waaLwijkse en LanqstRAatse couRant 40-jarige jubilaris KAATSHEUVEL Op de Europese marlet maakt de Nederlandse schoen een goede kans GERO cassettes WERKGEVER EN LEVENSSCHOOL VRIJDAG 23 FEBRUARI 1962 84e JAARGANG No. 15 Uitgever: ffaalwykse Stoomdrukkerij Waa J Antoon Tielen jfdredacteur: JAN TIELEN Gironummer 50798 Dit blad verschijnt 2 x per week Opgericht 1878 Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002 Abonnement: 22 cent per week per kwartaal 2.85 3.10 franco p.p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contract-advertenties: speciaal tarief Telegram-adres „Echo' Het is al weer een maand gele den, dut mr. dr. B. J. M, v. Spaen- donck als secretaris' van de Fe deratie van Nederlandse Schoen fabrikanten werd opgevolgd door de heer A. J. A. van Gerwen. De ze wisseling van de wacht, zoals wij het indertijd noemden, heeft zich voltrokken in een algemene ledenvergadering van de Federa tie, die op maandag 22 januari 1962 ten kantore van deze Fede ratie in Tilburg werd gehouden. De werkzaamheden, die deze benoeming met zich meebrengt, zijn voor de heer van Gerwen niet nieuw, want sedert jaren vervulde hij de taak van adjunct secretaris, zodat hij terdege op de hoogte is met de gang van zar ken in de Nederlandse schoenin dustrie. Hij ziet zijn functie van secre taris-zijn als een dienende taak, zoals ook de functie van de ge hele Federatie is. De secretaris bepaalt niet het beleid van de or ganisatie, waarmee echter ook niet gezegd is, dat zijn taak uit sluitend een uitvoerende is; zij is ook mede „inspirerend". In een ondernemersorganisa tie worden de belangen van de betrokken ondernemingen en van de bedrijfstak behartigd en ver dedigd. Een belangrijk punt hier bij is, dat de ondernemersorgani satie zich rekenschap geeft van de ontwikkelingen, die zich in de maatschappij voltrekken. Men komt naar de mening van de heer van Gerwen verkeerd uit als men tegenover ontwikkelingen, die de ondernemers op het eerste oog niet aangenaam zijn, alleen een negatief standpunt inneemt en zich laat leiden door de gedachte var. de boot afhouden. Er zijn nu eenmaal bepaalde problemen die om een oplossing vragen en die niet door een negatieve houding uil de wereld wórden geholpen. Het is daarom van belang posi tief en constructief te zoeken naar wegen, die naar een oplos sing kunnen leiden. A. J. A. van Gerwen samenwerken De Federatie van Nederlandse ^'hoenfabrikanten is, aldus de neer van Gerwen, nooit negatief geweest. Zij heeft zich in haar W steeds vooruitstrevend ge jond, waardoor door de jaren neen veel bereikt kon worden, at deze industrie ten goede nam. Reeds in de dertiger jaren nrd door de Federatie vooruit lopen op bepaalde wettelijke ",0rzieningen, die eerst later zijn «en. En ook nu, in deze tijd, Federatie steeds haar v^^yze op bepaalde zaken en 'Lpcht daardoor veel nut, r wordt de laatste tijd veel L d over samenwerking. federatie acht dit een zaak jf1 groot belang voor de Neder- <WiSoJ schoenindustrie. I)e Ne- in iw(!se schoenfabrieken zullen tci!ej. kader van de Europese in- tf>n ^lln wacktpositie moe- h-jj ^/sterken en een van de Q(,elen daarvoor is, dat men Samenwerking in de schoenindustrie is van essentieel belang. tot grotere eenheden komt door samenwerking hetzij over de ge hele lijn, hetzij op bepaalde on derdelen van het bedrijfsbeleid, zoals buitenlandse afzet, binnen landse afzet, inkoop, personeels beleid en dergelijke. De Federatie heeft hierbij een beperkte taak. Zij kan voorlich ten, adviseren, contacten leggen, doch de initiatieven en de beslui ten zullen tenslotte van de on dernemingen zelf moeten uit gaan. Het is zeker van belang, dat men als ondernemer serieus na gaat, welke