Jeugd-
BELEVENISSEN VAN SMIDJE VERHOLEN
Nederlands leger neemt
proef met nieuw
organisatie-systeem
-puistjes
Enttarieven van
honden en katten
vastgesteld
ill
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 3 DEC. 1962
PUROL-POEDER
Het geheimzinnige
geval Blythe
GELD VOOR „HET DORP"
NAAR SPAARBANK
en
doe mee met de Stassar St. Nicolaas-prijevraag
Hra$i'
goed en goedkoop wordt gewerkt, en
bovendien komen zij, die het hardst
om een openbare aanbesteding
schreeuwen steeds met de hoogste
prijzen uit de bus.
GEMEENTE STAAT VOOR
400 GULDEN GARANT
Donderdagavond heeft de gemeen
teraad goedkeuring gehecht aan het
voorstel van B. en W. garantie te
verlenen tot een bedrag van maximum
400 gulden.
Dit verzoek was uitgegaan van het
bestuur van de gecombineerde Pluim
vee- en konijnenvereniging Waalwijk
en Omstreken, die op 5 en 6 januari
in Waalwijk een tentoonstelling or
ganiseert voor pluimvee, sierduiven
en konijnen. Het is niet de eerste
keer dat deze vereniging een derge
lijke tentoonstelling houdt. De voor
afgaande jaren evenwel werd deze
tentoonstelling op provinciaal niveau
gehouden, terwijl het volgend jaar
voor een landelijke deelname kan
worden ingeschreven. In verband met
het aan het organiseren van een der
gelijke tentoonstelling financieel ver
bonden risico, had het bestuur van
deze vereniging zich middels een
schrijven tot het college van B. en W.
gericht.
VIER WAALWIJKERS BEZOE
KEN MOMENTEEL AVOND
LYCEUM IN TILBURG
Vierhonderd gulden bedraagt de
subsidie die de gemeente Waalwijk
aan de vereniging ,,Ons Middelbaar
Onderwijs in Noord-Brabant" heeft
toegekend ten behoeve van de in
standhouding van het avond-lyceum
in Tilburg. Omdat in onze gemeente
de mogelijkheid niet bestaat een
avondlyceum te bezoeken, zijn even
tuele leerlingen uit Waalwijk aange
wezen op Tilburg. Het gemeentebe
stuur heeft het alleszins billijk en
verantwoord geacht het avondly
ceum, zolang dit nog niet wordt ge
subsidieerd uit de kas van het rijk, en
zolang leerlingen deze onderwijsin
richting bezoeken, financieel te steu
nen. Deze steun bedraagt 100 gul
den per jaar per leerling uit onze ge
meente, die het avondlyceum be
zoekt.
De heer van Eijl was van mening
dat de gemeente ook de gezinnen die
studerende kinderen hebben tegemoet
kon komen. Dit kwam tot uiting tij
dens de gemeenteraad, toen hij bij 't
voorstel tot wijziging van de tarieven-
verordening voor gas, water en elek
triciteit, pleitte, allereerst voor een
ruimere reductiemogelijkheid en te
vens het college van B. en W. onder
de aandacht bracht, dat het z.i. voor
sommige gezinnen toch wel zeer wen
selijk zou zijn, wanneer deze in aan
merking zouden kunnen komen voor
een speciale reductie, indien zij stu
derende kinderen hebben, waarvoor
vaak het laten branden van een extra
licht noodzakelijk is.
RAAD STOND PRESENTIEGELD
AF AAN ACTIE
„OPEN HET DORP"
De gemeenteraadsleden van Waal
wijk hebben donderdagavond bij mon
de van de heer van Engelen de wens
kenbaar gemaakt hun presentiegeld
van deze raadsvergadlering af te
staan aan de actie „Open het Dorp",
om zodoende een bijdrage te leveren
aan de totstandkoming van het dorp
voor lichamelijk gehandicapten.
