Bromlietsongelukkenveelal onvoorzichtigheid Gemeenteraad Vlijmen BELEVENISSEN VAN SMIDJE VERHOLEN Vlijmen krijgt 12-klassige school voor gewoon lager onderwijl Haarsteeg in de toekomst betere verlichting fe* DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 14 MEI 1962 kan aanschaffen. Al met al moet men dus rekenen, dat men elke maand ongeveer 25.- overlegt. De cursus duurt 3 jaren voor hen die een m.u.I.o.-diploma of een daarmee gelijk staande ont wikkeling bezitten. De lessen worden gegeven op maandag-, woensdag- en vrijdagavond van 18.30-22.30 uur. Op de andere avonden moeten de cursisten thuis studeren en huiswerk ma ken. Dus om de andere avond les en studie. Met het diploma m.u.l.o.-A kan men op de afdeling h.b.s.-A ko men. Om tot de afdeling h.b.s.-B toegelaten te worden, moet men in hef bezit zijn van een diploma mu.l.o.-B of daarmee gelijkstaan de ontwikkeling. Voor hen die geen m.u.l.o.-A of m.u.l.o.-B diploma hebben, en dus nog geen voldoende onder grond bezitten voor de 1ste klas van het Avondlyceum, bestaat de mogelijkheid in een z.g. voorbe reidende klas geplaatst te wor den. Ten overvloede zij nog vermeld dat het diploma van de avond- h.b.s. volkomen gelijkwaardig is aan dat van de dag-h.b.s. De leer lingen van de avond-h.b.s. ma ken n.l. precies hetzelfde cen traal schriftelijk eindexamen werk als die van de dagscholen. En het mondeling gedeelte van 't eindexamen wordt afgenomen door een staatscommissie in Den Haag. De lessen van 't Avondlyceum worden gegeven in de gebouwen van het St. Janslyceum te 's-Hcr- togenbosch. De rector van hel St. Janslyceum is tevens rector van het Avondlyceum, maar de dagelijkse leiding berust bij de conrector, de heer H. Uitdehaag, Antoon Der Kinderenlaan 19 te 's-Hertogenbosch, telefoon 38G08. Deze is gaarne bereid tot het ge ven van alle inlichtingen. Bij hem kan men zoch ook als leer ling laten inschrijven. Al staat het Avondlyceum on der katholieke leiding, het is toch geen specifiek katholieke instel ling en er worden leerlingen van alle gezindten aangenomen. Niet alleen leerlingen uit Den Bosch en naaste omgeving zijn welkom, het Bossche Avondlyceum is een streekschool en wordt ook be zocht door persinen uit verre omtrek, zoals Boxtel, Oss, Veghel Uden, Kerkdriel, Zaltbommel, Heusden, Waalwijk enz. geen vlees.... maar oolc geen vis.... Als er ooit van een spectaculaire ontwikkeling gesproken mag worden, dan is het wel bfj de opmars van de bromfiets in Ne derland. Waren er in 1950 55.000 en in 1955 503.000 brommers op onze wegen, op het ogenblik zijn dat er pl.m. 1,2 miljoen. Dagelijks stappen tientallen van de fiets over op de bromfiets en als die ontwikkeling doorgaat, zullen zo heeft men be rekend er over een kleine tien jaar omstreeks twee miljoen bromfietsen op onze wegen rijden. Dat overstappen op de bromfiets doet de gemiddelde Neder lander met een gezicht van „wie doet mij wat?" En niemand zou hem ook iets doen, ware het niet dat de bromfiets nu een maal een andere instelling vraagt dan de fiets. De Nederlander moge althans in de ogen van de buitenlanders ongeveer met de fiets op de wereld komen, de toevoeging „met hulp motor" was daar bepaald niet bfj... Het is overigens niet de aard van de bromfiets, maar die van de berijder, die maakt dat naar 't Centraal Bureau voor de Statistiek heeft bere kend de ongevalsfrequentie (per één miljoen gereden km.) voor de bromfiets met 6,6 