WAALWIJK
MAC MUZZLE EN HET GEHEIM VAN DE GOUDEN BOEDDHA
FEUILLETON
V
KONING BOUDEWIJN
VAN BELGIË VERLOOFD
Doeverense was
1000-ste bezoeker van
middenstandsbeurs
Wilt U
4 cent per kg. ontvangen voor Uw
OUD PAPIER?
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 19 SEPT. 1960
2
Waarop het Belgische volk al
zo lang had gehoopt, is thans
werkelijkheid geworden.
Koning Boudewijn is verloofd
en zal nog dit jaar in 't huwelijk
treden.
Nadat minister-president Eys-
kens voor radio en televisie het
grote nieuws had bekend ge
maakt, heeft Koning Boudewijn
van België vrijdagavond de re
geerders van zijn land voorge
steld aan zijn verloofde, de 32-
jarige Spaanse gravin Dona Fa-
biola de Mora y Aragon. Brussel
was enkele uren na het hekend
worden van een der best bewaar
de geheimen van de laatste jaren
getooid met een zee van vlaggen.
De koning had 't bericht reeds
eerder* willen bekend maken,
maar de gebeurtenissen in Kon
go hebben hem daarvan weer
houden.
Koning Boudewijn heeft door
zijn verloving met Dona Fabio-
la de vurigste wens van zijn volk
vervuld. Sinds de dood van ko
ningin Astrid in 1935 heeft het
Belgische volk geen koningin
meer gehad. Koning Boudewijn,
die op 7 september zijn 30e ver
jaardag heeft gevierd, besteeg in
1950 de Belgische troon, na de
dramatische troonsafstand van
zijn vader, Leopold III. Tijdens
zijn tienjarige regering heeft hij
verscheidene grote moeilijkheden
op te lossen gekregen, waarbij 't
koninklijke huis ten nauwsteJie-
trokken was. De jeugd van ko
ning Boudewijn werd door tragi
sche gebeurtenissen gekenmerkt.
Op drie en een half jarige leef
tijd werd zijn grootvader koning
Albert gedood op een klimtocht
in de Belgische Ardennen. Een
jaar later kwam zijn moeder, ko
ningin Astrid, een prinses van 't
Zweedse koningshuis, bij een
auto-ongeluk bij het Zwitserse
plaatsje Kussnach om het leven.
Vier jaar later begon de twee
de wereldoorlog. Na 18 dagen gaf
het Belgische leger zich over. De
Belgische regering week uit naar
Londen, koning Leopold bleef bij
zijn troepen en Boudewijn bij z'n
vader, praktisch een gevangene
in het paleis te Laeken.
In 1941 huwde koning Leopold
Lilian Baels, die bij haar huwe
lijk de titel kreeg van prinses De
Relhy.
In juni 1944 werd de hele ko
ninklijke familie in een auto van
de Duitse generale staf gezet en
naar Duitsland overgebracht,
naar een oud kasteel aan de oe
ver van de Elbe waar zij 9 maan
den lang gevangen werden ge
houden. Bij de opmars van de. ge-
al lieerde legers werden ze allen
overgebracht naar Oostenrijk,
waar zij op 8 mei 1945 door liet
zevende Amerikaanse leger wer
den bevrijd.
De Belgische regering benoem
de na zijn terugkeer uit Londen
de oom van Boudewijn, prins Ka
rei, tot prins-regent. Op 12 maart
1950 koos 58 procent van de Bel
gische bevolking voor de terug~
keer van koning Leopold, maar
toen hij op 22 juli samen niet
Boudewijn naar België terug
keerde, braken er overal in Bel
gië hevige onlusten uit tussen
aanhangers en tegenstanders van
koning Leopold.
Naar aanleiding van deze ge
beurtenissen besloot koning Leo
pold afstand te doen'van-de troon
ten behoeve van zijn zoon.
Maar koning Boudewijn heeft
de belediging zijn vader aange
daan, nooit kunnen vergeten.
Dit a.s. huwelijk zal de banden
tussen vorstenhuis en volk in
België zeker sterk verstevigen,
men verlangt naar een koningin.
De verloofde van de koning is
van hoge Spaanse adel en stamt
uit liet geslacht van het konings
huis van Aragon.
KROESTSJEF EN CASTRO
IN AMERIKA.
