auto
f/MM
t
zakjes KRENTEBOLLEN
«,,lang model> r
stalen
motorboot
Volkswagen
gesneden wit
<Sciró bakkerij
Willem van Oranje-college Waalwijk
VRIJDAG a.s.
8
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 12 JUNI 1961
Johanna Adriana Staal
MONIQUE
WEEKREKLAME
BEST HOOIGRAS
LEGO BOUWSPEL
merk ROOVER (1954)
Stanzers en Snijders
Mil 11 II 'HÈ/a
|lli I I I f fff i/j
week
CAKE
Te koop:
met
kajuit
4 - 4X1-60,
geheel nieuw
Hub van den Hout
Zündapp 200 cc,
WELK MEISJE
voor RIJWIELEN
en ONDERDELEN
C. Brok-van Helvoirt
Zangavond van een goede muzikale orde
Heropening
DE VISSER VAN
FLORIDA
Heden overleed tot onze diepe droefheid, zacht en kalm,
gesterkt door de H.H. Sacramenten der zieken, onze ge
liefde moeder, behuwd- en grootmoeder
weduwe van
GOSEWINUS ADRIANUS SIMONIS
eerder weduwe van
JOHANNES VAN ENGELEN
in de ouderdom van ruim 82 jaar.
Waalwijk, Sjac. v. Engelen en kinderen
Buenos Aires, Wed. E. Hoogma-v. Engelen
en kinderen
Amsterdam, P. v. Engelen en kinderen
Waalwijk, J. v. Engelen
B. v. Engelen-Leytens en kind
Buenos Aires, A. v. Engelen
Irm. v. Engelen-Competelli
en kind
Wagenberg, G. Akkermans-Simonis
G. Akkermans
Waspik, 10 juni 1961.
Condoleantie-adres: J v. Engelen, Mgr. Zwijssenstraat 10
Waalwijk.
De plechtige Uitvaartdienst zal gehouden worden op
woensdag 14 juni a.s. om 10 uur in de parochiekerk van
de H. Bartholomeus te Waspik, waarna begrafenis op het
r.k. kerkhof van de St. Janskerk te Waalwijk om 11.15
uur.
Bijeenkomst in het Bejaardencentrum, woensdag om
9.30 uur.
Met grote blijdschap geven wij
U kennis van de geboorte van
ons dochtertje
dat bij het H. Doopsel de namen
ontving van
MARIA WILHELMINA MONIQUE
de heer en mevrouw
M. Nijenhof-Teurllngs
Deken Reygerslaan 26, Almelo
DEZE WEEK
5 STUKS 50 CENT
Grotestraat 329 Tel. 3073
WAALWIJK
TE KOOP:
2 ha.
bij: J. H. PULLENS
Hoge schijf 22, Drunen
Wie heeft
aan te bieden,
In goede staat
Aanbieding aan bureau
Jan Tuerlings Kaatsheuvel.
TE KOOP
Ideaal voor goedkope vacantia,
maar ook bijzonder geschikt voor
landbouwbedrijf.
Prijs f 1 500,-
Brieven onder no. 2131 aan het bureau van dit blad.
HAND SCHOENENFABRIEK UNIQUE
te Waalwijk
vraagt
eventueel halfwas
Aanmeldingen Besoijensestraat 8 a
|i Alleen deze t
onze heerlijke S
goudgeel
l J gebakken cake F
si verpakt in A
li cellophaan,
blijft dus langer
m» mals,
van 1.10 voor
slechts 98 ct. *0®
te bevragen
Jachthaven ,,'t Stukske"
Huurmeester Waalwijk
Woensdagmiddag op de markt
Nog steeds volop heerlijke
verse KOELHUIS ROOM
BOTER bij
Let op onze winkelwagen.
TE KOOP
i.g.st.z.
1950 250.—.
Pr. Bernhardstraat 25, Drunen
Beter en veel goedkoper kaas en
vleeswaren,
alleen woensdagmiddag op de
markt
DE KAASKEIZER
Prima kwaliteit en toch goed
koper op de markt
per 100 gram
prima vette of belegen 24, Leid-
se 20, iets aparts belegen volvet
28, oude volvet meikaas duurste
30, paardevlees bil 40, boeren-
ham 65, mager spek 25, duurste
paardevlees 175, harde boeren-
ham 225, vet blank gerookt spek
60 per 500 gram, 1 schaal de
lekkerste boerezult 50 ct, ook
zoutloze kaas en goedkope boter
voor klanten.
DE KAASKEIZER
Wij hebben:
HÉT AFDOENDE MIDDEL
tegen tandsteen en
nicotine-aanslag
Drogisterij van Amelsvoort
Telefoon 2286
Aan de Markt, Kaatsheuvel
wil in onze huishouding
komen helpen
DROG. MIOCH.
