wAalwnkse en UnqstPAAtse courAnt Nog 5 verkeerstunnels NEDERLAND EN INDONESIË samen wenken samen leven levensbeschrijving van Dr. Soebandrio In internationale samenwerking worden tunnels in de Alpen gebouwd Vliegramp In Italië f 100 000 Ook Staatsloterij gewijzigd Borduren Pliseren Stofknopen Stofceintuurs Knoopsgaten Stoppen Verkorten van rokken en mantels Damesmode Tilburg Toto-hoofdprijs DE C.PmHm DE SOVJET ENZ VRIJDAG 3 APRIL 85e JAARGANG No. 26 van het Zuióen Uitgever Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur JAN TIELEN Gironummer 1069687 Dit blad verschijnt 2 x per week Abonnement: p. week (0.24+ let. inc.k.) 0.25 p. mnd. (1.00+ 5 ct. inc.k.) iW5 p. kwrt. (3.00 10 ct. inc.k.) 3.10 p. kwrt. p. post 3.35 bij girobetaling (bij incasso p. postkwit. 30 ct. extra) Advertentieprijs: 11 cent per mm. Contractadvertenties: speciaal tarief Opgericht 1878 Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdensstraat 8 Tel. 04167 - 2002 Telegram-adres: „ECHO' De autotunnel door de grote St. Bernhard is voor het verkeer openge steld. Niet minder dan zes jaar heeft men aan dit gigantische project gewerkt 'en sinds 19 maart kan het verkeer gebruik maken van deze 6 kilometer lange en 7.5 meter brede tweebaansweg door de bekende berg, die nu op spitstijden 500 auto's per uur kan doorlaten. De landen die verkeersbelangen hebben in de Alphen, koesteren nog veel grotere plannen. Zij wensen het gebergte als het ware te "exploi teren", 'en dus staan er nog enkele grote projecten van tunnelbouw op stapel. Niet zo ver van de St. Bernhardtunnel verwijderd bouwen de Fransen en Italianen aan een grote autotunnel door de Montblanc, een door braak die eind 1964 klaar moet zijn. De tunnel door de Montblanc zal bijna tweemaal zo lang zijn als die door de St. Bernhard en wel 11,6 kilometer. Denaam van deze tunnel is in wezen eigenlijk niet juist, want het gaat niet, zoals men uit de naam zou afleiden, onder Europa's hoogste berg door, maar onder de 3843 meter hoge Aiguille du Midi en de op de grens van Frankrijk en Italië liggende 3534 m. hoge Aiguille de Toule. EXTRA BESCHERMING De technische problemen waar voor men bij deze tunnelbouw kwam te staan, overtroffen nog die van de St. Bernhardtunnel. Bij de Mont- bergmassief boven de 10 meter hoge tunnelschacht. Bij de bouw raakten enorme stukken steen los en door de geweldige druk erboven knalden ze als bij een explosie los uit de berg wand. Voor de veiligheid moesten daarom de wanden van de Mont- blanc-autotunnel met staalplaten be kleed worden. Deze staalplaten wer den aan de tunnelwand bevestigd met enorm zware, 3.40 meter lange bou ten, die in het bergmassief werden gedreven, zoals wij dat in het klein doen met pluggen in de muur om onze kapstok op te hangen. Alleen al in 't Franse deel van de tunnel werden tot nu toe niet minder dan 200.000 van deze bouten aangebracht. Heuvelstraat 14 Telefoon 26882 Toch is dit nog niet de grootste ter wereld, want de spoorwegtunnels door Simplon, Gotthard, Lötschberg, Fréjus en die van de lijn Bologna- Florence en een grote Amerikaanse tunnel zijn langer dan de nieuwe Montblanctunnel. Deze tunnel wordt 8.50 meter breed en heeft om de 300 meter uitwijkplaatsen, zodat het ver keer niet gestremd behoeft te wor den. In 1962 is men ook begonnen aan de bouw van de San Bernardinotun- nel, die in 1966 klaar zal zijn. Wan neer deze tunnel klaar is, vormt dit traject van 6,6 kilometer de verbin ding met Tessin. Zwitserse verkeers- deskundigen hebben berekend dat deze tunnel 's zomers door niet min der dan ongeveer 8000 auto's en s winters door omstreeks 1400 wa gens per dag zal worden gebruikt. De Bemardinopas ligt op een hoogte van Een Italiaans vliegtuig is tegen de helling van de Vesuvius bij Napels gevlogen en verbrand. Er zijn 45 slachtoffers, mede het personeel. Italianen, Engelsen en Amerikanen zijn onder de doden. - Gedurende de Paasdagen zijn weer verschillende auto-ongevallen met dodelijke afloop voorgekomen. Een fietser bij Uitgeest reed tegen een auto aan, kwam te vallen en werd door een andere auto overreden. 