wAAlwijkse en UnqstRMtse coupant
moestuinproject, een Nederlandse bijdrage
aan de wereldstrijd tegen HONGER
NIEUW-GUINEA DREIGT
„LEEG TE LOPEN"
Het gelukkige derde deel
van Mierlo
MESTKUIKENS VOOR
f 2,95 PER KILO
West Afrika wacht op Nederland
„Reclame T.V.
aanvaardbaar en
wenselijk"
Dr. C. N. M. Kortmann
spreekt voor
Brabantse K. v. K.'s
Cfcfat
„verborgen honger"
'evolutionaire betekenis
eentonige voeding
nieuwe gewassen
negenenzeventig procent
4444444444
Een klasse apart!
Nederlanders, V.Nm-arnbtenaren, zelfs
Indonesiërs klagen
Niet alleen Nederlanders
VRIJDAG 19 OKTOBER 1962
84e JAARGANG No. 82
)e rcho vAn het Zuióen
Crtne Stoomdrukkerij
lOT** Antor»
An toon Tielen
JAN TIELEN
^'rW69687
Jjd verschijnt 2 x per week
Abonnement:
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs: 10 cent per m.m.
Contract-advertenties: speciaal tarief
1878
Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002
Telegram-adres „Echo"
Achter het palmenstrand aan de Golf van Guinea ligt geen para
dijs-idylle de aankomende reiziger te wachten, maar een probleem
gebied dat anno 1962 nog voor reusachtige vraagstukken van het
elementaire mens-zijn staat. In dit dichtbevolkte deel van het
Zwarte Afrika beneden de Sahara liggen naast elkaar een groot
aantal landen, die pas sinds kort de politieke onafhankelijkheid
hebben verworven. De meeste van deze Westafrikaanse naties zijn
sterk Frans of Engels georiënteerd in cultureel en economisch op
zicht. Zij vormen een smeltkroes van politieke en economische
strevingen, een ontmoetingsveld tussen het jonge Afrikaanse in
tellect en het oude Europa, een geestelijke arena waarin botsende
krachten de weg bereiden voor het nieuwe Afrika, het „continent
der 21ste eeuw". x
het gelukkige derde deel
Deze landen, politiek onafhanke
lijk of niet, kunnen het zeker in de
komende tientallen jaren nog niet
Men zonder bijstand van de rij
kere gebieden der aarde en in het
'tijzonder van Europa. Het karakter
ran deze bijstand verandert echter:
liever dan de brenger van geschen
ken ziet men de man komen ,die
iereid is de Afrikanen als zijn ge
lijken tegemoet te treden; de man
die zich voorgenomen heeft de Afri
kaan te leren, zich zelf te helpen,
eigen land te ontwikkelen. Het ne-
derlandse Moestuinproject, de na
tionale bijdrage aan de Anti-Hon-
ger-Actie van de Verenigde Naties,
•efinancierd uit de NOVIB-inzame-
üngen en de jeugdactie 10 x 10, be-
intwoordt geheel en al aan deze
moderne eis van tactvolle techni
sche bijstand. Dit moestuinproject,
dat om te beginnen in Dahomey en
Sierra Leone zal worden uitgevoerd
pijpt een Afrikaans probleem in
kern aan: dat van de ondervoe
ding-die alle menselijke ontwikke-
img in de weg staat.
De plattelandsgebieden van het
'Wrmalig-Dahomey en het voor-
'alig-Engelse Sierra Leone, twee
«ine Westafrikaanse naties, wor
stelen met het tweevoudige pro-
tleem van de honger: een periodiek
•Ptredende werkelijke hongersnood,
wor de gaping tussen twee oog-
Jen en door overstromingen tij-
;^ns de natte moesson veroorzaakt,
d« „verborgen honger" door een
•ceding op een beneden-menselijk
fsveau, door een eentonige en on
waardige voeding.
