KINDERSPEELGOED
D RUNEN
vroeger en nu
Uit de Langstraat
Elshout
10
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 4 DECEMBER 1959
10
geven. Toen zag Jan helemaal
achteraan St. Nicolaas staan en
hij vroeg: „En wat wilt U geven,
St. Nicolaas?" De Sint lachte en
antwoordde: „Ik kan niet meer
geven dan duizend gulden, Jan,
want ik heb al zoveel moeten ko-
pen."
„Prachtig!" riep Jan, „dan is
alles voor St. Nicolaas, want
meer dan duizend gulden heb ik
niet nodig." De dikke speelgoed
heren waren natuurlijk erg boos
en ze zeiden dat ze Jan wel zou
den krijgen. Maar Jan lachte er
om en gaf al zijn speelgoed aan
St. Nicolaas mee, die er heel veel
kinderen blij mee heeft gemaakt.
En wat er nu verder gebeurd
is met Jan de Spcelgoedmakcr
Hij leeft nog altijd heel gelukkig
met zijn vrouw en kinderen. Hij
is niet rijk, maar wel gelukkig,
want voor goede mensen gebeu
ren er altijd weer opnieuw won
deren in het leven.
Niet vergeten en altijd aan
denken
tB.
VAN STOKPAARDEN,
STELTEN EN SCHUIFPLANK
Wanneer wij zo omstreeks Sint
Nicolaas gaan winkelen en ons
oog te gast laten gaan in de eta
lages waarin kinderspeelgoed uit
gestald staat, dan kan ons zelfs
als volwassene het water in de
mond komen en staan wij vol be
wondering te kijken naar al dit
fraais.
De huidige techniek, dienstig
gemaakt aan de industrie, staat
waarlijk voor niets. Wat tegen
woordig niet mogelijk is, is het
noemen niet waard. Het speel-
gdecl voor de jeugd is over het al
gemeen wel zo perfect en natuur
getrouw, dat het ons hart zelfs
sneller kan doen kloppen. Kijken
wij bijvoorbeeld eens naar al dat
technische speelgoed van deze
eeuw. De miniatuurtreintjes, tot
in alle details verzorgd en van
een uitgebalanceerde kwaliteit,
zoals wij die enkele tientallen ja
ren geleden nog niet zagen
En het is werkelijk niet alleen
het technische speelgoed, dat on
ze bewondering kan wegdragen.
Nieuwe materialen, zoals 't plas
tic en andere kunststoffen, bie
den bijzondere mogelijkheden.
Poppen kunnen zo natuurge
trouw gemaakt worden, dat men
haast denkt een zeer klein kindje
voor zich te hebben. Bovendien
zijn ze onbreekbaar. Er zijn er bij
die verschillende geluiden kun
nen maken, ja er zijn er die ge
heel zelfstandig kunnen lopen,
eten en drinken en... plasjes kun
nen doen. Wat wil een poppen-
moedertje meer
De poppenhuizen van 1650
Het is niet nodig al het fraais,
dat voor de huidige jeugd be
schikbaar is, op te noemen, we
kunnen het elke dag in de win
kels zien en we krijgen de indruk
dat we leven in de eeuw van het
kind. Vroeger was dat er niet en
moesten de kinderen 't met min
der doen. Dat denken we althans,
maar een studie over het speel
goed in oude tijden inpakt deze
uitspraak wel wat twijfelachtig.
Het blijkt tenslotte, dat kinderen
door aile eeuwen verwend wer
den, althans wanneer dat in de
mogelijkheid der ouders lag.
We lezen in oude kronieken,
dat het wel voorkwam, dat doch
tertjes van rijke lieden in de ze
ventiende eèuw poppenhuizen
kregen, zo fantastisch en natuur
getrouw naar de werkelijkheid
gemaakt, dat het ware kunststuk
jes waren. Het gebeurde meer
dan eens, dat kunstenaars van
naam er hun medewerking aan
verleenden en zo'n cadeautje
kostte in die tijden omstreeks
duizend gulden en een gulden was
toen wel een bijzonder hoog be
drag, zeker wanneer men rekent,
dat stuivers en halve stuivers
toen ware koopkracht bezaten.
En wat is een stuiver nu? Het
blijkt overigens, dat er veel kin
derspeelgoed is, dat honderden
jaren geleden bij de jeugd geliefd
was en het nu nog is.
