FILMJOURNAAL
Nog veel erger dan nu
m
4
Musis Sacrum
De Overval
Luxor
Eerlijk bier
beugelbier
Heerlijk bier
beugelb
ZWARTE JEANNE
GEVONDEN
Historisch begin der Brabantse Verbruiks
coöperatie in Goirle te vinden
Verser bier
8
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 1 MAART 1963
6
Nederlandse speelfilm van uitzonderlijke kwaliteit
DE VERKENNERS DER
VERLOREN BERGEN
Amerika, Engeland
en een
NAVO-kernmacht
Europa beleefde 220 jaar geleden
zijn strengste winter
GARAGE VAN MOSSEL
VERHUUR VAN
Altijd gaaf huidje
„Jan van Besouw" de grondlegger!
Ned. marconist was
overboord gevallen
i!
BREd£ ^beugelbicij
Een unieke „kraak" uit de laatste
oorlogswinter. De bijna geluidloze
overval op het Huis van Bewaring
in Leeuwarden, waarbij ruim 50
politieke gevangenen werden be
vrijd, leverde de stof voor het ver
haal van de nieuwe Nederlandse
speelfilm „De Overval", geregis
seerd door Paul Rotlia. die daarbij
werd bijgestaan door Kees Brusse,
die de Nederlandse dialoogregie
voerde. In de hoofdrollen zien wij
Rob de Vries, Kees Brusse, Yoka
Berretty en H. D. Culeman. Voorts
o.a. Piet Römer, Bernhard Droog,
Lo van Heilsbergen, Sacco van der
Made, Thera Verheugen, Hans Tie-
meyer, Robert Sobels en Chris
Baay.
December 1944. Eindeloos wijd
reikt het Friese land naar de hori
zon. Onafzienbaar, eenzaam en
dreigend. Op het erf van de boer
wordt schijnbaar onbewogen ge
werkt, maar op de strakke gezich
ten tekent zich verbetenheid af:
dagelijks dreigt de terreur van de
desperate bezetter.
Als represaille-maatregel voor
een gepleegde aanslag worden ze
ven mannen uit het Huis van Be
waring gehaald om te worden ge-
fusileerd. Wanneer zij hun slacht-
offers naar buiten brengen, klint
uit de cellen van het „Huis" het
Wilhelmus.
Op het laatste ogenblik houdt de
SD-chef Grundmann een van de
zeven mannen terug, de politie-in-
specteur Bakker. De SD-er weet,
dat Bakker een belangrijk contact
man is in het Friese verzet en hij
wil door hem achter de verblijf
plaats komen van de, op een woon-
scheepje ondergedoken en illegaal
levende verzetsleider Piet Kramer,
wiens groep hij wil oprollen.
De leiders van de KP, nerveus
en gespannen, door de steeds nij
pender dreiging, die Bakkers ge
vangenhouding met zich meebrengt
plegen overleg. Piet Kramer ziet
de onoverkomelijke moeilijkheden
van een overval op het „Huis".
Het woord is gevallen en het legt
de kiem van een fantastisch plan.
Het idee rijpt: het plan van een
„stille overval". Men moet zich
eerst volledig oriënteren. Jellema,
een bewaker, die bereid is tot me
dewerking, zorgt voor een platte
grond van het „Huis". Intussen
komt dokter Wartena, die Bakker
in zijn cel bezoekt en zijn vinger-
wonden verzorgt en hjj brengt de
catastrophale boodschap, dat Bak
ker geen tweede marteling zal kun
nen doorstaan: de overval móet
worden uitgevoerd.
De overval moet worden uitge
voerd via een oude, niet meer in
g'ebruik zijnde poort. Maar de voor
bereiding mislukt, wanneer de
sleutel in het slot breekt.
Een tweede stoutmoedig plan rijpt.
