Ir. J. Scheurkogel „overhandigde" gebouw
Belastingdienst aan de Grotestraat
DE KLOOF
Man overleden na gevecht
met zoon
Andreas Zijlmansgroep huldigt
aalmoezenier Lempens
Ogen vragen brillen ij
ij van STASSAR
Automobielbedrijf „De Langstraat"
organiseerde een prachtige „technische"
show voor alle cliënten
Zowel de vraag als het aanbod
ondergingen in maart
een fikse daling
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 8 APRIL 1963
2
Interieur verrijkt met schilderstuk van W. Chabot
ADVERTEERT
IN DIT BLAD
Met een handdruk heeft ir J. Scheurkogel, directeur van de Rijks
Gebouwendienst, het gebouw van de Belastingen tijdens een offi
ciële bijeenkomst „overgedragen". Het gebouw, gelegen aan de
Grotestraat, is al gedurende enige tijd in gebruik. Vrijdagmiddag
vond er een samenkomst plaats, waarbij het bouwwerk van de Be
lastingdienst officieel in gebruik werd genomen.
De heer Scheurkogel gaf een
nauwgezette uiteenzetting over de
gang van zaken bij de Rijksgebou
wendienst, speciaal wat betreft de
belastinggebouwen, die overal in 't
land in aanbouw zijn. Zo kon de
heer Scheurkogel meedelen, dat
momenteel een dertigtal nieuwe ge
bouwen voor de belastingen in uit
voering zijn, hetzij dat men bezig is
met grondaankoop, hetzij met de
bouw zelf. Ten aanzien van het be
lastinggebouw in Waalwijk, zei de
heer Scheurkogel dat de bouw nóch
te lang had geduurd, noch zeer vlug
was verlopen.
In augustus 1958 werd het eerste
programma van eisen ingediend, ge
volgd door een tweede in februari
van het volgende jaar. Hij merkte
hierbij op, dat in tegenstelling
met andere steden het hierbij
voor Waalwijk was gebleven.
Na ontvangst van het tweede pro
gramma van eisen, kon in augustus
1959 aan ir. Groot opdracht worden
gegeven over te gaan tot 't maken
van de eerste schetsplannen. In ja
nuari werden de plannen naar het
Departement van Financiën en naar
het Departement van Sociale Zaken
gezonden. Het Departement van So
ciale Zaken was hierbij gemoeid,
omdat zowel de Belastingdienst als
het Gewestelijk Arbeidsbureau (dat
resorteert onder het Departement
van Sociale Zaken) in één gebouw
zijn ondergebracht.
In december van hetzelfde jaar
werden de definitieve plannen om
trent de bouw bij het Departement
van Financiën en Sociale Zaken ont
vangen.
In januari 1960 werd de Rijks-
goedkeuring ontvangen, terwijl in
maart van de minister de goedkeu
ring binnenkwam om het gebouw
aan te besteden. De aanbesteding
geschiedde in mei van hetzelfde
jaar. Als laagste inschrijver kwam
de N.B.B. uit Best in aanmerking,
die het gebouw voor een totaal be
drag van 422.000 wist te realiseren.
Ir. Scheurkogel bracht dank aan
architect ir. Groot, voor de buiten
gewone prestatie die hij bij het ont
werpen van dit 'gebouw wist te le
veren. In zijn dank betrok hij te
vens de aannemers en installateurs.
„Er is een goed stuk bouwwerk ge
leverd", zo merkte de heer Scheur
kogel op.
Hij sprak er tevens zijn vreugde
over uit dat, ondanks het feit dat
alles in een zeer zakelijke stijl was
gehouden, in het gebouw een deco
ratie voorkwam van Niels Hamel.
De overdracht van het gebouw
werd tenslotte met een handdruk
beklonken.
De heer P. J. van Kerkoerle, di
recteur van de Rijksbelastingdienst
uit Breda, merkte op dat de belas
tinggebouwen vroeger nog al wat
te wensen over lieten. Tijdens de
oorlogsperiode kon er van nieuw
bouw niets terecht komen, maar
werden integendeel verschillende
gebouwen getroffen door zware
oorlogsschade of totaal vernield. Na
de oorlog kampte men met 't euvel
dat er gebrek bestond aan bouw
materialen, terwijl de bestedingsbe
perking weinig kans gaf tot nieuw
bouw of verbouwing over te gaan.
