wAAlwi]kse en UnqstRAAtse couRAnt O, DIE MIST... of is hef besteding LAATSTE GANG gevaar voor over te groot Tsjechoslowaakse luchtvaartmaatschappij werd dupe van langdurige mist Groot gevaar? Belastingverlaging Indirekte heffing Na jarenlang belastingherzieningen komt regering thans met een nieuw wijzigingsvoorstel Feijenoord—Vasas niet op T.V. Geen luister- en kijk wedstrijden voor „Het Dorp" Brood twee cent duurder Stgever Taalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen ;oofdredacteur JAN TIELEN jironummer 1069687 jit blad verschijnt 2 x per week MAANDAG 10 NOVEMBER 1962 84e JAARGANG No. 97 -oic nu. v 4 De rcho vaii het Zui6en Abonnement 22 cent per week per kwartaal 2.85 3.10 franco p.p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contractadvertenties: speciaal tarief jpgericht 1878 Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002 Telegram-adres: „ECHO" Belastingen kunnen beslist omlaag Tijdens de algemene financiële beschouwingen in de Tweede Ka mer, is het kernpunt van de financiën, de belastingheffing, aan de dag getreden. De socialistisch denkende volksvertegenwoordigers willen de hoge belastingdruk handhaven, terwijl de overige partijen streven naar een belastingverlaging. De regering, die vanzelfspre kend graag ruime middelen ter beschikking heeft, profiteert van deze tegenstelling. Zij mishaagt de socialisten niet wanneer zij de belasting voorlopig op het bestaande niveau handhaaft en zij houdt voorlopig de andere partijen zoet door er op te wijzen dat de druk praktisch wel hoog is en moet zijn, maar dat zij principieel een lagere heffing voorstaat. Het thema van meer of minder belasting zal dan ook voor de zoveelste maal wel inzet vormen van de ko mende verkiezingsstrijd. Terloops heben wij vernomen dat minister Zijlstra niet afkerig is van prolongatie van zijn ministerspost. Dat is een winstpunt, want hij is stellig een bekwaam minister. Zijn voorliefde voor de wetenschap speelt hem echter ook in zijn huidig werk parten. Hij probeert namelijk theoretisch conj unctuur-constructies in de praktijk toe te passen. Daar- bij zullen de teleurstellingen niet uitblijven, want gedurende het pro ces, dat zich ontwikkelt om een be paalde stelling waar te maken, mo gen de omstandigheden waaronder dit proces zich ontwikkelt, niet ver anderen. En dit is in een wereld vol economische dynamiek beslist niet mogelijk. Het grote argument van minister Zijlstra, dat een belastingverlaging tegenhoudt, is gelegen in het gevaar voor overbesteding. Het is de vraag of dit gevaar nog zo groot is, nu de grote meerderheid van ons volk een bepaald welvaartsniveau heeft bereiKt. Men is onder die omstan digheden te spoediger bereid zijn bestedingen op te schorten. Dit kan worden opgemerkt over de houding van consumenten. Nu de conjunc tuur weifelt, zal de spaardrang nog toenemen bij de verbruikers, om 'n potje te vormen voor minder goede dagen. Ook bij de zakenmensen is de ver- bruiksdrang op dit ogenblik niet met groot. Alom is een tendens merkbaar tot het doen van bespa ringen. Aan de zijde der investerin gen geven handelsmensen en indus triëlen blijk van grote terughou dendheid. Dit alles pleit tegen de gedachtengang van de bewindsman. Deze laatste zag zijn positie verder nog verzwakt door het argument van dr. Lucas, die van mening was dat nu de staat profiteert van de hogere opbrengst en desondanks nog een bestedingstekort heeft. Dit komt er op neer, dat hoe ho ger de staatsinkomsten zijn, hoe meer drang er komt om uit te ge ven. Minister Zijlstra heeft dit zelf aan den lijve gevoeld, toen er druk op hem uitgeoefend werd om de bijdrage van Nederland aan onont- vuuteide gebieden met