waatwrjkse en UnqstRAAtse couRAnt ALLE TALEN BEHALVE DIE ENE t Verhaalsrecht Regering wil loonraad in plaats van Rijksbemiddelaars Fotobureau HET ZUIDEN i VRIJDAG 19 MEI 1961 83e JAARGANG No. 40 Uitgever faalwjjkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur: JAN TIELEN Gironummer 50798 Dit blad verschijnt 2 x per week Opgericht 1878 Abonnement 22 cent per weex per kwartaal 2.85 3.10 franco p.p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contract-advertenties: speciaal tarief Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002 Telegram-adres „Echo1- Het verhaal over die allereer ste Pinksterdag, zoals dat voor komt in de Handelingen der Apostelen, is vooral in zijn aan vang een wat vreemd verhaal. Nadat in enkele sobere regels is verteld over de nederdaling van de H. Geest in de gedaante van vurige tongen, wordt een beeld gegeven van de indruk die dit eerste Pinksterfeest op de buiten wacht maakte. Geen in vervoe ring geraakte mensen hoe zou den ze ook maar echt de reac tie van mensen die door een spec taculair voorval zijn getroffen. En spectaculair was het inder daad, want het gebeurt niet iede re dag dat doodgewone en Weinig geletterde mensen plotseling een handvol talen beginnen te spre ken. Dat is op z'n minst wel iets om even over in opwinding te ra ken. En daar draaide voor die buitenwacht dan ook het hele Pinksterfeest om: een spectacu lair talenwonder, dat iemand echt wel met z'n oren deed klapperen. Maar meer was het dan ook be slist niet, waar dan nog bij kwam dat de meningen over dit zonder linge voorval zeer uiteenliepen. Sommigen waren verbaasd en vroegen zich af wat er toch gaan- dé kon zijn, maar anderen beza gen de zaak nuchterder en con cludeerden oh, die lui hebben een borrel te veel opU ziet, ech te reacties van de mensen langs de weg. Maar meer kon het ge beuren voor deze mensen ook niet zijn, want wat wisten zij van het enorme en ontzagwekkende dat zich in de apostelen voltrok ken had? Wat konden zij begrij pen van het vervuld worden door de geest van God? En dan daar bij, het zou nauwelijks aan te ne men zijn geweest, want was die Jezus van Nazareth, de leider van dat stel Galileërs, niet onlangs een zeer smadelijke kruisdood gestorven? Was Hij, de grote wonderdoener, niet als een mis dadiger en weerloos en hulpeloos de dood in gegaan? Die opmer king van „ze hebben een borrel te veel op" ligt daarom nogal voor de hand, want ook vandaag de dag zijn er nog maar genoeg mensen die hun teleurstelling en verdriet verdrinken in alcohol. Voor ons, met dik negentien eeuwen christendom in de rug, heeft het Pinksterfeest een heel ander gezicht. Natuurlijk, ook wij zien nog wel het „spectacu laire" van het talenwonder van die eerste Pinksterdag, maar het is toch bijzaak, want in die ver scheidenheid van talen horen wij die ene taal: de taal van de waar heid en de liefde. Wij nog maals, met ruim negentien eeu wen christendom in de rug zouden die taal moeten kennen, in de praktijk dan wel te ver staan. Wij kijken er niet meer van op wanneer wij om ons heen diverse talen horen spreken. De wereld is klein geworden. Jeru zalem ligt vandaag de dag nau welijks verder weg dan Zevenaar of Hamburg en wie in deze mo derne tijd vooruit Wil komen in de wereld, komt met de eigen moedertaal lang niet toe. Nee, voor vreemde talen draaien we de hand niet om. Dank zij alle mogelijke cursussen zijn ze in vrij korte tijd zover geleerd dat we ons in vrijwel elke taal be hoorlijk verstaanbaar kunnen maken. En daarom