Om binnen de poort van het „Huis"
te komen, zullen Piet Kramer en
zijn vrienden het binnenbrengen
van een paar vermeende gevange
nen arrangeren. Daarvoor is een
zgn. Insluitingsbevel nodig. Lang
zaam maar zeker komt de machine
in beweging. In een atmosfeer van
inmense spanning pleegt men
overleg. Er is precies drie kwartier
vastgesteld, binnen welk tijdsver
loop de overval beëindigd moet
zijn, en in die tijd moet het tele
fonisch contact met het „Huis" on
bereikbaar zijn, vooral voor de
SDer Grundmann. Twee in het
complot betrokken PTT-ers zorgen
hiervoor. Tergend langzaam schui
ven de wijzers van de klok naar
het uur van de operatie.
Kwart voor zes. Piet Kramer
staat met zijn mannen voor de
poort, belt en geeft het insluitings-
fcevel door het luikje af. De poort
gaat open. Eenmaal binnen bren
gen de mannen hun eindeloos en
tot in details besproken actie tot
uitvoering. Maar de cel van Bak
ker blijkt leeg. Hij is naar de aan
grenzende gevangenis overgebracht
en een administrateur wordt ge
dwongen om Bakker te bellen en
te laten brengen, zgn. voor een
verhoor. Eenmaal binnen in het
„Huis" staat Bakker oog in oog
met zijn bevrijders. „Bakker", zegt
Kramer en het uitspreken van de
naam is het enige woord dat valt.
Alle bewakers zijn overmeesterd,
ook de man die Bakker martelde.
Ruim 50 mensen, onder wie enkele
vrouwen, worden bevrijd. Nog
even dreigt gevaar: Grundmann,
die uitstedig was, is teruggekomen
in Leeuwarden. Hij wil Bakker
opnieuw verhoren, krijgt telefo
nisch geen verbinding en stuurt 'n
man om hem te halen. Maar intus
sen heeft de klok half zeven ge
slagen en de overval is voltooid.
De bevrijden worden naar hun
duikadressen gebracht en in het
duister vallende avond verdwij
nen Bakker en zijn vrienden
....v.v.v.v. J
Op de dag na de overval werd de
gehele stad Leeuwarden door de
Duitsers uitgekamd, zonder enig
resultaat. De Duitsers, onder in
druk van deze stoutmoedige en zo
intelligent uitgevoerde overval,
lieten represaillemaatregelen na.
„De Overval", die wel bijzonder
de moeite van het zien waard is,
werd een dezer dagen, zoals U
heeft kunnen lezen door de mil
joenste bezocht. De film ging tien
weken geleden in première. Per
week werden er voor deze film dus
100.000 kaartjes verkocht. De film
die vrijdag, zaterdag, zondag, en
maandag, woensdag en donderdag
in Musis Sacrum draait is toegan
kelijk voor personen van alle leef
tijden.
Aan een aantal Indiaanse stam
men is door de Amerikaanse rege
ring een reservaatgebied toege
zegd. De Amerikanen hebben het
recht om door dit reservaat een
weg te leggen. Het opperhoofd van
de Palouse-Indianen gaat hier ech
ter niet mee akkoord. Wanneer de
Amerikanen over de nieuwe brug
zuilen zijn, zullen zij door de In
dianen worden aangevallen. Ser
geant Bell, hoofd van de Indiaanse
Legerpolitie, die het vertrouwen
van de stammen geniet, waar
schuwt de leider van de groep
Amerikanen dat er gevaar dreigt.
De vroegere verloofde van Bell
gaat met een groep goudzoekers
mee naar de streek waar Bell zich
bevindt. Onderweg worden zij door
Indianen overvallen en zij wordt
met een andere vrouw als gijze
laarster meegevoerd. De Amerika
nen lijden zware verliezen. Door
een list weet Bell de groep naar
een zendingspost te brengen. Nu
komt er ruzie in de gelederen der
Indianen, waarbij het Palouse-op-
perhoofd wo^dt gedood. Door diens
dood komt de vrede weer.
Jeff Chandler als de dappere, in
een bijzonder boeiende film vol
actie en tempo. In de andere hoofd
rollen: Dorothy Malone, Ward Bo
ne e.v.a.
Zondagmiddag 3 uur voor 14-ja-
rigen en ouder.