De New-Yorkse politie en de man
nen van de Amerikaanse veiligheids
diensten gaan met gemengde gevoe
lens de UNO-Assemblée tegemoet
zij zullen dag en nacht in touw moe
ten zijn om Kroestsjef, Castro, Kadar,
Tito en Nasser* alsmede enkele min
dere maar even weinig populaire go
den te beschermen. Vanaf maandag
morgen zal de gehele stedelijke poli
tie - 25.000 man sterk - gemobi-
Alleen de CO-OP
geeft U DIVIDEND
liseerd zijn voor speciale diensten. Al
le vrije dagen vervallen, alle verloven
zijn ingetrokken en de normale werk
week van 42 uur wordt op 60 uur ge
bracht met de mogelijkheid er nog 10
extra-uren bij te drukken.
Leden van de veiligheidsdiensten
zijn al dagen lang in de weer en zul
len tijdens de duur van de Assemblée
van de vroege ochtend tot - de late
nacht dienst hebben.
De New-Yorkse politie heeft ook
speciale veiligheidsmaatregelen ge
nomen op het vliegveld Idlewild voor
de aankomst van de Cubaanse pre
mier Fidel Castro. Hij werd zondag
middag verwacht. De bedoeling was
dat hij en zijn gevolg met een speci
aal vliegtuig van de Cubaanse lucht
vaartmaatschappij komen, maar wel
licht is dit plan gewijzigd. Een Ame
rikaanse rechter heeft namelijk een
Amerikaanse firma die geld tegoed
heeft van Cuba gemachtigd beslag te
laten leggen op een Cubaans ver
keersvliegtuig dat vrijdag op Idle-
wil aankwam. Volgens de - advocaat
van de firma strekt het beslag zich
uit over alle eigendommen van de Cu
baanse luchtvaartmaatschappij in
Amerika en tot alle toestellen van het
bedrijf die Amerika aandoen. Ook
Castro's vliegtuig zou er dus onder
kunnen vallen.
De Cubaanse delegatie heeft moei
lijkheden met het vinden van onder
dak. Via de UNO waren appartemen
ten besproken in het deftige hotel
„Elysee". Maar toen de directie ver
nam dat Castro ook tot de gasten zou
behoren, annuleerde zij de reserve
ring. Andere hotels lieten weten
volgeboekt te zijn.
LOEMOEMBA VLUCHT VOOR
OVERWINNAAR MOBOETOE.
Loemoemba is ontsnapt uit de villa
in Leopoldstad waarin hij onder be
scherming van Guinese militairen zat
opgesloten. Zijn beschermers hebben
hem waarschijnlijk naar een nieuwe
schuilplaats gebracht uit vrees, dat de
soldaten van Moboetoe hem zouden
arresteren. Moboetoe heeft thans de
macht in Leopoldstad vast in handen-
Hij gaf bevel, de ambassades van de
Sovjet-Unie en Tsjechoslowakije in
Leopoldstad te sluiten. Dit bevel werd
aan de diplomaten overgebracht in
Vergelijk
U kiest de
en
CO-OP!
een brief die was ondertekend door
Kasavoeboe en premier Ileo. Er wer
den vrijdagmiddag al druk documen
ten verbrand op de binnenplaatsen
van de ambassades en de meeste be
ambten vertrokken voor de avond
viel.
s Morgens hadden soldaten van
Moboetoe de gehele persoonlijke staf
van Loemoemba weggevoerd. Met
jeeps en vrachtwagens kwamen mili
tairen aan rijden bij de ambtswonin
gen van de oud-premier. Ze omsin
gelden die en een paar minuten later
kwam de gehele staf met de handen
omhoog naar buiten. De mannen wer
den in vrachtauto's geladen en naar
een hangar op het vliegveld gebracht,
die als arrestantenlokaal dienst doet.
Loemoemba zelf werd ongemoeid ge
laten, al gingen er onmiddellijk weer
hardnekkige geruchten in de stad, dat
ook hij was gearresteerd.
KIJKERS EN LUISTERAARS.
Op 1 september j.l. bedroeg het
aantal aangegeven televisietoestellen
718.229 tegen 704.112 op 1 augus
tus van dit jaar. Op 1 september j.l.
bedroeg het aantal geregistreerde ra
dio-ontvangtoestellen 2.647.369 te
gen 2.648.939. op 1 augustus- De
aandacht wordt er nogmaals op ge
vestigd dat, nu op grond van de Luis
tergeldbeschikking 1960 niet alle ra
diotoestellen meer behoeven te wor
den aangegeven, het aantal geregis
treerde ontvangers niet langer over
eenstemt met het aantal in gebruik
zijnde toestellen.
