f
Smidje Verholen en de rare alchimist
DRUNEN
Ogen vragen brillen
van STASSAR
mensen met smaak
kiezen.
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 30 DECEMBER '63
medio januari in deze gemeente de
Volksuniversiteit opgericht, waarbij
tegemoet werd gekomen aan de in de
gemeente levende verlangens om tij
dens de wintermaanden enkele acti
viteiten te ontplooien op cultureel ge
bied. Een tweede heuglijk feit was 't
koperen priesterfeest in Waspik-Bo-
ven, waar rector Servatius en zijn as
sistent kapelaan Dominicus op bij
zondere wijze met dit koperen pries
ter-jubileum werden gefêteerd. Van
hun voornemen dit feest in alle stilte
voorbij te laten gaan kwam niets te
recht.
Eveneens in februari vierde de
Flying Stars 't enige Waspikse dans
en amusements-orkest het tien-jarig
bestaan. De feestelijkheden kregen
hun beslag in café De Statie. Eind
maart zetten de leden van de K.A.B.,
afdeling Waspik, hun voorzitter in de
bloemetjes vanwege zijn zilveren ju
bileum. De heer L. Kuijsters heeft 't
op zijn jubileumdag niet aan belang
stelling ontbroken.
Op 12 april werd de Waspikse ge
meenschap opgeschrikt door een felle
uitslaande brand in de boerderij van
de wed. Biemans. Ondanks het kor
daat optreden van de brandweer ging
de gehele inboedel en het vee in de
vlammen verloren.
Begin mei liep in Waspik van de
scheepswerf v.h. P. en A. Ruijten-
berg het motorschip "Hunaranto"
van stapel. Een bewijs dat ook de
scheepsbouw in deze gemeente nog
leeft. De Waspikse zangvereniging
"Polymnia" deed het afgelopen jaar
ook van zich spreken. De vereniging
behaalde tijdens een internationaal
zangconcours in Varseveld een eerste
prijs met lof van de jury. De ge
meenteraad van Waspik was ook in
1963 weer uitgesproken actief. Men
deed wat men kon om de gemeente
nog meer bewoonbaar te maken, ter
wijl ook de industrie weer de nodige
aandacht kreeg. Op 10 juli besloot
de raad de betonindustrie v. d. N.V.
Storimans en v. d. Weegen uit Til
burg binnen de gemeentegrenzen te
halen en wel in de vorm van een fa
briek voor het gieten van betonele
menten. Een primeur voor Waspik.
De dameskorfbalclub Amicitia kende
ook haar hoogtijdagen in het afgelo
pen jaar. Medio juni werd beslag ge
legd op de kampioenstitel van de af
deling. Het Waspikse mannenkoor
slaagde er in om op het Avro zang
concours met een eerste prijs te gaan
slepen. Ook 'het schoolkoortje van de
lagere jongensschool deed 't dit jaar
opperbest. Op 17 juli traden zij op
voor de televisie. Dit omdat het zich
had weten te plaatsen in de halve fi
nale van de schoolzangwedstrijd van
de K.R.O. Op 20 juli konden hun
prestaties nog eens via de radio wor
den beluisterd. B. de Gouw nam bij
deze aangelegenheid wel een bijzon
dere plaats in door landelijk eerste
te worden. De Waspikse dameskorf
balclub Amicitia behaalde het afge
lopen jaar het kampioenschap van de
tweede klasse en promoveerde naar
de eerste. Atak bereikte in de eerste
klas volleybal het kampioenschap.
Enkele maanden later zou bekend
worden dat Amicitia ook Brabants
kampioen was geworden.
Op zaterdag 25 augustus namen
White Boys de vernieuwde sportvel
den van de voetbalvereniging offici
eel in gebruik. Bij deze plechtigheid
toonde ook burgemeester van Erp
grote belangstelling. Een minder goed
geluid viel er het afgelopen jaar te
beluisteren op het gebied van onder
wijs toen bekend werd gemaakt dat de
V.G.L.O.-school moest worden opge
heven.