liefst 200 miljoen te verhogen. Bij een minder sterke positie van de staatskas zou men zich wel meer beperkingen op gelegd hebben bij het stellen van deze eis. De minister is er niet op ingegaan en daarmee zijn dan weer bestedingen voorkomen. Intussen zijn er kamerleden ge weest die de minister duidelijk heb ben gemaakt dat in deze begroting een belastingverlaging verwerkt had kunnen zijn. Er zijn verschillende posten, die de regering denkt met belastinggeld te dekken, terwijl het ook mogelijk was geweest hiervoor geld te lenen. De heer v. Leeuwen veegde zelfs het gehele budgette kort van de tafel en zette het om in een overschot. Hij dacht daarbij aan de afgeloste 950 miljoen bin nenlandse staatsschuld en de 725 miljoen geplande woningbouwvoor- schotten. Inderdaad zijn dit posten, waarvoor geleend kan worden, maar het is zeker gewenst in goede jaren de staatsschuld terug te laten lopen, omdat deze in een recessie periode ongetwijfeld moet stijgen. Na een periode van gunstige con junctuur, waarbij door de haast en het optimisme veel verspilling op treedt, moet de economie van een land binnen en buiten de bedrijf s- huishouding gecorrigeerd worden om onnodige verliesposten weg te werken. Dat doen thans de grote be drijven als Philips en de Konink lijke. Ook de staat hoort dat te doen. In de eerste plaats door reorganisa ties binnen het ambtelijk apparaat. Dat kan bij voldoende werkgelegen heid nu nog herzien worden met goede afvloeiingskansen. Verder door opvoering van produktiviteit en activiteit. De grootste en meest gevoelde belastingdruk ligt tussen de inkomens van 10.000 tot 30.000 Wanneer men in deze sector fiscale verlichting brengt, dan kan dit zo veel betere arbeidsprestaties tenge volge hebben dat hier per saldo de schatkist ook van profiteert. Al te veel wordt wel eens vergeten de kwestie vanuit deze hoek te zien. Wij mogen niet vergeten ons af te vragen of er niet reeds nu maatre gelen moeten worden genomen voor verlaging van inkomsten- en loon belasting. De teruggaande conjunc tuur moet daar immers op het juiste moment van profiteren om een gun stig effect te sorteren. Niemand weet dit beter dan minister Zijlstra. Deze bewindsman weet ook dat on ze direkte belastingen omlaag moe ten in het kader van de Europese éénwording. Dan moet weliswaar het accent meer gaan in de richting van indi rekte heffing, maar in zijn totaliteit is het heffingsniveau in Nederland toch te hoog. De positie van onze betalingsbalans vormt nu evenmin een hinderpaal. Wanneer de socia listen er over spreken dat zij de so ciale verzekeringen uit de belasting opbrengst willen financieren, dan is dit eveneens koren op de molen van een lagere last op de burgers, als men tenminste de totale belasting opbrengst niet verhoogt. Tenslotte is daar het voorbeeld van de verlaging der indirekte be lasting (op auto's) in Engeland, dat er financieel-economisch veel slech ter voorstaat dan Nederland. Al de ze faktoren vertellen ons dat het klimaat voor een verlaging van be lasting gunstig is. Het vindt een meerderheid in de Kamer en 't uit stellen er van maakt ons minister Zijlstra al te zeer tot een doctri naire figuur met studeerkamer schema's die Nederlandse burgers moeten betalen. J De beslissingswedstrijd Feijenoord- -Vasas, die woensdag 12 december in Antwerpen wordt gespeeld, zal niet via de t.v. worden uitgezonden. De 'Belgische voetbalbond heeft zonder opgaaf van redenen, geen toestem ming gegeven. Dit besluit is een vol- slagen verrassing, vooral ook omdat de voorverkoop van kaarten bevre digend verliep. Namens de AVRO, die de wedstrijd in haar gebied zou uitzenden, deelde de heer Siebe van der Zee mede: „Mocht de