mogelijkheden er in een samenwerken met een of meerdere bedrijven liggen. Het ligt in de rede, dat bij de ontwikkeling van de Europese Gemeenschap de Nederlandse schoenindustrie een deel van de binnenlandse markt zal moeten afstaan aan andere landen; een deel, want de nationale industrie zal altijd een zekere voorsprong op de buitenlandse behouden. Het is echter voor de Nederland se schoenindustrie een levens zaak. dat zij het verlies aan afzet mogelijkheden op de binnenland se markt compenseert door uit breiding van de afzet op buiten landse markten. Het laat zich aanzien, dat men zal komen tot een associatie tus sen de E.V.A. en de E.E.G., zodat praktisch geheel West-Europa open zal komen te liggen in die zin, dat men daarheen zal kun nen exporteren zonder invoerbe perkingen te ontmoeten. De Nederlandse schoenindus trie heeft in de na-oor,logse jaren al een behoorlijke export weten op te bouwen. In bepaalde gang bare, populaire artikelen kan zij blijkbaar in vele landen concur rerend aan de markt komen. Er zijn zeker ook nog mogelijkheden voor uitbreiding van onze schoei sel-export o.a. naar landen als Frankrijk, Engeland en de Scan dinavische landen. Om concurrerend te kunnen blijven, zullen de produktiekos- ten, en met name de arbeidskos ten, zo laag mogelijk gehouden moeten worden door een hoge graad van produktiviteit. In vele gevallen zal samenwerking van bedrijven ruimere mogelijkheden scheppen voor produktiviteits- verbetering. Het is dan ook be paald verheugend, dat geconsta teerd kan worden, dat verschil lende groepjes schoenfabrikan ten reeds in contact zijn getre den met e.lkaar om de mogelijk heden van bepaalde vormen van samenwerking te onderzoeken. De \raag, hoever men met de samenwerking, die altijd bete kent het prijsgeven van een deel van zijn zelfstandigheid, moet gaan, is een zaak, die alleen de ondernemers zelf kunnen beoor delen. Donderdag 15 februari vond ten kantore van de N.V. Stoomschoenen- fabriek A. H. van Schijndel de huldi ging plaats van de heer Jos Brok te Waalwijk, die het feit herdacht, dat hij thans 40 jaren als overleersnijder in dienst van het bedrijf werkzaam was. Nadat de jubilaris met zijn echt genote en twee zoons thuis waren af gehaald, werden deze door de Direc tie op het privékantoor ontvangen. Daarbij waren ook aanwezig zijn af delingschef en enkele staffunctiona rissen, terwijl verder ook de Burge meester van zijn persoonlijke belang stelling blijk had willen geven. Door de technische directeur, de heer L. M. Burmanje, werd op deze feestelijke bijeenkomst allereerst het woord verleend aan de Burgemeester, die met een hartelijke toespraak zich tot de jubilaris richtte. Het verheug de hem daarbij verder te kunnen me dedelen, dat het H. M. de Koningin had behaagd, hem op zijn voordracht de eremedaille te verlenen verbonden aan de Orde van Oranje Nassau, als blijk van waardering voor deze lang durige trouwe dienst. Nadat de Bur gemeester de versierselen op de jas had gespeld, feliciteerde hij de ju bilaris en diens echtgenote met deze eer, waarin hij moest zien een stoffe lijk blijk van verdienste, die hem ge geven moge zijn nog vele jaren in de beste gezondheid te dragen als een herinnering aan deze mooie dag. Vervolgens sprak de heer Burman je namens de Directie, op de hem eigen, joviale manier de jubilaris toe, welke hij in de korte tijd dat hij als directeur in dit bedrijf was gekomen, had leren kennen als een goed en voorbeeldig vakman, met een trouw en plichtsbetrachting, die vanzelf sprekend waren voortgekomen uit de vergroeiing door de jaren met het be drijf. Onder dankzegging voor de ge durende al die jaren bewezen dien sten, bood hij de heer Brok zijn ge lukwensen