wAilwi]ks6 en linQStRAAtsc cotiR^nx
„Achter de
voor wijde
Hoven" uniek bejaardencentrum
omgeving te Sprang-Capelle
De trek naar buiten
|E ZIET ZE WEER
STEEDS MEER!!
Zorgenkind voor de toekomst
GEVECHT OM DE RUIMTE
Accommodatie aan een modern hotel gelijk
Interkerkelijke Stichting
Verkeersramp op autobahn
Geestelijke verzorging
Bejaarden woningen
Volledige Vrijheid
%a»t/ieer artikelen
Prijsvraag
Landelijk primeur
Doelmatige inrichting
Levensnoodzaak
Sociale verbeteringen
In verdrukking
De „groene ruimte®'
Slechts 57 ha.
VRIJDAG 12 JULI 1963
85e JAARGANG No. 55
V IllJUilU A/v JUU1 xuvu
De tcho van het Zuióer
Abonnement
Uitgever
Waalwij ksche Stoomdrukkerij
Antoon Tieler.
Hoofdredacteur JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2 x per week
Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 - Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs: 10 cent per m.m.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Telegram-adres: „ECHO"
Het bejaardencentrum „Achter de Hoven" in de gemeente Sprang-
Capelle, is het best te vergelijken met een hyper modern en van alle
gemakken voorzien hotel. Het heeft niets van „het gesticht", zoals wij
dat enkele tientallen jaren geleden nog kenden. Het is eerder te ver
gelijken met een complex van overdekte straten waarop de deuren van
„de huisjes" uitkomen, waarin de bejaarden onderdak hebben gevon
den. De bejaarde, die daar zijn dagen slijt, spreekt dan ook dat
hebben wij zelf mogen ervaren van „mijn huisje" en „thuis zijn".
Dit typeert lijkt ons, overduidelijk hoe de situatie in het nieuwe be
jaardencentrum „Achter de Hoven" is gesteld.
Het is een uitermate vriendelijk complex van gebouwen, fleurig licht
en bijzonder doelmatig ingericht, gelegen in een rustig en vriendelijke
omgeving, met direct rond het bejaarden centrum brede groenstroken.
Het „Protestants Bejaarden Cen
trum voor Sprang-Capelle en om
geving" is een interkerkelijke stich
ting, die eigenlijk uit behoefte is
geboren. Reeds in 1950 was door de
classis Heusden het initiatief geno
men en een commisie benoemd om
te komen tot een bejaarden-cen
trum van de Nederlandse Hervorm
de kerk.
Enkele jaren later kwam oud bur
gemeester Smit van Sprang-Capelle
met het idee, om te komen tot een
interkerkelijke stichting. Voor het
bejaarden centrum, dat door deze
stichting tot stand zou worden ge
bracht werd toen in het nieuwe uit
breidingsplan reeds grond gereser
veerd ongeveer op dezelfde plaats,
waar nu het bejaarden Centrum
„Achter de Hoven" is komen te ver
rijzen.
Tal van moeilijkheden, de Kore
aanse oorlog, de bestedingsbeper
king, de ramp in 1953, waren er de
oorzaak van, dat het plan bleef han
gen en van verdere uitwerking van
de plannen geen spraken kon zijn.
Het werd inmiddels 1957 voordat
de eerste stoot in de goede richting
kon worden gegeven. Er werd een
stichting in het leven geroepen,
waarvan dominee Trouwborst als
voorzitter ging fungeren, terwijl
burgemeester van Prooijen van de
negen doden
Negen mensen zijn omgekomen
bij een massale botsing op de Auto
bahn nabij Stuttgart. Bij dit onge
luk stortte een Belgische bus met
Britse passagiers van een hoogte
van vijtien meter op een spoorbaan.
Zes van de doden waren passagiers
van de bus, de andere drie waren
Duitsers. Er waren twee vrouwen
onder de slachtoffers. Zondagavond
bevonden zich nog 29 gewonden in
ziekenhuizen in Stuttgart, Leonberg
Sindelfingen en Böblingen.
In de bus zaten zesendertig En
gelse vakantiegangers, een Belgi
sche chauffeur en een Nederlandse
reisleider. Het gezelschap was za
terdag naar Maastricht gevlogen.
