FILMJOURNAAL E Muis Sacrum Luxor Provinciaal nieuws BELEVENISSEK VAN SMIDJE VERHOLEN f DE KLOOF m mé mm n DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 8 FEBR. 1963 6 Biljarten K.N.B.B. District Waalwijk C. TEURLINGS KAMPIOEN Hoofdklasse Libre Voorwedstrijden kampioenschap van Nederland cadre 38/2 1962-1963 Een bloedzuiverende kuur met Kruschen Salts DE HELD VAN IWO JIMA Ira Hamilton Hayes, een verlegen jonge Indiaan, brengt enige ontstel tenis teweeg in zijn familie, door op 17-jarige leeftijd in dienst te gaan bij het Korps Mariniers van de V.S. De opleiding is zeer zwaar voor hem, daar hij zich slecht aan de gewoon ten der blanken kan aanpassen. Hij sluit echter vriendschap met James Sorenson, een mede-recruut. Samen beleven zij vele hachelijke avonturen tot James op Iwo Jima sneuvelt. Ge kweld door verdriet raakt Ira aan de drank. Hij belooft echter plechtig bij het monument op het oorlogskerkhof zijn leven te zullen veranderen. De rol van Ira wordt gespeeld door Tony Curtis. Verder spelen mee Ja mes Franciscus, Bruce Bennet, Gre gory Walcott, Nancy Hayes en vele anderen. Toegang 14 jaar. Vrijdag en zaterdag om 8 uur, zon dag 6 en 8.30 uur. OMAR DE WOESTIJNHAVIK rolbezetting bestaat uit Hayes, Gene Evans e.v.a. Toegang 18 jaar. Maandag en woensdag. Maggie De woestijnhavik geeft zich uit voor Prins Murad, Heer van Teheran, en weet door een list in het huwelijk te treden met de bekoorlijke Prinses Sheherazade, dochter van de Kalief van Bagdad. Als zij het bedrog ont dekt is zij woedend en eist het hoofd van de woestijnhavik. De echte Prins Murad wil echter alleen de macht en wil de Prinses laten doden. Zij wordt echter slechts ontvoerd en als slavin verkocht. Het is kortom een film, die alles heeft om U spanning te bren gen. Een verhaal vol betovering, span ning en sensatie. In de hoofdrollen Yvonne de Carlo en Richard Greene e.v.a. Toegang 14 jaar. Zondagmiddag 3 uur. GANGSTERVIJAND No. 1 Kolonel Francis Grevenberg, krijgt het verzoek om op te treden als hoofdcommissaris van de Staatspoli tie, teneinde de golf van misdadig heid, ontucht en speelwoede, te be strijden. Na lang aarzelen stemt hij toe. Tegen de speelzalen en tegen al lerlei andere misstanden gaat hij tot aktie over. Een aantal zorgvuldig voorbereide overvallen op speelzalen brengt ontsteltenis onder hen, die van misdaad, ontucht en corruptie leven. Het leven van zijn vrouw en kinderen wordt door de gangsters bedreigd, maar hij weet door allerlei listen de bende te ontmaskeren. Een semi-do- cumentaire film van originele mis daadbestrijding. De rol van de kolonel wordt ge speeld door Keith Andes. De verdere ONTSNAPPING UIT ZAHRAIN „Ontsnapping uit Zahrain" is een avontuurlijk verhaal over een kleine groep mensen, die vechten voor hun vrijheid en idealen onder de zwaarste omstandigheden. De film begint reeds met volop actie de bevrijding van een nationalistisch leider uit de ge vangenis. In de film wordt de vlucht, die in gezelschap is van een paar ge wone veroordeelden, die tegelijk met hem zijn ontsnapt en een verpleegster, die door omstandigheden gedwongen werd hem te volgen, op de voet ge volgd. Er is volop spanning tijdens deze avontuurlijke tocht van dit, on danks onderlinge vijandschap en wantrouwen, op elkaar aangewezen gezelschap. Zij vluchten in een ambu lance, dwars door de barre Arabische woestijn, achtervolgd door de poli tie, beschoten vanuit de lucht, ge kweld door honger en dorst, geteis terd door zware zandstormen, totdat voor iedereen het einde komt dood of levend... De toegang voor deze film is bepaald op 14 jaar. Vrijdag, zaterdag en zondag in 't Luxor theater. REVOLVERVECHTERS Na afloop van de Amerikaanse burgeroorlog, trekt een groep oud- strijders naar het westen, om daai hun geluk in de