wAAlwijkse en UnqstRMtse coupant moestuinproject, een Nederlandse bijdrage aan de wereldstrijd tegen HONGER NIEUW-GUINEA DREIGT „LEEG TE LOPEN" Het gelukkige derde deel van Mierlo MESTKUIKENS VOOR f 2,95 PER KILO West Afrika wacht op Nederland „Reclame T.V. aanvaardbaar en wenselijk" Dr. C. N. M. Kortmann spreekt voor Brabantse K. v. K.'s Cfcfat „verborgen honger" 'evolutionaire betekenis eentonige voeding nieuwe gewassen negenenzeventig procent 4444444444 Een klasse apart! Nederlanders, V.Nm-arnbtenaren, zelfs Indonesiërs klagen Niet alleen Nederlanders VRIJDAG 19 OKTOBER 1962 84e JAARGANG No. 82 )e rcho vAn het Zuióen Crtne Stoomdrukkerij lOT** Antor» An toon Tielen JAN TIELEN ^'rW69687 Jjd verschijnt 2 x per week Abonnement: 22 cent per week per kwartaal 2.85 3.10 franco p.p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contract-advertenties: speciaal tarief 1878 Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002 Telegram-adres „Echo" Achter het palmenstrand aan de Golf van Guinea ligt geen para dijs-idylle de aankomende reiziger te wachten, maar een probleem gebied dat anno 1962 nog voor reusachtige vraagstukken van het elementaire mens-zijn staat. In dit dichtbevolkte deel van het Zwarte Afrika beneden de Sahara liggen naast elkaar een groot aantal landen, die pas sinds kort de politieke onafhankelijkheid hebben verworven. De meeste van deze Westafrikaanse naties zijn sterk Frans of Engels georiënteerd in cultureel en economisch op zicht. Zij vormen een smeltkroes van politieke en economische strevingen, een ontmoetingsveld tussen het jonge Afrikaanse in tellect en het oude Europa, een geestelijke arena waarin botsende krachten de weg bereiden voor het nieuwe Afrika, het „continent der 21ste eeuw". x het gelukkige derde deel Deze landen, politiek onafhanke lijk of niet, kunnen het zeker in de komende tientallen jaren nog niet Men zonder bijstand van de rij kere gebieden der aarde en in het 'tijzonder van Europa. Het karakter ran deze bijstand verandert echter: liever dan de brenger van geschen ken ziet men de man komen ,die iereid is de Afrikanen als zijn ge lijken tegemoet te treden; de man die zich voorgenomen heeft de Afri kaan te leren, zich zelf te helpen, eigen land te ontwikkelen. Het ne- derlandse Moestuinproject, de na tionale bijdrage aan de Anti-Hon- ger-Actie van de Verenigde Naties, •efinancierd uit de NOVIB-inzame- üngen en de jeugdactie 10 x 10, be- intwoordt geheel en al aan deze moderne eis van tactvolle techni sche bijstand. Dit moestuinproject, dat om te beginnen in Dahomey en Sierra Leone zal worden uitgevoerd pijpt een Afrikaans probleem in kern aan: dat van de ondervoe ding-die alle menselijke ontwikke- img in de weg staat. De plattelandsgebieden van het 'Wrmalig-Dahomey en het voor- 'alig-Engelse Sierra Leone, twee «ine Westafrikaanse naties, wor stelen met het tweevoudige pro- tleem van de honger: een periodiek •Ptredende werkelijke hongersnood, wor de gaping tussen twee oog- Jen en door overstromingen tij- ;^ns de natte moesson veroorzaakt, d« „verborgen honger" door een •ceding op een beneden-menselijk fsveau, door een eentonige en on waardige voeding. Het moestuinproject kan deze fejde hongerproblemen helpen ver aten en in de loop der jaren op- ;jen. Het operatie-plan, dat in de tonende vijf jaar zal worden uitge- ieerd door nederlandse deskundi- l;n en dat gefinancierd zal worden •Wr Nederland, vormt een practi ce aanvuling van alles wat deze jtofcn samen met de internatiole ^-organen al doen om 't honger- JWeem te bestrijden. Het is ef- jent opgezet en het kan op de van revolutionaire betekenis j f1«n voor de voedselvoorziening