1068 meter. De nieuwe weg die naar deze tunnel leidt, begint dicht bij Splügen en eindigt in Bellinzona. Ook de "Gotthard" zal in de toe komst een autotunnel krijgen. De Zwitserse regering zal hierover in de herfst van dit jaar een beslissing ne men. De ontworpen tunnel, die 16,4 kilometer 'lang zal worden en waar aan men waarschijnlijk zes jaar zal bouwen, gaat niet minder dan 860 miljoen Zwitserse francs kosten. Voor het noord-zuidverkeer is de pas over de St. Gotthard van het al lergrootste belang en wordt het meest gebruikt. Tellingen in de zomer van 1963 wezen uite dat er per dag zo'n 4000 auto's van deze pas gebruik maken. Volgens de studiegroep-Gotthard" die reeds vier jaar een en ander be studeert, moet men er rekening mee houden, dat dit aantal in 1980 ge groeid zal zijn tot het drievoudige. Dan zouden er dus ongeveer 12.000 auto's per dag de St. Gotthard passe ren en dat zou onherroepelijk leiden tot een ongelooflijke verkeerschaos. De ontworpen verkeerstunnel zal Göschenen met Oirolo verbinden en ongeveer op dezelfde hoogte worden gebouwd als de huidige spoorweg tunnel. Gezien het intensieve verkeer en de verwachtingen voor de toe komst, bestaat er ook een plan om nog een tweede spoorwegtunnel door de St. Gotthard te bouwen. Dat zou een tunnel met een lengte van niet minder dan 45 kilometer moeten worden, waarover men ongeveer 12 jaar denkt te bouwen. URANIUM? In Oostenrijk heeft men ook grote plannen en wil men een autotunnel gaan bouwen door de Hohen Tauern. Weliswaar bracht de in 1935 gereed gekomen 47,8 km lange weg over de Groszglockner, die tot een hoogte van 2503 gaat, wat opludhting voor htet noord-zuidverkeer, maar is toch niet voldoende om de toeneming van het verkeer op te vangen. De ontworpen autotunnel zal ook hier parallel lopen aan de spoortun nel door de Tohen Tauern en zal Böckstein in het gebied van Salzburg met Mallnitz in Kanten verbinden. Het gehele project zal ongeveer 56 miljoen Duitse marken kosten. De helft van dit kapitaal zal door Oos tenrijk, Italië en de bondsrepubliek worden gestort, de andere helft zal moeten komen uit vreemde kredieten. Daarnaast meen men dat de nieu we bergdoorbraak misschien waarde volle gegevens kan verschaffen aan de geologen in verband met de even tuele aanwezigheid van uranium. Nu Zwitserland, Frankrijk en Italië nieuwe verbindingen in de Alpen heb ben gebouwd of bezig zijn té bouwen, kan Oostenrijk, dat ook tot de be kendste toeristenlanden behoort, niet achterblijven. In Wenen krijgt de autotunnel door de Hohen Tauern daarom de hoogste prioriteit, en men beschouwt dit project als een Euro pese aangelegenheid. Sinds gisteren vertoeft dr. Soe- bandrio, de minister van Buiten landse Zaken met zijn echtgenote en gevolg in Den Haag. Daar zijn natuurlijk belangrijke zaken bespro ken, die op het ogenblik nog niet in de publiciteit zijn gegeven, daar is een ontvangst geweest bij H.M. de Koningin enz. Belangrijk lijkt ons hier weer te geven, hoe dr. Soebandrio tevoren zijn reis naar Den Haag, waar hij elf jaar niet geweest was, heeft voorbereid. Men kan daaruit zijn gevoelens en die van de Indonesi sche regering en het volk nogal dui delijk putten. Toen hij in Parijs was heeft hij verschillende Nederlandse corres pondenten te woord gestaan over zijn a.s. reis naar ons land en vertel de o.a. dat een nieuwe binding tus sen zijn land en Nederland zal ont staan. Betrekkingen, die naar hij verwacht hechter zullen zijn dan die tussen Indonesië en andere Wes terse landen en niet alleen beperkt zullen blijven tot het uitwisselen van ambassadeurs. „De Nederlan ders hebben in het verleden veel van Indonesië gehouden, terwijl ook in Indonesië hartelijke ver houdingen ten opzichte van Neder landers bestonden. Als derhalve de betrekkingen genormaliseerd wor den vinden beide partijen geen braak terrein", aldus Soebandrio, die daarom meende, dat de gebeur tenissen in het