aan, mede onder offrering van een gesloten couvert, en sprak de wens uit, dat hij nog vele jaren na deze zijn beste krachten zou kunnen blijven geven. Ook mevr. Brok en de beide zoons feliciteerde hij met dit jubileum. Daarna werd de erewijn aangebo den, en ondertussen werd ook aan de mede-arbeiders van de Afd. Snijde- rij de gelegenheid geboden de jubila ris geluk te wensen. Dit geschiedde bij monde van de heer M. Treffers, die namens de collega's een schemer lamp aanbood met een kistje sigaren. Nadat enige tijd nog gezellig met elkaar was doorgepraat, dankte de heer Brok de Burgemeester voor zijn persoonlijke belangstelling en de ver kregen eremedaille, de Directie voor de zeer waarderende woorden en zijn mede-arbeiders voor de aangeboden gelukwensen en het cadeau. Vandaag-ben-ik-hier-thuis" Volgens het jaarverslag van de Le vensschool te Kaatsheuvel bedroeg het aantal deelnemers aan deze in stelling op 1 maart van dat jaar 96, die afkomstig waren uit maar liefst 57 verschillende bedrijven. Van deze 96 kwamen er 89 uit de schoen- en lederindustrie. Volledige dagschool Het schooljaar 1960- 1961 was zeer belangrijk, omdat dit het eerste was waarin de deelnemers een hele dag naar school kwamen. Al vrij spoedig bleken de voordelen van het ,,hele-dag-systeem". De jon gens komen met een heel andere in stelling naar de Levensschool er is veel meer innerlijke rust, die zich ook naar buiten manifesteert in een hou ding van „vandaag - ben - ik-hier- thuis". Het kontakt tussen leiders en jongens groeit. Diverse jongens maakten gebruik van de gelegenheid om op de school over te blijven. Dit overblijven was in de meeste gevallen een waardevolle pauze, waarin tijd was voor een onge dwongen kontakt tussen de jongens en de leider, die op school mee bleef eten. Pas dan, in zo'n langdurige pauze, komen de gesprekken los en vertellen de jongens spontaan over hun manier van vrije-tijds-besteding, over hun werk, over thuis, of... ver tellen niets, zitten rustig te lezen in een tijdschrift of boek. Zo wordt de dag voor hen wat van het begin af aan mede de bedoeling is geweest: een rustpunt temidden van de werk week, die na de lagere school of nij verheidsschool zo abrupt hun leven heeft veranderd, en waarin de Le vensschool o.a. enige geleidelijkheid wil brengen. In de loop der jaren heeft direc teur Annegam steeds meer onder vonden dat de toegemeten tijd, een halve dag per week, lang niet vol doende was om met name alles wat van een goed theorieprogramma mag worden verwacht, te kunnen bieden. Diverse onderwerpen, die toch eigen lijk niet gemist kunnen worden, kwa men niet aan bod, andere moesten te haastig worden afgewerkt, waardoor een behoorlijke integratie niet moge lijk kon zijn. Nu is de tijd voor theorie verdub beld, de leiders kunnen, als dit no dig is, wat dieper op het onderwerp ingaan, er kan wat meer aandacht en tijd besteed worden aan diverse mo gelijkheden om ook met visuele hulp middelen een en ander te verduide lijken. Vooral ook de culturele vorming komt nu beter tot haar recht. In het verleden moest die nogal eens nood gedwongen stiefmoederlijk behandeld worden. En dat dit in een streek en plaats als Kaatsheuvel zeker niet verantwoord is, is evident. Resultaten van het Levensschool werk zijn altijd moeilijk meetbaar. Hoever is de jongen gekomen op zijn weg naar volwassenheid? In welke mate heeft de Levensschool zijn groeitempo versneld? Het is moeilijk na te gaan. Tastbaar is de sfeer, die nog aan zienlijk verbeterde door de overgang naar de hele dag. Voor de leider van de school was duidelijk voelbaar de grotere openheid en vertrouwelijk heid van de jongens. Het zich-geac- cepteerd weten, het bewustzijn, dat de levensschool