Maandag 9 september. De Was
pikse bevolking werd opgeschrikt
door het bericht, dat burgemeester v.
Erp, Waspik na zes jaar als burge
meester in deze gemeente te zijn ge
weest, zou gaan verlaten i.v.m. zijn
benoeming tot burgemeester van de
gemeente Loon op Zand. Daags na
dien, dinsdag 10 september, kreeg de
harmonie Volksvlijt en Volksvermaak
van het gemeentebestuur op symboli
sche wijze het nieuwe instrumentari
um overhandigd. Zondag 22 septem
ber stond Waspik in het teken van
de jeugd. Deze dag was georgani-
seeerd door de Stichting Katholieke
Jeugdbelangen. De Jonge Boeren
kregen aan het slot van dit jeugdfeest
de Burg. van Erp-beker overhandigd.
Eveneens in september kocht de
raad van Waspik een historische
boerderij, behorende tot de z.g.
Vlaamse Schuurgroep aan. De raad
nam in september tevens afscheid van
burgemeester van Erp. Op zaterdag
29 september deden dat de inwoners
van Waspik.
Op zaterdag 19 oktober werd be
kend dat Ds. Verploeg de Ned. Herv.
kerk zou gaan verlaten. In december
ging de bejaarden-sociëteit van start,
terwijl de heer van Dijk, hoofd van
de Prot. Chr. school een benoeming
in Dordrecht aannam.
Het verenigingsleven in Waspik
kende ook in 1963 weer een grote
bloei. De familie Damen tot slot be
haalde het afgelopen jaar weer on
gekende successen op het gebied van
de skeltersport.
Begin van dit jaar overleed in
Dongen de heer Snels, oud-burge
meester van Drunen. Oud-burge
meester Snels had zich in de periode
van zijn burgemeesterschap in Dru
nen vele vrienden verworven. Eind
april vond in Drunen de opening
plaats van de Albert Schweitzer-
school. De plechtigheid werd ver
richt door burgemeester mr. Stieger.
Ook Lips liet het afgelopen jaar de
trom niet onaangeroerd. Als pri
meur bracht deze N.V. dit jaar de
hydraulische dwarsschroef, waarmee
in 't bedrijf meer dan 2 jaar was ge-
experimenteerd. Ook het Mater Ama-
bilis-schoolleven werd het afgelopen
jaar gekenmerkt door tal van activi
teiten. Ir. van Lammeren mocht me
dio juli aan 11 MAS-meisjes het di
ploma overhandigen.
Een minder mooi geluid op het ge
bied van onderwijs liet Drunen kort
daarna horen. Door gebrek aan leer-
lingen namelijk moest worden beslo
ten over te gaan tot sluiting van de
Schoenmakers Vakschool, nadat deze
school 43 jaar lang zijn diensten voor
de gemeente had bewezen.
Begin augustus keerde in Drunen
Willy de Vrieze terug uit Amerika.
Willy verbleef een jaar in Amerika,
waar zij het leven leerde kennen op
een Amerikaanse High-school.
De agrarische dag voor de gehele
oostelijke Langstraat in Drunen, die
op zaterdag 7 september werd gehou
den, liep uit op een groot succes.
's Morgens bij de opening toonden
verschillende burgemeesters belang
stelling voor de activiteiten rond de
veekeuring. Eveneens in september
besloot de gemeenteraad van Drunen
een krediet te voteren van f 430.000
voor de aanleg van een zwembad; het
bad zal in de zomer 1964 in gebruik
moeten worden genomen en wel na
precies 175 werkdagen. Zo luidt al
thans de theorieJan Kuijs in
Drunen herdacht in november het feit
dat hij 50 jaar als koorzanger zich
verdienstelijk had weten te maken.
«J
...v
Drunen kreeg er o.a. een nieuwe school bij „De Albert Schweitzerschool".
Jan stond op zijn jubileumdag in het
middelpunt van de belangstelling.
