w/AAlwijkse en lAnqstRAAtse couRAnt
BINNEN- EN BUITENLAND
Tienduizenden gevangenen
wachten o>p onze daad
Jeugd van St. Antoniusparochie
bereidde Kapelaan van Beers
warm afscheid
VEILIG VERKEER
'n v. MAAREN's BRIL
DE KWESTIE NIEUW-GUINEA
MAANDAG 21 AUGUSTUS 1961 --
Abonnement:
83e JAARGANG No. 67
Uitgever:
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Wa Antoon Tielen
Hoofdredacteur: JAN TIELEN
Gironummer 50798
Dit blad verschijnt 2 x per week
Opgericht 1878
per kwartaal 2.85
franco
10 cent per m.m.
Advertentieprijs
Contract-advertenties: speciaal tarief
Telegram-adres „Echo"
04167 - 2002
Dr. van Beurdenstraat 8
Kaatsheuvel
04160
Grotestraat 205, Waalwijk
Bureaux:
Nu grimmige prikkeldraadversper
ringen, dreigende politietroepen en
angstaanjagende tanks Oost-Berlijn
en in feite geheel Oost-Duitsland
hebben gemaakt tot één gigantisch
concentratiekamp, gaan onze gedach
ten als vanzelf uit naar de miljoenen
mensen die moeten leven zonder het
elementaire menselijke recht van de
vrijheid. We zijn met hun lot begaan
en we vragen ons af wat een bestaan
in angst en onder terreur deze men
sen dan nog te bieden kan hebben om
het leven vol te houden en erin te
blijven geloven.
Wat de vrijheid de mens waard is
hebben we in de jongste geschiedenis
weer opnieuw kunnen constateren.
Honderdduizenden uit de grauwe
oost-sector hebben in de afgelopen
jaren de wijk genomen naar het Wes
ten en vlak voor de afsluiting van
Oost-Berlijn bereikte het aantal een
hoogtepunt van enkele duizenden per
dag. Zij lieten alles wat hun dierbaar
was achter in ruil voor de vrijheid.
Liever zonder bezit en van de grond
af een geheel nieuw bestaan opbou
wen dan leven zonder vrijheid.
Zij die achterblijven zijn niet dege
nen die berusten in hun slavernij en
onderdrukking, want elke dag kun
nen we lezen van nieuwe arrestaties
van zg. „spionnen van de westerse
Imperialisten", om nog maar niet te
spreken van de arrestaties waarvan
we niets horen. Het zijn mensen zo
als u en wij; zij konden niet langer
stom blijven voor wat ze zagen en
ondervonden en zijn zonder dralen
aan de strijd voor de vrijheid begon
nen. Zij zetten hun leven op het spel
voor de vrijheid, die bestaat uit het
vrij kunnen denken en handelen in
het kader van een zekere ordening en
die gebaseerd is op het eerbiedigen
van elkanders overtuiging. Wat is het
leven van de mens zonder deze vrij
heid en kan de dood afschrikwekken
der zijn dan een leven zonder deze
vrijheid, die het recht van alle men
sen is.
De gevangenissen en strafkampen
zitten boordevol mensen, die niet
zwijgend konden voorbijgaan aan het
ten hemel schreiende onrecht dat de
door God vrij geschapen mens wordt
aangedaan. Ze worden gefolterd, af
gebeuld en langzaam vermoord om
hun strijd voor het elementaire en
kostbare menselijke recht de vrij
heid. Maar zij weigeren te buigen of
een compromis te sluiten met een
systeem, waarin de vrijheid alleen op
papier bestaat.
Men vindt deze vrijheids-gevan
genen niet alleen in de ondergrondse
kerkers van de onmetelijke gebieden
achter het IJzeren Gordijn of in Chi
na en Indonesië, maar ook in onze
eigen westerse wereld, in Angola,
waar de Portugezen op vreselijke wij
ze de vrijheid te lijf gaan, in Zuid-
Afrika, waar de kleurling niet als
gelijke mens erkend wordt, en zelfs
in het bolwerk van de democratie,
Amerika, waar een neger gehangen
wordt zodra hij tiiaar naar een blanke
vrouw wijst en waar voorvechters van
de rassenintegratie worden opgeslo
ten na een belachelijke schijnrecht-
spraak. Zo zitten over de gehele we
reld mensen gevangen in naam van de
vrijheid en hun aantal groeit met de
dag. Door het kleine venster van hun
cellen kijken ze naar de smalle licht
streep en wachten op de vrijheid. Van
die tienduizenden kennen we er
slechts enkelen van naam, omdat die
op de voorpagina's van de kranten
hebben gestaan, maar we waren die
namen ook even snel weer vergeten
en slechts af en toe, wanneer we er
aan herinnerd worden, zeggen we
o ja, zit die al niet een paar jaar in
de gevangenis?!
