en
prijs +5 gulden
Scholten - Suisse comb
WA VEEM N.V.
DE~ kloof
kantoorbediende (m.)
Wij hebben zo juist ontvangen
grote zending
Verdonk's schoenmakerij
12
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 31 DEC. 1962
12
een hulp in de
huishouding
BONTMANTELS
Anton Trimbach
firma
v. d. Hoven-Moolenschoi
rariTj"?
Ook in 1963
JAC. BERGMANS
.^;Ui§E3
Stencilwerk
van Heurter
Bureau
Jan Tuerlings
(DE ROOY)
Tel. 3118
DAMESHAKJES
klaar terwijl U wacht
Alléén
Grotestraat 1 76, Waalwijk
Wij beginnen met de verkoop op woensdag 2 januari
de Europese „King-Size Compact"
in onze showroom
te bezichtigen.
AUTOMOBIELBEDRIJF
OFFICIAL GENERAL MOTORS DEALER
Marijkestraat 1 - Waalwijk
Tel. 04160-2171 en 2498
Diep ontroerd zijn wij door het ontstellend ongeluk,
dat de familie A. Trimbach te Waalwijk getroffen
heeft.
Bijna 25 jaren was A. Trimbach bij ons werkzaam.
Wij hebben hem leren kennnen als een bijzondere
kracht, volledig met het bedrijf medelevend.
Zijn nagedachtenis zullen wij altijd in ere houden.
Hij ruste in vrede.
Directie Lederfabriek
P. VAN LOON Gzn.
GEVRAAGD per 1 april
wegens huwelijk der tegen
woordige
Mevr. Weyers-van Helvoirt
Julianastraat 11, Waalwijk
Met diep leedwezen geven wij kennis van het tragisch
overlijden van onze zeer geachte medewerker
de heer
Wij verliezen in hem een zeer sympathiek collega. Hij
zal steeds als een ijverig, zorgzaam en prettig mede
werker in onze gedachten blijven.
Het gezamenlijk personeel van
LEDERFABRIEK P. VAN LOON Gzn.,
Waalwijk
Langs deze weg
betuigen wij onze hartelijke dank
voor het welverzorgde en
mooie kerstpakket,
dat wij van de direktie van
te Sprang, mochten ontvangen.
Wij wensen de direktie
en hun wederzijdse familie
een gelukkig en voorspoedig 1963.
HET GEZAMENLIJK PERSONEEL
KEES VAN DE VEN
'J» ft:
Nieuwlandstraat 3
TILBURG
Telef. 04250 - 26617
Reparatie's
Omwerkingen
Garneringen
vindt U prettig, vast en goed
betaald werk in
SCHOENEN MODE ATELIER
Elzenweg 25 WAALWIJK
Voor direct kunnen geplaatst worden
OVERLEERSNIJDERS
STIKSTERS en STIKKERS
PERSONEEL ONDERWERKAFDELING
Op kantoor te Waalwijk
wordt voor zo spoedig mogelijk gevraagd
leeftijd 17 tot 20 jaar
Bij voorkeur in het bezit van Mulo-diploma
j en behoorlijk taalkundig onderlegd.
Brieven onder nr. 2850 aan het bureau van dit blad.
nèt iets beter,
(en niet duurder)
Stencilbedrijf HEURTER
Venkelstraat 33, Waalwijk
tel. 04160 - 3096
Voor advertenties en abonne
menten blijft ons adres te
KAATSHEUVEL
Dr. v. Beurdenstr. 8. Tel. 2002
Kaatsheuvel
Ook voor alle andere bladen
worden advertenties tegen de
geldende tarieven opgenomen.
Klachten over bezorging en
aanmelden nieuwe abonné's
aan ons bureau
Dr. v. Beurdenstraat 8.
Laageinde 89-91
WAALWIJK
Door
rijksinkoopbureau erkend.
STENCILWERK
LICHTDRUKWERK
FOTOCOPIEËN
Hoekeinde 12 Waalwijk
MANTELS
JAPONNEN
OPEL KADETT
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
ROMAN VAN EEN
KANTOORBEDIENDE
door Jan van Maasdorp
3)
Waarom loopt hij nu zo nerveus te
ijsberen door z'n kamers? Hij werpt
de glasdeuren open in de huiskamer
en staart in de donkere tuin, waar,
aan het eind, tegen de schutting,
de seringenboom begint te bloeien.
Vanwaar hij nu staat ziet hij hoe
een baan van zilver op de sering en
daarnaast van de jasmijn wordt ge
toverd door de wassende maan, die
daar hoog aan de hemel hangt tus-
seh de vele sterren.
Wassende maanwassen
groeien stijgenZo was 't ei
genlijk ook met hemzelf gegaan. Hij
haalt diep adem en snuift met een
zekere passie de lichte, nog niet vol
le geur op van de sering. Of was 't
van de jasmijn? Of misschien van
de rozen? Nee, dat kon niet de
jasmijn misschien, maar de rozen
waren nog niet aan de beurt. Maar
ook dié zouden weer gaan bloeien
straks. Alles bleef bloeien en was
sen.
Hij sluit de deuren en gaat weer
terug naar de zitkamer. „Verdorie"
denkt hij wrevelig, „wat bezielt
me eigenlijk, waarom voel ik me
zo onrustig?" Het grote licht van
de kroon hindert hem. Hij schakelt
de schemerlamp aan en doet het
grote licht uit. Onwillekeurig grin
nikt hij, als hij een fles uit het
dresoir haalt en zich een borel in
schenkt. Hij zakt in zij diepe fau
teuil, steekt 'n sigaar op en neemt
een flinke teug van de jenever.