voor hen iets belang rijks kan betekenen, manifesteerde zich in een meer positieve houding, die alleen ervaren kon worden door mensen, die ook de praktijk van de halve-dagschool hadden meegemaakt. Werkgever en Levensschool alles koek en ei Dat het mogelijk is geweest, om van een halve-dag naar een hele-dag- school over te schakelen, is te danken aan de medewerking van vele werk gevers, die de noodzaak van de vor ming voor de jonge arbeiders inza gen. Slechts 7 van de 55 tweede jaars-deelnemers kregen geen toe stemming voor een hele dag, en daar van waren 5 afkomstig uit één be drijf. Dit zegt wel iets over de mede werking van de fabrikanten in het algemeen. Toch vindt de heer Annegam dat hier zeker niet alleen afgegaan mag worden op de aantallen jongens en de aantallen bedrijven. Het zou niet re- eel zijn de ogen te sluiten voor de spanning op de arbeidsmarkt. Deze is er enerzijds de oorzaak van dat de jongens moeilijk in de bedrijven wor den gemist, anderzijds echter is de toestemming om naar de Levens school te gaan gedurende een heb GARAGE VAN MOSSEL VERHUUR VAN Ltiwii -i i —it rrtfiiifi mil i iii m i-*"— dag per week, een belangrijk middel om jeugdig personeel te trekken, vooral in een plaats als Kaatsheuvel, waar zoveel kleine bedrijven zijn, en waar de Levensschool al ruim vol doende bekendheid heeft gekregen bij de jeugd zelf. Veel jongens vra gen uitdrukkelijk, vóór zij ergens gaan werken, of ze naar de Levens school mogen gaan. Er zijn zeker diverse bedrijven in onze omgeving, die van harte met de Levensschool meewerken, die de noodzaak er van inzien, en daarvan ook iets aan de jongens laten blijken. Er zijn werkgevers, die zelf hun jeug dig personeel aansporen om naar de Levensschool te gaan, werkgevers, die ook van hun kant het kontakt met de school willen onderh luden door de directie hiervan op de hoogte te stel len van hoe de jeugdige werknemer het in het bedrijf doet. Als de schooldirectie op een be drijf komt, is deze van harte welkom en ondervindt zowel van de werkge ver, als van de werkmeesters en af delingschefs alle medewerking m zo goed mogelijk georiënteerd te wor den omtrent het werkmilieu van de jongens. Daar staat echter tegenover, dat het ook nog voorkomt, dat werkge vers tegenwerken. Niet openlijk, door eenvoudig toestemming te weigeren aan de jongens om te gaan, maar wel door op allerlei wijze hun gebrek aan waardering voor het werk der leiders aan de jongens te tonen. Het behoeft wel geen betoog, dat het voor dit werk funest is, als de gene, die boven de jongen gesteld is in het bedrijf, die hem laat gaan, die hem uitbetaald, zo duidelijk laat mer ken, dat hij de Levensschool-dag eigenlijk een verloren dag vindt. Met enkele pakkende voorbeelden illu streert het jaarverslag deze verkeerde opvatting. Het komt b.v. herhaalde malen voor, dat werkgevers aan de jongens f 2.50 tot f5.- extra aanbieden, als de jongen die week eens niet naar de Levensschool gaat. Uit deze hou ding blijkt ook allerminst, dat de fa brikant de vorming, die de jongens op de Levensschool krijgen, hoog aan slaat. Overigens zegt het wel iets, als de jongens die f 5. - weigeren en toch naar de school komen Soms is er kritiek op het program ma. Helaas niet aan het adres van de leiders, maar aan de jongens. Bij voorbeeld: een opmerking als „Dat gaat maar lekker zwemmen in de baas zijn tijd!" Men zou er de betrokken Hoestdrank in fabUtvorm.