FILMJOURNAAL
Smidje Verholen en de rare
alchimist
Musis Sacrum
Luxor
„gezondheid'
Baby-Paradijs
Kinder-Paradijs
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 31 JANUARI 1964
speciaal wiegen en
baby-uitzetten
speciaal kinderwagens
TILBURG
Mgr. Bekkers geeft richtlijnen over
de biecht
BRILLEN
VRAGEN
SERVICE
VAN
Wrak van vliegtuig
in Nieuw-Guinea
gevonden
B.B.A. voert op
interlocale lijnen
nieuwe 6- retour-
kaart in
Economisch
vijfjaren-plan
HET LIJK
EN DE MAND
MACISTE EN DE TIRANNEN
In de 13e eeuw wordt het Chi-
neese keizerrijk bedreigd door gro
te Barbarenhorden en de keizer
roept de hulp in van Mongolen. De
leider van de Mongolen komt dit
uitstekend van pas, want hij krijgt
nu een prachtkans om de troon in
China te bemachtigen. Wanneer hij
op een feest tezamen met de keizer
op de verdrijving van de Barbaren
klinkt, wordt deze laatste op laag
hartige wijze vermoord. De Groot
Kahn, leider der Mongolen, laat
zich dan als keizer uitroepen. De
prinses laat hij naar een ver afge
legen klooster overbrengen. Zij
weet echter te ontsnappen en Ma-
ciste te hulp te halen. Deze gespier
de held uit de westerse wereld, gaat
zich met de oosterse zaken bemoei
en en na een lange zware strijd kan
de Groot Kahn worden verslagen
en de rust is in China weergekeerd.
In de hoofdrol Gordon Scott.
Donderdag, vrijdag en zondag
voor personen van 14 jaar en ouder.
DE INSPECTEUR
Naar de roman van Jan de Har-
tog, heeft regisseur Philip Dune 'n
speelfilm gemaakt. In de film zijn
de Nederlandse namen gehand
haafd.
Het verhaal handelt over 'n jonge
inspecteur, die belast is met het
schaduwen van een ex-Nazi, die nu
in blanke slavinnen handelt. Hij
volgt de man die met een meisje
naar Zuid-Amerika onderweg is.
In Londen vermoordt hij de man
per ongeluk, om het meisje, dat
hem erg veel doet denken aan zijn
ex-verloofde, die in de oorlog ge
storven is in een Duits concentra
tiekamp.
Hij belooft het meisje, dat een Jo
din is, naar Palestina terug te bren
gen. Via allerlei duistere wegen en
smokkelaffaires komen zij in Israël
terecht waar het meisje eindelijk
veilig is. Zij verwacht, dat haar
reisgezel bij haar zal blijven, omdat
zij tijdens de reis een grote sym
pathie voor elkaar hebben opgevat,
die is uitgegroeid tot een liefde. Zij
heeft zijn avances echter om ge
zondheidsredenen, die zij in 'n con
centratiekamp heeft opgelopen af
gewezen en wanneer Peter besluit
om toch bij haar te blijven wordt
hij door Scotland Yard gearresteerd
voor de moord op de Duitser.
Zaterdag en maandag.
Toegang 14 jaar.
OVERROMPELING DER
VUURDUIVELS
De beide broers Bill en Sam May-
hew, kunnen elkaar onmogelijk
missen. Vooral Sam is enorm op
Bill gesteld, omdat hij hem altijd
weer helpt, wanneer hij in moei
lijkheden zit, en dat is praktisch al
tijd. Bill heeft al meermalen het
besluit genomen om zijn broer aan
zijn lot over te laten, maar telkens
weer moet hij hem te hulp schie
ten. Als hij hem de zoveelste keer
uit de cel heeft gehaald vluchten zij
naar elders om daar opnieuw te be
ginnen. En Sam begint weer op
nieuw met ruziemaken. Nu is bij
Bill de maat vol en hun wegen
scheiden zich. Bill gaat naar de
stad en neemt een baantje aan in
een stal terwijl Sam als lijfwacht
in dienst treedt bij de grootste
schurk van de streek. De beide
broers komen zo tegenover elkaar
te staan en het lijkt er op, dat Sam
zijn eigen broer doodt. Zo ver komt
het echter niet, want op het laatste
nippertje ziet Sam zijn schuld in en
schaart zich weer aan de zijde van
zijn broer.