Het moestuinproject kan deze
fejde hongerproblemen helpen ver
aten en in de loop der jaren op-
;jen. Het operatie-plan, dat in de
tonende vijf jaar zal worden uitge-
ieerd door nederlandse deskundi-
l;n en dat gefinancierd zal worden
•Wr Nederland, vormt een practi
ce aanvuling van alles wat deze
jtofcn samen met de internatiole
^-organen al doen om 't honger-
JWeem te bestrijden. Het is ef-
jent opgezet en het kan op de
van revolutionaire betekenis
j f1«n voor de voedselvoorziening
k Afrikaanse binnenland, waar
"ja lang heeft stilgestaan
AcMer de grote hoofdsteden met
havens, universiteiten en rege-
-gszetels ligt het eigenlijke Afri-
£uWaar ^et leven zich nog vol
st volgens de eeuwenoude pa
nen van het tropengebied, met
verschil echter, dat ook hier de
■Jflerne communicatiemiddelen
on^en Z^n' ^ie behoefte
L en geschapen aan het deelheb-
Van de technische verworven-
ivL van onze wereld anno 1962.
de Afrikaan onder zijn
Va^ palmbladeren is de
tóiri' e*n. geworden. Des te
Jhender is zijn besef van de ar
moede, waarin hij en zijn volk nog
steeds gedwongen zijn te leven als
gevolg van een (te?) laat op gang
gekomen ontwikkeling.
De bereidheid om te leren is
groot en vaak zelfs ontroerend.
Wie in Freetown, de hoofdstad van
Sierra Leone, de huismoeders in
de rij heeft zien staan om hun kin
deren op de scholen geplaatst te
krijgen waarbij honderden kin
deren wegens gebrek aan scholen
en onderwijzers moeten worden af
gewezen realiseert zich hoe on
derwijs en opvoeding de basisvoor
waarden zijn voor de overwinning
van alle armoede en achterlijkheid.
Maar nóg noodzakelijker is een
voeding, die de mens de energie
geeft om alle inertie van zich af te
schudden; die de werkkracht sti
muleert en de mens wapent tegen
de belagers van zijn bestaan. Dit is
het probleem, dat Nederland in sa
menwerking met de FAO en de re
geringen van de betrokken landen
wil oplossen.
De bevolking in de binnenlanden
van Dahomey en Sierra Leone
voedt zich dag in dag uit met steeds
te weinig en steeds weer hetzelfde
voedsel; meelproducten uit mais,
cassave, grondnoten en sago. Kin
deren en volwassenen eten deze
eentonige voeding met een spaar
zaam sausje van kruiden en groen
ten met de handen uit kleine bak
jes, op ongeregelde uren van de
dag. De gezinsmaaltijd is practisch
onbekend. Er wordt gekookt op de
ontelbare houtvuurtjes, die Afrika
zijn geur van een permanente tro
pische bosbrand geven. De schaarse
tomaten, bladgroenten, sinaasap
pelen en bananen dit alles door
gaans van inferieure kwaliteit
zijn alleen voor de rijkeren.
Wie deze groenten- en fruitsoor-
ten vergelijkt met de in Nederland
gangbare hoogwaardige producten
van uit het Westland tot Califor-
nië schrikt eens temeer van de
armzalige gewassen, die in Afrika
onder dezelfde mensen worden ge
geten. Voor veredeling van de tuin
bouw ontbreken vooralsnog de
fondsen, evenals voor de industria
lisatie. Teveel mensen zijn in deze
landen bovendien bij de distributie
betrokken en te weinigen leveren
hun arbeidskracht aan de produk-
tie. Om deze vicieuze cirkel, die
alle ontwikkeling tegenhoudt, te
doorbreken, moet 't levenspeil on
middellijk worden verbeterd, en
wel bij de bron: een goede voeding
en een hygiënische levensklimaat.
Een 500 nieuwe gewassen zullen
in het kader van het moestuinpro
ject in deze Afrikaanse landen wor
den ingevoerd. Uit een centrale
proeftuin zullen hoogwaardige za
den en planten worden uitgegeven
aan kleinere gemeenschappelijke
tuinen en aan individuele moes
tuintjes op de erven achter de Afri
kaanse woningen: de roodlemen,
met dor palmblad bedekte hutten
die het dorpsbeeld in het binnen
land van Dahomey en Sierra Leone
bepalen. In de tweede fase van het
project zullen voedings- en huis
houdkundigen de bevolking leren,
deze groenteteelt over te nemen en
de opbrengst in de eigen keuken te
bereiden. Als onmiddellijke winst
valt hiervan te verwachten 'n ver
betering van de voedingssituatie,
met name door het opheffen van
het thans zo schrikbarende eiwit
ten- en vitaminetekort, dat in som
mige gebieden- oorzaak is van een
kindersterfte van 60 procent.
