wAAlwi]kse en UnqstRAAtse couRAnt
INNEN- en buitenland
Nationaal Museum voor de schoen- en lederindustrie
genoot in 1961 de volle belangstelling
Weïvei'zoitfd
De Frans-Algerijnse
overeenkomst
itatTnf"gVan h6t "planvan
HET ENGELANDSPIEL'
GEDACHTEN VAN EEN BOUWPASTOOR
VRIJDAG 23 MAART 1962
84e JAARGANG No. 23
fóSse Stoomdrukkerij
fjalffiJKse Antoon Tielen
ttofdredacteur: JAN TIELEN
Nummer 50798
J blad verschijnt 2 x per week
gericht 1878^
Abonnement:
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs: 10 cent per m.m.
Contract-advertenties: speciaal tarief
Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002
Telegram-adres „Echo'
mït
MS
vorig nummer hebben
meegedeeld dat president
E Rulle in 'n ontroerende rede
Df So en televisie zondag-
°°L had meegedeeld dat de
Rnstilstand tussen Frankrijk
Algerijnse opstandelingen
'Aercfkt "en maandag om 12
Szou worden afgekondigd. Dit
Kok gebeurd en dit bericht
n? t vreugde in Frankrijk en
Gehele wereld ontvangen. Op
tienblik dat vyij dit schrijven
alles ook in Algerije vrij rus-
maar we zullen de verdere
V,\pt dingen moeten afwach-
KP Wat houdt deze overeen-
f m«t nu eigenlijk in? We zullen
2t voornaamste hier laten vol-
e dan heeft men een begrip
an'de moeilijke onderhandelin-
Voleens een van ranse ol fici-
zifdc gepubliceerde medede-
L z,in de voornaamste punten
5 dc Frans-Algerijnse overeen-
omsten de volgende:
De zelfbeschikking zul tot uit
rukking worden gebracht door
L algemene en rechtstreekse
stemming in Algerije een bepaal
de tijd na een staken van het vu
ren en de instelling van 'n voor-
Je bestuur. Er zal gekozen
•unnen worden lussen handha-
!in« van de huidige status van
/rans departement, onafhanke-
ijkheid door verbreking van de
landen met Frankrijk en onaf-
wnkelijkheid in samenwerking
met Frankrijk.
De duur van de overgangsperi
ode wordt niet precies aangege-
en ook niet de samenstelling
het voorlopig bestuur. Wel
worden voorzienmaatregelen
oor een terugkeer naar persoon-
iikheid en openbare vrijheid na
iét staken van het vuren, zoals
amnestie, vrijlating van strijders
n politieke gevangenen en in-
tclling van een „openbaar tribu-
aal". In de overgangsperiode zal
e Franse soevereiniteit worden
itgeoefend door een hoge com
missaris met gezag over de Fran
se troepen, terwijl een voorlopig
bestuur van twaalf leden zal op
reden en tezamen met de ho
le commissaris voorbereidingen
oor de zelfbeschikking zal tref
fen, Het bestuur zal over een or
dedienst beschikken. (Generaal
Biiotta heeft geweigerd hoge
commissaris te worden, omdat
de Franse regering niet in vol
doende mate rekening wil hou
den met zijn wensen aangaande
verplaatsing van generaals).
Het referendum zal door com
missies worden gecontroleerd.
h geval de Algerijnen samen
werking met Frankrijk verkie-
zullen de Franse burgers 3
ir de tijd krijgen om te beslis-
-J of zij Algerijn willen worden
met behoud van de Franse natio
naliteit, ofwel als vreemdeling in
Algerije willen blijven. Zij kun
nen ook naar Frankrijk terug-
laan. waar zij van speciale wets-
Kpalingen kunnen profiteren.