Zondagmiddag 3 uur.
Toegang 14 jaar.
Heuvelstraat 85, Telel. 21625
Jul. v. Stolbergstraat 10
Telefoon 32909
LAND ZONDER WET
Als jongen wordt Jim Aherne
door de Sioux geadopteerd en hij
groeit onder de Indianen op tot 'n
volwaardig krijger. Wanneer hij
juist in de kring van de dappersten
van de stam is opgenomen, komt
het bericht, dat de blanken de wet
ten geschonden hebben en weer
tegen de Indianen vechten. Ook de
Sioux komen in de strijd terecht
en zo komt het, dat de blanken be
streden worden door een man, die
eveneens van hun afkomst is. Dit
komt de kapitein in het fort ter ore
en Krijgstooi, zoals Jim nu heet
wordt uitgenodigd voor een bezoek
aan het fort. Krijgstooi gaat op het
verzoek in en al spoedig is hij ver
liefd op Tally, de dochter van de
kapitein, waarmee hij zich de haat
van een luitenant op de hals haalt.
Zijn halfzusje, de dochter van het
opperhoofd der Sioux, is echter
door blanken gevangen genomen,
en woedend verlaat Krijgstooi het
fort om haar te redden. Dit lukt
hem niet, want wanneer hij haar
vindt is zij dood. Het is nu zijn
plicht haar te wreken, maar in
plaats van dat te doen redt hij en
kele blanken, waardoor hij weer
in conflict komt met het opper
hoofd. Alles komt echter goed en
in vrede gaan Jim en de Sioux uit
een. Met Tally, die zijn liefde be
antwoordt, gaat hij een nieuwe toe
komst tegemoet.
In de hoofdrol Charlton Heston.
Maandag en dinsdag.
Toegang 14 jaar.
GELD SPEELT GEEN ROL
Jerry Lewis is de man, die in de
rol van een onnozele jongeman, die
met alle geweld detective wil wor
den, voor de taak staat om het pu
bliek weer een paar bijzonder vro
lijke uren te bezorgen. Lester, zo
als deze detective in spee heet,
blijkt de verloren geraakte zoon
van een miljonair te zijn, die nu
wordt gezocht. Degene die de zoek
geraakte miljonairszoon vindt zal
beloond worden met een geldbe
drag van 100.000 dollars. Daar Les
ter nog al eens in geldmoeilijkhe-
den verkeert besluit hij, om samen
met de beroemde detective Flint
naar het zoontje op zoek te gaan.
Zo komt het dan dat Lester op zoek
is naar zichzelf. Dat dit verwarren
de situaties met zich meebrengt, is
duidelijk en Lester zal er zeker in
slagen om U te doen bulderen van
het lachen.
Vfijdag t.m. zondag.
Alle leeftijden.
Voor hij naar de tweede zitting
van het Vatikaans Concilie is ver
trokken, heeft Mgr. Bekkers, bis
schop van Den Bosch, in zijn bis
dom een diocesaan concilie geor
ganiseerd, waarin hij aan ongeveer
600 -gespreksgroepen, die bestonden
uit priesters, fraters, broeders en
zusters, de Biecht als gespreksstof
heeft voorgelegd.
Er is voor deze groepen over
dit onderwerp druk gediscussi
eerd en er is een lange reeks wen
sen uit te voorschijn gekomen,
waaruit Mgr. Bekkers zijn richlij-
nen, inzake beleid in de bicht, be
paalde.
