Bromlietsongelukkenveelal onvoorzichtigheid
Gemeenteraad Vlijmen
BELEVENISSEN VAN SMIDJE VERHOLEN
Vlijmen krijgt 12-klassige school voor gewoon lager onderwijl
Haarsteeg in de toekomst betere verlichting
fe*
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 14 MEI 1962
kan aanschaffen. Al met al moet
men dus rekenen, dat men elke
maand ongeveer 25.- overlegt.
De cursus duurt 3 jaren voor
hen die een m.u.I.o.-diploma of
een daarmee gelijk staande ont
wikkeling bezitten. De lessen
worden gegeven op maandag-,
woensdag- en vrijdagavond van
18.30-22.30 uur. Op de andere
avonden moeten de cursisten
thuis studeren en huiswerk ma
ken. Dus om de andere avond les
en studie.
Met het diploma m.u.l.o.-A kan
men op de afdeling h.b.s.-A ko
men. Om tot de afdeling h.b.s.-B
toegelaten te worden, moet men
in hef bezit zijn van een diploma
mu.l.o.-B of daarmee gelijkstaan
de ontwikkeling.
Voor hen die geen m.u.l.o.-A
of m.u.l.o.-B diploma hebben, en
dus nog geen voldoende onder
grond bezitten voor de 1ste klas
van het Avondlyceum, bestaat de
mogelijkheid in een z.g. voorbe
reidende klas geplaatst te wor
den.
Ten overvloede zij nog vermeld
dat het diploma van de avond-
h.b.s. volkomen gelijkwaardig is
aan dat van de dag-h.b.s. De leer
lingen van de avond-h.b.s. ma
ken n.l. precies hetzelfde cen
traal schriftelijk eindexamen
werk als die van de dagscholen.
En het mondeling gedeelte van
't eindexamen wordt afgenomen
door een staatscommissie in Den
Haag.
De lessen van 't Avondlyceum
worden gegeven in de gebouwen
van het St. Janslyceum te 's-Hcr-
togenbosch. De rector van hel
St. Janslyceum is tevens rector
van het Avondlyceum, maar de
dagelijkse leiding berust bij de
conrector, de heer H. Uitdehaag,
Antoon Der Kinderenlaan 19 te
's-Hertogenbosch, telefoon 38G08.
Deze is gaarne bereid tot het ge
ven van alle inlichtingen. Bij
hem kan men zoch ook als leer
ling laten inschrijven.
Al staat het Avondlyceum on
der katholieke leiding, het is toch
geen specifiek katholieke instel
ling en er worden leerlingen van
alle gezindten aangenomen. Niet
alleen leerlingen uit Den Bosch
en naaste omgeving zijn welkom,
het Bossche Avondlyceum is een
streekschool en wordt ook be
zocht door persinen uit verre
omtrek, zoals Boxtel, Oss, Veghel
Uden, Kerkdriel, Zaltbommel,
Heusden, Waalwijk enz.
geen vlees....
maar oolc geen vis....
Als er ooit van een spectaculaire ontwikkeling gesproken mag
worden, dan is het wel bfj de opmars van de bromfiets in Ne
derland. Waren er in 1950 55.000 en in 1955 503.000 brommers
op onze wegen, op het ogenblik zijn dat er pl.m. 1,2 miljoen.
Dagelijks stappen tientallen van de fiets over op de bromfiets
en als die ontwikkeling doorgaat, zullen zo heeft men be
rekend er over een kleine tien jaar omstreeks twee miljoen
bromfietsen op onze wegen rijden.
Dat overstappen op de bromfiets doet de gemiddelde Neder
lander met een gezicht van „wie doet mij wat?" En niemand
zou hem ook iets doen, ware het niet dat de bromfiets nu een
maal een andere instelling vraagt dan de fiets. De Nederlander
moge althans in de ogen van de buitenlanders ongeveer
met de fiets op de wereld komen, de toevoeging „met hulp
motor" was daar bepaald niet bfj... Het is overigens niet de
aard van de bromfiets, maar die van de berijder, die maakt
dat naar 't Centraal Bureau voor de Statistiek heeft bere
kend de ongevalsfrequentie (per één miljoen gereden km.)
voor de bromfiets met 6,6 aanzienlijk boven die van de fietsen
(1,5) ligt.