Grotestraat 327. Waalwijk,
Telefoon 3071.
Te koop aangeboden
bouwjaar 1953
In prima staat
met radio en verdere
accessoires
na 19 uur en op zaterdag en
zondag
Giersbergen 12 Drunen
naar rijwielhandel....
Stationsstr. 1 7 tel. 2436 Waalwijk
Aardbeientijd
wittebroodtijd
ons
is geuriger
Grotestraat 329 Tel. 3073
WAALWIJK
De samenwerking tussen een 10-
tal Chr. Zangverenigingen, in het
Willem van Oranje College te Waal
wijk bijeen om de viering van het
60-jarig bestaan van Halleluja te
Besoijen luister bij te zetten, is bij
zonder vruchtbaar geweest. Geen
wonder dat Ds. Vink aan het einde
van het concert aandrong op her
haling van dit gebeuren. „De mond
en de tong" zo zei Ds. Vink in zijn
openingswoord o.m., „vormen een
rijk instrument". Inderdaad hebben
de vele belangstellenden zaterdag
avond de vreugde daarvan kunnen
proeven, waarnaast een 300 mede
werkers opnieuw iets wezenlijks
hebben ervaren van de muziekbele-
ving. Jammer was het dat er in het
programma niet die afwisseling zat
die men zou kunnen verwachten als
zoveel verschillende verenigingen
op een avond om beurten het po
dium bevolken. Kools en vooral
Wolf domineerden als componisten
beslist te opvallend. Het was dan
ook een wei-aandoende verrassing
halverwege de avond te mogen ont
dekken dat een zekere Hassen, nie
mand minder dan de Duitse Polyfo-
nist Hans Leo Hassler op het pro
gramma moest aanduiden. Als wij
in dit kort bestek de prestaties der
diverse koren slechts een ogenblikje
min of meer „kritisch" onder ogen
zien, is het geenszins onze opzet te
veel afbreuk te doen aan de meren
deels zeer welluidende verklankin
gen van de verschillende program
ma-punten.
De jubilerende vereniging onder
leiding van de heer Z. Christ uit
's Gravenmoer, opende met psalm
84, getoonzet door B. de Vries. Een
werk dat niet zoveel problemen op
roept en dat beschaafd en genuan
ceerd werd gezongen. Jammer dat 't
duet in dit werk wat onzuiver klonk
en dat enkele halve tonen door het
koor hier en daar iets te onnauw
keurig werden geplaatst. De koor-
stem was homogeen. De combinatie
Baardwijk-Drunen o.l.v. Van Til-
borgh uit Gorinchem, realiseerde
koor 9 uit de Messias van Handel
zeer verdienstelijk, al reikten de alt
partijen niet overal aan de juiste
hoogte. De sopraansoliste leverde in
„Hör mein Bitte" van Mendelssohn
knap werk. Het contact tussen de
dirigent-begeleider en zijn koor dat
bij een inzet van de sopranen even
verloren dreigde te gaan, werd in
enkele maten weer hersteld. Diri
gent A. Faro uit 's Gravenmoer
moest met O.K.K. uit Waspik woe
keren met de talenten van zijn koor
leden. Hij kon niet voorkomen dat
vooral de sopranen in het Agnus
Dei van Altink onverantwoord klon
ken. De tenoren trachtten hierin met
te weinig succes hun numerieke
minderheid op te vangen, waarnaast I
de bassen wel wat grof aandeden.
Het geheel kwam hierdoor wat
stroef uit de verf. Het slot klonk on
verwacht beter. In „Vrede" van W.
F. Kools was de koorklank onge
looflijk veel beter. Zo zelfs dat we
het O.K.K. van het Agnus Dei nau
welijks terug kenden.
Het Meisjeskoor „Hosanna" ver
volgde met een goedkope verklan
king van Mozarts Wiegelied, een
aardig kinderlied van Kools (Sneeu-
klokje) en een fris gezongen Heer
lijk Holland van Antoon Siljade.
Amen zeggen en levensvernieuwing
waren de nummers waarmee diri
gent H. Spierings uit Capelle zijn
„Hallelujah" aan het publiek voor
stelde. Misschien was de uitvoering
hiervan aan de voorzichtige kant;
muzikaal en beschaafd was het ze
ker. De koorstem was bij Hallelujah
ook zeer verdienstelijk, al misten de
tenoren ook hier helderheid in ho
gere regionen. Opvallend was het
reusachtige baswerk waarover P.
Christ uit Tilburg beschikt bij zijn
koor „Looft den Heer" uit Sprang.
Al miste de altpartij de nodige sou
plesse voor het polyfone Cantate
Domino van H. L. Hassler, het ge
heel klonk plezierig en doorzichtig.
