!4Ja* IwuL Jongens en meisjes TIMTUR WAALWIJK ENKELE JONGENS EN MEISJES MAC MUZZLE EN HET GEHEIM VAN DE GOUDEN D0EDDHA van 14 jaar en ouder 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 26 JUNI 1961 2 nezen, die als kwartiermakers golden voor nog 1300 anderen, aeer slecht in Indonesië ontvan gen. Zij zijn ondergebracht in een afgekeurd bedelaarskamp, krij gen haast niet te eten en krijgen geen werk omdat ze voor land verraders worden gescholden. Er zijn nog een aantal onder weg naar Indonesië. TSJOMBE IN KONGO VRIJGELATEN Men werkt aan een federatieve staat, als Gizenga mee doet Premier Tsjombe van Katanga is donderdag vrijgelaten door de centrale Kongolese regering, na twee maanden gevangen te zijn gehouden. Tsjombe maakte be kend, dat hij van plan was „on- j middellijk" naar Elisabethstad, de hoofdstad van Katanga, terug te gaan. Over de deelname van Katangese afgevaardigden aan het nationale parlement liet hij zich niet uit, maar er wordt ver wacht dat Katanga wel vertegen woordigd zal zijn. Dit was name lijk een van de voorwaarden voor de vrijlating van Tsjombe. Hij zei ook: „Wij hebben hier geen heren van de Verenigde Na- lies nodig, die in hun eigen land geen werk hadden en naar Kongo zijn gekomen om daar een baan te vinden. We hebben nu genoeg Marokkanen en Indiërs in Kongo gehad", 't sjombe deelde ook me de een nationale luchtmacht in 't leven te zullen roepen. Tsjombe verklaarde verder er in te hebben toegestemd om met zijn Kongo lese broeders samen te werken om van Kongo „een zeer groot land" te maken. NED. OPDRACHT HELPT BEL GISCHE STREEK UIT DE NOOD De Ned. regering heeft bij ze ven steengroeven in de vallei van de Ourthe-Ardennen een order geplaatst van 640.000 ton steen blokken, een opdracht die voor deze streek volgens de „Gazette de Liège" een grote opleving be tekent. WEER VRIJSPRAAK NA BEKENNEN VAN MOORD Jury-rechtspraak in België Voor de derde keer in nog geen twee weken heeft een Belgi sche jury het „onchuldig" uitge sproken in een moordproces, waarin de beklaagde heeft be kend. Woensdagmiddag heeft de rechter in de Belgische plaats Aarlen een douane-ambtenaar vrijgesproken, nadat de jury ont kennend had geantwoord op de vraag of de beklaagde die zijn daad had bekend schuldig was aan „opzettelijke levensberoving met voorbedachte rade". De twee vorige gevallen betrof fen evenals dit proces daden voortvloeiend uit liefdesverhou dingen. De douane-ambtenaar had vijf schoten gelost op een dorpsgenoot die hij verdacht van een verhouding met zijn echtge note. De schoten waren dodelijk. De „Gazet van Antwerpen" be twijfelt naar aanleiding van dit vrijspraken „of deze in gevallen van kennelijke moord met een gezonde rechtsbedeling zijn te verenigen". Het blad spreekt van „vrijspra ken aan de lopende band" en be toogt, dat men „niet zonder risico het doden van een evenmens zon der sanctie kan laten". De „Gazet van Antwerpen" meent dat „het aanwenden van de beruchte ontspanningsclausu le van artikel 71 de macht waaraan men niet kan weerstaan wel niemand zal overtuigen". „Moord wordt wel zeer goedkoop in dit land", aldus het 'blad, dat hieraan toevoegt: „In België houdt men het in tegenstelling met Nederland op het jury-sy steem voor de berechting van misdaden. Dit stelsel heeft voor- en nadelen Van de leden van de jury's en van hun gemeenschaps besef hangt het af of mettertijd de nadelen niet zwaarder zullen gaan wegen en 't debat over een justitionele hervorming niet zal worden heropend". HET WESTEN HOUDT VOET BIJ STUK INZAKE WEST- BERLIJN De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Dean Ruck, heeft donderdag op een perscon ferentie te Washington commen taar gegeven op de toestand in