BINNEN- EN BUITENLAND
BELEVENISSEN VAN SMIDJE VERHOLEN
i
Gemeenteraad Sprang-Capelle.
Q
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 30 JULI 1962
2
Het geheimzinnige
geval Blythe
Raad voteert 56.900.- voor verbetering sportterreinen en
10.200.- als bijdrage in de restauratiekosten van de Gereform.
kerk te Sprang.
Uitbreidingsplannen voor Sprang en Vrijhoeve.
Hartelijke en waarderende woorden bij afscheid van wethouder
Waverijn en raadslid de Graaf.
C>0).
fuijl te Waalwijk; Godefridus v.
d. Linden, Antonius v. Luxem
burg, Josephus v. d. Mortel,
Evert Pol, Adrianus Timmer
mans en Luciën van Wezel te
Kaatsheuvel; Hendrikus Was-
sink te Drunen,
Niet gediplomeerd: geen.
Pryzenlüst gediplomeerde leer
lingen einde juli 1962
Afd. Metaalbewerking;
le prijs: Petrus de Bonth te
Nieuvvkuijk, Adrianus van Heijst
te Waalwijk en Johannes de Peu
ter te Meeuwen: 2e prijs: André-
as van der Sanden te Elshout;
3e prijs: Petrus Smits te Drunen.
Afd. -Schoenmaken.
le prijs: Franciscus Maaijwee
te Waalwijk en Gijsbert van der
Meijden te Nederhemert.
Afd. Timmeren.
le prijs: Adrianus de Graaff te
Kaatsheuvel, Hendrikus Kuijpers
te Genderen en Johannes Verbo-
ven te Kaatsheuvel; 2e prijs Ge-
rardus Brok te Kaatsheuvel en
Nicolaas Kleinloog te Sprang-Ca-
pelle; 3e priis: Nicolaas van Ber-
geijk te Wijk en Aalburg.
Afd. Schilderen.
le prijs: Jacobus Verheij te
Heusden; 2e prijs: Karei Klaasse
te Sprang-Ganelle en Geert Lub-
berdink te Wi'k en Aalburg.
Afd. Electrotechniek.
le prijs: Jozef Verschure te
Dussen: 2e Driis: Johannes van
Beek te Sprang-Capelle en Adria
nus Brekelmans te Waalwijk;
3e prijs: Josephus van Riel te
Kaatsheuvel.
Afd. Metselen.
le prijs: Martinus van Geenen
te Waalwijk; 3e prijs: Johan Ros
te Sprang-Canelle.
Part-time ..A" Schoenmaken.
le prijs: Wilhelmus van der
Steen te Waalwijk; 2e prijs: Jan
Bouman te Waalwijk, Johannes
van den Burgt te 's-Hertogen-
bosch en Cornelis Mutsares te
Tilburg.
Na de diploma-uitreiking en die
van de extra prijzen, kreeg de di
recteur van de school, de heer van
Steenderen, het woord, om de leer
lingen toe te spreken. Aan dit ogen
blik, aldus directeur van Steende
ren, is voor jullie een grote span
ning voorafgegaan, die de meesten
van jullie echter met succes hebben
doorgemaakt. Dat er enkelen niet
zijn geslaagd, is te betreuren, doch
van de zijde van de directie is hier
alles aan gedaan. Er zijn brieven ge
schreven aan de ouders, er is huis
bezoek gebracht en op ouderavon
den zijn hierover gesprekken ge
voerd. Voor de vorming van de
jeugd is door directeur en leraren
van de school al het mogelijke ge
daan. Er waren ook voor de niet-
katholieke leerlingen bezinningsbij
eenkomsten. Het enige doel was dat
de leerlingen, wanneer zij het leven
ingaan, naast het bijbrengen van de
nodige vakkennis, ook zoveel moge
lijk beschermd zouden zijn. De di
recteur dringt er bij de geslaagden
op aan, de mogelijkheden van het
Nijverheidsonderwijs zoveel moge
lijk uit te buiten. Er zal dus moeten
worden doorgezet en verder worden
gestudeerd.
De directeur bracht dank aan het
bestuur, dat het werk van directeur
en leraren van de school in hoge
mate waardeert. Alleen betreurt de
heer v. Steenderen het, dat er nog
steeds leerlingen zijn, die vroegtij
dig de school verlaten en hij hoopt
dat hierin in de toekomst ook nog
eens iets zal kunnen worden ge
daan. Hij dankt de leraren en te
vens de jongelui, die bij tijd en wij
le het lerarencorps hebben ver
sterkt. Tenslotte wenst directeur v.
