitge breid lager onderwijs, in 1946 een middelbare meisjesschool. In 1955 werd de school uitgebreid met een gymnasium. Van een school voor M.O. uit de tweede periode van de geschiedenis van de school groei de nu een lyceum, een volledige in richting voor Voorbereidend Hoger en Middelbaar Onderwijs. Dan begint de derde historische periode. Na 1931 is het onderwijs in wis-, natuur- en scheikunde steeds meer een integrerend deel van het leerplan 1 der school geworden. In 1934 wer den de lessen in wiskunde en later ook de natuurkunde opgedragen aan een jong leraar, Antoon Beunes genaamd. Ik zelf was met deze tak van onder wijs op een hbs slechts onvoldoende op de hoogte, maar het bleek mij al spoedig, dat ik de reorganisatie en uitbreiding hiervan gerust aan ge noemde leraar kon overlaten, uit de resultaten bleek dit zeer duidelijk. Mijnheer Beunes, als oud-directeur wil ik U hier nog eens openlijk mijn hulde en dank betuigen. De bekwaamste leraar is nog niet altijd de meest geschikte docent. Spe ciaal het verklaren en uitleggen van wis- en natuurkundige problemen is iedere docent in die vakken nu een maal niet gegeven. De heer Beunes heef als zodanig bijzondere gaven, ook de leerlingen waren hiervan ten volle overuigd. „Als je het bij den Beunes niet begrijpt, dan snap je het nooit", hoorde ik meermalen tijdens de middaguren een leerling tijdens de overblijf pauze zeggen. Er is dus alle reden om niet enkel de heer Beunes, maar de gehele schoolgemeenschap met dit zilveren jubileum van harte geluk te wensen." Drs. de Vries besloot zijn toespraak met de woorden: „Een bekende Engelse uitdrukking luidt: The evening crowns the day; de avond is de bekroning van de dag, vrij vertaald: Het einde kroont het werk. Ik hoop en vertrouw, dat dit later ook van Uw arbeid kan worden ge zegd." ARCHITECT De rector van het dr. Mollercollege, dr. ir. van Laarhoven, was verheugd nu eens in het openbaar te kunnen zeggen wat hij bijna dagelijks over drs. Beunes dacht. En het waren bij zonder waarderende woorden welke dr. v. Laarhoven tot de jubilaris richtte, woorden waarin ten volle het respect voor de zware en verantwoor delijke taak van leraar en conrector Beunes tot uiting kwam. „Nooit is u iets te veel, nooit heb ik vergeefs een beroep op u gedaan", aldus spr., die ook bijzonder grote bewondering had voor het onver woestbare goede humeur van de ju bilaris, ook in omstandigheden die andere tot paniek zouden brengen. Met moderator Stevens heeft drs. Beunes in belangrijke mate medege werkt aan de totstandkoming van het gymnasium, terwijl in de loop van de jaren tevens is gebleken dat de jubi laris ook over niet onaanzienlijke bouwkundige kwaliteiten beschikt. Als leraar en conrector schetste dr. v. Laarhoven de jubilaris als een man die streng is als het moet, maar nooit onrechtvaardig, waardoor hij zich in de achting en sympathie van alle leer lingen mag verheugen. Het laatste meesterwerk van de heer Beunes was, aldus rector van Laarhoven, de ver keersregeling op school. Als voorzit ter van de plaatselijke afdeling van het Verbond voor Veilig Verkeer meende de rector daarover te kunnen oordelen. „U kunt met voldoening terugzien op een belangrijke periode in uw le ven en ik hoop dat u met dezelfde energie, liefde en toewijding uw taak zult mogen voortzetten", aldus de rector, die zijn toespraak besloot met een hartelijke gelukwens aan de ju bilaris, zijn echtgenote en kinderen en aan de gehele schoolgemeenschap. VOORTREFFELIJK COLLEGA In een zeer geestige toespraak werd namens de collega's van de jubilaris door de heer v. Well gesproken over wat des leraars is wat iemand tot le raar stempelt. In