aanzienlijk boven die van de fietsen (1,5) ligt. Bromfietsongelukken zijn helaas aan de orde van de dag. Dat het daarbij niet in de aller eerste plaats gaat om gebrekkige kennis van de verkeersregels, maar veelal eerder om onbegrij pelijke onvoorzichtigheid of non chalance, blijkt ook weer uit de resultaten van een recent onder zoek. De Verkeersgroep Biltho- ven van de Rijkspolitie heeft de oorzaken van alle in 1961 ge beurde bromfietsongclukken in het district Utrecht) nauwkeurig provincie Utrecht) nauwkeurig geanalyseerd. Daarbij kwamen als voornaamste oorzaken van 015 ongelukken naar voren: verkeerd handelen in voor rangssituaties (kwestie van regelkennis) onvoorzichtig inhalen niet rechts houden; onvoorzichtig oversteken; tegen stilstaand voertuig rij den; uitrit onvoorzichtig uitgere den. Wie deze fouten beziet, moet toegeven dat bij het merendeel van deze oorzaken niet in de eer ste? plaats gebrekkige verkeers- kennis, maar wèl onvoorzichtig heid en gebrek aan vaardigheid een rol spelen. Het Verbond voor Veilig Ver keer richt zich in deze maanden nu spoedig met het aanbreken van de mooie dagen de bromfiets weer extra favoriet zal zijn met een appèl tot alle bromfiet- sende Nederlanders om de voor- rangsregels grondig te leren en toe te passen, maar vooral om zich te realiseren dat rijden op een bromfiets nóg meer dan het rijden op een gewone fiets, voor zichtigheid en... extra vaardig heid vraagt. De extra vaardigheid namelijk om sneller te voorzien, te doorzien en te handelen. Pas wie zich daarin bewust traint en met zijn zwakke punten op dit terrein rekening houdt door nóóit risico's te nemen of ge- vaarsituatics te scheppen, kan zeggen dat hij veilig bromt... Een gewaarschuwd man De bromfiets is geen vlees en geen vis. Dit heeft niets te maken met een dieet, maar met het feit dat u als bromfietsei rondtoert op een wonderlijk stukje tech niek: volgens de Wegenverkeers wet behoort uw brommer tot de motorrijtuigen, maar volgens het Wegenverkeersreglement is het een doodgewone fiets. Ter ver duidelijking van deze tweeslach tigheid geeft het Verbond voor Veilig Verkeer de volgende wen ken voor bromfietsers: Brom niet onnodig op de rij weg, maar maak gebruik van de fietspaden op een verplicht rij wielpad, aangegeven door 't ron de blauwe bord met ingetekende witte fiets moet u rijden, maar o]) het z.g. toeristische rijwielpad aangegeven door het met wit te letters gegraveerde woord rij wielpad in een rechthoekig zwart bord mag u niet brommen, maar alleen fietsen met uitge schakelde motor; wilt u in het laatste geval tóch brommen, dan uiterst rechts van de rijweg. Brom altiid uiterst rechts van de weg; wat uw politieke rich ting is doet hier niet er zake: in het verkeer ziin we principieel rechts. Met z'n tweeën naast elkaar mag, maar achter elkaar brom men moet als de omstandigheden daarom vragen en die omstan digheden zijn er dikwijls! In het verkeer is geheimzinnig heid uit den boze, kom er eerlijk voor uit waar u heen wilt: geef tijdig en duidelijk richting aan, maar... wèl eerst even achterom kijken of liet kan! Maak de bocht naar links groot en naar rechts kleinmatig tij dig uw snelheid, want anders „vliegt u uit de bocht": komt u bij het afslaan naar rechts op de verkeerde weghelft en bij het af slaan naar links op de stoep. Ook al bent u geen voorstan der van de veelgeroemde hokjes geest: ga bij een (rood) verkeers licht altijd