Tournooien op stelten
In de vroege middeleeuwen, zo
omstreeks 13U0 en 1400, speelden
de kinderen graag met een stok
en een bal een spel, dat wij nu
zouden vergelijken met slagbal.
Bijzonder geliefkoosd in die tijd
was reeds het steltlopen Twee
lange stokken met 'n dwarsbalk
je aan elke stok waren voldoende
0111 de lieve jeugd deze edele
kunst te zien verrichten. In onze
Gouden Eeuw was ditzelfde stelt
lopen nog een algemeen geliefd
spel dat in grote groepen werd
beoefend. Veelal werden er door
de jongeren dan twee groepen ge
vormd, die als twee legers tegen
over elkaar stonden, compleet
met toeters als trompetten, trom
mels en een vaandel. Op een sig
naal der trompetten stormden de
groepen onder luid tromgeroffel
op elkaar in, de sterksten en be-
hendigsten vooraan en men pro
beerde elkaar dan op de wankele
stelten om te gooien. Wie viel
was af en mocht niet meer mee
doen, doch moedigde aan de kant
zijn groep aan. Het was de bedoe
ling de vijand over een bepaalde
lijn terug te drijven, of wanneer
dit niet lukte, zo lang door te
gaan, totdat ook de laatste om
viel en er slechts van één groep
overwinnaars overbleven.
Ook het stokpaard is al heel
oud. Dit Kinderspeelgoed treffen
we ook al aan in de vroege mid
deleeuwen. Een stok met aan één
einde een kunstig of minder kun
stig besneden al of niet beschil
derde paardekop, met teugels,
was voor het kind voldoende om
vol fantasie als een echte ruiter
te paard voort te draven. Zijn on
ze kleintjes anders?
Het tornierspel
Het spelen met poppen door de
meisjes was er ook toen reeds in
en de poppen waren van hout
vervaardigd en kunstig gesneden,
niet minder fraai dan onze pop
pen van moderne kunststoffen.
De kleertjes waren eveneens pre
cies in stijl en tot in de details
nauwkeurig in miniatuur. De
liefhebbende moeders spendeer
den er vele, vele uren aan om
voor haar dochtertjes dergelijke
fraaie poppenkleertjes te maken.
Een merkwaardig stuk speel
goed uit de vroege middeleeuwen
willen wij hier nog even noemen.
Het is karakteristiek voor die
tijd, zoals nu ons technisch speel
goed voor onze tijd is. Het bewus
te stuk speelgoed heet „het tor
nierspel". Het bestond uit twee
houten beschilderde riddertjes,
gezeten op paarden op een schuif-
plank. De knaapjes die er mee
speelden, legden de plank op de
grond of op een tafel en schaar
den zich ieder achter een strijder.
Met een plotselinge beweging
duwde ieder zijn riddertje, voor
zien van lans en schild, vooruit
over de schuil'plank en handig
met de lans mikkend trachttt hij
't riddertje van de andere knaap
flink te raken Het bovenlichaam
van zo'n ridder was scharnierend
en bij een rake stoot klapte het
achterover op de paarderug. Een
typisch spel, geheel passend in
die tijd en ijverig door de jon
gens beoefend.
Een vaste kern
In de zeventiende eeuw waren
er genoeg dingen die men een
kind bij het Sint Nicolaasfeest
kon geven. Naast het bekende
suikergoed en de koek, de vrijers
en wat al niet meer, kregen veel
kinderen ook wat speelgoed, in
die militante tijd stelden veel jon
gens het op prijs een speelgoed-
zwaard of piek te krijgen, voorts
trommels en trompetten, waar
door ze in staat waren samen met
hun vriendjes „soldaatje te spe
len" Ook proppenschieters, die
papieren proppen uitbraakten,
waren gewild.
In die tijd deden de jongelui
ook aan knikkeren en het ver
schilde in wezen weinig of niets
met nu. Ook vliegeren en zwcep-
tollen, ganzenbord en bellenbla
zen, hoepelen en ballen waren
toen al in de mode. De herkomst
ligt in het duistere verleden ver
borgen.
Wanneer u het zo bekijkt, dan
zult u zien, dat er een vaste kern
van kinderspelletjes met 't daar
bij passende kinderspeelgoed is,
die zich door alle eeuwen heen
heeft weten te handhaven en zich
waarschijnlijk nog vele eeuwen
zal staande houden.