Bromfietsongelukken zijn
helaas aan de orde van de dag.
Dat het daarbij niet in de aller
eerste plaats gaat om gebrekkige
kennis van de verkeersregels,
maar veelal eerder om onbegrij
pelijke onvoorzichtigheid of non
chalance, blijkt ook weer uit de
resultaten van een recent onder
zoek. De Verkeersgroep Biltho-
ven van de Rijkspolitie heeft de
oorzaken van alle in 1961 ge
beurde bromfietsongclukken in
het district Utrecht) nauwkeurig
provincie Utrecht) nauwkeurig
geanalyseerd. Daarbij kwamen
als voornaamste oorzaken van
015 ongelukken naar voren:
verkeerd handelen in voor
rangssituaties (kwestie van
regelkennis)
onvoorzichtig inhalen
niet rechts houden;
onvoorzichtig oversteken;
tegen stilstaand voertuig rij
den;
uitrit onvoorzichtig uitgere
den.
Wie deze fouten beziet, moet
toegeven dat bij het merendeel
van deze oorzaken niet in de eer
ste? plaats gebrekkige verkeers-
kennis, maar wèl onvoorzichtig
heid en gebrek aan vaardigheid
een rol spelen.
Het Verbond voor Veilig Ver
keer richt zich in deze maanden
nu spoedig met het aanbreken
van de mooie dagen de bromfiets
weer extra favoriet zal zijn
met een appèl tot alle bromfiet-
sende Nederlanders om de voor-
rangsregels grondig te leren en
toe te passen, maar vooral om
zich te realiseren dat rijden op
een bromfiets nóg meer dan het
rijden op een gewone fiets, voor
zichtigheid en... extra vaardig
heid vraagt. De extra vaardigheid
namelijk om sneller te voorzien,
te doorzien en te handelen. Pas
wie zich daarin bewust traint en
met zijn zwakke punten op dit
terrein rekening houdt door
nóóit risico's te nemen of ge-
vaarsituatics te scheppen, kan
zeggen dat hij veilig bromt...
Een gewaarschuwd man
De bromfiets is geen vlees en
geen vis. Dit heeft niets te maken
met een dieet, maar met het feit
dat u als bromfietsei rondtoert
op een wonderlijk stukje tech
niek: volgens de Wegenverkeers
wet behoort uw brommer tot de
motorrijtuigen, maar volgens het
Wegenverkeersreglement is het
een doodgewone fiets. Ter ver
duidelijking van deze tweeslach
tigheid geeft het Verbond voor
Veilig Verkeer de volgende wen
ken voor bromfietsers:
Brom niet onnodig op de rij
weg, maar maak gebruik van de
fietspaden op een verplicht rij
wielpad, aangegeven door 't ron
de blauwe bord met ingetekende
witte fiets moet u rijden, maar
o]) het z.g. toeristische rijwielpad
aangegeven door het met wit
te letters gegraveerde woord rij
wielpad in een rechthoekig zwart
bord mag u niet brommen,
maar alleen fietsen met uitge
schakelde motor; wilt u in het
laatste geval tóch brommen, dan
uiterst rechts van de rijweg.
Brom altiid uiterst rechts van
de weg; wat uw politieke rich
ting is doet hier niet er zake: in
het verkeer ziin we principieel
rechts.
Met z'n tweeën naast elkaar
mag, maar achter elkaar brom
men moet als de omstandigheden
daarom vragen en die omstan
digheden zijn er dikwijls!
In het verkeer is geheimzinnig
heid uit den boze, kom er eerlijk
voor uit waar u heen wilt: geef
tijdig en duidelijk richting aan,
maar... wèl eerst even achterom
kijken of liet kan!
Maak de bocht naar links groot
en naar rechts kleinmatig tij
dig uw snelheid, want anders
„vliegt u uit de bocht": komt u
bij het afslaan naar rechts op de
verkeerde weghelft en bij het af
slaan naar links op de stoep.
Ook al bent u geen voorstan
der van de veelgeroemde hokjes
geest: ga bij een (rood) verkeers
licht altijd staan in het hokje dat
voor u bestemd is. Laat u ook de
zebra vrij?
In de rug aanvallen wordt (te-
WMRBIJ GEBEURT HEI?