staan in het hokje dat voor u bestemd is. Laat u ook de zebra vrij? In de rug aanvallen wordt (te- WMRBIJ GEBEURT HEI? Een byna geheel voltallige raad van Vlijmen is vrjjdagav getuige kunnen zijn van een ruime grond aan- en v De agenda van deze avond was bovendien met een ond erkoo Punt, gebreid en wel een voorstel om over te gaan tot het^aaïiV1'1 gig maken bij de arrondissementsrechtbank te 's-HertogcJJ' bosch van een eis tot onteigening van een perceel recht) laf genoemd, maar geef de automobilist de gelegenheid eer lijk te blijven: zorg altijd voor 'n helder wit achterspatbord en hel der rood licht. Wist u dat u door het (laten) aanbrengen van een spatlap het achterop komende- verkeer veel narigheid kunt be sparen? Geen vlees en geen vis maar in ieder geval langzaam verkeer: als bromfietser moet u op gewo ne kruisingen voorrang verlenen aan snelverkeer van beide kan ten, en aan (brom)fietsers van rechts. U mag buiten de bebouwde kom niet barder rijden dan 40 km/uur, en binnen de bebouwde kom niet harder dan 30 km/uur, maar u moet langzamer rijden als dat nodig is. Pas altijd uw snelheid aan de omestandigheden aan Uw duopassagier (e) moet schrijlings achterop zitten, dus: aan beide zijden van de brom fiets één been, en de voeten op voesteunen. U bent het niet al leen wettelijk verplicht, maar be seft u wel eens hoe gemakkelijk u uw kostbare last in een bocht zou kunnen verliezen? Dit perceel, dat toebehoort aan de heer J. A. Kuijs jn men, is nodig t.b.v. de aanleg van de verbindingsweg »i sen de Catharinastraat en de Heistraat. Bij het er behandeling komen van dit agendapunt bleek al spoe- dig, dat ondanks de in het verle den plaats gehad hebbende po gingen om tot overeenstemming tc komen, het vrij moeilijk is met de eigenaar tot een akkoord te komen. De heer van Helvoirt op perde de mening, dat men de zaak niet uitgebreid genoeg had bekeken, terwijl dit volgens hem toch wel nodig was, gezien de gevolgen vanl de onteigening voor de beheerder. In een uitvoerig antwoord deelde de voorzitter mee, dat in het verleden reeds meerdere ma len is getracht tot overeen stemming te komen door 't doen van een zeer redelijk aanbod. Be trokkene wil evenwel niet tot Tl redelijk gesprek komen, zodat van het voorstel van de heer van Helvoirt om tot een bespreking tussen de landerijcommissie en de eigenaar te geraken vol gens de andere raadsleden weinig terecht zou komen. Het voorstel, de eis bij de arrondisse mentsrechtbank aanhangig te maken, werd aangenomen onder beding, dat B. en W. zouden trachten alsnog tot een minne lijke schikking te komen. Hieraan voorafgaand was door de raad goedkeuring gehecht aan het voorstel tot het garanderen van 0 aansluitingen op de water leiding binnen vijf jaar na het gereed komen van een geprojec teerde uitbreiding van het water leidingnet in de Torenstraat te Vlijmen. Door de raad werd overgegaan tot aankoop van een perceel grond, gelegen aan de oostzijde van de Mr. Prinsenstraat, dat tot op heden in eigendom was van de R.K. Kerk te Haarsteeg. Het perceel dat een oppen)- heeft van boO m2, ging voor aorv, gulden in eigendom over, dit t h v. de realisering va.n hei uitbrpi dingsplun in onderdelen voor d kom Haarsteeg. Eveneens werd een perceel grond aangekocht met een opstaande woning Cci' gen aan de Inlaagdijk. Voor dit perceel werd 300 gulden ter L schikking gesteld. Het ligt in bedoeling de op de grond aanvve zige woning de naaste toekomst te slopen. Grond voor de partj ele herziening van het uithrpi' dingsplan de Vliedberg", «ro 34y2 are, werd aangekocht voor 0.00 per m2. Een op de H0"e Heide gelegen perceel van 289 are kwam voor dezelfde prijs pér m2 in het bezit van de gemeente In 't kerkdorp Nieuwkuijkwmi in totaal voor 12.101.