mNiL
FILMJOURNAAL
WITTER DAN DE WITSTE POES
SUNIL WAST STRALEND WIT
0E 3 GETROUWEN
Musis Sacrum
Luxor
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PR0F
€4* 4a>M)
"KRACHT EN VLUGHEID
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 17 JUNI 1960
2
Stralend wit wordt uw wasgoed met Sunil.
Bleken en blauwen mag u overslaan. U
wast minder, u spoelt minder, u wringt min
der. Uw wasgoed slijt dus minder! U en
honderdduizenden andere huisvrouwen -
merken direct dat het hemelsblauwe Sunil
tegelijk het modernste en het degelijkste
wasmiddel is.
De mooiste witte poes verliest het van uw
stralend witte was!
Het extra
voordelige
drielingpak
bespaart u 1
elke keer geld
VOORSCHOTTEN MELK-
GARANTIE VERHOOGD.
Minister Marijnen heeft besloten de
doorlopende voorschotten, die de
melkveehouders ontvangen op hun
garantiegelden, te verhogen. De lage
opbrengst van de melk heeft hem
hiertoe aanleiding gegeven.
De voorschotten bedroegen tot nu
toe een gulden per 100 kg melk plus
een kwartje per procent vet per 100
kg melk. Zij worden nu, met terug
werkende kracht tot het begin van het
melkprijsjaar (8 november 1959),
f 1.50 per 100 kg melk plus 40 cent
per procent vet per 100 kg. Dat be
tekent, dat het totale voorschot per
kilogram melk van twee tot drie cent
verhoogd wordt.
Het bedrag van de verhoging over
het reeds verstreken deel van 't melk
prijsjaar zal nog deze week naar de
zuivelfabrieken worden gezonden, tei
doorbetaling aan de veehouders.
Feuilleton
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
HENRIC VAN NORCH
14).
Uit de mededelingen, die Grcte
hen deed, vernamen de mannen,"
dat ze een kinderloze weduwe
was. Haar man was al enige ja
ren dood en zij had daarop het
bestuur der hoeve zelf ter hand
genomen. Maar dat waren moei
lijke jaren geweest; meiden en
knechten waren weggelopen of
had ze soms moeten wegsturen,
omdat ze niet eerlijk waren. De
laatste tijd had ze alleen met één
knecht huisgehouden, maar voor
veertien dagen was deze zo maar
weggelopen.
Toen de beide zwervers die
avond in de bedstee in de koestal
waren gekropen, vroeg de Buik
aan zijn vriend: „Lijkt je dit nu
wat, Hein?" -
De Schrale bromde: „Niet bij
zonder".
„Maar jij hebt het toch bedis
seld", meende de dikkerd.
„Wat zou dat? Als het ons
verveelt, nemen we de benen.
Denk maar niet, dat ik me ga
dood werken voor dit bazige wijf.
Ze kan natuurlijk geen knecht
en geen meid meer krijgen, an
ders had ze ook geen twee vreem
de kerels onder haar dak geno
men. Maar bang is ze niet, dat
moeten we tot haar eer nageven."
„Tja", zuchtte de Buik, „maar
ik moet eerst wennen. Ik wordt
zo wee van die lucht van de koei-
enmest. Ik ga die vuiligheid mor
gen allemaal buiten de stal krui
en."
„Denk wat om je kostbare buik
manneke", spotte de Schrale.
Mopperend sliep de dikbuikTn.