Berlijn. Hoewel de minister de situatie ernstig vindt, getuigde zijn rede van een onverzettelijk standpunt ten opzichte van Rus land. Het westen zal zijn ver plichtingen geheel nakomen. „De Westerse strijdkrachten bevinden zich in Berlijn met over eenkomstige rechten, die 't wes ten bij verdrag heeft gekregen. Zij zullen daar blijven om de vrij heid van de Westberlijners te be schermen", aldus minister Rusk. „Het is duidelijk", aldus Rusk, „dat de V.S. de geldigheid van geen enkele eis kunnen erkennen die er op berust hun positie te Berlijn door eenzijdige handelen teniet te doen". De minister sprak over de voeringen die vorige week woens dag te Moskou door premier Kroetsjef en andere Sovjetleiders zijn gehouden. De uitwerking van dergelijke redevoeringen kan slechts een verhoging van de internationale spanning zijn", aldus de Ameri kaanse minister van buitenland se zaken. „Het zwaartepunt van 't Ame rikaanse nationale belang is nu gelegen in onze positie in West- Berlijn en de verplichtingen, die wij tegenover de Westberlijners hebben", aldus Rusk. DJAKARTA VRAAGT LEGAAL CONTACT MET N.-GUINEA Prof. Duynstee sprak met Nasoetion In een rapport aan de regering zal de katholieke hoogleraar prof. mr. F. Duynstee een suggestie overbrengen die hij samen met de Indonesische minister van defensie Nasoetion heeft geconstrueerd voor een vermindering van de spanning over Nederlands Nieuw-Guinea. Prof. Duynstee heeft vrijdagmorgen in Parijs met Natoe- tion geconfereerd. De hoogleraar had premier De Quay en enige andere ministers van tevoren ingelicht over het doel van zijn reis. Ook dr Paul Rijkens was er van op de hoogte. Het voorstel-Nasoetion behelst le gaal contact tussen Indonesië en N.- Guinea om de Papoea's en met name de Nieuw-Guinea-Raad een indruk te gunnen van wat Djakarta voor mo gelijkheden en bedoelingen heeft rond Nieuw-Guinea. Volgens Nasoetion hebben de Papoea's bij zelfbeschik king recht op een vrije keuze over hun toekomst en met wie zij willen samenwerken. Suggestie Papoea's betrekken in overleg Prof. Duynstee deelde desgevraagd mee, dat minister Nasoetion zich een overgangsperiode voorstelt waarin een informele studiecommissie, bij voorbeeld bestaande uit een aantal Nederlanders en Indonesiërs, moge lijkheden van rechtstreeks contacten tussen Indonesië en Nieuw-Guinea kan gaan bekijken. Nasoetion wil speciaal de leden van de Nieuw- Guinea-Raad betrekken bij de uit wisseling van standpunten, aldus prof. Duynstee, die zijn missie naar Parijs „buitengewoon succesvol" noemde. FEUILLETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" DE VISSER VAN FLORIDA RICHARD POWELL 37). Na veertig minuten en zesen twintig muggensteken dreef er opnieuw geluid over het water in onze richting. Het was weer het geplof van een uitlaatpijp, maar anders dan we daar straks had den gehoord. We tuurden door 't gordijn van bladeren. Van opwin ding liep het kippevel over mijn rug. Harry's boot kroop vlak on der de oever naar de woonschuit toe. En achter hem aan gleed, wit als een geest, een jacht. Van 't jacht klonk 'n gedempte stein de stem van Chuck. „Kan ik hier door?" zei hij. „Er staat meer dan twee voet water", antwoordde Harry. „Als je vlug bent, kun je er weer uit zijn voor het getij nog verder verloopt." „Dat kan onmogelijk Chuck's stem zijn", fluisterde ik. „Da's al leen maar een grammofoonplaat om 'm verdacht te maken. Chuck is werkelijk een reuze kerel. Je zult hem wel gaan waarderen als je 'm maar eenmaal beter kent." „Arme schat", fluisterde ze te rug. „Maar als je hem niet gauw leert kennen", snauwde ik, „dan ben je een lijk voor je het weet." Ze giechelde. Een boos ver moeden sloop m'n brein binnen. „Je hebt het