Gemeenteraad Sfeusden
ASPRO
NIEUW
VERKWIK-
Wk
SUNNY
DE KLOOF
B''l I
imi I j v j
BELEVENISSEN VAN SMIDJE VERHOLEN
ROZIJNENBROOD
Aanleg sportvelden
Kritiek op de toestand van de wegen en
op het sneeuwruimen
Stassar - Waalwijk
JE ZIET ZE WEER
STEEDS MEER!!
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 1 MAART 1963
Bescherm u tegen
Rillerig? Onprettig? Vlug:
CO-OP
LEKKER ALST
FIJNSTE BANKET!
Gouden Munten
de natuurzuivere
UITVOER VAN LAND- EN TUIN
BOUWPRODUCTEN IN 1962
ma
O)
De raad der gemeente Heusden kwam
vrijdag 22 febr. j.l. in openbare vergadering
bijeen. Afwezig was wethouder v. d. Pol.
Na opening door de voorzitter, de E.A.
heer A. van Delft, werden de notulen van
de vorige vergadering vastgesteld.
Bij de ingekomen stukken waren o.m.
diverse goedkeuringen van Ged. Staten op
reeds eerder genomen raadsbesluiten.
Van de gemeente Finsterwolde was een
schrijven ingekomen met het verzoek om
adhaësiebetuiging betreffende een verzoek
om verhoging van de uitkering uit het ge
meentefonds i.v.m. de strenge winter.
in verband met een ingekomen circulaire
betreffende het verlenen van een koudetoe-
slag aan het Rijkspersoneel, werd op voor
stel van B. en W. besloten eenzelfde rege
ling toe ,te passen op het gemeenteperso-
neel die daarvoor in aanmerking komen.
Van de Stichting Katholieke Vorming
was een verzoek ingekomen om subsidie;
hierop werd afwijzend beschikt.
De Rentmeester van het Kroondomein
liet weten dat hij het ongewenst achtte om
op de wallen een hertenkamp op te richten.
Op een verzoek om een bijdrage van
f 780. - voor het Brabants rijwielpaden
plan, werd door de raad gunstig beslist.
De heer van Herpt maakte echter hierbij
de opmerking dat in de Drunense duinen
ook een rijwielpad ter lengte van 2,t km
diende te komen. De voorzitter zou dit ter
kennis brengen van de commissie.
Van de Provinciale Directie voor de
Volkshuisvesting was mededeling ontvan
gen dat de Woningstichting Heusden voor
10 premiewoningen bouwvolume werd toe
gewezen. B. en W. stelden in verband hier
mede voor deze 10 woningen te doen bou
wen in combinatie met de reeds eerder
toegewezen woningwetwoningen aan de ge
meente om zodoende de curve-prijs te kun
nen handhaven. Hiertoe werd besloten.
Tevens besloot de raad om de benodigde
bouwgrond aan de Woningstichting te ver
kopen en een geldlening voor de bouw van
die woningen te garanderen.
trokken. Wanneer de carnavalsvereniging
deze subsidie vorig jaar niet heeft ontvan
gen, had het bestuur zich hierover moeten
laten horen. De heer de Vroome is er wel
voor om subsidies te verstrekken aan ver
enigingen, maar om subsidie te gaan ver
strekken om feest te kunnen vieren, daar
voelde hij weinig voor. Wanneer men wil
feesten, zei spr., moet men dit uit eigen zak
betalen. De heer van Herpt zei, dat de gro
ten best zelf hun eigen feest zullen betalen,
maar hier betreft het kinderfeesten. De heer
Verschuur lichtte toe, dat de Heusdense
carnavalsvereniging van elk lid een gulden
vraagt om van dat geld kinderfeesten te
organiseren; wanneer ze dat in Herpt ook
doen zijn zij er ook. De raad besloot met
het subsidiëren van deze vereniging nog
even te wachten.