Ook de Nieuw Guinea-strijders in
Drunen ontkwamen niet aan de offi
ciële belangstelling. Op het gemeen
tehuis kregen zij het Nieuw Guinea-
kruis opgespeld. Op het gemeentehuis
in Drunen werden dit jaar ook de
commissaris van de Koningin in Nrd.-
Brabant en enkele tientallen burge
meesters gastvrij ontvangen, na een
vermoeiende fietstocht over enkele
kilometers nieuwe fietspaden.
In Drunen tot slot opende burge
meester Stieger eind dit jaar het Ned.
Herv. Jeugdhuis.
Voor wat betreft de overige ge
meenten in de Langstraaat kunnen wij
nog vermelden, dat in Raamsdonk
begin maart drie kinderen stikten in
een kist. In Vlijmen werd medio april
een stichting Woningbouw in het le
ven geroepen. Het initiatief hiertoe
was uitgegaan van het college van
B. en W. in deze gemeente. De jeugd
drumband uit Nieuwkuijk behaalde
op 19 mei in Aalst bij Eindhoven een
le prijs in de hoogste afdeling. In
Raamsdonk opende burgemeester
Prinssen officieel een groot con
cours hippique, dat door ruim 2000
toeschouwers werd gadegeslagen. Op
11 juni voteerde ge gemeenteraad
van Vlijmen een krediet voor de
bouw van een 12-klassige school op
de Vliedberg. 's-Gravenmoer kreeg
medio juli een nieuwe burgemeester
in de heer J. L. Koopmans. In Raams-
dank vierde het Wit-Gele Kruis het
j zilveren bestaansju'bileum. Minder
goed ging het 31 juli in Vlijmen, toen
een felle brand een groot gedeelte van
de gebouwen van Mommersteeg's
zaadteelt en zaadhandel in de as leg
de. Bijna op het eind van dit jaar
vierde de N.V. een groot feest.
Medio oktober opende burgemees
ter Schweitzer de nieuwe bedrijfsge
bouwen van Opzeeland. Dank zij een
wijs besluit van de gemeenteraad van
Vlijmen blijft de molen in Nieuwkuijk
gespaard voor de slopershamer.
Tot slot opende burgemeester
Schweitzer in Vlijmen officieel de
Prot. Chr. school.
DE K.L.M. HEEFT GEEN GELD
VAN 'T RIJK ONTVANGEN.
De K.L.M. gevoelt er behoefte aan
met enige nadruk in het licht te stel
len dat zij op grond van de wet die
vorig jaar is aangenomen en waarbij
het rijk garant staat voor de KLM-le-
ningen, niet één cent in contanten
heeft ontvangen van de overheid.
Dit heeft mr. A. N. van Gelder, be
drijfsdirecteur financiën der maat
schappij donderdagochtend op een
bespreking met persvertegenwoordi
gers verklaard.
De heer van Gelder merkte op dat
men in brede kring telkens weer kan
horen dat de KLM de laatste jaren
voor honderden miljoenen aan geld
van de Nederlandse belastingbetaler
heeft ontvangen. Dat is formeel en
materieel niet het geval, zo voegde hij
er aan toe.
MATROOS VAN 17 JAAR
BEKENT MOORD TE
ENSCHEDE.
trr«" <h o v- -
De moordenaar van de 85-jarige
weduwe Hendrika Blikman-Holt-
kamp te Enschede is maandagmiddag
te Brunssum door de koninklijke ma
rechaussee gearresteerd. Het is de
17-jarige marine-vrijwilliger C. W.
uit Enschede. Hij békende direct na
zijn aanhouding de vrouw te hebben
gedood. Zijn motief was dat hij wat
geld wilde hebben, als hij met zijn
ouders de kerstdagen bij familie te
Brunssum doorbracht. Het mes waar
mee de moord gepleegd werd en de
bebloede kleren hebben hem tenslotte
verraden. Hij zei tegen zijn ouders
dat dit mes en bëbloede kleren waren
van een vechtpartijtje. Maar bij de
familie te Brunssum kreeg men ook
argwaan en meende ook vader dat
hier iets ernstigs achter kon zitten en
gaf het bij de marechaussee aan, die
hem, wandelend in Brussum, arres
teerden. Hij bekende zijn daad volle
dig.
