FILMJOURNAAL Luxor JpCLl ffiuün Misis Sacrum mannelijk en vrouwelijk personeel Bakelietpersers jeugdige werkkrachten MAC MIZZLE EN HET GEHEIM VAN DE G0IDEN B0EDDI m|G TRIMBACH GERO- KELTUM cassettes 6 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 14 JULI 1961 „EDDIE IN VUUR EN VLAM" U begrijpt natuurlijk wel dat met deze Eddie ons aller vriend Eddie Constantine bedoeld wordt, de held van talloze whisky-, re volver- en kusavonturen, waaruit hij telkens weer zonder lichamer lijke of geestelijke schade terug keert tot de gewone dingen des dagelijksen levens. Overal waar Eddie verschijnt, is het heibel geblazen en ook dit maal worden er weer zeer harde noten gekraakt. We zien hem dit maal als geheim agent, waaruit dan natuurlijk volgt dat zekere duistere elementen veel meer prijs stellen op een dode Eddie dan op een levende en tramme lant veroorzakende Eddie. Dat deze elementen hun zin niet krij gen, ligt op de eerste plaats aan Eddie's spreekwoordelijke han digheid en koelbloedigheid, maar ook voor een belangrijk deel aan de morele steun welke een zeer schone blondine in de persoon van Barbara Laage hem schenkt. De valstrikken volgen elkaar op als belasting-aanslagbiljetten en Eddie heeft het menigmaal bij zonder benauwd, maar wie zal 't van Eddie kunnen winnen? Een lekkere, pittige knokfilm, waar men echt van opknapt. Van vrijdag tot en met zondag. Toegang 14 jaar. „LA VERTE MOISSON" (Onrijpe Oogst) Twee dagen slechts voor deze eminente f ranse film, waaraan 'n authentieke gebeurtenis uit de tweede wereldoorlog ten grond slag ligt. Het is geüeurd in een klein f rans stadje. De haat tegen de bezetter wordt bij de leerlin gen voor de eerste maal bewust opgewekt, wanneer de Duitsers een feestje van enkele jongelui verstoren. Het is een strovuur, maar ook dat kan brand veroor zaken en zo wordt jeugdige bal dadigheid een fel en bewust ver zet. Een bijzonder knap en aangrij pend filmverhaal, dat wij u gaar ne aanbevelen. Maandag en woensdag. Toegang ld jaar. „FLITSENDE DEGENS" Avontuurlijk, kleurrijk, span nend en romantisch is dit pittige filmverhaal uit het woelige En geland van de 17e eeuw, toen de strijd tussen de Royalisten, die de jonge Charles Stuart op de troon wilden zien, en de aanhan gers van Cromwell in alle hevig heid woedde. Stuart is op de vlucht en zijn vrienden willen hem naar Frankrijk laten uitwij ken, maar Cromwell is een gena deloos achtervolger. Dank zij Graaf Dawlish, een van Stuarts trouwste en meest gevreesde vol gelingen, kan de jonge koning ten slotte toch de boot naar Frankrijk bereiken, maar voor 't zover is, zijn we getuige geweest van veel spectaculaire en span nende gebeurtenissen. Zondagmiddag 3 uur. Toegang 14 jaar. „MAG IK DEZE DANS VAN U De B.B.-rage mag dan niet zo groot meer zijn als voorheen, on deugende en haar vrouwelijke kwaliteiten goed kennende en uitbuitende Brigitte is nog altijd een meisje dat hele volksstam men tegelijk naar de bioscoop kan trekken. En ditmaal gaan we graag mee, want „Mag ik deze dans van U is pittig, onder houdend en humoristisch. Als dochter van een rijke industrieel zien we B.B. ditmaal trouwen met een tandarts (Henri Vidal), hoe wel haar pa helemaal niet dol is op tandartsen. Met een vrouw als B.B. krijg je natuurlijk wel eens een fikse ruzie en in dit geval heeft het tot gevolg dat beide echtgenoten boos het huis uitlo pen. De tandarts komt daarbij in contact met de geraffineerde ei genares van 'n dansschool (Dawn Addams). Met de daaruit voort vloeiende kompromitterende fo to's tracht zij de tandarts af te zetten, maar deze is uiteraard niet op z'n mondje gevallen en zegt de „dame" flink de waar