De steeds hogere progressie met de
daarmee gepaard gaande steeds ho
gere aanslagen, veroorzaakten voor
de belastingen bergen werk, hetgeen
tot gevolg had dat hier en daar de
belastingkantoren uitpuilden van 't
werk.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
ROMAN VAN EEN
KANTOORBEDIENDE
door Jan van Maasdorp
37)
IX
Toen na de vele en langdurige
conferenties met de Amerikaanse ac
countants het opstellen van de rap
porten was voltooid, voelde Karei de
Hoog zich afgemat en bedrukt.
Wekenlang had hij, door de di
rectie aangewezen als adviseur en
verbindingsman, de accountants ter
zijde gestaan bij hun onderzoek naar
modernisering van de ouderwetse
werkmethoden. Met aanvankelijk
élan begonnen om het vererende van
de opdracht - het werd inderdaad
hoog tijd, dat de sterk verouderde
werkmethoden werden veranderd -
was hij, naarmate het onderzoek vor
derde, tot andere gedachten gekomen.
Als uit de doos van Pandora waren
de verrassingen te voorschijn geko
men. En toen, later, de reorganisatie
geheel was voltooid, dacht hij met een
bezwaard geweten dit is dan het
Ook het belastinggebouw aan de
Mr. v. Coothstraat in Waalwijk ging
aan dat euvel lijden, zodat het kon
gebeuren dat in september 1953 de
hoofdinspecteur van Inspectie een
schrijven naar Den Haag stuurde,
waarin werd gewezen op de on
houdbare toestand in Waalwijk. On
danks dat, heeft het toch nog tien
jaar geduurd voordat men aan een
complete nieuwbouw toe was.
De heer Kerkoerle zei te mogen
constateren dat het gebouw voldoet
aan de aan redelijkheid grenzende
te stellen eisen. Hierna overhandig
de hij aan de heer de Boer de sleu
tel, waarmee het gebouw in gebruik
en beheer was overgegeven.
„Ik haast mij te zeggen, dat ik in
de komende dagen prettiger zal wer
ken dan vroeger, nu ik weet dat u
dit gebouw heeft gekregen, want de
relaties tussen Rijksbelastingen en
gemeentebestuur zijn van bijzondere
aard", aldus burgemeester Teijssen.
Hij merkte op, dat de gemeente, die
vroeger de verhuurder is geweest
van de gebouwen aan de Mr. van
Coothstraat, aan de belastingen
nooit een aanmaning heeft behoe
ven te sturen omdat de huur niet
op tijd werd voldaan. De heer Teijs
sen wees op de relatie die er bestaat
tussen de belastingen en het ge
meentebestuur, omdat krachtens de
wet op de financiële verhoudingen,
er een verdeling plaats vindt van
Op een wijze, die voor vele bedrij
ven in Nederland te hoog zou liggen,
heeft het Waalwijkse gedeelte van 't
Ford-concern haar cliëntèle een tip
gegeven voor de komende vakantie.
De heer P. Pot, direkteur van ,,De
Langstraat" durfde het aan. om met
eigen mensen instructies te geven aan
allen, die belangstelling hadden, om
zonder kleerscheuren door hun met
eigen wagen doorgebrachte vakantie
periode te komen.
V/e zeiden het al met eigen per
soneel.
De ontvangst op woensdagavond
was reeds goed op stapel gezet. Een
150-tal Ford-bezitters werden door
de directie verwelkomd, een smake
lijke kop koffie werd geserveerd en
wat meer was, de cliëntèle van ,,De
Langstraat" was bij elkaar.
Om ongeveer half negen opende
de heer Pot de avond met een wel
komstwoord, waarbij hij de aandacht
vestigde op net percentage autobe
zitters. Dit jaar, zo zei de heer Pot,
was de omzet verdubbeld t.o.v. het
vorig jaar. Op het ogenblik rijdt 1
op 17 personen in Nederland een
uiteindelijk resultaat - invoering
van moderne machines en het ontslag
van een groot aantal bedienden. Een
resultaat, waaraan hij zelf in feite
persoonlijk en daadwerkelijk had
meegewerkt.