MAITRESSE
Twee militaire ontmoeten in 'n
trein, wanneer zij op weg zijn om
een week verlof thuis door te bren
gen, twee aardige jonge meisjes.
Vooral Red, een van de militairen
is meteen verliefd op Kay, die er
gens in haar hart ook wel iets voor
Red voelt. Wanneer de twee vrien
den de volgende avond de twee
meisjes weer ontmoeten, brengt
Kay, Red aan zijn verstand, dat zij
wel iets voor hem voelt, maar dat
zij niet van plan is om haar luxu
euze leven, dat zij met een oudere
maar rijke vriend leidt vaarwel te
zeggen.
Ondanks de talloze moeilijkheden
die er rijzen stemt zij er toch in toe
om een dagje met Red uit te gaan.
Het gevolg is dat de .twee steeds
meer van elkaar gaan houden.
Wanneer zij weer op haar prachtige
flat bij haar oudere vriend terug
keert, ziet zij de ernst van haar
toestand in met als gevolg, dat zij
het fortuin de rug toekeert om haar
leven met Red voort te zetten.
De hoofdrol in de film, die toegan
kelijk is voor 18-jarigen, wordt
vertolkt door Sophia Loren.
THREE VIOLENT PEOPLE
Onder de Nederlandse titel .Bloe
dig conflict" draait maandag en
woensdag avond in 't Luxor Thea
ter een rolprent die in het teken
staat van haat, afgunst en corrup
tie. Uiteraard is er ook een vrouw,
die in deze film een niet onbelang
rijk deel voor haar rekening neemt.
Het hoofdthema wordt gevormd
door een man en vrouw die elkaar
in korte tijd hebben leren kennen
en getrouwd zijn. Wanneer later
uitkomt dat zij voor haar huwelijk
in een bar heeft gewerkt, krijgt zij
haar congé. Daar tussen door is 'n
conflict geweven van twee broers,
waarvan er een zijn erfdeel in de
ranch in geld uitbetaald wil zien.
Wanneer dit niet gebeurt weet hij
ziin weg te vinden bij een stel on
gure typen die hem wel willen hel
pen. Dat voordat de laatste meters
van de fim door de lens zijn ge
schoven, alles weer in het reine
komt is vanzelfsprekend in dit
soort films. Toegang 14 jaar.
Een woordvoerder van het Britse
ministerie van Buitenlandse Zaken
heeft tegengesproken dat er „ver
schillen" zouden bestaan tussen de
Verenigde Staten en Groot-Brittannië
over de deelneming van de NAVO-
landen aan het beheer van een even
tuele multilaterale kernmacht volgens
de overeenkomst van Nassau.
Volgens berichten uit Washington
zouden de Verenigde Staten een
Brits voorstel tot het instellen van
een „beheerscommissie", gevormd
uit tien NAVO-leden-landen heb
ben verworpen.
De woordvoerder verklaarde dat
de in Washington tussen Engeland en
Amerika gevoerde onderhandelingen
gingen over het ter beschikking stel-
strategische bommenwerpers en een
deel van de Amerikaanse kernwapen
strijdkrachten. Er zijn nog geen de
finitieve besluiten genomen, omdat
deze voorstellen, evenals dat tot vor
ming van een NAVO-kernmacht, nog
door de NAVO-raad wordt bespro
ken.
De woordvoerder zei voorts dat de
speciale afgezant van Kennedy Mer
chant, die momenteel in Parijs ver
blijft, ook naar Londen zal komen; de
datum voor dit bezoek is nog niet
vastgesteld.
MENSEN EN DIEREN VERHONGERDEN EN IN BRABANT HEERSTE
EEN WOLVENPLAAG. HET VROOR VAN OKTOBER TOT APRIL.
„Wat was het toen koud", plegen de mensen te zeggen als ze in een behaaglijk
hoekje bij de kachel de barre verhalen lezen over de winters van vroeger. Neen,
dan kunnen we nu in onze handen klappen. En daar is reden voor, want we mo
gen niet vergeten, dat zo'n wintertijd uit het grijze verleden voor onze in 't alge
meen primitief behuisde voorvaderen tienmaal zo erg was als voor ons nu.