We zijn hen vergeten en ook de
genen wier namen we niet kennen,
maar van wier bestaan we op de
hoogte zijn. En voor deze mensen is
dat misschien wel het ergste dat wij
hen vergeten zijn en dat wij niets
doen om hun weer die vrijheid terug
te geven, waarvoor zij ten behoeve
van ons en anderen ook gevochten
hebben. We hebben daar allemaal
misschien wel eens een ogenblik bij
stilgestaan, maar nog nooit heeft
iemand daaruit de voor de hand lig
gende christelijke consequentie ge
trokken deze mensen moeten bevrijd
worden dank zij een wereldomvatten
de actie.
De Londense advocaat Peter Be-
nenson is wel op deze gedachte ge
komen en heeft in Engeland zijn ac
tie „Appèl voor Amnestie 1961" ont
ketend. En gelukkig met een zeer
groot succes, want vele Engelse ad
vocaten, schrijvers en uitgevers heb
ben zich achter hem geschaard en zo
heeft de actie in geheel Engeland
weerklank gevonden. De actie van
Peter Benenson heeft ten doel de we
reldopinie wakker te schudden uit die
gezapige christelijke slaap van naas
tenliefde om zodoende een invloed
ten goede uit te oefenen op het lot
van hen, die in naam van de vrijheid
gevangen zitten, die niet hebben ge
zwegen en hun mening vrij hebben
uitgesproken en daarvoor vervolgd en
opgesloten werden. De actie van Be
nenson wil op onpartijdige wijze wer
ken aan de invrijheidstelling van deze
mensen en in ieder geval bereiken dat
zij een rechtvaardig proces krijgen.
Tenslotte wil men trachten de instel
ling van een internationaal realiseren
ter verzekering van de vrije menings
uiting.
Dit alles klinkt utopisch, maar
waar tienduizenden mensen niet heb
ben geschroomd de vrijheid te be
schermen, te verdedigen en te belij
den, mag van ons toch worden ver
wacht dat wij ons inspannen om deze
mensen weer de vrijheid terug te ge
ven, die wij God zij dank tot nu toe
nog bezitten.
en in elk opzicht. Te Medan heb ik
onlangs uitgeroepen: Hier zijn wij,
waar bent u? Dit was een duidelijke
illustratie van wat wij bedoelen met
onze politiek van confrontatie en be
wijst, dat wij ons sterk voelen, aldus
Soekarno.
„Indonesië", - aldus de president
- „is nu in staat, de Nederlanders
op elk gebied te weerstaan, econo
misch zowel als militair en politiek.
Vele miljoenen staan achter de Indo
nesische eis „als mieren". Maar, ver
volgde de president, denkt niet dat de
weg niet zwaar zal zijn. De kwestie
Nieuw-Guinea is thans in een be
slissend stadium en juist nu wordt de
strijd moeilijk, of zoals een Neder
lands spreekwoord zegt: „de laatste
loodjes wegen het zwaarst". Wij zul
len echter voortgaan, het Indonesi
sche volk wacht met kloppend hart
op de dag, dat de roodwitte vlag zal
wapperen boven westelijk Nieuw-
duinea. Deze dag, zo God wil, nadert
nu en pas dan zal Indonesië geheel
vrij zijn.
De president citeerde vervolgens
uit de brief aan dr. Paul Rijkens. De
deur staat open voor het Neder
landse volk onder leiding van zijn
Oranjehuis, dat reeds verscheidene
malen de strijd van het Nederland
se volk tegen buitenlandse over
heersing - heeft geleid.
De deur staat open, indien Ne
derland inderdaad de macht over
West-Irian zal overdragen, opdat
Nederland het hoge aanzien dat het
overal in de wereld geniet, zal kun
nen handhaven."