SCHIPPERSGEZIN DOOD
DOOR KOLENDAMP
Drie personen zijn zaterdag door
kolendampvergiftiging om het leven
gekomen. Het zijn de drie opvaren
den van het motorschip Elna; de 34-
jarige schipper W. J. Verwoerd, zijn
40-jarige echtgenote P. Verwoerd-v.
Deutekom en hun 2-jarig zoontje
Wim. De levenloze lichamen werden
door de politie in de roef en het
vooronder van de Elna aangetroffen.
de echte
Virginia
KING'S
met en zonder Alter f 1
61. Even later kwam het deftige
tweetal weer achter 't kamerscherm
vandaan. „Goeie grutjes..," kreun
de smidje Verholen. „Een smeriger
stel landlopers heb ik in mijn leven
nog niet gezien! Hoe is het toch
mogelijk? O, o, o, dat moet allemaal
de schuld zijn van die spuitstof!
Het is bijna niet te geloven, maar
toch moet het waar zijn. Die stof
wordt gespoten met de spuit uit t
kasteel. Dus moet die stof wel een
uitvinding zijn van die oude, rare
alchimist. Een stel boeven maakt
misbruik van die uitvinding en na
tuurlijk zitten valse Vosmaer en
Zwarte Kludde ook in het complot!
Wat een afschuwelijke toestand! Ik
moet zo snel mogelijk terug naar
het oude kasteel om er een eind
aan te maken!" En terwijl de smid
zo stond te mompelen en te pein
zen, werd zijn oor plotseling ge
troffen door een hevig gekrakeel.
De oorzaak hiervan was de plichts
getrouwe agent Jacobus Knalkurk.
Deze had mr. de Wael van Nim-
weeghen en zijn zoontje aangehou
den en riep boos uit: „Zijn jullie
nu helemaal mal om er in deze
mooie stad zó bij tel open? Voor
landlopers is er bij ons geen plaats,
hoor! Vooruit, mee naar het bu
reau!" „Zeg ben je nu kifte mr.
de Wael van Nimweeghen. „Zie jij
dan niet, dat ik mr. de Wael van
Nimweeghen ben? De alom beken
de en geachte dirceteur van het
Stedelijk Museum?" „En ik ben de
president van Amerika," antwoord
de agent Knalkurk. „En omdat we
allebei gek zijn, gaan we allebei
naar het bureau. Vooruit, mee en
geen gezeur!" En daar gingen ze.
Een hevig protesterende mr. de
Wael van Nimweeghen, een krij
send en jammerend zoontje en een
verbolgen agent. „Is het nou einde
lijk uit met jullie gewauwel?" brul
de de agent. „Laat de directeur van
het museum hier nu maar buiten.
Die heeft geen kennissen in land
loperskringen. Mond houwen en
rustig meegaan of ik trek de gum-
milat!" Pa de Wael van Nimweeg
hen probeerde nog eenmaal schuch
ter uit te leggen, dat hij werkelijk
de directeur van het museum was,
doch de agent zei ijzig: „Vertel die
smoesjes straks maar aan de in
specteur. Directeur van het mu
seum, zegt-ie! Van de afdeling vuil
nis zeker!" De agent Jacobus Knal
kurk was dus niet te vermurwen
en dwong het tweetal mee te gaan
naaf het politiebureau.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
HET LIJK
IN DE MAND
door George Bagby
16)
Ik keek in de nu geopende mand
en ik denk dat ook mijn ogen weinig
minder groot werden. Op een bed van
stro lag daar het verfrommelde li
chaam van een man. De schedel van
de man was ingeslagen en hij was
vast en zéker dood. Hij lag daar ge
heel gekleed in het uniform van een
Guardia Civil. Zijn tuniek en zijn
overhemd daaronder waren losge
knoopt, zodat je zijn blote borst kon
zien. Er was geen twijfel mogelijk
dit was het lijk van een Guardia Civil,
een man die te groot leek voor zijn
uniform. Slechts zijn zwart lederen
steek ontbrak, evenals zijn wapens.