heid. Maar als het leven van deze juffrouw dan een voortijdig en gewelddadig einde vindt, valt de verdenking natuurlijk op de tandarts. Dan komt B.B. in het geweer en tracht de moordenaar op te sporen. Ze bijt flink van zich af, maar heeft uiteindelijk toch de politie nodig om de juiste persoon aan de beul over te le veren. Een amusante film met hier en daar wat vrolijke ondeugd. Van vrijdag tot en met zondag. Toegang 18 jaar. „REVOLVERDAMP IN TUCSON" De levens van twee broers in deze western lopen wel heel ver uiteen. De oen wordt leider van een bende bandieten, de ander brengt het tot 't eerzame beroep van sheriff. Na de nodige strub belingen tussen hen keert de ban dietenleider echter toch weer op het rechte pad terug en behoort de oude vete tussen de beide broers weer tot het verleden. Maandag en woensdag. Toegang 14 jaar. Wieler-echo's Door Ad Vingerhoets Voor de Eerste Grote Prijs van Burcht gingen 75 deelnemers van start. De actiefste man was Hen ri Schaerlaeckens en de geluk kigste werd Tuur De Cabooter. Piet van Hees spande zich in de laatste kilometers nog geweldig in om uit de greep van het pelo ton te blijven, maar de man uit Hoogerheide krijgt na de succes sen van de laatste weken geen meter vrijheid meer. Met liefst 60 man begon men aan de eind sprint. De jury slaagde er in om 8 man te klasseren, de rest werd ex aequo op de negende plaats gezet. 1 Tuur de Cabooter; 2 Wil ly Raes; 3 Joop van der Putten; 9 ex aequo o.m. Piet van Hees, Jos Hinsen, Ab v. Egmond, Theo Sijthoff, Jo de Roo, Jac. van den Klundert, Michel Stolker. Wim van Est reed in Koersel- Stal gedurende 50 km. alleen op kop met meer dan 2 minuten voorsprong. Hoe het peloton ook te keer ging, de winnaar van Bordeaux-Parijs wenste niet te bukken. In de eindfase kreeg „IJzeren Willem" een defect stuur en moest noodgedwongen de strijd staken. De overwlin- ningsbloemen gingen naar Gil bert De Smedt. Martin van den Borgh en Antoon Bergmans wer den ex aequo op de 12e plaats gezet. o Cees van Amsterdam, Fons Steuten, Leo Coehorst (Tilburg) en André Rekers zijn overgegaan naar de onafhankelij kenzij vor men de voorhoede van de groep jongeren, die ieder jaar na de Tour de France naar de hoogste categorie overstappen. De aan vulling is broodnodig, er zijn dit seizoen heel wat beroepsrenners die met hun sport gebroken heb ben. De belangrijkste zijn Leo van der Pluijm, Piet van den Bre- kel, Frans Hofmans, Cees van den Borst, Arie van Wetten en Bram van Sluijs. o Jan Rol uit Alkmaar werd win naar van de nieuwe semi-klassie- ker Ster van Zwolle over 180 km. Rol, die dit voorjaar na drie ja ren non-actief weer op de race fiets klom, versloeg in de eind sprint zijn medevluchter Gerrit Wesseling. In Belgische amateurscoursen is onze landgenoot Raf Ghijsel 'n moeilijk teHdoppen tegenstander. Ghijsel heeft dit seizoen reeds ne gen maal het ererondje afgelegd. IK VECHT VOOR WAARHEID; NIET VOOR MIJN LEVEN „Ik vecht niet voor mijn hoofd of voor mijn hals, maar ik sta erop, dat de onwaarheden, die in vijftien jaar rondom mij zijn gevormd, worden weggenomen", verklaarde Eichmann - bleek en doodmoe dinsdag in de rechtszaal te Jeruzalem, waar openbare aanklager Hausner hem op nieuw fel van alle zijden aanviel en hem herhaaldelijk voor leugenaar uit maakte. Eichmann verdedigde gisteren zijn plan om een Joodse staat te stichten in een woest en verlaten gebied bij de Poolse stad Nisko; hij was er enthou siast voor geweest. „Ik geloof, dat al uw gepraat over een Joodse staat één grote leugen is", was Hausners reac tie. Eichmann ging kaarsrecht staan en zei met vertrokken gezicht: „Mag ik misschien opmerken, dat oprecht