Maar waarom, zo vragen wij ons
af, wil hij niet luisteren naar de stem
der Papoea's, die alleen vragen om
zelfbeschikking, waarvan men de
mond vol heeft in Djakarta en ook
in Moskou, als 't tenminste gaat over
Zuid-Afrika, Angola, enz. Waarom
mogen de bewoners van Nieuw-Gui
nea zich niet uitspreken over hun
eigen lot, over hun eigen zelfbeschik
king, die hen door Nederland, dat er
alle rechten op kan doen gelden,
plechtig is toegezegd.
De kwestie ware, zoals Soekarno
blijkbaar zelf wil, vreedzaam en spoe
dig op te lossen, als hij de eis van
directe overdracht aan Indonesië liet
vallen, en met Nederland en de Pa
poea's aan de ronde tafel ging zitten
om deze belangrijke aangelegenheid
Blijf „KNAP" en zie „BETER" met
voor Oost-Azië en de gehele wereld
zonder bruut geweld tot een goed ein
de te brengen!
Wat zo treft in de rede van pre
sident Soekarno is dat hij op de
ene plaats poeslief doet tegen de Ne
derlanders en op de andere weer
dreigt, zoals steeds.
't Leukste is wel dat hij zegt dat hij
op elk gebied kan weerstaan, mili
tair zowel als economisch.
't Eerste nemen we direct aan, dank
zij de hulp van Rusland, Duitsland
en Engeland. Economisch ziet het er
echter treurig uit, ondanks de roof
van miljarden van de Nederlanders
in geld, plantages, bedrijven, sche
pen, enz. enz.
En tenslotte,'in de brieven noch
van Rijkers, noch in die van Soe
karno wordt nergens met een woord
gerept van de Papoea-bevolking, of
die hier niet in 't geding is en of het
hier niet gaat om hun toekomst in de
wereld.
BINNENLAND
OMVANGRIJKE VOORLICH
TING INZAKE NIEUWE VOET
GANGERSREGELING
Veilig Verkeer" roert de trom
Zoals bekend, zal op 1 november
a.s. een nieuwe regeling met betrek
king tot overstekende voetgangers
van kracht worden. Met ingang van
die datum zullen de oranje knipper-
bollen uit het stads- en dorpsbeeld
verdwijnen, zullen de voetgangers op
de „zebra's" bescherming genieten en
dient het rijdende verkeer aan zich op
zebra's bevindende voetgangers onbe
lemmerde doorgang te verlenen.
De minister van Verkeer en Water
staat heeft het Verbond voor Veilig
Verkeer opgedragen, het Nederland
se publiek zo uitvoerig mogelijk op
deze nieuwe regeling voor te berei
den.
Het Verbond organiseert daartoe
in de maanden oktober en november
een omvangrijke voorlichtingsactie,
waarbij vrijwel alle auditieve en vi
suele hulpmiddelen te baat zullen
worden genomen.
Het centraal bureau van het Ver
bond in Utrecht zal de landelijke ver
spreiding van affiches, raambiljetten
en z.g. „wandkranten" - geïllus
treerde muurbladen - ter hand ne
men.
De affiches zullen van 1 oktober
af in alle postkantoren, in tal van
bankinstellingen, in en aan politie-
bureaux, in belastingkantoren, in bus
sen en wachthuisjes van vervoers
maatschappijen en in Kamers van
Koophandel en Fabrieken hangen. De
„wandkranten" worden aangeboden
aan militaire tehuizen, poliklinieken,
artsen en tandartsen, t.b.c.-consulta-
tiebureaux, wijkgebouwen van kruis
verenigingen, enz.
Er zullen twee soorten affiches in
omloop worden gebracht een
kalenderbloc met de datum 1 novem
ber, zal in oktober worden opgehan
gen om de aandacht van alle wegge
bruikers op deze belangrijke datum
te vestigen, het andere zal in no
vember verschijnen met de medede
ling: „Voetgangers, zo moet het nu".
Door Veilig Verkeer zal eveneens
zorg worden gedragen voor de ver
spreiding van dia's ter vertoning in
het reclameprogramma van de bios
copen, alsmede de voorlichting via de
pers, radio en televisie. Voor verto
ning op de televisie wordt een twee
tal korte filmpjes gemaakt.