aldoor geweten", fluisterde ik, met afschuw in m'n stem. „Wat geweten, Andy?" „Dat Chuck een smeerlap was, Je wist, dat hij met Harry samen werkte. Je wist, dat alles wat ik je vertelde, waar was." „O, Andy, hoe kom je er bij „Je hebt me al die tijd voor de gek gehouden", snauwde ik. „Je legde het er op toe, dat ik hier rond zou blijven neuzen en daar om deed je net alsof je Chuck 'n geweldige vent vond." „Dus je vertrouwt me niet?" pruilde ze. „Ik vertrouw geen mens." „Het helpt zeker niet", vroeg ze gedwee, „als ik je mijn goede bedoelingen met mijn hand op mijn hart bezweer?" „Het uitspreken van die woor den zou zelfmoord betekenen", zei ik. „Andy, gaan we ruzie maken in MAN DOODGESCHOTEN Nederlanders plegen roofmoord in Hamburg Twee Nederlanders, Kurt W. (25) uit Amsterdam en John L. (28) uit Rotterdam hebben in het centrum van Hamburg een juwelier overvallen, de man neergeslagen en ernstig gewond en een buurman, die te hulp kwam neergeschoten. De buurman overleed korte tijd later in een ziekenhuis. Na een wilde jacht en hevige vechtpartij kon W. worden gearresteerd. De Rot terdammer, die het vuurwapen bezit, is nog voortvluchtig. CAO-METAAL GOEDGEKEURD Het college van Rijksbemiddelaars heeft vrijdag de cao voor de metaal industrie goedgekeurd. De vakraad Metaal heeft laten weten, dat de me taalindustrie - als het nodig is om ruimte te scheppen voor de compen satie van de (eventuele) huurverho ging 1962 - de cao zodanig zal verlengen, dat voldoende ruimte be schikbaar komt voor de huurcompen- satie. in Veere, op Terschelling of in Raal- te, want we zijn daar even ver van huis als achter de grens van welk land dan ook, als u begrijpt wat ik bedoel. De avonturier in ons kan overal aan zijn trekken komen, wan neer we maar met de goede geest 'en het goede hart op vakantie gaan. Een zwerftocht door het eigenlijk land levert niet minder wonderen op dan de jacht naar verre vreemde kusten en exotische badplaatsen. Onder de zingende toren van Edam kunt u even gelukkig zijn als onder de palmen van de Rivièra en stuurt u gerust een kaart van Terschelling naar uw vrien den en kennissen die zich in de zomer enige weken in Italië of Griekenland plegen op te houden. Ze zullen er misschien om lachen, maar ze we ten niet waarom ze lachen, wie weet over hun eigen desillusie en een ver langen dat altijd onvervuld is geble ven en dat misschien vlak naast de deur, in eigen land, ligt. Van harte wens ik u voor uw va kantie die goede geest 'en dat goede hart en een kaart uit Zoutelande is mij even lief als het plaatje van een badnymf uit Capri. Abonneert U op dit blad! In dit dagboekblad kan ik een week verrukkelijke zon noteren en dat is in ons land toch inderdaad iets wat wel in de krant mag. Meestal moeten we het doen met wat spaarzame zon nedagen en vandaar dan ook dat we fervente zonaanbidders zijn 'en direct met z'n allen in de tuin, op het platte dak of op het strand gaan liggen zo dra de zon zich maar even laat zien. En met de zon doemen de vakantie- visioenen op, beelden met het harde klaterende licht uit het diepe zuiden of panorama's met het zachtere, ge zeefde zonnelicht uit noordelijke lan den, maar altijd ver van huis, in de vreemde. En dat is dan meteen het typerende van de moderne vakantie mens hij moet ver van huis, hoe ver der hij gaat des te geslaagder is zijn vakantie, niet alleen voor zich zelf, maar vooral voor vrienden en beken den. Wie vandaag de dag niet kan wijzen op een vakantie aan de Itali aanse meren, aan de Costa Brava, op Mallorca of de Balkan, telt eigenlijk niet helemaal mee. Wie gaat zitten vertellen over de schoonheid van Edam, Veere of de prachtige dreven van Salland, wordt met blikken be zien die aan