wAAlwijkse en UnqstRAAtse couraiu
Zilveren Koninklijk bruidspaar
in het brandpunt van de
belangstelling
V
Festival
voor de
werkende jeugd
Koninklijk echtpaar
in het zilver
s
DE MODE
VAN
TWEKA!
HISTOR
Is
er
X
WÊÊWh
GARAGE VAN MOSSEL
VERHUUR VAN
J. E. de Jongh
VRIJDAG 27 APRIL 1962
84e JAARGANG No. 32
e tcho vAn het Zuióen
„:kse stoomdrukkerij
An toon Tielen
dacteUr: JAN TIELEN
50798
"verschijnt 2 x per week
Abonnement:
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs: 10 cent per m.m.
Contract-advertenties: speciaal tarief
'ndi{
haa' o*
0m r&
1878
BuroaZT' Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002
Telegram-adres ..Echo"
vnendf|j
vast, kij|
ekend 23
v,., x-
50
Dt prinsessen Beatrix, Irene, Margriet en Marijke hebben ter gelegenheid van het zilveren huwelijksfeest van
:an ouders een origineel geschenk aangeboden, n.l. een plastiek van henzelf.
Dt plastiek is in opdracht van de prinsessen vervaardigd door de Italiaanse beeldhouwer Gualberto Rocchi.
litt belangstelling bekijken Koningin en Prins het geschenk van hun kinderen.
.Ik ben heel gelukkig, nadat wij elkander in de loop van dit
jaar heel goed hebben leren kennen. Het eerst ontmoetten wij
elkaar in de wintersport, daarna herhaalde malen hier in het
land, tenslotte onlangs in de bergen. Geleidelijk zijn wij het
samen eens geworden en wel zeer eens". Dit was wat prinses
Juliana in de avond van 9 september 1936 tot het Nederlandse
volk zei, nadat eerst de authentieke mededeling uit de mond
van koningin Wilhelmina was vernomen.
Op 7 januari nog geen half jaar nadien, leidde de gouden
koets naar het oude stadhuis en de grote kerk in Den Haag.
Het was dezelfde datum waarop de moeder van Koningin Wil
helmina Koningin Emma en Koning Willem III in de echt
waren verbonden.
Het was 19 december, 's zater
dags, dat tijdens een sobere
plechtigheid prinses Juliana en
prins Bernhard met een voor de-
re gelegenheid speciaal vervaar
digde gouden veder bel belang
rijke document van hun onder
trouw ondertekenden. Overal in
het land, in alle provincies, in
alle steden en dorpen en in de
overzeese gebiedsdelen, wapper
den van de daken in de stralende
winterzon de driekleur met het
oranje en 't geel-rood van Lippe.
Enkele dagen voor Kerstmis
van datzelfde jaar werd prins
Bernhard, nadat hij eerst de Ne
derlandse nationaliteit had ge
kregen, beëdigd als kapitein (rit
meester) a la suite van de Ko
ninklijke Landmacht, als kapi
tein (ritmeester) bij het toen
malige Koninklijk Nederlands
Indische Leger en als luitenant
ter zee eerste klasse (kapitein)
a la suite van de Koninklijke
Marine. Die dag werd Den Haag
overstroomd door binnen- en
buitenlandse gasten. Iedereen
wilde de Prins der Nederlanden
den, gezeten op een paard en ge
doken in het officiersuniform
van de Blauwe Huzaren, een pa
rade afnemend op het Malieveld.
Dat waren de eerste bewijzen van
«kenning, van sympathie, van
diepe vriendschap van het Ne-
derlandse volk voor de prins, die
binnen afzienbare tijd de wettige
echtgenoot zou worden van een
b1) het Nederlandse volk zo ge-
"ofde prinses.