RAAD GAAT OP EXCURSIE
IN EIGEN GEMEENTE
Naar aanleiding van de discussie
die in de raadsvergadering was ont
staan met betrekking tot het plaatsen
van een twintigtal lantaarnpalen rond
de Sint Antoniuskerk, merkte de heer
van Mosselveld op, dat het misschien
wel eens dienstig zou zijn dat de ge
meenteraadsleden een excursie hiel
den in eigen gemeente. Zowel wet
houder van den Hoven als de voor
zitter spraken zich beiden uit voor
een dergelijke excursie, zodat de le
den van de raad binnenkort zelf bij
avondlicht hun gedachten kunnen la
ten gaan waar en hoe verbetering no
dig en mogelijk is op het gebied van
straatverlichting. De excursie zal
plaats vinden onder leiding uiteraard
van een deskundige.
Sinds 1 november wordt bij het
depot cavalerie in Amersfoort een
proef genomen met een gewijzigd sy
steem van opbouw van het leger, het
zogenaamde onderdeelsaanvullings-
systeem (afgekort „Ondas"). Het is
daar in de plaats gekomen van het
sinds '53 in gebruik zijnde „Filler"-
systeem. Een consequentie voor het
dienstplichtige personeel dat bij de
proef is betrokken is een wat kor
tere werkelijke diensttijd. Als de
proef slaagt zal het systeem worden
ingevoerd voor de gehele landmacht.
Dat zal een beslissing zijn waaraan de
huidige minister van defensie zijn
opvolger niet zal willen binden en die
dus door die opvolger genomen zal
moeten worden.
Veel bezwaren tegen oude methode
De chef van de generale staf, lui
tenant-generaal A. V. van den Wall
Bake, die over het nieuwe systeem
woensdag in Den Haag mededelin
gen heeft gedaan, heeft er het volste
vertrouwen in dat de proef zal sla
gen.
Omdat het huidige „Filler"-sy-
steem vele bezwaren had, is reeds ja
ren geleden (o.a. toen een tweede
parate divisie werd gevormd) ge
zocht naar een oplossing welke die
bezwaren kon ondervangen. Men
meent die oplossing gevonden te heb
ben in het „Ondas", dat onderdeels-
gewijs in een aanvulling voorziet en
waarvan „de voordelen zijn dat on
derdelen meer een team gaan wor
den, dat de „administratieve onrust"
welke voortvloeit uit het „Fillqr"-
systeem grotendeels gaat verdwijnen
en dat er een betere mogelijkheid
ontstaat om het onderdeel in zijn pa
rate periode aan een systematisch
progressief oefenschema te onder
werpen.
Nieuw opleidingsschema
Het nieuwe opleidingsschema gaat
er schematisch als volgt uitzien.
Dienstplichtige soldaten krijgen als
eenheid (bijvoorbeeld als compagnie
of eskadron) een basisopleiding van
zes maanden. Uit een voorgaande
lichting is twee maanden eerder reeds
het dienstplichtige kader voor dat on
derdeel gerequireerd. Na de basisop
leiding wordt het gehele onderdeel
paraat en blijft dat gedurende twaalf
maanden. Na een totaal van achttien
maanden gaat het gehele onderdeel
met klein verlof. De klein verlof-pe
riode duurt dan voor de dienstplich
tige soldaat nog zes maanden (de wet
telijke totale diensttijd is immers 24
maanden) en voor het kader en de
specialisten (die twee maanden eerder
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Een oorspronkelijke speurders
roman door
J. F. VAN NUGTEREN
65)
De commissaris trok zijn ene
wenkbrauw op en maakte een
nogal linkse buiging.
„Wel, meneer Clifton, dat was
bepaald fijngevoelig van u, maar
u zult twee passagiers van de lijst
moeten schrappen. We zullen u zo
weinig mogelijk last bezorgen
als 't niet nodig is, behoeft de po
litie in uniform het vliegtuig niet
in. Zullen we gaan, heren?"
Het drietal liep snel het veld
over tot de startbaan. Hoewel alle
passagiers aan boord waren, was
de trap nog niet weggehaald. De
eerste steward stond bij de ingang
en keek uit naar de directeur, die
de passagierslijst had meegenomen,
waarom wist hij niet.
De commissaris sprak zo zacht
mogelijk, hetgeen niet belette, dat
alle hoofden naar het drietal ge
wend waren, toen de aanwezigen
de diepe basstem van Bloombury
hoorden.