kopermijnen te be proeven. Ze worden daar bij voort durend dwars gezeten door een syn dicaat, dat hun smeltvergunning wei gert, in de hoop op die manier zelf in het bezit van het stuk land te ko men. Als de veteranen zich zelfs niet op de autoriteiten kunnen beroepen, vragen ze de kunstschutter Johnny Carter om hulp. Johnny stelt een plan op, volgens welk de mijnwerkers hun erts naar de meest naburige smeltoven buiten de stad moeten brengen. Als de door het syndicaat betaalde sheriff van dit voornemen hoort, geeft hij de op dracht het transport te overvallen. Omdat Johnny de sheriff boven dien nog eens dwarsboomt in zijn liefde, besluit de sheriff om Johnny in de val te laten lopen. In het begin schijnt hem dit inderdaad te lukken, maar Johnny weet op slinkse manier uit de gevangenis te ontsnappen. On der zijn leiding verenigen de mijn werkers zich en trekken ten strijde tegen de door het syndicaat gehuur de moordenaars. Maandag en woensdag in 't Luxor Theater voor 14-jarigen en ouderen. De biljartwedstrijden om het persoonlijk kampioenschap hoofdklasse libre van het di strict Waalwijk van de KNBB, die in het clublokaal van de BV BSV bij dhr. Ad van Cromvoirt zijn gespeeld, mogen als uitste kend geslaagd worden beschouwd. De wed strijden hadden een spannend en sportief verloop en de slotpartij tussen C. Teurlings van Nooit Volleerd en Riny Maas van BSV moest uitmaken wie van beiden zich kam pioen zou kunnen noemen. C. Teurlings had aan een gelijk spel reeds voldoende; alleen als hij deze partij verloor, zou Riny Maas kampioen zijn. Zover is het echter niet ge komen. Aanvankelijk gingen beide spelers goed tegen elkaar op en bijna op de helft nam Riny Maas zelfs een kleine voorsprong, doch toen kwam C. Teurlings overdonde rend opzetten, om tenslotte nog met ruime voorsprong de partij in zijn voordeel om te zetten en het kampioenschap op zijn naam te brengen. Met dit succes werd hij door de districtsvoorzitter de heer Tom Burmanje, hartelijk gefeliciteerd, hoewel deze zijn te leurstelling uitsprak over het feit, dat geen der deelnemers aan dit kampioenschap het vereiste gemiddelde heeft weten te herei ken, zodat allen jammer genoeg zullen moe ten degraderen naar de le klas. Nadat de voorzitter de heer Teurlings de kampioens medaille had overhandigd en hij hem het daarbij behorende districtsdiploma had aan geboden, sprak hij er zijn vreugde over uit, dat deze wedstrijden zo vriendschappelijk en sportief zijn verlopen. Iedere deelnemer heeft gespeeld voor wat hij waard is en juist daardoor is de spanning tot het einde behouden gebleven. Voor iedere deelnemer had de districts-voorzitter een afzonderlijk woord. Woorden van dank richtte hij tot al len voor hun betoonde sportiviteit. In het bijzonder richtte hij zich tot de deelnemers C. v. d. Sanden en A. v. d. Ven, die op het laatste moment spontaan bereid bleken het vijftal deelnemers te completeren. Voor de organisatie van de wedstrijden door de BV BSV had de voorzitter niets dan lof. Ook dankte hij de heer en mevr. van Cromvoirt voor het beschikbaar stellen van hun prima materiaal en voor de hartelijke ontvangst van de deelnemers. Minder enthousiast was de districtsvoorzitter over de belangstelling van de zijde der Waalwijkse biljarters vooi kampioenswedstrijden - de goede niet te na gesproken. Men ziet, aldus de heer Bur manje, steeds dezelfde gezichten, die hun belangstelling tonen, doch het merendeel der leden van het district bepalen zich tot dat gene wat in hun eigen club omgaat, hetgeen toch allerminst het doel kan en mag zijn. Door belangstelling te tonen, bij kampioens wedstrijden in welke klasse dan ook, bevor dert men uitermate de vriendschap onder ling en is voor de deelnemers aan de kam pioenschappen een stimulans om zich tot t uiterste te geven. De districtsvoorzitter ver trouwt dan ook dat hierin in de toekomst verandering ten goede zal komen, hetgeen in het belang zal zijn van de biljartsport in het algemeen en voor die van het district Waalwijk, het eigen district, in 't bijzonder. De voorzitter van de organiserende ver eniging de heer P. v. d. Mee, sloot zich gaarne aan bij de woorden van de distr.