De dagen gingen voorbij en de
weken. Buikje was nu ook al op
de hoogte met al het werk, dat de
boerderij opleverde. Maar kon
zich met deze arbeid niet verzoe
nen. Soms, als buiten de sneeuw
joeg en de barre oostenwind een
ijskorst op de waleren toverde,
dan kon Buikje zich een ogenblik
met hun verblijf op de hoeve
verzoenen. Maar zodra was het
weder niet weer dragelijk, of de
kleine man tuurde met heimwee
naar de horizon, en was zijn ver-
„DWARS DOOR DE HEL"
Deze western plaatst ons terug
naar het jaar 1805, toen de Ame
rikaanse staal Nevada werd ge
teisterd door aanvallen van de
rebellerende Modoc-Indiancn. De
ex-kapitein der zuidelijken, Ben
Lassiter (Victor Mature), ziet
zich geplaatst voor de taak om
door dit woelige gebied de twee
zusters Beth (Elaine Stewart) en
Martha (Faith Domergue) Drury
in veiligheid te brengen. I)e meis
jes maakten deel uit van een
groep cavalleristen, die een be
langrijke geldzending naar een
fort moesten brengen. De groep
is echter door de Indianen over
vallen en geheel uitgemoord op
de beide meisje na. Ook het geld
hebben de indianen onaange
roerd gelaten. Het wordt voor
Ben Lassiter een bijzonder ge
vaarlijke tocht met steeds weer
nieuwe avonturen. Ten slotte
slaagt hij er echter in oin Beth en
zijn dochtertje Abbey, dat hem
vergezelde, in veiligheid te bren
gen, waarna hij de rekening met
het Indianen-opperhoofd veref
fent.
Een boeiend verhaal, verfilmd
legen het prachtige decor van
San Fernando Valley.
Van vrijdag tot en met zondag.
Toegang 14 jaar.
„ZWARE JONGENS --
LICHTE MEISJES"
Dit typisch Amerikaansgang-
sterverhaal speelt zich af in de
onderwereld van Las Vegas. Een
illuster gezelschap van zware
jongens en heel lichte meisjes
bereidt hier de grootste roofover
val voor die ooit in de geschiede
nis van de Verenigde Staten is
gepleegd. Het zijn natuurlijk de
zware jongens die het vuile werk
moeten doen maar de gevaarlijk
ste van het hele stel is een blon
de joffer, Vi Victor (Mamie van
Doren) geheten. Het zijn overi
gens niet zozeer haar verstande
lijke vermogens die haar gevaar
lijk maken. De trouble die zij
veroorzaakt, komt voornamelijk
voort uit haar ph.ysieke eigen
schappen en bekoorlijkheden.
Hoe ten slotte het gehele ingeni
eus opgezette plan misloopt door
een kleinigheid, kunt u zien in
deze wel spannende en goed ge
maakte gangster-story.
Maandag en woensdag.
Toegang 18 jaar.
„DE LACHENDE VAGEBOND"
De bewonderaars van Conny Fro-
boess en Fred Bertelmann kunnen aan
deze film weer echt hun hart opha
len. Conny speelt weliswaar geen rol
in deze film, maar ze zingt toch dat
het een lieve lust is. Fred doet alle
bei en hij is het die als redacteur van
een avondblad de dochter van de baas
wil trouwen. Met deze wens lopen
waarschijnlijk meer redacteuren rond.
Voor Fred is er echter één groot
struikelblok en dat is de zuster van
zijn baas, Olga Vogelsang, de echt
genote van de steenrijke fabrikant
Otto Vogelsang (Hans Nielsen). Zij
heeft namelijk belangrijke aandelen
in de krant. Fred weigert echter om
op de voorstellen van Olga in te
gaan en geeft Pia (Susanna Cramer)
niet op. Otto Vogelsang heeft in
middels ook de buik vol van de be
moeizucht van zijn vrouw en trekt er
tussenuit met onbekende bestemming.
Fred er achteraan, want als goed
journalist ruikt hij een pittig verhaal.
Als landlopers beleven Otto en Fred
de meest dwaze avonturen en de le
zers van de krant smullen van de ver
halen die Fred publiceert. Olga en
Pia zijn intussen wat verontrust ge
worden door de romantische inslag
van deze verhalen en zijn gaan het
tweetal achterna. Er gebeuren daar
na nog veel dwaze dingen, maar het
slot van het liedje is toch dat Fred
zijn Pia krijgt.
Vrolijk en muzikaal amusement.
Zondag en woensdag om 8 uur.
Toegang alle leeftijden.
„ALS RATTEN IN DE VAL"
De nederlandse titel van deze duit-
se film is (zoals de meeste neder
landse filmtitels) nauwelijks van toe
passing, want voorlopig zit er nog
niemand in de val in dit spannende
verhaal dat zich bezighoudt met de
smokkel en handel in verdovende
middelen.