Het is niet moeilijk een rijtje van die beruchte „ijstijden" op de sommen. Daar
is b.v. de winter van 1794-'95, toen de Fransen doodgemoedereerd over de
steenharde rivieren ons land binnentrokken. En die van 1855 en 1917 en - laten
we niet te diep vorsen - dat koudegolfje van 1947 en die 27 graden harde vorst
in het oorlogsjaar 1942We zouden best nog even door kunnen gaan zo.
Maar vast staat, dat de winter in de loop der geschiedenis zijn ijzige grillen
nooit zo wreed en onbarmhartig uitspeelde als in de winter van 1739-'40, nu
ruim twee eeuwen geleden. Het was de rampzaligste vorstperiode die Europa
beleefde. Ruim vijf maanden lang vroor het geducht en er waren slechts enkele
korte perioden van dooi. Duizenden mensen bevroren of krepeerden van de
honger. En met de dieren was het al niet minder erg gesteld.
Ja, dat was me het wintertje wel! Eind
oktober 1739 begon 't te vriezen en begin
april van 't volgend jaar vroor 't nog... In
november gingen de ijzers al onder en op
de grachten en kanalen en spoedig ook op
de Maas bij Rotterdam, schaatste iedereen
die schaatsen kon. Toen viel even de dooi
in en aan de vooravond van Kerstmis brak
de dijk door bij Hedikhuizen, waardoor het
Land van Heusden en Altena herschapen
werd in één groot meer. Huizen en schuren
stortten in en velen werden verzwolgen door
het ziedende water, dat een hoogte bereikte
van twee tot drie meter.In januari keerde
de vorst met ongekende hevigheid terug. De
mensen konden zich nauwelijks warm krij
gen bij 't open haardvuur. De roggebroden
werden zo hard als steen en de kopjes vro
ren aan de tafel vast. De scherpe oosten
wind sneed door alles heen. Het scheep
vaartverkeer raakte gestremd en dat bete
kende een stagnatie in de aanvoer van le
vensmiddelen en brandstoffen naar de gro
te steden. Immers, treinen waren er toen
nog niet en alle vervoer op de lange routes
moest te water geschieden.
BRUILOFT
Het ging allemaal nog wel tot nu toe.
Maar op 22 febr. draaide plotseling de wind,
waardoor 't water werd opgestuwd en het
ijs scheurde. Een Friese arreslee dreef uren
lang rond op een schots. De inzittenden
stonden doodsangsten uit, maar tenslotte
konden ze toch door 'n bootje worden gered.
In een Frans dorpje werd bij 20 graden
vorst een boeren-bruiloft gevierd op het ijs,
maar het ijs brak en bruid en bruidegom
gingen met 25 dansenden en zwierenden de
diepte in.
Intussen werd het ijs op de Zuiderzee met
de dag dikker; 27 febr. beleefde Enkhuizen
als 't ware een invasie van arresleden uit
Friesland. Het waren er maar eventjes 160
en 3000 mensen ging het ijs op om dit
schouwspel gade te slaan. Ook vanuit Enk
huizen en omliggende dorpen waagden het
die dag een dikke 50 arresleders de Zuider
zee over te steken. En een vrouw uit Hinde
lopen kwam de zee overzetten op een prik-
sleetje. Nog dezelfde dag maakte ze vanuit
Enkhuizen de terugtocht...
POSTILJONS
De vorst werd steeds strenger en hard
nekkiger. In Schotland sprak men van een
koude, die men nog nooit eerder had be
leefd. De ijzige temperatuur deed zelfs de
rotsen barsten; 14 jongens die onder één
van de rotsen speelden, werden door val
lende steenbrokken verpletterd.