De gevreesde ondervoedingsziek
te kwashiorkor Afrikaans voor
„kind met rode haren" die nu
de Afrikaanse zuigelingen en kleu
ters teistert, zal dan worden over
wonnen. Niet langer zal men in
dorpen en ziekenhuizen de apa-
tische kinderen zien met zwerende
oedeem-benen en opgezette buik
jes, de kinderen van wie het prach
tig donker kroeshaar een uitge
dunde rossige hoofdbegroeiing is
geworden: het alarmsignaal voor 't
leven van dit kind!
Bij een onderzoek onder duizend
dorpskinderen in de omgeving van
Segbwema, een stad in het noord
oosten van Sierra Leone, bleken
niet minder dan 79 procent aan ei
wit-tekort te lijden of van kwashi
orkor herstellend te zijn. In de
schaarse ziekenhuizen worden deze
kinderen wat bijgevoed. Maar het
kwaad aan het groeiend organisme
is dan meestal al geschied. Alleen
een blijvende verbetering van het
voedingspeil zal de kwashiorkor
„de fataalste en wijdst-verspreide
ondervoedingsziekte die de medi
sche wetenschap kent" kunnen
uitbannen.
Het moestuin-project hoopt daar
bij met steun van het Neder
landse volk een machtige hel
pende hand te reiken.
Die steun kunt U geven in de week
van 2228 oktober (nationale in
zameling) aan NOVIB's ANTI-
HONGER-ACTIE op giro 100200.
4 Van de driehond miljoen mensen die er momen-
teel op onze aarde leven, heeft 1/3 deel een
rooskleurige levensstandaard. Zij wonen in lan-
4 den waar gedurende de laatste eeuw de levens-
duur is toegenomen van 35 tot 60 d 70 jaar.
„Dat andere gedeelte", d.w.z. die andere twee
4 honderd miljoen mensen, leveren een voortdu-
4 rende strijd op leven en dood. Enkel en alleen
om het feit, dat er voor hen niet voldoende
4 brood, rijst of ander voedsel aanwezig is.
Toegegeven, onder hen leeft een zeker aantal dat geen honger lijdt,
omdat de dagelijkse hoeveelheid knollen of casaven hen een ver
zadigd gevoel verschaft. Bij hen schuilt het onvermijdelijke gevaar
dat zij aan ondervoeding gaan lijden, omdat het lichaam de nood
zakelijke mineralen, vitaminen of eiwitten moet missen. Zij sterven
dus geen hongerdood, maar wel een vroegtijdige door aan een van
de vele ziekten, die door deze eenzijdige voeding wordt veroorzaakt.
Er zijn landen waar van de honderd kinderen er 25 tot 50 vóór
hun eerste verjaardag sterven (in Nederland nog geen twee), waar
de gemiddelde levensduur in plaats van 60, 70 jaar, slechts 32 jaar
bedraagt.
Waar van de 1000 mensen er 820 niet kunnen lezen of schrijven,
waar het gemiddelde inkomen per hoofd van de bevolking 1/20
bedraagt van dat in Nederland.
2/3 gedeelte van de wereld beschikt over ongeveer 20 van het
gehele wereldinkomen, de overige 80 is voor ons, het gelukkige
derde deel.
Over 40 jaar, zo wordt verwacht, zullen tweemaal zoveel mensen
op deze aarde wonen. Tweemaal zoveel monden moeten dan ook
gevoed worden, beter gevoed worden dan momenteel met het overige
tweederde gedeelte van de wereldbevolking. Over 40 jaar zal er
van verschillende voedingsstoffen driemaal zoveel nodig zijn als er
thans voorhanden is.
De in 1960 door de voedsel- en landbouworganisatie gelanceerde
Freedom from Hunger Campaign streeft naar verbetering van de
landbouwsituatie in de noodgebieden van onze wereld, waarvoor zij
een beroep doet op het gelukkige derde deel, waartoe ook ons land
behoort. Zij vraagt financiën, kennis en mankracht te leveren.
Kleren maken
de man
Mannen kopen
bij
REGENJASSEN
SUÈDE JASSEN
WINTERJASSEN
SHAWLS
HANDSCHOENEN
PULLOVERS - VESTEN
EXCLUSIEVE
HERENKLEDING
WAALWIJK Grotestraat 192 Tel. 2507
De Fri-Ki in Boxmeer, de groot
ste pluimveeslachterij van West-
Europa, gaat met ingang van heden,
de mestkuikens voor f 2.95 per kilo
verkopen. Dit is de detailprijs. Dit
betekent, dat de consument een ge
braden haantje f 1.50 goedkoper op
tafel kan krijgen, dan tot nu toe het
geval was. Deze grote pluimvee
slachterij zal zo nodig de dag-
produktie van 50.000 mestkuikens
tot 80.000 opvoeren om aan de
eventueel snel stijgende vraag te
kunnen voldoen.