X°g drukker was het op de gro
te dag voor hen beiden, voor
«et hele Nederlandse volk. De re
sidentiestad was overbevolkt. Bij
'•'■'zenden tegelijk was men naar
lle« Haag gereisd. Velen, die
van ver waren gekomen, hadden
p nacht doorgebracht in café's,
'mv|jl ontelbaren reeds 's avonds
■"n plaats hadden ingenomen
;aip de route, die leidde van het
p's naar het stadhuis en de
)e[K-,Het Nederlandse volksdeel
rat niet naar Den Haag was ge-
jonjen. kreeg ruim de gelegen-
;;ei(l om dit vorstenhuwelijk op
Moet te volgen d.m.v. uitzon-
•erl'jke reportages.
Het is voor Nederland en zijn
bevolking een sprookje gewor
den, die stralende 7e januari.
Voorafgegaan door bereden
marechaussee reed de gouden
koets, voortgetrokken door een
achttal zwarte paard enin hel
witte tuigen, langs de duizenden
en nog eens duizenden enthousi
aste Nederlanders. Onmiddellijk
daar achter volgde de glazen
koets met koningin Wilhelmina
en prinses Armgard von Lippe
Biesterfeld.
Zinvol en begrijpend waren de
woorden van burgemeester De
Monchy, die hij sprak tot het ge
lukkige echtpaar op 't raadhuis.
Na deze plechtigheid schreden
prinses Juliana en prins Bern
hard onder een boog van gehe
ven sabels naar de Grote Kerk.
De prins gestoken in huzaren
uniform, de prinses gekleed in 'n
toilet uit ivoire satin peplum. De
sluier en de bruidskrans waren
versierd met geborduurde oranje
bloesems en rozen naar het mo
tief in het wapen van de prins.
Prof. dr. Obbink leidde in de kerk
de dienst en de woorden die hij
daar tot het getrouwde vorsten
paar sprak, hebben bij velen een
diepe ontroering teweeggebracht.
Steeds is het Nederlandse volk
hecht gebonden gebleven aan
dit koninklijk paar; groot was
het medeleven in droefenis en
vreugd.
Want naast de vreugdevolle
dagen, maanden en jaren, zijn er
ook tijden geweest, waarin het
koningshuis door tegenslagen ge
teisterd werd. De oorlogsjaren
hebben het vorstenhuis ruim la
ten delen in droefheid. De bal
lingschap ver van het huiselijke
Socstdijk en de vijf oorlogsjaren
zijn in deze kwarteeuw ongetwij
feld zware jaren geweest.
Een grote verandering in het
gezinsleven kwam in 1948, toen
prinses Juliana, koningin Juliana
werd. De tijd die zij voorheen
aan het gezin kon besteden, werd
nu drastisch ingekort. Statiebe-
zoeken onderbraken de huiselij
ke orde, evenals de tientallen
werkbezoeken. De prins ontwik
kelde zich als een geboren am
bassadeur voor ons land. Hij
heeft in al die jaren niet stilge
zeten en als het ging om de Ne
derlandse zaak, was hij steeds
bereid zijn medewerking te ge
ven. In de komende dagen zal het
Nederlandse volk laten zien hoe
dankbaar het is gestemd voor het
vele werk dat door het konings
huis is verricht. Het zal zijn
dankbaarheid tonen wanneer het
in de gelegenheid zal zijn het in
middels bijeengebrachte kapitaal
ter stichtig van jeugdcentra hij
Uddel en hij Veere als geschenk
aan te bieden aan het jubilerende
koninklijk echtpaar.
Voor verreweg de meesten ge
heel onverwacht kwam de mede
deling van de verloving van onze
Prinses met een voor ieder onbe-
weest... met wie zou Juliana trou
wen? Znlfs werd de naam van
een Zweedse prins overal ge
noemd, maar de profeten bleken
het mis te hebben en de „hausse"
in Zweedse vlaggen bedaarde
weldra.