maakte het talenwonder van die eerste Pink sterdag nog nauwelijks indruk. Het zou vandaag de dag nauwe lijks een extra televisie-uitzen ding waard zijn. Maar die ene internationale taal, de taal van Christus, van waarheid en liefde, die we toch eigenlijk zo goed zouden moeten kennen, schijnt een grammatica te hebben die we maar moeilijk onder de knie kunnen of willen krijgen. We weigeren hardnekkig dm die ene taal te spreken, die door iedereen verstaan wordt, zonder grenzen, zonder machts wellust, zonder haat, zonder af gunst, zonder verbijsterende ar moede naast ergerlijke rijkdom. We kunnen in alle talen hande len in geld en goederen, maar wanneer de waarheid en de liefde in het geding komen, worden we plotseling klungels, lamzakken en kwanselaars. Wanneer we eens met hetzelfde vuur vochten voor het geluk van de medemens als waarmee we vechten voor ons eigen bankconto; wanneer we eens even vasthoudend en onver zettelijk waren bij het verdedigen van de waarheid als bij het be hartigen van onze eigen kleine belangen; waanneer we eens het zelfde vuur en dezelfde toewij ding konden opbrengen bij het vechten voor de korst brood voor de paupers en vertrapten van de ze wereld als voor de wijn, de rollade en de reerug op onze ei gen tafel; wanneer we eens even de radeloze smekende stem van onze naaste konden verstaan zo als we luisteren naar de begeerte van ons eigen hart. Och, indien we maar eens één enkele dag van ons leven die taal zouden willen spreken, waarvoor geen cursus sen en geen linguaphone-metho- den nodig zijn om ons verstaan baar te maken en waarin maar twee woorden met een hoofdlet ter geschreven wordenLiefde en Waarheid. De taal van Pinksteren, die al le mensen doet zeggen: Ziet, zijn allen die daar spreken geen Ne derlanders? En hoe horen wij dan allen als ze dan in onze eigen moedertaal spreken? Moge de Geest van Pinksteren op ons allen neerdalen om ons deze taal te doen spreken! I. Op 1 maart j.l. is een wijziging in de Armenwet in werking ge beden, waardoor het verhaals recht van de overheid in het cen trum van de belangstelling is ko men te staan. Door deze wijziging is het recht van de gemeenten en ande re overheidsorganen om verleen de steun op anderen te verhalen, belangrijk beperkt. Men heeft de stelling zelfs geponeerd, dat het verhaalsrecht voor 95 is afge schaft. Dit recht op verhaal van ver leende ondersteuning berust op de verplichting van bepaalde per sonen om hun behoeftige bloed verwanten of aangetrouwde fa milieleden te onderhouden. De zin hiervan blijkt dus alleen als we dit recht beschouwen tegen de achtergrond van de onder houdsplicht ofwel de alimenta tieplicht. Ingevolge het Burgerlijk Wet boek is ieder verplicht zijn be hoeftige bloedverwanten in de rechte linie te onderhouden. Daarnaast is er voor schoon zoons en schoondochters de ver plichting tot onderhoud van hun schoonouders en omgekeerd, zij het, dat op deze verplichting en kele belangrijke uitzonderingen bestaan. In het algemeen kan echter worden gezegd, dat er voor kinderen de verplichting bestaat om hun ouders, schoonouders en grootouders te onderhouden, ter wijl omgekeerd de ouders enz. een gelijke verplichting hebben tegenover hun kinderen en klein kinderen. Ook echtgenoten zijn jegens elkaar onderhoudsplichtig. Nu is het mogelijk, dat dege nen, die volgens de wet tot ali mentatie verplicht zijn, aan deze verplichting niet kunnen vol doen, om de eenvoudige reden, dat zij nauwelijks voldoende in komen hebben om in hun eigen levensonderhoud en dat van hun gezin te voorzien. In zo'n geval wendt degene die ondersteuning behoeft, zich tot de diaconie van de kerk waartoe hij behoort, of tot de burgerlijke gemeente. Een van deze beide in stellingen zal dan ondersteuning gaan verlenen. 