Gemeenteraad Sprang-Capelle
FILMJOURNAAL
Musis. Sacrum
JÜ
H Hf
I li
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
Luxor
i fff f
DE 3 GETROUWEN
Feuilleton
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 10 JUNI 1960
mg;.
„ZES MANNEN EN EEN
DANSERES"
De misdaad viert weer hoogtij tegen
de achtergrond van het luxueuze
nachtleven aan de Rivièra. Het span
nende verhaal behandelt de beroving
van het casino van Monte Carlo on
der aanvoering van de „Professor"
(Edward Robinson). Paul Mason
(Rod Steiger), een jongeman zonder
cent op zak, moet wel meedoen. Me
de dank zij de medewerking van de
beeldschone danseres Melanie (Joan
Collins) slaagt de overval, waarbij
de „professor" van vreugde sterft.
Dan merkt Melanie dat Paul de zoon
van de „professor" is. Ten slotte be
sluiten zij samen om het geld weer
terug te brengen.
Van vrijdag tot en met zondag.
Toegang 14 jaar.
„EEN GENTLEMAN
WORDT GEEN SHERIFF"
Een western, waarin weinig bloed
vloeit, maar waarmee men zich kos
telijk amuseert, want de ijze waarop
de onverstoorbare Brit Jonathan
Tibbs (Kenneth More) de stad „Kaak-
fractuur" naar zijn hand zet, ontke
tent onbedaarlijke lachsalvo's. Het
vrouwelijk schoon in deze film is bij
Jane Mansfield in goede handen of
beter benen.
Deze Tibbs is eigenlijk een lon-
dens geweermaker. Wanneer hij ech
ter merkt dat de oude familiezaak
de ondergang nabij is, begeeft hij
zich naar het Wilde Westen om daar
een afzetgebied te zoeken bij de steeds
met elkaar twistende pioniers en In
dianen. Hoe Tibbs er ten slotte in
slaagt om de „wild town" Kaakfrac-
tuur zonder bloedvergieten te her
scheppen in een rustiek dorpje van
boeren en tuinders, toont deze film
op kostelijke wijze.
Maandag en woensdag.
Toegang alle leeftijden.
„DREIGENDE HEUVELS"
Een boeiend en spannend oorlogs
verhaal, dat zich afspeelt tijdens de
duitse Blitzkrieg in 1940. De ameri-
kaanse oorlogscorrespondent Mike
Morrison (Robert Mitchum) ontvangt
vlak voordat hij met het laatste vlieg
tuig vanuit Griekenland zal vertrek
ken, van een grieks kamerlid, dr.
Stergiou, een lijst van griekse ver
zetslieden, die hij moet overhandigen
aan de engelse inlichtingendienst.
Stergiou wordt vermoord en Mike
wordt geschaduwd door handlangers
N*,.
4.
EEN PLAATJE UIT 1895. i
Het leek ons wel aardig dit typische plaatje uit 1895 te ontlenen aan het zo uitstekend samengestelde en
verzorgde „Gedenkboek der Liedertafel Oefening Vermaak", en dat overal grote interesse heeft gevonden.
Deze vier veteranen waren niet alleen mannen met mooie baarden, maar ook met prachtige stemmen en wa
ren steunpilaren van de Liedertafel in die tijd, zoals weer later o.m. Ene van Iersel, Kees de Cortie, Piet
van Ree, en later Jos Groenen, Jos Wilmont e.m.a.
Hierboven van links naar rechts, A. v. d. Heijden, A. v. d. Ven, L. Hurkmans en A. Hurkmans.
van de Duitsers. Dit is het begin van
een spannend avontuur, waarin Mike
voortdurend wordt belaagd door de
leider van de duitse spionagedienst
Konrad Heisier (Stanley Baker).
Door de liefde van de griekse vrouw
Lysa Kyriakides (Elisabeth Mueller)
wordt hij echter telkens weer uit han
den van de Duitsers gered en ten
slotte weet hij op een schip te ont
snappen.
Een boeiende en goed gespeelde
oorlogsfilm.
Van vrijdag tot en met zaterdag.
Toegang 14 jaar.
