wAAlwijkse en lAnqstRAAtse cour Ant BINNEN- EN BUITENLAND VERKEERSONTWIKKELING HEEFT PROGNOSES VER OVERSCHREDEN PRINS BERNHARD WORDT VIJFTIG 'n v. MAAREN's BRIL MAANDAG 26 JUNI 1961 83e JAARGANG No. 51 Jitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen hoofdredacteur: JAN TIELEN Gironummer 50798 Oit blad verschijnt 2 x per week Oogericht 1878 Abonnement 22 cent per week per kwartaal f 2.85 3.10 franco p.p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contract-advertenties: speciaal tarief Bureaux: Grotestraat 209, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beardenstraat 8 Tel. 04167-2002 Telegram-adres „Echo" Geplande aanleg van 1200 km. rijksweg in 15 jaar volgens huidige werkwijze niet mogelijk. In het jaarverslag over 1956 stelde de ANWB o.a., dat de groei van het verkeer het noodzakelijk maakte dat vóór 1970 pl.m. 550 km. rijksweg als autosnelweg diende te worden uitgevoerd doch dat er 'n grotere lengte zou moe ten worden voorbereid. In 1960, na vier jaar reeds, is gebleken, dat de verkeersontwikkeling zich wederom onttrokken heeft aan ogenschijnlijk redelijke progno ses en deze ver heeft overschre den, zodat 'n verder gaande uit breiding van ons wegennet nood zakelijk is. Het wegverkeer mag zich dan ook gelukkig prijzen, dat door de Minister van Verkeer en Water staat het uitzicht is geopend op een wegenbouwprogramma van 1200 km. autosnelweg, dat, mits gerealiseerd in de daarvoor ge stelde vijftien jaar, in belangrijke mate zal voorzien in de steeds dringender wordende behoefte aan rechtstreekse en veilige ver bindingen. Dit aanvullend wegen net zal worden opgenomen in het rijkswegenplan 1961. De AN WB heeft bij herhaling betoogd, dat het reconstrueren van be staande wegen tot verkeersaders met grote capaciteit een onbegon nen werk is, omdat slechts inci denteel ruimte kan worden ge vonden voor het vereiste profiel, het maken van ongelijkvloerse kruisingen veelal achterwege moet blijven en de bestaande wegbeplantingen moeten worden opgeofferd, waardoor het land schappelijk aspect van de oude weg grondig wordt geschaad. Om deze redenen heeft de ANWB dan ook steeds gepleit voor de hand having van bestaande wegen ten behoeve van streek- en toeris tisch verkeer en het daarnaast aanleggen van geheel nieuwe vervangende wegen voor speci fiek doorgaand verkeer. Dit zal thans op grote schaal gebeuren en de ANWB acht deze oplossing de enig juiste. De uitvoering van een plan van dergelijke omvang binnen de daarvoor gestelde tijd, staat of valt echter met de orga nisatie daarvan. Het is bekend dat de Bijks- en Provinciale Wa terstaat, in verband met een on voldoende personeelsbezetting bij verschillende diensten reeds thans grote moeite hebben om de in de begroting opgenomen pos ten te verwerken, zodat gevreesd moet worden dat het aanleggen van 1200 km. rijksweg in vijftien jaar met de daarin gelegen kunst werken enz. naast de normale on- derhouds- en reconstructiewerk zaamheden volgens de huidige werkwijze niet wel mogelijk zal blijken, aldus het jaarverslag van de ANWB over 1960. Naar de me ning van de ANWB zal het o.m. nodig zijn te komen tot een snel lere en meer efficiënte procedure voor het in eigendom verkrijgen van de benodigde gronden en op stallen. De huidige werkwijze is omslachtig en tijdrovend en eist veel personeel Gestreefd zal moe ten worden naar een procedure, waarbij met volledige waarbor ging van de (financiële) belan gen van de eigenaar en gebruiker het ter beschikking krijgen van de betreffende percelen onmid dellijk kan plaats vinden, waarna de financiële regeling tot stand moet komen. Financieel vraagstuk Een ander vraagstuk vormt de financiële consequentie van het 15-jaren project. Het ANWB- jaarverslag becijfert dat de 1200 km. rijksweg met de diverse kunstwerken 2,4 miljard gulden zal gaan kosten. Het totaal uit te geven bedrag voor 't Nederlands wegenstelsel zou in 15 jaar 6,2 miljard gulden moeten bedragen. Dit betekent, dat gemiddeld per jaar ruim 400 miljoen gulden zal moeten worden geïnvesteerd in de Nederlandse wegen. De stedelijke verkeersvoorzie- ningen zijn