!4Ja*
IwuL
Jongens en meisjes
TIMTUR
WAALWIJK
ENKELE JONGENS EN MEISJES
MAC MUZZLE EN HET GEHEIM VAN DE GOUDEN D0EDDHA
van 14 jaar en ouder
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 26 JUNI 1961
2
nezen, die als kwartiermakers
golden voor nog 1300 anderen,
aeer slecht in Indonesië ontvan
gen. Zij zijn ondergebracht in een
afgekeurd bedelaarskamp, krij
gen haast niet te eten en krijgen
geen werk omdat ze voor land
verraders worden gescholden.
Er zijn nog een aantal onder
weg naar Indonesië.
TSJOMBE IN KONGO
VRIJGELATEN
Men werkt aan een federatieve
staat, als Gizenga mee doet
Premier Tsjombe van Katanga
is donderdag vrijgelaten door de
centrale Kongolese regering, na
twee maanden gevangen te zijn
gehouden. Tsjombe maakte be
kend, dat hij van plan was „on- j
middellijk" naar Elisabethstad,
de hoofdstad van Katanga, terug
te gaan. Over de deelname van
Katangese afgevaardigden aan
het nationale parlement liet hij
zich niet uit, maar er wordt ver
wacht dat Katanga wel vertegen
woordigd zal zijn. Dit was name
lijk een van de voorwaarden voor
de vrijlating van Tsjombe.
Hij zei ook: „Wij hebben hier
geen heren van de Verenigde Na-
lies nodig, die in hun eigen land
geen werk hadden en naar Kongo
zijn gekomen om daar een baan
te vinden. We hebben nu genoeg
Marokkanen en Indiërs in Kongo
gehad", 't sjombe deelde ook me
de een nationale luchtmacht in 't
leven te zullen roepen. Tsjombe
verklaarde verder er in te hebben
toegestemd om met zijn Kongo
lese broeders samen te werken
om van Kongo „een zeer groot
land" te maken.
NED. OPDRACHT HELPT BEL
GISCHE STREEK UIT DE NOOD
De Ned. regering heeft bij ze
ven steengroeven in de vallei van
de Ourthe-Ardennen een order
geplaatst van 640.000 ton steen
blokken, een opdracht die voor
deze streek volgens de „Gazette
de Liège" een grote opleving be
tekent.
WEER VRIJSPRAAK NA
BEKENNEN VAN MOORD
Jury-rechtspraak in België
Voor de derde keer in nog
geen twee weken heeft een Belgi
sche jury het „onchuldig" uitge
sproken in een moordproces,
waarin de beklaagde heeft be
kend. Woensdagmiddag heeft de
rechter in de Belgische plaats
Aarlen een douane-ambtenaar
vrijgesproken, nadat de jury ont
kennend had geantwoord op de
vraag of de beklaagde die zijn
daad had bekend schuldig was
aan „opzettelijke levensberoving
met voorbedachte rade".
De twee vorige gevallen betrof
fen evenals dit proces daden
voortvloeiend uit liefdesverhou
dingen. De douane-ambtenaar
had vijf schoten gelost op een
dorpsgenoot die hij verdacht van
een verhouding met zijn echtge
note. De schoten waren dodelijk.
De „Gazet van Antwerpen" be
twijfelt naar aanleiding van dit
vrijspraken „of deze in gevallen
van kennelijke moord met een
gezonde rechtsbedeling zijn te
verenigen".
Het blad spreekt van „vrijspra
ken aan de lopende band" en be
toogt, dat men „niet zonder risico
het doden van een evenmens zon
der sanctie kan laten".
De „Gazet van Antwerpen"
meent dat „het aanwenden van
de beruchte ontspanningsclausu
le van artikel 71 de macht
waaraan men niet kan weerstaan
wel niemand zal overtuigen".
„Moord wordt wel zeer goedkoop
in dit land", aldus het 'blad, dat
hieraan toevoegt: „In België
houdt men het in tegenstelling
met Nederland op het jury-sy
steem voor de berechting van
misdaden. Dit stelsel heeft voor-
en nadelen Van de leden van de
jury's en van hun gemeenschaps
besef hangt het af of mettertijd
de nadelen niet zwaarder zullen
gaan wegen en 't debat over een
justitionele hervorming niet zal
worden heropend".