Volgens de politie was de bus op
weg naar Kitzbühl in Oostenrijk.
Binnen een uur na het ongeluk
hadden 18 ziekenwagens de ge
wonden weggehaald. Sommige ge
wonden moesten eerst uit het ver
wrongen wrak van de autobus wor
den bevrijd. Kraanwagens tilden
het wrak van de spoorbaan om
de rails vrij te maken. De chauffeur
van de bus bleef ongedeerd.
De autobus reed van de weg af
toen de chaffeur uitweek voor zes
auto's, die in een kettingbotsing
waren geraakt. De kettingbotsing
ontstond doordat een automobilist,
die meende bandenpech te hebben,
stopte. Een achteropkomende wa
gen, waarvan de bestuurder remde,
ging slippen en sloeg tegen de af
rastering van het viaduct. Vervol
gens reden vier auto's op deze wa
gen. Hierbij werden drie mensen
gedood en vier gewond. De volgens
ooggetuigen met grote snelheid na
derende autobus probeerde nog te
remmen, maar gleed slippend tegen
de stilstaande wagens en stortte
vervolgens van het viaduct op de
spoorbaan. Tijdens het ongeluk viel
een hevige regenbui.
gemeente Sprang-Capelle, de taak
van secretaris op zich nam. Verder
werden in de stichting als bestuurs
leden opgenomen deputaties van de
Nèderlandse Hervormde kerk uit
Sprang, Capelle, 's-Gravenmoer,
en Waspik, van de Gereformeerd
Kerk te Sprang, Capelle, 's-Graven
moer en van de Christelijke Geref.
Kerk in 's-Gravenmoer.
Waalwijk, Baardwijk en Besoijen
deden niet mee, omdat men meen
de dat het bejaarden centrum in
Besoijen moest komen te staan.
In 1957 werd de stichtingsacte
gepasseerd en kon contact worden
opgenomen met het bekende archi
tectenbureau Maaskant uit Rotter
dam, dat eveneens 't ontwerp heeft
gemaakt van het Hilton Hotel, de
Pier in Scheveningen, de Euro
mast en het Groot Handelsgebouw.
Voordat men evenwel overging
tot het ontwerpen van een vast
plan werden door het stichtingsbe
stuur samen met het architectenbu
reau Maaskant, overal in het land
reeds bestaande bejaarden centra
bezocht. Een bezoek dat werd afge
legd bij het bejaarden centrum in
Uithuizermeeden in Noord Gronin
gen gaf uiteindelijk de doorslag.
Het is dominee Verploeg geweest,
de Opvolger van dominee Trouw
borst, die de hitte van de strijd om
alles voor elkaar te krijgen van na
bij heeft meegemaakt. Van de an
dere kant is burgemeester van
Prooijen de drijfveer geweest, die
tot en met de opening de zaak ge
weldig heeft gestimuleerd en dat op
een dergelijke wijze, dat het bejaar
den centrum inderdaad tot stand
kon komen.
Ook dr. Winkelman, notaris Wave
rijn en wethouder Timmermans zijn
bij uitstek mensen geweest die voor
gericht, een receptiezaal, die enigs
zins afgesloten ligt van de rest van
het bouwwerk en waarboven de
klokkenstoel met klok uitrijst. De
ze zaal wordt ondermeer gebruikt
voor de weeksluiting en voor het
houden van eventuele rouwdien
sten. De receptiezaal, die, de naam
zegt het al, ook gebruikt kan wor
den, wanneer er in het tehuis een
feestje plaats vindt, heeft een eigen
ingang. Verder beschikt het gebouw
over een uitstekend ingerichte eet
zaal waar de bewoners de middag
maaltijd gebruiken.
Morgens en 's avonds worden
de maaltijden op eigen kamer ge
bruikt, terwijl bovendien, wanneer
men hier speciaal prijs op stelt, of
wanneer dit op medisch advies
noodzakelijk wordt geacht, ook de
warme maaltijd op de kamer geser
veerd kan worden. Aan de eetzaal
is de recreatiezaal gepland, die met
enkele zitjes en een televisietoestel
is uitgrust.
Het gebouw beschikt bovendien
over een viertal badkamers, die
over het gehele gebouw zijn ver
spreid. Op iedere vleugel is boven
dien een keukentje aanwezig, waar
de bewoners zelf iets kunnen klaar
maken wanneer ze dat wensen.