heid één van de weinige kwaliteiten is, die het lot mij geschonken heeft. Ik vecht hier niet voor mijn leven, maar tracht het net van onwaarheden rond mijn persoon te ontwarren". DOCHTERTJE MISHANDELD Eis: Vijf jaar gevangenisstraf De officier van justitie bij de Rot terdamse rechtbank heeft dinsdag te gen de 21-jarige fabrieksarbeider A. P. uit de Maasstad vijf jaar gevange nisstraf geëist wegens mishandeling van zijn dochtertje. met en zonder zon ei en zonde PIGMA-DERM Verdachte, die een hekel had aan zijn driejarig dochtertje Elly, had op een middag toen zijn vrouw niet thuis was het kind met een bloot buikje twee a drie cm voor een fel brandende oliekachel gezet. De hitte was zo hevig, dat hij die niet aan zijn handen kon verdragen en het meisje gauw losliet. Vlak daarna had hij zich ongeveer een kwartier uit de ka mer verwijderd. Bij terugkomst stond het meisje, dat doodsbang voor hem was, nog op dezelfde plaats. Hevig transpirerend, het hoofdje lusteloos naar beneden. Ze huilde niet. Toen de moeder later thuiskwam zei Elly: „Pappa au", en klaagde over buikpijn. Het bleek dat ze daar een tweedegraads brandwond van 10 cm had. Verdachte zei, dat dit niet zijn be doeling was geweest. „Ik heb er niet aan gedacht wat de gevolgen konden wezen". De president wees erop, dat hij het kind al die drie jaar eigenlijk zo be handeld had. Regelmatig had ze blau we plekken en wondjes. Vorige win ter had „pappa" haar beide handjes op de hete kachel gelegd. De bewuste middag had hij haar gezichtje met een kam en borstel bewerkt. Wegens mishandeling van zijn vrouw is P. eens veroordeeld. De proeftijd van zijn straf was nog niet afgelopen. In het psychiatrisch rapport werd gesproken van een driftpsychopaat, in verminderde mate toerekeningsvat baar. Geadviseerd werd hem een lan ge onvoorwaardelijke straf op te leg gen, met een voorwaardelijke terbe schikkingstelling van de regering. en STASSAR Waalwijk JONGEN VERDRONKEN De 14-jarige Hans van Dullmen uit Ammerzoden is dinsdagmiddag in het gemeentelijk zwembad „De Kie- nehoef" te St. Oedenrode verdron ken. De jongen die met een 30-tal medescholieren van de VGLO-school uit Den Bosch in 't zwembad had ge zwommen, werd bij 't vertrek naar huis vermist. Onmiddellijk begon men te dreggen, terwijl een aantal ge oefende zwemmers eveneens naar de vermiste jongen zocht. Twee uur la ter werd het stoffelijk overschot ge vonden. LANDIS GYR N.V. Waalwijk Wij hebben plaatsingsmogelijkheid voor: in diverse afdelingen voor fijn-mechanisch werk. (montage en ijkerij van elektrische apparaten). Leeftijd omstreeks 18 jaar. Bekendheid met het persen van bakelietproduk- ten is niet vereist. Na de inwerkperiode volgt eventueel plaatsing in tweeploegendienst. Wij bieden u goede sociale voorzieningen; loon volgens C.A.O.-metaal. Aanmeldingen of inlichtingen: dagelijks van 09.00 tot 12.00 en van 13.00 tot 17.00 uur aan ons bedrijf, Vredesplein 4, afdeling Personeelszaken. Tevens in de maanden juli en augustus op WOENSDAGAVOND van 18.00 tot 20.00 uur. Lederwarenindustrie M. Schapendonk N.V. vraagt hoge beloning uitstekende sociale voorzieningen schoon zittend werk Aanmelden Elzenweg 27, Waalwijk. ADVERTEERT IN DIT BLAD 85. „Na jaren van vorsen en uitzoe ken kwamen wij te weten, dat de stralende Gouden Boeddha zich bevond in het museum van de verheven stad Krabbelbos", ver volgde Pie Yah Ma zijn verhaal. „Mijn nutteloze broeder begaf zich toen met mij, nietige worm, naar het avondland om de nodige stappen te ondernemen, die er misschien toe zouden kunnen lei den, dat de Boeddha weer in het bezit van de rechtmatige eige naars kwam. Hier aangekomen lazen wij