„U bent het echtpaar Scarati?"
vroeg de commissaris, die regel
recht op het hem bekende tweetal
was toegestapt.
Met een zelfverzekerdheid, welke
de procureur en Jefferson frap
peerden, richtte Scarati zijn don
kere ogen op het voorovergebogen
gelaat van de commissaris en daar
na op de andere heren, die er bij
stonden. Hautain keek hij van de
een naar de ander en vroeg dan
enkel met een geaffecteerde stem:
„U wenst? Wie bent u?"
De aandacht van Jefferson was
voornamelijk op de wed. Champion
nu de vrouw van die sinistere
schurk geconcentreerd. Hij zag
hoe zij beefde, ze keek alleen maar
naar Scarati met haar grote, blau
we ogen, alsof die zichzelf en ook
haar kon redden.
Geprikkeld door de hooghartig
heid van de Italiaan, antwoordde
Bloombury, cynisch: „Wat ik wens
meneer Scarati? Ik kan, helaas,
deze trip van u en uw vrouw niet
goedkeuren. Pardon, ik vergat me
aan u voor te stellen ik ben de
commissaris van Scotland Yard en
heb een bevel, om u beiden voor
te geleiden voor de officier van
justitie."
in werkelijke dienst kwamen) nog 4
maanden. Om het teamverband te be
houden zal echter aan het kader ge
vraagd worden op basis van vrijwil
ligheid zijn klein verlof-periode ook
op die zes maanden te stellen.
100 sterkte
Een groot voordeel bij het nieuwe
systeem acht men ook, dat onderde
len onder de wapenen steeds voor
100 op sterkte zijn. Bij het „Fil-
ler"-systeem bestond die sterkte
slechts uit 7/9. Na de Berlijn-crisis
van vorig jaar, toen de klein verlof
periode gehalveerd werd uit 8/9 van
het totaal.
Een ander voordeel acht men ge
legen in het feit dat het jonge dienst
plichtige kader reeds twee maanden
in dienst is als „de troep komt" en
daardoor een eerlijker kans zal krij
gen om zijn gezag te vestigen. Bij het
„Filler"-systeem is het immers zo dat
bij de parate onderdelen veelal jonge
officieren en onderofficieren bij een
onderdeel komen waarvan het perso
neel reeds veel langer in dienst is dan
het arriverende kader.
AANVAL OP JOEGOSLAVI
SCHE MISSIE IN GODESBERG
De Zuidslavische handelsmissie in
Mehlem (bij Bonn) is overvallen en
met bommen vernield door Kroati
sche emigranten. Het drie etages ho
ge gebouw vloog in brand, een der
plafonds stortte naar beneden.
Tussen het puin vond men de
zwaargewonde conciërge van het di
plomatieke huis. De man was neer
geschoten, toen hij probeerde de in
dringers tegen te houden.
Kort na de overval kon de Duitse
politie 19 jonge Kroaten in hun
kraag grijpen. De terroristen hebben
geen moeite gedaan te ontkomen. De
meesten van hen waren direct na de
aanslag de dichtbijgelegen herberg
binnengestapt om een glas bier te
drinken.
De minister van landbouw en vis
serij heeft de bijdrage, die van re
geringswege voor de enting tegen
hondsdolheid in het kader van de ge
organiseerde entcampagnes zullen
worden geheven bepaald op f 2 per
hond en f 1 per kat.
Ieder die een hond of kat houdt,
zo zegt het ministerie van landbouw
in een communiqué, is vanzelfspre
kend bereid en in staat de kosten van
voeding en verzorging op zich te ne
men, zodat deze entingsbijdragen, no
dig om het huisdier tegen hondsdol
heid te beschermen, voor niemand 'n
penning met nummer uitgereikt. Op
het entbewijs wordt het penningnum
mer vermeld.
Een ieder dient, die zich op straat
bevindt met een aangelijnde hond
welke ouder dan drie maanden is,
dit entingsbewijs bij zich te hebben,
terwijl de hond de entpenning aan
zijn halsband moet dragen. Voor kat
ten wordt wel een entingsbewijs ver
strekt.