— gron(i aangekocht; de totale oppervlak te beslaat 4.581 m2. Het pand van de heer Kivits gelegen aan de Akkerpad. bracht met de bijbehorende grond de som van 17.000.op. In volgende agendapunt werd bo vengenoemd pand met grond ge ruild met de grond en het huis in eigendom van de lieer J. j Kuijs, met bijbetaling van 2500 door de gemeente aan dhr. Kuijs. Een perceel bouwterrein werd verkocht aan de heer J. v. Bijnen. Het perceel, dat is gelegen aan de Deken van Baarstraat, omvat een oppervlakte van 770 m2. Het ging voor 10.50 per m2 van de hand, verhoogd met 20% van het totaal. Aan de PNEM werd ten behoeve van de bouw van een transformatorstation een perceel 43 m2 verkocht. De grond werd hierbij geschat op 8 m2. Een ge deelte van liet industrieterrein werd verkocht aan de fa. Neoch- en 135711 Voor iichtma cfitma vGem toteerd Wam ,iectris< Heidijk deze ve Schik i 2000.- ien, p reheel 1 Doon on I verki vernieu verlicht dit kcrl nieuwe grenzen i 518.1- iebou' meuhiU ronder de kou kleuter: onderw Mede aan het katholi' sijs vo let mo aan de Ie breit een va* momen 3 leslol Bij h WW* 39). Jeroen van Peuteren liet zich dat natuurlijk geen tweemaal zeggen. Hij vloog uit de stoel overeind en stormde op de emmer met geld af, hetgeen overigens een neiging is die men dikwijls bij deurwaar ders kan waarnemen. „Hihihi Haha! Mooi zo! Dadelijk tellen!" knorde Jeroen tevreden. Hij kie perde de emmer om, zodat alle bankbiljetten op de grond lagen en ging zielsgelukkig temidden van die hoop allerlei spelletjes zitten doen. Vervolgens begin hij te tellen. Hij telde snel en nauw keurig, telde nog eens, telde toen nogmaals van achteren naar vo ren, deed elastiekjes om stapel tjes bankbiljetten, en deed de he le boel tenslotte in zijn tas. „Het klopt, het klopt prima", zei hij. „Jammer genoeg overigens, want ik mag altijd gaarne een beslagje leggen en zo!" Smidje Verholen was onderwijl in zijn eigen stoel gaan zitten en zat op zijn dooie gemak dit alleraardigste tafereel tje aan te zien. „Nou, Jeroen, wat zeg je daar nu wel van?" vroeg hij. „Ik zeg, dat-ie voor zijn pik zwarte bolhoedje is", merkte Je roen tevreden op. „Ik had niet gedacht, dat je zo gauw. met je elfduizend tweehonderd zestig gulden op de proppen zou ko men! Het klopt buitengewoon precies, hoor! M'n compliment!"- Als door 'n bom getroffen, vloog smidje Verholen uit zijn stoel overeind. „Wat!!??" riep hij ont zet uit. „Wat!? Hoeveel? U moet toch elfduizend tweehonderd gul den van me hebben?" „Niks er van" antwoordde Jeroen van Peuteren. „Ik heb alle papieren hier. Ik moet elfduizend twee honderd zestig gulden hebben en geen cent minder." „Ach, lieve grutjes", zei Verholen bijna hui lend, „dan heb ik me vergist! Dan heb ik u een tientje te veel gegeven." „Helemaal niet" zei van Peuteren, „ik heb geen cent te veel of te weinig gehad. Het klopte precies, hoor. Nogmaals mijn compliment Zoiets maak ik niet dageliiks mee." De smid greep naar zijn hoofd en stamel de: „Och, beste mijnheer Jeroen! Wees zo goed en geef me heel eventjes een tientje terug. Héél eventjes maar! Daar wil ik dan iets