Steenderen allen een prettige va-
cantie.
Van alle afdelingen kwam ten
slotte een leerling naar voren, om
dank te zeggen voor het genoten
onderwijs en voor de prettige ver
standhouding, die er steeds op de
school heeft geheerst.
Hierna sloot de voorzitter deze
feestelijke bijeenkomst.
SIGARETTEN DUURDER?
Volgens de directie van een
grote Haagse sigarettenfabriek is
zelf al overgegaan tot de verho
ging van een barer virginia-mer-
ken van 95 tot 100 ct. p. 20 stuks
Oorzaak van deze en nog te
verwachten prijsverhoging is de
gestegen prijs van vrijwel alle ta
bakssoorten. Op alle markten is,
zo deelde men ons in dit bedrijf
mede, de tabak duurder gewor
den, enerzijds omdat de vraag
toeneemt en anderzijds omdat 't
aanbod kleiner is geworden.
KLEINE BEAVER KRUISTE
PAD VAN LUCHTREUS
Met een bliksemsnelle manoeu
vre heeft gezagvoerder James
Magenis donderdagmiddag op 'n
hoogte van 1500 meter in de
buurt van Winterswijk een bot
sing voorkomen tussen zijn Boei-
ing-straalverkeersvliegtuig en 'n
Beaver van de Koninklijke lucht
macht. Op nog geen honderd me
ter schoot de snelle viermotorige
luchtreus van de Pan American
over het recht op hem afkomen
de trage propeller-vliegtuigje
heen. Toen de vlieger zijn plotse
linge stijgvlucht om veiligheids
redenen even abrupt sorrigeerde
om weer op zijn normale koers
te komen, werden de 79 passa-
)inepersoneel uit hun stoelen te-
giers en de vijf leden van het ca-
binep<
fen net plafond geworpen, waar-
ij sommigen vrij zware verwon
dingen opliepen. Alleen de beide
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Een oorspronkelijke speurders
roman door
J. F. VAN NUGTEREN
28)
Jefferson wreef over zijn kin en
zei glimlachend
„Nee, meneer Forbes, niet zo erg,
om niet te zeggen: in het geheel niet.
Eigenlik is er niets bijzonders aan.
Maar die neef van Blythe, hé?"
„Die idioot!" viel Forbes weer
driftig uit.
,,Nou idioot..." wilde Jefferson
vergoelijken.
„Idioot, herhaal ik. Die opgebla
zen man had de meest dwaze, om niet
te zeggen krankzinnige invallen.
Weet u, wat hij in den beginne voor
een waanvoorstelling had?"
„Nee, meneer Forbes, ik heb geen
idee."
„Luister dan goed, meneer Jeffer
son," deed de oude notaris gewichtig
en zei dan, met grote nadruk op ieder
woord
„Hij insinueerde dat het Lawrence
Blythe waarschijnlijk helemaal niet
was geweest, die ik daar in zijn eigen
bed zag liggen."
„Wat zegt u daar?!" Jefferson
stoof op en gaf de ander de indruk
dat die veronderstelling van Laun
ders hem hevig opwond. „Maar
maar dat zou eenvoudig krankzinnig
zijn. Launders heeft me niets daarvan
verteld!"
„Dat begrijp ik," zei Forbes en nu
klonk er triomf in zijn stem. „Hij zei
het ook niet, maar veronderstelde het
maar." De ogen van de oude vorm
den zich nu tot spleten - hij vond
zichzelf ongetwijfeld héél slim nu,
constateerde Jefferson, met innerlijk
plezier. „Maar wat wilde die dwaas,
meneer Jefferson, de bewijzen waren
zó overstelpend, dat hij er als een
kleine jongen bij zat en tenslotte zijn
verontschuldigingen stamelde."
Terwijl Jefferson zich zat te ver
kneuteren om de verregaande arge
loosheid van de oude (maar de kerel,
die hem nou al enige malen verbaas
de door zijn houding, zou toch geen
aandeel kunnen hebben in een of an
dere lugubere affaire en nu een ge
raffineerde comedie tegenover hem
opvoeren) vervolgde de notaris on
der mekkerig gelach
„Stelt u zieh voor: in zijn eigen
bed, in zijn eigen slaapkamer, in zijn
eigen huis! Hehe..."