verleden niet al te tragisch dienen te worden opgevat. „Elke staat, die pas zijn onafhanke lijkheid heeft gekregen, maakt moeilijke tijden door. Indonesië maakt daarop geen uitzondering." Op de vraag of de minister de be doeling had aan de zaakgelastigde in Nederland de rang te geven van ambassadeur, antwoordde dr. Soe bandrio, dat daar geen politiek ge sproken geen enkel bezwaar tegen was. Maar het vinden van de meest geschikte man op de meest geschik te plaats is een kwestie van perso nen. Indonesië heeft gebrek aan goed personeel. En Nederland is voor Indonesië een te belangrijk land om daar de eerste de beste te benoemen. Een naam voor de ko mende Indonesische ambassadeur wilde de minister uit beleefdheid tegenover minister LunS niet noe men. Men kreeg echter sterk de in druk, dat die naam wel degelijk ter sprake zal komen bij de aan staande ontmoeting tussen de bei de ministers van Buitenlandse Za- in de nationalistische beweging. Tijdens de japanse bezetting in de tweede wereldoorlog werkte hij in de anti-japanse ondergrondse be weging. Hij werd in die tijd ge dwongen zijn werkring aan een ziekenhuis in Djakarta op te geven waarna hij zich als praktiserend arts te Semarang vestigde. Ook in die tijd deed hij nog steeds actief mee aan de voorbereiding van de totstandkoming van de onafhan kelijkheid van Indonesië. Na de onafhankelijkheidsverkla ring van 17 augustus 1945 werd hij benoemd tot secretaris-generaal bij het ministerie van voorlichting. De regering van de republiek Indone sië zond hem vervolgens met een speciale missie naar Europa. In 1947 vestigde hij te Londen het Indo nesische Voorlichtingsbureau. In 1949 werd hij in Londen zaakgelas tigde en van 1950 tot 1954 was hij daar ambassadeur. Van '54 tot '56 was hij ambassadeur in Moskou. Daarna, in 1957 volgde zijn be noeming tot minister van buiten landse zaken. De Air Langga Uni versiteit te Soerabaja heeft Soe bandrio in 1961 het ere-doctoraat in de politieke wetenschappen ver leend. Soebandrio heeft verschillende boeken geschreven over de inter- „Indonesia on the march". De echtgenote van de minister, mevrouw Hoeroestiat Soebandrio heeft eveneens medicijnen gestu deerd. Tot 1945 was zij praktiserend arts. Aan de Universiteit te Londen slaagde zij voor het doctoraal exa men in de archeologie. Naast haar functie van vice-mi nister van volksgezondheid, is zij tevens vice-voorzitster van de we reldgezondheidsorganisatie. V er- der vervult zij een actieve rol in de vrouwenbeweging in Indonesië. Minister Scholten (Justitie), staats secretaris v. d. Berghe (Financiën), staatssecretaris van de Laar (O. K. en W.) en minister Biesheuvel (Land bouw en Visserij), hebben bij de 7 weede Kamer een wetsontwerp op de kansspelen ingediend. De voornaamste voorgestelde wij zigingen zijn Sporttoto De maximumprijs mag f 100.000 bruto bedragen (thans f 50.000), waarop de loterij'belasting van 15 pet. in mindering komt. Mede in aanmerking genomen de gestegen welvaart en enige verdere waardevermindering van het geld is voorgesteld een maximuminleg van f 2.50 toe te staan (thans f 2. - Jaarlijks mogen 52 prijsvragen wor den gehouden. Het aantal bedraagt thans 42 a 44. Staatsloterij De staatsloterij mag zes loterijen per jaar houden (thans maximaal vier). In de naaste toekomst zal met vijf loterijen worden begonnen. Paul de Groot heeft in een rede voor het communistische partijcon gres o.m. verklaard dat de Sovjet-Unie niet als een heilstaat zonder fouten of schaduw zijden mag worden beschouwd; dat hij de stelling „Alles is goed wat tegen Amerika is gericht", niet onderschrijft; dat zijn partij zich distantieert van de bestrijding van alle moderne kunst richtingen in de Sovjet-Unie; dat in tegenstelling met de Russi sche propaganda voor het atheïsme door hem het samengaan van ongelo vigen en gelovigen voor het socialis me en communisme wordt voorge staan; dat hij in het werk van de Russi sche communistische partij een syste matische bestrijding van het anti-se- mitisme