De plaatselijke afdelingen van het
Verbond zullen contact opnemen met
hun gemeentebesturen, teneinde
plaatselijk een aan de omstandigheden
en financiële middelen aangepaste ac
tie te kunnen voeren.
Een belangrijk deel van de voor
lichtingsactie van het Verbond wordt
gericht tot de schooljeugd. Voor leer
lingen van de midden-klassen van de
lagere scholen zijn een „loop-pas" en
een „fiets-visum" ontworpen, boek
jes in paspoortmodel, waarin naast
het instructie-element een ruilwed-
strijd is verwerkt in elk boekje zit
ten namelijk stukjes van een ver
knipte zebra, en de kinderen die door
onderling ruilen een complete zebra
weten te verzamelen, en deze opzen
den naar het Verbond, zullen aan
trekkelijke prijzen ontvangen.
Het Verbond heeft de plaatselijke
afdelingen gesuggereerd om voor
de duur van b.v. een week „zebra
brigades" in te stellen. Deze zouden
gevormd kunnen worden uit jongelui
van plm. 18 jaar, die bereid zijn hun
diensten te verlenen bij het overste
ken van voetgangers. Zij zouden dan
tevens de folders kunnen uitreiken
aan de voetgangers en aan het
(wachtende) rijverkeer.
Beroep van Soekarno op Nederland
President Soekarno heeft donder
dag een beroep op Nederland gedaan
Nieuw-Guinea vrijwillig en vreed
zaam over te dragen.
In een radiotoespraak van drie uur
ter gelegenheid van onafhankelijk
heidsdag zei de president in het Ne
derlands „er is niets waarnaar ik
meer verlang dan zo spoedig moge
lijk de Nederlands-Indonesische be
trekkingen te normaliseren en de har
telijke banden met mijn vrienden on
der de Nederlanders te versterken zo
dra het probleem West-Irian is opge
lost."
De president zei, dat hij citeerde
uit een brief die hij onlangs in We
nen aan een Nederlandse burger had
geschreven. Hij wilde thans de in
houd van deze brief direct tot het Ne
derlandse volk richten, zei hij.
In de brief werd gezegd „Ik ben
zeer erkentelijk voor het initiatief dat
u hebt genomen om het probleem
West-Irian zo spoedig mogelijk op te
lossen. Ik verzeker u, dat ik u volle
dig zal steunen bij het tot stand bren
gen van iedere bijeenkomst die geba
seerd is op de overdracht van 't be
stuur van West-Irian aan Indonesië".
De president ging voort „Op de
ze manier heb ik de oplossing van
het probleem West-Irian, dat een
doom tussen onze beide volken is ge
worden, in een nieuw stadium ge
bracht."
Het Indonesische volk voelt in het
diepst van zijn hart, dat West-Irian
een deel is van zijn vaderland.
„Ik kan nog wel even geduldig
blijven, maar het Indonesische volk
kan dat waarschijnlijk niet. Men kan
het Indonesische volk niet vragen
zelfs nog maar een paar jaar te wach
ten".
„Wanneer - het geduld zijn grens
heeft bereikt, dan vrees ik, dat onze
politiek van confrontatie moet wor
den gevolgd door een zelfs nog krach
tiger politiek", aldus de president.
Later kwam Soekarno nog terug op
het woord „confrontatie" dat hij had
gebruikt. Hij zei: „Wij voelen ons
sterk genoeg voor een confrontatie
met de Nederlanders op alle gebieden
25 PROCENT MEER PERSONEN
AUTO'S VERKOCHT
In de periode van maart tot en met
juni heeft de verkoop van nieuwe
personenauto's en combinatieauto s
een stijging te zien gegeven van ruim
25 procent. In deze periode heeft de
verkoop van nieuwe - auto's zich be
wogen tussen de 12.000 en 13.000
eenheden, aldus een mededeling van
de Nederlandse vereniging „De Rij
wiel- en Automobiel-industrie"
(RAI).
In de eerste zeven maanden van dit
jaar zijn ruim 79.000 kentekenbewij
zen afgegeven, tegen ruim 63.000 in
1960. Het wordt overigens niet on
mogelijk geacht, dat de verkoopresul
taten in de naaste toekomst de in
vloed van de inmiddels verscherpte
afbetalingsbeschikking te zien zullen
geven, zo wordt aan deze mededeling
toegevoegd.