De Europeanen die in een „ge
codeerd Algerije" de Algerijn
se nationaliteit verkiezen worden
eigendomsrechten gegarandeerd,
toorts zullen het gebruik van de
Franse taal in het openbare le
ien, vrijheid van eredienst, hu
welijks- en erfrecht, jjolitieke
rechten, toegang tot openbare
nineties en in 't algemeen waar-
wrgen tegen elke discriminatie
worden gegarandeerd. Verder
[331
lOlii
kirden hun speciale waarborgen
ian vertegenwoordiging in de
de
Momenten en betreffende
rechtspraak gegeven.
Aan de Fransen die de status
ian vreemdeling kiezen, worden
v eneens eerbiediging van bezit
ten en verkregen recht, gelijk
en van burgerrechten, het gc-
r7van het Frans, vrijheid van
gisten onderwijs gegaran-
Jtat de economie betreft, zal
e -geassocieerd Algerije" in de
'Jevan de frank blijven.
.Frankrijk zal zijn hulp aan
sonje voortzetten in de vorm
lerder zijn voorzieningen ge-
'ó'en voor culturele en techni-
samenwerking,
j at de Sahara betreft, worden
riil' li?,11 rechten van Frank-
JJ3e'reffende de oliewinning
?rc^- za' worden sa-
Francewer t bij de exploitatie en
%ulnaatu?ha,),)ijen krijgen
m:„ eursr,echten voor de explo-
ratle van olie.
Elitaire voorzieningen
lifl^njk zal nog vijftien jaar
lp. ^•schikken over de basis
van k met mogelijkheid
ernieuwing. Verder zal het
M-, èvaar z'n proefinstallaties
aanara kunnen houden, zal
het faciliteiten behouden op ver
scheidene vliegvelden en zal het
nog drie jaar strijdkrachten in
Algerije kunnen houden.
De Fransen hebben inmiddels
de door hen gevangen gehouden
vice-premier van de voorlopige
Algerijnse regering, lien Bella,
vrijgelaten. Ben Bella is zondag
avond van het Parijse vliegveld
Orly uit Frankrijk vertrokken.
Via Zwitserland is hij naar Ma
rokko gereisd.
WEER BERAAD OVER VER
STERKINGEN VOOR
NIEUW-GUINEA
Dc regering voelt zich genood
zaakt om op korte termijn op
nieuw dc kwestie van de verster
king der strijdkrachten op N.-
Guinea te hespreken. Aanleiding
daartoe is dc nieuwe openlijke
bedreiging met agressie van pre-
sident Soekarno. Dat blijkt uit 'n
regeringscommuniqué dat maan
dagmiddag in Den Haag is gepu
bliceerd. Een datum voor het
wellicht beslissende kabinets
beraad is nog niet vastgesteld.
Dc regering wil kennelijk nog
even dc eerste indrukken afwach
ten van het geheime vooroverleg
met Indonesië, dat dinsdag in de
huurt van Washington begon.
Voorlopig wordt er daarom re
kening mee gehouden, dat de
kwestie van de versterkingen tij
dens de gewone kabinetszitting
van vrijdag ter sprake zal komen.
Minister Luns keert volgens zijn
agenda pas donderdagavond van
Europees overleg in Luxemburg
en Brussel terug in Den Haag.
Ook de ministers De Pous (Eco
nomische Zaken) en Zijlstra
(Financiën) hebben deze week
„Brusselse" verplichtingen. In
noodgevallen kunnen deliewinds-
lieden overigens in enkele uren
•in Den Haag terug zijn. Mr. Luns
wordt regelmatig op de hoogte
gehouden van de tussentijdse
rapjjorten over het vooroverleg
in Amerika.
KONINGIN FELICITEERT
SJOUKJE
Onder de bijna honderd tele
grammen, die nu al sinds de tele
visie-uitzending van het wereld
kampioenschap kunstriiden in de
woning van dc familie Dijkstra
in Amstelveen zijn binnenge
stroomd, bevindt zich er een van
H. M. de Koningin aan de nieuwe
wereldkampioene. Dc inhoud van
deze felicitatie luidt: „Hartelijk
gelukgewenst met het schitteren
de succes", w. g. Juliana.