Niet alleen de gelovigen, maar
ook de priesters hebben hieromtrent
voorlichting nodig. Het biechten
wordt veelal gezien als een fijn
„uitpraten" waardoor men zich
weer bevrijd voelt.
Mgr. Bekkers heeft vrijdag en za
terdag in Nijmegen, Den Bosch en
Eindhoven aan de deelnemers aan
de gesprekken bekend gemaakt
waaruit de verlangens van de pries
ters en leken in hoofdzaak bestaan.
1. Meer aandacht voor het sacra
ment van boetvaardigheid in de
predicatie.
2. De biechtvader moet meer een
vader zijn, dan een rechter van in
structie.
3. Gebruik van de volkstaal.
4. Samen bidden van gebed na de
absolutie.
5. Betere biechttijden en betere
gelegenheden om te biechten.
6. Bepaling van de kinderbiecht.
7. Duidelijkheid over zondeverge
ving in- en buiten de liturgie.
8. Verbetering purisdictie-regeling,
OPTICIÈN WAALWUK
vooral in de zusterkloosters.
Op deze wensen heeft de Bisschop
antwoord gegeven dat een serie
richtlijnen langzamerhand in prac-
tijk zullen worden gebracht.
Over de kinderbiecht zei de bis
schop dat vooral de zonderijtjes
niet meer mogen worden bijge
bracht, maar dat het kind moet
komen tot 't persoonlijk besef, ver
keerd gehandeld te hebben.
Op het verzoek van veel vrouwe
lijke religieuzen heeft Mgr. Bek
kers haar vraag tot vrije keuze van
biechtvader voorgelegd aan 'n stich
ting van vrouwelijk religieuzen.
De bisschop overweegt, een pa
storaal oriëntatie centrum op te
richten ten behoeve van priesters
op studiedagen en zomercursussen.
Pater Steltenpool van de missie
in West-Irian (voormalig Neder
lands Nieuw Guinea) heeft, op zes
zware dagreizen van zijn basis aan
de Wisselmeren, een wrak gevon
den van een vliegtuig, dat zo goed
als zeker de Nederlandse militaire
Dakota moet zijn geweest, die in
juni 1962 met 8 inzittenden spoor-
loos verdween op een vlucht tussen
Merauke en Biak. De missionaris
maakte de jungletocht op aanwij
zing van een Papoea-dorpshoofd,
die tijdens de jacht op een wild var
ken de resten van een verongelukt
vliegtuig had ontdekt.
Van 2 februari a.s. af zal op de
interlokale busdiensten een nieuwe
6-retourkaart worden ingevoerd,
welke in de plaats komt van de be
staande weekkaart.
De 6-retourkaart biedt, behalve
een flinke reductie op het basista
rief nog andere belangrijke voor
delen.
De nieuwe kaart, welke niet per
soonlijk is en dus niet „op naam"
staat, geeft één persoon recht op
6 ritten heen en 6 ritten terug, us-
sen wee plaatsen.
De kaart blijft tot 14 dagen na het
eerste knipteken geldig. Hierdoor
wordt men dus in staat gesteld, de
6 ritten heen en terug te spreiden
over twee weken.
Ongebruikte ritten zullen derhal
ve in het algemeen niet meer voor
komen.
Dit is in tegenstelling tot de
weekkaarten, welke waren geba
seerd op het gebruik van 6 ritten
heen en terug per week.
Restituties voor niet gebruikte
ritten kan dan ook niet gegeven
worden.
De nieuwe kaart is ook op zondag
geldig en kan op elk gewenste dag
bij de chauffeurs of op één der B.
B.A.-kantoren worden gekocht tij
dens de kantooruren.
De B.B.A. hoopt hiermee te berei
ken, dat de tijdrovende afgifte van
van enige tijd over de gehele week
de huidige weekkaarten na verloop
zal worden gespreid.