„ONDERBROKEN MELODIE"
Deze film behandelt de geschiede
nis van een meisje, Marjorie Lawren
ce (Eleanor Parker), dat tijdens een
zangwedstrijd een studiebeurs als
operazangeres wint. Daarna maakt zij
snel carrière en haar geluk schijnt
volkomen wanneer zij op zekere dag
trouwt met haar bewonderaar, dr.
Tom King (Glenn Ford). Tijdens een
toernee door Zuid-Amerika wordt zij
echter getroffen door kinderverlam
ming en daarmee schijnt voorgoed 'n
einde gekomen te zijn aan haar loop
baan als zangeres. Door bovenmense
lijke inspanning en gesteund door
haar echtgenoot weet zij er echter
toch weer bovenop te komen en de
film besluit met haar glorieus optre
den in de Metropolitan Opera in
New York.
Een cultureel gekeurde film met
veel prachtige muziek.
Toegang alle leeftijden.
Maandag en woensdag.
STRAALJAGER
NEERGESTORT.
Omstreeks kwart over negen
woensdagochtend is te Hooge-
zand nabij het Slochter Bos een
straaljager neergestort. Het was
een RF 84 F „Thunderflash" fo
toverkenningsvliegtuig van de
vliegbasis Deelen. De bestuurder
schijnt uit het toestel te zijn ge
sprongen. Bij het neerstorten is
het vliegtuig in brand geraakt.
Nader wordt gemeld dat de pi
loot om het leven is gekomen.
Zijn stoffelijk overschot is aan
getroffen in de omgeving van het
wrak van het toestel. Volgens de
luchtmacht voorlichtingsdienst
heeft hij geprobeerd een nood
landing te maken. Hij is daarin
echter niet geslaagd.
K
140)
De brigadier was het eerst boven
en keek voorzichtig met zijn neus
over het randje van de stuurhut.
Daar zag hij toen een klein manne
ke staan, die stoer de spaken van
een levensgroot stuurwiel vasthield
en die voorzien was van een be
paald indrukwekkende snor. Hij
was gekleed in de uniform van een
eerste stuurman en hij hield strak
zjjn ogen gevestigd op de horizon.
De enkele instrumenten vóór hem
wierpen een zacht licht over zijn
gelaat in de overigens stikdonkere
ruimte. „Da's maar een klein kietel-
kapiteintje, Karei", fluisterde briga
dier Piet. „Die zal tegen ons beiden
wel niet veel kunnen uitrichten.
„Laten we maar brutaalweg naar
binnen stappen en hem om hulp
vragen".
„Het mot toch een keer gebeuren
zei Karei nuchter en hij opende de
deur.
„Wie daar?" vroeg de stuurman
zonder om te kijken.
„Neem me niet kwalijk, stuur
man", antwoordde Piet in zijn beste
Italiaans. „Wij verzoeken u vriende
lijk om hulp, want wij zijn vluch
telingen. Wij hadden ons op uw
schip verstopt en
Toen draaide de kleine stuurman
zich met een forse ruk om, met één
behendige greep het electrische licht
ontstekende in de stuurhut. En toen
was het Karei en Piet of de wereld
vergingof er een atoombom
ontplofte. Onmiddellijk herkenden
zij in het kleine manneke een per
soon, met wie zij die dag al eerder
te maken hadden gehad. In het da
gelijkse leven mocht deze persoon
dan al stuurman zijn, in zijn vrije
tijd trad hij op als voetbalscheids
rechter
„Lieve help. die heeft vanmiddag
voor ons geflotenstamelde
Karei Kleuntjes ontdaan.
Nu moet het gezegd worden dat
de kleine stuurman niet minder ont
daan was, want hij herkende in de
twee verfomfaaide verstekelingen
onmiddellijk de twee voetballers, die
hem die middag zo'n nare poets ge
bakken hadden en die de hele wed
strijd in de war hadden gestuurd
„Porei di Dedeballisti capiti di asi-
noro!" brulde hij stampvoetend. Hij
schold ze de huid vol en eindigde
zijn hysterisch gegil met het beken
de bevel: „Alle hens aan dek!"
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN'
door
HENRIC VAN NORCH
11).