HET WESTEN HOUDT VOET
BIJ STUK INZAKE WEST-
BERLIJN
De Amerikaanse minister van
Buitenlandse Zaken Dean Ruck,
heeft donderdag op een perscon
ferentie te Washington commen
taar gegeven op de toestand in
Berlijn. Hoewel de minister de
situatie ernstig vindt, getuigde
zijn rede van een onverzettelijk
standpunt ten opzichte van Rus
land. Het westen zal zijn ver
plichtingen geheel nakomen.
„De Westerse strijdkrachten
bevinden zich in Berlijn met over
eenkomstige rechten, die 't wes
ten bij verdrag heeft gekregen.
Zij zullen daar blijven om de vrij
heid van de Westberlijners te be
schermen", aldus minister Rusk.
„Het is duidelijk", aldus Rusk,
„dat de V.S. de geldigheid van
geen enkele eis kunnen erkennen
die er op berust hun positie te
Berlijn door eenzijdige handelen
teniet te doen".
De minister sprak over de
voeringen die vorige week woens
dag te Moskou door premier
Kroetsjef en andere Sovjetleiders
zijn gehouden.
De uitwerking van dergelijke
redevoeringen kan slechts een
verhoging van de internationale
spanning zijn", aldus de Ameri
kaanse minister van buitenland
se zaken.
„Het zwaartepunt van 't Ame
rikaanse nationale belang is nu
gelegen in onze positie in West-
Berlijn en de verplichtingen, die
wij tegenover de Westberlijners
hebben", aldus Rusk.
DJAKARTA VRAAGT LEGAAL
CONTACT MET N.-GUINEA
Prof. Duynstee sprak met Nasoetion
In een rapport aan de regering zal
de katholieke hoogleraar prof. mr. F.
Duynstee een suggestie overbrengen
die hij samen met de Indonesische
minister van defensie Nasoetion heeft
geconstrueerd voor een vermindering
van de spanning over Nederlands
Nieuw-Guinea. Prof. Duynstee heeft
vrijdagmorgen in Parijs met Natoe-
tion geconfereerd. De hoogleraar had
premier De Quay en enige andere
ministers van tevoren ingelicht over
het doel van zijn reis. Ook dr Paul
Rijkens was er van op de hoogte.
Het voorstel-Nasoetion behelst le
gaal contact tussen Indonesië en N.-
Guinea om de Papoea's en met name
de Nieuw-Guinea-Raad een indruk
te gunnen van wat Djakarta voor mo
gelijkheden en bedoelingen heeft rond
Nieuw-Guinea. Volgens Nasoetion
hebben de Papoea's bij zelfbeschik
king recht op een vrije keuze over
hun toekomst en met wie zij willen
samenwerken.
Suggestie
Papoea's betrekken in overleg
Prof. Duynstee deelde desgevraagd
mee, dat minister Nasoetion zich een
overgangsperiode voorstelt waarin
een informele studiecommissie, bij
voorbeeld bestaande uit een aantal
Nederlanders en Indonesiërs, moge
lijkheden van rechtstreeks contacten
tussen Indonesië en Nieuw-Guinea
kan gaan bekijken. Nasoetion wil
speciaal de leden van de Nieuw-
Guinea-Raad betrekken bij de uit
wisseling van standpunten, aldus
prof. Duynstee, die zijn missie naar
Parijs „buitengewoon succesvol"
noemde.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
DE VISSER VAN
FLORIDA
RICHARD POWELL
37).
Na veertig minuten en zesen
twintig muggensteken dreef er
opnieuw geluid over het water in
onze richting. Het was weer het
geplof van een uitlaatpijp, maar
anders dan we daar straks had
den gehoord. We tuurden door 't
gordijn van bladeren. Van opwin
ding liep het kippevel over mijn
rug. Harry's boot kroop vlak on
der de oever naar de woonschuit
toe. En achter hem aan gleed, wit
als een geest, een jacht.
Van 't jacht klonk 'n gedempte
stein de stem van Chuck. „Kan
ik hier door?" zei hij.
„Er staat meer dan twee voet
water", antwoordde Harry. „Als
je vlug bent, kun je er weer uit
zijn voor het getij nog verder
verloopt."
„Dat kan onmogelijk Chuck's
stem zijn", fluisterde ik. „Da's al
leen maar een grammofoonplaat
om 'm verdacht te maken. Chuck
is werkelijk een reuze kerel. Je
zult hem wel gaan waarderen als
je 'm maar eenmaal beter kent."
„Arme schat", fluisterde ze te
rug.
„Maar als je hem niet gauw
leert kennen", snauwde ik, „dan
ben je een lijk voor je het weet."
Ze giechelde. Een boos ver
moeden sloop m'n brein binnen.