Griep
Van de boerenkapel „De Hoempa's" uit
Herpt was een verzoek ingekomen om een
tegemoetkoming in de aanschaf van prijzen
voor de Herptse jeugd. Een eensluidend
verzoek was reeds eerder aan B. en W.
gericht, zei de voorzitter, doch door hen af
gewezen. B. en W. v/aren n.l. van mening
dat een vereniging die pas enkele dagen
oud is nog geen subsidie verstrekt kan
worden; men moet eerst het bewijs gele
verd hebben dat zo'n vereniging ook wer
kelijk levensvatbaarheid bezit.
De heer van Herpt was van mening dat
men bruisend leven dat opkomt, niet de kop
in moet drukken; spr. zou graag zien dat
een tegemoetkoming verstrekt zou worden.
De heer Jonker zei dat de carnavalsver
eniging te Heusden al 3 jaar bestaat, maar
nog nimmer subsidie heeft ontvangen.
De voorzitter deelde hierop echter mee,
dat vorig jaar hiervoor f 50 werd uitge-
Van de ETI was ingekomen het Agra
risch rapport. De voorzitter stelde voor dit
rapport aan de Streekraad voor Midden-
Brabant te doen toekomen ter bestudering.
De heer van Herpt zou graag zien dat elk
lid van de raad een afschrift kreeg toege
zonden van dit rapport. De voorzitter be
loofde dit.
Verbindingsweg Hërpt - Hoeve.
De voorzitter zei dat hierover nogmaals
contact was opgenomen met de gemeenten
Vlijmen en Drunen. De kosten voor de aan
leg van deze weg, f 50.000. -zijn echter
te hoog. De heer van Herpt was echter van
mening dat het geen halve ton behoeft te
kosten om deze verbindingsweg aan te leg
gen. Voorlopig zou men zelfs kunnen vol
staan, zei spr., met een eenvoudige land
weg met een fietspad er naast. De grond
blijft dan beschikbaar als in de toekomst
blijkt dat deze weg onmisbaar is om er dan
een verharde weg van te maken. De heer
Vroome vond het uit toeristisch oogpunt be
keken misschien wel gewenst om deze weg
alsnog aan te leggen. De ruilverkavelings
wegen worden, zei spr., in het algemeen
veelvuldig gebruikt door wielrijders, om 'ns
rustig te kunnen fietsen. Spr. stelde voor de
juiste kosten op te nemen of een minder
kostbare oplossing te zoeken. De voorzitter
zal nog eens nagaan of iets dergelijks mo
gelijk is.
Het raadslid de heer Jonker bracht in
een schrijven zijn misnoegen te kennen over
de slechte toestand van diverse wegen in
Heusden.
De voorzitter zei dat diverse straten door
de onlangs plaats gevonden hebbende rio
leringswerken thans in een zeer slechte
toestand verkej-en, doch dat wegens de
weersomstandigheden thans geen herbe
strating mogelijk is. De heer de Vroome
was echter van mening dat herbestrating wel
mogelijk is. Spr. had in diverse plaatsen ge
zien dat er herbestrating plaats vond.
De heer Jonker zou niet op herbestrating
1 aan willen dringen, als alleen maar de erg
ste gaten werden opgehoogd. De voorzit
ter zei terzake niet kundig te zijn, maar
volgens verkregen mededeling zou het thans
niet mogelijk zijn verbeteringen aan het
wegdek aan te brengen. De heer Verhaak
zou een motie in willen dienen om de we
gen te verbeteren. In ieder geval wil spr.
zien vastgesteld, dat de leden van de raad
zeer ontevreden zijn over de toestand van
de wegen. De heer van Herpt merkte op
dat de gemeente aansprakelijk is bij even-
tuële ongelukken of schade, welke door
de slechte toestand van de wegen worden
veroorzaakt. De voorzitter zal al het moge
lijke doen om een en ander te laten ver
beteren. Verder maakte de heer Jonker in
zijn brief opmerking over het sneeuwrui
men in de gemeente. De voorzitter las hier-
FEU ILL ETON
van „De Echo van het Zuiden"
ROMAN VAN EEN
KANTOORBEDIENDE
door Jan van Maasdorp
26
„Wat zeg je nou. moet je
maar hoe weet je dat ineens
„Vindt je het leuk?" vraagt ze en
kijkt hem strak aan.