k Afrikaanse binnenland, waar "ja lang heeft stilgestaan AcMer de grote hoofdsteden met havens, universiteiten en rege- -gszetels ligt het eigenlijke Afri- £uWaar ^et leven zich nog vol st volgens de eeuwenoude pa nen van het tropengebied, met verschil echter, dat ook hier de ■Jflerne communicatiemiddelen on^en Z^n' ^ie behoefte L en geschapen aan het deelheb- Van de technische verworven- ivL van onze wereld anno 1962. de Afrikaan onder zijn Va^ palmbladeren is de tóiri' e*n. geworden. Des te Jhender is zijn besef van de ar moede, waarin hij en zijn volk nog steeds gedwongen zijn te leven als gevolg van een (te?) laat op gang gekomen ontwikkeling. De bereidheid om te leren is groot en vaak zelfs ontroerend. Wie in Freetown, de hoofdstad van Sierra Leone, de huismoeders in de rij heeft zien staan om hun kin deren op de scholen geplaatst te krijgen waarbij honderden kin deren wegens gebrek aan scholen en onderwijzers moeten worden af gewezen realiseert zich hoe on derwijs en opvoeding de basisvoor waarden zijn voor de overwinning van alle armoede en achterlijkheid. Maar nóg noodzakelijker is een voeding, die de mens de energie geeft om alle inertie van zich af te schudden; die de werkkracht sti muleert en de mens wapent tegen de belagers van zijn bestaan. Dit is het probleem, dat Nederland in sa menwerking met de FAO en de re geringen van de betrokken landen wil oplossen. De bevolking in de binnenlanden van Dahomey en Sierra Leone voedt zich dag in dag uit met steeds te weinig en steeds weer hetzelfde voedsel; meelproducten uit mais, cassave, grondnoten en sago. Kin deren en volwassenen eten deze eentonige voeding met een spaar zaam sausje van kruiden en groen ten met de handen uit kleine bak jes, op ongeregelde uren van de dag. De gezinsmaaltijd is practisch onbekend. Er wordt gekookt op de ontelbare houtvuurtjes, die Afrika zijn geur van een permanente tro pische bosbrand geven. De schaarse tomaten, bladgroenten, sinaasap pelen en bananen dit alles door gaans van inferieure kwaliteit zijn alleen voor de rijkeren. Wie deze groenten- en fruitsoor- ten vergelijkt met de in Nederland gangbare hoogwaardige producten van uit het Westland tot Califor- nië schrikt eens temeer van de armzalige gewassen, die in Afrika onder dezelfde mensen worden ge geten. Voor veredeling van de tuin bouw ontbreken vooralsnog de fondsen, evenals voor de industria lisatie. Teveel mensen zijn in deze landen bovendien bij de distributie betrokken en te weinigen leveren hun arbeidskracht aan de produk- tie. Om deze vicieuze cirkel, die alle ontwikkeling tegenhoudt, te doorbreken, moet 't levenspeil on middellijk worden verbeterd, en wel bij de bron: een goede voeding en een hygiënische levensklimaat. Een 500 nieuwe gewassen zullen in het kader van het moestuinpro ject in deze Afrikaanse landen wor den ingevoerd. Uit een centrale proeftuin zullen hoogwaardige za den en planten worden uitgegeven aan kleinere gemeenschappelijke tuinen en aan individuele moes tuintjes op de erven achter de Afri kaanse woningen: de roodlemen, met dor palmblad bedekte hutten die het dorpsbeeld in het binnen land van Dahomey en Sierra Leone bepalen. In de tweede fase van het project zullen voedings- en huis houdkundigen de bevolking leren, deze groenteteelt over te nemen en de opbrengst in de eigen keuken te bereiden. Als onmiddellijke winst valt hiervan te verwachten 'n ver betering van de voedingssituatie, met name door het opheffen van het thans zo schrikbarende eiwit ten- en vitaminetekort, dat in som mige gebieden- oorzaak is van een kindersterfte van 60 procent. De gevreesde ondervoedingsziek te kwashiorkor