Hoofdpersonen zijn een zekere
Anna Keiler (Margit Saad), die de
„bankier" is van de bende en daar
naast ter camouflage een modewin
keltje drijft, en Paul Martens (Ivan
Desny), een rechercheur, die zich met
valse papieren bij Anna en de bende
weet op te dringen. Hij ervaart dan
dat Anna wel mee moet doen, of ze
nu wil of niet. Hij leert ook de „ziel"
van de bende kennen, een zekere Ot
to Faber (Peter Carsten), die de ver-
dodende middelen niet alleen het land
binnensmokkelt, maar ook op de be
kende adressen aflevert. Als 't ogen
blik gekomen is dat Paul de bende
wil ontmaskeren, ziet het er aanvan
kelijk donkerbruin voor hem uit, maar
dank zij de hulp van Anna kan de
politie toch bijtijds het hele zaakje
inrekenen.
Maandag en woensdag.
Toegang 18 jaar.
Gave gymnastiekdemonstratie van
Ans v. d. Hoven verraste opnieuw met gymnastiek "Nieuwe
slijl"
Het bezwaar van de gymnastiek
demonstratie, welke de Waalwijkse
Chr. Gymnastiekvereniging „Kracht
en Vlugheid" maandagavond in de
gymzaal van het Willem van Oranje
College gaf, mag dan geweest zijn
dat zij te lang duurde - het was 12
uur toen het laatste nummer afge
werkt was - men vergeeft dit de
organiserende vereniging gaarne, om
dat zij in dit programma op zo be
kwame, boeiende en prettige wijze
heeft laten zien waartoe zij in staat is.
De talrijke aanwezigen hebben kun
nen genieten van gymnastiek op uit
stekend niveau en de diverse num
mers toonden ook nu weer op over
tuigende wijze aan dat „Kracht en
Vlugheid" in mej. Ans v. d. Hoven
en de heer R. Hurkmans over des
kundige en energieke instructeurs
beschikt. Over het algembeen zouden
wij de prestaties van de dames van
K. V. iets hoger willen aanslaan
dan die van de heren.
Een belangrijk onderdeel van het
omvangrijke programma werd inge
nomen door de gymnastiek „nieuwe
stijl", waarmee Ans v. d. Hoven reeds
bij de zomerfeesten van Waalwijks
Belang in 1959 zo'n prachtig succes
boekte. Maandagavond heeft zij op
nieuw getoond dat het begrip „gym
nastiek" veel meer omvat dan het ver
richten van een aantal geijkte, strak
ke en dikwijls vrij saaie oefeningen
op de voorgeschreven wijze, alsof
aan de gymnastiek elk spelelement
vreemd zou moeten zijn. Ans v. d.
Hoven verloochent geenszins de
strakke basis, waarop 't gymnastiek-
onderricht stevig en goed is opge
bouwd, zij heeft deze basis alleen
verbreed en daarmee mogelijkheden
geschapen die in het verleden totaal
onbekend waren en die thans nog
slechts aarzelend worden erkend en
geaccepteerd. Reeds eerder hebben
wij als onze mening te kennen gege
ven dat zij de strakheid van de gym
nastiek heeft verlevendigd met de
gratie van het spel en dat haar stijl
een gymnastisch spelen is met de
zwierige gratie van het ballet. Hoe
zeer deze combinatie van gymnastiek,
spel en ballet de jeugd aanspreken,
hebben wij maandagavond weer kun
nen vaststellen in de toewijding en in
het kennelijk grote plezier waarmee
„In de prairie", de prachtige „Win-
terfantasie" en de „Hongaarse dans"
werden uitgevoerd. Bijzonder werden
we hierbij ook getroffen door de ar
tistieke inventiviteit, waarmee mej.
v. d. Hoven de muziek in bewegingen
weet weer te geven. Zeer smaakvol
waren ook de door mevrouw v. d. Ho
ven vervaardigde costumes.
Verder hebben alle leden van K.