„Of ik 't leuk vind?!" schreeuwt
hij luid. Hij trekt haar onstuimig
naar zich toe en begint haar te stre
len alsof hij haar moet troosten.
Gek, maar nu voelt ie zelf een brok
in zijn keel. Maar ook zóveel op
één dag! En wat een imbeciel was
ie eigenlijk, dat ie nog niets had ge
merkt, al die tijd. En een egoïst,
dat ie Nora dat allemaal alleen had
laten verwerken. Om hém had ze
't natuurlijk verzwegenom zijn
beroerde, laffe angst voor de toe
komst. Lieve Noor, fijne vrouw.
„Hoelang weet je het al, kindje?"
„Twee maanden ongeveer, maar
vanochtend wist ik het zeker. Hilda
had 't al aan me gemerkt, zei ze."
Hij slaat zich op zijn knie en
zegt lachend; „Natuurlijk had die
kleine kat het allang gemerkt, al
leen ik niet, je eigen man." En dan
voelt hij opeens eén vreemde nog
nooit gekende trots in zich opko
men hij werd vader! Trots ook
ziet hij zijn vrouw aan en zegt op
getogen;
„Nu gaat ons leven eigenlijk an
ders worden, lieveling."
Nora knikt, haar ogen glanzen
blij.
„Ja, jongen, héél anders. En.
mooier."
IV
De bevalling van Nora, die Karei
in angstige spanning, grenzend aan
radeloosheid, had gevolgd, had voor
Nora enkel pijn betekend. Toen de
dokter haar trots de rose baby in
de uitgestrekte armen legde, was
al het lijden echter als bij tover
slag verdwenen. Zoals het gewoon
lijk gaat bij een eerstgeborene
leek de trots van de mannen de
arts en de vader groter dan bij
de moeder, die na haar lijden, en
kel maar dat grote geluksgevoel
kende, Maar toen ze het wonder
van het jonge leven aanschouwden,
waren ze beiden ontroerd geweest
door het nieuwe grote geluk.
„Een zoon, Noor!" had hij geroe
pen. De naam, Hans, was tevoren
al bepaald voor het geval dat het
een jongen werd. Het leven was nu
op een rapport voor van de heer Wiech-
mann, welke belast is met het toezicht op
het gemeentepersoneel. Uit dit rapport
bleek dat van de 5 werkdagen er 2 bestemd
zijn voor de vuilnisophaaldienst. De ove
rige dwagen was het personeel belast met
het openhouden van de rioolkolken, de
brandputten, het vorstvrij houden van de
gashouders en het ontdooien van bevroren
gasleidingen. Voor het sneeuwruimen schiet
er maar weinig tijd over, maar er werd ge,-
daan wat men kon. Personeelsgebrek was
de grootste handicap voor het schoonhou
den van de straten. De heer de Kort was
de mening toegedaan dat men in Heusden
verkeerd te werk ging. De machines laat
men op stal staan, dat is niet juist. Op de
vraag van de voorzitter welke machines be
doeld werden, antwoordde de heer de Kort
dat het de zandstrooier betrof, deze werd
niet gebruikt. Deze zandstrooier voldoet
niet, zei de voorzitter. Dan wordt het hoog
tijd dat men deze strooier van de hand doet,
desnoods aan een oude jood, zei de heer de
Kort, en dan een nieuwe zandstrooier aan
schaft; voor de prijs van f 500 heeft men
een prima zandstrooier. De voorzitter zegt
het ook niet te kunnen helpen dat door per
soneelstekort de straten niet geheel schoon
gemaakt kunnen worden.
Verder haalt de heer Jonker in zijn brief
aan het vervoer van de schoolkinderen uit
Herpt en Hedikhuizen. Hij vindt het on
verantwoord om deze kinderen met deze
barre kou verscheidene km te moeten laten
lopen van en naar de school. Hij zou graag
zien dat deze kinderen met een autobus
werden afgehaald en weggebracht.
