Nieuwjaarswens van Thomasvaer en Pieternel voor Drunen
VOCHT's speciaalzaak
Profiteer nü van onze speciale aanbiedingen I
STALEN SLAAPKAMER
NU voor f 275,-
DEKENS 1007o zuivere wol
CHENILLE SPREIEN
TERLENKA SPREIEN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 5 JANUARI 1962
Compleet 2 pers. f 327,-
1 pers. f 49,75 2de deken voor f 25,.
2 pers. f 59,75 2de deken voor 130,-
2 persoons voor I 19,75
2 persoons voor I 49,50
Wllhelmlnastraat 17a - WAALWIJK
Telefoon 2291 b.g.g. 3291
Gezien
den belicht
het feit dat in de gelukwens van Thomasvaer en Pieternel voor Drunen actuele punten op
icht, hebben wij de tekst voor een gedeelte weten te bemachtigen en laten die voor onze ie
bijzonder originele wijze wor-
ezers volgen
Thom. Maar lieve Pieternel, wat haal je nu weer aan?
Inplaats dat wij, als 't behoort, na Vondels' Gijsbrecht staan
voor 't Amsterdams publiek, de bloem van onze natie,
wil jij wel honderd mijlen zuidwaarts met veel gratie
en gaat in Drunen, in de Hoge Braken of zoiets
onze traditie voortzetten, dat is niets,
dat is om zo te zeggen, paarlen voor de zwijnen.
Pietern. Zeg Thomasvaer, als jij nog wilt verdwijnen
van dit toneel zonder gebroken benen,
dan trap je niet die mensen op de tenen
die heus op velerlei gebied hun mannetje wel staan.
Thom. Geef mij maar Amsterdam, daar wordt veel meer gedaan;
Daar bloeit de handel, industrieën zijn er velen;
in de haven liggen trotse zeekastelen.
Pietern. Hoe zouden ooit jouw zeekastelen varen,
als er geen Lips' scheepsschroeven waren?
Thom. Da's waar, daar dacht ik nog niet aan,
Lips' scheepsschroeven hebben een wereldfaam.
Pietern. Dat is je dus bekend, dat valt me werkelijk mee,
want Lips is nauw verbonden met Drunen's wel en wee;
de welvaart is gegroeid en in geen kleine mate;
Het dorp is uitgebreid met vele nieuwe straten.
Thom. Dat viel me dadelijk op toen ik hier binnen kwam,
die b. en w. hier kunnen het zaakje an;
zoveel te bouwen, is uniek in Nederland.
Pietern. Van zulke dingen heb ik geen verstand;
wel moet ik zeggen, wat b. en w. presteren,
is waardig dat ze hen met straatnamen eren;
door hun beleid is hier zo zoetjes aan,
de woningnood zo goed als van de baan.
Thom. En daden niet alleen, er zijn ook heel veel plannen,
plan zuid, plan west, ze staan voor niets die mannen;
het is zelfs zo, dat in Den Haag al wordt beweerd,
dat binnenkort ook Waalwijk wordt geannexeerd.
Pietern. Zo was 't al met ballet, want bij gebrek aan zalen,
moest Dorothy Vasseur Waalwijk naar Drunen halen.
Thom. Daarin heb jij, mijn Pieternel, gelijk;
ballet is 't trouwens waar ik het liefst naar kijk,
en zeker als dit oordeelkundig wordt gedaan
door een paedagoge, van internationale faam.
Pietern. Ach Thomas, zeg, ga jij toch henen,
?n man kijkt toch alleen maar naar de benen;
maar ik, als vrouw, zie in Drunen vele kansen,
waar krijgt de jeugd gelegenheid om zo te leren dansen?
Thom. 'k Geloof, mijn Piet, dat jij je laat verblinden,
veel cultureels kan ik in Drunen echt niet vinden;
voor mij is Tilburg 't hart van Brabant hoor,
dat bracht van My Fair Lady de primeur.
Pietern. Maar weet je wat ik aan zo'n show nu mis?
Dat het weer Amerikaanse import is.