Voor honden die reeds geënt zijn
kunnen na afloop der entcampagne
de officiële entbewijzen en zo nodig
de enntpenningen worden uitgereikt.
Nadere bijzonderheden volgen hier
over volgen te zijner tijd.
Slechts indien deze enting met
„flury vaccin HEP" is geschied,
moeten deze dieren tijdens de ent
campagne weer worden ingeënt.
Alle gelden voor „Het Dorp" die
gedurende de Marathon t.v.- en ra
dio-uitzending in kisten, dozen, em
mers en op velerlei andere manieren
verpakt, in het RAI-gebouw zijn be
zorgd - slechts een deel daarvan
kon Mies Bouwman persoonlijk wor
den overhandigd - zijn dinsdag
avond met twee militaire trucks naar
LAAT
UW WENSEN VERVULLEN
bezwaar kunnen zijn. De enting van
honden is twee jaar geldig en voor
katten zes maanden.
Geen gevolgen voor hondenbelasting
Het deelnemen aan de enting heeft
zoals door minister Marijnen uitdruk
kelijk in een televisietoespraak on
langs is gezegd, geen gevolgen voor
het heffen van gemeentelijke honden
belasting, zo deze niet zou zijn be
taald, daar de administratie geheel
en uitsluitend ter beschikking van 't
ministerie van landbouw is.
Entbewijs op zak
Bij de enting van honden worden
zowel een officiëel entbewijs als een
de kluizen van de spaarbank voor de
stad Amsterdam aan de Singel over
gebracht.
Nagenoeg het gehele personeel van
deze spaarbank - 120 hebben zich
al gemeld - en 15 man van de
AVRO zijn vrijdagavond 6 uur be
gonnen met het uitpakken, sorteren
en tellen van deze gelden.
Enkele koks en een deel van het
bedienend personeel van een nabijge
legen hotel hadden er, te beginnen
met een „snert-souper" om elf uur,
voor gezorgd, dat de tellers de kracht
en de moed behouden voor de uitvoe
ring van die karwei.
HANDEN INEEN!
Ongelooflijk is het, wat één Ne-
derlandse vrouw kan presteren als ze
één dag en één nacht voor microfoon
en camera gaat staan in een lege hall
van het RAI-gebouw met een blanco
scorebord en een nog onwetende Ne
derlandse bevolking... om dan na al
die dagen (en nachten) voorbereiding
zo fris en zo monter, zo charmant en
zo spontaan, zo lief en zo zakelijk
miljoenen guldens uit de nog gesl0.
ten huizen te toveren en een kolossa
le zaaloppervlakte van 62000 vier
kante meters weet te doen vollopen
met mensen en deputaties, die hele
kleine en hele grote bedragen komen
aandragen.
Met één televisieshow waren alle
zuilen weggevallen en kwam een heel
volk in een nimmer verwachte, want
nimmer vertoonde gezamenlijke geef-
actie, waarbij als in één slag alle ver
schillen van stand, religie en politie-
ke overtuiging wegvielen. Zelfs een
gift van radio-Veronica bleek bij de
organiserende omroep, al dan niet bij
de genade van „onze" Mies Bouw
man, van harte welkom
Twee punten zijn thans van natio
naal belang dat de AVRO de ont
wikkeling van dit gelukkige initiatief
kan bijhouden en tijdig alle gelden
kan inzamelen, die nu beschikbaar
komen, vóór de animo zakt. En dat
Nederland zich in de komende we-
ken niet opnieuw verdeelt in zuilen
en groepjes, als het gaat om liefda
digheid, medeleven, culturele en ar
tistieke prestaties en amusements
manifestaties. Wij zijn nu zo langza
merhand toch wel tot het inzicht ge
komen, dachten wij zo, dat versplin
tering van krachten verspilling van
„opbrengsten" betekent. En de over
tuiging is nu wel doorgebroken, dat
eenheid óók bereikbaar is, indien men
in principieel opzicht eigen stand
punten wil blijven huldigen.