De man was geheel ongewapend.
„Ja", fluisterde Schmitty. „Je hebt
me lang niet verteld hóe interessant
Spanje was."
HOOFDSTUK 5.
Als zoiets me in New York of in
Londen gebeurd was, waar er wette
lijke bepalingen zijn om iemand te
beschermen, en waar er getrainde po
litiemannen zijn die binnen de gren
zen weten te werken van dergelijke
beschermende bepalingen, dan was ik
vast en zeker behoorlijk geschrokken.
Maar nu was het notabene gebeurd
in Madrid, uitgerekend in Madrid,
waar zulke beschermende bepalingen
niet bestonden, en waar de politie niet
alleen berucht was om zijn metbodes,
maar die bovendien opgevoed was in
de traditie dat in een meningsverschil
tussen hen en een gewone burger de
politie altijd gelijk heeft.
De enige misdaad die zonder man
keren de politie overal ter wereld
wild maakt is juist het doden van een
politieman, maar hóe wild, dat hangt
af van hun tradities, hun discipline
en hun ervaringen. Waar de opvat
ting heerst, dat wreedheid niet door
een handhaver van de wet bedreven
mag worden, zal men nog kunnen ho
pen op gematigde wreedheid. En ook
waar het de ervaring is van de politie
dat zulke moorden tamelijk zeldzaam
en uitzonderlijk zijn, zal ze waar
schijnlijk niet tot paniek vervallen als
ze ermee wordt geconfronteerd.
Maar wat ik van Spanje wist gaf
me reden te over om te denken dat de
politie hier wel degelijk wreedheid in
haar programma had opgenomen en
dat ze gevormd was in de stelregel
dat wreedheid haar wettelijk verweer
middel was. En gold dat al voor de
veelsoortige politieformaties in dat
land dan was dat uitzonderlijk zwaar
voor' de Guardi Civil, de felle kerels
met hun zwarte steken.
Men moet hierbij bedenken dat
Spanje nog niet zo lang geleden ge
wikkeld was in een bittere, verschrik
kelijke burgeroorlog. In die dagen
werden de mannen met hun zwarte
steken op vele plaatsen als vogelvrij
beschouwd. Ze wisten heel goed dat
dit in vele wijken van Madrid nog
lang zo gebleven was. Ze leefden naar
de stelregel dat ze gevreesd moesten
zijn, dat hun enige veiligheid kon be
staan in vrees, dat ze alleen ongehin
derd hun plicht konden uitoefenen
als ze zo schrikwekkend optraden dat
niemand hen zou durven aanraken.
Nu had iemand dat aangedurfd.
Het stille bewijs ervan lag in de
mand. De muren van hun veiligheid
waren doorbroken. De bres zou ge
dicht moeten worden en de muren
herbouwd. Dat zou moeten gebeuren
met ritsblokken van meedogenloze re-
pressaillemaatregelen. De mannen
met de zwarte steken zouden hard
toeslaan. Ze zouden de rekening dui
zendvoudig vereffenen. Hun eerste
zorg zou niet zijn de schuldige van de
onschuldige te scheiden, omdat ze t
eenvoudig niet nodig vonden dat te
doen. In hun stormloop zouden ze
schuldigen en onschuldigen evenzeer
neervellen, in de overtuiging dat mis
daad slechts kan worden uitgeroeid
als je je zó vervaarlijk maakt, dat een
mens sterven kan alleen maar omdat
hij zich schuldeloos in de nabijheid
van een misdrijf waagt.