Een byna geheel voltallige raad van Vlijmen is vrjjdagav
getuige kunnen zijn van een ruime grond aan- en v
De agenda van deze avond was bovendien met een
ond
erkoo
Punt,
gebreid en wel een voorstel om over te gaan tot het^aaïiV1'1
gig maken bij de arrondissementsrechtbank te 's-HertogcJJ'
bosch van een eis tot onteigening van een perceel
recht) laf genoemd, maar geef de
automobilist de gelegenheid eer
lijk te blijven: zorg altijd voor 'n
helder wit achterspatbord en hel
der rood licht. Wist u dat u door
het (laten) aanbrengen van een
spatlap het achterop komende-
verkeer veel narigheid kunt be
sparen?
Geen vlees en geen vis maar
in ieder geval langzaam verkeer:
als bromfietser moet u op gewo
ne kruisingen voorrang verlenen
aan snelverkeer van beide kan
ten, en aan (brom)fietsers van
rechts.
U mag buiten de bebouwde
kom niet barder rijden dan 40
km/uur, en binnen de bebouwde
kom niet harder dan 30 km/uur,
maar u moet langzamer rijden
als dat nodig is. Pas altijd uw
snelheid aan de omestandigheden
aan
Uw duopassagier (e) moet
schrijlings achterop zitten, dus:
aan beide zijden van de brom
fiets één been, en de voeten op
voesteunen. U bent het niet al
leen wettelijk verplicht, maar be
seft u wel eens hoe gemakkelijk
u uw kostbare last in een bocht
zou kunnen verliezen?
Dit perceel, dat toebehoort aan de heer J. A. Kuijs jn
men, is nodig t.b.v. de aanleg van de verbindingsweg »i
sen de Catharinastraat en de Heistraat.
Bij het er behandeling komen
van dit agendapunt bleek al spoe-
dig, dat ondanks de in het verle
den plaats gehad hebbende po
gingen om tot overeenstemming
tc komen, het vrij moeilijk is met
de eigenaar tot een akkoord te
komen. De heer van Helvoirt op
perde de mening, dat men de
zaak niet uitgebreid genoeg had
bekeken, terwijl dit volgens hem
toch wel nodig was, gezien de
gevolgen vanl de onteigening voor
de beheerder.
In een uitvoerig antwoord
deelde de voorzitter mee, dat in
het verleden reeds meerdere ma
len is getracht tot overeen
stemming te komen door 't doen
van een zeer redelijk aanbod. Be
trokkene wil evenwel niet tot Tl
redelijk gesprek komen, zodat
van het voorstel van de heer van
Helvoirt om tot een bespreking
tussen de landerijcommissie en
de eigenaar te geraken vol
gens de andere raadsleden
weinig terecht zou komen. Het
voorstel, de eis bij de arrondisse
mentsrechtbank aanhangig te
maken, werd aangenomen onder
beding, dat B. en W. zouden
trachten alsnog tot een minne
lijke schikking te komen.
Hieraan voorafgaand was door
de raad goedkeuring gehecht aan
het voorstel tot het garanderen
van 0 aansluitingen op de water
leiding binnen vijf jaar na het
gereed komen van een geprojec
teerde uitbreiding van het water
leidingnet in de Torenstraat te
Vlijmen.
Door de raad werd overgegaan
tot aankoop van een perceel
grond, gelegen aan de oostzijde
van de Mr. Prinsenstraat, dat
tot op heden in eigendom was
van de R.K. Kerk te Haarsteeg.
Het perceel dat een oppen)-
heeft van boO m2, ging voor aorv,
gulden in eigendom over, dit t h
v. de realisering va.n hei uitbrpi
dingsplun in onderdelen voor d
kom Haarsteeg. Eveneens werd
een perceel grond aangekocht
met een opstaande woning Cci'
gen aan de Inlaagdijk. Voor dit
perceel werd 300 gulden ter L
schikking gesteld. Het ligt in
bedoeling de op de grond aanvve
zige woning de naaste toekomst
te slopen. Grond voor de partj
ele herziening van het uithrpi'
dingsplan de Vliedberg", «ro
34y2 are, werd aangekocht voor
0.00 per m2. Een op de H0"e
Heide gelegen perceel van 289
are kwam voor dezelfde prijs pér
m2 in het bezit van de gemeente
In 't kerkdorp Nieuwkuijkwmi
in totaal voor 12.101.— gron(i
aangekocht; de totale oppervlak
te beslaat 4.581 m2.