deze puntige schets werden diverse leraren van de school op humoristische wijze getypeerd. In het meer ernstige woord sprak de heer van Well zijn grote waardering uit voor collega en conrector Beunes. Namens de leraren bracht spr. de jubilaris dank voor zijn uitstekende taakvervulling, waarbij hij als feest geschenk een fraaie tinnen schaal en een kist sigaren aanbood. Ook me vrouw Beunes werd dank gebracht voor het feit dat zij haar man in zijn vrije tijd zo dikwijls aan de collega's- leraren had afgestaan. Zij ontving een fraai boeket bloemen. Ook had den de leraren gezorgd voor een an dere uiterst fijne attentie, namelijk voor bloemen in de kamer van de moeder van drs. Beunes, die deze huldigingsbijeenkomst wegens te ho ge ouderdom helaas niet kon bijwo nen. Ten slotte werd namens de leer lingen het woord gevoerd door Noud v. d. Ven, die de heer Beunes dankte voor het vele wat hij voor hen heeft gedaan. Als feestgeschenk bood hij de jubilerende conrector boeken en een vloerkleed aan. Mevrouw Beunes ontving van de leerlingen een fraaie plant. DANKWOORD In zijn dankwoord zei drs. Beunes dat hij beheerst werd door een gevoel van grote dankbaarheid, op de eerste plaats jegens God, voor de rijke ze gen welke hij van Hem heeft mogen ontvangen; verder bracht hij dank aan moderator Stevens voor het opdragen van de H. Mis en na tuurlijk ook aan curatoren, rector, leraren en leerlingen voor de warme en hartelijke woorden en de fraaie geschenken. De heer Beunes toonde zich diep getroffen door deze huldiging en de grote waardering voor zijn werk. In het bijzonder dankte hij de leraren voor de bloemen welke zij bij zijn moeder hadden laten bezorgen. Even eens een bijzonder woord van dank tot drs. de Vries voor diens steun en vriendschap bij het aanvaarden van zijn leraarsambt en tot do heer Tielen. die sinds de oprichting van de school deel van het bestuur heeft ui-ge maakt, waarvan de langste tijd als voorzitter. De heer Beunes dankte de heer Tielen voor het vele wat hij per soonlijk van hem heeft mogen onder vinden. Ook de heer van Well, met wie de jubilaris 24 jaar heeft mogen samenwerken, dankte spr. voor zijn bijzondere vriendschap in al die ja ren. Ten slotte ook een woord van dank tot de leerlingen. „Ik ben blij onder jullie te mogen werken", aldus drs. Beunes. De laatste mededeling van de con rector tot de leerlingen, namelijk „Morgen vrij en vrijdag vrij van stu die", werd met een oorverdovend ge juich begroet. In het nieuwe overblijflokaal had na de huldigings-bijeenkomsi nog een korte receptie plaats voor schoolbe stuur en leraren. geven rente Geen koersrisico Gemakkelijk beschikbaar - Geen kosten Storten en opnemen kunt U aan onze kas, maar ook zeer eenvoudig via de giro. Vraag - telefonisch, schriftelijk of aan onze kas - de folder „Bankboekjes" FIRMA BANKIERS 's-HERTOGENBOSCH. H. Steenweg 27-31, Tel.8851 EINDHOVEN. Keizersgracht 17.Telefoon 27442 TILBURG, Stationstraat 17, Telefoon 30300 Duitse Mannschaft kraakte Oranje (7—0) Wie woensdag ons nationale voet balelftal tegen West-Duitsland aan de gang gezien heeft, zal zich geen ogenblik hebben kunnen voorstellen, dat bijna ditzelfde elftal 'een maand geleden een 9-1 monsterzege op België behaalde. Er was in Keulen namelijk maar één elftal dat voetbal speelde en dat was het Westduitse. Het was voetbal van hoogstaande klasse, dat het gepeuter van de Ne derlandse elf zeker met twee klassen overtrof. De tegenstand welke ons nationale elftal tegen dit Duitse elf tal bood en kon bieden, was nauwe lijks beter dan die welke elke wille keurige eerste divisieclub zou hebben kunnen bieden. Er was geen sprankje glans aan dit