V. maandagavond in een veelheid
van oefeningen getoond, waartoe de
jongens, de meisjes, de dames, de
dames senioren en de heren in staat
zijn. Alle vrije oefeningen en alle
oefeningen aan de toestellen stonden
op een zeer goed peil en het geheel
mag dan ook een boeiende en gave
demonstratie van Waalwijks christe
lijk gymnastiekleven worden ge
noemd.
De heer A. Vrij, voorzitter van K.
V. liet zijn openings- en slotwoord
vergezeld gaan van een aansporing
om de vereniging te steunen, als lid
of als donateur. De beste propagan
da, welke K. V. zich wensen kan
was echter de demonstratie-avond
van maandag, die woensdag werd
herhaald en waarvan het resultaat
bij het begin van het nieuwe seizoen
in september ongetwijfeld merkbaar
zal zijn.
148).
Onze sluipschutter op het ri-
vierenvaartuig had dus niets ge
raakt. Hii wist namelijk hele-
inaal niet precies in welke rich
ting hij de twee zwemmers ver
moeden moest en die twee trok
ken nu alle voordelen van 't feit,
dat er langzamerhand een dik
wolkenpak kwam opzetten waar
door het licht van de maan ge
heel en al verduisterd werd. Zo
kwam het, dat brigadier Piet en
Karei Kleuntjes een kwartiertje
later weliswaar doornat, maar
verder ongedeerd tegen de oever
van de rivier konden opklaute
ren. „We zijn er gelukkig uit,
Karei" klappertandde Piet. „Jon
ge, jonge, wat was het koud in
dat water'„Nou..." gaf Karei
grif toe. „Je kunt wel merken dat
we hier al in de buurt van de
eeuwige sneeuw zitten. Als je het
mij vraagt, krijgen we vannacht
nog een stevige portie vorst óók!
Ik zou zeggen, laten we de pas
d'r maar stevig in zetten. Mis
schien kunnen we een hoeren
huis of een dorp vinden, waar
we een hap warm eten kunnen
vragen en een bed voor de
nacht!" „Geen sprake van",
antwoordde de brigges. „We blij
ven nu voor eens en altijd uit de
huurt van de Italianen. Iedere
keer, als we met die lui te ma
ken krijgen, begint de jacht op
nieuw. Ik had nooit gedacht, dat
voetbal tot zulke gekke dingen
leiden kon." „Profvoetbal zal
langen naar de vrijheid weer hef
tig, zoals hij het noemde.
Zondagsavonds gingen dan de
vrienden naar de kroeg van Hen
drik Martens. Schrale Hein had
'n fluit bemachtigd en vermaak
te dan de boerenjongens met zijn
liederen. En als Buikje dan met
zijn volle stem zijn vriend bege
leidde, dan regende het rondjes
en half in de olie keerden beide
getrouwen weer naar huis terug,
waar de boerin hen met gramsto
rig gezicht opwachtte. Maar zij
durfde haar afkeuring nergens
oyer uit te spreken, uit vrees dat
deze beide dienstknechten haar
ook weer in de steek zouden la
ten. Werd het werk op de boer
derij ook niet goed gedaan vanaf
de dag dat zij hier waren gearri
veerd
Op een avond, dat Buikje met
een karweitje naar de smid was,
scharrelde de Schrale nog wat in
de stal. Hij hoorde de klink van
de deur van het achterhuis en
daarop werd er een gesprek ge
voerd. Dit gesprek werd steeds
heftiger. De Schrale ging bij de
deur van de schutting staan en
luisterde. Hij hoorde aan de stein
dat buurman Andries Harms, de
dorpsschulte, op bezoek was.
Wat zou die oude vrek willen,
dat hij zo heftig is? vroeg de
Schrale zich nieuwsgierig af.
Hij hoorde dat de schulte riep:
„En toch, Grete, ik raad je, stuur
die beide kerels weg. Het zijn
landlopers en deugnieten."