„Je hebt het aldoor geweten",
fluisterde ik, met afschuw in m'n
stem.
„Wat geweten, Andy?"
„Dat Chuck een smeerlap was,
Je wist, dat hij met Harry samen
werkte. Je wist, dat alles wat ik
je vertelde, waar was."
„O, Andy, hoe kom je er bij
„Je hebt me al die tijd voor de
gek gehouden", snauwde ik. „Je
legde het er op toe, dat ik hier
rond zou blijven neuzen en daar
om deed je net alsof je Chuck 'n
geweldige vent vond."
„Dus je vertrouwt me niet?"
pruilde ze.
„Ik vertrouw geen mens."
„Het helpt zeker niet", vroeg
ze gedwee, „als ik je mijn goede
bedoelingen met mijn hand op
mijn hart bezweer?"
„Het uitspreken van die woor
den zou zelfmoord betekenen",
zei ik.
„Andy, gaan we ruzie maken in
MAN DOODGESCHOTEN
Nederlanders plegen roofmoord
in Hamburg
Twee Nederlanders, Kurt W. (25)
uit Amsterdam en John L. (28) uit
Rotterdam hebben in het centrum van
Hamburg een juwelier overvallen, de
man neergeslagen en ernstig gewond
en een buurman, die te hulp kwam
neergeschoten. De buurman overleed
korte tijd later in een ziekenhuis. Na
een wilde jacht en hevige vechtpartij
kon W. worden gearresteerd. De Rot
terdammer, die het vuurwapen bezit,
is nog voortvluchtig.
CAO-METAAL
GOEDGEKEURD
Het college van Rijksbemiddelaars
heeft vrijdag de cao voor de metaal
industrie goedgekeurd. De vakraad
Metaal heeft laten weten, dat de me
taalindustrie - als het nodig is om
ruimte te scheppen voor de compen
satie van de (eventuele) huurverho
ging 1962 - de cao zodanig zal
verlengen, dat voldoende ruimte be
schikbaar komt voor de huurcompen-
satie.
in Veere, op Terschelling of in Raal-
te, want we zijn daar even ver van
huis als achter de grens van welk
land dan ook, als u begrijpt wat ik
bedoel. De avonturier in ons kan
overal aan zijn trekken komen, wan
neer we maar met de goede geest 'en
het goede hart op vakantie gaan. Een
zwerftocht door het eigenlijk land
levert niet minder wonderen op dan
de jacht naar verre vreemde kusten
en exotische badplaatsen. Onder de
zingende toren van Edam kunt u even
gelukkig zijn als onder de palmen
van de Rivièra en stuurt u gerust een
kaart van Terschelling naar uw vrien
den en kennissen die zich in de zomer
enige weken in Italië of Griekenland
plegen op te houden. Ze zullen
er misschien om lachen, maar ze we
ten niet waarom ze lachen, wie weet
over hun eigen desillusie en een ver
langen dat altijd onvervuld is geble
ven en dat misschien vlak naast de
deur, in eigen land, ligt.
Van harte wens ik u voor uw va
kantie die goede geest 'en dat goede
hart en een kaart uit Zoutelande is
mij even lief als het plaatje van een
badnymf uit Capri.
Abonneert U
op dit blad!
In dit dagboekblad kan ik een week
verrukkelijke zon noteren en dat is
in ons land toch inderdaad iets wat
wel in de krant mag. Meestal moeten
we het doen met wat spaarzame zon
nedagen en vandaar dan ook dat we
fervente zonaanbidders zijn 'en direct
met z'n allen in de tuin, op het platte
dak of op het strand gaan liggen zo
dra de zon zich maar even laat zien.
En met de zon doemen de vakantie-
visioenen op, beelden met het harde
klaterende licht uit het diepe zuiden
of panorama's met het zachtere, ge
zeefde zonnelicht uit noordelijke lan
den, maar altijd ver van huis, in de
vreemde. En dat is dan meteen het
typerende van de moderne vakantie
mens hij moet ver van huis, hoe ver
der hij gaat des te geslaagder is zijn
vakantie, niet alleen voor zich zelf,
maar vooral voor vrienden en beken
den. Wie vandaag de dag niet kan
wijzen op een vakantie aan de Itali
aanse meren, aan de Costa Brava, op
Mallorca of de Balkan, telt eigenlijk
niet helemaal mee. Wie gaat zitten
vertellen over de schoonheid van
Edam, Veere of de prachtige dreven
van Salland, wordt met blikken be
zien die aan meewarigheid niets te
wensen overlaten. Het eigen land is
voor een goede en prettige vakantie
besteding niet in trek en dat geldt
niet alleen voor ons Nederlanders,
maar evenzeer voor Duitsers, Ame
rikanen, Engelsen en Fransen. Het
vakantieseizoen is telkenjare eigen
lijk een grote tijdelijke volksverhui
zing. In Amsterdam moet men dan
werkelijk zoeken naar iemand die u
in het Nederlands de weg kan wijzen
en het moet u niet verbazen wanneer
u aan het Lago Maggiore drie of vier
collega's van de zaak of een handvol
buurtbewoners ontmoet. Iedereen wil
ver weg, desnoods op een schoen en
een slof, maar de grens moet men
over, anders is het geen vakantie.