meewarigheid niets te wensen overlaten. Het eigen land is voor een goede en prettige vakantie besteding niet in trek en dat geldt niet alleen voor ons Nederlanders, maar evenzeer voor Duitsers, Ame rikanen, Engelsen en Fransen. Het vakantieseizoen is telkenjare eigen lijk een grote tijdelijke volksverhui zing. In Amsterdam moet men dan werkelijk zoeken naar iemand die u in het Nederlands de weg kan wijzen en het moet u niet verbazen wanneer u aan het Lago Maggiore drie of vier collega's van de zaak of een handvol buurtbewoners ontmoet. Iedereen wil ver weg, desnoods op een schoen en een slof, maar de grens moet men over, anders is het geen vakantie. Natuurlijk is dat een enorme mis vatting - hoe prettig, aantrekkelijk en heerlijk een buitenlandse vakantie ook kan zijn - want het genoegen van een vakantie wordt niet bepaald door de afstand, maar door wat men binnenin met zich meeneemt. In de vakantie wordt de avonturier in ons wakker, we stappen uit de onbekom merdheid, de beschutting en uit de eendere gang van ons gewone dage lijkse leven. Ons leven wordt anders in ritme en tempo, anders van kleur en van inhoud. We ontmoeten andere mensen, we bewegen ons in een nieu we, onbekende sfeer, in een nieuwe wereld, waarin telkens weer opnieuw de verwachting openbloeit. Dat kan natuurlijk in Lugano, in Meran, in Athene, in Granada, maar evenzeer Wanneer gij in juli a.s. de school verlaat en een keuze moet doen voor uw verdere leven, Neem dan eens contact op met: Gaarne verstrekken wij alle gewenste inlichtingen omtrent de mogelijkheden die in ons bedrijf voor U openliggen. In september a.s. vangen onze nieuwe cursussen aan in het kader van het LEERLINGEN-STELSEL, waarmede wij gedurende de afgelopen jaren het grootst mogelijke succes hadden. Het aantal reeds aangemelde leerlingen kan nog met worden uitgebreid WIJ BIEDEN ONZE LEERLINGEN Hoog loon, ook tijdens de opleidingsperiode Volledige reiskosten vergoeding Gratis bedrijfskleding Gratis warme dranken tijdens het werk en de schafttijden Opname in sociaal fonds Gelegenheid tot bezoek aan Mater Amabilisschool en Levensschool Diverse andere gunstige voorzieningen. Wij nodigen U uit eens geheel vrijblijvend te komen praten aan de fabriek. Ook de ouders zijn hierbij van harte welkom. Na een berichtje komen wij U gaarne thuis bezoeken. TIMTUR SCHOENFABRIEK N.V. Afd. Personeelszaken. 81). Eenmaal buiten, droeg de ge heimzinnige gedaante de gebon den man vliegensvlug de steeg uit en legde hem in een gereed staande auto. Vervolgens haalde hij een mes uit zijn zak en sneed met enkele halen de touwen door waarmede de vermagerde man gebonden was. Toen bevrijdde hij hem van de prop in zijn mond, ontkurkte een kleine flacon en foot de roerloze gestalte enkele ruppels cognac tussen de lippen. Gulzig dronk de van zijn boeien bevrijde gestalte de opwekkende verwarmende drank op en greep toen met bijna krachteloze hand naar de polsen van zijn vreemde bevrijder. „Wie zijt gij...?" steun de hij. „Wat wilt ge van mij? Hebt ge mij bevrijd of staat me nog meer verschrikkelijks te wachten...?" -Maar de ge heimzinnige bevrijder zei niets. Hij schoof zijn beschermeling 'n gemakkelijk kussen achter hel hoofd en ging toen zelf voor in de auto zitten. Hij startte de mo tor en binnen een paar seconden was de wagen met zijn raadsel achtige inhoud uit het gezicht verdwenen plaats van uit te vissen wat Chuck en Harry uitvoeren?" Ik kruiste mijn armen voor de borst. „Het kan me niet meer schelen wat ze doen", verklaarde ik. „Ik heb het bewijs geleverd voor het enige, wat mij interesseert. Nu was ik mijn handen verder in on schuld. Morgen vertrekken we naar Philadelphia. Begrepen?" „Dus je wilt je kans om