't Komt echter helaas ook voor dat de kinderen niet bereid zijn hun behoeftige ouders te onder steunen. De oorzaken hiervan kunnen wij hier onbesproken la ten. Som,s liggen deze in de ver houding van de ouders tot de kinderen, soms hebben de kinde ren onderling onenigheid en wil de een voor de ander niet helpen. Het ligt voor de hand, dat de ouders hiervan niet de dupe kun nen worden; daarom wordt ook in zulke gevallen hulp geboden. Deze hulpverlening betekent in feite echter een ondersteuning van de kinderen. Om nu te voorkomen, dat de onwillige kinderen uit hun hou ding ook nog voordeel zouden trekken, is in de Armenwet aan de instellingen van weldadigheid en aan de gemeenten het recht toegekend om de kosten van de ondersteuning terug te vorderen van, dus te verhalen op bepaalde personen. De personen op wie verhaal mogelijk is, zijn: 1. De ondersteunde zelf, indien hij tot teruggave in staat is. 2. Na overlijden: de nalaten schap van de ondersteunde. 3. Als verhaal onder 1 en 2 ge noemd niet mogelijk is: op de bloed- en aanverwanten, die tot onderhoud verplicht zijn. Dit recht van verhaal nu is met ingang van 1 maart j.l. be langrijk beperkt. Deze beperkin gen kunnen in twee groepen wor den onderscheiden, namelijk die, GARAGE VAN MOSSEL VERHUUR welke voor alle ondersteunende instellingen gelden en die, welke alleen voor burgerlijke- en ge mengde instellingen van welda digheid, voor het rijk en voor de gemeenten gelden. Voor alle ondersteunende in stellingen geldt de beperking, Hat verhaal voortaan niet meer mo gelijk is op grootouders, klein kinderen en bloedverwanten van verdere graad. Deze familieleden blijven dus wel alimentatieplichtig, maar de kosten van ondersteuning, die door instellingen e.d. is verleend, kunnen niet meer op hen worden verhaald. De beperkingen van de tweede groep hebben betrekking op het verhaal, dat op bepaalde perso nen en voor bepaalde kosten zou kunnen w;orden toegepast. De personen, op wie de nieu we wettelijke bepalingen het oog hebben en tegenover wie dus geen verhaal meer kan worden toegepast, zijn de onderhouds plichtigen die aannemelijk maken dat hun draagkracht niet groter is dan die van een hier te lande wonende ongehuwde, die een ver mogen van 50.000.of een in komen van 12.000.per jaar heeft en te wiens aanzien zich geen bijzondere draagkracht ver minderende omstandigheden voor doen, of dat door toepassing van het verhaal hun draagkracht be neden die van zodanige ongehuw de zou dalen. Door deze beperking wordt het verhaal op een grote categorie van onderhoudsplichtigen onmo gelijk gemaakt, daar de grenzen, waarnaar de draagkracht wordt gemeten, vrij hoog zijn. Als een ongehuwde met een inkomen van 12.000.per jaar al niet meer ;n staat wordt geacht in het on derhoud bij te dragen, dan geldt dit voor een gehuwde met twee kinderen zeker bij een inkomen van pl.m. 15.000.per jaar. Ingewijden zijn dan ook van mening dat 95 van de verleen de ondersteuning niet meer kan worden verhaald. De hier bedoelde beperking geldt verder alleen voor de vol gende kosten: 1. De ondersteuning van een man of vrouw die vóór 1 januari 1901 is geboren en die de leeftijd van 65 jaren heeft bereikt. 