Als nu ook de omroepverenigingen
eens het voorbeeld van hun eigen en
van de niet-leden volgden en ook de
handen ineen sloegen, wat zou er dan
een geweldige actie voor goede en
nuttige doeleinden kunnen worden
ontketend. N.Tilb.Crt.
copyright avon te;
94. Mijnheer pastoor liep met smid-
je Verholen het fabrieksgebouw en
het kantoor binnen, waar ook Sjaa-
kie al ijverig zat te werken op een
knots van een typemachine.
„Móge, eerwaarde," zei Sjaakie,
want hij wist wel hoe het hoorde.
Smidje Verholen gaf de pastoor 'n
stoel en zei: „Wel, wel, dat is een
verrassing. Ik had nooit gedacht
dat u mij nog eens in deze fabriek
zou komen opzoeken." „Mis
schien heb de eerwaarde een HOL-
SJAK-wage nodig," merkte Sjaa
kie op. „Nee, nee, beste man,"
lachte mijnheer pastoor. „Ik heb
geen HOLSJAK-wagen nodig. Wat
zou ik daar nu mee moeten doen?"
„Nou u zou d'r de koster voor ken-
ne spanne om de kerkgangers, die
van ver komme, weer naar huis te
late brenge," vervolgde Sjaakie.
„Hahaha! Ik denk niet, dat onze
koster daar veel voor zou voelen!"
lachte mijnheer pastoor smakelijk.
„Jammer!" zuchtte Sjaakie. „Dan
gaat de koop dus niet door." Nu
nam smidje Verholen weer het
woord. „Waarmee kan ik u dan
eigenlijk van dienst zijn, mijnheer
pastoor?" vroeg hij. „Ja, dat zal ik
eens gauw vertellen," antwoordde
mijnheer pastoor. „Laat ik om te
beginnen even zeggen, Verholen,
dat het mij oprecht verheugt, dat
je weer regelmatig de kerk bezoekt
en je plichten waarneemt. Maar nu
dan waarvoor ik eigenlijk kwam.
Ik heb enkele reparaties aan de
kerststal voor onze kerk te doen.
Ik zou echter niet weten aan wie
ik in het dorp moest vragen die
reparaties voor me uit te voeren.
Er zit namelijk wat ijzerwerk aan
en dat kan een schilder of een tim
merman niet maken. Zou je dat
willen doen, Verholen? Of kun je
je als fabrikant van aanhangwa
gens niet bezig houden met zulke
kleine karweitjes?" „Netuurlijk
doet-ie dat!" zei Sjaakie Yzermeier
toen. „Ik zou het hem zelfs kwalijk
neme as-ie net niet dee! Ik vin, dat
een gelovig mens iets voor zijn ge
loof mot overhebbe! Wij in de sy
nagoge kenne netuurlijk geen
kerststalle. Maar as we ze wel
kende en as.de rabijn mijn vroeg
om ze te rippereere, dan zou ik
het doen!" „Braaf gesproken,
beste man," zei mijnheer pastoor.
Maar smidje Verholen viel quasi-
boos uit: „Ach jij! Denk je soms,
dat ik het niet zou doen? Loop nou
gauw naar de pomp! Natuurlijk
doe ik het! Ik kom vanmiddag nog,
mijnheer pastoor!"
Hoewel de commissaris op zijn
hoede was, begreep hij wel, dat
Scarati geen ongeoorloofde dingen
zou doen. Die zou natuurlijk tot
het uiterste trachten zijn rol te
spelen. Hij moest opkijken, nu Sca-
,rati was gaan staan en, hevig ver
ontwaardigd protesteerde:
„Wat heeft dit te betekenen, als
ik vragen mag? Mijn vrouw en ik
zijn Amerikaanse staatsburgers. Ik
eis een verklaring!"
Met half toegeknepen ogen loer
de de commissaris naar Scarati,
trok het arrestatiebevel uit zijn
zak en hield dit voor de vlammen
de ogen van Scarati.
„Wilt u, dat ik het voorlees, sig-
nor Scarati," vroeg de commissaris
sarcastisch, „of is het u zó duidelijk
genoeg?"
De drie mannen van Scotland
Yard hadden slechts één gedachte,
toen Scarati na het arrestatiebevel
snel te hebben doorgelezen, het
document tussen duim en wijsvin
ger aan de commissaris terug gaf,
met een spottend glimlachje. In
één* woord meesterlijk!