voetbal bond nog op 't besluit terugkomen, dan zijn wij niet thuis. We laten niet met ons sollen. We hadden de reeds aangetrokken artiesten voor die avond al afgezegd. Nu moeten we weer vragen of ze alsnog bereid zijn te komen". De kijk- en luisterwedstrijd „Kom er maar eens achter", waarvan de opbrengst bestemd was voor het in validen-dorp van dr. Klapwijk, gaat niet door. Op een in de Gelderse hoofdstad gehouden vergadering van het stichtingsbestuur van „Het dorp" en de AVRO, is besloten dat een luister- en kijkspel niet in over eenstemming zou zijn met de geest waarin het Nederlandse volk gedu rende de historische uren van 26 tot 27 november heeft gereageerd". De wedstrijd die reeds maanden ge leden was vastgesteld is daarom geannuleerd. Op de vergadering hebben het stichtingsbestuur en de AVRO ook hun erkentelijkheid uitgesproken voor de overweldigende blijken van daadwerkelijke belangstelling voor ae actie „Open het dorp" en voor de manier waarop ons volk op tal van plaatsen en wijzen zijn sympathie heeft betuigd. „De AVRO wil op 'passende wijze via radio en t.v. deze activiteiten blijven steunen, zolang de wenselijkheid daartoe bestaat", •aldus een na de vergadering uitge geven communiqué. ONGEVEER INKOMENS 35 MILJOEN KOMT TEN GOEDE AAN DE LAGERE Naar men weet, is loonbelasting een vóór-heffing van de inkomsten belasting, welke wekelijks of maan delijks van het loon wordt ingehou den. Bij inkomstenbelasting krijgt men eerst na een jaar de gehele aanslag. Dat men bij de loonuitbe taling meteen van de belasting af is, heeft een prettige psychologische werking, die de regering dan nu wil uitbreiden. Het ligt in de bedoeling de nieu we regelingen in 1964 in te voeren. Maar niet alleen daarom is de re gering thans gekomen met haar wij zigingsvoorstel; dit wil voorname lijk een rechtvaardiger niveau van het loonbelastingtarief voor bijzon- i dere beloningen (overwerk, gratifi caties), dat tot nu toe geen rekening houdt met de hoogte van het loon. Het nieuwe voorstel zal werken naar tariefgroep, kindertal en hoogte van het loon. De nu bestaande voor de belasting plichtige nadelig werkende verschil len, zullen vrijwel verdwijnen. Daartegenover staat, dat bedoelde herziening van het loonbelastingta rief voor bijzondere beloningen gunstig voor de schatkist werkt, maar de optrekking van de grens voor loonbelastingheffing van 8.000 gulden tot 12.000 gulden weer niet. Maar de hogere baten worden ge schat op 40 min. en de lagere op hetzelfde bedrag, zodat in het alge meen de belastingbetaler er niet op achteruit gaat. Integendeel, de re gering verwacht zelfs een nadelig gevolg van een slordige 10 min. vanwege via reclameringen terug gegeven bedragen. Ontworpen is nl. voorts een rege ling, dat wie in de loonbelasting vallen, een aanslag in de inkom stenbelasting kunnen vragen, bijv. als de loonbelasting ongunstig sa menvalt met dividendbelasting. Maar de verrekenbare voorheffin gen moeten de inkomstenbelasting met meer dan 5%, doch met ten minste ƒ25 overtreffen. Geringere verschillen moet de belastingbetaler maar nemen. Andere gunstige voorstellen be helzen een het rijk 20 miljoen kostende optrekking van de bedra gen van de aftrekbare kosten die drukken op inkomsten uit dienstbe trekking (thans 100, resp. 200 nl. als man en vrouw beiden inkom sten genieten) tot 150 resp. 300. Aangaande de zg. 5%-regeling (ver wervingskosten) stelt de regering voor het maximum daarvan te bren gen van 600 op f 800. Bovenstaande voorstellen hebben genoemde bewindslieden bij de Tweede Kamer ingediend in ver band met de reeds in 1958 aanhan gig gemaakte algemene belasting- Tierzieningsvoorstellen, waarvan een wet op de