eh... eh... iets mee doen." Van Peuteren maakte een afwe rend handgebaar en zei: „Het kan me geen steek schelen wat je er mee wilt doen. Maar mijn tien tjes krijg je niet. Als wij deur waarders eenmaal iets in onze handen hebben, dan krijgt alleen de minister van financiën dat er nog uit. Gegroet en tot kijk!"En met deze woorden liep van Peu teren met ferme pas Verholens huis uit. FEUILLETON „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" Het geheimzinnige geval Blythe Een oorspronkelijke speurders roman door J. F. VAN NUGTEREN 4). De chauffeur, die blijkbaar ook al niet in een goede luim was, nam niet de moeite uit zijn wa gen te komen om 't portier open te houden. Over het raampje leu nend, zei hij in onvervalst East- end-dialect: „Zo, meneer, dat heeft lang geduurd, blijft u niet op dit adres?" Opnieuw verbolgen over deze onbeschaamde vraag, bitste de vreemdeling nors: „Nee, breng me naar Claridge hotel in Lon den." „Oké", klonk het onverschil lig, terwijl de man de auto in be weging bracht. „Horsham..." mompelde de vreemdeling, terwijl hij geïrri teerd het spaarzaam verlichte dorp in de trieste regen opnam. „Wat een vervloekt gat..." De ganse rit langs de donkere wegen naar Londen, terwijl hij achterover in de naar hij nu bemerkte lang niet fris ruikende huurauto lag, zoemde, op het ritme van de motor, het niet te verwerken, ontstellende nieuws, in dat éne woord door het brein van Harold Launders: dood... Oom Lawrence was dus niet meer... En voor hij eindelijk diep in de nacht in zijn bed in Clarid ge in een onrustige slaap viel, had hij in een uiterst nerveuze stemming het ene glas whisky na het andere gedronken. Vergeefs had Hij zich met het verbijsteren de feit getracht vertrouwd te ma ken, dat hij die goeie oom Law rence, zijn enig familielid en pleegvader, nooit meer zou zien. En natuurlijk was al dat geheimzinnig gedoe van dat on mogelijke vrouwmens met haar zogenaamde geheimen en haar spiritistische nonsens daar de schuld van hij kon de gedach te maar niet van zich afzetten, dat de dood van zijn oom gehuld moest zijn in 'n waas van vreem de dingen, die nog opgehelderd moesten worden. Wat zou ze be doeld hebben met de praatjes die blijkbaar in dat dorp rond gingen over de huishoudster van zijn oom? Of was het allemaal gerod del en achterklap? Wie was die vrouw? En hoe stierf oom Law rence? Zou dit allemaal werke lijk een mysterie tot ondergrond hebben? Vreemd was het wel al lemaal. HOOFDSTUK II Het zonderlinge testament van Lawrence Blythe Toen Harold Launders de an dere ochtend in zijn hotelkamer ontwaakte, was zijn gemelijke stemming nog niets verbeterd. Terwijl hij op zijn bed naar 't geschilderde plafond lag te sta ren, kwam onmiddellijk dat ge sprek met dat gruwelijke mens weer bij hem boven. En daarbij rees ook het beeld van zijn oom Lawrence voor zijn geest op. En weer mompelde hij onwillekeu rig: „Oom Lawrence dood..." Vreemd was dat, ofschoon hij 't toch moest aanvaarden, maar hij kon het eigenlijk niet geloven. Oom Lawrence, die oersterke man met zijn geweldig, door en door gezonde corpus. Maar ja, overdacht hij dan in een redelijke onderbreking van die vreemde overpeinzing, ieder mens is ten slotte sterfelijk, dus ook z'n oom Lawrence, hoe gezond en krach- lig die ook altijd was geweest. Een hartaanval, het kloppen houdt op en de mens is er ge weest... Maar toch... Hij stapte uit bed en nam een bad, dat hem althans