door gebrek aan mid delen en mogelijkheden meer op de verkeersontwikkeling achter geraakt dan het wegennet buiten de bebouwde kom. De toename van het gemotoriseerde woon werkverkeer heeft een klemmend parkeervraagstuk gesqhapen, het massale inva'ls- en uitgaande ver keer heeft onvoldoende ruimte en het aantal overbelaste kruispun ten neemt snel toe. De verkeers- verbeteringen in de grote steden vormen een zo belangrijk geeste lijk, cultureel en economisch po tentieel in het totale landsbestek, dat haar verkeersvraagsjtukken verre uitgaan boven het stadsbe lang en mitsdien van nationaal belang te achten, stelt het jaar verslag, waarin ook gewezen wordt op 't feit dat in 1959 60% van de verkeersongevallen plaats vond in de groep der veertien grootste gemeenten met een ge zamenlijk inwonersaantal van 3,8 miljoen, 20% in de overige ge meenten en 20% buiten de be bouwde kom. Het jaarverslag wijdt uitvoerig aandacht aan de parkeerproble men in de stadskernen en breekt nogmaals een lans voor de par- keerschijf. Bovendien geeft de Bond een overzicht van de te treffen voorzieningen in nieuw te bouwen wijken en komt daar bij tot de slotsom, dat voor een woonwijk van 20.000 inwoners ruim 6,2 ha. grond voor parkeer- doeleinden moet worden gereser veerd, zijnde 4 a 5% van de tota le oppervlakte van de woonwijk. Op het tweede internationale verkeersveiligheidscongres, dat in I960 in Nice plaats vond, werd aan het gebruik van veiligheids gordels in auto's uitvoerig aan dacht besteed. Voor de ANWB was toen het ogenblik aangebroken 't gebruik van veiligheidsgordels in auto's te stimuleren. Een gelukkige om standigheid daarbij was, dat ten tijde dat deze standpunten tot rijpheid kwamen, het RAI-TNO- instituut voor de wegverkeers- middelen gereed was met het op stellen van keuringseisen. Met de bijzonder grote medewerking van de publiciteitsmedia kon de AN WB het nut van de veiligheids gordel uitdragen. Bromfietsprobleem In augustus 1960 heeft het Ver bond voor Veilig Verkeer 'n rap port doen uitkomen, getiteld „De bromfiets een probleem?" Hoe wel de ANWB waardering heeft voor de wijze, waarop het rap port is samengesteld en zich in algempne zin wel kan verenigen met enkele conclusies uit 't rap port, is de Bond het pchter niet eens met de stelling, dat een we zenlijk bromfietsprobleem in ons land niet zou bestaan. De ANWB meent zelfs van een „zorgwek kende ontwikkeling" te moeten spreken. De korte, doch roerige geschiedenis van de bromfiets spreekt wel andere taal, zo zegt de AJMWB. De technische evolu tie van het typische rijwiel met hulpmotor tot een volslagen mo torrijwiel en de duizelingwekken de groei van dat bromfietspark, die zich nog onverminderd voort zet, maken 't samengaan rijwiel en bromfietsverkeer op onze rij wielpaden bijzonder hinderlijk, gevaarlijk en in feite onmogelijk. Er is een categorie weggebrui kers ontstaan, die, als geheel ge nomen, kennelijk niet opgewas sen is tegen de eisen welke 't be sturen van een bromfiets aan de berijder stelt en derhalve in ab normaal hoge mate bij de ver keersongevallen is betrokken. Daarnaast is er een groep jeug dige bromfietsers, die de rust en de veiligheid opzettelijk of wel licht onbewust, verstoren, door in groepen met groot misbaar eindeloos rond te rijden of met stationair draaiende motor voort durend luidruchtig gas te geven. Hoewel de bromfietsindustrie zich strikt aan de technische snelheidsbeperking houdt, is het mogelijk de rijsnelheid van de bromfiets op te voeren en dit ge beurt ook op vrij grote schaal. Bovendien rijden er nog steeds enige honderdduizenden brom fietsen, die snelheden van 50, 60 of nog meer kilometer kunnen halen. Al met al heeft de bromfiets wel degelijk verschillende pro7 bleiujen opgeroepen, zo conclu deert de ANWB, die nog geens zins opgelost zijn. De verkeersonveiligheid In oktober 1960 hield H. M. de Koningin voor radio en televisie een toespraak, waarin zij de om vang van de verkeersongevallen en van het daaruit voortvloeien de onzegbare leed schilderde, er op wees hoe dom het is alleen op zijn rechten in het verkeer te staan en