Steeds nog op dezelfde hautaine
toon zei Scarati: „Ik waarschuw u,
meneer de commissaris, Scotland
Yard maakt zich onsterfelijk be
lachelijk. Het is mij niet duidelijk
wat u van mij wilt weten. We zul
len met u meegaan, maar ik eis
dat u onmiddellijk de consul van
Amerika met mij in verbinding
stelt. Het gaat om de eer van Ame
rikaanse staatsburgers."
De commissaris had schoon ge
noeg van de blufferige comedie
van de pedante kwast. „Wel, me
neer de imitator," zei hij cynisch,
„ik geloof, dat u misschien voor
het eerst in uw leven in uw roem
ruchte kunstenaarsloopbaan uw rol
niet helemaal goed hebt gespeeld."
Daarna wendde hij zich met een
ruk tot Scarati's vrouw: „Mevrouv
Scarati, ook u bent mijn arrestante.
U wordt beschuldigd van moord op
Lawrence Blythe."
De mooie ogen van de vrouw
werden, toen ze in het grimmige
gezicht van de commissaris keken,
eerst heel groot, daarna sloten ze
zich. Haar prachtige lichaam zakte
slap ineen, ze sloeg voorover tegen
de leuning van de stoel vóór haar.
Jefferson schoot toe en ving haar
op in zijn sterke armen. Het gezicht
van Jefferson vertoonde geen spoor
van grimmigheid, eerder verraadde
het een groot medelijden met de
vrouw.
„Steward," beval de commissaris,
„laat de ambulancewagen van het
vliegveld komen voor deze vrouw."
Even later was de ambulancewa
gen al voor het vliegtuig gereden.
De steward en Jefferson droegen
samen het slappe lichaam van de
schone blonde op de brancard naar
buiten.
„Wilt u maar vóórgaan, signor
Scarati," nodigde de commissaris
met een handgebaar de Italiaan.
„U en uw vrouw zijn mijn arres
tanten!"
Jefferson onthult 't geheimzinnige
geval Blythe
Jefferson zat in zijn grote werk
kamer, lui in zijn fauteuil, voor
zijn bezoeker half onzichtbaar door
de grote wolken rook die hij uit
zijn pijp putte, zijn lange benen
uitgestrekt. Cleopatra lag, uiterst
tevreden, naast haar meester op
het Oosterse kleed, haar mooie
ogen richtte zij beurtelings op de
bezoeker en op haar meester, zon
der haar fraaie kop te bewegen,
Zo was het leven goed, dacht Cleo
patra. In overmaat van plezier had
Jefferson de knop van zijn radio
toestel omgedraaid; het was een
licht muziekprogramma.
James kwam binnen met een
fles champagne en twee glazen.
Hij plaatste het blad op het bu-
reau van zijn meester.
I „Dank je, James, ik zorg zelf wel
voor de ceremonie." De butler boog
en verliet de kamer.
„Hé, wat is dat toch voor een
deun", mompelde Jefferson die de
melodie uit de luidspreker zacht
mee neuriede. Hij ontkurkte met
een knal de fles, zodat Cleopatra
verschrikt opsprong. Met een pret
tig geluid liet Jefferson het mous
serende vocht in de glazen stromen.
„Op je erfenis, Harold", zei hij,
terwijl hij zijn bezoeker boven het
opgeheven glas olijk een knipoogje
gaf. „Eigenaardig, dat die radio nu
juist die mop moet afdraaien, hè? De
Dollarprinses. Toepasselijk nietwaar?
En vreemd".
„Hm, toeval.wat een storm, hè?"
De ramen rammelden door de ruk
winden. „Maar hier binnen, bij het
haardvuur is het wel uit te houden."
„U hebt heel knap werk verricht,
meneer Jefferson. Ik brand van
nieuwsgierigheid, van u te horen, hoe
u alles hebt ontdekt."
„Toeval, mijn waarde".
„Kom, meneer Jefferson... toeval,
u gelooft toch niet aan toeval in uw
wetenschappelijk werk?"
(Wordt vervolgd)