De coöperatieve pluimveeslach
terij, die tot nog toe 95 percent van
de totale pluimveeslachtproduktie
exporteerde, heeft al 15.000 ver
koopplaatsen in Nederland. Door
het directiebesluit is de „totale ha-
nenoorlog" in Nederland uitgebro
ken. Het besluit van de Fri-Ki-di-
rectie en tien grossiers, maandag
VLAAIEN EN WALEN
Zondag hebben de Vlamingen de
een spreekt van 50.000, de ander
van 200) ook weer een mars ge
maakt, om te protesteren tegen de
tekortkomingen die de Vlamingen
die verreweg het grootste aantal
vormen, wordt aangedaan door de
regering en andere autoriteiten; zij
willen als volwaardig worden aan
gezien en behandeld. Vooral in de I
hoofdstad Brussel komen zij in geen
enkel opzicht aan hun trekken.
Er was een enorme drukte en dei
ning in de hoofdstad, vooral toen de
Walen tegenbetogingen hielden en
men op tal van plaatsen handge
meen werd. Er waren talrijke ge
wonden. Maar de politie heeft een
en ander nog vrij goed in de hand.
AMSTERDAMS PAAR VOOR
INTERLAND f 22.000 ONTSTOLEN
Uit de tas van de Amsterdamse
mevrouw Matteman is zondagoch
tend op de Keizerlei te Antwerpen
een portefeuille met 22.000 gulden
gestolen. De vrouw en haar echt
genoot, de 68-jarige koopman N.
Matteman uit de Rapenburgerstraat
hebben bij de politie te Amsterdam
en te Antwerpen aangifte van de
diefstal gedaan. In de portefeuille
zaten 19 biljetten van duizend gul
den en 30 van honderd. Het echt
paar Matteman was naar Antwer
pen gereisd om naar de voetbal-in
terland BelgiëHolland te gaan
kijken. De koopman had zijn han
dels-kapitaal in de tas van zijn
vrouw gedaan, omdat hij het geld
niet in Amsterdam durfde achter te
laten.
Het dagelijks bestuur der federa
tie van Christelijk-Historische Jon
gerengroepen heeft een verklaring
gepubliceerd waarin het zegt recla
me in een tweede televisieprogram
ma aanvaardbaar en, met name op
economische gronden, wenselijk te
achten.
Het is van mening, dat doeltref
fende garanties gegeven moeten
worden voor handhaving van een
behoorlijk cultureel peil van de
programma's. Het acht deze garan
ties in toereikende mate aanwezig
in de zg. Nota-Scholten d.d. 23 febr.
1961.
Het dagelijks bestuur meent ver
der, dat het algemeen belang ge
diend is met een snelle behandeling
dezer aangelegenheid.
De 5500 Nederlandse burgers en
militairen, die sinds de overdracht
van het Nederlandse bestuur aan
de Verenigde Naties veertien da
gen geleden uit Nieuw-Guinea zijn
vertrokken, hebben een stil, hier
en daar zelfs uitgestorven gebied
achtergelaten.
In Merauke zijn, behalve missio
narissen en zendelingen, geen Ne
derlanders meer. Ook in Sorong,
Fak-Fak, Kaimana en op vele an
dere plaatsen vindt men nog slechts
een aantal Nederlanders, dat op de
vingers van twee handen is te tel
len. Alleen Hollandia herbergt nog
enige honderden ambtenaren en
particulieren, allen mannen die met
de ziel onder de arm lopen.
Zoals op een stafvergadering tot
uiting kwam, vinden veel Neder
landers dat zij door de Verenigde
Naties nauwelijks voor vol worden
aangezien. Door de vele kleine
moeilijkheden die de samenwerking
met de VN-functionarissen heeft
opgeleverd, interesseert het werk
een niet onbelangrijk aantal amb
tenaren nog nauwelijks. Gelaten
wachten zij op het tijdstip dat zij
naar Nederland zullen kunnen ver
trekken.