fysiek ver kwikte, en dronk daarna 'n 'be hoorlijk aantal koppen koffie om de smaak van de whisky van de vorige avond weg te spoelen. Hij constateerde, dat hij nagenoeg de hele fles had leeg gedronken. Dus nu moest hij dan naar die notaris Forbes, die hem de nodi ge opheldering zou verschaffen. Hoewel hij, als enige erfgenaam van zijn oom, nog nooit één se conde had stil gestaan bij de ge dachte dat hij, wanneer zijn oom zou komen te sterven, hij waar schijnlijk een niet zo klein kapi taaltje zou erven, speelde dit nu opeens een belangrijke rol. Oom Lawrence had hem, zelfs bij zijn reizen door India, altijd zeer ruim van geld voorzien. Nooit had hij een ondersteuning behoe ven te vragen. Integendeel, de vraag kwam altijd van de zijde van oom Lawrence: „Wel Ha rold, hoe staat het met je finan ciën je kunt zeker wel weeF wat gebruiken, niet?" En dan de bulderende lach van oom, welke de royale veronderstelling ver zegelde: „Haha, jij bent een pracht neef hoor! Dat gaat maar op reis, jagen op grof wild en eh..." hier kneep oom Lawrence dan zijn gitzwarte scherp blik kende ogen half toe onder zijn ruige bostelige wenkbrauwen, neeflief nauwlettend beglurend. „Natuurlijk ook wel op fijner wild, hè? Jagen... ja, op vrou wen. Haha". En dan lachte neef Harold, aangestoken door de gulle, bul derende lach van zijn oom Law rence, vrolijk en gretig mee. En daarna kwam dan steevast de chèque. „Nou", klonk de vraag van oom Lawrence dan, „wat heeft neefje-lief weer nodig? Zou driehonderd pond voldoende zijn voor de eerste levensbehoeften? „Een mooie pleegzoon ben jij hoor, dat moet ik zeggen, Haha!" En terwijl dan de vulpen van oom over het gladde papier van de chèque gleed, klonk opnieuw de daverende gulle lach van oom Lawrence. En als dan Harold het waardevolle stuk papier opvouw de en in zijn portefeuille stopte, las hij daarop: „Betaalbaar aan Harold Launders een bedrag van vijfhonderd pond". Met weemoed bedacht hij nu, dat hij nooit meer die allesdoor dringende lach van zijn goede oom Lawrence zou horen. En evenmin zou hij nog ooit uit ooms vlezige, bruin gebrande en behaarde hand, waarop de ade ren als koorden kronkelden, zulk een royale gift ontvangen. 0 na tuurlijk, hij wist wel, dat oom Lawrence hem, zijn pleegzoon, in zijn testament vorstelijk zou be dacht hebben daaraan twijfel de hij geen moment. Oom was puissant rijk geweest en hij, Ha rold, die na de vroege dood van zijn ouders al heel jong als diens zoon werd geadopteerd en door hem verder was opgevoed, was overtuigd dat hij nu in het bezit zou komen van een grote som geld. Nu, wat dat geld betrof, he werd hoog tijd, dat zijn privé kas spoedig werd aangevuld. Mafl toch, hoe liever ware het hem^ weest, als oom Lawrence weer, net als altijd, hem een chèque overhandigde en vergezeld dee gaan van zijn gulle lach. Maar ooms lach zou hij nooit meer no- ren... Harold Launders zuchtte die.' terwijl hij de laatste hand aanz11 toilet legde. (Wordt vervo Het v terwon feit dat Loon-vi intrek bejaard toeloop legenhe lofsfees genoten tan Bee komen echtpaa lan te 1 De oi oooit, v bet bej Waspik als een and \v ten, he gouden in W: zu JE BROMMER IS Eew FIETS, GEEN MOTORFIETS Verdeling van 615 bromfiets ongevallen naar oorzaak van het ongeluk 86 ai ai cno i/icn (8R0NIVERKEERSGR0EP..V.Q, RIJKSPOLITIE UTRECHT) copuriqhr ovar» van r i A KC Poi

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1962 | | pagina 2