Natuurlijk is dat een enorme mis
vatting - hoe prettig, aantrekkelijk
en heerlijk een buitenlandse vakantie
ook kan zijn - want het genoegen
van een vakantie wordt niet bepaald
door de afstand, maar door wat men
binnenin met zich meeneemt. In de
vakantie wordt de avonturier in ons
wakker, we stappen uit de onbekom
merdheid, de beschutting en uit de
eendere gang van ons gewone dage
lijkse leven. Ons leven wordt anders
in ritme en tempo, anders van kleur
en van inhoud. We ontmoeten andere
mensen, we bewegen ons in een nieu
we, onbekende sfeer, in een nieuwe
wereld, waarin telkens weer opnieuw
de verwachting openbloeit. Dat kan
natuurlijk in Lugano, in Meran, in
Athene, in Granada, maar evenzeer
Wanneer gij in juli a.s. de school verlaat en een keuze moet doen
voor uw verdere leven,
Neem dan eens contact op met:
Gaarne verstrekken wij alle gewenste inlichtingen omtrent de mogelijkheden die
in ons bedrijf voor U openliggen.
In september a.s. vangen onze nieuwe cursussen aan in het kader van het
LEERLINGEN-STELSEL, waarmede wij gedurende de afgelopen jaren het grootst
mogelijke succes hadden.
Het aantal reeds aangemelde leerlingen kan nog met
worden uitgebreid
WIJ BIEDEN ONZE LEERLINGEN
Hoog loon, ook tijdens de opleidingsperiode
Volledige reiskosten vergoeding
Gratis bedrijfskleding
Gratis warme dranken tijdens het werk en de schafttijden
Opname in sociaal fonds
Gelegenheid tot bezoek aan Mater Amabilisschool en Levensschool
Diverse andere gunstige voorzieningen.
Wij nodigen U uit eens geheel vrijblijvend te komen praten aan de fabriek.
Ook de ouders zijn hierbij van harte welkom.
Na een berichtje komen wij U gaarne thuis bezoeken.
TIMTUR SCHOENFABRIEK N.V.
Afd. Personeelszaken.
81).
Eenmaal buiten, droeg de ge
heimzinnige gedaante de gebon
den man vliegensvlug de steeg
uit en legde hem in een gereed
staande auto. Vervolgens haalde
hij een mes uit zijn zak en sneed
met enkele halen de touwen door
waarmede de vermagerde man
gebonden was. Toen bevrijdde hij
hem van de prop in zijn mond,
ontkurkte een kleine flacon en
foot de roerloze gestalte enkele
ruppels cognac tussen de lippen.
Gulzig dronk de van zijn boeien
bevrijde gestalte de opwekkende
verwarmende drank op en greep
toen met bijna krachteloze hand
naar de polsen van zijn vreemde
bevrijder. „Wie zijt gij...?" steun
de hij. „Wat wilt ge van mij?
Hebt ge mij bevrijd of staat me
nog meer verschrikkelijks te
wachten...?" -Maar de ge
heimzinnige bevrijder zei niets.
Hij schoof zijn beschermeling 'n
gemakkelijk kussen achter hel
hoofd en ging toen zelf voor in
de auto zitten. Hij startte de mo
tor en binnen een paar seconden
was de wagen met zijn raadsel
achtige inhoud uit het gezicht
verdwenen
plaats van uit te vissen wat
Chuck en Harry uitvoeren?"
Ik kruiste mijn armen voor de
borst.
„Het kan me niet meer schelen
wat ze doen", verklaarde ik. „Ik
heb het bewijs geleverd voor het
enige, wat mij interesseert. Nu
was ik mijn handen verder in on
schuld. Morgen vertrekken we
naar Philadelphia. Begrepen?"