daarbij zijn plichten, die immers de rechten van ande ren zijn, na te laten. Dit woord van bezinning is voor de ANWB aanleiding in net jaarverslag een beschouwing te wijden aan de verkeersonveiligheid en aan de verkeersopvoeding. Wil deze op voeding systematisch ter hand worden genomen, dan dient te worden uitgegaan van een analy sering van tiet zo volledig uiteen lopende verkeersgedrag. Voorts dienen de publiciteitsmedia bij deze opvoeding op veel grotere schaal dan tot dusver geschiedt, te worden ingeschakeld en de AN WB zegt er van overtuigd te zijn dat zowel op de lagere als mid delbare scholen aan het verkeers- onderwijs veel meer aandacht zal moeten worden geschonken en dat de kwaliteit van liet nj-on- derricht aan aspirantbestuurders van motorrijtuigen sterk moet worden verbeterd. Aangezien dit laatste helaas voorlopig niet kan worden verwezenlijkt, oestudeer- de de Bond de mogelijkheid van een „voortgezette rij-opleiding", waarbij in een korte cursus, wel ke door gekwalificeerde instruc teurs wordt gegeven, het ver- keersinzicht en het rijpeil van de automobilist wordt verbeterd. Doch naast de mens en zijn te kortkomingen en gebreken spe len ook het voertuig en de weg 'n belangrijke en vaak zelfs een'be- slissende rol. De zorg voor een goede en bedrijfszekere toestand van het motorrijtuig behoort tot de verantwoordelijkheid van de eigenaar of bestuurder. Heeft de weggebruiker dus de plicht te trachten ongevallen te voorko men door onoplettendheid, en de kennis van de mogelijke gevaren van het verkeer, maar het voor opstellen van deze plicht mag de overheid echter nimmer van haar eigen verantwoordelijkheid af houden, zowel ten aanzien van wetgeving en -handhaving als met betrekking tot de door haar te treffen verkeerstechnische maatregelen. Dat deze maatrege len veelal onmiddellijk na tot standkoming een duidelijk aan wijsbaar gunstig resultaat heb ben ten aanzien van de verkeers veiligheid, bewijst de ANWB aan de hand van vele buitenlandse voorbeelden. De Bond acht het kennis nemen van de resultaten van verkeerstechnisch onderzoek in Amerika, Engeland en Duits land nuttig en leerzaam, doch niet voldoende. In Nederland moet men komen tot een eigen verkeersresearch van de specifiek Nederlandse verkeersomstandig heden. Reeds meer dan tien jaar heeft de ANWB telkens opnieuw de noodzaak betoogd van zulk 'n verkeerswetenschappelijk onder zoek. In 1960 wendde de Bond zich tot de Minister van Verkeer en Waterstaat met een uitvoerig schrijven over de noodzaak van een systematische en weten schappelijke studie van de ver keersonveiligheid. Het ligt nu in de verwachting, dat in 1961 de eerste stappen zullen worden ge zet tot verwezenlijking van een deel van de ANWB-voorstellen. Bewegwijzering De afdeling Bewegwijzering van de ANWB ontwikkelde in 1960 een bijzonder grote activi teit. Nieuw geplaatst Werden 251 wegwijzers, 1164 richtings- en voorrichtingsbórden, 116 padde stoelen, 58 riviernaamborden, 248 kampeerborden en 44 tele foonborden In totaal bedraagt th'ans het aantal door de ANWB langs het Nederlandse wegennet geplaatste borden circa 17.000 stuks. Speciale aandacht wordt in het jaarverslag gevestigd op de grote toename van het aantal grote, blauwe richtingsborden. Stonden er in 1959 3399, in 1960 was dat aantal toegenomen met 65 tot 5584. Bovendien hield de ANWB zich in 1960 bezig met de ontwikkeling van zeer opval lende verlichte wegwijzers, voor de doorgaande routes in de grote steden. De Quay en staatssecretaris van Hou ten (Buitenlandse Zaken) verslag uit gebracht van de besprekingen met Soekarno. Dit verslag is van regeringswege voor kennisgeving aangenomen. Van regeringswege en op het Binnenhof blijft men over het algemeen zeer ge reserveerd staan tegenover de activi teiten van dr. Rijkens c.s. Die reserve werd onlangs in de Eerste Kamer goed onder woorden gebracht door A.R.