De voorzitter antwoordde hierop dat de
autobusdienst van de ALAD, welke de
dienst Heusden - 's-Hertogenbosch onder
houd, zo is ingedeeld dat de schoolkinderen
uit Herpt en Hedikhuizen met deze bus
van en naar school vervoerd kunnen wor
den. Volgens de heer Jonker was deze aan
sluiting niet goed, de schoolknideren moe
ten dikwijls lang gaan staan wachten eer de
bus aankomt. Hij zou graag zien dat de bus
staat te wachten als de school uitgaat.
In de brief van de heer Jonker kwam
verder het kerkplein voor de R.K. Kerk
ter sprake. Momenteel worden daar regel
matig auto's geparkeerd; thans ziet men
nog niets vanwege de sneeuw, maar wan
neer deze is weggedooid is hij bang dat het
kerkplein zal zijn ontsierd door lelijke olie
vlekken. Verder vond dhr. Jonker dit kerk
plein te duur, van deskundige zijde was hij
ingelicht, dat dit plein voor veel minder
geld had kunnen worden aangelegd.
De voorzitter zei dat er tegels zijn en te
gels; de prijs hierin kan veel verschillen,
maar ook de kwaliteit. De begroting, zei
spr., en ook het toezicht hierop, is uitge
voerd door de C.T.D.; deze kan toch wel
capabel geacht worden om de juiste kosten
te berekenen.
Het raadslid dhr. Verhaak had eveneens
een schrijven gericht aan de raad. Hierin
kwam allereerst aan de orde het feit dat de
bewoners van de onlangs gereed gekomen
woningen te Oudheusden geen gasaanslui-
ting hebben, zodat de bewoners niet op de
hun normale wijze hun eten kunnen ko
ken. Verzocht werd op zeer korte termijn
hierin voorzieningen te treffen.
De voorzitter zei dat vanwege de vorst
thans geen gasleidingen gelegd kunnen
worden. Het kan wel, zei de heer Verhaak,
wanneer men maar pneumatische hamers
gebruikt. Deze hebben wij niet, zei de voor
zitter. Dan moet men die huren, zei de heer
Verhaak; men kan die mensen niet zonder
gas laten zitten.
Punt 4. Op verzoek van de Stichting
Hervormd Onderwijs te Heusden, om be
schikbaarstelling van gelden ex art. 50 der
Kleuteronderwijswet, voor de aankoop van
meubilair voor hun kleuterschool, besloot
de raad een bedrag van f 2685. - beschik
baar te stellen.
Punt 5. Voorstel van B. en W. inzake
aanleg van sportvelden, 't Pre-advies luidt;
Bij raadsbesluit van 8 nov. 1962 is een
krediet uitgetrokken voor het doen maken
van een plan aanleg sportvelden door de
Ned. Heide Mij. De Ned. Heide Mij. heeft
het plan gemaakt en de kosten worden be
groot op f 1199.000,-. Het is gebleken,
dat de Sportvereniging Heusden buiten me
deweten van ons college een plan voor het
zelfde doel heeft laten opmaken door de
N.V. Grondmij. De kosten zijn begroot op
f 89.000 plus drie bijkomende posten, be
groot op f 4500. Beide plannen zijn wat 't
technisch gedeelte betreft in orde. Omtrent
de overige in de begrotingen voorkomende
posten is moeilijk een oordeel te vellen.
Voorgesteld wordt het nodige krediet be
schikbaar te stellen, de begroting in ver
band hiermede te wijzigen en het verlenen
van opdracht tot de aanleg van sportvelden
door de Heide Mij. of Grondmij.
De voorzitter stelde voor dat wethouder
de Winter, die voorzitter is van de Sport
vereniging Heusden, een nadere uitleg zou
geven. Op een vraag van de heer de Vroo
me, waarom de sportver. Heusden zelf ook
een plan heeft laten maken, zei de heer de
Winter, dat, na maandenlang wachten de
Heide Mij. met een plan uit de bus kwam,
dat de sportver. niet erg beviel. Er is toen
contact opgenomen met de N.V. Grondmij,
welke met een plan kwam, dat zowel wat
kost als ligging van de terreinen en ge
bouwen betreft, veel aantrekkelijker was dan
dat van de Heide Mij. De KNVB die dit
plan werd voorgelegd, vond het ook prima.