„Dus je wilt je kans om Chuck
achter de tralies te krijgen, voor
bij laten gaan?"
„Achter de tralies, waarvoor?"
snauwde ik. „Wegens moord op
ons? Hoe ook we smeren 'm
op staande voet."
O, Andy!"
„Ja. Hou je gedekt."
Ik werkte de boot onder de
mangroven uit, greep een roei
riem en begon zachtjes te pedde
len. Arab zou het me nooit verge
ven, maar het was het enige wat
ik doen kon. Chuck en Harry
waren druk bezig, te druk om de
eventuele geluiden die wij maak
ten, op te vangen. We konden
niet zien, wat er op de woon
schuit plaats had, en alles wat we
hoorden, was 't kraken van voet
stappen op de planken van het
dek. Het had er veel van weg of
Chuck en Harry voortdurend tus
sen het jacht en de woonschuit
heen en weer liepen. Misschien
droegen ze het een of ander over.
We peddelden langs de oever
in de richting van Matanzas Pass
en hadden nog slechts een paar
honderd meter afgelegd, toen ik
't geluid van een uitlaat hoorde.
Het klonk als de motor van het
jacht. Ik was er van overtuigd,
dat zij, zodra hun eigen motor
draaide, de onze niet konden ho
ren, dus gaf ik gas. Het was nog
geen halve mijl naar Matanzas
Pass en een paar minuten later
schoven we reeds langs de stei
ger. Door de eb bevond zich de
waterspiegel drie voet beneden 't
plankier. Ik klom naar boven en
vroeg Arab, mij de vanglijn toe
te gooien.
„Waarvoor?" zei ze.
Het getij trok de boot van de
steiger weg.
„Om je een zwempartij te be
sparen", zei ik.
„Maar, Andy, ik moet de boot
toch naar huis brengen."
„Die blijft vannacht hier."
„Dat kan ik met oom's boot
niet doen. Als Harry 'm herkent
en los maakt, dan kost het ons
vijf- of zeshonderd dollar."
Ik haalde zwaar adem.
„Als Harry jou herkent", zei
ik, „kost het me een vrouw."
Hij kan me toch niet inhalen.
Deze boot haalt twintig mijl per
uur. Als de zijne het tot twaaif
brengt, is het veel. Ik ga nu di
rect het kanaal in, dan ben ik
binnen een uur thuis."
De boot dreef weg in 't donker.
Ik hoorde de motor aanslaan.
„Ik verbied het je!" riep ik.
De motor blafte.
„Wat..', zei... je?" riep Arab
terug.
„Ik verbied het je!" brulde ik,
mijn longen bijna binnenstebui
ten kerend.
Boven het geraas van de motor
zong een heldere stem:
„Dank je schat! Jij ook 'n goe
de reis." Golven krulden tegen 't
paalwerk en 'n groenachtig glan
zende streep kielzog verloor zich
in de richting van de vaargeul.
Ik gaf een boze schop tegen de
meerpaal en hinkte toen op mijn
andere voet naar de wagen. In de
kroeg brandden de lichten nog en
binnen lispelde de grammofoon
iets over verloren liefde. Ik dacht
aan mijn vijftig pop en had veel
lust in het voorbijgaan ook een
schop tegen de muur te geven,
maar ik had geen tenen meer te
missen. Ik stapte in de wagen en
startte.
HOOFDSTUK IX
Arab neemt 'n boot op sleeptouw
Gedurende de eerste mijl speur
de ik aandachtig langs de linker
zijde van de weg, in de hoop ach
ter de weelderige groene planten-
wirwar de woonschuit te ontdek
ken. Maar hoewel ik 'n paar maal
het water van de kreek zag glin
steren, was 't geluk niet met mij.
Toen ik naderbij kwam, zag ik
op de tweede verdieping van ons
huis een paar verlichte ramen. Ik
ging naar binnen en nam pools
hoogte. Georgia en Sherry zaten
in Sherry's logeerkamer en Geor
gia leerde Sherry een kaartspelle
tje. Toen ik de kamer binnentrad
staarde Sherry me aan, alsof ik
onder haar bed gezeten had om
haar aan 't schrikken te brengen
en Georgia's blik was niet veel
anders.
„Ik zie dat je in het water hebt
gelegen", zei Georgia.
„Heerlijk fris op zo'n warme
avond", zei ik.
„Zwem je altijd met je kleren
aan?"
„Sjonge" deed ik bewonderend,
„u bent werkelijk een detective,
miss Wood. Mag ik uw handteke
ning?" (Wordt vervolgd)