Jefferson dacht: „Ik speel mee met
de oude en maak mezelf in zijn ogen
heid, dat dit gehele belangrijke
probleem zij het niet zonder
moeite en langdurige discussies
vrijdag kon worden geregeld.
LUCHTBRUG BIAK-BANGKOK-
SCHIPHOL BEGINT DINSDAG
Dinsdag zal een begin worden ge
maakt met het vervoer door de
lucht van Biak naar Schiphol van
vrouwen en kinderen van ambtena
ren, die zich voor repatriëring uit
Nieuw-Guinea hebben aangemeld.
Voor het vervoer van de repatri
anten zullen door de KLM twee Su
per Constellations worden ingezet
(de normale vluchten Biak-Schip-
hol zijn als regel reeds geruime tijd
tevoren volgeboekt). Men stelt zich
voor met een toestel geregelde
vluchten te maken van Biak naar
Bangkok en met de andere Constel
lation te pendelen tussen Bangkok
en Schiphol.
Het toestel, dat van Nieuw-Gui
nea vertrekt, zal een capaciteit kun
nen ontwikkelen van rond 1100 per.
sonen per drie weken. Het tweede
toestel kan omstreeks 500 van de
passagiers rechtstreeks doorbrengen
naar Amsterdam, de overigen ma
ken vanaf Bangkok gebruik van de
normale lijndiensten van de KLM,
die deze vlucht viermaal per week
met een DC-8 maakt.
In Den Haag sprak men de ver
wachting uit, dat het merendeel van
deze reizigers in ons land bij familie
of anderszins privé onderdak zal we
ten te vinden.
MAANDAG BEGINT EURO-
LANDBOUW
Vandaag, 30 juli, wordt 't nieuwe
Europese landbouwbestel van kracht
en halen de douane-ambtenaren
aan de binnen- en buitengrenzen
van de Euromarkt hun stapels Eu
ropese instructies te voorschijn om
deze politiek toe te passen. De inkt
is dan nog ternauwernood droog op
de lijsten, die ze dit weekeinde zul
len hebben ontvangen en die de
heffingsbedragen bevatten, waar
mee de Euromarkt vanaf volgende
week alle nationale beschermings
maatregelen in het handelsverkeer
van een reeks landbouwprodukten
vervangt.
Donderdagavond is tenslotte
overeenkomst bereikt over de poli-
tiesalarissen; de verbetering gaat
in vanaf 1 januari en in politiekrin
gen acht men het resultaat niet on
gunstig.
Donderdagmiddag heeft over
het Westen en Noorden van ons
land een vreselijke storm met on
weer gewoed. Een 70-jarige man in
IJmuiden verloor het leven, terwijl
paarden en runderen door de blik
sem werden gedood en aan tele
graafverbindingen enz. grote schade
werd aangericht.
De Nijmeegse Vierdaagse is
weer een groot succes geweest. Het
aantal deelnemers bedroeg meer dan
13.000. Een schaduw werd er op ge
worpen doordat een 21-jarig Engels
militair door oververmoeidheid
overleed.
- Troepen van Ben Bella hebben
de steden Constantino en Brone ver
overd.
De president Ben Khedda heeft
blijkbaar nog alleen de macht in de
stad Algiers.
- Rudi Carrel wordt uitgezonden
naar de militairen in Nieuw Guinea.
Ook wordt onderhandeld met de
Spelbrekers en Karijin Kraaykamp.
MAN HOORT LEVENSLANG
EISEN VOOR GIFMOORD OP
ECHTGENOTE
De officier van justitie bij de
Rotterdamse rechtbank, mr. dr.
H. van Buuren, heeft donderdag
levenslang geëist tegen de 43-ja-
rige groentehandelaar C. H. van
W. Gifmoord op zijn vrouw was
v. W. ten laste gelegd. Geen spoor
van verzachtende omstandighe
den kon de officier voor deze
verdachte vinden, hoewel er in
deze gruwelijke zaak een jong
meisje op de achtergrond mee
speelde, wier houding door de
officier koud en zonder emotie
werd genoemd en die door de
verdediger als „morele mede
plichtige" werd aangemerkt.
vliegers, de navigator en de
boordwerktuigkundige in de
cockpit zaten met hun veilig
heidsriemen vastgesnoerd in hun
stoelen.