echter tot onze grote schrik in een nieuwspapier, dat de Gouden Boeddha alwéér ge stolen was en ditmaal zelfs uit 't zwaarbewaakte museum. Wij wa ren ten einde raad, doch een ne derige landgenoot kwam ons te hulp. Deze drijft een loempia-eet- inrichting en kent dus vele men sen. Hij wees op de merkwaar dige gelijkenis, die bestond tus sen de dief op de foto en de com missaris van politie." De offi cier van justitie had intussen de foto aandachtig bekeken en riep nu verrast uit: „Maar dat is cc: missaris (Money de Pénoze!" „Vergeef mij deze kleine ond breking", viel Pie Yah Ma h( in de rede. „Het is niet de gre commissaris-mandarijn. De fol grafie toont een beeld van verwerpelijke namaak-commis ris. De echte zit daar achter zj bureau." Hij wees op de vl magerde gestalte, die achter ij bureau was gaan zitten en de: ficier van justitie vroeg: „Mi wie is dan de namaak-commis ris? Ik begrijp er geen sni meer van." FEUILLETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" DE VISSER VAN FLORIDA Richard Powell 42). „Franco". „Ja, generaal Franco. Ze wer den bang, dat hij vermoord zou worden of zoiets, en dan zou Spanje niet langer veilig voor hen zijn, en daarom gingen ze naar Cuba. Sommigen van hen kwamen af en toe op bezoek bij monsieur en madame Versailes dat waren de mensen, bij wie ik inwoonde en vertelden dan over hun plannen om in Amerika te komen. Je zou versteld staan als je wist hoeveel mensen hier heen willen komen. Maar omdat ze met de Duitsers samengespan nen hadden, konden ze niet langs de gewone weg over de grens ko men. Ik luisterde altijd, als ze dachten, dat ik niets kon horen. Op 'n avond hoorde ik hoe ze Ik hoorde Arab met gedempte stem mijn naam roepen. Ik ant woordde en zei tegen Sherry, dat ze een andere keer haar verhaal maar verder moest vertellen. Ik zocht door het donker op de tast mijn weg naar beneden, blij dat Arab terug was. Op die stikdon kere rivier kon je van alles ver wachten, maar hier was je veilig en wel en ze was niet lang onder weg geweest, en omdat ik met Sherry gepraat had, had ik geen tijd gehad om me bezorgd te ma ken. Arab stond vlak achter de voordeur. Ze hijgde. „Ik dacht, dat ik nooit meer thuis zou komen", zei ze. „Heb je in angst gezeten?" „Waarover?" „Dat ik zo lang weg bleef." „Nou", zei ik, „het is toch zeker pas - Ik tuurde op mijn polshor loge, verwachtend dat de beide wij zers om en nabij de één zouden staan. En toen stond mijn hart bijna stil. Het was drie uur. Als Arab twee uur langer dan nodig was op de rivier was gebleven, dan moest er iets ge beurd zijn. Waarschijnlijk had ze haar tijd niet aan een pleziertochtje be- besteed. „Iemand dood?" vroeg ik schor. „Welnee, liefste. Ik heb alleen „Weigerden Harry en Chuck per tinent je achterna te komen?" Ze gichelde en zei: „Natuurlijk, er is immers niets aan de hand." „Dan is mijn horloge misschien de kluts kwijt," zei ik hoopvol. „Ik maak er uit op, dat je twee uur langer bent weggebleven dan nodig was, maar misschien is het pas één uur." „Welnee, lieveling, het is drie uur. Maar zie je, ik had zowat een mijl gevaren en toen dacht ik aan die vijf tig dollar van ons." „Vijftig dollar? Van wie?" „Van ons. Dat geld, dat je aan de buffetknecht had gegeven. Ik ben teruggegaan om het te halen." „Maar die vijftig dollar zijn niet meer van ons," zei ik nadrukkelijk. „Ik heb ze ingezet, tegelijk met die vijftig pop van Harry. Hij heeft ge wonnen. Al het geld is dus van hem". „O, maar dat komt hem niet toe. Hij is immers een misdadiger." „Dat neemt niet weg, dat geen wet een misdadiger verbiedt, een wed denschap te winnen." „Nou ja; in elk geval zal het je dan wel goed doen