inkomstenbelasting een onderdeel en thans aan de orde is. De genoemde wijzigingsvoorstellen zijn vervat in een nota van wijzi gingen, terwijl de bewindslieden in een zeer uitvoerige memorie van antwoord het eveneens omvangrijk voorlopig verslag der Kamer (van mei j.l.) beantwoorden. Reeds jarenlang is men bezig met een algemene belastingherziening, welke echter geen belastingverla ging ten doel heeft, maar wel ver betering van de structuur der be lastingen (vereenvoudiging, verfij- ning). Toch houden de pas ingedien de wetsontwerpen op een groot aan tal punten wezenlijke verzachtingen in. De verzachtingen komen ttenslot- te neer op een offer van de schat kist van circa 80 min., waarvan 35 min. ten goede komt aan de lage en lagere inkomens. Dat de hogere inkomens meer tegemoet komingen genieten dan de lagere, acht de regering geheel in overeen stemming met de billijkheid, waar de laagste en lagere inkomens het meest geprofiteerd hebben van de inkomstenbelastingverlaging van juli p.l. Zaterdag, de dag dat het stoffelijk overblijfsel van H. K. H. Prinses Wilhelmina werd bijgezet in de graf kelder der Oranjes, heerste er in ge heel Nederland rouw. Wij onthielden ons van alle openbare vermakelijk heid of ontspanning op deze dag, waarop wij in eerbied en liefde af scheid namen van een vorstin, die 't koninkrijk door de donkerste jaren van zijn bestaan heeft geleid. We geloven, dat het nauwelijks nodig was geweest dat de overheid het zich onthouden van alle openbare vermakelijkheid op deze dag veror donneerde. Ook zonder dit zou ze ker het overgrote deel van ons volk er zaterdag geen behoefte aan ge voeld hebben, zich in openbare gele genheden te vermaken. Het heen gaan, het voor goed afscheid moeten nemen van prinses Wilhelmina, had voor het Nederlandse volk in zijn ge heel een diepe betekenis. Dit zijn geen holle woorden, zoals er vaak ge sproken worden bij een overlijden, doch vrijwel ieder voelt het inder daad ook zo. Wij beseffen in Wilhel mina een waarlijk groot vorstin te hebben gehad. Zoals zij zich één voel de met het Nederlandse volk, zo voelde dit volk zich ook verbonden met haar en haar huis. We mogen misschien wel zeggen, dat koningin Wilhelmina eigenlijk de grondlegster is geweest van de ware oranjeliefde. Stond vóór haar bewind ons volk meer in respect tegenover zijn koningshuis, zij heeft dit door haar daden doen veranderen in wer kelijke aanhankelijkheid en liefde. Was 't aanvankelijk vooral haar per soonlijke charme, die dit bewerkstel ligde, later verdiepte zich dat gevoel door haar blijken van medeleven met de noden en met de vreugden van ons volk, haar interesse ook in alles wat door overheids- of particulier initia tief tot stand kwam. Dieper dan ooit voelden wij de ver bondenheid juist toen zij niet te mid den van ons was, haar gedwongen verblijf in Engeland tijdens de don kere oorlogsjaren. Daar heeft zij door haar houding en haar daden het ver zet tegen de vijand gestimuleerd, door haar toespraken via de radio haar volk in bezet gebied het gevoel ge geven dat zij met dit volk meestreed. Dat vooral ook heeft de eerbied voor deze vorstin doen toenemen, haar de harten doen veroveren van zelfs de meest voor het koningschap onver schillige Nederlander. Toen Wilhelmina in 1948 besloot af te treden als regerend vorstin, wat dit een daad die door het volk toch volkomen begrepen en gerespec teerd werd. Hadden de moeilijke oorlogsjaren niet alle ouderen bijzonder aange grepen? Hoeveel temeer moest dit dan voor haar gelden, die er zo grote verantwoordelijkheid bij had te dra gen, waarna nog de moeilijke pro blemen kwamen met Indonesië, waar van zij zich de afwikkeling ook zo anders had