Hoe hadden hijzelf en de vele be
dienden zich in den beginne er tus
sen laten nemen door het stel uitge
kookte Yankees. Voor het kleinste
detail van het grote kantoorapparaat
hadden ze een levendige belangstel
ling getoond. De rekening-courant
folianten, zo dik als de statenbijbel
met slot en al (daarin had De Hoog
zelf vroeger nog posten zitten boeken
met zijn kroontjespen), staten, for
mulieren en kaarten, al die attributen
kwamen onder de loep.
Streng of nors waren de heren niet,
het viel de bedienden juist op, dat zij
zo joviaal met hen omgingen - zo
echt Amerikaans. „Sit down, fellow
and speak freely". Sommige bedien
den - de meest onnozelen spra
ken wat al te freely. Ze toonden, mèt
hun aangedragen kaarten, tevens hun
kennis van de Engelse taal. Ze zou
den die lui wel eens laten zien, dat ze
om de drommel niet zaten te maffen.
Ze toonden hun kaarten in allerlei
soort, formaat en kleur - vierkante,
langwerpige, groene, blauwe, gele.
Die bedienden maakten zichzelf wijs,
dat de accountants dat allemaal net
de belastinggelden tussen rijk en
gemeente. Hij sprak de hoop uit dat
de gemeente Waalwijk steeds een
behoorlijk aandeel van de belas
tingopbrengst zou krijgen.
De heer v. d. Hoven, dié 't woord
voerde namens de belastingadvi
seurs, feliciteerde de dienst belas
tingen met het nieuwe bouwwerk.
Hij zëi graag naar de officiële ope
ning te zijn gekomen, omdat, zo
merkte hij op, „wij er belang bij
hebben. Wij zijn immers af en toe
uw tegenspelers". De heer v. d. Ho
ven legde hierbij de nadruk op het
woord „spel", omdat hij meende dat
hier van een „strijd" geen sprake
kon zijn.Om de binding van de Be
lastingdienst en de belastingadvi
seurs te laten blijken, schonk dhr.
v. d. Hoven namens de belasting
adviseurs een schilderstuk van de
schilder W. Chabot aan, voorstellen
de een schoenmaker bezig met zijn
werk. Het schilderstuk werd in '37
vervaardigd en naar aanleiding van
een wedstrijd tot uitbeelding van 't
ambacht bekroond met een eerste
prijs, en wel de Willinck v. Collen
prijs.
Tot slot bracht de heer de Boer
dank aan alle sprekers, speciaal aan
de heer v. d. Hoven voor het prach
tig schilderstuk, dat een plaats heeft
gekregen op de eerste verdieping in
de trappenhal.
De heer de Boer hoopte dat voor
vallen zoals de brand, die in 1937
het belastinggebouw in de Mr. van
Coothstraat teisterde en de inbraak
die in 1961 plaats vond, het nieuwe
gebouw bespaard zouden blijven.
De aanwezigen werden hierna in
de gelegenheid gesteld het gebouw
te bezichtigen.
auto en over 7 jaren, dus in 1970,
zal dit zijn 1 op 12.
De geachte spreker verklaarde er
trots op te zijn, om in deze avonden
enkele tips te kunnen geven voor ko
mende vakantietrips.
SPOORWIJS
De bedoeling van deze. avonden was
ieder wel duidelijk. Alleen voor de
genen, die uitsluitend autorijden voor
plezier, dus ook voor vakantie, wer
den speciale tips gegeven. Want wat
„De Langstraat" beoogde, was, een
service te bieden aan hen die zo graag
met hun auto ergens heen wilden.