De mannen vrouwen worden
op partijtjes en recepties intussen
opzienbarende verschijningen
klagen omdat „hun" Jachtclub is
afgebrand. De enige overgebleven
bar in Hollandia, die van het hotel
schijnt „in beslag genomen" te zijn
door een legertje van 80 VN-func
tionarissen en een 100-tal Indone
siërs, dat thans in huizen in de om
geving van het hotel is onderge
bracht. Men moet soms „vechten"
om een drankje te bemachtigen.
Willen de Nederlandse mannen
eens in de week in het hotel komen
eten, omdat zelf koken ook gaat
vervelen, dan moeten zij dikwijls
tot drie of vier uur 's middags
wachten voor zij aan de lunch kun
nen beginnen.
Men kan in Hollandia bijna nie
mand meer tegenkomen of hij
klaagt. De enige bakker, omdat hij
nog slechts 200 broden hoeft te bak
ken tegen 2000 twee weken gele
den, anderen omdat de post weer
enige dagen later dan normaal ar
riveert of omdat het licht weer eens
tien minuten uitvalt.
Het is niet alleen het kleine
groepje achtergebleven Nederlan
ders dat zich beklaagt. Ook de VN-
ambtenaren laten zich wel eens
gaan. Hollandia is nu eenmaal niet
te vergelijken met New York. Dat
in Utrecht genomen, is niet alleen
een gevolg van de verkoopacties in
goedkope mestkuikens op enkele
plaatsen in Brabant. Voor de Fri-
Ki, die de hele Nederlandse markt
zou kunnen voorzien, is deze stunt
een reële poging, zo zegt ze, het
mestkuiken op de Nederlandse
huistafel te brengen als een nor-
maal vleesgerecht.
Het provinciaal bureau van de
Kamers van Koophandel en Fabrie
ken in Noord-Brabant heeft maan
dag 5 november in gebouw „Con
cordia" te Breda een bijeenkomst
belegd van de leden van de Bra
bantse Kamers van Koophandel
met vertegenwoordigers van het
bedrijfsleven in deze provincie. De
bijeenkomst zal worden geopend
door de Commissaris der Koningin
in Noord-Brabant, dr. C. N. M.
Kortmann, met een voordracht, ge
titeld „Noord-Brabant 1950-'75"
HONDSDOLHEID IN
AMSTERDAM
Zoals bekend is in Amsterdam
een kindje gestorven, volgens sec
tie aan hondsdolheid. Het werd ge
beten door een klein wit hondje.
De baas van het hondje is nog niet
opgespoord, zodat ook van de in
fectiehaard nog niets bekend is.
Niettemin zijn verschillende per
sonen die er mee in aanraking zijn
geweest of door een hond zijn ge
beten gevaccineerd en zijn door de
autoriteiten verschillende maatre
gelen genomen.
Zo is in Amsterdam de moge
lijkheid geopend, zich centraal te
laten inenten, waarvan al een vijf
tigtal personen gebruik hebben ge
maakt.
Verder is de Amsterdammers aan
geraden alle honden aan de lijn te
houden. Ook kan verwacht worden
dat in gemeenten buiten Amster
dam maatregelen worden genomen,
een dier dat aan hondsdolheid lijdt,
heeft namelijk de neiging te gaan
zwerven.
wisten zij wel, maar het volledig
ontbreken van enige andere recrea
tiemogelijkheid dan 't strand heeft
hen diep teleurgesteld. Zelfs de In
donesiërs klagen, omdat „Irian Ba-
rat" hun toch eigenlijk wel tegen
gevallen is.
Vreemd bij dit alles is, dat men
van de Papoea's weinig bemerkt.
Ongetwijfeld zijn veel Papoea's die
de laatste jaren in de steden heb
ben gewerkt, de afgelopen weken
naar hun kampongs teruggekeerd.
In Hollandia vormen ze, ondanks
het feit dat de groep blanken veel
kleiner is geworden, duidelijk een
minderheid. Veel werken die door
de Papoea's werden uitgevoerd, lig
gen stil. Niet alleen bouwwerken,
maar b.v. ook het onderhoud aan
de wegen. Werd vroeger een gat in
de weg vrij snel weer gedicht, nu
wordt het aantal gaten met de dag
groter. De garagebedrijven hebben
nauwelijks nog monteurs en men
mag blij zijn als een defecte auto
kan worden gerepareerd, nu er ook
geen onderdelen meer aanwezig
zijn. Slechte auto's op slechte we
gen moeten leiden tot ongelukken.