De boerin ging hier veront
waardigd tegen in. „Waar bemoei
jij je mee, Andries? Is je ver
waandheid je in je kop geslagen,
omdat ze je om je geld Schulte
hebben gemaakt? Ziet het er nou
niet netjes uit op de hoeve? Vrij
wat knapper dan bij jou, omdat
jij te gierig bent om een daghulp
te nemen."
„Grete, die grote bek van jou
kennen we wel. Maar je moet het
verder zelf weten. Ik heb je als
goede vriend willen waarschu
wen. Die niet horen wil, moet
maar voelen. Ik heb er ook met
de pastoor over gesproken, want
die beide vagebonden geven om
God noch Zijn gebod."
De boerin bleef het antwoord
niet schuldig. „Wat lig jij te kwe
zelen over God en Zijn gebod?
Hoe vaak woon je zelf de Heilige
Mis bij, geldwolf die je bent."
Ze wou nog doorgaan, maar de
Schulte verliet driftig het vertrek
en gooide de deur met een hefti
ge slag dicht.
Er vloog een glimlach over het
gezicht van de Schrale. Hij ver
liet zijn luisterpost en bleef nog
een kwartier in de stal, voor hij
zich naar het achterhuis begaf.
De boerin sprak geen woord van
het bezoek van de buurman en de
Schrale wachtte zich ook wel om
een blijk te geven, dat hij 'n deel
van het twistgesprek had afge
luisterd.
Sinds deze avond had Hein
echter een bijzondere interesse
voor Schulte Andries. Deze had
zijn woning een vijftig meter ver
wijderd van de boerderij van Gre
te. Het was een kleine, oude boer
derij, doch buurman woonde hier
alleen met een hond, twee scha
pen en een aantal kippen. An
dries was een oude vrijgezel, die
er goed bij zat, veel land bezat,
dat hij verhuurde en die aan niets
dacht dan aan geld oppotten.
Schrale Hein lette nu nauw
keurig op het doen en laten van
de Schulte. Zijn hond had deze zo
afgericht, dat hij op het heem
bleef, ook als hij zijn woning eni
ge uren moest verlaten.
Het grote ruige dier weerde
dan ook alle vreemdelingen van
het erf. Het duurde echter slechts
je bedoelen", gromde Karei. Hij
gromde nog veel meer over arme
amateurs, die in ijswagentjes
werden gestopt, in koelwagens
ontvoerd, door schoorstenen
moesten kruipen en in kolenbun
kers werden gesmeten om ten
slotte ook nog in ijskoud water
te moeten springen. Zo moppe
rend liep hij urenlang braaf ach
ter de brigadier aan, die tenslot
te een wegwijzer ontdekte, waar
op te lezen stond: Campanella...
5 kilometer...
kort of de Schrale was goede
maatjes geworden met het dier.
Hij beloonde die vriendschap met
de hond zo nu en dan iets lekkers
toe te stoppen.
Op 'n morgen bracht de Schra
le een bezoek aan de Schulte. Wel
enigszins brutaal drong hij, toen
hij de deur van diens woning had
geopend, direct de woonkamer
binnen. Buurman Andries keek
hem gramstorig aan.
„Heb je een boodschap?" vroeg
het kleine spichtige kereltje.
„Ja, buurman, ik kom je vra
gen of je misschien ook een van
je hoenders mist. Wij hebben er
een in de stal, die ons niet toebe
hoort."
„Ik zal eens gaan kijken."
De Schulte ging, gevolgd door
de Schrale, naar de schuur. Hij
telde zijn kippetjes. Het getal
klopte.
„Dan moet ik eens bij de an
dere huren gaan vragen", meende
de Schrale en met een „goeden
morgen, buurman", vertrok hij
weer.
Op een avond zaten ze rond de
tafel bij 't wapperende raapolie-
lichtje. (Wordt vervolgd)
vb
'r mursreitt*9*tr WMUfrtftfcmtamsr
SUN SI 51 jod»
- Joke Bijleveld verbeterde te Leipzig
liet record, dat 17 jaar op naam stond van
Fanny Blankcrs-Koen (6.28 m); Fanny
Blankers 6.25 m.
f»
COPYÜiGmT SIu.TO AVAH