Want in weerwil van vliegende
schotels en raketten, van minia
tuurradio's en wat al niet meer,,
blijven bal, hoepel, tol en knik
kers in de mode. Zij hebben hun
bestaansrecht dubbel en dwars
bewezen
Zondagsdienst.
Vanaf zaterdagmiddag 3 uur
tot maandagmorgen uur, uitslui
tend voor spoedgevallen.
Dienst: Dr. v. d. Wouw.
R.K. Instuif Jong Drunen.
Voor de eerste keer in het sei
zoen 1959-'6Ü startte op 29 nov.
in de kantine van de fa. Lips de
Instuif. De verwachtingen waren
hoog gespannen over het al of
niet welslagen van deze avond.
Het is een succes geworden,
meer dan een succes zelfs. Men
was laaiend enthousiast: over de
zaal, over het orkest en over St.
Nicolaas. Tot ver uit de omstre
ken kwamen belangstellenden
kijken of de Drunense Instuif
haar avond diezelfde hoge sfeer
zou kunnen geven als in de voor
gaande jaren. De luide bijval, die
men overal tegen kwam, is een
aanwijzing om op de ingeslagen
weg verder te gaan. Speciaal
Driinens Jeugdgemeenschap weet
wat het zeggen wil in een eigen
zaal een eigen Instuif te bezitten.
Het besef: nu hebben we een be
langengemeenschap gesticht, die
we moeten behouden, bleek toen
na afloop de zaal moest worden
opgeruimd. Na een uur met man
en macht gewerkt te hebben, zag
de zaal er zodanig uit alsof er
geen instuif' geweest was.
Dat was waarlijk een verbluf
fend staaltje van gemeenschaps
zin, dat zonder meer behouden
moet blijven. Gehoopt mag wor
den dat deze geest van saamho
righeid mag blijven voortbestaan
gedurende het verdere seizoen en
tevens dat de opkomst voor iede
re volgende week even talrijk zal
zijn als op 29 nov. j.l.
A.s. zondag zal op de instuif-
avond het bekende K.A.J.-orkest
de muziek verzorgen.
Actie oud papier.
De nu acht maanden bestaande
volleynalclub „Quos Ego" blijkt
van degelijk gehalte te zijn. De
leden wonen vol toewijding de
Irainingsavonden bij en trachten
dienovereenkomstig een goed re
sultaat in de competitie te boe
ken. Dat de successen het vermel
den waard zijn, is buiten kijf. Be
kijken we de standenlijst, dan
zien we Quos Ego op de eerste
plaats prijken met 10 punten uit
5 wedstrijden. Het 2e team, dat in
dezelfde klasse uitkomt, is sinds
de laatst gepeelde match ook al
in een „winning mood" en zal on
getwijfeld pogen het eerste de
loef af te steken in de race om 't
kampioenschap. De Quos Egoërs
zitten echter met een welhaast
traditioneel zorgenkind, dat
geldgebrek heeft. Thans is 't plan
geopperd om dinsdag na het Sint
Nicolaasfeest een inzameling van
oud papier te houden teneinde de
kasmiddelen te spekken.
Inwoners van Drunen, help de
ze geestdriftige volleybalclub. Be
waar uw oud papier van surpri
se-avond en leg het klaar voor
onze volleybalvrienden. Ze zullen
u dankbaar zijn en u bent verlost
van deze misschien hinderlijke
afval. Vriendelijk dank.
Uitslag rikconcours.
De duivensportvereniging De
Vredesduif hield deze week een
rikconcours. De uitslag was als
volgt: 1 G. v. d. Sanden 160 pnt.;
2 v. Baardwijk 144 p.; 3 Mevr. v.
Tuijl 134 p.; 4 Mevr. G. v. d. San-
den 129 p.; 5 A. v. d. Geld 123 p.;
0 A. Samuels 116 p.
De damesprijs werd behaald
door mevr. v. Tuijl, alsmede de
dagprijs. Een extra geschonken
prijs werd gewonnen door de
heer G. v. Tuijl.
Agenda.
Vrijdag 4 december.
4.30 uur Drunense Balletschool
Hoge Braken.
7 uur trainen DVC junioren.
8 uur repetitie culturele kring.
8.30 uur repetitie harmonie De
Volharding.
Zaterdag 5 december.