TECHNIEK
De technische instructeur was de
heer Harry v. d. Meijdenberg. In goed
verstaanbare, af en toe echt Bra
bantse taal gaf hij een uitnemende
uitleg van de motor. Over het prin
cipe van dit hart van de auto leerde
hij de aanwezigen, hoe een motor 60
toeren per seconde draaiende, toch 'n
stuk mensenkennis was. Hij sprak
over carburateur, ontsteking, koppe
ling, sproeier, rem, compressie kruk
as, benzine-lucht-mengsels, carter,
cardan enz. enz. of het de gewoon
ste zaak van de wereld was. Met vele
dia's, tekeningen èn een smeuïg ver
telsel kweet hij zich prima van zijn
taak.
zo belangrijk en interessant vonden
als zij zelf. Ze trotseerden de onbe
schofte vrijmoedigheid van de beide
kerels, die hen hun jeneveradem en
dikke wolken sigarenrook in het ge
zicht bliezen en verbaasden zich
uitermate over het gehalte van Ame
rikaanse accountants.
Nee, de heren waren niet bepaald
omgeven met een wetenschappelijk
decorum en Jopie Linders, die ook
'n keer gedwongen was haar ar
beid aan de heren uit Texas uit te
leggen, vond ze ronduit een stel
viespeuken. Terwijl de ene accoun
tant almaar aan een enorme sigaar
zat te kauwen en te trekken, zat
de andere gezellig te pruimen
De „Lieren" waren regelrecht van
uit het drooggelegde Amerika in
het kleine Holland neergesmakt,
waar de vaderlandse jenever bij
stromen vloeide. De beide Yankees
hadden dan ook het prachtige idee,
dat ze in luilekkerland terecht wa
ren gekomen ze waren buitenge
woon in hun schik met hun mis
sie naar Europa en goten zich da
gelijks vol met whisky en Schie
dammer vocht.
Kauwend en stinkend, hun ver
troebelde blikken op de veelkleu
rige kaarten gericht, lieten ze die
onnozele Hollandse kantoorbedien
den de kartonnen getuigen van hun
STORINGEN
Dè heer Spijkers, bedrijfsleider van
de firma, stelde zich op het standpunt
dat hij het prettig vond nu eens op
andere wijze dan normaal een praat
je te maken over auto's, en dan spe
ciaal voor privé-gebruik. Dan moeten
de wagens het meest verzorgd, dan
moéten ze het meest vertroeteld wor
den. Dikwijls staat of valt een vakan
tie met de conditie van de wagen.
In een prachtig gekozen stel voor
beelden gaf deze bekwame technicus
een uitleg van wat er kan gebeuren
onderweg en vooral wat men niet
moet doen. De raad van de instructie
luidde (zoveel mogelijk) niet aan de
wégen modderen, doch bekwame
mensen de moeilijkheden te laten op
lossen.
Hoe kan het anders, dan dat de
heer Pot met zijn staf bijval oogstte,
toen gedurende de pauze ook nog
aandacht geschonken werd aan diver
se heerlijke snacks en bovendien nog
enkele heerlijke verversingen werden
aangeboden.
Dat de heer Schadekamp een ex
plicatie gaf over garantie was eigen-
In nagenoeg ale sectoren is zowel
de vraag als het aanbod in het ge
west Waalwijk sterk teruggelopen.
Vooral in de bouwnijverheid is een
aanzienlijke daling van het aanbod
te bespeuren. Zo daalde in het ge
west het aanbod in de bouwnijver
heid van 166 in februari tot 53 in
maart. De schoen- en lederindustrie
maken een kleine uitzondering op
deze gang van zaken. Hier liep het
aanbod in het gewest met 2 op en
kwam daardoor van 9 op 11 te staan.
De metaalnijverheid geeft eèn da
ling, voor wat betreft het aanbod,
te zien. Noteerde men voor deze
sector in februari nog een aanbod
van 20, in maart was dit terugge
lopen tot 9. Door het betere weer
dat ook van grote invloed is ge
weest op de bouwnijverheid, daalde
ook in de landbouw het aanbod van
arbeidskrachten. In februari stond
hét aanbod voor het gehele gewest
Waalwijk in deze sector nog op 16,
in maart was het tot 2 teruggelopen.