voorgesteld. Ieder begreep hoe zij toen het moment gekomen achtte om het werk en de verant woordelijkheid op jonger schouders te leggen. Men kon ook dat toen zien als een daad van wijs beleid, die de eerbied voor haar zo mogelijk nog verhoogde. „Moeder der vaderlands" is zij wel genoemd, zowel bij haar afscheid als regerend vorstin als nu bij haar over lijden. En dat is waarlijk ook geen holle frase. Zo zag men haar, van rechts tot links, van hoog tot laag en het gold zowel voor protestant als katholiek. Meer dan een symbool van onze een heid was Wilhelmina; die eenheid werd in haar verpersoonlijkt, door haar uitgedragen en voor ieder tot een levend begrip gemaakt. In deze gedachtengang zag geheel ons volk haar ten grave dragen. In het wit. Want zó bewust was zij in haar geloof aan de Heiland, dat het sterven voor haar een opgaan bete kende naar het betere Leven, waarbij geen droefheid de boventoon voert, doch alles gezien wordt in het blijde licht van God's liefde. In dat licht heeft zij geleefd, geholpen het te doen uitstralen en in haar laatste gang week zij daar niet van af. Met diezelfde wilskracht en liefde heeft zij het koninkrijk door de moei lijkste jaren van zijn bestaan geleid. Het Nederlandse volk is bij dit de finitief afscheid dan ook niet zo zeer met droefheid vervuld, als wel met dankbaarheid en vreugde dat wij j zo'n landsvrouwe tijdens ons leven hebben meegemaakt. Hoe de mist luchtreizigers en luchtvaartmaatschappij dwars kan zitten is in de afgelopen dagen duidelijk gedemonstreerd. De kleine staf op Schiphol van de Tsjechoslowaakse Luchtvaartmaat schappij C.S.A. is de dupe geworden van wat wel als een school voorbeeld van door mist veroorzaakt ongerief mag worden aan gehaald. Te laat echter om nog naar Ne derland te vliegen. In de eerste plaats kon men in deze dichte mist niet op stijgen, maar bovendien was intussen Schiphol dichtgetrokken en kon daar niet geland worden. Het kon de 15 passagiers nu niet veel meer schelen. Zij waren allang blij, dat de C.S.A. hen een bed in een hotel aanbood. Hoopvol openden zij de volgende morgen de gordijnen, maar de mist hing nog even dik en bovendien kwam er bericht uit Nederland, dat ook daar alle vliegvelden onbereikbaar waren. In de loop van de dag gaf een 8-tal passagiers de hoop op en keer de per trein terug naar Londen. De laatste 7 hielden de strijd tegen de mist echter vol en bleven wachten. Tegen de avond werd ook de ge zagvoerder het wachten beu. Hij zet te zijn machine aan het eind van de baan startklaar, wachtte een korte op klaring af en slaagde er in veilig op te stijgen. Daar vlogen de 7 reizigers dan, in het toestel van Martin's Air Charter, naar het vasteland. Maar Schiphol was nog steeds onbereikbaar en dus koerste het toestel naar Brussel, waar het om half zeven woensdagavond arriveerde .Ijlings werden de 7 pas sagiers naar het station gereden, waar ze (uiteraard voor rekening van de C S.A.) de sneltrein naar Am sterdam namen. Er arriveerde uit Praag een Tupo- lev-machine van deze maatschappij op Schiphol met bestemming Londen. Dat was echter in de beruchte Lon- dense mist gehuld en de zware Tu- polev-straalmachine kon al evenmin landen op het kleine vliegveld van Southend aan de Engelse Oostkust. Dat kon de minder snelle DC-4 van Martin's Air Charter echter wel en dus huurde de C.S.A. ten gerieve van haar passagiers dit toestel en liet hen daarin naar Engeland brengen. Om 14 uur stonden zij in Southend op Britse bodem. Intussen was aan een 20-tal pas sagiers op Londen Airport medege deeld, dat zij in geen geval op de Tupolev behoefden te rekenen, maar dat zij vanuit Southend in de DC-4 naar Nederland konden worden ge bracht, waar