8 uur film „Liane de blanke
slavin", 18 jaar, Hoge Braken.
Zondag 6 december.
11.30 uur repetitie harmonie
Beatrix, zaal v. Delft.
11.30 uur repetitie harmonie
De Volharding, zaal Elshout.
11.15 uur R.K. Bibliotheek, Ho
ge Braken.
5 uur film „Liane de hlanke
slavin", 18 jaar, Hoge Braken.
8 uur film „Ik wil leven", 18
jaar, Hoge Braken.
7.30 uur Instuifavond cantine
fa. Lips.
Filmjournaal
Vlijmen
Sprang
Capelle
„LIANE, DE BLANGE SLAVIN"
Dit onbelangrijke filmverhaaltje is het
commerciële vervolg op „Liane, het oer-
woudmeisje", waarin het Duitse filmster-,
retje Marion Michaël met zo weinig mo
gelijk aan door het struweel stapt, belaagd
en beloerd door allerlei boze machten. Ze
bleek tenslotte de dochter te zijn van een
rijke Hamburgse reder en was bij een
schipbreuk plotseling verdwenen. Laat het
kind nu aangespoeld zijn ergens op de Afri-
kaanse kust! I
Enfin, het kind heeft inmiddels kennis
gemaakt met de Duitse beschaving en wil
daarna weer zo spoedig mogelijk naar haar 1
wildernis terug. Het vliegtuig moet echter 1
een tussenlanding maken en daarbij valt het
kind in handen van een slavenjager. Dat
geeft natuurlijk, weer een heleboel tramme
lant, maar tenslotte wordt de onschuld ge- j
red, waarmee iedereen dan blij en tevre-
den naar huis gaat.
Zaterdag om 8 uur en zondag om 5 uur. -
Toegang 18 jaar.
„I WANT TO LIVE"
Tot de zeer grote naoorlogse films be
hoort ongetwijfeld het navrante en aan
grijpende filmverhaal „I want to live" van
de jonge Amerikaanse regisseur Robert
Wise. Het is de meedogenloze verfilming
van een even meedogenloze geschiedenis
zoals die zich rond 1955 in werkelijkheid in
Amerika heeft afgespeeld.
Het is de geschiedenis van Barbara Gra
ham, die op 3 juni 1955 in de gaskamer
van Californië werd terechtgesteld wegens
moord op een zekere mrs. Mabel Monahan.
Het proces tegen Barbara Graham be
heerste bijna een jaar lang de voorpagina's
van de Amerikaanse pers en het meest
wonderlijke is wel dat eerst na de dood van
Barbara Graham er een felle strijd onder
het Amerikaanse publiek ontstond over de
vraag of zij al dan niet schuldig was.
Wie was Barbara Graham of beter was
waren Barbara Graham? Want in die ene
persoon waren twee heel verschillende per
sonen verenigd. Aan de ene kant de vtouw
die leefde in het onderwereld-millieu, die
elke Californische nachtclub kende, die
dronk, rookte, speelde en de kost verdien
de met smokkelen, prostitutie en chantage,
kortom een vrouw, die bijna elke regel
overtrad die door God en de wet gesteld
was. Aan de andere kant de jonge levens
lustige vrouw, die voortkwam uit een ont-.
aard milieu, waaruit zij vaak trachtte te
ontsnappen; een vrouw die stenografie stu
deerde, een grote belangstelling had voor
goede literatuur en die een toegewijde moe
der was voor haar zoontje van drie jaar.
Hoe kon het gebeuren dat deze vrouw
haar leven eindigde in de gaskamer?
In sobere, maar keiharde en niets ont
ziende filmtaal vertelt deze film van een
mens die verstrikt raakte in de netten van
een immorele gemeenschap en gevonnist
werd door een andere gemeenschap, die
rechtvaardig heette te zijn maar het niet
was, hetgeen onder meer blijkt uit een
smerige methode die bij het politioneel on
derzoek werd toegepast. De film houdt zich
niet bezig met de vraag of Barbara Graham
al dan niet schuldig is terechtgesteld, zij
geeft alleen de feiten. En deze feiten zijn
zonder meer aangrijpend en schokkend en
dank zij de filmistische bekwaamheid van
Robert Wise en het weergaloze spel van
hoofdrolspeelster Susan Hayward is het
geheel zo beklemmend en zo indringend,
dat men als toeschouwer alles welhaast aan
den lijve mee-ondervindt.