De heer Verhaak meende dat men de
Sportvereniging dankbaar moest zijn voor
het door hen genomen initiatief, waardoor
een belangrijk financieel voordeel-voor de
gemeente is bewerkstelligd. De heer Schip
per merkte op dat het toch wel wenselijk
zou zijn, dat wanneer men tot aanbesteding
over zou gaan, de eis te stellen, dat de vel
den geheel compleet worden afgeleverd en
deze moeten voldoen aan de te stellen eisen
van de diverse instanties. De heer de Win
ter stelde voor de grondtechnische dienst
van de KNVB in te schakelen bij de con
trole op de uit te voeren werkzaamheden.
De heer de Vroome was van mening dat
het wel nuttig zou zijn dat de Grondmij.
zich garant verklaarde dat bemaling over
bodig is. De heer Jonker meende te weten
dat het plan van de N.V. Grondmij door
twee instanties technisch was goedgekeurd,
het plan van de Heide Mij. nog niet.
De raad ging er mee accoord het plan
van de N.V. Grondmij. te laten uitvoeren
en een onderhoudstermijn van b.v. 5 jaar
daaraan vast te koppelen.
Van de rondvraag werd niet druk ge
bruik gemaakt. De heer de Vroome merkte
op dat de prioriteitslijst van kapitaalswer-
ken, waarnaar hij in de vorige vergadering
had gevraagd, niet aanwezig was en dat de
raadsvergadering niet op de" derde vrijdag
van de maand gehouden was, zoals was af
gesproken.
De heer van Herpt maakte een opmer
king op de stank welke de vuilnisbelt mo
menteel weer verspreidt.
De heer Sluijmers bracht de verkeers
bordensituatie weer eens ter sprake. Nadat
allen een bevredigend antwoord hadden ge
had van de voorzitter, sloot deze de ver
gadering.
r
Naar het Centraal Bureau voor de
Statistiek mededeelt bedroeg de
waarde van de uitvoer van land- en
tuinbouwprodukten in 1962
f 4.902,7 min., hetgeen een vermeer
dering met f 278 min. of 6 pet. ten
opzichte van 1961 betekent.
De totale Nederlandse uitvoer
steeg van ruim f 15.725 min. tot bij
na f 16.596 min., een stijging dus
van f 871 min. (ca. 5,5 pet.).
In de totale Nederlandse export
bleeft het aandeel van agrarische
produkten vrijwel ongewijzigd, in '61
was dit 29,4 pet., thans 29,5 pet.
van het totaal.
De vermeerdering van de agrari
sche uitvoer werd voornamelijk ver
kregen uit een stijging van de uit
voerwaarde van produkten van Ne
derlandse herkomst, en wel met
f 205,8 min. (ca. 5,4 pet.), zodat in
1962 de uitvoerwaarde van deze
goederen f 3.997,7 min. bedroeg.
In de stijging van f 205,8 min.
droegen Nederlandse tuinbouwpro
dukten f 167,8 min. en akkerbouw-
produkten f 64,2 min. bij. De ex
portwaarde van veehouderijproduk-
ten was echter minder dan in het jaar
1961. Zij vertoonde een achteruit
gang van f 26,2 min. Het was voor
al de vermindering in de export van
hoenders, runderen, verse eieren en
vleesprodukten, welke het overigens
gunstige totaalbeeld van de export
van land- en tuinbouwprodukten na
delig beïnvloedde.