Veel postiljons in ons land en daarbuiten
werden onderweg op hun paarden door de
WAALWIJK TEL. 04160 2519
zeer strenge vorst, gebrek aan brandstof en
voedsel. Eind januari reeds kon van een
noodtoestand worden gesproken. De turven
die nog te krijgen waren, werden verkocht
voor een stuiver per stuk. Hekken en schu
ren werden gesloopt om wat brandstof te
hebben. En voor een emmertje drinkwater
telde men twee tot drie stuivers neer, wat
toen veel was. Bijna nergens kon meer ge
werkt worden. De armen waren schaars en
sjofel gekleed en de meesten moesten op
stro slapen bij gebrek aan een bed. Het
voedsel was bijzonder karig. Arbeiders aten
blauwe gort met stroop of wat aardappelen
met een panharing, en verder roggebrood.
Melk en vlees kwamen maar zelden op ta
fel. Toen dan ook de koude heerste en de
voorraden voedsel uitgeput raakten, was het
geen wonder dat duizenden van die arme
stakkers bezweken.
PERSONENWAGENS
KAMPEERWAGENS
8 PERSONEN BUSJES
koude bevangen, ze vielen op de grond en
vroren dood. De ziekenhuizen kwamen vol
te liggen met mensen met bevroren lede
maten. Meermalen was het zó koud, dat
veel kerkgangers met bevroren oren, ogen
of neus thuiskwamen. Anderen zakten on
derweg in elkaar en moesten met de kar
naar huis worden gebracht. In Boxmeer en
Druten moesten de knechten van de mulder
hun bevroren handen laten amputeren.
GORT MET STROOP
De kranten die in dit tijd verschenen, zo
als de Amsterdamsche Nederduitse Courant,
de Opregte Haarlemsche Courant en de Ga
zet d'Amsterdam, waren goed geïnformeerd
over de toestand in binnen- en buitenland.
Enkele schrijvers hebben ons ook in boek
vorm gegevens nagelaten over deze ver
schrikkelijke winter. In Amsterdam en an
dere steden kreeg men door de langdurige,
WOLVEN
Bij alle ellende van die tijd kwam ook
nog de plaag van de wolven. Óp de Veluwe,
langs de Duitse grens en in Brabant deden
de uitgehongerde beesten voortdurend aan
vallen op mensen en dieren. In Loonpzand,
Sprang-Capelle, Udenhout en andere dor
pen in Brabant drongen de wolven 's nachts
in hele troepen afgelegen boerderijen en
schaapskooien binnen. In de donkerste
maanden vooral waren ze bijzonder brutaal
en bloeddorstig. Verschillende postiljons
werden op eenzame wegen door horden
wolven overvallen en verscheurd.
Door de boeren werden grote wolven
jachten georganiseerd om de streek te zui
veren. Op iedere geschoten wolf stond een
flinke premie. Ook uit andere landen kwa
men berichten over aanvallen van wolven.
In Polen en Litauen werd het zelfs zo erg,
POEDER-ZALF-OLIE-ZEEP
dat de boeren hun hofsteden niet meer durf
den verlaten. De wolven hadden de boerde
rijen omsingeld....
Ongeveer een km van Keulen werden naar
school gaande kinderen door een wolf over
vallen. Eén kind verloor daarbij het leven.
Later op de dag werd een geestelijke door
hetzelfde dier besprongen; de man kreeg
zulke zware verwondingen dat hij spoedig
overleed. In Zweden en Hongarije stoven de
wolven in troepen van 50 over velden en
wegen. In de omgeving van Stockholm
moest een veldprediker een verbeten vuur
gevecht leveren met de huilende beesten.
De aanvallers deinsden terug en aardig wat
wolven gingen eraan. Maar de troep was te
groot en toen de arme man zijn laatste
kruit verschoten had, stormde de bende op
hem af; hij werd genadeloos verslonden.
STRUIKROVERS
Door de steeds groter wordende nood
kwamen veelvuldig roofovervallen voor, met
name in de steden. En op het platteland
zwierven aanhoudend struikrovers, er op
loerend of ze niet hier of daar hun slag
konden slaan. Als dergelijke sinjeurs in han
den van de justitie vielen, kende die meestal
geen pardon; ze werden opgehangen.