- voorzitter. Het hartelijk applaus dat u mocht ontvangen, getuigt dat allen het voor de volle 100 pet. met u eens zijn, aldus dhr. v. d. Mee, die hierna de deelnemers feliciteer de en speciaal de kampioen, die hij namens BSV een rokertje aanbood. Ook namens de heer en mevr. v. Cromvoirt boodt hij niet alleen de kampioen, doch alle deelnemers een doos sigaretten aan, terwijl het doch tertje van de heer Ad van Cromvoirt de echtgenote van de kampioen verraste met fraaie bloemen, die uiterst lief werden aan geboden. Namens de deelnemers bood de heer A. v. d. Ven de kampioen gelukwensen aan en dankte hem en ook de overige deelnemers, voor de prettige wijze, waarop dit tournooi is gespeeld, dat weliswaar heeft geleid tot degradatie van de betreffende deelnemers, doch waar vriendschap en sportiviteit hoog tij hebben gevierd. De heer v. d. Ven on derstreepte zijn gelukwensen door aan de kampioen een hoeveelheid sigaretten aan te bieden. Na een kort dankwoord van de kam pioen aan het adres van het districtsbe- stuur, de deelnemers en de organiserende vereniging BSV, bleef men nog geruime tijd gezellig bijeen, waarbij de nieuwe kam pioen zich niet onbetuigd liet. De uitslag van dit zeer geslaagde tour nooi is als volgt: gem. pt. 1 C. Teurlings, N.V., 6.63 10 2 Riny Maas, BSV 6,92 6 3 C. v. d. Sanden OOG 5.93 6 4 A. v. d. Ven, BSV 6,47 4 5 P. v. Cromvoirt, BSV 4.96 4 Hoogste serie P. v. Cromvoirt met 80 car. Hoogste partijgem. R. Maas, gem. 12.50. Door het districtsbestuur van Waalwijk is aan de B.V. OOG, gevestigd bij dhr. J. Hoe venaar, Grotestr. 35, Waalwijk, de organi satie opgedragen van de voorwedstrijden Kampioenschap van Nederland 2e klasse kader 38/2, aantal car. 300, vrij middenvak, op 8, 9 en 10 febr. a.s. Het bestuur van OOG zal alles in het werk stellen om deze organisatie zo perfect mogelijk te doen ver lopen, terwijl de heer Hoevenaar voor deze gelegenheid zijn biljart vanuit het café heeft overgeplaatst naar de bovenzaal, op de eer ste plaats opdat de deelnemers in een rus tige sfeer zullen kunnen biljarten en tevens omdat de belangstellenden meer van het spel zullen kunnen genieten. De deelnemers zijn: A. Martens Breda, M. van Bracht, Ad van Cromvoirt, Berry van Cromvoirt en G. Roomer allen uit Waalwijk. Het programma luidt als volgt Vrijdag 8 febr.: 7 uur Ad v Cromvoirt- bleek in talloze gevallen een afdoende Te- medie tegen zelfs hardnekkige rheumatische pijnen. Dat doen dan de zes minerale zou ten, waaruit Kruschen is samengesteld. Die brengen de bloedzuiverende organen weer op gang. Het bloed gaat sneller vloeien en onzuiverheden daarin kunnen zich niet meer vastzetten, doch worden afgevoerd langs natuurlijke weg. Waarom zoudt U de proef niet nemen? Een flacon Kruschen is gauw gekocht en U moogt U daarbij reeds ver heugen in de weldaad, die U daarvan onder vindt. Vraag Uw apotheker of drogist Kru schen Salts. B v Cromvoirt; 8.30 uur M van Bracht - A Martens; 10 uur G Roomer - B v Crom voirt; 11.30 u. Ad v Cromvoirt-M v Bracht. Zaterdag 9 febr.: 1 uur G Roomer-A Martens; 2.30 uur B v Cromvoirt-M v Bracht; 4 uur A v Cromvoirt - A Martens; 5.30 uur G Roomer - B v Cromvoirt; 7 uar A v Cromvoirt M v Bracht; 8.30 uur B v Bromvoirt-A Martens; 10 uur G Roomer - M van Bracht. Zondag 10 febr.: 1.30 uur A v Crom voirt - G Roomer; 3 uur B v Cromvoirt - A Martens; 4.30 uur M v Bracht-G Roo mer; 6 uur A