Er waren op 1 september 481.325
aansluitingen op het draadomroepnet
tegen 483.016 op 1 augustus j.l.
Het was donderdagavond de 15-
jarige Lenie Boll, leerlinge van de
Waalwijkse huishoudschool en af
komstig uit Doeveren, die als 1000-
ste betalende bezoeker die de hallen
van de Waalwijkse Middenstands-
beurs binnenstapte. En ofschoon
Lenie daar zelf niets aan kon doen,
was het toch een gelukwens en
vooral een klein geschenk waard.
Uit handen van mevrouw Berlé ont
ving zij namens de fa. Storm uit
Amsterdam, die deze beurs heeft
georganiseerd, een fototoestel in
foedraal.
Donderdagavond was het tevens
de avond van de typewedstrijd,
waaraan door dertien dames en een
moedige heer werd deelgenomen.
Ofschoon we nergens het tienvin
ger-systeem in praktijk hebben ge
zien, waren 't toch allemaal cracks
op het toetsenbord, die aan 250 aan
slagen per minuut kwamen. Deze
wedstrijd was georganiseerd door de
fa. van Dinther.
ROYALE WINNAARS
De aangekondigde „Grote Mode
show" van vrijdagavond was in zo
verre wat teleurstellend, dat ze een
wel wat té bescheiden beeld gaf van
de herfstmode 1960 en van hetgeen
de Waalwijkse firma's op dit terrein
hebben te bieden. Door vier vrou
welijke en twee mannelijke manne
quins werden fraaie en modieuze
modellen getoond uit de collecties
van de fa. Cunen (dames- en heren
kleding), de fa. v. Loon-Schrauwers
(dameskleding), de fa. v. Leent-
Vermeer (herenkleding), de firma
v. d. Hout (jumpers en pullovers),
de fa. v. Dijk (blouses, vesten en
rokken), fa. De Magneet (kleding
voor de jongere dochter), de firma
Stokwielder (bont). De firma A.
Meijs bracht op deze show 'n fraaie
collectie tassen en paraplu's. Gister
middag werd deze show herhaald.
Het tweede deel van de avond
werd gevuld met een quizprogram
ma, dat werd geleid door radio-om-
roeper Jan Boots, geassisteerd door
zijn onafscheidelijke Mieke. Ener
zijds stonden op het podium opge
steld de meest spitse geesten der
standhouders en anderzijds een ge
duchte portie „brains" uit het pu
bliek, waarbij de r.k. Instuif sterk
was vertegenwoordigd. Elke ploeg
bestond uit 1 dame en 5 heren. Het
werd 'n geest-aan-geest race, waar
bij de standhouders al direct een
kleine voorsprong namen dankzij 't
voortreffelijke werk van de heer de
Visser, die zowaar wist dat 'n knor
haan niet in de vogelwereld, maar
in het rijk der vissen gezocht moet
worden. Aan de andere zijde wist
men echter weer dat ijsberen aan
de noordpool en pinguins alleen aan
de zuidpool voorkomen. Aan beide
zijden werden natuurlijk enkele lis
tige strikvraagjes van Jan Boots ge
mist, zodat de strijd tot het einde
toe open bleef. Na drie rondes kon
Mieke echter mededelen dat de
standhouders met 15% tegen 14%
hadden gewonnen. Zij toonden zich
bijzonder royale winnaars, want zij
stonden de leuke door standhouders
geschonken prij/en af aan het team
der bezoekers, welke geste met een
bijzonder hartelijk applaus werd
beloond.
ROTTERDAMS TONEEL
SPEELDE „EEN HETE
ZOMERAVOND"
Voor een uitverkocht huis heeft j.l.
donderdag het Rotterdams Toneel het
Waalwijkse Kunstkringseizoen ge
opend met de opvoering van „Een
hete zomeravond" van Ted Willis in
de vertaling van Ab Visser. Op in
dringende en zeer treffende wijze
wordt in dit toneelspel het rassen
vraagstuk behandeld, waarbij het pro
bleem niet tot zijn simpelste vorm
de verhouding blank-zwart van mens
tot mens - wordt herleid, maar
wordt gezien tegen de achtergrond
van de blanke maatschappij die een
samengaan van blank en zwart niet
tolereert.