De 6-retourkaarten zijn van 31
januari a.s. af in voorverkoop ver-
vkrijgbaar.
De regering zal in overleg met
werkgevers, werknemers en onafhan
kelijke deskundigen een economisch
vijf-jaren-ontwerp opstellen. Zweden
heeft daartoe als voorbeeld gediend.
Minister Andriessen (Economische
Zaken) die dit in een toespraak ter
gelegenheid van de opening van de
Zweeds-Nederlandse Kamer v. Koop
handel in Den Haag meedeelde,
voegde er aan toe, dat Nederland
„zeer grote belangstelling" heeft voor
de experimenten, die op dit terrein in
Zweden zijn gehouden.
Bij de opstelling van het eerste
vijf-jaren-ontwerp zal het Centraal
Planbureau een coördinerende taak
krijgen. De minister legde er de na
druk op, dat op geen enkele manier
de „ontwerpen" gebruikt zullen wor
den om er „druk" mee uit te oefenen.
De ontwerpen betreffen dan ook geen
streefdoelen. „Zij zullen slechts een
achtergrond van inlichtingen ver
schaffen, waarmee alle betrokken
partijen bij het nemen van beslissin
gen op lange termijn gebaat zullen
zijn", zo verduidelijkte minister An
driessen. De werkgevers zullen op de
ze manier meer en betere inlichtingen
over toekomstige ontwikkelingen in
hun eigen en andere sectoren krijgen.
De minister verwacht, dat de ont
werpen zullen bijdragen tot een meei
rationele investeringspolitiek, de han
del tot voordeel zullen strekken en de
economische groei zullen bevorderen.
Ook de werknemers zullen beter in
gelicht worden over de te verwachten
toekomstige ontwikkeling. De rege
ring zelf ten slotte zal een veel beter,
uitgangspunt krijgen voor haar be
slissingen aangaande de investerin
gen.
NATUURZUIVER jC OPWEKKEND VERKWIKKEND
COPYRIGHT STUOKj AVAN
70. Ja, dat bespuiten van die le
vensmiddelen had een vreemde in
vloed op de gedragingen van de
mensen. Maar aan elke dag kwam
een eind, dus ook aan deze. We kun
nen dus nog net een kijkje gaan ne
men in de smidse van Sterke Stef,
die héél tevreden was over de pres
taties van zijn nieuwe knecht Z.
Zemelmans. „Waar woon je eigen
lijk?" vroeg hij aan Zemelmans
Verholen. „Je bent vandaag zomaar
bij mij in dienst gekomen, heb je
al een kamer?" „Nee, die moet
ik nog zoeken," antwoordde de
smid. „Dan trek je maar voorlo
pig bij mij in," besloot Stef.
„Ik heb nog een zolderkamertje
vrij," „Graag, Stef" lachte smidje
Verholen verheugd. Hij bracht dus
zijn spulletjes gauw naar het ka
mertje, dat Stef hem wees, en ver
klaarde toen, dat hij erg moe was
en gauw naar bed wilde. Vervol
gens wachtte hij een poosje tot al
les rustig was in huis. Daarna
woeps daar ging die lastige
kriebelsnor. Weg met dat ding. „Nu
de revolver onder de kamferballe-
tjes en veters vandaan halen,"
grinnikte hij. „Jonge, jonge, die
boef Platvink-Jantje moest eens
weten, dat zijn blaffer voor goede
doelen gebruikt zal\ worden. Hij
zou er een rolberoerte van krijgen,
denk ik. Ai. kijk 'es! Daar ligt
nog een sterke zaklantaarn ook!
Da's gemakkelijk! En zelfs een bos
valse sleutels! Nou, nou een com
plete inbrekersuitrusting! Wel be
dankt, Jantje!" Smidje Verho
len sloot nu het koffertje en keek
op de tikkende wekker. Kwart voor
twaalf was het. Voorzichtig sloop
hij het huis uit om te verdwijnen
in de stille straatjes van het dorp.