Op wel zeer onofficiële wijze
kwam de Prinses met haar ver
loofde aan in ons land... beiden
gezeten in een groene open auto
(helemaal geen dure) en zonder
enige plechtigheid. Velen hebben
zich dat later herinnerd, toen al
duidelijker werd, hoe Prinses Ju
liana, later Koningin, wilde le-
\en temidden van haar volk. Den
Haag keek somber, want het ver
loor zijn residentiekarakter toen
t vorstelijk gezin zich ging ves
tigen op Soestdijk... niet in
praalvolle afzondering, maar te
midden van 't Nederlandse volk.
De Nederlanders wisten nog
niet direct wat zij aan Prins Bern
hard hadden, al was hij van ston
de af aan buitengewoon popu
lair. Dat hij „gewerkt had voor
zijn broodje" vond men een aan
beveling en verder noteerde het
scheipziend Hollands oog de hier
te lande zozeer gewaardeerde af
wezigheid van alle „kouwe druk
te". Maar men was nieuwsgierig
welke positie de echtgenoot van
Haar, die voorbestemd was onze
Koningin te zijn, mettertijd in
ons land zou gaan innemen.
In de loop van die vijfentwin
tig jaren hebben wij leren spre
ken van het „Koninklijk Paar"
en het „Koninklijk Gezin" en die
woorden kregen een geheel nieu
we inhoud. Vooral toen de oor
log over ons land losbarstte en
tic Oranjes voor geweld moesten
wijken. Wij wisten, dat de Prin
ses in Canada zat en de Prins
zeer nauw betrokken was hij de
strijd tegen zijn eigen landgeno
ten... ja. maar dan toch tegen de
zwarte magie van het nazisme,
^at miljoenen Duitsers had be-
nekst en Duitsland langzaam
maar zeker naar de ondergang
voerde. De familie Von Lippe-
Biesterfeld was nooit hijster
„Pruisisch" onder wijlen Keizer
Wilhelm II en Prins Bernhard
bleef de familietraditie trouw
toen hij zich inzette tegen het na
zidom.
Toen na de bevrijding Prins en
Prinses terugkeerden, was er op
nieuw een moment als van af
wachting. Alle aandacht keerde
zich naar de grijze Koningin
Wilhelmina..., maar al spoedig
werd de naam van Prins Bern
hard genoemd als die van de man
die zich er in.het hijzonder mee
bemoeide 0111 onrecht en leed uit
de wereld te helpen in die tur
bulente maanden zo vlak 11a de
oorlog. Voor velen was „een
brief aan Prins Bernhard" in die
dagen gelijk aan het beroep in
hoogste instantie!
Ten Juliana Koningin werden
door haar overgefelijke inhuldi
gingsrede duidelijk maakte, dat
zij de Eerste Dienares van Haar
volk wenste te zijn, was het
(thans) Koninklijk Paar reeds
zeker van de genegenheid van
(lat VOlk.
Die is er met de jaren niet op
verminderd.
De Koningin is in die jaren met
zeer velen van haar onderdanen
in persoonlijk contact geweest
en ieder hield daarvan een onver
getelijke indruk over, een indruk
van eenvoud, van hartelijkheid
en van menselijkheid.
Prins Bernhard toonde zich,
vooral op zakelijk gebied, een
onschatbaar ambassadeur van
Nederland en dat werd in onze
koopmansnatie hijzonder ge
waardeerd. Het stemde tot alge
mene verheugj/ng, dat hij niet
slechts als „boegbeeld"- behoef
de te fungeren en zijn tijd vullen
met het leggen van eerste stenen
en het doorknippen van linten.
Tenslotte leefde heel Neder
land mee met het wel en ook het
wee der Prinsessen, met haar
studie en haar sport, met de zor
gen van het Kininklijk Gezin
rondom de jongste Prinses, wier
gezichtsvermogen was aangetast.
De ietwat gezwollen toon,
waarop voorheen het Oranjehuis
werd verheerlijkt, is verdwenen,
heeft plaats gemaakt voor een
voudiger, maar ook eerlijker
waardering.