DÉ BETERE VIRGINIA
116. Het dorp van de goede smidje
Verholen groeide maar door. Het
groeide zelfs zo, dat op een goede
dag niet eens meer plaats was voor
bouwterrein. Wat moet je dan doen
in zo'n geval? Je kunt natuurlijk
geen huizen gaan bouwen op het
grondgebied van 'n andere gemeen
te. Je moet zorgen, dat je huizen
binnen 't gebied van je eigen ge
meente blijven, waar of niet? Zo
was het ook hier. De gemeenteraad
wist geen raad meer. Er moesten
broodnodig nieuwe huizen worden
gezet, maar waar? Toen kreeg si
garenwinkelier Bukblazer een idée.
Ja hoor, baas Bukblazer zat ook in
de gemeenteraad voor de partij van
M.S.V.M.G. (Meer Sigaretten Voor
Minder Geld). En die baas Bukbla
zer stond op en zei; „Mijne heren!
Ik heb als inwoner en steunpilaar
van deze gemeente, die geworden
is tot een flinke stad, de geschie
denis van onze geachte stadgenoot
smidje Verholen van begin af aan
goed gevolgd. Zoals wij allen we
ten, heeft smidje Verholen ergens
een opslagplaats. Vroeger heette
dat Het Achterpad, maar nu is het
omgedoopt in Achterstraat. Daar,
temidden van mooie, moderne hui
zen, ligt een goed omheind stuk
land, waarop al jaren een hoop oud
ijzer ligt te verroesten. Kijk, mijne
heren. Dat is de plaats, waar onze
gemeente nieuwe huizen kan gaan
bouwen. Wij moeten dat land van
smidje Verholen kopen en de oude
rommel doen verdwijnen." „Ik
stem tegen!" riep de heer Gerben
de Groot toen uit. Maar ja, daar
trokken de gemeenteraadsleden
zich niets van aan, want zij wisten
wel, dat de heer Gerben de Groot
overal moest tegen stemmen. Dat
was zo zijn opdracht van het par
tijbestuur. Het voorstel van baas
Bukblazer werd dus aangenomen
en de burgemeester stelde zich on
middellijk met smidje Verholen in
verbinding. Hij vroeg of hij de smid
de volgende dag des middags om
drie uur kon ontmoeten. Smidje
Verholen zei natuurlijk van ja en
de beide heren troffen elkaar bij
bij de oude opslagplaats aan de
Achterstraat. De smid begreep al
gauw waar de burgemeester heen
wilde. Hij opende met een knots
van een sleutel het grote hek, dat
toegang gaf tot de opslagplaats en
zei: „Ja hoor, burgemeester. U kunt
op me rekenen. Ik heb dit landje
vroeger van boer Gradus in huur
gehad. Later heb ik het van hem
gekocht voor een appel en een ei.
Driehonderd gulden heb ik er voor
betaald. Maar U krijgt het van mij
voor niets. Ik schenk het aan deze
gemeente." De burgemeester
greep de smid ontroerd bij de hand
en zei: „Heel, heel hartelijk be
dankt mijn goede, beste Verholen!
We zullen hier een villapark bou
wen en dat noemen we dan Het
V'erholenpark-kwartier
werkelijk anders en mooier gewor
den. Het zonnige benedenhuis met
de kleine tuin, waarheen zij op
aandringen van Karei waren ver
huisd, was door Nora dankbaar
aanvaard. Maar nu vond Nora toch,
dat al haar wensen en verlangens
waren vervuld. Zij verlangde niet
beter en vroeg niet meer naar
meer.
Hansje groeide voorspoedig van
baby tot kleuter en probeerde
reeds met zijn gebrabbel zijn stem
in het mensenkoor te laten gelden.
Maar buiten Hansje groeiden ook
andere dingen. Zo bijvoorbeeld het
debiet van de American Trading
Company. De olie, het belangrijkste
product van de twintigste eeuw,
waarom niet in de laatste plaats
een wereldoorlog was gevoerd,
verspreidde zich nu als een ontzag
lijke vlek over heel de wereld
ook in Nederland. In alle belang
rijke plaatsen was de A.T.C. bezig
depots op te richten. En de depots
moesten worden beheerd en geïn
specteerd. Als algemeen inspecteur
fungeerde meneer Kamp, daarbo
ven, als hoofd-inspecteur, me
neer Van Drunen. Meneer Kamp
was nu overspannen er moest 'n
tijdelijke vervanger voor hem ko
men.