Het totale aanbod in het gewest
staat op 207, tegen 378 in februari
van dit jaar. Daarmee blijft 't aan
bod toch nog aanmerkelijk hoger
liggen dan in maart 1962, toen het
totale aanbod in het gewest 153 no
teerde.
iWaasf het teruglopen van 't aan
bod, geeft ook de vraag naar ar
beidskrachten een krachtige terug
gang te zien. In totaal liep de vraag
teitug van 1177 in februari, tot 1118
in'maart. De grootste recessie valt
bij de bouwnijverheid en in de me
taalsector waar te nemen. In de
eerstgenoemde sector daalde de
vraag in het gehele gewest Waal-
Zaterdag jl. was de gehele An
dreas Zijlmansgroep present om hun
aalmoezenier, de weleerw. heer J.
Lempens, te huldigen. De koperen
aalmoezenier werd aan de pastorie
afgehaald en arriveerde om half 3
aan het hoofdkwartier, waar de
groep hem met het groepslied ver
welkomde. Groepsleider Hooijmaaij-
er heette nadien de jubilerende aal
moezenier welkom en met hem het
groepscomité, de districtsstaf, een
Vertegenwoordiging van de ouders
en de ere-leden. De groep begroette
de aalmoezenier en gasten met een
yell.
De Welpen van de Woensdaghorde
onmisbaarheid bij de A.T.C. voor
leggen.
En de beide zoons van een paar
cowboys, op wier grond in Texas
eens een geweldige bron van vloei
baar goud was gaan spuiten, schre-
veh in hun rapporten, dat daar
„in. the brance Holland" veel te
kwistig met hun dure dollars werd
omgesprongen. En dat was nu juist
wat de aandeelhouders in Texas
hadden verwacht Holland en ook
België toonden elk jaar weer veel
te hoge cijfers aan de linkerzijde
van de verlies en winstrekening.
Onkosten, de post op de balans,
welke immer de ergernis van de
corfimissarissen en aandeelhouders
wekt, omdat daarop postzegels en
salarissen worden geboekttwee
artikelen, waarop een handelszaak
nooit winst kan maken.
Naarmate het onderzoek vorder
de,, groeiden ook eerst de vermoe
dens en daarna de angst bij de
bedienden. En als Karei de Hoog
dan weer voor een toelichting bij
de heren werd geroepen, werd
hem het maar al te duidelijk,
dat hun aanvankelijk interesse
reeds lang was omgeslagen tot
mateloze ergernis. Dan vroegen de
vloekende Yankees, of „mister de
Hauk" eigenlijk wel door had, hoe
veel kapitaal van de maatschappij
lijk overbodig. Maar de heer v. 01-
fen, raadsman van FORD, had ge
lijk, toen hij de heer Pot en zijn staf
van medewerkers in het zonnetje zet
te namens het grote concern. Het was
dik verdiend. En mevr. Bakkers, die
gedurende de entree, de pauze en aan
het slot de goed gekozen muziek ver
zorgde, droeg mede bij tot het wel
slagen van een leervolle en voor alle
aanwezigen bovendien nog een ge
zellige avond. Dat was werk van de
bovenste plan.
Gedurende de pauze werden nog
uitgebreide folders verstrekt, waarin
de „Tips voor vakantietrips" met
kaarten en vele gegevens verduide
lijkt werden. Een voorbeeld voor vele
bedrijven ter navolging aanbevolen.
Met deze avond hebben èn direc
teur Pot èn zijn directe medewerkers
een belangrijk aandeel gekregen in de
kennisgeving van tips aan allen, die
met hun eigen auto op vakantie gaan.
En dat zijn er vele!
Het was een eenvoudige, onge
compliceerde bijdrage aan de veilig
heid van de automobilisteh-op-va-
kantie.
wijk van 114 op 95, in de tweede
j sector van 237 tot 195. De vraag in
de schoen- en lederindustrie liep
ook iets terug en wel van 502 in
februari tot 496 in maart.
Ondanks het feit dat in de bouw
sector in het algemeen door de aan
zienlijke verbetering van de weers
omstandigheden het werk weer vol
op ter hand is genomen, heeft men
in de W.S.-sector 'nog met grote
moeilijkheden te kampen, zoals ho
ge waterstand en slechte toestanden
van sommige wegen door de opdooi.
Hierdoor komen o.a. de ruilverka
velingswerkzaamheden ook niet vlot
op gèng. Anders is 't in de grient-
en rietsector, waar de afgelopen
weken nog al wat mensen aan het
Werk konden worden gezet.