Koningin en Prins hebben de
juiste snaar hij hun Nederlanders
aangeraakt. Zelfs daar, waar
men politiek de koningskroon
ziet als een ornament, dat moet
verdwijnen, is er geen agitatie te
gen de draagster der kroon en
haar gezin. In dit opzicht is Ne
derland waarlijk één.
Hollands huisgezin gaat feest
vieren niét Hollands éénste huis
gezin, ons Koninklijk Gezin. Vijf
entwintig jaren zijn wy „met el
kaar opgetrokken" in goede en
kwade dagen, maar goede dagen
het meest. En zoals in onze dor
pen en sommige buurten de ge
hele straat vlagt als er een zilve
ren echtpaar is, zo vlagt straks
heel Nederland bij het zilveren
feest van Koningin Juliana en
Prins Bernhard. „Onze" Konin
gin en „Onze" Prins. Het zal een
groot feest zyn en velen van ons
zullen het zilveren bruidspaar
zien, zoals ze vijfentwintig jaren
hebben geleefd, bij ons, onder
ons... en voor ons!
„Al wat van U is, lijven w'in met U, bij Hollands huisgezin".
Dat waren de woorden van de „Rijmprent", gedicht door Bou-
tens, die bij het huwelijk van Koningin en Prins aan de school
kinderen werd uitgereikt.
„Hollands huisgezin"... dat is de juiste aanduiding voor de
wijze, waarop ons volk Koningin en Prins ontving, en waarop
zij beiden dat volk hebben beschouwd.
Er loopt een rechte, duidelijk te herkennen lijn van het ogen
blik, waarop onze Prinses Juliana met Prins Bernhard von Lip-
pe-Biesterfeld haar intocht in ons land deed en het karakter
van het feest, dat Nederland straks zal vieren ter gelegenheid
van het zilveren huwelijksjubileum van het Koninklijk echt
paar. „In Hollands huisgezin" daar vierden zij feest, toen en nu.
kende Prins, die in Parijs op het
kantoor van een grote handels
onderneming werkzaam was.
Vele waren al de speculaties ge-
Het Provinciaal Genootschap
van Kunsten en Wetenschappen
heeft een dezer dagen het Jubi
leumnummer uitgegeven van het
orgaan „Brabantia", ter gelegen
heid van het 125-jarig bestaan
van dit Genootschap. In dit num
mer troffen wij een byzonder ac
tueel onderwerp aan, dat handelt
over het festival, dat van 30 mei
tot zondag 3 juni voor de wer
kende jeugd zal worden gehou
den in het Tilburgs Cultureel
Centrum.
De heer H. J. Verwiel meent te
mogen constateren dat in de vijf
tien jaar dat het Provinciaal Ge
nootschap van Kunsten en We
tenschappen aan cultuursprei
ding doet, er reeds veel op dit
gebied is bereikt.
Onmiddellijk voegt de heer
Verwiel hieraan toe dat in de af
gelopen jaren vaak meer aan
dacht aan horizontale dan aan
verticale cultuurspreiding is be
steed. Het belangrijkste wat hij
de verticale cultuurspreiding ont
brak, was de onmisbare educa
tie. De studerende jeugd is er
wat dat betreft heel wat heter
aan toe. Het onderwijs heeft tal
van mogelijkheden om 't kunst
genot, dat in het raam van de
culturele opvoeding wordt gebo
den, geestelijk voor te bereiden.
Op dit punt wordt door vele in
stellingen van uitgebreid lager-,
middelbaar en technisch onder
wijs voortreffelijk werk gedaan.
De geheel op dit werk ingestelde
en door het Ministerie van O. K.
en W. gesubsidieerde Stichting
Het Schoolconcert is in vele ste
den en kleinere centra een vaak
en graag geziene gast.