Iedere kamer beschikt over 'n eigen
toilet, terwijl zowel de kamers als
het toilet zijn uitgerust met een
alarm installatie.
Een enorme ruimte is ingebracht
voor fietsen en bromfietsen en
eventueel voor enkele auto's. Boven
een van de vleugels is zolderruim
te gereserveerd voor de bejaar
den, waar zij meubels, koffers en
andere voorwerpen, die zij niet di
rect nodig hebben kunnen opber
gen.
knutselkamer, die uitstekend is in
gericht.
Het bejaarden centrum beschikt
bovendien over een rouwkamer, die
bij eventuele sterfgevallen kan
worden gebruikt.
Iedere kamer is bovendien uitge
rust met een draadomroep toestel,
waarbij de bejaarden over de zen
der 4 de kerkdiensten, rechtstreeks
vanuit de hervormde kerk in
Sprang kunnen ontvangen, terwijl
de directrice via deze zender even
tuele mededelingen kan doen.
De weeksluiting wordt bij toer
beurt verricht door verschillende
dominee's uit de diakoniën die bij
de stichting zijn aangesloten. Ook
voor de geestelijke verzorging voor
de katholieken, er is momenteel
een katholiek echtpaar in het cen
trum opgenomen kan worden
gezorgd.
De bevolking van het tehuis be
staat voor 50% uit mensen uit de
streek en voor 50% uit mensen af
komstig van elders in de ruimste
zin van het woord. De prijzen voor
opname in het hoofdgebouw vari
eren van f 250.- tot f 280.- p. maand
afhankelijk van de ligging van de
kamer. Voor een kamer voor twee
personen bedraagt deze prijs f 500
per maand.
Naast het hoofdgebouw zijn 26
bejaarden woningen gebouwd, waar
van 22 met een kamer en 4 met 2
kamers, allemaal voorzien van een
douche inrichting. 70% van deze
woningen wordt bevolkt door be
jaarden afkomstig uit de streek. De
prijs hier voor bedraagt respectie
velijk f 11,20 en f 12,35 per week.
De bejaarden in de huisjes zorgen
zelf voor het bereiden van de maal
tijden. Wanneer dit nodig mocht
blijken, kunnen zij altijd terugval
len op het hoofdgebouw, van waar
uit zij dan worden verzorgd.
Zowel het hoofdgebouw als de
losstaande bejaarden woningen zijn
totaal volgeboekt. De eerste mensen
deden 1 december vorig jaar hun
intrede in „Achter de Hoven" 1
maart 1963 was het tehuis met de
De scepter over dit bejaardencen
trum wordt gezwaaid door mej. v.
Sprang, 50 jaar oud, maar bijzon
der vitaal en bovendien vol enthou
siasme. Ongeveer een half jaar is
mej. van Sprang, afkomstig uit Wil
lemstad, als directrice werkzaam
geweest in een tehuis in Rhenen en
zes en een half jaar in Delft.
Haar parool luidt: de bejaarden
zoveel mogelijk vrij laten zijn. Zij
wil beslist niet dat het personeel
de bejaarden voorschrijft wat er
wel en wat er niet moet gebeuren.
„De bejaarden moeten zoveel mo
gelijk in hun eigen gewoonten kun
nen leven. Het personeel dient dan
ook alleen maar de helpende hand
te reiken wanneer dat nodig mocht
blijken."
Als adjunctdirectrice is mej. Broos
uit Aaien aangesteld, zij heeft bo
vendien een zevental meisjes tot
haar beschikking. De heer J. Meijer
die wordt bijgestaan door mej. Pau-
lides beheert de administratie van
het gebouw.
Mej. van Sprang heeft enorm veel
waardering voor het werk dat door
burgemeester van Prooijen is ver
zet. Merkwaardig vindt zij het dat
in het begin de bejaarden uit eigen
plaats en omgeving wat huiverig
stonden om zich op te geven voor
dit bejaarden centrum. Overigens
is daar nu wel verandering in ge
komen, want de wachtlijst blijft
groeien.
Het bestuur heeft er de voorkeur
aangegeven, om eerst de bejaarden
uit de aangesloten diakoniën te
helpen.