De oprechte maar soms wat onbe
houwen vakbondsleider Jacko Pal
mer - een overtuigende rol van Pim
Dikkers - zet zich geheel in voor de
gelijkberechtiging van de negers,
wanneer een van de West-Indische
havenarbeiders in Londen op het punt
staat om als voorman aangesteld te
worden. Ras en huidskleur spelen bij
hem geen rol, alleen de bekwaamheid
telt en hij is dan ook vastbesloten om
de aanstelling door te drijven, tegen
Alleen de CO-OP
geeft U DIVIDEND!
de zin van de ontevreden blanke vak
bondsleden in. Maar wanneer zijn
eigen dochter Kathie - een gevoeli
ge vertolking van Trees v- d. Donck
- zegt dat ze met deWest-Indiër
Sonny Lincoln - een fijn en warm
gespeelde gastrol van Donald Jones
- wil gaan trouwen, komt voor Pal
mer 't rassenprobleem geheel anders
te liggen. Hij tracht wel zijn principe
te handhaven, maar onder de druk
van zijn vrouw Nell - een sterke
vertolking van Enny Meunier - die
maar al te goed weet welk een mise
rabel bestaan de blanke vrouwen in
Londen hebben die met negers zijn
getrouwd, krijgt ook Palmer een an
dere kijk op de zaak, een visie, waar
mee hij weliswaar zichzelf bedriegt,
maar die nochtans de realiteit is. De
vader en de moeder willen beiden het
geluk van hun dochter, maar weten
dat dit geluk voor haar niet te vin
den zal zijn in een huwelijk met een
neger, nog niet. Maar die nieuwe we
reld, waarvan Lincoln zegt „Maak
hem snel, Palmer, maak 'm verdomd
snel!", zal komen.
Na een wat aarzelende inzet van
het eerste bedrijf gaf het Rotterdams
Toneel onder regie van Ton Lutz van
dit spel een gevoelige opvoering, die
het zo actuele probleem van de ras
sendiscriminatie op aangrijpende wij-
Vergelijk
U kiest de
en
CO-OP
ze voor het voetlicht bracht. Naast de
reeds genoemde rollen moeten we nog
vermelden het zeer gave spel van Wim
Grelinger als opa Palmer. Onno Mo
lenkamp speelde de rol van Frank
Stephens, een vriend van Jacko Pal
mer en Petra Verbeek speelde de rol
van de blanke met een neger ge
trouwde vrouw, die daardoor is uit
gestoten, op sobere overtuigende wij
ze.
Het goede decor schiep op het te
Alleen de CO-OP
geeft U DIVIDEND!
kleine toneel wel wat benauwde si
tuaties, maar met veel passen en me
ten ging het dan toch.
Het aandachtige publiek beloonde
deze voortreffelijke opvoering met
een langdurig en warm applaus.
TAPTOE B.B.A.-HARMONIE
De muzikale rondgang en de taptoe
welke de B.B.A.-harmonie j.l. vrijdag
had zullen geven is uitgesteld tot
vrijdag 30 sept. a.s.
Dit uitstel vond zijn oorzaak in het
feit dat op zaterdag j l. de Taptoe
Waalwijk was gepland. Twee taptoe's
achter elkaar zou wat teveel van het
goede zijn geweest.
SCHAKEN.
De Schaakclub Waalwijk, ont
waakt uit haar zomerslaapje, begon
j.l. woensdag in hotel Moonen haar
interne competitie. De leden willen
n.l. aan de Vereniging, die in 1961
25 jaar bestaat, het mooist denkbare
cadeau geven promotie naar de eer
ste klasse N.Br.S.B.
Kenners van het mooie spel, maar
ook zij, die het willen leren, zijn als
steeds van harte welkom en kunnen
bij spoedige aanmelding als lid nog
aan de competitie deelnemen.
MASSALE ZANGAVOND IN DE
GROTE KERK AAN DE HAVEN.
Zoals reeds eerder in dit blad ver
meld, wordt er zaterdag 24 sept. a.s.
een zangavond gegeven in de Ned.
Herv. Kerk aan de haven te Waal
wijk. Aan deze avond werken mede
de volgende koren: Ned- Herv. Kerk
koor Baardwijk-Drunen, Chr. Gem.