Afrikaans voor „kind met rode haren" die nu de Afrikaanse zuigelingen en kleu ters teistert, zal dan worden over wonnen. Niet langer zal men in dorpen en ziekenhuizen de apa- tische kinderen zien met zwerende oedeem-benen en opgezette buik jes, de kinderen van wie het prach tig donker kroeshaar een uitge dunde rossige hoofdbegroeiing is geworden: het alarmsignaal voor 't leven van dit kind! Bij een onderzoek onder duizend dorpskinderen in de omgeving van Segbwema, een stad in het noord oosten van Sierra Leone, bleken niet minder dan 79 procent aan ei wit-tekort te lijden of van kwashi orkor herstellend te zijn. In de schaarse ziekenhuizen worden deze kinderen wat bijgevoed. Maar het kwaad aan het groeiend organisme is dan meestal al geschied. Alleen een blijvende verbetering van het voedingspeil zal de kwashiorkor „de fataalste en wijdst-verspreide ondervoedingsziekte die de medi sche wetenschap kent" kunnen uitbannen. Het moestuin-project hoopt daar bij met steun van het Neder landse volk een machtige hel pende hand te reiken. Die steun kunt U geven in de week van 2228 oktober (nationale in zameling) aan NOVIB's ANTI- HONGER-ACTIE op giro 100200. 4 Van de driehond miljoen mensen die er momen- teel op onze aarde leven, heeft 1/3 deel een rooskleurige levensstandaard. Zij wonen in lan- 4 den waar gedurende de laatste eeuw de levens- duur is toegenomen van 35 tot 60 d 70 jaar. „Dat andere gedeelte", d.w.z. die andere twee 4 honderd miljoen mensen, leveren een voortdu- 4 rende strijd op leven en dood. Enkel en alleen om het feit, dat er voor hen niet voldoende 4 brood, rijst of ander voedsel aanwezig is. Toegegeven, onder hen leeft een zeker aantal dat geen honger lijdt, omdat de dagelijkse hoeveelheid knollen of casaven hen een ver zadigd gevoel verschaft. Bij hen schuilt het onvermijdelijke gevaar dat zij aan ondervoeding gaan lijden, omdat het lichaam de nood zakelijke mineralen, vitaminen of eiwitten moet missen. Zij sterven dus geen hongerdood, maar wel een vroegtijdige door aan een van de vele ziekten, die door deze eenzijdige voeding wordt veroorzaakt. Er zijn landen waar van de honderd kinderen er 25 tot 50 vóór hun eerste verjaardag sterven (in Nederland nog geen twee), waar de gemiddelde levensduur in plaats van 60, 70 jaar, slechts 32 jaar bedraagt. Waar van de 1000 mensen er 820 niet kunnen lezen of schrijven, waar het gemiddelde inkomen per hoofd van de bevolking 1/20 bedraagt van dat in Nederland. 2/3 gedeelte van de wereld beschikt over ongeveer 20 van het gehele wereldinkomen, de overige 80 is voor ons, het gelukkige derde deel. Over 40 jaar, zo wordt verwacht, zullen tweemaal zoveel mensen op deze aarde wonen. Tweemaal zoveel monden moeten dan ook gevoed worden, beter gevoed worden dan momenteel met het overige tweederde gedeelte van de wereldbevolking. Over 40 jaar zal er van verschillende voedingsstoffen driemaal zoveel nodig zijn als er thans voorhanden is. De in 1960 door de voedsel- en landbouworganisatie gelanceerde Freedom from Hunger Campaign streeft naar verbetering van de landbouwsituatie in de noodgebieden van onze wereld, waarvoor zij een beroep doet op het gelukkige derde deel, waartoe ook ons land behoort. Zij vraagt financiën, kennis en mankracht te leveren. Kleren maken de man Mannen kopen bij REGENJASSEN SUÈDE JASSEN WINTERJASSEN SHAWLS HANDSCHOENEN PULLOVERS - VESTEN EXCLUSIEVE HERENKLEDING WAALWIJK Grotestraat 192 Tel. 2507 De Fri-Ki in Boxmeer, de groot ste pluimveeslachterij van West- Europa, gaat met ingang van heden, de mestkuikens voor f 2.95 per kilo verkopen. Dit is de detailprijs. Dit betekent, dat de consument een ge braden