ALLE
STATIONSTRAAT 51*
WAALWVK
Er is tevens gedacht aan een
De naam van het bejaarden cen
trum is tot stand gekomen middels
een uitgeschreven wedstrijd. JHet
was de heer Hoonstra uiti Bodegra
ven die met de toepasselijke naam
„Achter de Hoven" uit de bus
kwam. De heer Hoonstra, die met
een meisje uit Sprang is getrouwd,
schijnt, zo wil het verhaal me
nigmaal op vrijersvoeten door het
pad „Achter de Hoven" te zijn ge
gaan, waarmee wij maar willen
zeggen dat het nog steeds kan „ver
keren".
26 bejaardenwoningen reeds vol.
DE BETERE VIRGINIA
dit bejaarden-centrum de schouders
onder het werk hebben gezet.
De totale kosten van de bouw en
de inrichting bedroegen V/% miljoen
gulden, waarbij de gemeente voor
90 pet. garant staat voor betaling
van rente en aflossing.
Samen met het college van B. en W.
werd door het stichtingsbestuur een
bouwcommissie gevormd.
De bouw werd gerealiseerd door
de gebroeders Struyken uit Tilburg.
Opmerkelijk is dat achter de ge
vels van dit bejaarden centrum een
landelijke primeur schuil gaat. Het
b chikt n.l. over een eigen zuive
ringsinstallatie die noodzakelijk was
omdat de gemeente Sprang-Capelle,
nog niet over een compleet riole
ringstelsel beschikt. Het terrein
waar het bejaarden-centrum is ge
legen, is aan de lage kant, terwijl
de hoge waterstand het treffen van
speciale voorzieningen noodzakelijk
maakte. Omdat de ervaringen in
Sprang-Capelle met septic tanks nu
niet bijzonder goed waren, besloot
het bestuur een in Engeland ont
worpen mechanische zuiveringsin
stallatie naar Sprang-Capelle te la
ten overkomen.
Wie woensdagmiddag en donder
dagmiddag van de gelegenheid ge
bruik gemaakt heeft het gebouw te
bezichtigen zal waarschijnlijk ver
wonderd hebben gestaan over de
meer dan doelmatige inrichting van
het bejaarden centrum.
Het centrum „Achter de Hoven"
bestaat uit een hoofdgebouw, ge
vormd door een tweetal vleugels
die in een „T-vorm" aan elkaar zijn
gebouwd.
In dit gedeelte van het centurm
zijn in totaal 69 bejaarden onder
gebracht, die ofwel'de beschikking
hebben over een kamer voor alleen
staanden, ofwel over een kamer
voor echtparen.
In dit gebouw zijn verder onder
gebracht een tweetal ziekenkamers,
die voor dit doel compleet zijn in-
Dat Nederland een klein land is werd al ontelbare malen verteld. Hoe
groot de schaarste aan grond is, weet iedereen, die wel eens heeft ge
probeerd een stuk te pakken te krijgen. Dit ruimtegebrek maakt een
zeer economische verdeling van wat beschikbaar is noodzakelijk. In
geen land is dan ook het overheidsapparaat, dat zich met grondbeheer
fn van de verdeling van de ruimte bezig houdt, zo geperfectioneerd
als in ons miniscule vaderlandje. Want nergens immer;s z«? fe
liikheden zo groot. Dit blijkt weer eens overduidelijk uit het jongste
rapport van de Rijksdienst voor het Nationale plan, een zeer uitgebrei
de studie over de voor recreatie beschikbare en nodige ruimte in Ne
In de plaatselijke ontwikkeling van ons land hebben zich verschei
dene perioden of getekend, waarin door bepaalde oorzaken een ver
sterkte toestemming van de behoefte aan ruimte optrad voor een va
de vier sectoren, werken, wonen, verkeer en recreatie.
In het bijzonder na de tweede wereldoorlog doen zich in het maat
schappelijk leven ontwikkelingen voor, die speciaal de recratie naar
voren doet komen", zo zegt het rapport van de Rijksdienst. Met an
dere woorden: als ergens op het ogenblik de nood aan de man is, dan
is dat wel bij de recreatie.