Psalm 100 van Brandsen was niet
overal precies zuiver. Een iets fij
nere afwerking kan misschien ook
voorkomen dat een enkel keertje 'n
soupraan en een alt er uit piekt.
Zeker had ook dit werk grote mo
menten van bezielde voordracht.
Een soepele, klankvolle toonvor-
ming hoorden we van het dames
koor „Soli Deo Gloria" uit 's Gra
venmoer o.l.v. Z.Christ. Dit optre
den was hartveroverend, vooral
wanneer de zuivere sopranen het
klankbeeld beheersten. Met dit ma
teriaal kan men beslist hoger reiken
dan moeders slaapliedeke van Kools
en Achter hem aan van H. de Wolf.
Wel werden de „zoemstemmen" in
het slaapliedeke iets teveel gefor
ceerd, wat de klank enigszins
schaadde. Hierna kwamen de man
nen uit 's Gravenmoer hun dames
op het podium assisteren, waardoor
een goed en homogeen gemengd
koor werd geformeerd met mooie
basstemmen, maar iets te weinig uit
komende tenoren. Ook „Excelsior"
uit Sprang-Capelle toonde enkele
positieve eigenschappen. Toch dient
de heer Groen uit Heusden vooral
zijn alten meer aan het geheel aan
te passen. De drie composities van
Wolf, die door dit koor werden ge
zongen, leverde in zich heus niet
zoveel moeilijkheden op. Deels door
een ongelukkige opstelling werden
de tenoren teveel verdrongen. „Ge
bed des middags" was weinig ex
pressief. De Barlen Poorte werd
muzikaal te weinig uitgebouwd. De
Macht der Liefde van Dimitri Bors-
nianski, gezongen door de organise
rende vereniging, vormde een knap
slot van deze avond, waar wij ge
boeid naar hebben mogen luisteren.
Zend steeds
tijdig
advertenties in
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
RICHARD POWELL
34).
Mijn hart bonsde als een Turk
se trom. Ik moest m'n ogen wen
nen aan het zien onder water.
Gedurende de ogenblikken, dat
we allebei stil waren, was het
donker onder de kiel. |Maar zulke
rustpozen waren zeldzaam. Zo
dra de boot even schommelde, te
kende zich zijn waterlijn af in 'n
streep van groen licht. De kabbe
lende golfjes tegen de romp bra
ken het schijnsel tot sidderende
spiralen. Om mij heen stegen er
lichtende luchtbelletjes op. Een
zonderlinge vis hing even onder
het wateroppervlak en scheen mij
nieuwsgierig te bekijken. Die vis
scheen niet voor een klein ge
ruchtje vervaard te zijn. Het
Ik deinsde huiverend terug.
Het was geen vis. Het was de
speer, die tastend naar mij zocht.
Eerst prikte hij naar me aan de
ene kant van de boot, toen aan
de andere zijde. Zolang ik maar
vlak onder de kiel bleef, kon hij
me niet bereiken, omdat hij geen
gebruik maakte van de volle leng
te van de schacht, misschien uit
angst, dat ik de speer uit z'n han
den zou rukken. Ik klemde mij
met krampachtige vingers vast
en mijn hart bonsde steeds hefti
ger bij gebrek aan zuurstof. De
speer schoot recht op mijn ge
zicht af. Ik deed mijn mond open
en had haast geschreeuwd. De
groenig verlichte weerhaken
deinsden terug. Ze waren |zo dicht
bij geweest dat ik het water te
gen mijn gezicht voelde werve
len. Blijkbaar probeerde hij het
met langere steken. Ik bewoog
mij naar de boeg, luisterend naar
elk geluid. Mijn enig geluk was,
dat ik zijn bewegingen kon vol
gen. Ik bereikte de voorsteven en
stak mijn hoofd uit het water.
Klaarblijkelijk moest ik te luid
ruchtig adem ingezogen hebben.
Er kionk een onverhoedse dreun.
De boeg daalde. Ik wist mij met
een ruk naar achteren te wierpen
vlak voordat de weerhaken mijn
gezicht bereikten.
De misstoot bracht hem buiten
zichzelf van woede. De geluiden
tegen mijn trommelvliezen wer
den wild en heftig de planken
zuchtten en kraakten, de speer
reed sissend in wilde steken het
water. Ik begreep, dat ik meer
moest doen dan alleen ontwijken.
Het kwam er niet op aan hoeveel
keren hij miste, hij behoefde
maar één keer te raken om over
winnaar te blijven. Als ik hem
onder water kon krijgen, zou ik
een kans maken. Ik wachtte tot
het kraken van de planken ver
ried dat hij naar stuurboord
kroop. Stilletjes stak ik mijn
hoofd aan bakboord uit het wa
ter. Mijn schouder deed geen pijn
meer en ik kon mijn rechterland
weer gebruiken.
