N.B.
L
I
is *0 SPAARTU
SECRETARESSE
GROENTE-
VLEES-
12
158
1
Stiksters en Plaksters
Jongens en Meisjes
RAK0NA vraagt
THUISWERKSTERS
overig personeel
I
I
3*2
Verdonk's schoenmakerij
l'KJufH N.V.
Magere speklappen
Rode lroo/-gesneden
prima Gehakt
Hutspot- gesneden
Biefstuk-Tartaar 2 STUKS van 110 voor
malse Sla 2 MOOIE KROPPEN voor
4
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 3 FEBRUARI 1964
4
Unieke meubel-
inruilactie
Dameshakjes
KANTOORMACHINES
KANTOORMEUBELEN
TEKENMACHINES
van de directie
Ch. H. NOORDHOORN BOELEN
250 GRAM
van 115 voor
ZAK van 500 GRAM
woensdag 5 februari
half runds, half varkens
500 GRAM van 185 voor
ZAK van 500 GRAM
SUPERMARKT Grotestraat 122 Waalwijk
Brabantse
Lederwaren Industrie
ANTENNE-MONTEURS
ANTENNE-HULPMONTEURS
20 verrassingszegels
Iets voor mevrouw. Zès prachtige, gedecoreerde, Hollandse
souvenir-glazen spaart u nu snel en gemakkelijk met de speciale
rode Remia verrassingszegels, die tijdelijk op alle pakjes 100%
gepasteuriseerde margarine staan, 'n Extra Remia verrassing!
Remia
UW 6 GLAZEN
HET LIJK
IN DE MAND
Zeer soepele betalingsvoor
waarden.
Zo van de fabriek naar het
publiek.
Brieven onder nr. 4014 aan
het bureau van dit blad of
tel. 03402 - 5383
HYPOTHEKEN 90% van de
stichtingskosten, rente 4%%
Ook 90% voor bestaande
panden 4%%.
Geen bemiddelingskosten.
P. H. Jansen, Dr. Ariënstr. 5
Tilburg - Telef. 20036
klaar terwijl wacht.
Alléén
Hoekeinde 12 - Waalwijk
Zuid Nederlandse
Reprografische Industrie
(DE ROOY)
Laageinde 89-91 - Waalwijk
Telef. 04160-3118
DRUKKERIJ
COPIEER-INRICHTING
LICHTDRUKKE RIJ
BOEK- en KANTOOR
BOEKHANDEL
Wij zoeken voor ons secretariaat een
pittige en zelfstandige medewerkster,
die als
een gevarieerde taak zal krijgen, omvattende
samenstellen vertrouwelijke rapporten,
het voeren van de correspondentie,
coördinerende activiteiten tussen het Nederlandse
Bureau en de op te richten buitenlandse vestiging,
verzorgen archief en eenvoudige administratie,
contact met drukkerijen, mede i.v.m. de bewaking
van de drukwerkvoorraden enz.,
telefonisch te woord staan van cliënten in Neder
land en België,
assistentie aan de medewerkers van ons bureau.
Vereisten zijn
minstens MULO-opleiding,
steno, typen Nederlands,
algemene kantoorervaring,
ouder dan 19 jaar.
Steno Engels wel gewenst, doch niet vereist.
Wij bieden
een interessant arbeidsveld in een dynamisch ad
viesbureau,
een goed salaris en gratificatie-regeling,
drie weken vakantie, waarvan twee weken aaneen
gesloten,
5% vakantietoeslag.
Sollicitatie in eigen handschrift,
voorzien van pasfoto en huidig
salaris richten aan
Bureau voor Bedrijfsadviezen
Kloosterweg 7
Waalwijk
voordeel
maandag 3 en dinsdag 4 februari
donderdag 6 februari
Andre van Hi 1st
vraagt voor spoedige indiensttreding
om in het lederwarenvak te worden opge
leid.
Aanmelden dagelijks aan ons kantoor
le Zeine Oost 94, Waalwijk
wegens uitbreiding voor haar filiaal te
Waalwijk
Wij bieden prettige werkkring;
goede salariëring;
5-daagse werkweek.
Persoonlijk aanmelden
woensdag 5 februari 1964 aan ons filiaal
Waalwijk, Grotestraat 281
of schriftelijk aan N.V. Rakona
Ginnekenstraat 61 te Breda.