De "trek naar buiten" is voor
steeds meer mensen in steeds groei-
ender mate een levensnoodzaak ge
worden. Recreatie is, aldus het rap
port, vooral een soort "zelfexpres
sie" geworden. "Naarmate het pro
ductieproces wordt gemechaniseerd,
geautomatiseerd en geatomiseerd,
verliest de enkele mens zijn invloed
op tempo, aard en eindproduct van
het totale productieproces. De mo
gelijkheid tot eigen initiatief wordt
minder". De mens wordt steeds
meer kuddedier. Iets, waartegen hij
zich instinctief sterk verzet. Maar
de enige gelegenheid om zichzelf te
ontplooien is dan voor grote groepen
alleen te vinden in de vrije tijd. Een
ijzeren wet daarbij luidt, dat men bij
zijn vrije tijdsbesteding steeds het te
genovergestelde zal zoeken van het
geen men in het dagelijks leven om
zich heen ziet. "Weg uit de sleur" is
het enige motto, dat de fabrieksar
beiders en de kantoorbedienden de
bossen in drijft. Maar helaas, er valt
weinig te drijven als er geen bossen
meer zijn.
Een aantal na-oorlogse ontwikke
lingen heeft de trek naar buiten
sterk beïnvloed. De agrarische be
roepsbevolking is aanzienlijk afge
nomen. Het aantal werknemers in de
industrie en de dienstensector is
overeenkomstig gestegen. Bovendien
hebben de grotere welvaart, betere
sociale verhoudingen en verbeterin
gen in het productieproces voor bre
de lagen van de bevolking als onver
wacht geschenk een ongekende mate
van vrije tijd meegebracht. In 1900
werkten de arbeiders zes dagen per
week, zo'n tien tot elf uren per dag.
De werkweek is in onze dagen terug
gebracht tot 45 uren. De vijfdaagse
werkweek wordt meer en meer inge
voerd. De vacanties zijn ook sterk
uitgebreid. Aan het begin van deze
eeuw, was vacantie nog slechts een
kostbaar privilege van enkele geluk
kigen. In 1920 hadden al 122 dui
zend arbeiders volgens hun arbeids
overeenkomst recht op een aantal va-
cantiedagen. In 1940 waren het er
al 260 duizend en in onze dagen is
geen arbeidsovereenkomst meer denk
baar zonder vacantie.
De trek naar buiten is ook sterk
gestimuleerd door de toenemende
motorisering. Welke Nederlander be
zit geen eigen vervoermiddel?
Het aantal personenauto's groeide
in een halve eeuw van 2.000 tot meer
dan een half miljoen. Het aantal
bromfietsen (in 1949 nog maar vier
duizendj is opgelopen tot meer dan
een miljoen.
Met al deze voertuigen trekt men
in vrije dagen, in weekeinden, als 't
maar even goed weer is, kris kras
door het land op zoek naar recrea
tie. Maar de ruimte is slechts be
perkt. Als het nog even zo duurt, ziet
het er naar uit, dat picknickplaatsen
veranderen in slagvelden en beschik
bare recreatiegebieden drukker wor
den dan de grootste steden.
Terwijl in het Westen van het land
snel immense steden groeien en
iedere instantie grond wil hebben
voor huizen, wegen en zo mogelijk
ook nog landbouw, geraakt de recre
atie langzaam in de verdrukking. Dit
gebeurt juist op een moment, dat
6teeds meer Nederlanders behoefte
krijgen aan de mogelijkheid de hui
zenzee eens een dagje helemaal te
ontvluchten. De spanningen zullen
in de komende jaren nog stijgen, zo
voorspelt de Rijksdienst voor het Na
tionale Plan in 't gloednieuwe rap
port over "Recreatieruimten in Ne
derland". De bevolkingsgroei en de
moderne ontwikkeling van de sa
menleving zullen de behoeften verder
doen toenemen, zo zegt het rapport
letterlijk.