Op Schiphol, waar het toestel
23 minuten later zonder moeilijk
heden landde, moesten 14 inzit
tenden met brancards uit 't vlieg
tuig worden gedragen om samen
met 12 andere lopende patiënten
naar het Amsterdamse Wilhel-
minagasthuis vervoerd te wor
den. De meesten konden na on
derzocht en verbonden te zijn,
korte tijd later het ziekenhuis
verlaten. Elf inzittenden van het
vliegtuig moesten echter in het
ziekenhuis achterblijven: zeven
ter verdere observatie en vier
voor opname.
EERSTE RESULTAAT TUSSEN
EEG EN ENGELAND IN
BRUSSEL
De tiende ministersconferentie
te Brussel over de toetreding van
Engeland tot de Europese Econo
mische Gemeenschap heeft don
derdag mede dank zij een ini
tiatief van minister Luns een
eerste concreet resultaat opgele
verd. Een voorstel van de 6 EEG-
landen over de afzetgaranties
voor landbouwprodukten uit de
blanke Gemenebestlanden (Cana
da, Australië en Nieuw-Zeeland)
op de Europese markt, is op Ne
derlands voorstel zodanig gewij
zigd, dat het voor minister Heath
de Britse delegatieleider, aan
vaardbaar werd.
Volgens conferentiekringen be
staat er nu een reële mogelijk-
Naar alle waarschijnlijkheid is de
raad van Sprang-Capelle in zijn
huidige samenstelling j.l. vrijdag
avond voor het laatst bijeen ge
weest. Alle leden waren present en
konden zich zonder commentaar
verenigen met de meeste voorstel
len, zoals die in ons nummer van 23
dezer onder de raadsagenda ston
den vermeld.
Zo wera dus de woning Hoofd
straat 21, eigendom van de heer A.
Ros, onbewoonbaar verklaard;; werd
een subsidien van maximaal 100.-
per leerling goedgekeurd voor een
4-tal vormingsinstituten te 's-Bosch;
werd de „Rangen- en Bezoldigings
verordening 1962" aangenomen;;
werd de heer J. G. v. Boven, tech
nisch ambtenaar, in vaste dienst be
noemd; werd een. strookje bouwter
rein aan de Burgem. Vermeulenstr.
voor 5.25 per m2 aan de heer A. J.
v. Dijk jr. verkocht; werd de ge
meenterekening 1960 voorlopig vast
gesteld en enkele wijzigingen in de
begroting 1962 goedgekeurd.
Maar andere punten gingen niet
zo vlot onder de hamer door, o.a.
het voorstel tot verbetering
sportterreinen.
In ons blad van 23 dezer heeft men
een uitvoerig uittreksel uit het ad
vies van B. en W. hierover kunnen
lezen. In het kort kwam het hierop
neer, dat voor het verbeteren van
de bestaande voetbalvelden aan de
Juffrouwsteeg te Capelle 22.800.-
zou worden uitgetrokken. Voor uit_
breiding van dit complex met nog
een voetbalveld 18.300.en voor
het treffen van voorzieningen ter
completering van dit sportvelden
complex 15.900.—, tesamen dus
56.900.—.
De heer Ros zegt graag de sport
verenigingen tegemoet te willen ko
men, omdat hij sportbeoefening
voor de jeugd heel goed vindt. Maar
om daar zulke bedragen uit de ge
meentekas voor te spenderen, dat
kon hij niet over zijn gemoed krij
gen. Sport blijft een liefhebberij.
Om daarvoor zo'n som uit te geven,
daaraan kan spr. zijn stem niet ge
ven.
De heer Dekkers merkt op dat hij
bij vroegere gelegenheden, toen de
aanleg van het oorspronkelijke voet
balveld behandeld werd, reeds ge
adviseerd heeft een deskundige te
raadplegen omtrent de geschiktheid
van de grond voor dit doel. Hij vindt
het jammer dat daarop niet is inge
gaan en het toen al aardig wat geld
gekost heeft, waar deze nieuwe kos
ten weer bovenop komen. Dit had
voorkomen kunnen worden als de
gemeente direct de juiste weg had
bewandeld. Maar hij is er voor dat
de voorgestelde verbeteringsplannen
doorgang vinden.
De heer Vos meent dat niemand
enige blaam treft wat de vroegere
aanleg van het voetbalveld betreft.
Dit is voorbij. Laat men het nu zo
goed mogelijk doen. Hij moet dhr.