Nederlands toneel, gespeeld door eigen mensen,
dat is het nu wat ze in Drunen wensen;
het blijkt dat ze met Coolen's „zeven rozen"
een cultureel verantwoord openluchtspel kozen;
men kwam van heinde en ver, geen plaats bleef onbezet,
tweehondervijftig stoelen moesten worden bijgezet;
en dan de krant, die juichte het hardst van allen.'
Thom. De persconferentie was blijkbaar goed bevallen.
Pietern. Wat Drunen hier presteerde, was zeker niet gering,
en dat werd mogelijk door de culturele kring;
helaas moest er aan geld het een en ander bij.
Thom. En wie moest dat betalen, niet wij.
Pietern. Daarvoor bestaan er hier zekere heren
die menig financieel debacle keren
en daarmee dienen zij het belang van Drunen.
Thom. Ze zeggen dat Hotel Ter Hunen
aan d'overkant een dépendance gaat maken.
Pietern. En wat zeg je van de Hoge Braken?
Die is dit jaar verfraaid en uitgebouwd;
ze hebben nu dus welbeschouwd
twee nieuwe, hoogst moderne zalen.
Thom. Je zou zo zeggen, daar is wat uit te halen,
maar voor de Instuif zijn ze te duur,
ze vragen kapitalen huur.
Pietern. En ook 't toneel heeft er geen voordeel bij,
want hij is nooit op zondag vrij.
Thom. We leven in een vreemde wereld, Piet
als je zo'n afgelopen jaar beziet.
Pietern. Je wilt toch ni^t over politiek gaan bomen,
ik heb al genoeg benauwde dromen
van die B.B.-folder gehad.
Thom. Die is alleen uit voorzorg, schat!
Zolang men overal naar vrede blijft verlangen,
hoop ik dat hij ongebruikt in onze meterkast blijft hangen-
een brand voorkomen, is beter dan te blussen.
Pietern. Ik heb het niets begrepen op die Russen.
Maar over brand gesproken, beste Thom,
hier draaien ze de zaak een beetje om;
een nevelspuit is wel van groot belang',
maar ik ben toch een beetje bang
wat er van komt, wanneer de oude motorspuit niet werkt
en dat gebeurt wel eens, heb ik gemerkt.
Thom. Je hebt je informaties wel uit goede bron.
Pietern. Wat dat betreft, ik weet nog veel meer, Thom,
bijvoorbeeld van de ruilverkaveling,
hoe dat b.v. met de stemming ging,'
en van een raadslid dat hier ongestraft
bij iedere raadsvergadering maft.
Thom.
Maar toch doet men wel wat in die Raad
dat zie je weer eens aan de Torenstraat
want, Drunenaren, het is echt waar,
die krijgt aan beide zijden een trottoir
en riolering en plantsoenen,
gewoon teveel om op te noemen.
(gebracht door O.N.A., vrijdag j.l. in De Hoge Braken)
Pietern. Een nieuwe auto om te vegen.
Thom. Wat zal het schoon zijn langs onze wegen.
Pietern. En ook de Drunense sterke arm,
die zitten voortaan lekker warm,
want voor hen kwam, ik vind het zó
een splinternieuw politiebureau.
Thom. Nu stijgen natuurlijk de verbalen
om d'onkosten eruit te halen.
Pietern. En zo gaat Drunen steeds vooruit.
Thom. Behalve dan toch met plan zuid,
want de gemeente staat in d'r hemdke
met het land tussen den Dwerg en 't Sempke.
Pietern. Daar zou een kleuterschooltje komen,
maar de Ruilverkaveling had andere dromen
en ruilde en kavelde zo het hoort.
Thom. En heel plan zuid moest toen naar noord.
Pietern. Wat hier ook niet vergeten wordt,
dat is en blijft toch wel de sport.
Thom. Men kampte eerst met zaalgebrek,
maar S.H.J. kwam aan zijn trek
door de gymzaal zelf te restaureren.
Ze hebben aangepakt die heren!
Pietern. En dan ons splinternieuwe badje,
o, Thomasvaer, vind je het geen schatje?
Thom. Alleen de ruimte is wat pover,
als ik er in duik, loopt het over;
geef mij toch maar de Pleune Wiel,
een bad dat velen goed beviel.