VOLGEND JAAR TREKHONDEN
VERBODEN
Staatsblad no. 251 bevat een be
sluit, gebaseerd op de Wet op de Die
renbescherming. Het heeft betrek
king op de trekhond, die met 1 jan.
1962 wordt afgeschaft. Het gebruik
van de trekhond zal dan zonder meer
strafbaar zijn. De trekhondenwet,
welke het gebruik van honden als
trekdier nog onder bepaalde voor
waarden toestaat, wordt met ingang
van dezelfde datum ingetrokken.
BUITENLAND
RONDOM BERLIJN C.S.
De toestand in en om Berlijn geeft
niet veel nieuws. De correspondent
van de Volkskrant acht de controle
aan de oostgrens verslapt. Hij zegt
nl.:
De Oostduitse politiegroepen, die
de grensovergangen tussen West- en
Oost-Berlijn bewaken, hebben hun
greep op het verkeer tussen de twee
stadsdelen verslapt. Sinds donderdag
avond kunnen Westduitse en buiten
landse auto's zonder enige formali
teit van pas, visum of controle naar
Oost-Berlijn rijden. De Westberlij-
ners, die naar Oost-Berlijn gaan, al
is het maar om familie te bezoeken,
kunnen een pasje krijgen, dat dan
nog niet altijd behoeft te worden ge
toond, want de controle aan de tien
opengebleven grensovergangen wordt
slechts te hooi en te gras verricht.
Oostberlijners kunnen eveneens
over de grens komen, als ze eerst
een speciaal pasje gaan halen.
Amerika, Engeland en Frankrijk
hebben de Sovjet-Unie gebrandmerkt
als de aanstichter van de illegale in
snoering van Oost-Berlijn. In scher
pe protestnota's aan Moskou stellen
de geallieerden vast, dat het Kremlin
Ulbricht gemachtigd heeft de vier-
mogendheden-stad in strijd met alle
verdragen, in tweeën te snijden.
Daarom verwachten de Westerse
Drie van de Sovjet-Unie, dat zij op
dracht geeft de barricades en prik
keldraadversperringen op korte ter
mijn te slopen.
In de protestnota's worden drie
punten bijzonder scherp gesteld
1Oost-Duitsland heeft geen en
kel recht op Berlijn. De herhaalde
uitspraak van Ulbricht, dat de stad
tot het Oostduitse gebied behoort, is
niet meer dan een aanmatiging.
2. Oost-Duitsland moet zijn strijd
krachten uit Berlijn - terugtrekken.
De legering van deze troepen in de
viermogendhedenstad is in flagrante
strijd met de verdragen. Die militaire
eenheden verhogen de internationale
politieke spanning en het oorlogsge
vaar.
3. De staten, die in het Verdrag
van Warschau verenigd zijn, hebben
geen recht zich in de Berlijnse kwes
tie te mengen. De oude rijkshoofd
stad staat onder het uitsluitende be
heer van de vier mogendheden.
Het typische is dat nog steeds
vluchtelingen over de grens komen.
1 Engeland, Frankrijk en Amerika
gaan door hun strijdmacht in Duits
land te versterken.
DRIE DOODVONNISSEN
IN MOSKOU
Drie Russen, die schuldig bevon
den zijn aan straatschennerij en over
vallen op manschappen van de plaat
selijke militie, zijn in Moskou ter
dood veroordeeld.
VIJFTIENJARIGE NEGER
KRIJGT DOODSTRAF
De 15-jarige negerjongen Preston
Cobb jr is voor de moord op een 70-
jarige blanke boer tot de dood op de
elektrische stoel veroordeeld. Hij zal
op 22 september sterven.
Kapelaan J. van Beers, die jll.
vrijdag de Waalwijkse St. Anto
niusparochie verliet als gevolg
van zijn benoeming in de paro
chie van O. L. Vrouw7 ten Hemel
opneming te Assen, was donder
dagavond een en al verbazing,
toen de jeugd van Waalwijk-Zuid
hem een afscheid bereidde dat
klonk als een klok. Hoe de jeug
dige St, Antonianen het in zo
korte tijd allemaal voor elkaar
gekregen hebben, is een raadsel,
maar deze laatste avond in de St.
Antoniusparochie zal voor kape
laan van Beers ongetwijfeld on
vergetelijk zijn.