Ros toegeven dat het een groot be
drag is, maar we moeten ook eens
zien naar wat andere gemeenten
copyright civan
Smid je Verholen at als een wolf
en hel smaakte hem reuze. Bin
nen tien minuten had hij alles al
op. Toen betalen en dan als een
haas naar huis. Hij was net op
tijd, want amper was hij in zijn
smidse, of daar kwam Sjaakie
Yzermeier al binnen. „Goeiemid-
dag, Verholen", zei Sjaakie. „Heb
je wat te koop?" Verholen maak
te een wijds gebaar met z'n hand.
„Alles wat hier staat is te koop",
zei hij. „Vanmiddag komen er
andere spullen en dit moet dus de
deur uit. Het kan me niet schelen
wat je er voor geeft. Pak maar
mee, Sjaakie. Daar valt voor jou
dus een hoop te verdienen!" De
goeie Sjaakie keek verwonderd
'rond. „Zeg, Verholen, ben jij een
tikkeltje geschift?" vroeg hij.
„Waarom ga jij al die nieuwe
spulle verkope voor tweedehands
prijze?" Smidje Verholen keek
Sjaakie geheimzinnig aan. „Laat
dat maar aan Verholen over, bes
te kerel", zei hij. „Je weet nu dat
ik alles wil verkopen. Bekijk het
maar eens goed en zeg dan wat
je er voor wilt geven." Sjaakie
liep rond, bekeek alles, deed hier
en daar een greep en zei tenslot
te: „Het is werkelijk een mooi
partijtje. Verholen. Ën 't is kwa
liteit ook, dat moet ik eerlijk toe
geve. Maar toch mot ik het niet."
Smidje Verholen keek verbaasd
op. „Ja, ja, Verholen, kijk me
maar niet zo an", vervolgde Sjaa
kie. „Ik mot het niet. Er is iets
an dat spul, dat mijn als gelovig
mens zegt: Laa staan, Sjaakie.
Koop het niet. Ik weet niet wat
het is, Verholen en je ken er over
denke zo as je wil. Misschien
denk je nou wel, dat ouwe Sjaa
kie rijp is voor een zenuwinrich
ting. Maar heus, Verholen, dit
goed koop ik niet van je. Maar
even goei vrinde, hoor. As je
weer is wat heb bel me dan maar
effe op en ik kom dadelijk". En
na zo gesproken te hebben groet
te Sjaakie Yzermeier vriendelijk
en hij ging heen. Jonge, jonge,
dat gaat mis, dacht smidje Ver-
holen toen. Sjaakie wil het niet
hebben. Wat nu? Er schijnt dan
toch iets niet in orde te zijn met
die spullen. Nou ja, dat wist ik
óók wel. Het is natuurlijk van de
duivel afkomstig. Maar wat moet
ik er nu mee? Verholen dacht
hier ingespannen over na en toen
schoot hem plotseling een idee te
binnen. Achter zijn huis lag een
stukje braakliggend land dat aan
boer Gradus toebehoorde. Wij
herinneren ons boer Gradus na
tuurlijk nog wel. Dat was im
mers de man, die zijn hooivork
bij smidje Verholen had laten
maken. Verholen stapte nu op z'n
fiets en reed gezwind naar Gra
dus toe. Zijn fiets was intussen
mooi opgedroogd en dat was
maar goed ook, want we weten
dat hij niet veel tijd had. Hij reed
dus snel naar Gradus toe om hem
te vragen of hij dat stukje land
misschien huren kon.
tot een stumperige tweederangs de
tective, dan heeft hij geen idee van
mijn wild kloppend hart..." In elk
geval achtte Jefferson het 't meest
juist te delen in het vermaak van de
notaris. Hij sloeg zich op de knie en
riep lachend: „Dat is een goede mop,
meneer Forbes." Hij lachte nog wat
na met de ander, maar zei dan opeens
met een ernstig en verschrikt gezicht:
„Maar meneer Forbes, veronderstel
nu eens, dat het Lawrence Blythe
werkelijk niet was, die daar in dat
bed lag. Alleen maar even veronder
stellen, meneer Forbes! Maar dan,
meneer Forbes, dan zou de échte Bly
the nog in leven moeten zijn en een
ander overleden persoon zijn gevre-
meerd. En die andere persoon zou
nooit meer zijn te identificeren, om
dat er niets meer van hem over is..."
Jefferson keek de ander weer met
grote, verbijsterde ogen aan. „Alle
machtig", zei hij half fluisterend,
„dan... dan zou dat testament dus
vals zijn."