te horen, dat ik het geld niet gekregen heb. Want toen ik bij de steiger kwam, lag Har ry's boot daar. Ik denk, dat hij juist ons geld aan het verdrinken was. Daarom maakte ik maar meteen rechtsomkeert." „Niks voor jou", mompelde ik, „Toch is het zo. En toen ben ik bijna regelrecht naar huis gegaan. „Hé, wacht eens even. Terugvaren naar de pier kan niet veel tijd in be slag genomen hebben. Vandaar had je nog twaalf mijl af te leggen en de boot kan er twintig lopen. Wat be tekent dus „bijna regelrecht naar huis?" „Ik ben nauwelijks één keer van de koers afgeweken." Mijn hart deed weer pogingen om tot stilstand te ko men. „En waarom ben je dan van de koers afgeweken?" vroeg ik. „Omdat ik zo'n kans niet voorbij mocht laten gaan. Ik heb even de woonschuit opgehaald." Het leven vloeide uit mijn benen weg en ik zakte neer op de dichtst bijzijnde traptrede. „De woonschuit opgehaald?" mompelde ik. „Maar, Andy, ik had gedacht dat je opgetogen zou zijn. Nu kunnen we er achter komen wat ze uitgeladen hebben. Nu hebben we ze te pakken." Het heeft er veel van weg alsof je je hoofd, en het mijne erbij, in de muil van een haai gevlijd hebt", zei ik. „Maar je moest trots op me zijn", zei ik, verdacht snuffend. „Het was een hele karwei, dat ding te slepen. En ik ben zo verstandig geweest, hem niet dadelijk naar onze aanlegsteiger te slepen. Ik heb hem een paar hon derd meter stroomafwaarts laten lig gen. Daar is juist een kreekje en ik kon de woonschuit net in de ingang krijgen. Ik heb onze eigen boot daar ook verborgen, voor het geval, dat we de woonschuit soms eens snel moeten verslepen." Ik dacht snel na. Harry was na tuurlijk al lang geleden naar de kreek teruggekeerd. Zodra hij zou zien, dat de woonschuit verdwenen was, zou hij naar de kroeg rennen om Chuck op te bellen; de kroeg kon gesloten zijn, maar hij zou zich ongetwijfeld toe gang weten te verschaffen. Hij, noch Chuck zouden er aan twijfelen wat er gebeurd was. Arab had een lading dynamiet ingehaald en het zou niet lang duren of Harry en Chuck zou den voor de lont zorgen. „We moeten vlug zijn," zei ik op springend. „Heb je ook iemand ge zien toen je binnen kwam?" „Ik geloof van niet. Wat is er aan de hand? Je bent heel anders dan an ders." „Zo ben ik altijd als ik aan mijn levensavond denk!, zei ik. „Heb je de zaklantaarn?" „Ja maar..." „Kom mee dan en maak geen en kel geluid. Misschien is 't huis nog niet omsingeld, maar dat zal niet lang meer duren." Ik ging haar voor naar buiten, sloop voort in de schaduw van de, rage en kroop van de ene struik® de andere, tot we het grasveld beis ten. Daar aangekomen zette ik het een lopen, dat 't vuur uit mijn zo sloeg. Arab suisde naast mij voort had zowaar nog adem over om vragen wat we gingen doen. Mij o brak de adem om te antwoordend bereikten de kreek, waar zij de w« schuit had vastgelegd. „Eerst naar binnen kijken!" hij: ik. „Hij is op slot. Je kunt niets ziet „Als je een minuut geduld k wel." Ik knipte mijn zakmes open krabde het zwarte papier van een' de ruitjes af. Ik had een akelig moeden van wat ik te zien zou b gen. Het lemmet piepte over het gl de opening in het papier werd g« en was tenslotte groot genoeg v< mij om, met behulp van de zakl< taarn, naar binnen te kijken. Ik ke De griezels liepen over mijn rug. t licht werd weerkaatst door verscl dene paren ogen. Menselijke os Mijn vermoeden was juist geweest De slaapzakken waren uitgespt en een twaalftal mensen lag op grond, hun gezichten wit als vlinè in het licht van de lantaarn. (Wordt vervol; Tube 2.95 - FIac.7.50 en 2.95 bij Uw drogist AVAIN/^

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1961 | | pagina 6