„I want to live" is een filmisch kunst
werk van groot formaat, dat men werke
lijk niet mag missen, omdat men zelden
zoveel meesterschap in. één film bijeen ziet.
En let u dan ook eens op hoe integraal en
hoe boeiend de „cool jazz" in deze film is
gebruikt. Ze werd gecomponeerd door de
componist John Mandel en uitgevoerd door
Gerry Muilgan (saxophoon), Shelly Manne
(drums), Art Farmer (trompet), Frank
Rosolino (trombone) en Bud Shank (als-
sax.).
Zondag en woensdag om 8 uur.
Toegang 18 jaar.
ST. NICOLAAS-BEZOEK.
Begunstigd door een prachtig najaars-.
weer bracht St. Nicolaas met gevolg een
bezoek aan Elshout. Om precies één uur
arriveerde hij aan de Kapelstraat, waar de
kerkelijke fanfare en de jeugd hun opwach
ting maakten.
Op het pleintje voor de meisjesschool
werd even gepauseerd en de Sint officiéél
welkom geheten. De verzamelde jeugd zong
daar enige bekende liederen. Via Kerkstr.,
Schanswijk, Heusdenseweg, Mariëndonk-
straat en Wolfshoek arriveerde de Sint aan
het veilinggebouw, waar intussen de jeugd
van de buurtschap Wolfshoek verzameld
was in het verkooplokial.
Later begaf de Sint zich nog naar het
parochiehuis, waar de kinderen van de
KAB-leden vol spanning zaten te wachteu
wat of de Sint hun wel zou brengen. Tij
dens de route werd door enkele dames ge
collecteerd.
Leden van de landelijke njvereniging
vormden het begin van de stoet.
TAFELTENNIS.
Het eerste team van de dames kreeg de
dames uit Drunen op bezoek. Het werd
echter een nederlaag voor onze dames. Na
een zeer spannende strijd was het eind
resultaat 7-3 voor de TTVD-dames. Ze
hebben zich toch kranig gehouden. Jo van
Son wist twee wedstrijden te winnen ei A.
Janssen één.
Het tweede damesteam was dit weekend
vrij, evenals het eerste team van de heren.
Het tweede herenteam weet zich nog
steeds aan de top te handhaven. Het staat
alleen bovenaan. Zaterdag behaalde het
weer een prachtige overwinning op Animo
Vught. Ze wonnen met 6-4. Het derde
team speelde eveneens op eigen tafel en
wel tegen NVR Kaatsheuvel. Ze kregen
een nederlaag van 6 4. Het vierde team
ging bij RKC IV in Waalwijk op bezoek.
Ook hier haalden zij weer de puntjes weg.
Ze wonnen met 7-3. Ook zijn staan ver
bovenaan.
Ook de junioren hebben dit weekend
weer uitstekend hun best gedaan. Het le
team staat nog steeds bovenaan. Zij won
nen weer met 10-0 van TTVD Drunen.
Het tweede team won met 7-3 van RKC
Waalwijk. Het derde team speelde tegen
eep 3 Vught.
A.s. zondag worden de clubkampioen
schappen van de Smashers-leden gespeeld.
BILJARTEN KRING DEN BOSCH,
fit
De Biljartvereniging NAO, gevestigd in
café A. Klerks, speelde voor de afd. Kring
Den Bosch een wedstrijd tegen Hart van
Brabant te 's-Bosch. Uitslag als volgt
Hart van Brabant - NAO 5 - 3
Fr Gevers (120) - L de Jong (100) 120 - 53
A Doomerink (85) - de Gouw (90) 69 - 90
G v Bokhoven (80) Md Laat (90) 80 73
v Ravenstcijn (80) A Ekels (90) 80 90
Hoogste serie Fr. Gevers 44, J de Gouw 14.
VOETBAL
Vlijmense Boys I - Reusel Sport I.
Zondag spelen de Vlijmense Boys we
derom een thuiswedstrijd tegen Reusel
Sport, waar uit gelijk werd gespeeld.
Reusel beschikt over een goed elftal,
maar nu de Boys thuis spelen en haar oude
vorm weer terug hebben gevonden, ziet het
er naar uit dat de Boys zondag weer twee
puntjes rijker kunnen worden. Maar dan
moet er weer van het begin tot het einde
voor gewerkt worden, want Reusel geeft
zich niet gauw gewonnen. Daarom kan men
zondag weer een spannende wedstrijd verr
i wachten. Supporters, zondag alle weer
present om uw favorieten aan te moedigen.