IPRACHTIGE GLAZEN
Lederwarenfabriek
M. SCHAPENDONK N.V.
Elzenweg 27, Waalwijk
Voor direkt gevraagd
alsmede
voor gecombineerd plak- en stik
werk
Aanmelden aan de fabriek.
I
VOOR:
(Dex is
uitsluitend
verkrijgbaar
bij uw
melkhandelaar)
Vlug Dex bestellen! Bestel vandaag
nog van die heerlijke, 100% gepasteuri
seerde Dex margarine. Met het spe
ciale rode Remia verrassingszegel èn
een Pasteur garantiemerk, dat tevens
gratis spaarmerk is.
Remia
MARGARINEFABRIEKEN N.V. - DEN DOLDER
ware grootte
J
i
11 ifflT-fr.y
margar/ne^evem^c' aan Uw
jaar geeft u'd ™e'khande-
lalln9 van f 75 tl9en, bijbe-
d°°° P-»*'5,?" ke«rtoe
van
FEUILLETON
„De Echo van het Zuiden"
door George Bagby
26)
„Ze kunnen op vrije voeten
blijven," verklaarde hij haastig.
„We zullen hen allen in de gaten
houden. Dat zal wel voldoende zijn."
„Prachtig," zei Schmitty. „Inder
daad, dat zal zeker voldoende zijn."
De kolonel nam een van zyn
mannen terzijde en fluisterde hem
iets in. De man knikte, salueerde
en verdween. Ik zocht in mijn zak
ken naar een pakje sigaretten. Ik
vond het, maar voor ik er een si
garet uit had kunnen halen gebeur
de het.
Op dat ogenblik kwamen twee
andere mannen van de Guardia Ci
vil de kelderruimte binnen. En tus
sen hen in hadden ze David Hors
ham
Hoofdstuk 7
Horsham keek uiterst verstoord.
Zijn begeleiders keken onverschil
lig en ik wist dat het verloren moei
te zou zijn te trachten in hun ge
zichten te lezen wat er aan de hand
was. De uitdrukking was gewoon 'n
onderdeel van hun uniform. Die
vertonen ze even goed als ze een
man doodschieten als wanneer ze
in een verloren ogenblikje een aar
dig bloemenverkoopstertje het hof
maken.
Een van de twee rapporteerde
aan de kolonel.
„Deze man stond erop.begon
hij.
„En ik sta er nóg op," kwam
Horsham tussenbeide terwijl hij
zich tot de kolonel richtte. „Hebt
U hier de leiding, mijnheer?"
De kolonel schakelde over op de
ambtelij ke onverschilligheid-op-zijii
manier.
Dat was alles behalve gunstig
voor mij. Ik vreesde niet zonder
grond dat de portier Horsham zou
herkennen als de man die naar mij
had gevraagd vlak voor de mand
werd afgeleverd. Of hadden ze mis
schien de portier boven al onder
vraagd en waren ze in staat geweest
te achterhalen waar Horsham lo
geerde? In dat geval zou hij hier
dus zijn omdat ze hem achterhaald
hadden! Er was nog een andere mo
gelijkheid. David had ons verlaten
om het weer goed te maken met
Sally White. Was het niet mogelijk
dat hij onder de indruk was geko
men van haar vrees voor wat er zou
kunnen gebeuren en dat hij een be
roep had gedaan op de politie om
Sally te beschermen? Ik besloot
maar af te wachten hoe de situatie
zich zou ontwikkelen. Het drong he
lemaal niet tot me door dat Hors
ham wel eens gewoon teruggeko
men zou kunnen zijn om me weer
op te zoeken.
„Wel, hallo," zei ik, daarmee de
stilte verbrekend die gevallen was
na Davids onbeantwoorde vraag.
„Goeie," gromde Horsham alles
behalve opwekkend. Hij stond nog
steeds naar de kolonel gewend. „Ik
vraag toch niet veel van de hoogge
roemde Spaanse hoffelijkheid?" zei
hij. „Een behoorlijk antwoord kan
er misschien van af voor een be
hoorlijk burger."
De kolonel wendde zich tot mij.
„Kent U deze heer?" vroeg hij in
zijn onberispelijk Engels.
„We hebben elkaar al eens eerder
ontmoet," antwoordde ik.
Horsham ging eveneens in het
Engels verder. „Al eerder ontmoet!"
gromde hij. „Ik heb meneer Bagby
al verschrikkelijk overlast bezorgd.