Voorts zijn er telegrammen ge
komen van de zeilhroers Bart en
Henk Kraan, voetbalverenigin
gen, de Schlittschuh Club „Da-
vos", een bepaardencentrum in
Emmien, een psychiatrische in
richting in Voorburg, kortom 't
gphele Nederlandse volk en ook
vele buitenlanders geven blijk
van hun vreugde over het succes
van Sjoukje.
Behalve telegrammen en hon
derden telefonische gelukwensen
is maandag ook een stroom van
kleine 'geschenken begonnen.
Daaronder zijn treffende staal
tjes van de vreugd, die dit kam
pioenschap van Sjoukje in de
Nederlandse huiskamers teweeg
heeft gebracht. Zo heeft een 90-
jarige grijsaard een zelfgeknoopt
boodschappennet gestuurd en 'n
84-jarige dame een zelf gemaakte
Spaanse pop. Van dit alles was
Sjoukje, die 11a zaterdagavond
nog geen telefonisch contact met
„thuis" heeft gehad, onwetend.
Het was een verrassing voor de
kampioene, die dinsdagavond op
Schiphol en in Amstedveen werd
ingehaald. Maandagavond was
men reeds begonnen met de ver
siering van de voorgevel van het
huis van de Dijkstra's.
MILITAIR GEZAG IN
ARGENTINIË
President Frondizi van Argen
tinië heeft vijf provincies, waar
onder Buenos Aires, onder mili
tair gezag gesteld. I11 deze pro
vincies hadden bij de verkiezin
gen de aanhangers van Peron
zo'n meerderheid, dat het gou
verneurschap in hun handen zou
komen. De stap van president
Frondizi, genomen onder zware
druk van de militaire leiders, is
een poging om de overweldigen
de stembuszege van de Peronis
ten in te dammen. In feite heeft
Frondizi de uitslag van de ver
kiezingen hiermee naast zich
neergelegd.
10 NIEUWE KARDINALEN
DOOR PAUS GECREËERD
Z. H. Paus Johannes heeft 1.1.
maandag tien nieuwe kardinalen
gecreëerd. Het college van kardi
nalen telt nu 87 leden uit 32 lan
den. Dertig van de kardinalen
zijn Italianen.
De nieuwe kardinalen zijn: Gi
ovanni Panico, apostolisch nun
tius in Portugal (Italiaan), 11de-
brando Antoniutti, apostolisch
nuntius in Spanje (Italiaan), Ef-
rem Forni, apostolisch nuntius
in Belgiz (Italiaan), Gabricle
Acacio Coussa, pro-secretaris
van de congregatie voor de Oos
terse kerken (Syriër), Juan Lan-
dazuri Ricketts, aartsbisschop
van Lima (Peruviaan), Raul Sil-
va Henriquez, aartsbisschop van
Santiago (Chileen), Leo Josef
Suenens, aartsbisschop van Me-
chelen (Belg), Jose da Costa Nu-
nes, vice-camerlengo van dc kerk
(Portugees), don Anselmo Alba-
reda, prefect van de Vaticaanse
bibliotheek (Spanjaard) en Mi
chael Browne, algemeen overste
van de Dominicanen (Ier).
Z. H. toonde zich zeer bezorgd
over de vele beproevingen die in
deze tijden over de wereld komen
en maande aan tot vurig gebed.