Pietern. Dat werd gebruikt om op te bouwen,
maar laten wij er op vertrouwen
dat het grote bad, dat er zal komen,
vervullen zal al onze dromen.
i Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Dat geldt voor het hele sportbedrijf,
want achter bij de Hoge Schijf,
zal men een sportpark aan gaan leggen;
dat heb ik tenminste horen zeggen.
Zo'n plan dat kost natuurlijk vrachten.
Daarom moet men nog éven wachten.
'k Verwacht tenminste weer enveloppen
om het tekort er in te stoppen.
Daar wordt wel heel veel mee bereikt,
zoals uit het een en ander blijkt.
Bijvoorbeeld bij de harmonie,
die blaast de laatste tijd voor drie.
Maar voor die tijd viel dat niet mee,
want toen bestonden er nog twee,
één van het klooster, één van de straat,
dat blijkbaar heel goed samengaat.
Je moet ze maar eens kwiek zien gaan
met hun nieuwe uniformen aan.
Je praat van gaan. Het laatste jaar
lag menige verandering klaar.
Kapelaan Vogels werd eindelijk pastoor.
Daar hebben we nu kapelaan Schepers voor;
en Deken Rooyackers werd dit jaar vicaris.'
Dat heeft hij wel verdiend, da's iets wat waar is
Bij ieder afscheid staan we weer met lege handen
en slechts de tijd knoopt nieuwe banden
van trouw, van vriendschap en waarderen.
Dat heb je mooi gezegd, daar kun jij wat van leren.
Het best is altijd, die is weggegaan,
maar die gekomen is blijft voor de zorgen staan.
Het spijt me dat ook de Zusters ons gaan verlaten.
Je hoort er overal over praten,
want zij werken hier al vijf en zeventig jaar-
Hoe speelt men het nu met die scholen klaar'?
Pietern. En dan de oudjes, 'k zal me sterk vergissen,
als die ze niet het meest van allen zullen missen.
Thom. Maar als pleister op de wond, kwam er een bejaardenbond.
Pietern. Voor het gemeentelijk financieel beleid,
kwam de 8000ste juist op tijd.
Thom. Het was alleen een beetje lam,
dat hij nou juust uit Elshout kwam;
°P S?meentehuis hebben ze hem ten doop gehouwe
met koffie, vermouth, jonge en ouwe.
Pietern. Zeg Thomasvaer, heeft Sinterklaas het land
aan Drunen of aan de middenstand?
Hij heeft het dit jaar weer bij Elshout gelaten
en kwam niet door de Drunense straten.
Thom.
Ben je niet bij Lips of de K.A.B.,
dan tel je bij Sinterklaas niet mee.
Pietern. Die Polio-winkelactie was een goed idee.
Thom.
Alleen de slagers deden geen van allen mee;
maar ja, bij hen kan het ook moeilijk lijden,
ze moeten toch al zoveel tussen het vlees uitsnijden.
Pietern. Ik weet er nog een die kan snijden hoor,
kapelaan van Kessel sneed de 25 middendoor-
hij vierde onlangs zijn koperen priesterfeest,
neel Drunen is op zijn receptie geweest.
Thom.
't Was er haast zo druk als in de week daarop
wie toen laat was, had beslist een strop-'
je had ze maar eens moeten zien lopen
om kaartjes voor de nachtmis te kopen.
Pietern. Het leek wel of het voor FeijenoordAjax was,
de politie kwam er zelfs nog aan te pas.
Thom. Vissers' Wegenbouw werd dit jaar nog belangrijker,
en Vissers zelf nog iets omvangrijker.
Pietern. Zeg, heb jij wel eens opgemerkt
dat men in de Grotestraat nogal eenzijdig werkt?
Aan d'ene kant een vieze moddertroep,
aan d'andere kant een keurig nette stoep.
Thom. Dat is geen stoep, dat is een zolder;
'k zag onlangs nog holder de bolder
een kar over de kop heen slaan
bij een poging om erop te gaan.
Pietern. Nu overdrijf je toch weer Thom,
je had hem vast een beetje om,
't was zeker net met Carnaval,
dan doen hier alle mensen mal,
tenminste bij de laatste keren.
Thom. Ze beginnen het hier echt te leren.
Pietern. Ja, er is veel vertier hier voor de mensen.
Thom. Wat is dan eigenlijk nog te wensen?
Want voor dat wensen kwamen we toch hier.