Koor De Lofstem uit Hardinxveld,
Geref. Kerkkoor uit Giesendam en
het Ned. Herv. Kerkkoor Soli Deo
Gloria uit Eethen. Als solisten wer-
LAAGEINDE 14
6).
Mac Muzzle hoorde buiten de vo
gels zingen en zag de zon schij
nen, maar hier binnen zat hij
weerloos met een zekere dood
voor ogen. „Een mooi einde van
mijn avonturen", gromde hij.
„Was ik maar in die autobus
blijven zitten. Kwam er maar ie
mand langs. Of gebeurde er maar
een wonder, waardoor die bom
niet ontplofte. Als ik dan later
de Kille en Heinrich nog eens te
gen kwam, dan zou ik ze. Waar-
atje, ik zou ze! Als ik dan met ze
klaar was, dan hadden ze geen
heen meer heel en geen tand
meer in hun mond. Ik..." Ang
stig keek Mac op de naargeestig
tikkende wekker, die onverbid-
dellijk voortliep naar half negen.
I)e lont was nu bijna opgebrand.
„Nog één minuut", dacht Mac en
het angstzweet brak hem uit.
Toen gebeurde plotseling 't won
der. Een hand schoot naar bin
nen door het raam en slingerde
de hom ver weg. Onmiddellijk
volgde buiten een hevige ont
ploffing en een deel van de wand
mèt de deur vloog krakend naar
binnen. Toen de rook was opge
trokken, zag Mac een kleine
en vriendelijk lachende Chinees
voor zich staan, die zei: „Groot
machtige blanke vergeve onbe
langrijk Chinaman ongewone
wijze van binnentreden..."
HET CAMERA-
MYSTERIE
Door
PERCY KING
(Nadruk verboden)
8).
Henderson tuurde zo ingespan
nen, dat zijn ogen er pijn van de
den. Hij wist dat thans het kri
tieke moment aanbrak. Nog even
en hij zou 't gezicht van de on
barmhartige moordenaar onder
scheiden. Zijn hoop bleek ijdel
de film flakkerde uit. De nacht
merrie was voorbij.
En toen verschenen Melchior's
kinderen, de hond opjagend om
daarna zelf door Woyko te wor
den achtervolgd. Henderson kon
't niet aanzien een potsierlijke
klucht na een gruwelijk drama.
Hij bedacht zich geen ogenblik
en knipte 't licht aan. Gezichten
sprongen uit 't duister te voor
schijn, alsof eensklaps een album
werd opengeslagen, bleke, van
ontroering vertrokken gezichten.
Eleanor had Henderson's bedoe
ling begrepen; zij zette de motor
stop. Aller ogen waren op An
thony Moncrieff gevestigd. Hij
leunde zwaar op de tafel met de
projector, staarde in oneindige
verten. De advocaat vroeg zich af
wat hij daar zou zien.
„Ik begrijp niet, waar dit van
daan is gekomen", fluisterde de
oude heer ontsteld. „Jullie zijn er
getuige van geweest. Hij wilde
zich redden en het werd hem be
let. Maar dan was 't..." Hij hui
verde en sprak het woord niet uit
dat hem op de lippen lag.
Henderson ging naar Anthony
en legde hem een hand op de
schouder. Daarmee werd de be
klemming verbroken. Toen ston
den ook de anderen op en dron
gen zich om de projector heen.
„De een of ander heeft een on
waardige streek uitgehaald, Mr.
Moncriefl", zei Henderson, meer
uit een goed bedoelde begeerte,
de oude man nog niet direct het
ergste te doen aannemen dan wel
dat hij zelf aan een streek, hoe
onwaardig ook, geloofde. Hij ver
wisselde de spoelen en bracht de
motor op gang. Het werd 'n gro
teske vertoning, nu de handeling
zich van achter naar voor af
speelde. Waar de opnamen van
de kinderen met de hond aanvin
gen, liet hij de motor weer afzet
ten en bekeek de film vlakbij.
Melchior stond naast hem. „Je
kunt zien, waar de scène werd
ingelast. Allesbehalve vakkundig
gedaan. Bij het afscheuren is een
stukje emulsielaag meegenomen"
Henderson knikte zwijgend.
Hij liet de film verder draaien.