- senator Algra. Hij zei „Wie goed handelt in koffie en margarine kan onbekwaam zijn in de politiek". Dr Paul Rijkens, de leider van de groep zakenlieden die contact onder houdt met president Soekarna, zal bij premier De Quay en minister Luns protesteren tegen het officiële com mentaar van hun woordvoerders, dat de bewindslieden „zich volledig heb ben gedistancieerd van de Rijkens - activiteiten". In de groep noemt men dat bezijden de waarheid. Volgens die kringen is bij een gesprek met minis ter Luns gevraagd of hij gekant was tegen contacten van de groep met Soekarno. De bewindsman liet zich niet in negatieve zin uit, zo zegt men. De woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken onthield zich van elk commentaar op de aangekon digde protesten van dr. Rijkens. Gebleken is, dat Soekarno bij het laatste gesprek met de groepsverte- genwoordigers in Rome heeft ge vraagd om een tegenprestatie van de Nederlandse regering zelf nu hij een zekere tegemoetkomende houding had aangenomen over een eventueel con tact op officieel niveau. Bij het ge sprek tussen dr. Rijkens en dr. van Konijnenburg (onder-directeur van de KLM), met premier De Quay en staatssecretaris Van Houten (Buiten landse Zaken) is de regering gesug gereerd thans een teken van zekere welwillendheid te tonen aan Soekar no, zo verluidt - in de groep-Rij kens. TOENADERING TOT SOEKARNO BIJ DE REGERING Een aantal vooraanstaande figuren uit het Nederlandse bedrijfsleven, verenigd in de zogenaamde groep- Rijkens, meent dat officieel overleg tussen Nederland en Indonesië weer tot de mogelijkheden gaat behoren. Dr. Rijkens, oud-president-directeur van de Unilever, en zijn medestan ders hebben deze indruk opgedaan in veelvuldige, op eigen initiatief beleg de contacten met president Soekarno. Donderdag heeft dr. Rijkens op eigen verzoek aan minister-president prof. Blijf „KNAP" en zie „BETER" met Minister-president prof. De Quay heeft de groep-Rijkens laten weten dat de regering geen standpunt zal bepalen zolang mr. Luns afwezig is. Soekarno zou intussen met de groep verder willen praten. Ook hoopt men nog contact op te nemen met de chef staf van de Indonesische strijdkrach ten, generaal Nasoetion, die half juli een bezoek brengt aan Parijs, Bonn en Londen. KAMER AKKOORD MET DERDE T.H. IN ENSCHEDÉ De plannen van de regering om in Enschedé een derde technische hoge school te stichten hebben de instem ming van de meerderheid der Tweede Kamer-leden. Dit blijkt uit het voor lopig verslag over het wetsontwerp waarin deze plannen zijn neergelegd. DE ZAAK SOCRATES De officier van justitie mr. Hart suiker heeft tegen de gewezen onder directeur van de Amsterdamsche Bank T. H„ wegens verduistering in dienstbetrekking en oplichting van de Rembours- en Industriebank, een ge vangenisstraf van 2V2 jaar met af trek geëist en tegen de Socrates-di- recteur N. den B. wegens bedriege- lijke bankbreuk en oplichting van de Rembours- en Industriebank 2 jaar gevangenisstraf met aftrek. INVOERSALDO BLIJFT TOENEMEN Volgens de door het Centraal bu reau voor de statistiek samengestelde voorlopige gegevens bedroeg de waarde van de invoer in mei j.l. f 1.513 miljoen (v.m. f 1.447 mil joen), terwijl voor een waarde van f 1.255 miljoen (v.m. f 1.196 mil joen) werd uitgevoerd.De uitvoer be droeg 83 procent van de invoer (on veranderd). De invoer nam in mei 1961 ten opzichte van mei 1960 toe met f 98 miljoen of 7 pet., de uitvoer was echter vrijwel gelijk. Het dekkings percentage liep daardoor met 6 pun ten terug tot 83. Het maandgemiddelde voor de pe- Velen onzer zullen nog de gebril de, glimlachende, gebroken Hollands sprekende jongeman herinneren, die zo maar in een open auto, met zijn verloofde, onze toekomstige konin gin, het land kwam binnenrijden, dat zijn vaderland zou worden. Die ongedwongen, conventies en protocollen doorbrekende handelwij ze was reeds het symbool van de wij ze, waarop prins Bernhard zijn taak in ons land zou volvoeren. En de toen gewekte verwachtingen zijn niet be schaamd. Het lijdt geen twijfelprins Bernhard is populair. Dat is niet al tijd doorslaggevend. Het gaat er maar om hoe die populariteit verkre gen is. Prins Bernhard heeft haar niet ca deau gekregen. Hij heeft haar ver diend. Er is een prins-gemaal geweest, Albert, de echtgenoot van koningin Victoria van Engeland, die