Nederlanldse elf tal, laat staan dat er ook maar iets in te herkennen viel van de ploeg die onlangs het hart van duizenden voet balfans verwarmde. Dit Nederlandse elftal was nergens en heeft ook over alle linies gefaald. Niet alleen in techniek en taktiek waren de Neder landers verre de minderen van de Duitsers, er zat - en dat is veel er ger - geen greintje vechtlust in dit als los zand aan elkaar hangende elftal en deze wedstrijd in Keulen heeft wel bewezen, dat de overwin ning op de Belgen een toevallige uit schieter is geweest en dat ons natio nale voetbal nog heel ver beneden het internationale peil ligt. De Duitsers deden met onze jon gens wat ze wilden en ze hadden het daarbij niet eens bijzonder moeilijk. Onze achterhoede heeft vrijwel de hele wedstrijd in paniekstemming verkeerd; een middenlinie hadden we zo op het oog niet eens en de voor hoede is tot geen enkele actie van be tekenis kunnen komen. Het was droe vig te zien hoe dit Ned. elftal door het pure Duitse meesterschap werd afgemaakt, deskundig en op voetbal- wetenschappelijke wijze. We moeten deze wedstrijd maar zo spoedig mo gelijk vergeten, alsmede alle illusies, dat we na de overwinning op de Bel gen iets meer te betekenen zouden hebben op de internationale voetbal- markt. Omdat er maar één elftal was dat voetbal speelde zoals het gespeeld moest worden, kunnen we over de wedstrijd heel kort zijn. Als vermel denswaardige Nederlandse acties mo gen we alleen noemen de rushes van Faas Wilkes in het begin van de strijd, waarbij hij eenmaal op doel man Ewert strandde. De volgende maal legde Faas de bal op een meter afstand van het doel voor de voeten van v. d. Kuil, maar ook dat werd zelfs geen doelpunt. Voor de rest hebben we ons alleen maar kunnen verlustigen in het bijzonder knappe spel van de Duitsers, eminent posi tiespel waarbij de bal laag aan de grond gehouden werd en men elkaar welhaast blindelings wist te vinden. Het was een razendsnel uitgevoerd voetbalbreiwerk, waarbij onze verde digers alleen maar als jonge honden met de tong uit de mond achter de bal aan konden rennen. En wanneer we er dan al eens in slaagden een bal te bemachtigen, dan waren we wel zo vriendelijk om deze zo onbesuisd en ondeskundig af te spelen, dat de Duitsers alleen maar „dank je wel" hoefden te zeggen. Rahn passeerde Kuys zo dikwijls als hij wilde, en niet Kuys alleen, maar alle Nederl. verde digers zagen met ontzetting deze Duitse voetbalprofessor naderen. Wat een snelheid heeft deze 31-jarige voetballer! En omdat ook de overige Duitse voorwaartsen wel wisten wat ze met de bal moesten doen, moest in onze verdediging voortdurend het noodsein gehesen worden. Achter de ze kwikzilverige voorhoede opereerde een middenlinie, die zowel aanvallend en verdedigend haar taak uitstekend verstond. En daarachter weer een de fensie, die geen moment op volle kracht heeft moeten spelen en zich zelfs kon veroorloven om mee ten aanval te trekken!! Aanvankelijk wist Pieters Graaf land een ziedend schot van Seeler nog op knappe wijze te stoppen, maar na 15 minuten spelen viel onze doelman royaal over een schot van Brüll van 18 a 19 meter afstand heen (1 - 0). Nog voor de rust werd het 2-0 toen Pieters Graafland een voorzet van Rahn niet klemvast ving, zodat Schmidt gemakkelijk kon sco ren. Wie na de rust gehoopt had op 'n come-back van de oranje-hemden, werd al heel spoedig teleurgesteld. PRACHT COLLECTIE ONDERZETTERS gesl. glas en kristal X in pracht etui. 12 stuks reeds vanaf 2»®® Grotestraat 220 WAALWIJK Het werd in deze tweede speelhelft een spel van kat en muis, omdat on- den tegen de geraffineerde en fan tasievolle Duitse aanvallen. Wel wist