2. De vrouw van een onder 1 genoerpde man. 3. De kosten van verpleging of verzorging in een inrichting tot verpleging van zieken, van ge- hrekkigen, van hulpbehoevenden of van ouden van dagen, dan wel de kosten van de verpleging of de verzorging van een persoon, die verkeert in een zodanige geeste lijke of lichamelijk toestand, dat opneming in een inrichting ge rechtvaardigd zou zijn. 4. De kosten van verpleging in een krankzinnigengesticht en de kosten van de verpleging van ie mand die in een zodanige toe stand verkeert, dat verpleging in een inrichting gerechtvaardigd zou zijn. (Wordt vervolgd) De regering is van plan de rechtstreekse verantwoordelijk heid voor het vaststellen van lo nen en andere arbeidsvoorwaar den in handen te leggen van de Sociaal Economische Raad en de daartoe in het leven te roepen loonraad. Zelf wil zij zich beper ken tot het aangeven van alge mene doelstellingen over de ont wikkeling van de lonen en prij zen, het goedkeuren van de door de S.E.R. en de loonraad ontwor pen algemene regelen en voor schriften en het oplossen van eventueel gerezen moeilijkheden. Het College van Rijksbemidde laars kan dan zijn taak beëindi gen, omdat deze door de loonraad wordt overgenomen. Op deze wij ze hoopt de regering volgens het voorontwerp van wet op de ar- beidsvoorwaarden, dat om advies bij de S.E.R. is binnengekomen, de primaire verantwoordelijk heid voor het bepalen van lonen en overige arbeidsvoorwaarden te geven aan de door haar ge wenste instantie het bedrijfs leven zelf. Staatssecretaris B. Roolvink van Sociale Zaken, de verant woordelijke bewindsman voor 't voorontwerp van wet op de ar beidsvoorwaarden, zegt in zijn toelichting, dat de bevoegdheid tot het vaststellen van lonen en andere arbeidsvoorwaarden in eerste instantie een aangelegen heid is tussen werkgever en werk nemer. De primaire verantwoor delijkheid van deze bevoegdheid ligt in beginsel bij het georgani seerd bedrijfsleven. Daarom acht hij het juist dat de Sociaal Eco nomische Raad, waarin alle orga nisaties vertegenwoordigd zijn, belast wordt met het algemeen beleid. Omdat dit orgaan echter te groot is om ook de dagelijkse uitvoering van de algemene be leidsregelingen op zich te nemen, acht de staatssecretaris een loon raad gewenst. De leden er van een gelijk aantal werkgevers en werknemers en minder dan een derde deskundigen als vertegen woordigers van de minister van Sociale Zaken moeten worden benoemd door de SER, die de grootte van de loonraad zelf kan vaststellen. Het minimum en maximum aantal leden dient in de wet te worden opgenomen. Omdat het loonniveau niet los gezien kan worden van andere factoren, die de ontwikkeling van het nationaal niveau bepalen, zou volgens de staatssecretaris het geven van volledige vrijheid aan het bedrijfsleven te ver gaan. Vandaar dat de regering de alge mene doelstellingen blijft bepa len en de goedkeuring van de door SER en loonraad gemaakte algemene regelingen en voor schriften voor zichzelf wil reser veren. LOONRAAD De in het voorontwerp opge somde bevoegdheden van de loon raad gaan vrij ver. Hij heeft niet alleen tot taak de voorgestelde loonregelingen of CAO's te toet sen en bindend te verklaren, maar hij kan ook zelf regelingen voor lonen en andere arbeids voorwaarden voorschrijven. Dit in tegenstelling met de SER, die zich alleen heeft op te houden met de door de regering goedge keurde algemene beleidsregelin gen. De primaire bevoegdheid van de bedrijfstakken zelf concrete voorstellen op te maken, blijft onaangetast, evenals de voor de voor deze materie verordende