Een vluchtige blik in het jaaroverzicht van het Nationaal Museum
voor de schoen- en lederindustrie, geeft al onmiddellijk een duide
lijke indruk, hoezeer dit museum in het afgelopen jaar weer in de
belangstelling heeft mogen staan van de Waalwijkse-, maar vooral
ook van de niet-Waalwijkse museumbezoekers. Want merkwaar
dig, ook hier schijnt de stelregel geheel op te gaan „een profeet
wordt in eigen stad niet geëerd". Eigenlijk is dat in dit geval toch
wel erg onbegrijpelijk, vooral, omdat dit schoenmuseum, zoals het
in de volksmond wordt genoemd, toch zijn onderdak heeft gekre
gen in het centrum van de schoen- en lederindustrie, dus wat dat
betreft speciaal gunstig. Maar ook dit jaar is weer bewezen, dat
het museum onder de vele bezoekers, zowel uit binnen- als buiten
land, die het mocht trekken, in verhouding weinig Waalwijkers
telt.
Radio en T.V.
Groot en succesvol waren de reac
ties, die er kwamen onmiddellijk na
de radio- of T.V.-uitzendingen, die
er drie hebben plaats gehad. Op 19
januari werd in het kader „Avrodite"
een vraaggesprek uitgezonden tussen
Ageeth Scherphuis en de directeur,
de heer A. Hendriks, over het Mu
seum en de schoen. Op 19 maart
toonde de N.C.R.V., sectie televisie,
haar belangstelling en werd de direc
teur uitgenodigd een interview toe te
staan met Tanje Koen over het on
derwerp „Voet en Schoen". Onge
veer twee maanden later was de heer
Hendriks nogmaals de gast bij de
N.C.R.V., ditmaal voor de radio, en
wel in het programma „Jeugdland".
Vijfentwintig minuten heeft men toen
wetenswaardigheden kpnnen horen
over streek, schoen en leer. Naast de
belangstelling van radio en televisie,
liet zich ook de pers niet onbetuigd.
Meerdere dagbladen uit het gehele
land zonden redacteuren naar 't Mu
seum in de Grotestraat, waarna een
artikel over schoen en leer vrijwel
direct volgde.
Stijgend ook is het aantal verzoe
ken dat voortspruit uit onderwijskrin
gen. Meestal vragen zij om inlichtin
gen of gegevens over het ontstaan en
de ontwikkeling van de schoen, de
industrie die daarmee verband houdt
en het leer. Deze vraag komt voorna
melijk van jonge onderwijzers of on
derwijzeressen buiten het vakonder
wijs, die deze gegevens verwerken in
scripties, nodig voor het examen of
ter voorbereiding van hun lessen.
Vooral over laatst genoemd feit uit
de directeur zijn directe vreugde, om
dat hieruit blijkt, dat behalve het vak
onderwijs, ook andere takken van on
derwijs belangstelling tonen voor de
schoen en het leer.
Financiële toestand
niet rooskleurig
Ook in 1961 heeft het museum
een aanzienlijke uitbreiding in haar
collectie moge ondergaan. In het af
gelopen jaar werd het museumbezit
verrijkt door zowel schenking als aan
koop van, of met verschillende exem
plaren historische of exotische schoe
nen, lederwerk en gereedschap, ter
wijl daarnaast de Rijksdienst voor
Oudheidkundig Bodemonderzoek te
Amersfoort een zestal schoenen ter
determinering zond. Een buitengewo
ne sympathieke geste, die dan ook
bijzonder dankbaar werd aanvaard,
kwam van het Nederlands Oudheid
kundig genootschap te Amsterdam.
Door dit genootschap werd het muse
um in het genot van bruikleen gesteld
van een 18e eeuws vitrine met schoe
nen en poppen, alsmede van een
schilderij, waarop deze schoenen zijn
afgebeeld door Marie Regteren Alte-
na, een der Amsterdamse joffers.
Naast deze nieuwe aanwinsten, die
op zich al een voldoende stimulans
vormen om het museum te gaan be
zoeken, stimuleert het bestuur en de
directie in deze richting door, zoals
afgelopen jaar is gebeurd, het lande
lijk verspreiden van een folder. Daar
naast werden in enkele toeristenbla
den advertenties geplaatst, om ook
zodoende dit Waalwijks museum on
der de aandacht van de Nederlandse
bevolking te brengen.