En iedereen begrijpt natuurlijk al
waar hij heengaat.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
door George Bagby
25.
„Dood of levend, dat maakt in dit
geval niets uit," merkte Schmitty
even kalm op. „Die man kón dood
eenvoudig zijn knopen niet vastheb
ben. Daar is hij te groot van pos
tuur voor. Hij zou zijn tuniek niet
eens dicht kunnen krijgen."
Een verwensing mompelend boog
de kolonel zich naar de dode. Hij
pakte de tuniek vast en probeerde
de knopen vast te maken. Het luk
te hem niet. Het ding was zeker
vijf centimeter te nauw.
De kolonel richtte zich op en keek
Schmitty aan, terwijl zijn ogen
zich vernauwden.
„U begrijpt eveneens," zei hij,
„dat ook ik ambtshalve geïnteres
seerd ben in deze man. Wat weetu
van hem? Heeft u het lichaam on
derzocht?"
Schmitty schudde het hoofd. „Ik
bemoei me nooit met andermans
zaken," zei hij. „In uw plaats ech
ter zou ik het zeker gedaan hebben.
Ik zou bijvoorbeeld graag meer ge
weten willen hebben van het kogel
gat in zijn rug."
„Dus u hebt hem wél onderzocht!"
g:romde de kolonel.
„Ik kon u dat wel zonder onder
zoek verteld hebben," antwoordde
Schmitty met zoveel mogelijk auto
riteit in zijn stem. „Toevallig ben
ik deskundige in moordzaken. U-
zelf beweegt zich meer op het al
gemeen terrein, naar ik vermoed
kolonel?"
De kolonel maakte een lichte bui
ging. „Inderdaad, inspecteur," zei
hij. „Ik heb wel geluk profijt te
kunnen trekken uit de waarnemin
gen van een specialist op dit ge
bied."
Ook inspecteur Schmidt wist een
kleine buiging op te brengen. „Ik
wens me nergens in te mengen,"
zei hij, „maar ik ben blij u van
dienst te kunnen zijn."
De kolonel dankte hem. Hij wend
de zich van Schmitty af en blafte
de arme politieman aan, die met
gesloten ogen tegen de muur stond
geleund. Het water droop hem uit
zijn uniform en hij stond te trillen
op zijn benen.
„Hé jij daar," beet de kolonel
hem toe. „Sta daar niet zo onwijs te
kijken en help me liever eens een
handje."
Hij scheen het toch nodig te vin
den dat zijn eigen mannen een wa
kend ook op ons hielden. Gehol
pen door de politieman onderzocht
hij 't lichaam. Toen bleek hem iets
in te vallen. Hij stak zijn hand in
de borstzak van de dode en haalde
er een goedkoop uitziende kleine
portefeuille uit. Hij ritste hem open
en haalde een bedrukte kaart te
voorschijn.
„Valdez," mompelde hij. „Enri
que Juan Valdez." Met een klap
sloot hij de portefeuille weer. „Die
man is al drie jaar dood," zei hij.
Schmitty maakte een bezwerende
beweging. „Ik spreek u niet graag
tegen, kolonel," zei hij stijfjes,
maar gezien de toestand van dat
lichaam wilt u toch niet beweren
dat.
Hij liet de vraag onaf.
De kolonel keek verstoord. „Nee
natuurlijk nietIk bedoel de
man aan wie dit uniform heeft toe
behoord."
„Dus het was van iemand die u
kende?" vroeg Schmitty deelne
mend.
De kolonel richtte zich hoog op.
„Veel mensen verliezen we niet,
inspecteur," zei hij stijfjes. „En als
we er een verliezen, dan veroorlo
ven we ons niet hem te vergeten.
Valdez ging drie jaar geleden van
uit het Escorial zijn ronde doen.
Sindsdien heeft niemand meer iets
van hem gehoord of gezien."