haantje f 1.50 goedkoper op tafel kan krijgen, dan tot nu toe het geval was. Deze grote pluimvee slachterij zal zo nodig de dag- produktie van 50.000 mestkuikens tot 80.000 opvoeren om aan de eventueel snel stijgende vraag te kunnen voldoen. De coöperatieve pluimveeslach terij, die tot nog toe 95 percent van de totale pluimveeslachtproduktie exporteerde, heeft al 15.000 ver koopplaatsen in Nederland. Door het directiebesluit is de „totale ha- nenoorlog" in Nederland uitgebro ken. Het besluit van de Fri-Ki-di- rectie en tien grossiers, maandag VLAAIEN EN WALEN Zondag hebben de Vlamingen de een spreekt van 50.000, de ander van 200) ook weer een mars ge maakt, om te protesteren tegen de tekortkomingen die de Vlamingen die verreweg het grootste aantal vormen, wordt aangedaan door de regering en andere autoriteiten; zij willen als volwaardig worden aan gezien en behandeld. Vooral in de I hoofdstad Brussel komen zij in geen enkel opzicht aan hun trekken. Er was een enorme drukte en dei ning in de hoofdstad, vooral toen de Walen tegenbetogingen hielden en men op tal van plaatsen handge meen werd. Er waren talrijke ge wonden. Maar de politie heeft een en ander nog vrij goed in de hand. AMSTERDAMS PAAR VOOR INTERLAND f 22.000 ONTSTOLEN Uit de tas van de Amsterdamse mevrouw Matteman is zondagoch tend op de Keizerlei te Antwerpen een portefeuille met 22.000 gulden gestolen. De vrouw en haar echt genoot, de 68-jarige koopman N. Matteman uit de Rapenburgerstraat hebben bij de politie te Amsterdam en te Antwerpen aangifte van de diefstal gedaan. In de portefeuille zaten 19 biljetten van duizend gul den en 30 van honderd. Het echt paar Matteman was naar Antwer pen gereisd om naar de voetbal-in terland BelgiëHolland te gaan kijken. De koopman had zijn han dels-kapitaal in de tas van zijn vrouw gedaan, omdat hij het geld niet in Amsterdam durfde achter te laten. Het dagelijks bestuur der federa tie van Christelijk-Historische Jon gerengroepen heeft een verklaring gepubliceerd waarin het zegt recla me in een tweede televisieprogram ma aanvaardbaar en, met name op economische gronden, wenselijk te achten. Het is van mening, dat doeltref fende garanties gegeven moeten worden voor handhaving van een behoorlijk cultureel peil van de programma's. Het acht deze garan ties in toereikende mate aanwezig in de zg. Nota-Scholten d.d. 23 febr. 1961. Het dagelijks bestuur meent ver der, dat het algemeen belang ge diend is met een snelle behandeling dezer aangelegenheid. De 5500 Nederlandse burgers en militairen, die sinds de overdracht van het Nederlandse bestuur aan de Verenigde Naties veertien da gen geleden uit Nieuw-Guinea zijn vertrokken, hebben een stil, hier en daar zelfs uitgestorven gebied achtergelaten. In Merauke zijn, behalve missio narissen en zendelingen, geen Ne derlanders meer. Ook in Sorong, Fak-Fak, Kaimana en op vele an dere plaatsen vindt men nog slechts een aantal Nederlanders, dat op de vingers van twee handen is te tel len. Alleen Hollandia herbergt nog enige honderden ambtenaren en particulieren, allen mannen die met de ziel onder de arm lopen. Zoals op een stafvergadering tot uiting kwam, vinden veel Neder landers dat zij door de Verenigde Naties nauwelijks voor vol worden aangezien. Door de vele kleine moeilijkheden die de samenwerking met de VN-functionarissen heeft opgeleverd, interesseert het werk een niet onbelangrijk aantal amb tenaren nog nauwelijks. Gelaten wachten zij op het tijdstip dat zij naar Nederland zullen kunnen ver trekken. De mannen vrouwen worden op partijtjes en recepties intussen opzienbarende verschijningen klagen omdat „hun" Jachtclub is afgebrand. De