v Cromvoirt - A Martens. CO-OP MIDDEN-BRABANT. De duizenden consumenten binnen het werkgebied van „Co-op Midden- Brabant" hebben de leden van de le denraad aangewezen. Terwijl het be stuur en de raad van commissarissen, medio 1964 in zijn geheel statutair aftreden en slechts als voorlopig gel den, en evenzo de districtscommissies voorlopig zijn gekozen, is de leden raad definitief. Hij vormt bbinnen de Co-op Midden-Brabant de algemene ledenvergadering en bestaat statutair uit 44 leden. De 44 die 15 febr. '63 zullen worden geïnstalleerd, komen uit 12 verschillende aglomeraties van midden-Brabant, namelijk uit Berkel, Drunen, Enschot, Goirle, Haaren, Kaatsheuvel, Loonopzand, Moerges tel, Oisterwijk, Tilburg, Udenhout en Waalwijk. Een goed begin. In de vergaderingen van de leden raad hebben alleen diens leden stem recht. Bestuur, raad van commissa rissen en zo nodig de directie kun nen slechts adviseren, stemmen is hen niet toegestaan. Dat recht heb ben alleen bedoelde leden, die recht streeks door de georganiseerde con sumenten gekozen, de algemene ver gadering vormen. De 44 vergaderen onder leiding van de voorzitter van het bestuur, de secretaris daarvan fungeert ook voor hen. De 44 dames en heren zijn de heren; J. C. Beerens Kaatsheuvel; H. Boogers Moergestel; G. H. Bouman Kaatsheuvel; J. F. v. d. Brand Uden hout; F. J. v. d. Brink Tilburg; J. F. van Campen Tilburg; A. Daems Loonopzand; H. J. A. N. v. d. Dries Haaren; J. van Drunen Waalwijk; J. H. Eijsermans Goirle; A. Gadella Waalwijk; G. H. J. van Gils Tilburg; P. A. C. W. van Gils Goirle; H. A. Hansen Tilburg; mevr. M. Hendriks- Wolf s Moergestel; de heren J. F. Hovens Tilburg; A. C. van Iersel Goirle; mevr. H. J. Jansen-Paanak- ker Tilburg; de heren H. G. A. te Kaath Tilburg; A. H. Ketelaars Moergestel; W. Klijn Waalwijk; A. J. Korthout Oisterwijk; J. W. van Kuijk Goirle; P. v. Laarhoven Kaats heuvel; A. H. M. van Leent Goirle; J. W. M. Leyten Udenhout; P. Lig- tenberg Kaatsheuvel; N. Maaywee Drunen; E. H. J. den Nieuwboer Loonopzand; W. B. Pennings Berkel; A. A. Peters Tilburg; A. J. v. d. Pol Oisterwijk; Th. S. v. d. Rijken Kaats heuvel; A. H. M. Schellekens Goirle; J. H. Smulders Kaatsheuvel; mevr. M. A. M. E. Swinkels-v. Hest Goirle; mevr. C. M. W. Tack-Verhagen Goir le; de heren C. P. Timmers Uden; hout; A. G. A. Vermeulen Goirle; A. J. van Wanrooy Kaatsheuvel; J. Wes tenburger Waalwijk; J. A. M. Wey- ters Enschot; H. J. IJpelaar Kaats heuvel en J. van der Zanden, Moer gestel. Hun installatie zal plaats vin den door de heer J. C. van Valen Tilburg, voorzitter van het jonge „Co-op Midden-Brabant". cent pe copy 110. Zo gezegd, zo gedaan. Smidje Ver holen en Sjaakie Yzermeier lieten de zaak enkele dagen over aan hun ferme bedrijfsleiders en gingen er met hun auto op uit. Ze kwamen zelfs helemaal in Parijs terecht, waar ze nog nooit geweest waren. Ze maakte grote wandelingen door de stad en bekeken alles wat een vreemdeling in Parijs gewoonlijk bekijkt. Maar Sjaakie vond het in de grond van de zaak helemaal niet zo erg leuk. „Mij niet gezien om hier te wone," zei hij. „Veels te druk en je ken geen mens behoor lijk verstaan. Heb je nou ooit zo'n raar land gezien? Ze spreke hier allemaal een vreemde taal. Ik ver sta d'r niks van. As ze zegge, oewie mesjeu, dan bedoele ze ja meneer. Wor' daar nou is wijs uit." „Och, dat moet je niet zeggen," zei smidje Verholen, die er met een gezicht bijliep alsof hij dagelijks in wereld steden verkeerde. „Ik vind,, dat het hier wel goed-ontwikkelde mensen zijn. Zelf de kleine ukkepukkies van drie jaar spreken al Frans. Dat leren ze bij ons pas in de zesde klas van de school." Maar ondanks dat alles waren er toch ook wel mooie dingen in Parijs, vonden ze. Kerel, kerel, wat was die Eiffelto- ren