Schmitty knikte. „Zoiets is ook
óns wel overkomen," zei hij. „Als
je maar lang genoeg wacht, komt
elke zaak tot 'n zekere klaarheid.
Nu heeft u klaarheid in de zaak-
Valdez. Ik hoop dat U me op mijn
woord wil geloven als ik verklaar
dat drie jaar geleden meneer Bagby
met mij in New York was. We
werkten toen samen aan 'n bepaald
geval. De bewijzen daarvoor zijn
overigens gemakkelijk te leveren,
maar intussen hebt U mijn woord
daarvoor."
De kolonel aarzelde, maar het
was slechts een ogenblik. „Mijnheer
Bagby heeft zelf toegegeven dat hij
in Madrid was toen déze man werd
vermoord," zei hij. „U hebt zelf
trouwens mijn aandacht gevestigd
op de conditie van het lichaam. Het
is hier zelfs geen kwestie van da
gen, maar van uren."
Schmitty knikte. „Natuurlijk hebt
U hier de leiding, kolonel. Ik zou
er zelfs niet over peinzen me met
deze zaak te bemoeien. Maar U
moet goed begrijpen dat meneer
Bagby mijn vriend en medewerker
is. Daarom zult U mij geenszins
kwalijk nemen dat ik elke poging
te zijnen gunste te baat neem.
Slechts met het oog daarop bied ik
U mijn diensten aan."
De kolonel trok met zijn mond,
maar hij had zich zelf weer ogen
blikkelijk onder bedwang. Het was
duidelijk wat er in hem omging.
Hij had verschillende slechte beur
ten gemaakt. Hijzelf had niets ge
merkt van de te nauwe tuniek,even
min was hij op het idee gekomen
de man te onderzoeken op een mo
gelijke schotwond. En wie weet wat
voor meer belangrijks hij over het
hoofd had gezien! Dan stond hij er
niet zo mooi voor als die buiten
landse expert, met zo'n machtige
aanbevelingsbrief, het in zijn hoofd
zou halen het hogerop te zoeken.
En hoe hoogdat mocht de hemel
weten. Dan stond de kolonel er niet
zo mooi op. Nee, als de inspecteur
ging praten, dan moest hij, de kolo
nel, ervoor zorgen dat hij tegen nie
mand anders praatte dan tegen hem.
Eindelijk verbrak de Spanjaard
het stilzwijgen.
„Gaarne zal ik van uw diensten
gebruik maken, inspecteur," zei hij.
„Met de belofte van de ambassade
en bovendien met uw woord, zal
het niet nodig zijn meneer Bagby
vast te houden." Hij wendde zich
tot de man die me nog steeds vast
hield en schakelde over op het
Spaans. Hij schold de man uit voor
stommeling en gaf hem bevel mij
los te laten. Tot dan toe was er uit
sluitend in het Engels geconfereerd,
dus het was volkomen te verklaren
dat de kerel er niets van had ver
staan. En ook al had hij dat gedaan,
dan had hij toch zeker een uitdruk
kelijk bevel moeten afwachten. De
man wachtte zich echter wel tegen
te sputteren. Als ik witgloeiend was
geweest, had hij niet sneller zijn
handen van mij af kunnen trekken.
Het was duidelijk dat ze er aan ge
woon waren de klappen op te moe
ten vangen voor de domheden van
hun chef.
„En die lui van het hotel?" vroeg
Schmitty.
De kolonel schudde het hoofd.
„Die moet ik eerst ondervragen,"
zei hij.
Schmitty haalde zijn schouders
op. „Dan zie ik niet hoe ik U nog
van enige dienst kan zijn bij het
onderzoek,, kolonel zei hij snel.
De kolonel bond haastig in. „Na
tuurlijk kunt U bij het verhoor aan
wezig zijn, inspecteur," zei hij snel.
„Het spijt me kolonel, maar
(wordt vervolgd)