öö fabrikant dan op kunnen wijzen, ten eerste, dat de temperatuur van het water afgelopen zomer zodanig was, dat er van „lekker zwemmen" geen sprake was, maar dat integendeel heel wat doorzettingsvermogen en hardheid gevraagd werd om dit te blijven volbrengen, en ten tweede, dat het bedrijf er alleen maar mee gebaat is, als de bange, flauwe, voor iedere inspanning terugschrikkende jongen o.a. door dit zwemmen verandert in een stoere, frisse kerel, met een be hoorlijk zelfvertrouwen. Vele werkgevers in onze omgeving hebben nooit de gelegenheid gehad te genieten van culturele vorming. Zij kunnen dan ook maar moeilijk de zin van de culturele vorming op de Le vensschool begrijpen en hebben dan kritiek op een bezoek aan de schouw burg (in de baas zijn tijd nog wel!). Is deze kritiek gericht tot de lei ders van de school, dan kan ze al leen maar gewaardeerd worden, want het is voor deze een gelegenheid hun werk te verantwoorden. Tegenover de jongens is de kritiek alleen maar ne gatief. Het succes van een levensschool mag men niet afwegen naar het aan tal deelnemers, medewerkende bedrij ven enz. Het zit ergens anders. Welk gedeelte van hun lange weg naar vol wassenheid leggen de jongens in de twee jaar levensschool af? En wordt het tempo door de Levensschool ver sneld? Worden door de Levensschool minder jongens alleen maar schijn- volwassen? Dit succes is alleen te bereiken, als de leiders van de school zich voor 100 inzetten, en ouders en werk gever er ook voor 100 achter staan. Nog te veel werkgevers in Loon op Zand en Kaatsheuvel laten de jon gens slechts gaan, gedwongen door de omstandigheden. Straks misschien: gedwongen door de wet. De directie zou liever zien gedwongen door het gevoel van verantwoordelijkheid voor die jongen, die een stuk van zijn le ven in het bedrijf doorbrengt en die evenzeer recht heeft op een harmo nische groei naar volwassenheid. Kontakt met de werkmeesters is er slechts incidenteel. Het zou zeer ze ker aanbeveling verdienen dit kon takt te verstevigen, o.a. door bijeen komsten te beleggen met de werk meesters, waarbij deze de gelegenheid krijgen nader met het Levensschool werk kennis te maken. Want het i9 van het grootste belang, dat de jon gens merken, dat de onmiddellijk bo ven hen gestelde baas het oog be langrijk vindt dat de jongen naar de Levensschool gaat. Lx. psychologi sche uitwerkir^ een graag gege ven medewerking is groot! STASSAR Waal wijk OPBRENGST LIEFDADIG HEIDSTENTOONSTELLING. Voor de tiende maal kwamen in ca fé „de Sportwereld" te Kaatsheuvel het bestuur van de Concours-Combi natie Kaatsheuvel en omstreken en de diverse afgevaardigden van de chari tatieve instellingen bijeen ter verde ling van het batig saldo van de jaar lijkse liefdadigheidstentoonstelling postduiven te Kaatsheuvel. Deze ba ten komen ten goede aan R.K. Ge zinszorg, Kaatsheuvel, T.B.C.-com missie Loon op Zand, Santos Her wonnen Levenskracht te Dongen, R.K. Gezinszorg, Waalwijk en het Groene Kruis te Sprang-Capelle. Groot was de verrassing voor de gegadigden, toen bleek dat de op brengst dit jaar weer groter was dan voorheen, en het fantastische bedrag van f 1283,51 was bereikt. Hierbij werd gememoreerd, dat over de afge lopen jaren in totaal ruim f 13.000,- was uitgekeerd. De heer G. M. Franken, van Ge zinszorg Kaatsheuvel, sprak namens alle instellingen een bijzonder woord van dank. Begrijpend dat men zich vele opofferingen moest getroosten, sprak hij toch de hoop uit, dat men zijn beste krachten zal blijven geven voor de instellingen, welke deze steun zo broodnodig hebben, maar vroeg toch vooral niet de duivensport uit 't' oog te verliezen. Het gezellig onder-onsje dat hier op volgde met het wel en wee der dui- venliefhebbers als onderwerp van ge sprek, zal zeker de band met deze weldoeners hebben versterkt. De tcho vad het Zuióen op de voet WAALWIJK TEL. 04160 2519 MM PERSONENWAGENS KAMPEERWAGENS 8 PERSONEN BUSJES

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1962 | | pagina 5