Chuck achter de tralies te krijgen, voor bij laten gaan?" „Achter de tralies, waarvoor?" snauwde ik. „Wegens moord op ons? Hoe ook we smeren 'm op staande voet." O, Andy!" „Ja. Hou je gedekt." Ik werkte de boot onder de mangroven uit, greep een roei riem en begon zachtjes te pedde len. Arab zou het me nooit verge ven, maar het was het enige wat ik doen kon. Chuck en Harry waren druk bezig, te druk om de eventuele geluiden die wij maak ten, op te vangen. We konden niet zien, wat er op de woon schuit plaats had, en alles wat we hoorden, was 't kraken van voet stappen op de planken van het dek. Het had er veel van weg of Chuck en Harry voortdurend tus sen het jacht en de woonschuit heen en weer liepen. Misschien droegen ze het een of ander over. We peddelden langs de oever in de richting van Matanzas Pass en hadden nog slechts een paar honderd meter afgelegd, toen ik 't geluid van een uitlaat hoorde. Het klonk als de motor van het jacht. Ik was er van overtuigd, dat zij, zodra hun eigen motor draaide, de onze niet konden ho ren, dus gaf ik gas. Het was nog geen halve mijl naar Matanzas Pass en een paar minuten later schoven we reeds langs de stei ger. Door de eb bevond zich de waterspiegel drie voet beneden 't plankier. Ik klom naar boven en vroeg Arab, mij de vanglijn toe te gooien. „Waarvoor?" zei ze. Het getij trok de boot van de steiger weg. „Om je een zwempartij te be sparen", zei ik. „Maar, Andy, ik moet de boot toch naar huis brengen." „Die blijft vannacht hier." „Dat kan ik met oom's boot niet doen. Als Harry 'm herkent en los maakt, dan kost het ons vijf- of zeshonderd dollar." Ik haalde zwaar adem. „Als Harry jou herkent", zei ik, „kost het me een vrouw." Hij kan me toch niet inhalen. Deze boot haalt twintig mijl per uur. Als de zijne het tot twaaif brengt, is het veel. Ik ga nu di rect het kanaal in, dan ben ik binnen een uur thuis." De boot dreef weg in 't donker. Ik hoorde de motor aanslaan. „Ik verbied het je!" riep ik. De motor blafte. „Wat..', zei... je?" riep Arab terug. „Ik verbied het je!" brulde ik, mijn longen bijna binnenstebui ten kerend. Boven het geraas van de motor zong een heldere stem: „Dank je schat! Jij ook 'n goe de reis." Golven krulden tegen 't paalwerk en 'n groenachtig glan zende streep kielzog verloor zich in de richting van de vaargeul. Ik gaf een boze schop tegen de meerpaal en hinkte toen op mijn andere voet naar de wagen. In de kroeg brandden de lichten nog en binnen lispelde de grammofoon iets over verloren liefde. Ik dacht aan mijn vijftig pop en had veel lust in het voorbijgaan ook een schop tegen de muur te geven, maar ik had geen tenen meer te missen. Ik stapte in de wagen en startte. HOOFDSTUK IX Arab neemt 'n boot op sleeptouw Gedurende de eerste mijl speur de ik aandachtig langs de linker zijde van de weg, in de hoop ach ter de weelderige groene planten- wirwar de woonschuit te ontdek ken. Maar hoewel ik 'n paar maal het water van de kreek zag glin steren, was 't geluk niet met mij. Toen ik naderbij kwam, zag ik op de tweede verdieping van ons huis een paar verlichte ramen. Ik ging naar binnen en nam pools hoogte. Georgia en Sherry zaten in Sherry's logeerkamer en Geor gia leerde Sherry een kaartspelle tje. Toen ik de kamer binnentrad staarde Sherry me aan, alsof ik onder haar bed gezeten had om haar aan 't schrikken te brengen en Georgia's blik was niet veel anders. „Ik zie dat je in het water hebt gelegen", zei Georgia. „Heerlijk fris op zo'n warme avond", zei ik. „Zwem je altijd met je kleren aan?" „Sjonge" deed ik bewonderend, „u bent werkelijk een detective, miss Wood. Mag ik uw handteke ning?" (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1961 | | pagina 2