zeer grote verdiensten had en nooit populair is geworden. Het is de gelukkige vermenging van persoonlijkheid en prestatie ge weest, die aan prins Bernhard schonk wat aan prins Albert werd onthou den. Zeker niet te onderschatten is de invloed van zijn opvoeding in een gezin, dat wel zeer ver verwijderd was van de toen algemeen geldende Pruisische opvattingen. Hij is niet opgesloten geweest in het kleine vorstendom van Lippe, hij kwam reeds jong met buitenlanders in aan raking, leerde al vroeg de wereld kennen, ging na zijn studie werken op het kantoor van de IG Farben te Pa rijs Een jongeman, die, ook zonder de voorrechten van geboorte en af komst, zijn weg in de wereld wel vinden zou. Hij heeft zijn weg in de wereld gevonden... zijn weg, ook in het hart van onze vorstin en haar volk. Uit zijn keuze heeft hij de conse quenties tot het uiterste durven trekken. Dat is wel gebleken in de jaren 19%0- 1945. Wélke beslissing hij zou nemen, wélke zijn houding zou zijn, hij kon er zeker van zijn, dat de critiek hem niet gespaard zou blijven. Maar bij hem geen hinken op twee gedachten. Aan zijn beslist partij kiezen in de ze dagen, dankte hij later het grote vertrouwen, dat, op soms aandoen lijke wijze, bleek. Er is een tijd ge weest, toen na de oorlog nog niet al les in kannen en kruiken was, dat Foto: Paul Huf voor velen de laatste toevlucht was een brief aan prins Bernhard. Eén ding wist men dan alvast met zeker heid antwoord zou er komen en waar mogelijk hulp. De populariteit van prins Bern hard is stevig gegrondvest op waar dering. Mede dank zij een juiste visie van vorstin en regering op de positie van de Prins der Nederlanden, heeft zijn taak zich niet beperkt tot het leggen van eerste stenen en het door knippen van linten. Prins Bernhard was niet slechts prins, hij was ook zakenman. En voor het zaken- en bedrijfsleven toonde hij een levendige en daadwer kelijke interesse. Als reizend ambas sadeur legde, vergemakkelijkte en verstevigde hij contacten. Zijn agen da is dicht bezet en niet alleen maar met officiële festiviteiten en de spor tieve gebeurtenissen, waaraan hij zo graag als toeschouwer, maar liever nog actif delneemt. Opmerkelijk is daarbij hoe weinig de prins in de openbaarheid treedt, dat wil zeggen officieel. Nochtans is ieder er van overtuigd dat hij het druk heeft en dat hij zijn tijd goed be steedt. Zo'n goede opinie verwerft men niet gémakkelijk bij ons Neder landse volk, met z'n neiging een beet je de draak te steken met hen, die in hoogheid gezeten zijn en te vinden, dat zij het „maar makkelijk verdie nen". Zelfs in kringen, waar de waarde ring voor het gezag niet bijster hoog is, zal men niet gauw een verkeerd woord over prins Bernhard horen. Dat dankt deze koninklijke hoog heid, die hier als vreemdeling, nau welijks onze taal sprekend, kwam, aan zijn wijs inzicht in de aard van het volk, dat zijn volk worden zou. Hij won genegenheid door respect. Respect, zowel door wat hij deed, als door de manier waarop hij het deed. Hij is zo volkomen onzer één ge worden, dat zijn positie niets uitzon derlijks meer heeft. En hij is er zó jong bij gebleven, dat iedereen zegt Prins Bernhard vijftig. Is dat al weer zóó lang gele den, dat hij, met zijn prinses, in zijn Fordje Nederland binnenkwam?? Heel Nederland hoopt, dat het prins Bernhard, ónze prins, nog lang zo mag behouden. Want het is waar heid geworden wat Boutens dichtte bij het huwelijk van dit vorstelijk paar Al wat van U is, lijven w'in met U, bij Hollands huisgezin! (Nadruk verboden) riode januari - mei lag in 1961 ten opzichte van 1960 bij de invoer aan merkelijk hoger dan bij de uitvoer, n.l. bij de invoer f 165 miljoen hoger en bij de uitvoer f 63 miljoen. Het invoersaldo bedroeg sedert 't begin van het jaar f 1.318 miljoen (januari-mei 1960 f 812 miljoen). AMBONEZEN SLECHT IN INDONESIË ONTVANGEN Volgens een in Den Haag ont vangen bericht zijn de 41 Ambo- au auui. - j^asa^ÊKSW De tcho Vc\n het Zuiöen DEN BOSCH, Vughterstraat 25 TILBURG, Markt 32 BREDA, Nw. Ginnekenstraat 23

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1961 | | pagina 1