En nu kom ik geloof ik hem nog
meer overlast aandoen. Ik vraag
naar de heer Bagby en onmiddel
lijk zitten ze op mijn huid. Ik
word als een schooier behandeld.
Zelfs tot mijn stomme Engelse her
senen drong het door dat ik er geen
goed aan gedaan heb met naar me
neer Bagby te vragen. Ik heb er
maar vanaf gezien om te vragen
wat ik eigenlijk misdaan had.
Daarom vroeg ik naar de comman
dant hier. Wilt U zo goed zijn mij
het duidelijk te maken? of moet
ik mijn weg soms hogerop zoeken
tot ik iemand ontmoet die dat wel
wil doen, iemand die tenminste be
hoorlijke manieren kent!"
Het klonk nogal gewaagd en ik
vroeg me af wat de kolonel ervan
dacht. De kolonel echter zei geen
woord. Zijn blik op Horsham ge
richt deed hij enige stappen terzij
de en de mannen die naast hem
stonden deden alsof het een pa
rade gold hetzelfde. Ze hadden
tot nu toe tussen Horsham en de
dode gestaan, en nu was het alsof
ze een gordijn voor hem opentrok
ken. Plotseling zag Horham zich
geconfronteerd met het lijk. Hij
knipperde met de ogen en slikte
hoorbaar. „Neem me niet kwalijk,"
stamelde hij. Toen wendde hij zich
tot mij en zijn excuus klonk wel
gemeend. „Ik wist niet dat ik zoiets
belangrijks stoorde," zei hij. ,,Ik
denk dat ik er beter tussenuit kan
trekken." Hij retireerde naar de
deur, aarzelde even, en sprak toen
weer. „Tenzij ik iets voor uw doen
kan," bood hij aan.
Hij had het tegen mij gezged cn
ik overdacht dat ik toch enig ant
woord zou moeten geven. Mijn eer
ste gedachte was de jongeman ge
woon maar te laten vertrekken.Wat
me ervan terughield was de inspec
teur en de portier. Schmitty had
het briefje gezien wat Horsham mij
had geschreven. Ik had zelfs met
hem gesproken over de mogelijk
heid dat David me de mand op het
dak gestuurd had. En dan de por
tier. De man stond me aan te
kijken op een bijzondere manier.
Hij vroeg zich kennelijk af of ik
het briefje dat Horsham me ge
schreven had in het geding zou
brengen. Hij was immers buiten
het hotelpersoneel de enige man
die mijn kamerno. kon weten, het
kamernummer dat ook op de label
van de mand had gestaan.
„Wilde U me eigenlijk spreken?"
begon ik, zonder het minste idee
wat ik verder zou gaan zeggen.
Kolonel Martinez nam het van
me over. „U moet hier blijven," zei
hij kortaf tot Horsham.
Horsham keek de kolonel recht in
de ogen, een beetje verwonderd.
Zijn verstoordheid bloeide weer we
lig op. „Ik heb toch aangeboden te
blijven?" zei hij geraakt, „en als ik
maar enige steun kan zijn voor
meneer Bagby zal ik zelfs gaarne
blijven. Maar dat is iets tussen me
neer Bagby en mij. Als ik evenwel
bevolen wordt te blijven, zal ik
toch willen weten met welk recht
U mij bevelen geeft."
Kolonel Martinez haalde zijn
schouders op. „U kunt blijven om
ondervraagd te worden of we kun
nen U meenemen om ondervraagd
te worden. Aan U de keuze!"
Inspecteur Schmitty bemoeide er
zich mee. Hij wendde zich tot Hors
ham. „Nu staat U quitte," zei hij.
„Nu gaat Bagby U overlast aan
doen. Iedereen die hem kent moet
vanavond vragen beantwoorden."
Horsham grijnsde de inspecteur
aan. „Voor mekaar," zei hij, met
een blik op de dode. „Ik veronder
stel dat het over hém daar gaat."
De kolonel knikte. „U bent een
Engelsman?" vroeg hij.
Horsham haalde zijn pas te voor
schijn en overhandigde die aan de
kolonel. Hij vertelde verder waar
hij logeerde en gaf ook zijn Lon-
dens adres op. Ik weet niet of de
kolonel onder de indruk kwam,
toen hij hoorde dat het Park Lane
was. De kolonel nam er tijd voor,
het paspoort te bekijken.
wordt vervolgd)