Kuys eenmaal op fraaie wijze red ding te brengen op de doellijn, maar het was uitstel van executie. In de 57e minuut strafte Seeler een derde fout van onze doelman af en plaatste de bal met een listig boogje in het doel (3-0). Verder spelen was eigenlijk alleen nog maar een forma liteit, want dat het stuntelige Ne derlandse aanvalsspel geen doelpunt kon opleveren, was toen wel elke toe schouwer duidelijk. Seeler knalde no. 4 langs Pieters Graafland uit een pass van de ongrijpbare Rahn, nadat Kuys eerst op zeer onvoorzichtige wijze had teruggespeeld. Uit een cor ner van Szymaniek maakte Schmidt er 5 - 0 van en Seeler profiteerde dankbaar van een onbenullige doel- schop van v. d. Hart en knalde van ca. 20 meter het zesde doelpunt in de touwen. En tenslotte was het Siedl die no. 7 op het scorebord bracht. En daarna vond blijkbaar de voortref felijke leidende Tsjechische scheids rechter Galba het welletjes, want hij liet maar niet meer aftrappen. De oorzaak van deze verpletteren de nederlaag? We kunnen het doodeenvoudig nog lang niet en we zijn veel te sloom! Als men zag met hoeveel vuur en wilskracht de Duitse spelers zich in de strijd wierpen, dan vraagt men zich af wat onze selecte natio nale voetballers in Keulen eigenlijk zijn gaan doen. En laten we ons voor al niets wijsmaken, ook met Rijvers, Moulijn en Wiersma zouden we te gen dit Duitse elftal geen schijn van kans gehad hebben. Tot een beoordeling van onze spe lers behoeven we niet over te gaan, want ze waren allemaal stuk voor stuk onder de maat, met als uitblin kers in het ondermaatse Pieters Graafland, v. d. Linden en v. d. Hart. Er was aan onze kant maar één man die werkelijk zwoegde, maar dat doet hij dan ook altijd: Jan Klaassens. Was nun, Herr Schwartz? Provinciaal Nieuws m. BBA KREEG NIEUW HOOFDKANTOOR. Gisteren heeft de BBA aan de Tramsingel te Breda een prachtig nieuw en modern hoofdkantoor in gebruik genomen. De bouw van dit imposante gebouw is twee jaar ge leden begonnen en men mag zeggen dat zich hierin een belangrijk brok vervoersgeschiedenis manifesteert. Van het oude chalet dat in 1890 in gebruik werd genomen tot aan de ze indrukwekkende nieuwbouw, is een weg die gemarkeerd is geweest met de snelle en gestadige uitgroei van het reizigersvervoer. Het nieuwe hoofdkantoor mag bij zonder stijlvol worden genoemd, een comfortabel home, doelmatig van in deling en in interieur uitgevoerd in warme en harmonieuze kleuren. De had, die bereikt wordt via de hoofdingang aan de Tramsingel, vormt de verbinding tussen de aan de noord- en zuidzijde gelegen kantoor ruimten op de begane grond. Aan de zuidzijde zijn verder de kantine voor het personeel en de keuken onderge bracht. De hal, die een oppervlakte van 81 m2 beslaat, is voorzien van vloerverwarming. De aansluiting tussen de vleugels leidt naar de lo kalen, waarin nog het rayonkantoor gevestigd is, maar die in de toekomst het reisbureau Brabena zullen huis vesten. Het rayonkantoor verhuist dan naar het Stationsplein. Onder de beide vleugels door loopt een kelder, waarvan het voor ste deel als archiefruimte en het ach terste deel als lesruimte voor de per- soneelafdeling en de afdeling ver keersveiligheid zal worden gebruikt. Verder bevindt zich in de kelder de centrale verwarming. Op de zuidkant van de eerste ver dieping liggen de vergaderzaal en de directiekamer. De technische dienst zetelt in het noordwestelijke deel en in de hoofdvleugel de hoofden van dienst van Vervoer en Administratie. Op de tweede verdieping en verdeeld over twee vleugels vindt men de boek houding en de administratie. 4%

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1959 | | pagina 10