Ook de Grijskop behoorde tot
de gevallenen. Ook over hem
hadden ze geen tranen gestort,
daarvoor had het leven hen te
hard gemaakt, maar toch had het
hen aangegrepen, toen ze de los
se aarde strooiden over de ruige
kop.
„Zij hebben ten slotte rust na
hun gewroet en ellende in het le
ven", mompelde de Schrale, toen
hij een uitgeteerde oude man in
het graf deponeerde. Maar erger
waren de zwaargekwetsten er aan
toe. Wie zou deze ongelukkigen
verzorgen in hun verder leven als
hulpbehoevende? Wie zou zich
wat aantrekken van deze wrak
ken, die zouden moeten zwerven
en bedelen om hun ellendige le
ven te kunnen rekken van de ene
donkere dag in de andere?
De overwinning, die de Gelder
se Hoop had bevochten, had niet
de minste vreugde of genoegdoe
ning gebracht bij de beide vrien
den. Wat was er bereikt voor
hen, voor de mensheid, voor wie
dan ook? Het nijvere stadje be
stond niet meer; de inwoners
waren gevlucht of zaten als ver
suft tussen de verkoolde balken
en geblakerde stenen, op de plek
waar zo even nog hun woning
stond. En wat hadden de huur
lingen van Karei van Gelre be
reikt? Ze hadden zich weer eens
geofferd voor de machtswellust
van die bloeddorstige hertog. Ve
len van hen hadden voor immer
de ogen gesloten, anderen lagen
nog van pijn te krimpen op hun
stroleger, terwijl de heelmeesters
met hun wonden kwakzalverdcn.
Maar er waren er ook onder
die mannen, die gisteren hun le
ven hadden gewaagd, wier ge
moed zo hard was geworden, dat
ze zich van de ellende rondom
hen weinig of niets aantrokken
en die met de troswijven naarstig
in de puinen en half ingestorte
woningen naar geld en kostbaar
heden zochten. Was dit ook niet
hun recht, hadden ze ook niet
iets extra's verdiend na hun in
spanning en na zoveel dagen en
weken en maanden van ontbe
ring?
Toen de avond van deze dag
was gekomen, zaten de Schrale
en de Buik naast elkaar buiten de
wal der oude veste.
„Ik vertrek vannacht, vriend",
sprak Hein. „Ik heb genoeg van
dit handwerk."
„Wat ben je dan van plan te
gaan doen?" informeerde Buikje.
„Ik weet het niet, doet er ook
niet toe. Alles is beter dan dit
slachtwerk. Ik ga het Onbekende
weer tegemoet."
„Wil je weer langs de wonin
gen met je fluit?"
„Neen, dat is te gewaagd, ze
zijn ons dan direct weer op het
spoor."
„Ja, als ze ons weer te pakken
zouden krijgen, zou dat voor ons
de dood betekenen", meende de
dikke. „De galg valt niet voor de
tweede maal ondersteboven."
„Buik, het is een gevaarlijke
onderneming, ik weet dit wel. Ik
ben dan ook niet van plan je over
te halen om mede te vluchten. Ik
geef je alleen mijn voornemen te
kennen. Maar ik wens niet lan
ger mijn leven op het spel te zet
ten voor hoge heren, die geen an
der doel hebben dan om over de
boeren en poorters te heersen en
een vet leven te leiden. Denkt er
over na, vriend. Over een paar
uur, zodra het voldoende duister
is, vertrek ik. Ga je niet mee, dan
ga ik alleen. We blijven er even
goed vrienden om, Buikje. Ik ga
nu mijn rugzak pakken".
Toen de Schrale zich had ver
wijderd, zat de Buik met een ern
stig gezicht te piekeren over de
vraag of hij z'n vriend gezelschap
zou houden of niet. Hij voelde
wel, dat hij het erg eenzaam zou
krijgen, als de Schrale, die zo'n
groot overwicht op hem had en
die hij met ontzag beschouwde,
hem zou hebben verlaten. Aan
de andere kant, aan het drossen,
waren ook zware schaduwzijden
verbonden. Werden ze gesnapt,
dan konden ze op de dood reke
nen. Maar ook zou het niet mee
vallen om als zwerver aan de
kost te komen. Het dikke manne
ke krabde wanhopig zijn hoofd
en kon tot geen besluit komen.