Al heeft een mens ook veel plezier,
één ding kan hij toch niet gemakkelijk vergeten.
Je hebt alweer gelijk, 'k zou werkelijk niet weten
wat in dit leven boven vrede gaat;
dat geldt voor iedereen, waar hij ook gaat of staat.
Is dat dan niet meteen de eerste van je wensen?
Ja, vrede wens ik toe aan al zijn medemensen,
ver blijve' van ons land het dreigend oorlogsspook.
Uit schoorstenen en pijpen stijge hoog de rook
als tweevoudig symbool van twee der hoogste dingen,
arbeid en arbeidsvreugd in alle werkerskringen,
ook daar zij samenwerking steeds het eerste gebod.
'k Wens inzicht en beleid voor allen die het lot der
mensheid in hun land en op hun schouders dragen,
opdat zij in het eind bij het vredestreven slagen.
Dat geldt zowel voor hen die ons hier dierbaar zijn,
als voor de mensen achter het IJzeren Gordijn.
'k Wens in dit dorp meer onderling begrijpen,
om alle scherpe kanten langzaam af te slijpen,
van wat er ons verdeelde in 't afgelopen jaar.
Want slechts door samenwerken, helpen wij elkaar.
En omgekeerd, daarom heb ik ook vanwege de relatie
voor de Culturele Kring een aparte felicitatie;
zij brengen in het komende jaar veel cultureel genot.
En houden daarij toch een boordevolle pot.
Mijnheer de Deken, als loon voor het vele werk,
voorbeeldige parochianen en een schuldenvrije kerk.
Meer onderling begrip voor hen die moeten ruilen,
want waar de ene lacht, zal de ander moeten huilen.
Lips wensen wij nog iets meer bouwterrein.
Bijvoorbeeld vanaf hier tot Alphen aan de Rijn.
Voor de Drunense Sinterklaas geen apartheidspolitiek,
voor ONA steeds meer enthousiast publiek.
Misschien ook dat er een subsidie uit te halen is.
En voor de Instuif een zaal die te betalen is.
Voor R.K.D.V.C. een touringcarbedrijf
voor vrij vervoer tot aan de Hoge Schijf.
Wat droogte voor de boer en op z'n tijd een natje,
'k wou dat ik alles zo kon wensen dat je
in 't komend jaar alleen tevreden boeren had.
Dat zou toch echt teveel gevraagd zijn, schat.
In Elshout langs de straten ook een wandelpad.
Maar dan liefst niet zo hoog als Drunen heeft gehad.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern.
Thom.
Pietern. Voor de schoenfabrikanten werk in overvloed.
Thom. En als je in 't komend jaar soms investeren moet,
zie dan dat er beslist iets bij is
voor de vertegenwoordigers van Weijers.
Pietern. In 't nieuwe jaar méér songfestivallen.
en dat er ook in Drunen prijzen vallen.
Thom. En dat er in 1962 de 10.000ste mag komen.
Pietern. Dat zijn zo van die dingen, waarvan burgemeesters dromen.
Thom. Op 't Raadhuisplein een kiosk met bloemen.
Pietern. Ja, onze mond kan nog wel duizend dingen noemen.
Thom.
Wat er al niet gebeurd is in dat ene jaar,
dat praat ik in geen duizend weken bij elkaar.
Want waar nog kinderen sterven door de hongersnood,
en ieder land zijn leger weer vergroot,
daar blijft voor iedereen nog veel te wensen,
tenzij het besef hiervan bij alle mensen
geboren wordt en leeft en groeit,
en ieder zich er mee bemoeit
dat we onze kinderen een betere wereld moeten geven,
zodat zij onbekommerd kunnen leven
in zuivere lucht, in vrede, zonder schuld,
pas dan zij onze grootste wens vervuld;
want heus, het leven is nog steeds te leven waard,
al blijft ook onvolmaakt, wat groeide op deez' aard;
Het onvolmaakte werk van onvolmaakte mensen,
waarbij weer ieder jaar het zijne geeft te wensen.
En graag staat Thomasvaer dan voor U als tolk
die uitspreekt wat er leeft in U en in ons volk
een werkelijk zalig en gelukkig nieuw jaar,
dat wensen Pieternel en Thomasvaer.