I Aanvang wedstrijd half drie.
Vlijmense Boys 5 - Zwaluw VFC 3.
Het 5e speelt een voorwedstrijd tegen
i Zwaluw VFC en kan de puntjes thuis hou-,
den.
Taxandria 3 - Vlijmense Boys 2.
Het reserve elftal speelt uit tegen kop
loper Taxandria. De Boys, die .zich al naar
de derde plaats hebben opgewerkt, zullen
alles in het werk stellen om de puntjes mee
naar Vlijmen te brengen en weer een plaats
te stijgen.
DOKTERSDIENST.
Zaterdag 5 en zondag 6 december wordt
de praktijk van dokter K. van Tuijn waar
genomen door dokter H. Winkelman, Kerk
straat 99, Sprang, tel. 04167-2350.
KERKDIENSTEN
ZONDAG 6 DECEMBER 1959
Ned. Herv. Kerk
9.30 uur en 2.30 uur Ds. P. J. Bos.
Geref. Kerk
9.30 en 3 uur Ds. W. B. v. d. Meulen.
MIJN HUIS IS MIJN CEL.
De toneelvereniging „Gezelligheid" al
hier heeft in studie genomen het toneelstuk:
„Mijn huis is mijn cel", spel in 3 bedrij
ven van P. Mühren. Het ligt in de bedoe
ling dit stuk in het voorjaar voor het voet
licht te brengen.
ONGEVAL.
Het 4-jarig dochtertje van de heer A. R.
te Vrijhoeve-Capelle kwam woensdagmor
gen onverwachts achter een melkwagen uit
lopen en merkte een aankomende luxe be
stelauto niet op. Het kind werd door de
auto gegrepen en liep een schedelbasis-
fractuur op. De inmiddels gewaarschuwde
geneesheer Dr. Winkelman was zeer spoe
dig ter plaatse en achtte overbrenging naar
het ziekenhuis noodzakelijk. Door de rijks
politie wordt een nader onderzoek naar dit
ongeval ingesteld.
BURGERLIJKE STAND
SPRANG-CAPELLE
November 1959.
Geboren Willem Cornelis zv C Bras-
penning-Konings - Adrianus zv G van
Dalen-Kos - Wouter Jan zv N Pruijssers-
Verhoeven - Josina dv L D v Seist-van
Beek - Teunis zv A B Wagenmakers-v d
Hoeven - Jacobus Marinus zv A J Rosen-
brand-v d Bos - Willem zv H J Koenen-
Hansma - Cornelis Jacobus zv M v d
Linden-v Meer - Antonie zv C A v Til-
borgh-Kievit - Hendrika M dv C A Spie-
rings-voor de Poorte - Arie zv P Nieu-
wenhuijzen-Verduijn - Adrianus zv M v
Andel-Rutters - Antonia Maria dv J v d
Galiën-Rijken - Clasina dv J Vos-Koenen.
Overleden Antonie van der Hammen
78 jaar.
Gehuwd J H v d Schans 22 j en P A
v Beek 18 j - A J J Bergmans 25 j en G
J M Brent 24 j - H Hijweege 26 j en P
van Wijlen 25 j.
Ingekomen E A v Iersel van Ermelo
- A Scholte van Loonopzand - G Osse-
waarde van Loonopzand - M Hoogendoorn
van Breda - J H v d Schans van Dongen
- G C Roosenbrand van Loonopzand -
H Meulink van Den Ham - CHD voor
de Poorte van Eindhoven -JA Dullaart
en echtg van Werkendam - J B v Geijls-
wijk en 2 k van Waalwijk - M v Dron-
gelen van Waalwijk - A A D J v d Flier
van Soest.
Vertrokken J C de Jager naar Mid
delburg - D v Barneveld en gezin naar
Werkendam -DJ Schippers naar Holten
-MEI Winkelman naar Genève (Zwl.)
- J M Verhagen naar Utrecht - D Spran-
gers naar Hilversum - J J Snijders-Snij
ders naar Waalwijk - G J M Bergmans-
Brent naar Waawlijk - P Hijweege-van
Wijlen naar Zwijndrecht - J Bax en gezin
naar Waalwijk.