Ook de dieren hadden ontzettend van de
koude te lijden. Reeën, herten en wilde zwij
nen lagen doodgehongerd in de bossen. In
Amsterdam zat wekenlang een bevroren
hond op een bank. Het dier was in een wak
geschoten en door zijn baas op het droge
gebracht. Maar wat later was de poedel op
een bank gaan zitten en in een ijsklomp
veranderd.
GEEN HOOI
t:"
De meeste boeren hadden bijna geen hooi
meer voor hun vee. Voor duizend pond hooi
werd grif f130 betaald, de normale prijs
was f 5. Veel beesten stierven van honger
en kou en 't erbarmelijk geloei was niet aan
te horen. Ondertussen duurde de winter
maar voort. De slecht geklede en onder
voede mensen stierven in huis en op straat.
Overal heerste de kou, de armoe, de ellen
de. Tot 4 km uit de kust was de Noordzee
met ijs bedekt. Van Stockholm kon zo met
paarden en sleden over de km's brede Oost
zee naar Finland worden gereden.
Eerst in april week de vorst. Maar daar
mede was het leed niet geleden, want toen
begon het ijs te kruien. Dijken scheurden
open, bruggen werden vernield. Half mei
was op sommige plaatsen de vorst nóg niet
uit de grond. Ziedaar de winter van 1739-
1740, toen, ruim 5 maanden lang, ramp
spoediger dan een oorlog.
AR1E VAN PAS.
Tegen 4 uur dinsdagmiddag is het
stoffelijk overschot van de sedert 3
december vermiste 35-jarige Jeanne
Visser, in „Rose Amsterdam" beter
bekend als „Zwarte Jeanne" gevon
den en wel nabij de brug over de
Riekerhaven bij het Jaagdpad in Am
sterdam.
Het ijs van de haven was enkele
dagen geleden gebroken om schepen
doorgang te geven naar de losplaats
van een grint- en zandhandel. Perso
neel van de gemeentelijke plantsoe
nendienst zagen een lichaam drijven,
dat zij aanvankelijk aanzagen voor 'n
etalagepop. De even later ter plaatse
komende opzichter van deze dienst,
de heer P. Koekoek, herkende het
drijvende lichaam als dat van de ver
miste vrouw, die in zijn buurt woon
achtig was. Er zijn geen sporen van
geweld gevonden en de doodsoorzaak
is vastgesteld op verdrinking.
(Opgenomen op verzoek)
Twee eeuwen geleden kwam in
meerdere geesten „het coöperatief
ideaal" naar voren en werden door
doktoren, phylosofen, geestelijken,
advocaten en handelaren - voor wie
„waarheid"„rechtvaardigheid" en
„liefde" levensbeginselen waren -
plannen besproken en beschreven,
welke beoogdendoor onderlinge
samenwerking (coöperatie) te komen
tot sparen èn het gespaarde aan te
wenden tot de behartiging van de
stoffelijke belangen der samenwer
kende spaarders, als consumenten, zó
dat voor die samenwerkende sonsu-
menten een menswaardig - beoor
deeld vanuit de menselijke waardig
heid - vrij en onafhankelijk bestaan
zou zijn te verwerven.
Naar aanleiding daarvan werd me
nig plantje van samenwerking van
consumenten geplant, maar er bleek
aan weinige plantjes wasdom bescho
ren.
De oudste plant in de huidige tuin
der coöperatieve verbruiksverenigin-
gen is „Lennoxtoron Friendly Vic
tualling Society", opgericht in juni
1812, die het vorig jaar haar 150-
jarig bestaan vierde.
Veel later, pas een eeuw geleden,
werd in Nederland en ook in Brabant
getracht het coöperatieve ideaal ge
stalte te geven; meerdere plantjes
werden in het huidige werkgebied van
't jonge Co-op Midden-Brabant"
geplant zonder tot wasdom te komen.
Echter, direct na het uitkomen van
„Rerum Novarum" richtte Jan van
Besouw, directeur van Besouw's
stoomweverijen, een coöperatieve
verbruiksvereniging op, die aansloeg
en zeer spoedig een eigen bakkerij in
het leven moest roepen om aan de
vraag te kunnen voldoen.