Vroeger was er nooit drank in
huisdoor Guus Kamphuis, dev
Amsterdamse buur en zakenman,
is hij er toe gekomen af en toe een
borrel te drinken. Dat hoorde er
toch wel bij, hoewel Nora er niet
van hield.
Nora lieve vrouw, flinke
vrouw. Ja vooral flink. Hat het
waarachtig ook niet cadeau gekre
gen.
In gedachten neemt hij een brief
*op, die voar hem op tafel licht.
Een brief van Herman Volders,
z'n vriend in Rotterdam. Hij neemt
de brief uit de enveloppe, ofschoon
hij de brief die dag na ontvangst
al heeft gelezen, leest hij nu op
nieuw.
Beste Nora en Ka rel,
Ik vernam met groot genoegen van
de feestelijke gebeurtenis voor jou
bij je maatschapij, Karei. Onnodig
te zeggen, hoe ook ik mij daarin
verheug. Van harte proficiat! Ver
bazend, zo snel de tijd vliegt en
zoveel er veranderd is in die jaren.
Eigenlijk benijd ik je, meneer de
adjunct-directeur; jij, met je twij
fel en je eeuwige pessimisme des
tijds. Het is nu maar zo, dat „me
neer Volders", officier bij het Ne
derlandse leger, eigenlijk afgunstig
moest zijn op zijn vroeger e „min
dere", soldaat de Hoog ik,
eenzame celibatair, terwijl jij je al
gauw liet verlokken door de zang
en van Venus en ook reeds voor
je nageslacht.
Natuurlijk zal ik heel graag jul
lie uitnodiging, het volgende week
einde bij jullie door te brengen,
aanvaarden. Hoe is 't, Noortje, kun
je 't nu al vinden met je adelijke
buren in het Haagje? Wordt Jonk-
vrouwe de Rawenas al wat toe
schietelijker? Of heb je nog altijd
een beetje heimwee naar ons oude
Rotterdam?
Ik verlang er naar, weer 'ns ge
zellig met ons drietjes te zijn en
ook ben ik benieuwd of die kleine
boef, Hansje, al weer gegroet is.
Zeg 'm maar, dat we samen de el
ektrische trein, die ik hem heb be
loofd, gaan kopen.
Tot kijk dan en veel liefs, Noor,
en jij, Karei, een poot van
je vriend Herman.
Met een glimlach van heimelijke
trots kan meneer De Hoog nu te
rug denken aan die eerste tijd van
zijn schroomvallige bezoeken aan
Herman Volders, de voormalige
officier. En ook aan de kloof, die
daar was geweest tussen hem, de
arbeiderszoon en de zoon van ge
goede huize. Hoe die kloof door de
intellectueel, opgevoed in zo geheel
ander milieu dan hij, was over
brugd. En het wonder, dat in feite
aan hem was voltrokken: de op
recht aangeboden vriendschap van
Volders, die hij nu, zonder enige
reserve, met het grootste gemak
beantwoordde. Een vriendschap,
die, hoe dwaas en onbereikbaar die
destijds had geleken, hem in feite
had bevrijd van zijn geestelijke
lasten.
Herman Volders, die daar nog
altijd woonde in het deftige pen
sion, het oude patriciërshuis met
de gebeeldhouwde gevel op het
WiUemsplein met het wijdse uit
zicht op de havens.
„Ik blijf Rotterdam en de ha
vens trouw", had hij schertsend
gezegd, toen De Hoog werd over
geplaatst naar Den Haag. Want
evenals hijzelf was Volders in de
oude havenstad geboren en geto
gen. Maar hun beider wiegen had
den ver van elkaar verwijderd ge
staan.
In het hart van Rotterdam, het
havenkwartier waren ze allemaal
geboren. In een donkere, duffe
slaapstal een vochtige bedstee
in een alkoof had Marta de
Hoog haar negen kinderen ter we
reld gebracht. Twee waren in de
zelfde ruimte, kort na de geboorte,
gestorven, twee op latere leeftijd.
Zoals Marta de Hoog, brachten ook
de andere vrouwen in het haven
kwartier haar kinderen ter we
reld en ook in die andere huizen
stierven vaak de jonggeborenen.
De bewoners van die wijk leefden
daar als in een aparte wereld.
Steeds voller en drukker werd het
daar; de kinderen van het haven-
proletariaat die overbleven, groei
den er op in gezamenlijke armoe
de, ziekten en ontberingen. En de
vrouwen baarden steeds meer
kinderen, zonder tal en misschien
ook zonder doel. Ze hielpen slechts
mee, met haar mannen, de totale
armoede, het sterftecijfer en de
vreugdeloosheid van het haven
kwartier te vergroten.
Groter ook werd Rotterdam
het blééf groeien en jachten als 'n
modern Marathon. Trotse zeesche
pen baanden zich met moeite een
weg op de Maas, die zich, wild dei
nend, dwars door de groezelige
werkstad kronkelde machtig en
uitdagend. Schepen met rijke la
dingen uit overzeese wingewesten,
die in koortsige ijver gelost wer
den om zo snel mogelijk weer
nieuwe ladingen te kunnen halen.
Een eindeloze stroom van koloniale
produkten, suiker, koffie, thee, ta
bak, rubber, specerijen en later:
olie, verbond de Nederlandse ko
loniën in Oost en West met het
moederland, via Rotterdam en deed
de stad aan de Maas wedijveren
met buitenlandse havens: Antwer
pen, Bremen, Hamburg.
De opeenvolgende colleges der
vroede vaderen van Rotterdam
hadden, de jaren door, geen kos
ten gespaard aan het verbeteren en
uitbreiden der havens de enor
me longen, die de hartslag der
grote koopmansstad moesten doen
functioneren.
(Wordt vervolgd)