Dat aankoop en het in bruikleen
hebben van verschillende beziens
waardigheden geldt kost is een zaak
die vanzelfsprekend is. Vooral hier
door is de financiële kwestie een punt
van grote zorg. Toch zal, wil het mu
seum in trek blijven of meer in trek
komen, de noodzakelijke aankoop van
verschillende stukken doorgang moe
ten blijven vinden. Door de niet al te
rooskleurige financiële toestand is
men nog steeds niet kunnen overgaan
tot de reconstructie van een 19e
eeuws schoenmakershuisje en een
handwerklooierij. Ondanks deze min
der zonnige zijde van het schoenen
museum in de Grotestraat, ziet het
bestuur en directie nog alle reden tot
optimisme, hetgeen voornamelijk
wordt veroorzaakt door de stijgende
belangstelling welke het museum van
alle zijden geniet. Zij meent zelf, dat
dit niet het gevolg is van de gemaakte
reclame, maar wel van de indruk, die
he museum heeft gemaakt op de be
zoekers, die deze indruk weer op hun
beurt doorgaven aan familie en be
kenden, waardoor een spontane groei
kon ontstaan.
(id.
HOOGTEPUNT EN
EINDE VAN HET
ENGLANDSPIEL
Na het eerste succes van de
Duitsers (ze hadden nu alle mid
delen 0111 de Engelsen om de tuin
te leiden) brak er voor hen een
drukke tijd aan. Telkens kwam
er van de overkant bericht, dat
een agent op weg was en dat de
illegaliteit hem moest ontvangen.
Dat ontvangen ging als volgt in
z'n werk. De gedaalde agent werd
on de grond verwelkomd door 'n
Nederlandse politieman. Deze
hielp de agent uit zijn zware uit
rusting en haalde hem over om
zijn wapens af te geven onder 't
motto, dat het in bezet gebied '11
gevaarlijke bezigheid was om
wapens bij zich te hebben. Ver
volgens werden de uitrusting en
wapens op vakkundige wijze be
graven, zogenaamd om eventuele
sporen van de aankomst weg te
werken. De agent kreeg na al de
ze voorzorgsmaatregelen natuur
lijk de indruk, dat hij met vol
bloed illegalen te doen had, te
meer omdat men hem met zijn
schuilnaam aansprak. Het ont
vangstcomité ontfermde zich nu
veraer over de man. Per auto
werd hij overgebracht naar Haa
ren (N.-Br.). Hier aangekomen,
werd hij natuurlijk uit de droom
geholpen en kwam hij tot de ont
dekking, dat er een „misver
stand" was.
Giskes en zijn helpers kwamen
nu voor problemen te staan. De
Engelsen, die dachten dat alles
111
„Bouwpastoor-zijn" is een verantwoordelijke taak; want hij moet een
echte „kerk" bouwen.
Dit betekent dat de kerk in haar uiterlijke vorm het heilig karakter van
het volk Gods dat daar samenkomt en dat het uitbeeldt, moet weerspie
gelen. Maar het betekent ook, dat de kerk in haar interieur uitdrukking
moet zijn van het volk Gods als „Kerk", als gemeenschap.
Als het volk Gods in de kerk bijeen komt, dan is daar geen ongeordende
massa bijeen, maar een gemeenschap. Wie tot het volk Gods behoren, zijn
daar dan niet als enkelingen, maar als gemeenschap, als samen-het-volk-
Gods-vormend. Er bestaat tussen hen een gebondenheid, een eenheid die
haar fundament heeft in het doopsel „Gij allen immers die gedoopt zijt
in Christus, hebt u met Christus bekleed; allen zijt gij één in Christus
Jesus" (Gal. 3, 27.28). Het is er heel anders als in een concertzaal,
schouwburg of bioscoop, waar de aanwezigen zonder innerlijke verbon
denheid een voorstelling bijwonen. Daarom moet het interieur van een
kerk gemeenschap-vormend zijn; het moet de gemeenschap van het volk
Gods tot uitdrukking brengen en deze gemeenschap ondersteunen.