Het oog viel op employé De Hoog,
die door meneer van Drunen als 'n
buitengewoon actief en accuraat
werker werd aanbevolen. Zijn sa
laris werd met vijftig gulden per
maand verhoogd. Het werk was
heel interessant, hij moest vaak op
reis, hetgeen Nora, als ze 's avonds
alleen was, niet zo prettig vond,
maar daarvoor was haar kind een
welkome vergoeding.
Nadat hij drie maanden het werk
van zijn zieke collega had waarge
nomen, werd hij bij de personeels-
directeur ontboden. Nu wel gewend
aan conferenties met de hogere
chefs sinds zijn eerste treffen met
de top, verscheen hij zonder angst
of twijfel voor de heren. Was hij
de laatste jaren zelf niet één der
„heren"? Volmaakt rustig en za
kelijk nam hij nu deel aan het ge
sprek met de managing-director,
de personeelsdirecteur en meneer
Van Drunen.
Meneer van Drunen was een huma
ne chef, die zijn medewerkers met
genegenheid behandelde. Zonder
enige reserve had meneer v. Dru
nen hem ook aanbevolen als de op
volger van meneer Kamp.
„Mister Harrison, I want mister
De Hoog he is my first man."
„Oké." De Amerikaan grijnsde
en vroeg: „No objections, mister
De Houk?"
„Mister de Houk" had geen be
zwaren; hij bedankte de manager-
director voor het vertrouwen in
hem gesteld.
„Oké, Oké." zei mister Harrison
die affaire was dan ook weer ge
setteld. .No more, mister Droenen?'
Ja, meneer van Drunen had voor
meneer Kamp een plaats in het de
pot Arnhem op het oog. De nieuwe
functie en de bosrijke omgeving
zou Kamp stellig ten goede komen.
Ofschoon hij erg was ingenomen
zijn nieuwe benoeming, trilde hij
nu toch niet van emotie, zoals bij
zijn eerste bevordering. Het onder
houd was nu trouwens meer za-
kelij k dan toen er werden geen
handdrukken gewisseld en de me
dedeling van de personeelsdirec
teur, dat zijn salaris voortaan vier
honderd gulden zou bedragen,
werd, hoewel als een verrassing,
toch als konsekwent verbonden
aan de nieuwe functie, zakelijk
aanvaard. Karei de Hoog had als
veel geleerd in de zakenwereld
dienden de topmensen geen ontroe
ring te tonen.
Ook geen wroeging, bijvoorbeeld
als je een promotie te danken hebt
aan de degradatie van een collega.
„De een zijn dood is de ander zijn
brood", had de communist Harding
opgemerkt toen hij zijn oude col
lega feliciteerde. „Maar ik moet
zeggen, dat jij aardig aan het stij
gen bent op de A.T.C. ladder. In
specteur dat is niet mis, zeg".
Verbaasd had hij Harding aange
keken; wat was dat voor onzin
De communist had toch zeker geen
last van afgunst? En zeker niet om
hém!
„Wat bedoel je met die stekelige
opmerking?"
„Wel, je hebt de plaats vanKamp
toch ingenomen?"
„Precies, maar ik begrijp niet,
wat dat met z'n dood heeft te ma
ken. Kamp is wel lang ziek geweest
maar hij moet nu toch opknappen.
Kamp wordt nu chef in het depot
te Arhnem; dat heeft meneer van
Drunen al geregeld."
„Ja", gaf Harding toe, „meneer
van Drunen is een fijne kerel, die
is tenminste menselijk en heeft nog
een geweten, heel anders dan die
rot Yankees. Maar we worden hier
in ons lieve vaderland, bij de A.T.C.
niet geregeerd door Hollanders als
meneer van Drunen, maar door
Amerikanen. En dié kennen geen
menselijke gevoelens. Weet jij ei
genlijk wel wat er met Kamp gaat
gebeuren?"
(wordt vervolgd)