In de schoenindustrie moesten in
februari enkele kleine bedrijfjes in
en om Waalwijk hun deuren sluiten.
Ook in de maand maart hebben en
kele bedrijfjes met personeelsleden
in dienst, hun werkzaamheden moe
ten staken.
Een gunstiger bericht is: de sa
menwerking die er tot stand is ge
komen tussen schoenfabriek A. J.
de Kort (Troked) en J. Bergmans,
op het gebied van personeelsvoor
ziening.
Het aantal werklieden dat ijl de
bouwsector emplooi in Duitsland
heeft gevonden, bedraagt ongeveer
dertig. Van degenen die het vorig
jaar in Duitsland hebben gewerkt,
zijn er verschillenden bij die dit
jaar niet meer zijn teruggegaan.
Toch is het aantal personen dat dit
jaar in Duitsland werkt, zeker niet
minder dan het vorig jaar.
brachten daarna als eersten hulde
aan de aalmoezenier met een zang
spel. Een zelfvervaardigd geschenk
boden zij aan het einde van dit spel
de aalmoezenier aan. Na de Woens
daghorde gaf de groepsleider het
woord aan het groepscomité. Dokter
Lenglet, voorzitter van dit comité,
dankte de weleerw. heer Lempens
voor het werk dat hij voor de, groep
heeft gedaan. Hij prees de aalmoe
zenier voor de prettige wijze waar
op deze vooral tijdens de kampen
met staf en jongens wist samen te
werken.
Enke tropische vissen werdenma-
mens het groepscomité aangeboden
was geinvesteerd in kantoorbedien
den, onpractische boeken en lor
rige kaarsystemen. Eens was hij bij
hen binnen gekomen, terwijl zé in
een onbedaarlijke lagbui lagen. Ze
lagen met hun lange benen onge
geneerd op hun bureaus, hun jasjes
op een stoel gesmeten, overhemd
en das los. Omdat het zo aansteke
lijk werkte, was hij maar mee gaan
lachen. Maar nadat ze waren uit
gelachen, begonnen ze woedend te
dampen aan hun kanjers van siga
ren
„Wel, mister de Hauk", blafte de
ene, „I must say the ATC-branche
in the big country, haha! Holland
has a dushed mass of needless from
and cards. Look! Look!"
Waarna de andere verder bul
derde
„And a mass of needless people
too. Dont you think so yourself,
mister de Hauk?"
„Verdorie", dacht hij geërgerd,
„het lijkt wel, of ik die rommel al
lemaal heb uitgevonden en niet de
chef Hamstraal." Wat moest hij
eigenlijk aantonen? Het nut er
van? Daar had hij zelf zoveel jaren
aan getwijfeld. In zijn verbeelding
zag hij allemaal draden draden,
die hij mede hielp spinnen tussen
de bedienden en de accountants,
die al die draden in hun rapporten
door de heer J. de Waal. De Wel
pen van de Zatetdaghorde brachten
vervolgens hulde aan hun aalmoe
zenier en boden met een lied een
zelf beschilderde schaal aan.
De heer J. Swarts dankte na deze
jongenshulde de jubilaris voor alles
wat deze voor de jongens heeft ge
daan en bood namens de vaders van
,,.'t vaderweekend een verwarmings-
element aan voor zijn aquarium,
welk cadeau hij vergezeld deed gaan
met nog een doos sigaren.
Daarna waren het de Verkenners
van de Batavierentroep die twaalf
en een half jaar geschiedenis op
haalden van hun aalmoezenier. De
vele feiten die de Verkenners ten
tonele brachten, waren voor de ju
bilaris als een levend logboek. Joop
de Kort bood namens de troep een
glasmozaïk aan, door de Verkenners
zelf vervaardigd. Een oorkonde
hierbij werd aangeboden door Mar
tin IJp'elaarj welk document een
erkenning inhoudt voor de grootse
vinding van aalmoezenier Lempens
betreffende de stooktechniek op het
kamp.
Na een lied waren het de Rowas
die op hun wijze hulde brachten.