enige overgebleven bar in Hollandia, die van het hotel schijnt „in beslag genomen" te zijn door een legertje van 80 VN-func tionarissen en een 100-tal Indone siërs, dat thans in huizen in de om geving van het hotel is onderge bracht. Men moet soms „vechten" om een drankje te bemachtigen. Willen de Nederlandse mannen eens in de week in het hotel komen eten, omdat zelf koken ook gaat vervelen, dan moeten zij dikwijls tot drie of vier uur 's middags wachten voor zij aan de lunch kun nen beginnen. Men kan in Hollandia bijna nie mand meer tegenkomen of hij klaagt. De enige bakker, omdat hij nog slechts 200 broden hoeft te bak ken tegen 2000 twee weken gele den, anderen omdat de post weer enige dagen later dan normaal ar riveert of omdat het licht weer eens tien minuten uitvalt. Het is niet alleen het kleine groepje achtergebleven Nederlan ders dat zich beklaagt. Ook de VN- ambtenaren laten zich wel eens gaan. Hollandia is nu eenmaal niet te vergelijken met New York. Dat in Utrecht genomen, is niet alleen een gevolg van de verkoopacties in goedkope mestkuikens op enkele plaatsen in Brabant. Voor de Fri- Ki, die de hele Nederlandse markt zou kunnen voorzien, is deze stunt een reële poging, zo zegt ze, het mestkuiken op de Nederlandse huistafel te brengen als een nor- maal vleesgerecht. Het provinciaal bureau van de Kamers van Koophandel en Fabrie ken in Noord-Brabant heeft maan dag 5 november in gebouw „Con cordia" te Breda een bijeenkomst belegd van de leden van de Bra bantse Kamers van Koophandel met vertegenwoordigers van het bedrijfsleven in deze provincie. De bijeenkomst zal worden geopend door de Commissaris der Koningin in Noord-Brabant, dr. C. N. M. Kortmann, met een voordracht, ge titeld „Noord-Brabant 1950-'75" HONDSDOLHEID IN AMSTERDAM Zoals bekend is in Amsterdam een kindje gestorven, volgens sec tie aan hondsdolheid. Het werd ge beten door een klein wit hondje. De baas van het hondje is nog niet opgespoord, zodat ook van de in fectiehaard nog niets bekend is. Niettemin zijn verschillende per sonen die er mee in aanraking zijn geweest of door een hond zijn ge beten gevaccineerd en zijn door de autoriteiten verschillende maatre gelen genomen. Zo is in Amsterdam de moge lijkheid geopend, zich centraal te laten inenten, waarvan al een vijf tigtal personen gebruik hebben ge maakt. Verder is de Amsterdammers aan geraden alle honden aan de lijn te houden. Ook kan verwacht worden dat in gemeenten buiten Amster dam maatregelen worden genomen, een dier dat aan hondsdolheid lijdt, heeft namelijk de neiging te gaan zwerven. wisten zij wel, maar het volledig ontbreken van enige andere recrea tiemogelijkheid dan 't strand heeft hen diep teleurgesteld. Zelfs de In donesiërs klagen, omdat „Irian Ba- rat" hun toch eigenlijk wel tegen gevallen is. Vreemd bij dit alles is, dat men van de Papoea's weinig bemerkt. Ongetwijfeld zijn veel Papoea's die de laatste jaren in de steden heb ben gewerkt, de afgelopen weken naar hun kampongs teruggekeerd. In Hollandia vormen ze, ondanks het feit dat de groep blanken veel kleiner is geworden, duidelijk een minderheid. Veel werken die door de Papoea's werden uitgevoerd, lig gen stil. Niet alleen bouwwerken, maar b.v. ook het onderhoud aan de wegen. Werd vroeger een gat in de weg vrij snel weer gedicht, nu wordt het aantal gaten met de dag groter. De garagebedrijven hebben nauwelijks nog monteurs en men mag blij zijn als een defecte auto kan worden gerepareerd, nu er ook geen onderdelen meer aanwezig zijn. Slechte auto's op slechte we gen moeten leiden tot ongelukken.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1962 | | pagina 1