hoog! Maar het gekste maakte ze mee, toen Sjaakie de smid op 'n avond meetroonde naar een of an dere tent, waar allerlei zotte jonge lieden op een krukje hingen en met vertrokke gezichten van hun coca-sjoca dronken, de lieden sta ken hun duimen in de lucht, hun tongen uit hun mond, wiegelde al lerakeligst heen en weer op de maat van de muziek en krijsten tel kens iets, dat veel leek op samba- samba-abbelebiebop! Hoi, hoi, hoi! Maar het zotste van alles was de muziek zelf! Een aantal zwarte mannen was ijverig bezig zich in de kromste bochten te wringen, waarbij ze raare schuif- en klep- toeters in hun mond staken en daaraan de vreselijkste geluiden ontlokte. „Stapelgek!" zei smidje Verholen, die ook een flesje coca- sjoka had besteld. „Of je gelijk hebt!" antwoorde Sjaakie. „Dat noeme die zwingzwiebel-jongelui van teegeswoordig jes-muziek. Ze kenne het beter jesses-muziek noe me! En ehas ik eerlijk mag weze, ik heb al weer genoeg van van Parijs, hoor! Ik ga terug naar huis ,naar me febriek!" Zo gezegd, zo gedaan. De smid en Sjaakie gin gen terug naar hun eigen dorp. FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden" ROMAN VAN EEN KANTOORBEDIENDE door Jan van Maasdorp Noodgedwongen schikte Nora zich in het strenge gareel van haar verdere opvoeding door haar pleeg vader. Hij had „verordeneerd" dat zijn nichtje, die „toch al twaalf" was, heel goed tante kon helpen in de huishouding, daar tante niet al te sterk was. Later kon ze dan, als ze moest gaan verdienen, in een nette dienst. In het begin had Nora de grootste moeite, te wennen aan haar pleegvader, voor wie zij innerlijk bang was. Het meisje voelde instinctief dat er tussen haar en deze strenge man nooit die band van wederzijdse genegenheid zou kunnen zijn, als er was geweest tussen haar vader en haar. Vader, die altijd met haar ravotte als eén grote broer en haar nooit gebiedend of bestraffend had toe gesproken. Evenmin kon ze in de figuur van tante die toch een zuster van haar vader was, enige overeenkomst tus sen hen ontdekken. Ook stond Nora de onderworpenheid en duidelijke vrees van tante tegenover haar man tegen. Moeder had juist vaak haar wil doorgedreven tegenover vader, die kwasi nederig en onderwor pen, placht te zeggen: „Het hoofd van het gezin heeft hier niets in te brengen." Waarna ze dan alle drie onbedaarlijk moesten lachen om het verongelijkte gezicht van vader en Nora hem troostte door hem om zijn hals te vallen. Mulder duldde niet, dat z'n pleeg dochtertje uitbundig lachte, luid ruchtig deed, of andere lichtzinnig heden demonstreerde. Voor diverse zonden van zijn pupil kon Mulder deze zwijgend en met gestrekte vinger vermanend wijzen op een der vele teksten, waarmee het don kere bloemetjes-behang was be dekt: „God ziet U overal". Maar ondanks alle strengheid van Mulder ontwikkelde zijn pleeg dochter zich tot een knappe jonge vrouw. Nora was kerngezond en had het zonnige humeur van haar moeder geërfd. Haar pleegvader kon haar wel eens heimelijk bespie den en dan verbaasde hij zich eigenlijk over de ontluikende was dom van Nora en vergeleek haar dan met een mooie ontluikende bloem, waarvan hij het bloeien als een wonder zag. Want ondanks de soms opstan dige houding van Nora tegen zijn strenge opvoeding was hij zich aan het meisje gaan hechten. Maar ook maakte hij zich wel eens hei melijk zorgen, dat hij haar op een of andere dag kwijt zou raken. Zo stemde hij er, noodgedwongen, tenslotte mee in, dat Nora op een confectie-atelier ging werken. Zeer tegen zijn zin, want Mulder vond dat een vrouw alleen deugde voor de huishouding; hij wist een plaats als dienstbode voor haar in 'n „rij ke dienst". Maar zijn pleegdochter weigerde koppig, zij had geen ambitie voor het enige beroep dat haar pleeg vader voor een meisje