Ik legde mijn beide handen
langs de zijwand, vlak bij het
gangboord, gereed om een snelle
ruk te geven, zodra zijn gewicht
naar mijn kant over kwam. De
planken kraakten. De boot dook
dieper in het water. Ik greep de
rand en gaf een krachtige ruk.
De boot helde over. Hij smakte
met zijn volle gewicht tegen het
dolboord en één seconde lang zag
ik een paar uitpuilende ogen on
der de koplamp. Ik deed een uit
val naar zijn linkerpols en sloot
er mijn vingers omheen. Ik rukte.
Hij had nog te veel houvast. Zijn
pols ontglipte aan mijn greep en
de speer schoot omhoog. Ik dook
weer onder.
Ik verborg me opnieuw tegen
de kiel en begreep, dat mijn beste
kans, misschien wel mijn enige
kans, verkeken was. Niettemin
moest ik het nog eens proberen.
Ik kan niet leven op één keer per
minuut adem halen. Ik begon
duizelig te worden. M'n hart leek
wel een loden kogel, die in een le
ge ton heen en weer hotsebotste.
Ik liet me naar het dolboord aan
de andere kant glijden, een wei
nig meer naar voren, en wachtte
opnieuw tot zijn gewicht over
kwam. Zodra de boot maar even
overhelde, deed ik een uitval met
mijn vingers naar de rand. Dit
maal was hij op zijn hoede. Er
lekte een hete vlam langs een van
mijn vingers. Ik kon niet zien hoe
erg mijn vinger wel, verwond was
maar 't zoute water beet over de
hele lengte. Hij had een vergis
sing begaan door naar mijn hand
te steken. Een klein beetje meer
berekening en hij had mij een
paar duim staal in mijn hals of
gezicht kunnen boren. De volgen
de maal zou hij waarschijnlijk
verstandiger zijn.
Ik dacht 'n ogenblik met angst
aan de haaien, die immers op
bloed plegen af te komen. Het
zouden natuurlijk geen grote
haaien zijn; alleen maar van die
kleintjes van drie of vier voet
lengte, die tijdens vloed de oevers
van de riviermonden afstropen.
Ze zouden me in één beet hoog
stens een paar vingers of een
stuk wang afbijten. Toen besloot
ik de gedachte aan haaien van
mij af te zetten. Hoogstwaar
schijnlijk zou ik al een lijk zijn,
wanneer ze arriveerden. M'n hart
bonkte alsof het uit mijn borst
kas wilde breken en mijn longen
brandden als vuur. Op dat ogen
blik raakten mijn voeten de bo
dem, hoewel ik ze zo dicht mo
gelijk onder m'n lichaam had op
getrokken. Het water werd on
dieper. Nog een decimeter en ik
zou tussen de bodem en de kiel
vastgeklemd zitten, zodat ik me
helemaal niet meer kon bewiegen.
Ik nam een snel besluit. We
moesten dicht bij de oever zijn.
De kans was uiterst gevaarlijk,
maar ik kon op niets beters ho
pen. Ik schoof voorzichtig langs
de kiel naar de achtersteven en
greep het roer beet. Ik keerde
mij om en trok mijn voeten on
der mijn lichaam. Toen zette ik
met een ruk mijn voeten tegen
de achtersteven en trapte af. De
boot schoot weg en ik kwam
struikelend overeind en probeer
de over de oever weg te komen.
Maar er was geen oever. Ik be
vond mij op een kleine zandbank.
De donkere muur van mangro
ven stond op een veertig meter
afstand en na een paar stappen
voelde ik de grond reeds onder
mijn voeten wegzinken en zakte
ik weer tot mijn schouders in het
water. Dichtbij hoorde ik de mo
tor van de boot tuffen en de licht
straal trof mijn gezicht. Ik krab
belde terug, de zandbank op. In
dien ik probeerde aan wal te ko
men, zou de boot mij de pas af-
afgesneden hebben nog voor ik
tien slagen gedaan had. Op de
zandbank stond twee voet water
en daar kon ik vlugger uit de
voeten. De boot begon langzaam
een kring om mij heen te trek
ken. Het licht verblindde mij. Hij
hield nu de speer zo ver van zich
af, dat er geen licht op de weer
haken glinsterde. Ik zou slechts
kunnen gissen wanneer hij wierp.
De koplamp flitste plotseling
naar voren en ik wierp me zijde
lings neer. Harry lachte ratelend.
„Ik had je kunnen hebben",
zei hij.
Ik stond weer op. De volgende
maal zou ik me niet plat neer
gooien. „Oefening baart kunst',
zei ik.
(Wordt vervolgd)