taak van de bedrijfschappen. Staatssecretaris Roolvink vat de taak van de toekomstige loon raad als volgt samen a. Het goedkeuren van loon- verordeningen van een bedrijf schap en van de cao's; b. Het beslissen over het alge meen verbindend- of onverbin dend verklaren van bepalingen van een CAO; c. Het vaststellen van bindende regelingen voor werknemers en werkgevers in het algemeen en voor bepaalde groepen of bepaal de personen; d. Het inwinnen van inlichtin gen; e. Het vaststellen van voor waarden of voorschriften, nodig voor de uitoefening van z'n taak. De beslissingen van de loon raad worden geen verordeningen, maar komen tot stand met meer derheid van stemmen. SER De taak van de Sociaal Econo mische Raad is volgens het voor ontwerp een algemene. De alge mene regelen van de SER, waar binnen de loonraad zijn opdracht moet vervullen, krijgen de vorm van een verordening. Zij schep pen niet rechtstreeks arbeids voorwaarden, omdat die tot de bevoegdheid van de loonraad ge rekend worden, of in eerste in stantie van de partijen zelf. Wel dienen deze instanties zich aan de beleidslijnen van de SER te houden. Voor de partijen zijn de beleidslijnen op rechtsplicht ge baseerd. De SER moet bovendien toezicht houden op de manier waarop de loonraad zijn beleid voert. Het orgaan kan zelfs beslissin gen van de loonraad aan een na der onderzoek onderwerpen. Hoe wel de staatssecretaris adviseert het onderzoek niet te laten dood lopen in het bekijken van alle mogelijke kleinigheden. Belangrijk is ook, dat de SER, wanneer dit dringend gewenst is, zelf snelle oplossingen kan zoe- ken in het vaststellen van loon- j regelingen en andere arbeidsvoor- waarden. Maar dan moet er toch wel duidelijk sprake zijn van een impasse tussen loonraad en par tijen. Voor de overheid blijft over het goedkeuren van de besluiten van de loonraad en/of SER wan neer deze een algemene werking hebben, het goedkeuren van de algemene beleidslijnen of het zelf vaststellen er van, het voordra gen ter schorsing of vernietiging door de Kroon van besluiten dotor loonraad en/of SER genomen. Als deze besluiten tenminste in strijd zijn met de wet of het alge meen belang. Onder de werkingssfeer van de toekomstige wet op de arbeids voorwaarden vallen alle werkge vers, werknemers, hun organisa ties en de bedrijfslichamen. Uit gezonderd zijn overheidsperso neel, onderwijzend en docerend personeel en religieuzen, ook al verrichten zij arbeid volgens een overeenkomst. Huishoudelijk per soneel in particuliere huishou dingen komt ook niet onder de toekomstige wet. Wanneer 't voorontwerp een maal wet zal zijn geworden, ver valt de arbeidsgeschillenwet 1923. Dat wil niet zeggen, dat de rege ring geen geschillen meer ver wacht. Zij staat echter voor de oplossing van de moeilijkheden een eenvoudiger weg voor. Moch ten er arbeidsgeschillen ontstaan, dan treden bemiddelaars op, die door de minister van Sociale Za ken als zodanig worden benoemd. BRUIDSFOTO'S BRUIDSREPORTAGES MILITAIRE STAATSGREEP IN ZUID-KOREA In de vroege ochtend van dins dag heeft het Zuid-Koreaanse le ger de macht van het land in han den genomen. Na een kleine schermutseling tussen politie mannen die de regeringsgebou wen bewaakten en eenheden van de marine, aangevoerd door op perbevelhebber luitenant-gene raal Tsjang do Yoeng, werd be kend dat premier Tsjang Myon gevangen genomen was. Een mi litaire junta heeft alle regerings bevoegdheden aan zich getrok ken. De generaalsregering zegt anti-communistisch te zijn en de Verenigde Naties te respecteren. Radio-Seoel heeft meegedeeld dat de macht door de junta is over genomen „omdat de corrupte en onbekwame politici niet langer konden worden geduld". De nieu we regering, waarin generaal Tsjang do Yoeng de sterke man schijnt te zijn, heeft de bevolking opgeroepen, „ook in andere ste- voor TENTEN M KAMPEER' «fe UITZET...