Het pand van de heer Kivits
gelegen aan de Akkerpad. bracht
met de bijbehorende grond de
som van 17.000.op. In
volgende agendapunt werd bo
vengenoemd pand met grond ge
ruild met de grond en het huis
in eigendom van de lieer J. j
Kuijs, met bijbetaling van 2500
door de gemeente aan dhr. Kuijs.
Een perceel bouwterrein werd
verkocht aan de heer J. v. Bijnen.
Het perceel, dat is gelegen aan
de Deken van Baarstraat, omvat
een oppervlakte van 770 m2. Het
ging voor 10.50 per m2 van de
hand, verhoogd met 20% van het
totaal. Aan de PNEM werd ten
behoeve van de bouw van een
transformatorstation een perceel
43 m2 verkocht. De grond werd
hierbij geschat op 8 m2. Een ge
deelte van liet industrieterrein
werd verkocht aan de fa. Neoch-
en
135711
Voor
iichtma
cfitma
vGem
toteerd
Wam
,iectris<
Heidijk
deze ve
Schik
i 2000.-
ien, p
reheel
1 Doon
on I
verki
vernieu
verlicht
dit kcrl
nieuwe
grenzen
i 518.1-
iebou'
meuhiU
ronder
de kou
kleuter:
onderw
Mede
aan het
katholi'
sijs vo
let mo
aan de
Ie breit
een va*
momen
3 leslol
Bij h
WW*
39).
Jeroen van Peuteren liet zich dat
natuurlijk geen tweemaal zeggen.
Hij vloog uit de stoel overeind en
stormde op de emmer met geld
af, hetgeen overigens een neiging
is die men dikwijls bij deurwaar
ders kan waarnemen. „Hihihi
Haha! Mooi zo! Dadelijk tellen!"
knorde Jeroen tevreden. Hij kie
perde de emmer om, zodat alle
bankbiljetten op de grond lagen
en ging zielsgelukkig temidden
van die hoop allerlei spelletjes
zitten doen. Vervolgens begin hij
te tellen. Hij telde snel en nauw
keurig, telde nog eens, telde toen
nogmaals van achteren naar vo
ren, deed elastiekjes om stapel
tjes bankbiljetten, en deed de he
le boel tenslotte in zijn tas. „Het
klopt, het klopt prima", zei hij.
„Jammer genoeg overigens, want
ik mag altijd gaarne een beslagje
leggen en zo!" Smidje Verholen
was onderwijl in zijn eigen stoel
gaan zitten en zat op zijn dooie
gemak dit alleraardigste tafereel
tje aan te zien. „Nou, Jeroen, wat
zeg je daar nu wel van?" vroeg
hij. „Ik zeg, dat-ie voor zijn pik
zwarte bolhoedje is", merkte Je
roen tevreden op. „Ik had niet
gedacht, dat je zo gauw. met je
elfduizend tweehonderd zestig
gulden op de proppen zou ko
men! Het klopt buitengewoon
precies, hoor! M'n compliment!"-
Als door 'n bom getroffen, vloog
smidje Verholen uit zijn stoel
overeind. „Wat!!??" riep hij ont
zet uit. „Wat!? Hoeveel? U moet
toch elfduizend tweehonderd gul
den van me hebben?" „Niks er
van" antwoordde Jeroen van
Peuteren. „Ik heb alle papieren
hier. Ik moet elfduizend twee
honderd zestig gulden hebben en
geen cent minder." „Ach, lieve
grutjes", zei Verholen bijna hui
lend, „dan heb ik me vergist!
Dan heb ik u een tientje te veel
gegeven." „Helemaal niet" zei
van Peuteren, „ik heb geen cent
te veel of te weinig gehad. Het
klopte precies, hoor. Nogmaals
mijn compliment Zoiets maak ik
niet dageliiks mee." De smid
greep naar zijn hoofd en stamel
de: „Och, beste mijnheer Jeroen!
Wees zo goed en geef me heel
eventjes een tientje terug. Héél
eventjes maar! Daar wil ik dan
iets eh... eh... iets mee doen."