In deze zin missen helaas vele van onze oudere kerken het gemeenschaps
karakter. Dit is des te droeviger omdat zij gebouwd zijn in grote offerzin.
Zij zijn vaak te groot om het volk Gods als één geheel in zich te kunnen
opnemen. Door haar indeling zijn grote groepen zo ver verwijderd van
het centrale gebeuren dat het voor hen moeilijk is zich één gemeenschap
te voelen met de anderen. Door pilaren en andere hindernissen is het haar
onmogelijk om de gemeenschap die het volk Gods daar toch ook is, te
bevorderen.
De moderne stijl en bouwtechniek geeft de bouwpastoor de mogelijkheid,
maar ook de verantwoordelijkheid, om - in samenwerking met de Ar-
chitekt - aan zijn kerk dat gemeenschapskarakter te geven.
P. STEVENS pr.
Bouwpastoor Waalwijk
Giro 362716
volgens plan verliep, omdat zij dc
(valse) berichten van behouden
aankomst kregen, gaven elke
groep die compleet was, een code
voor doorzending van bbrichten.
Bovendien kreeg de groep n her
kenningsteken. Elke groep moest
zelfstandig de verbinding met
Londen onderhouden. Zo gebeur
de het, dat de enverige Giskes op
een bepaald moment werk had
aan twintig verbindingen. Deze
lijnen moesten alle door mensen
van de contra-spionage worden
bediend. Om de zaak maar wat
te vereenvoudigen, liet men toen
maar van tijd tot tijd enige groe
pen verdwijnen. Dat ging heel
gemakkelijk. Er werd eenvoudig
aan Londen verteld, dat die en
die groepen waren geliquideerd.
iMaar ondanks dat zijn er toch
tijden geweest, dat er veertien
verbindingen lange tijd constant
in bedrijf waren.
Dat de Duise spionage spins
voor de meest verrassende feiten
kwam ie staan, laat zich begrij
pen. Men moest namelijk de
schijn ophouden, dat er een per
fect samenspel was tussen Lon
den en Nederland. Maar wat te
doen als Londen aan de agenten
opdracht gaf 0111 sabotage te ple
gen aan schepen, spoorlijnen en
gebouwen? Gewoon improvise
ren en er op hopen, dat de En
gelsen niets zouden bemerken.
Op welke manier er met de En
gelsen werd gespeeld, blijkt uit
het volgende voorval. Op zekere
dag kwam er uit Londen de op
dracht 0111 een aantal Duitse rijn
aken in de buurt van Gorkum te
vernietigen. De Duitsers lieten 'n
waardeloze aak zinken en begon
nen met veel militair vertoon aan
het opruimingswerk, zodat ver
kenningsvliegtuigen de indruk
konden krijgen dat de actie was
gelukt. De opdracht 0111 de haven
van Maastricht te vernielen, le
verde meer kopzorgen. Men be
sloot 0111 de Engelsen te vertellen
dat deze vernieling een ernstige
stagnatie in de kolenvoorziening
van de burgerbevolking zou be
tekenen. Daarop trok Londen de
opdracht in. Maar er waren ook
moeilijkheden, welke niet zo ge
makkelijk waren op te lossen. Zo
werd er gevraagd 0111 eens ie
mand naar Engeland te sturen,
die op de hoogte was met de toe
standen in bezet gebied en die
bovendien militaire inlichtingen
zou kunnen verstrekken. Er werd
besloten om voor de schijn ie
mand te sturen, die natuurlijk
niets afwist van het Funkspiel.
Men vond een Nederlands mili
tair, die, denkende dat hij door
dc illegaliteit werd uitgezonden,
vol goede moed de tocht naar de
overkant ondernam. Hij kwam
inderdaad in Londen aan, maar
heeft uiteraard niets over 't spi-
onage-complol kunnen vertellen.