Toen na een half uur de Schra
le zich weer hij hem voegde, had
hij nog geen besluit genomen. Hij
keek zijn vriend schier hulpeloos
aan. Deze begreep, dat de Buik
nog tot geen resultaat had kun
nen komen. Hij kon niet nalaten
te glimlachen. Eensklaps sprong
de Buik op. Hij legde zijn handen
op de schouders van zijn vriend
en sprak plechtig: „Ik ga mee".
Die nacht liepen ze door, aan
één stuk, zo lang en zo goed hun
benen hen konden dragen. Steeds
hielden ze langs de zandwegen de
richting van het noorden. De
sterrenhemel wees hen de weg.
Ze passeerden dorpen en gehuch
ten. Waakhonden sloegen aan bij
de hoeven, die ze voorbij gingen.
Niets leidde hen echter af op hun
mars. Ze wilden deze nacht zich
zo ver mogelijk verwijderen van
het ongelukkige stedeke, want ze
wisten, dat, zodra de dag was
aangebroken en appèl zou zijn
gehouden, patrouilles te paard
zouden worden uitgezonden om
hen op te sporen.
Toen het begon te dagen, we
ken ze van de weg af en ze ver
scholen zich in een bosgebied,
waar in de gehele omtrek geen
woning stond. Ze drongen echter
niet te ver in de struiken, opdat
ze gezicht konden houden op de
zandweg.
„Ziezo, dat is tenminste ge
lukt", mompelde de Schrale.
„Laat ons hier een stukje eten".
Ze wierpen hun rugzakken af
en knoopten die los.
„Pak aan, die is voor jou", zei
de Buik en wierp zijn vriend een
pistool met een aantal patronen
toe.
De Schrale zette een verbaasd
gezicht en vroeg: „En jij dan?"
De kleine man lachte en haal
de een tweede pistool te voor
schijn.
„Hoe kom je er aan?"
„Doet dat er toe? Zeg, heb je
geld om brood te kopen?"
De lange liet hem met een som
ber gezicht 'n handvol goedkoop
kopergeld zien.
„HahaDe Buik lachte luid
keels. „Daar leef je niet lang van.
Kijk!"
Uit zijn rugzak haalde hij een
geldbuidel. Hij schudde de in
houd in zijn hoed. Het was een
hele verzameling van gouden en
zilveren munten, met slechts een
enkel minderwaardig stuk.
De Schrale bezag de schat met
verbazing en barstte los:
„Die heb je gisteren gestolen,
schavuit!"
„Om u te dienen."
„Die heb je de arme burgers
ontnomen. Waren die nog niet
genoeg bezocht, deugniet?"
(Wordt vervolgd)
vamftTPi hkLi-1l L.. JU
PRE-ADVIEZEN
Voorstel tot het verlenen van medewer
king ex art. 72 der Lagcr-Onderwijswet
1920 aan het bestuur der Vereniging voor
Chr. ulo voor Sprang-Capelle en omgeving
t.b.v. de aanschaffing van leermiddelen en
schoolbehoeftcn voor het derde leerjaar.
Het bestuur der Vereniging voor Chr.
U L.O. voor Sprang-Capelle c.o., gevestigd
te Sprang-Capelle, heeft zich tot b en w.
gewend met het verzoek gelden beschik
baar te stellen voor de aanschaffing van
leermiddelen en schoolbehoeftcn t.b.v. het
derde leerjaar, alsmede t.b.v. de aanschaf
fing van 2 olie-kachels en een aantal lam-
pen.
De overgelegde begroting geeft een to
taal cijfer van f 11.637,87.
B. en W. hebben de aanvrage voorge
legd aan de inspecteur voor het lager on
derwijs in de inspectie Waalwijk, doch heb
ben diens advies nog niet ontvangen.
In afwachting daarvan - hopelijk zal
het advies van de inspecteur b. en w. vóór
de a.s. raadsvergadering bereiken - me
nen B. en W. te moeten voorstellen de ge
vraagde medewerking te verlenen, daar de
aanvrage voldoet aan de vereisten van de
Lagcr-Ondcrwijswct 1920, zulks onder
voorbehoud van de instemming van ge
noemde functionaris.