geschikt achtte. Hij liet haar gaan op voor waarde dat zij ook tante in de huis houding bleef helpen; de was moest zij dan 's avonds doen. Nora die ge zond en sterk was, maakte geen bezwaren; zij had al te lang gena debrood moeten eten. Zij wilde ein delijk eens haar eigen kleren kopen en onafhankelijk worden; haar lok kende vrijheid vond ze de prijs waard. Toen juffrouw Walter, de chef van de confectiefabriek van het grote modemagazijn Hagemeijer, Nora Wanders met meer dan gewo ne aandacht bekeek, wist ze niet of ze er wel goed aan deed, dit meisje achter een van de vele naaima chines te plaatsen. Iets van moe derlijk medeleven fluisterde haar in, dat dit meisje in de fabriek van Hagemeijer waar meedogenloos hard werd gewerkt, niet paste. Zij dacht: „Ik geloof dat ik een fout bega, als ik dit provinciaalse kind aanneem". De blik van juffrouw Walter had nu bepaald iets moeder lijks en misschien overwoog juffr. Walter op dat moment wel, dat zij altijd een dochter als dit meisje had willen hebben. Maar juffrouw Walter was nooit getrouwd geweest fn had ook nooit 'n dochter gehad Ze had reeds lang geleden geleerd haar liefdes- en moederinstincten diep te begraven onder haar zware en moeilijke arbeid. En weer, nu ze door de ramen van haar spreekkamer naar de ate liermeisjes in de grote fabrieks- ruimte keek, rees haar twijfel om trent haar te nemen besluit. Zij was per saldo de verantwoordelijke persoon, niet de mannelijke direc tieleden, zoals de brute en onaan doenlijke kolos Hagemeijer. Die was het een zorg wat voor meisjes zij aannam. Juffrouw Walter had op dit mo ment juist een der meisjes in haar blik gevangen: Elma, de brutale, met haar negentien jaren al ver knoeide lichaam. Van Elma wist juffrouw Walter die altijd uit stekend was geïnformeerd zeer stellig, dat zij haar atelier-arbeid slechts als camouflage tegenover de politie gebruikte voor haar avond lijke liefdeleven. Ondanks die we tenschap had juffrouw Walter Elma toch weer binnen gehaald ge dwongen door Hagemeijer. Wat zij eigenlijk van fabrieksmeisjes ver- verwachtte, had Hagemeijer krib big gevraagd. Of hij het wel zede lijk verantwoord achte, had haar wedervraag geluid, dat een notoire straatbloem tussen die andere jon ge meisjes, van wie enkele pas van de lagere school, kwam te zitten. Nijdig had de geweldige fabrikant zijn brede schouders opgehaald. „Ik heb geen schuld aan de opvoe ding van die jongedames, mijn dochters voed ik anders op". En met een brede, luide lach had Ha gemeijer het onderhoud besloten met: U bent toch geen moeder overste in een nonnenklooster, juffrouw Walter?" De beste plaats voor het nieuwe meisje, had juffrouw Walter zorg vuldig overwogen, was wel naast Hilda Brand. Hilda Brand had de bijzondere sympathie van de leid ster om haar beschaafdheid, waar van juffrouw Walter nooit de oor zaak had doorgrond, om haar zwij gen en om haar productie. In geen geval naast Elma, of naast Her mien, die rauwe feeks met haar ordinaire taaltje. Hilda zou de nieuweling niet afleiden door te veel gepraat en haar bovendien veel kunnen leren van haar werk. Hilda Brand was een tenger meis met een bleek Madonnagezicht en een paar intelligente, grijze ogen, die de nieuweling seconden lang nauwkeurig opnamen. Het oordeel van Hilda miste nooit sommige meisjes vreesden dat oor deel. Bij het uitwisselen van hun vrou welijke confidenties vertrouwde Hilda Brand Nora toe, dat het jak keren achter een naaimachine niet de juiste arbeid voor haar was. Ze had zwakke longen erfdeel van haar aan tuberculose gestorven vader. „Praat er met niemand over, hier," had ze gevraagd, „anders krijg ik er last mee. Ik kan er oud mee worden, heeft de dokter ge zegd." (wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1963 | | pagina 6