Driftiger dan de vorige maal stoof
de oude notaris op bij deze ontstel
lende woorden. „Maar meneer Jef
ferson", riep hij verontwaardigd, u
zult toch zeker die krankzinnige ver
onderstelling, waarvan, na de over
stelpende bewijzen, die dwaas van een
Launders terug kwam, nu niet tot de
uwe willen maken?"
„Nee, o nee", haastte Jefferson te
verklaren. „Natuurlijk niet, het idee
alleen... maar veronderstel het nu
eensdat zou toch ontzettend
zijn.
En weer smaakte Jefferson het ge
noegen, dat de oude hem serieus nam.
„Veronderstellen..." hoonde For
bes verachtelijk. „Als we veronder
stellen, dat die zieke man, met het
gezicht van Lawrence Blythe, die in
het bed van Blythe lag, in diens
slaapkamer, Lawrence Blythe niet
was, dan was de gestorven Blythe
óók Lawrence Blythe niet." En weer
klonk zijn stem zegevierend.
Jefferson grinnikte inwendig. „Ou
we slimmerik", dacht hij, „datzelfde
heb ik zoëven ook opgemerkt, maar
voor logica heb je toch geen gevoel."
Op dit moment, nu hij de oude
Forbes daar zo mekkerig en triom
fantelijk om zijn eigen spitsvondig
heid zag staan lachen, kon hij zich
voorstellen dat Harold Launders, ge
zien diens omstandigheden, de oude
niet kon luchten.
„Wel, meneer Jefferson", vroeg
Forbes, met de lichtjes van zijn „lo
gische" overwinning nog in zijn be
traande ogen en trots zijn bakke
baardjes strelend, „klopt mijn nota
riële conclusie? Hehe."
Jefferson lachte niet, keek be
drukt en reikte de ander 'n slap
pe hand. „Uw conclusie is volko
men gelijk aan de uwe, meneer
Forbes", zei hij toonloos. „Maar
ja, wat wilt u? Die dwaze neef
van Lawrence Blythe laat me
niet meer los. De zaak wordt ove
rigens eerder duisterder dan
lichter."
Forbes knikte instemmend
juist iets te spontaan naar Jef-
fersons smaak. Terloops vroeg
hij nog: „Apropos, meneer For
bes, dat zou ik bijna vergeten. U
kent die arts uit Horsham, die
bij Blythe die ernstige lever
kwaal constateerde, toch goed,
nietwaar?"
Tot dusver had Jefferson met
opzet vermeden over 't geheim
zinnig waas rond de dood van
Blythe te praten. Hij nam de ou
de scherp op, toen hij deze pijl
afschoot. Diens reactie beant
woordde aan zijn verwachting.
Met een ruk draaide de notaris
zich naar zijn bureau en zei hef
tig:
„Met 't overlijden van Blythe,
ik bedoel de omstandigheden
waaronder hij overleed, heb ik
geen enkele bemoeienis. Daar
voor moet u bij de procureur-ge
neraal zijn."
„Ik had het in 't geheel niet
over de dood van Blythe", merk
te Jefferson droog op. „Enkel
inaar over het testament en nu
over Blythe's ziekte."
„Goed, goed", bromde Forbes
kregel. „Die arts, wel, dat is Les
ser en hij woont Ooklane num
mer acht in Horsham."
Jefferson zei enkel: „Dank u,
dan ga ik eens een babbeltje ma
ken met die dokter. Ik dank u
vriendelijk voor uw mededelin
gen, meneer Forbes. Hoe inge
wikkeld deze affaire ook lijkt,
mijn taak is nu eenmaal..."
„...Vrij hopeloos, dunkt mij."
Jefferson dacht: „nu ben je
toch weer mis, ijdeltuit, waarom
zeg je dat zo gretig en met zoveel
voldoening?" Hij knikte zwaar
moedig en zei, met een leeg arm
gebaar: „Inderdaad, meneer For
bes, vrij hopeloos lijkt het ook
mij, maar moeilijkheden zijn er
nu eenmaal om overwonnen te
worden."
Notaris Forbes grinnikte weer,
stak zij dorre hand uit naar de
bezoeker, wiens heengaan hem
maar al te welkom was en zei
spottend
„Ik wens u heel veel succes,
meneer Jefferson."
Jefferson merkte drommels
goed het sarcasme achter de
woorden van de ander op.
(Wordt vervolgd)