Ook zij memoreerden diverse feiten
uit de aalmoezeniersloopbaan van
dé jubilaris; o.m. brachten zij het
ziekentriclium naar voren, bij welke
actie ook steeds de Verkenners
graag hun diensten aanboden. Een
fo'to van de aalmoezenier tijdens
een der vele zomerkampen, was een
stoffelijk blijk van dank. Groeps
leider Hooijmaaijer bood na de Ro
was de aalmoezenier een geschenk
aan namens de staf van leiders en
leidsters. Hij herinnerde er aan hoe
hij als eerste in 1950 de nieuwe
aalmoezenier ging verwelkomen en
dankte hem voor de goede samen
werking gedurende deze 12% jaar.
„Mensenwerk is onvolmaakt en
vaak niet vrij van kritiek, maar in
die onvolmaakheid zit toch iets
goeds, want daardoor zijn wij ge
dwóngen samen te werken en door
gebruik te maken van eikaars capa
citeiten tot resultaat te komen. Het
resultaat van deze samenwerkeing
met de staf, vinden wij terug in de
vorm waarin onze groep thans be
staat en die is naar mijn mening
succesvol", aldus groepsleider Hooij
maaijer. Het geschenk van de staf
bestond uit een lichtkap voor het
tropisch aquarium.
Aalmoezenier Lempens dankte
gasten en groep voor de hulde en
sprak de hoop uit op dezelfde ma
nier in de Andreas Zijlmansgroep
nog voort te werken, totdat hij een
andere bestemming zal krijgen.
Een film voor de jongens en een
tractatie besloten deze feestmiddag.
De 66-jarige N. J. V. uit Den Haag
is donderdagnacht na een ruzie en
een kort gevecht met zijn 36-jarige
zoon D. C. V. overleden. De vader
kwam dronken thuis en kreeg ruzie
met zijn 65-jarige vrouw.
De oude man verdronk zijn ge
hele pensioen iedere maand. Zijn
vrouw kreeg nauwelijks geld voor
haar huishouden, zo blijkt uit een
onderzoek van de politie.
De zoon, die op een etage boven
zijn ouders woont, kwam op het ru
moer naar beneden en werd door
zijn vader opgewacht. De zoon dacht
dat de vader een mes in de hand
had. Later bleek dat het een ka-
chelpook was. Volgens de verkla
ringen van de zoon, weerde hij een
stekende beweging van de vader af
en gaf hij hem tegelijkertijd een
klap in het gezicht. De vader zou
toen tegen een deur en vervolgens
tegen en kele stoelen zijn gevallen
en daarop buiten bewustzijn zijn ge
raakt.
De oude man is naar het zieken
huis gebracht, waar bleek dat hij 5
ribben had gebroken, een longper
foratie had en een hartaanval had
gekregen. Hij was hartpatiënt. Hij
is even later overleden.
ineendraaiden tot een dik koord.
En aan dat koord, begreep Karei
de Hoog, zou straks zonder twijfel
een aantal bedienden worden op
gehangen. De bedienden gingen
hem vragen stellen.
De vraag van meneer Vreesman
of van meneer „Dinges", wat de
adjunct-directeur eigenlijk van dat
onderzoek dacht: „Wat denkt u,
meneer De Hoog, zijn die Ameri
kanen iets met ons van plan?" En
zijn opmonterend antwoord: „Kom,
kom, meneer Vreesman, u, als pri
ma boekhouder". Of: „Onzin, me
neer Dinges, natuurlijk is dat kaart
systeem van u nodig; hoe zou al
die: emballage gecontroleerd moe
ten worden, als uw kaartsysteem
er niet was?"
Zo sprak de adjunct-directeur tot
zijn ondergeschikten, die hem deel
genoot maakten van hun angst.
Angst, het persoonlijk attribuut,
dat zo menige kantoorbediende,
naast zijn kennis en zijn ijver, met
zich mee draagt. Inplaats daarvan
voerden bij Karei de Hoog nu de
begrippen plicht en maatschappij-
belang bij zijn drogredeneringen
over de collectieve bediendenangst,
strijd met zijn ander ik, zijn ik uit
de tijd, toen hijzelf nog niets was.