Doordat de beschikbare ruimte
dan steeds verder dreigt af te nemen
lijkt de recreatie nog slechts een heel
kleine kans te hebben ook iets uit de
pot te kunnen meenemen. Daarvoor
stellen de anderen teveel eisen. De
landbouw moet verder worden ge
mechaniseerd, hetgeen een bredere
ruimtelijke armslag vraagt. De ste
den moeten belangrijk worden uitge
breid omdat we tenslotte ook ergens
moeten wonen. En om voldoende
werkgelegenheid voor een groeiende
bevolking te scheppen moeten nieu
we industrievestigingen tot stand ko
men. Het wegennet moet worden uit
gebreid. Het leger moet - om met
de moderne strijdmiddelen te Ieren
omgaan - meer en grotere oefenter
reinen hebben. En wat, zo vraagt men
zich af, blijft er dan wel over van
dat kleine stukje bos en woeste grond
dat Nederland nog heeft
De "Groene Ruimte" - het ge
bied in eigen land, dat de Nederlan
der voor zijn recreatie zou kunnen
gebruiken is al zeer beperkt.
De totale oppervlakte - strand
en waterrecreatiestreken niet meege
rekend - bedraagt rond 230 dui
zend hectaren (op een totale opper
vlakte van ons land van 3,2 miljoen
hectaren). In 1958 was dit voldoen
de voor 300 vierkante meter per
hoofd van de bevolking. Maar de be
volking blijft steeds in aantal toene
menterwijl er bij de grond alleen
maar wat van af kan.
De inpolderingen, welke tot 1980
de landoppervlakte van Nederland
zullen doen toenemen, kunnen nog
voor enige verlichting zorgen, maar
zij zullen wel voornamelijk voor agra
rische doeleinden worden gebruikt.
Daarna zal de strijd zich alleen
maar op een intensiever schaal gaan
afspelen. Terwijl wonen, industrie en
verkeer onderling om de voorrang
zullen strijden, zullen de landbouw
en de recreatie steeds meer op de
achtergrond worden geschoven. De
"groene ruimte" zal dan ernstig wor
den bedreigd, als nu al niet wordt
gezorgd voor een zorgvuldig over
heidsbeleid. Het rapport van de
Rijksdienst moet voor zo'n beleid
een wetenschappelijke basis leggen.
Naast "de groene ruimte" - wel
ke vooral te vinden is in het Oosten
en het Zuiden van het land - kan
de Nederlander voor zijn ontspan
ning het water opzoeken. "We gaan
naar Zandvoort" kan voor de gehele
Noordzeekust gelden, want die is al
tijd langer dan U denkt.
De Rijksdienst heeft uitgerekend,
dat het Nederlandse strand langs de
Noordzee een oppervlakte heeft van
1560 hectaren. De totale oppervlak
te van voor recreatie geschikte meren
en plassen is ongeveer 25 duizend
hectaren.
De "groene ruimte" heeft echter
het ontegenzeglijke voordeel op 't
strand, dat het bezoek hieraan niet
zo afhankelijk is van het weer. Een
dag aan het strand zonder zon is ver
loren, een wandeling in het bos of
op de heide is minder afhankelijk
van regen en seizoen. De grootste
onderdelen van de groene ruimte zijn
te vinden in Gelderland, dat ruim
97.000 ha aan recreatiegebieden rijk
is. Groningen en Friesland zijn het
minst bedeeld. De beide Hollanden
en Zeeland komen er ook zeer karig-
jes af. j
Dat er recreatiegebieden zijn, wil
nog niet zeggen, dat men er ook ge
bruik van kan maken. "Was het maar
waar", lijkt de Rijksdienst in het
rapport te verzuchten. Van iedere
honderd hectaren recreatiegrond in
ons land zijn slechts 57 ha vrij toe
gankelijk. De rest vereist een speciale
vergunning of is voor iedereen "ver
boden terrein". De "groene ruimte"
zou belangrijk in capaciteit toene
men als de bordjes "verboden toe
gang, ing. art. zus en zo, wetboek
van strafrecht" zouden verdwijnen.
Het ongunstigste is de situatie in
Zeeland en Zuid-Holland, waar van
de respectievelijk ruim drieduizend
en bijna elfduizend hectaren recrea
tieterreinen 69 en 35 ontoegan
kelijk is.
Niet dat de plaatselijke overheden
zo graag hun gezag laten gelden en
overal de beruchte bordjes plaatsen.
De verbodsbepalingen zijn meestal
bittere noodzaak. Het grote percen
tage verboden terrein in Zeeland bij
voorbeeld, wordt veroorzaakt, door
dat men de smalle duinenrij, welke
in de eerste plaats zeewering is, wil
beschermen.