^ Bezoekt onze SPECIALE SHOWROOM voor kam- peerartikelen en vraagt folders. Uw speciaalzaak Let U s.v.p. op 't nieuwe adres STATIONSSTRAAT 51a WAALWIJK den hebben wij de macht in han den", werd over de radio verze kerd. NAZI-BONZEN BESCHULDIG DEN EICHMANN OOK In het proces Eichmann heeft 't hof maandag een Amerikaans rechter, die zitting heeft gehad in het tribunaal, dat in Neurenberg grote nazi-misdadigers heeft ver oordeeld, als getuige gehoord. Deze rechter, mr. Musmanno, heeft op grond van de verklarin gen die de nazi-bonzen in Neu renberg hebhen afgelegd, een vrij scherp beeld gekregen van Eich- mann's verantwoordelijkheid ten aanzien van de moord op de jo den. Zo had b.v. Goering ver klaard, dat Eichmann in de top groep zat die „de oplossing van het jodenprobleem" ontwierp en deed uitvoeren. Hiertoe behoorden o.m. Bor- mann, Himmler, von Ribbentrop en Heijdrich. De verklaringen van de Amerikaanse rechter, die ondanks de vele vragen van de verdediger rustig sprak, waren zeer bezwarend voor Eichmann. NEDERLANDSE HETELUCHT- MOTOR VOOR RUIMTEVAART? De Amerikaanse motoren- en autofabrieken van „General Mo tors" hebben het plan, de hete luchtmotor van Philips te gaan gebruiken als energiebron van ruimtevaartuigen. Dit heeft ir. dr J. Kooy, lector aan de Koninklij ke (Militaire Academie te Breda, en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Ruimtevaart, za terdagmiddag meegedeeld op een te Amsterdam door de Neder landse vereniging voor weer- en sterrenkunde gehouden symposi um, dat gewijd was aan 't ruimte onderzoek. Het is de bedoeling zo zei ir. Kooy dat de heteluchtmotor de energie zal onttrekken aan zonnestraling, welke door middel van een. spiegel zal worden ver zameld. De heteluchtmotor, een één-ci linder zuigermotor, geeft een nuttig effect van dertig procent, een veel hoger nuttig effect dan met een turbinemotor kan wor den bereikt. De heteluchtmotor is zeer betrouwbaar en eigenlijk on verslijtbaar. Men hoopt dat deze motor, die tot dusverre voor ge heel andere doeleinden is ontwik keld, een belangrijke rol gaat spelen, zo zei ir. Kooy. Zonder dat ons land er zich in het bijzonder op toelegt, blijkt dat dit een bijzondere bijdrage van Nederland kan worden aan de internationale samenwerking op het gebied der ruimtevaart. GEEN SPEELBANK OP DE PIER In de jaarvergadering van de N. V. Exploitatie-Maatschappij Scheveningen, die maandagmor- ten in het Palace-hotel werd ge- ouden, kwam naar voren, dat men getracht heeft op de nieuwe pier de traditie van de oude pier zoveel mogelijk te handhaven. Men vond het ronduit belachelijk dat het in ons land voorlopig niet mogelijk is een speelbank te gaan exploiteren. Men meende echter dat men mee moest doen met het buitenland waar overal speelban ken staan, wlilde men niet onder de voet gelopen worden. Men was het er wel over eens dat 't vooral met het huidige kabinet weinig zin had tegen windmolens te vechten. i V ii De tcho vAr> het Zuióen MMMfWMNMMIMMAMMlNMftQ WAALWIJK TEL. 04160-2519 m AUTO- EN KAMPEERWAGEN- «M Schapenmarkt 26-28 Don Bosch tel. 34919 EN UW

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1961 | | pagina 1