het Tsjechische toestel op hen stond te wachten. Zij zouden dan per bus naar Southend moeten rijden, een afstand van circa 80 km. Vijf van hen vonden dit te omslachtig en te langdurig. De overigen stapten in de bus voor een tocht, die hen nog lang zal heugen. Het duurde 12 lan ge uren voor zij Southend bereikten en onderweg werd de mist zo dicht, dat de passagiers tenslotte bij toer beurt naast de bus gingen lopen om de chauffeur aanwijzingen te geven. Tegen middernacht bereikten zij heel huids Southend. Ook de trein had last van de mist en arriveerde met een uur vertraging om half één 's nachts op het Centraal Station. Op het perron stond de ver tegenwoordiger van de C.S.A. voor de Benelux, dr Z. Havran, ter ont vangst gereed. Hij bracht zijn lang zamerhand ietwat moede en moede loos wordende passagiers naar een hotel en zo waren ze al twee etmalen druk aan het reizen zonder noemens waard vooruit te komen. Toen ze de volgende ochtend de gordijnen van hun hotel openden za gen zemist. Maar een uurtje later konden ze hun ogen uitwrijven; de mist trok eindelijk en plotseling op, en met die mist verdween hun slechte humeur. Monter en vol goede moed arri veerden ze gezamenlijk per bus op Schiphol, waar de Tupolev met een tiental andere, uit Nederland afkom stige passagiers nog altijd op hen stond te wachten. Reeds zouden ze gaan instappen, toen er een domper op de vreugde kwam het vliegveld van Praag, dat de hele week in de zon had liggen baden, zat nu potdicht met mist. Zelfs de meest flegmatieke passa giers liepen nu luid-op te kankeren. Dr Havran deed dit binnensmonds en in het Tsjechisch. Nimmer had hij zoveel verlies geleden op een vlucht van 7 passagiers naar Praag. Niet alleen was hij al meer dan de helft van zijn passagiers door alle mist- tegenslag kwijt geraakt, niet alleen had hij voor de laatste 7 allerlei extra reis- en verblijfkosten moeten beta len, maar bovendien had hij voor bij na 3 dagen logies moeten boeken voor de 9 leden van de Tupolev-be- manning, alles met als enig resultaat, dat hij 7 mopperende passagiers op Schiphol opnieuw een lunch moest laten serveren. Aan alles komt echter een eind. 's Middags heeft men het er maar op gewaagd. De lucht zat echter nog potdicht, doch de Tupolev ging pro beren uit te wijken naar Bratislava en als dat onmogelijk zou zijn naar Brno of Kosici. Laat in de middag kwam het telexbericht uit Tsjechoslowakije; de machine was geland in Brno. De 7 passagiers werden keurig door de C.S.A. per bus naar het sta tion gebracht en op de trein naar Praag gezet. Normaal duurt die reis 4 uur. Nu v/erden het er 5. Maar dat kon de 7 passagiers echt hele maal niets meer schelen. Dodelijke „smog" in Engeland. Sinds maandagnacht zijn in Londen ruim 100 mensen op straat overleden, van wie een groot aantal sinds j.l. woensdagavond, aldus een medede ling van de politie. Voor velen is thans de doodsoor zaak de mist. Een Londense mist is altijd nog wat anders dan een Neder landse, vooral als hij de naam „smog" verdient, want deze is zeer ongezond door de vele onreinheden die er in zitten. De rookconcentratie boven Londen is tienmaal hoger dan normaal en er hangt vijftien maal zoveel zwavel- dioxyde. De ernst van de toestand is nu weer sterk aan het afnemen. Het brood wordt vandaag (maan dag) een cent duurder en op 7 ja nuari nog eens een cent. Vertegen woordigers van de Nederlandse Bak kerijstichting en ambtenaren van 't ministerie van Economische Zaken hebben daarover overeenstemming bereikt. Vrijdag j.l. heeft het be stuur van de Bakkerijstichting aan de overeenkomst definitief zijn fiat gegeven.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1962 | | pagina 1