Het succes daar - het huidige
district Goirle - deed rond de eeuw
wisseling in meerdere plaatsen van
het werkgebied van „Co-op Midden-
Brabant" pogingen ondernemen,
waarvan de meest geslaagde het hui
dige District Kaatsheuvel is.
Daarnevens werd, zodra daartoe
gelegenheid was, door de afzonder
lijke coöperaties samengewerkt: in de
H.A.K.A. (Handelskamer); de fede
ratie van Kath. Verbruikscoöperaties;
de Katholieke Bond; sinds 1947 in
de Centrale der Nederlandse Ver
bruikscoöperaties en sinds 1959 in
„Co-op Nederland".
Vanuit het territoir „Co-op Mid
den-Brabant" werden initiatieven
ontwikkeld die bijdroegen tot de hui
dige landelijke fase, zoals
het congresbesluit betreffende de
uitbreiding der bevoegdheden van
coöperatiebesturen tot het nemen van
beslissingen van bedrijfseconomische
en bedrijfsorganisatorische aard;
het congresbesluit inzake de acti
viteit van deelgenoten op het gebied
van reclame, propaganda en public-
relations
het congresbesluit inzake de
naamsaanduiding „Co-op", die de
eenheid ging demonstreren en op alle
vestigingen, bedrijven en kantoren
van coöperaties in Nederland de
naam „Co-op" deed verschijnen.
Bovendien werd binnen 't territoir
van „Co-op Midden Brabant" een
zeer zeldzame, binnen de coöperatie
ve beweging enige, weg bewandeld,
bekend als die der C.O.S.A., om tot
de grotere eenheid te geraken.
Hij heeft tot een bijna geruisloze,
zeker schokloze, gedegen fusie ge
voerd, die het jonge „Co-op Mid
den-Brabant" van „kinder-ziekten"
vrijwaard en een rechtlijnig doortrek
ken der doeleinden, die Jan van Be
souw in 1890 voor ogen stonden en
door de initiatiefnemers in de ande
re districten werden onderschreven,
garandeerd.
G. J. (Wordt vervolgd)
Na 12 uur zwemmen gered
„Niet belangrijk" was het enige
wat de 22-jarige Nederlandse mar
conist Johannes Brugman wilde ant
woorden op vragen over zijn avon
tuur in de Caraibische Zee, behalve
dan zijn mededeling dat hij uiteraard
blij was dat hij dit avontuur had over
leefd.
Brugman bevindt zich nu in ob
servatie in het San Pedro-ziekenhuis
op het eiland Aruba, om te bekomen
van wat, te oordelen naar de verhalen
die ap Curasao de ronde doen, een
martelend avontuur moet zijn ge
weest, zo meldt De Tijd Maasbode.
Brugman is marconist op het pas
sagiersschip Statendam van de Hol
land-Amerika Lijn. Dit schip maakte
een pleziervaart, met vooral Ameri-
kanen aan boord.
Het was uit Oranjestad op Aruba
vertrokken met bestemming St. Tho-
was, toen mijlen uit de kust werd ge
constateerd dat Brugman over boord
was gevallen en ergens in de Carai
bische Zee terecht gekomen moest
zijn.
Hoewel men, zo verluidt, weinig
hoop had de vermiste man in deze
gevaarlijke zee nog te kunnen vin
den, heeft de Statendam drie uur
vergeefs naar hem gezocht alvorens
de reis voort te zetten. Mogelijk wel
12 uur nadat Brugman in zee is te
recht gekomen, heeft hij Aruba we
ten te bereiken - zwemmend, met
zijn kleren aan, in een zee vol haaien.
SCHIPBREUK EIST 21 DODEN
In de nacht van zondag op maan
dag is het Griekse vrachtschip „Aig-
li" in de Aegeische Zee, ter hoogte
van de Sporadische eilanden, gekap
seisd en gezonken.
t
Van de 22 opvarenden werd alleen
de marconist gered. Deze was zwaar
gewond.
Door werking van de lading erts
maakte het schip slagzij, om vervol
gens geheel te kantelen, voordat de
bemanning gelegenheid had de sloe
pen te strijken.