Bij een andere gelegenheid werd
alles voorbereid voor het vertrek
naar Engeland. Op het laatste
moment liet men toen de SD zo
genaamd ingrijpen en dit werd
aan de Engelsen meegedeeld.
In de zomer van 1943 werd
weer eens door Londen voorge
steld om een afgezant te sturen.
Giskes stelde hierop voor om de
(pseudo) afgezant eerst naar Pa
rijs te laten gaan en hem daar te
laten afhalen voor de verdere
tocht naar Engeland. Er werd
toen een zekere dr. Bodens, een
ambtenaar van de Abwehrstelle,
aangewezen. Hij werd voorzien
van de nodige valse papieren en
ging oj) weg naar Parijs in gezel
schap van een z.g. „passeur". Op
een klein kamertje in een groe
zelig huis in een van de Parijse
achterbuurten had de ontmoe
ting plaats met de andere Enge
landvaarders. De.mannen raak
ten in 'n diepgaand gesprek over
dc zaken, welke hen samen
brachten.
De Duitser kon zijn oren niet
geloven, toen hij de Engelsen zo
zorgeloos over allerlei zaken
hoorde praten. Hij liet hen rustig
hun gang gaan en toen 't gesprek
was afgelopen, had dr. Bodens 'n
schat van gegevens verzameld.
Er werd besloten om de volgende
dag naar een afgesproken plaats
te gaan. Hier zou een vliegtuig
klaar staan om de groep mee te
nemen naar Londen. De volgende
dag werd er op de bewuste plek
tevergeefs gewacht op de Neder
landse agent. Tenslotte vertrok 't
vliegtuig zonder hem. Het was
maar goed dat de inzittenden niet
wisten wat er was gebeurd. De
vermiste agent, alias dr. Bodens,
was zo snel mogelijk naar Neder-
POEDER ZALF - OLIE - ZEEP
land teruggekeerd met een aantal
inlichtingen, waarmee de Duit
sers bijzonder in hun schik wa
ren. Er moest nu echter wel een
verklaring worden gegeven van
het feit, dat dc koerier uit Neder
land niet was aangekomen. Er
ging een telegram naar Londen
met de mededeling, dat de agent
argwaan had gekregen en naar
zijn basis was teruggekeerd. Het
is onbegrijpelijk dat dc Engelsen
dit smoesje zonder meer als zoe
te koek accepteerden en zelfs
vroegen om 'n nieuwe reis klaar
te maken. Giskes was in zijn nop
jes. Prompt stelde hij zijn tegen
spelers voor om weer via Parijs
'n poging tot oversteken te doen.
Dat was in orde.
Dr. Bodens ging weer naar Pa
rijs en ontmoette zijn nieuwe
tochtgenoten in een klein café.
Tijdens een geanimeerd gesprek
kwam er plotseling een patrouil
le Duitsers binnen. Alle bezoe
kers moesten hun legitimatiebe
wijzen laten zien en natuurlijk
ook de groep van Bodens. Tot
hun grote verbazing en ontstelte
nis werd Bodens gearresteerd,
zogenaamd omdat zijn papieren
niet in orde waren. De andere
agenten waren er van overtuigd,
dal ook zij wel zouden worden
gepakt, maar de Duitsers verlie
ten met hun „arrestant" het café
en lieten de bezoekers verder op
adem komen. Enkele straten ver
der werd Bodens vrijgelaten en
in het bezit van waardevolle in
lichtingen ging deze weer op weg
naar zijn chef. De Duitsers be
grepen wel, dat ze nu iets moes
ten doen om de zaak niet al te
De ïcho vAn het Zuióen
kdd. elc(
iin
T" tlGULLl U, Y LI Uil
- 111
li'
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦f
<4 A/M«