Vergeet niet dat dit een land was
waar zelfs jonge volwassenen zich
herinnerden hoe gijzelaars waren
doodgeschoten, hoe mensen waren
gemarteld en opgehangen omwille
van niet meer dan een lasterpraatje of
een verdenking. Een dergelijk volk
dat zoiets heeft meegemaakt, moet
nog een lange weg gaan voordat het
weer rustig vaart in de kalme schoon
heid van het principe „onschuldig
totdat de schuld is bewezen." Dat is
een weg die tijd kost, en die tijd
wordt minstens gemeten met genera
ties, zo niet met eeuwen.
Ik beweer niet dat deze gedachten
me door het hoofd gingen toen ik in
de mand keek. Misschien een paar
ervan, dat was onvermijdelijk. Vooral
de angstaanjagende, de verschrikke
lijkste kwam in mij op. De rustiger,
nuchterder, verstandiger gedachten
kwamen pas later. Op dat ogenblik
konden ze de andere beelden niet ver
dringen. Ik zag mezelf, de concierge,
zelfs de kleine piccolo al in handen
van de Guardia Civil, ik zag mezelf
al weggesleept en tot moes geslagen.
Ik had luchtigjes gedaan tegen de in
specteur die avond, toen ik hem ver
teld had hoe veilig ik me voelde met
een Amerikaanse pas, toen ik beweer
de dat het ergste dat zelfs de Guar
dia Civil me kan aandoen was me
het land uitzetten. Toen had ik ge
sproken met betrekking tot een aan
gelegenheid die in dit licht gezien
slechts klein en onbetekenend was ge
weest. Ik had nog zelfs geheel niet
gedacht aan zoiets als een moord op
een politieman. Dat was iets van een
heel andere orde, en ik was er nu
midden in gesmeten, samen met de
concierge en het jongetje.
Niet dat ik in de verste verte kon
denken dat ook maar iemand me
schuldig zou kunnen achten aan zulk
een daad. Nee, ik begreep alleen dat
er snelle en harde represailles zou
den worden genomen, en wij waren
het dichts bij de hand.
Ik keek naar het jochie. Hij stond
op zijn tenen over de rand van de
mand geleund, kijkend naar het voor
werp dat erin lag. Ik pakte hem bij
de schouder en duwde hem weg. Met
mijn vrije hand liet ik het deksel op
de mand vallen. Zelfs zo'n jongen,
die onmiddellijk „vierzehn, quatorze"
kon zeggen als je vroeg hoe oud hij
was, had nu toch wel te veel voor
zijn leeftijd gezien.
Ik wendde me tot Schmitty. „Jij
hebt verstand van dergelijke dingen",
zei ik. „Wat moet ik in zo'n geval
doen?"
„De politie erbij halen", zei de in
specteur grimmig. „Weet je soms iets
anders'?"
Dat wist ik niét, maar van harte
kon ik moeilijk met hem instemmen.
„Dat zal dus de Guardia Civil be
tekenen", kreunde ik. „Die beharti
gen hun eigen zaakjes."
Schmitty wees met zijn hoofd in
de richting van de mand. „Daar hek
je 'n zaakje dat ze beter hadden moe
ten béhartigen.
„Dat zullen ze niet licht opnemen",
zei ik. „Dat wordt een kwaad geval."
Ik durfde niet te zeggen hóe kwaad,
maar ik hoefde het de inspecteur niet
nader uit te leggen.
„Jij hebt in ieder geval nog een
Amerikaans paspoort", zei hij. „Maar
hoe zal het gaan met de portier bo
ven, die de boodschap aannam? Die
zit lelijk in de knoei! Ik meen begre
pen te hebben dat ze eerst handelen
en dan later pas bewijzen zoeken."
„Daar zit ik nu juist zo over in,"
zei ik. „En dat geldt zowel het hotel
personeel als mijzelf. Ik ben bang dat
ze in een geval als dit eerst doen en
dan pas naar mijn paspoort kijken."
(Wordt vervolgd)
V -r
SUPER QUALITY
VIRGINIA CIGARETTES
COPVSlGHT STUDIO AVAN
t
k
Slfc;
t> 9