Van Peuteren maakte een afwe
rend handgebaar en zei: „Het
kan me geen steek schelen wat je
er mee wilt doen. Maar mijn tien
tjes krijg je niet. Als wij deur
waarders eenmaal iets in onze
handen hebben, dan krijgt alleen
de minister van financiën dat er
nog uit. Gegroet en tot kijk!"En
met deze woorden liep van Peu
teren met ferme pas Verholens
huis uit.
FEUILLETON
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Het geheimzinnige
geval Blythe
Een oorspronkelijke speurders
roman door
J. F. VAN NUGTEREN
4).
De chauffeur, die blijkbaar ook
al niet in een goede luim was,
nam niet de moeite uit zijn wa
gen te komen om 't portier open
te houden. Over het raampje leu
nend, zei hij in onvervalst East-
end-dialect: „Zo, meneer, dat
heeft lang geduurd, blijft u niet
op dit adres?"
Opnieuw verbolgen over deze
onbeschaamde vraag, bitste de
vreemdeling nors: „Nee, breng
me naar Claridge hotel in Lon
den."
„Oké", klonk het onverschil
lig, terwijl de man de auto in be
weging bracht.
„Horsham..." mompelde de
vreemdeling, terwijl hij geïrri
teerd het spaarzaam verlichte
dorp in de trieste regen opnam.
„Wat een vervloekt gat..."
De ganse rit langs de donkere
wegen naar Londen, terwijl hij
achterover in de naar hij nu
bemerkte lang niet fris ruikende
huurauto lag, zoemde, op het
ritme van de motor, het niet te
verwerken, ontstellende nieuws,
in dat éne woord door het brein
van Harold Launders: dood...
Oom Lawrence was dus niet
meer... En voor hij eindelijk diep
in de nacht in zijn bed in Clarid
ge in een onrustige slaap viel,
had hij in een uiterst nerveuze
stemming het ene glas whisky na
het andere gedronken. Vergeefs
had Hij zich met het verbijsteren
de feit getracht vertrouwd te ma
ken, dat hij die goeie oom Law
rence, zijn enig familielid en
pleegvader, nooit meer zou zien.
En natuurlijk was al dat
geheimzinnig gedoe van dat on
mogelijke vrouwmens met haar
zogenaamde geheimen en haar
spiritistische nonsens daar de
schuld van hij kon de gedach
te maar niet van zich afzetten,
dat de dood van zijn oom gehuld
moest zijn in 'n waas van vreem
de dingen, die nog opgehelderd
moesten worden. Wat zou ze be
doeld hebben met de praatjes die
blijkbaar in dat dorp rond gingen
over de huishoudster van zijn
oom? Of was het allemaal gerod
del en achterklap? Wie was die
vrouw? En hoe stierf oom Law
rence? Zou dit allemaal werke
lijk een mysterie tot ondergrond
hebben? Vreemd was het wel al
lemaal.
HOOFDSTUK II
Het zonderlinge testament van
Lawrence Blythe
Toen Harold Launders de an
dere ochtend in zijn hotelkamer
ontwaakte, was zijn gemelijke
stemming nog niets verbeterd.
Terwijl hij op zijn bed naar 't
geschilderde plafond lag te sta
ren, kwam onmiddellijk dat ge
sprek met dat gruwelijke mens
weer bij hem boven. En daarbij
rees ook het beeld van zijn oom
Lawrence voor zijn geest op. En
weer mompelde hij onwillekeu
rig: „Oom Lawrence dood..."
Vreemd was dat, ofschoon hij
't toch moest aanvaarden, maar
hij kon het eigenlijk niet geloven.
Oom Lawrence, die oersterke
man met zijn geweldig, door en
door gezonde corpus. Maar ja,
overdacht hij dan in een redelijke
onderbreking van die vreemde
overpeinzing, ieder mens is ten
slotte sterfelijk, dus ook z'n oom
Lawrence, hoe gezond en krach-
lig die ook altijd was geweest.
Een hartaanval, het kloppen
houdt op en de mens is er ge
weest... Maar toch...
Hij stapte uit bed en nam een
bad, dat hem althans fysiek ver
kwikte, en dronk daarna 'n 'be
hoorlijk aantal koppen koffie om
de smaak van de whisky van de
vorige avond weg te spoelen. Hij
constateerde, dat hij nagenoeg de
hele fles had leeg gedronken.