'Ta*
Voorstel in zake verbouwing ambtswo
ning burgemeester.
Zoals bekend is de woning aan de Ju-
lianalaan, welke door de vorige burgemees
ter werd bewoond, in 1948 gebouwd. In
feite is deze woning, gebouwd met toepas
sing van de Financicringsregeling 1947,
niet gebouwd als ambtswoning voor de bur
gemeester, maar is het een eenvoudige mid
denstandswoning, die nog steeds de ken
tekenen vertoond van de in die tijd heer
sende schaarste aan materialen. In feite vol
doet deze woning niet aan de elementaire
eisen, welke zonder daarbij ook maar op
enigerlei wijze het luxe-element te betrek
ken, aan een eenvoudige ambtswoning mo
gen worden gesteld.
Daarom leggen wij U voor deze woning
enigszins te verbouwen.
B. en W. hebben een schetsplan met kos-
tenbegroting van deze verbouwing doen op
maken. Het plan ligt bij de raadsstukken
ter inzage. De begroting der kosten is
f 13.750.-.
De burgemeester is wel bereid de hieruit
voortvloeiende kapitaalslasten uit een huur
verhoging zoveel mogelijk te bestrijden. De
korting op de jaarwedde van de burge-.
meester bedraagt thans f 836,25 per jaar.
Waarschijnlijk zal die nog verhoogd worden
met 20 conform de wettelijke huurver
hoging oer 1 april 1960.
Ingevolge het „Bezoldigingsbesluit burge
meesters 1954" bedraagt de korting op de
bezoldiging voor het genot van ambtswo
ning 12
Wordt de woning verbouwd, dan zal de
huurwaarde ingevolge de wet op de perso
nele belasting hoger worden en zullen dus
op deze wijze de hogere kapitaalslasten (ge
deeltelijk) worden bestreden.
Voorstel tot het verlenen van subsidie
aan de Vereniging voor R.K. Gezinsvoogdij
en Patronage.
Het bestuur der Vereniging voor R.K.
Gezinsvoogdij en Patrcnag: rayon s-Her-
togenLosch, heeft zich bij brief van 27 apru
19C0 tot b. en w. gewend met het verzoek
te bevorderen, dat aan deze vereniging voor
het jaar 1960 een subsidie wordt toegekend
van f 40. - voor elke pupil, afkomstig uit
dr-ie gemeente, die onder toezicht van de
Kinderrechter staat.
Genoemde vereniging verleent daadwer
kelijke bijstand in de zorg van de zgn. Kin-
dcrrechter-pupillcn, welke o.m. bestaat in
het zoeken van pleeggezinnen en werk, het
plaatsen in internaten en het contact onder
houd tussen internaat, gezin en Kinder
rechter.
Uiteraard vergen deze werkzaamheden de
nodige middelen en een bedrag van f 40
per pupil is noodzakelijk om een sluitende
exploitatie te krijgen.
Aangezien momenteel één kind onder toe
zicht van de Kinderrechter staat, waarover
zich de zorg van genoemde vereniging uit
strekt, stellen b. en w. voor over 1960 een
subsidie van f 40.- te verlenen.
Voorstel tot het verlenen van subsidie
aan de Prov. Noord-Brabantse Vereniging
„Het Groene Kruis" in de kosten van een
Medisch Opvoedkundig Bureau te Breda.
De Provinciale Noord-Brabantse Vereni
ging „Het Groene Kruis" heeft zich bij
brief van 13 mei 1960, tot b. en w. ge
wend, met het verzoek om over 1959 t.b.v.
het Medisch Opvoedkundig Bureau van
genoemde vereniging, voor drie uit deze
gemeente behandelde gevallen, een subsidie
van f 50.- per geval beschikbaar te stel
len.
Aangezien het werk van het Medisch
Opvoedkundig Bureau van genoemde ver
eniging alleszins gewaardeerd wordt en in
onze hedendaagse samenleving niet kan
worden ontbeerd, stellen b. en w. voor aan
genoemde vereniging over 1959 een subsi
die van f 150.- toe te kennen.
COPvltGMI J1UDO VAN