De gehele jeugdbeweging van
de St." Antoniusparochie was in
de zaal van café De Lindeboom
present, de welpen en de* verken
ners, de rakkers en de gidsen, de
balletgroep en de hobbyclubs, om
van haar aalmoezenier afscheid
te nemen. Deze afscheidsavond
stond onder leiding van de heer
van Oosterhout, voorzitter van
de Stichting Jeugdbelangen in de
St. Antoniusparochie, die ook als
eerste de scheidende aalmoeze
nier toesprak. Hij wees er op dat
het jeugdwerk vier jaar geleden,
toen kapelaan van Beers zijn in
trede in de parochie deed, weinig
of niets te betekenen had. Dank
zij echter de ingespannen en toe
gewijde arbeid van aalmoezenier
van Beers bezit de St. Antonius
parochie een in alle afdelingen
bloeiende en sterke jeugdbewe
ging. Voor het enorm vele werk
dat hij in deze vier jaar in het be
lang van de jeugd heeft verricht,
bracht de heer van Oosterhout
kapelaan van Beers hartelijk,
zeer hartelijk dank namens de
jeugdraad en namens dc gehele
jeugd van de parochie. De heer
van Oosterhout kwam niet met
lege handen en bood als blijk van
stoffelijke waardering een cou
vert met 300.aan, het door
de jeugd bijeengebrachte ge
schenk voor de vertrekkende aal
moezenier.
Leuk programma
Bij deze hartelijke en waarde
rende woorden bleef het niet
want hierna werd door de ver
schillende groepen van de jeugd
beweging een bijzonder leuk pro
gramma gepresenteerd. De ver
kenners van de Pius XH-groep
o.'l.v. hopman de Grouw kwamen
voor het voetlicht met een panto
mime, waarin Peter Bakkers een
zeer beweeglijke hoofdrol ver
tolkte. Hopman de Grouw bracht
daarna nog de dank van de wel
pen en verkenners onder woor-
den voor het vele werk dat kape
laan van Beers in het belang van
de verkennerij gedaan heeft. „Wij
verliezen in kapelaan van Beers
niet alleen een aalmoezenier en
een goed vriend, maar ook een
uitstekend hoofdredacteur." Na
mens de Pius XH-groep bood hij
een door de jongens zelf gemaakt
schild aan met het opschrift„In
dankbare herinnering aan aal
moezenier van Beers van de Pi
us XH-groep Waalwijk Met een
schallende yell als huldebetoon
aan de schéidene aalmoezenier
sloten de verkenners hun optre
den af.
Vervolgens kwam de ballet
groep op charmante wijze aan
bod, waarbij mej. Leis als solo
danseres optrad. De Gidsen
brachten een alleraardigst zang
nummer ten gehore en de Rak
kers zorgden voor een sprookjes
achtige 'sfeer met de opvoering
van „De Toverfluit". Het meis
jeskoor „De Vrolijke Noot"
strooide met kwistige hand speel
se noten in de zaal en ten slotte
deed ook nog de meisjes-hobby-
club een prettige duit in het fees
telijke afscbeiclszakje.
De acolieten en misdienaars
kwamen ook niet met lege han
den en zorgden er voor dat kape
laan van Beers resp. een wand-
schemerlamp en een fraai boe-
kenrek mee naar Assen kon ne
men.
Vriendengroep
Kapelaan van Beers, die wel
het een en ander gewend is, was
kennelijk onder de indruk van
dit warme en spontane afscheid
van „zijn" jeugd en hij kwam
daar ook rond voor uit. „Dit
overtreft al mijn verwachtingen"
zo zei kapelaan van Beers, die
vervolgens iets vertelde over zijn
nieuwe werkkring, waarin hij op
9 sept. a.s. zal starten. Assen
heeft 28.000 inwoners, waarvan
1500 katholieken in de stad zelf
en nog 400 katholieken in de wij
de omgeving. De overschakeling
van Waalwijk naar de Drentse
hoofdstad betekent voor kape
laan van Beers dus wel een heel
grote verandering en zijn werk
daar zal dan ook van een geheel
De tcho van het Zuióen
„Appel voor Amnestie 1961"
DEN BOSCH, Vughterstraat 25
TILBURG, Markt 32
BREDA, Nw. Ginnekenstraat 23