Dus nu moest hij dan naar die
notaris Forbes, die hem de nodi
ge opheldering zou verschaffen.
Hoewel hij, als enige erfgenaam
van zijn oom, nog nooit één se
conde had stil gestaan bij de ge
dachte dat hij, wanneer zijn oom
zou komen te sterven, hij waar
schijnlijk een niet zo klein kapi
taaltje zou erven, speelde dit nu
opeens een belangrijke rol. Oom
Lawrence had hem, zelfs bij zijn
reizen door India, altijd zeer
ruim van geld voorzien. Nooit
had hij een ondersteuning behoe
ven te vragen. Integendeel, de
vraag kwam altijd van de zijde
van oom Lawrence: „Wel Ha
rold, hoe staat het met je finan
ciën je kunt zeker wel weeF
wat gebruiken, niet?" En dan de
bulderende lach van oom, welke
de royale veronderstelling ver
zegelde: „Haha, jij bent een
pracht neef hoor! Dat gaat maar
op reis, jagen op grof wild en
eh..." hier kneep oom Lawrence
dan zijn gitzwarte scherp blik
kende ogen half toe onder zijn
ruige bostelige wenkbrauwen,
neeflief nauwlettend beglurend.
„Natuurlijk ook wel op fijner
wild, hè? Jagen... ja, op vrou
wen. Haha".
En dan lachte neef Harold,
aangestoken door de gulle, bul
derende lach van zijn oom Law
rence, vrolijk en gretig mee. En
daarna kwam dan steevast de
chèque. „Nou", klonk de vraag
van oom Lawrence dan, „wat
heeft neefje-lief weer nodig? Zou
driehonderd pond voldoende zijn
voor de eerste levensbehoeften?
„Een mooie pleegzoon ben jij
hoor, dat moet ik zeggen, Haha!"
En terwijl dan de vulpen van
oom over het gladde papier van
de chèque gleed, klonk opnieuw
de daverende gulle lach van oom
Lawrence. En als dan Harold het
waardevolle stuk papier opvouw
de en in zijn portefeuille stopte,
las hij daarop: „Betaalbaar aan
Harold Launders een bedrag van
vijfhonderd pond".
Met weemoed bedacht hij nu,
dat hij nooit meer die allesdoor
dringende lach van zijn goede
oom Lawrence zou horen. En
evenmin zou hij nog ooit uit
ooms vlezige, bruin gebrande en
behaarde hand, waarop de ade
ren als koorden kronkelden, zulk
een royale gift ontvangen. 0 na
tuurlijk, hij wist wel, dat oom
Lawrence hem, zijn pleegzoon, in
zijn testament vorstelijk zou be
dacht hebben daaraan twijfel
de hij geen moment. Oom was
puissant rijk geweest en hij, Ha
rold, die na de vroege dood van
zijn ouders al heel jong als diens
zoon werd geadopteerd en door
hem verder was opgevoed, was
overtuigd dat hij nu in het bezit
zou komen van een grote som
geld. Nu, wat dat geld betrof, he
werd hoog tijd, dat zijn privé kas
spoedig werd aangevuld. Mafl
toch, hoe liever ware het hem^
weest, als oom Lawrence weer,
net als altijd, hem een chèque
overhandigde en vergezeld dee
gaan van zijn gulle lach. Maar
ooms lach zou hij nooit meer no-
ren...
Harold Launders zuchtte die.'
terwijl hij de laatste hand aanz11
toilet legde.
(Wordt vervo
Het v
terwon
feit dat
Loon-vi
intrek
bejaard
toeloop
legenhe
lofsfees
genoten
tan Bee
komen
echtpaa
lan te 1
De oi
oooit, v
bet bej
Waspik
als een
and \v
ten, he
gouden
in W:
zu
JE BROMMER IS Eew FIETS,
GEEN MOTORFIETS
Verdeling van 615 bromfiets ongevallen
naar oorzaak van het ongeluk
86
ai ai
cno
i/icn
(8R0NIVERKEERSGR0EP..V.Q, RIJKSPOLITIE UTRECHT)
copuriqhr ovar»
van
r
i
A
KC
Poi