De werkende jeugd schoot er
vaak bij in. Hoe goed bedoeld en
goed gebracht vaak het cultureel
vormingswerk van standsorgani
saties ook zijn moge, het dreigt
een druppel op een gloeiende
plaat te blijven.
De nieuwe Tilburgse schouw
burg, die met zo prachtig elan 'n
geweldige taak behartigt, heeft
voor deze min of meer vergeten
groep al veel gedaan. De activi
teiten van het Nederlands Thea
ter Centrum in Tilburg (evenals
in Eindhoven) mogen in dit ver
hand wel met volle eer vermeld
worden. Populaire jeugdabonnc-
menten doen op hun manier
weer uitstekend werk.
VREES
Een heel speciaal vierdaags
fesitval voor werkende jongelui
is echter iets geheel nieuws. Van
30 mei tot zondag 3 juni zullen
honderden jongeren te gast zijn
in de Tilburgse Stadsschouw
burg. Zij zullen daar als een ge
heel bijeen zijn en gaan daarom
samen in Oisterwijkse vacantie-
huizen logeren, om zoals de lieer
Verwiel het zegt, als internen
WAALWIJK TEL 04160 2519
PERSONENWAGENS
KAMPEERWAGENS
8 PERSONEN BUSJES
Wij tonen u een spran
kelende collectie. Kom
de vlotte modellen en be
toverend nieuweAdessins
zien bij
Stationsstraat 51a Waalwijk
HUN feest te beleven. Dank zij
de aanzienlijke subsidies die aan
dit festival werden verstrekt, is
het deelnemersgeld slechts 16
gulden, hij werkelijke kosten van
zowat 50 gulden en meer.
De deelnemers krijgen een uit
gebreid en gevarieerd program te
verwerken. Vele eminente spre
kers zullen met groepjes van
twintig jongelui, onderwerpen
op het gebied van toneel, muziek,
dans, film en beeldende kunst
behandelen. Hoogtepunten vor
men de grote avondvoorstellin
gen in (ie schouwburg met de
eerste dag een jazzconcert, de
tweede de Nederlandse Comedie
met Shakespeare's Midzomer-
nachtdroom- dan volgt een con
cert door Het Brabants Orkest en
de laatste avond treedt het Ne
derlands danstheater op. Tussen
door zijn er bezoeken aan ate
liers van kunstenaars en een wa
genspel door Arena.
Het ziet er dus allemaal by-
zonder goed uit. Toch bekruipt
de heer Verwiel (evenals ons) de
vrees dat straks als deelnemers
niet gezien zullen worden, wat
men noemt: arbeidersjeugl. Eer
der zal de intekening komen van
de kant van 'n reeks min of meer
op de zaak ingeschoten kader.
Zal 't voor de volkomen vreemd
tegenover deze materie staande
knaap of meisje, niet een soort
retraite worden, die men door
komt en liefst maar weer zo
gauw mogelijk vergeet? Een der
gelijke jeugd kan men bereiken,
moet men aanpakken, maar de
heer Verwiel meent, dat dit niet
moet gebeuren d.m.v. bekende of
Maak 't moo! -
schilder zelf -
kies het beste - gebruik
speciaal voor U gemaakt[
GLAS, VERF, BEHANG
Antoniusstraat 110
Waalwijk Tel. 2009
eminente sprekers, maar met ide
alisten, die eerst en vooral weten
hoe zy deze jeugd moeten bena
deren.
Deze laatste bedenkingen wil
len volgens de schrijver van dit
artikel geen enkele afbreuk doen
aan respect en bewondering
voor het prachtige Tilburgse ini
tiatief. Ook hier zal de praktijk
moeten leren of de opzet goed
was. De kundige directie heeft
er de stichting W.I.K.O.Rdie
reeds lang op het terrein van
jeugd en kunst werkzaam is, hij
gehaald en de organisatie in een
afzonderlijke festival-stichting
gebracht.