De lugubere tonelen herhaalden
zich, dubbel luguber in hun ach
terwaartse beweging. Weer zagen
zij de moordenaar naar alle zij
den het water afturen of iemand
getuige kon zijn geweest van het
misdrijf. Weer verscheen het in
doodsangst vertrokken gezicht
van Archibald Moncrieff die zich
tevergeefs aan de boot trachtte
vast te klemmen. Totdat 't punt
van aanvang was bereikt: Archie
aan de reling, over het water tu
rend, de ander van de stuurhut
naderend. Nogmaals werd de in
gelaste film minutieus onder
zocht; ze ontdekten echter niets
wat hen wijzer maakte.
„Wie kan dat ding gemaakt
hebben vroeg Soper lichtelijk
verward.
„Hij heeft zijn naam er niet bij
gezet", antwoordde Melchior met
een droog, sarcastisch lachje. „De
bedoeling is anders duidelijk. Die
het deed, wilde het bewijs leveren
dat Archie niet verdronk, maar
werd vermoord."
Anthony zat wezenloos op een
stoel bij de projector.
„We draaien de film nog eens"
besliste Henderson. „Mogelijk zal
ons iets opvallen dat we daar
straks over 't hoofd zagen."
Voor de derde maal liep de
film. Voor de derde maal sloegen
zij het drama gaande, dat door de
snelle herhalingen veel van het
schokkende had verloren. Toen
aan het slot de boot op hen toe
leek te komen, riep Eleanor:
„Zet stop gauw!"
Onmiddellijk voldeed Hender
son er aan.
Het meisje wees met een vin
ger naar 't beeld.
„Het is de „Arabella" niet",
verklaarde zij positief. „Ik twij
felde er direct al aan, nu heb ik
zekerheid. Ze is aanmerkelijk
kleiner. We hebben meer gelet
op wat zich aan boord afspeelde
dan op de boot zelf. Als je goed
kijkt, merk je een barst in 't glas
van de stuurhut. Eerst dacht ik
aan een fout in de film. Een don
kere streep loopt diagonaal over
de voorruit. Op de „Arabella" is
geen barst te vinden. Ik was er
bij toen 't jacht werd opgelegd".
Soper schokschouderde. „Alsof
iemand zich zoiets onbeduidends
als een harst in glas nog herin
nert na bijna een maand!"
Eleanor keek hem ontstemd
aan. Haar antwoord was voor de
anderen bestemd. Ik herinner me
alles. Met Settle ben ik op de
„Arabella" geweest, direct nadat
ze naar het botenhuis gebracht
was. We hoopten iets te ontdek
ken, waaruit zou blijken hoe het
ongeluk had kunnen gebeuren.
Vanmiddag nog heb ik met Mr.
Henderson het jacht bekeken. Er
was géén barst in het glas van de
stuurhut, net zo min als vroeger"
„Iets anders", zei Dcrreck.
„Hebt u op de kust gelet? Ner
gens een huis, zelfs geen boom.
Zover ik de Clyde Baai ken, weet
ik geen plek die er op lijkt."
„Ik vermoed dat ze het goor
der Kanaal zijn uitgevaren", ant
woordde Eleanor. „De foto's doen
denken aan de Ierse kust."
„Waar 't drama zich heeft af
gespeeld, verandert niets aan het
feit zelf", meende Soper. „De
twee mannen op de film..."
Hij brak af, toen korte, scher
pe tikken op glas werden verno
men. Allen keken naar de terras
deuren. Vaag tekende zich het
silhouet van een man af. Een
huivering doorvoer hen en
niemand had kunnen zeggen
waarom.
IV.
Derreck Henderson was er het
eerst. Hij opende een van de deu
ren zo ver, dat hij het hoofd er
door kon steken, en keek wie de
bezoeker was. Zijn gezicht klaar
de op, toen hij Robert Settle her
kende. Settle, de vertrouwde ge
dienstige van Anthony Moncrieff.
's Zomers fungeerde hij op het
eiland als manusje van alles, of
schoon ieder heel goed wist dat
hij feitelijk kon doen en laten
wat hij wilde; in de winter nam
hij op de bank een functie waar,
welke niemand van 't personeel,
zelfs Lawrence niet, duidelijk
was. Een groot probleem bleef
voor ieder de vertrouwelijke om
gang tussen Anthony Moncrieff,
anders de ongenaakbaarheid in
persoon, en deze man.
„O, Mr. Derreck!" Ook de ou
de baas toonde zich in zijn sas de
advocaat te zien. Heel wat keren
was hij met hem in de baai wezen
vissen.
(Wordt vervolgd)
IkMd* I
dan naar
||F
AW