mist. Overigens blijft de Nederlandse communistenleider onwrikbaar naast de Sovjet-Unie staan als de voor naamste garantie tegen de ontkete ning van een nieuwe nucleaire we reldramp. In een resolutie heeft het congres der C.P.N. zich uitgesproken voor een internationale conferentie van al le communistische partijen om een heid van actie en het normaliseren van de discussie te bereiken. ken in Den Haag. Voorts betuigde minister Soe bandrio zijn grote blijdschap over de audiëntie, die de koningin hem en zijn echtgenote tijdens hun ver blijf in Nederland zal toestaan. In Den Haag zal zeker gesproken wor den over wederzijdse bezoeken van beide staatshoofden aan Indonesië en Nederland. Dat beide landen ie der een eigen buitenlandse politiek voeren, achtte dr Soebandrio geen bezwaar. Indonesië legt het zwaar tepunt van zijn buitenlandse poli tiek hoofdzakelijk op Azië, Afrika en de ontwikkelingslanden, terwijl Nederland meer het oog gericht houdt op Europa en op de econo mische belangen in Afrika en Azië. Beider belangen lopen evenwijdig en behoeven elkaar niet te door kruisen. Van de repatriëring van de Am bonezen wilde de minister geen drama maken. Indonesië telt hon- derdmiljoen inwoners en daarin spelen de achttienduizend in Neder land wonende landgenoten geen' overwegende rol. De Indonesische regering staat op het standpunt, dat met de repatriëring van deze Ambonezen zo spoedig mogelijk kan worden begonnen. Ten slotte wijdde de minister nog een enkel woord aan de positie van Amster dam sterk gebaat zou kunnen zijn zijn door de normalisatie van de politieke en commerciële betrek kingen tussen beide landen. Of dit ook zou gelden voor de tabaks- markt wilde de minister niet zeg gen. Mogelijk zullen daarover bij zonderheden bekend worden na 't gesprek tussen hem en minister Luns. Dr Soebandrio beheert sedert 1957 de Indonesische por(tefeuiIl|e van. Buitenlandse Zaken. Hij werd in 1960 tweede plaatsvervangende 1ste minister en in 1962 kreeg hij tevens de functie van minister voor bui tenlandse handelsbetrekkingen. Se dert november 1963 is hij eerste plaatsvervangende (minister-presi dent. Soebandrio is in 1914 geboren. Hij studeerde medicijnen en be haalde zijn artsdiploma. Volgens zijn levensbeschrijving, verstrekt door de Indonesische am- basade in Den Haag, was Soeban drio als student en als arts actief Het is opvallend hoeveel belangstelling er bestaat voor de mens. Het klinkt gek, maar de mens is nu eigenlijk pas ontdekt, 't Menselijke begint nu pas aan z'n trekken te komen. Sommigen zeggen 't zo we zijn veel te vroeg gebo ren. Die belangstelling, speci aal voor de jonge arbeiden de mens, bleek vorige week weer 'ns. De leidsters en leiders van het vormingswerk in 't kader van jongerencursus en levensschool waren bijeen met de staf van personeels zaken en alle chefs van de N.V. Hollandia-Nederland- se Schoenenunie. Het onderwerp van be spreking was de jeugd in 't bedrijf. Aan de orde kwa men dus kwesties als Hoe past 't meisje, de jongen, zich aan in 't ar beidsmilieu; Zijn er gezagsmoeilijkhe- den met de chefs, die afge zien van de jeugd in 't be drijf, 't persé al niet ge makkelijk hebben; Hoe wil 't vormingswerk via de rails van jongerencur sus 'en levensschool de on volwassenheid van de jeug digen tegemoet komen? De bereidheid om over deze zaken te willen komen praten, en de interesse waar mee het debat gevoerd werd, deed weldadig aan. De mens staat in 't mid delpunt van de belangstel ling. Hoe die belangstelling te verklaren Je zoudt kunnen zeggen nogal eenvoudig. Van de kant van het be drijfsleven hebben ze er aandacht voor vanwege de arbeidsmarkt - concurrentie en doodgewoon omdat het mode is; 'en van de kant van de vormingsinstituten is 't 'n soort liefhebberij en op z'n best 'n vaag idealisme... - Wie 't zo ziet, ver staat, ben ik bang, de teke nen van onze tijd slecht. Er zit veel meer achter. Er is 'n wereld aan 't groeien, gedeeltelijk nog maar aanwezig - maar dui delijk toch al op komst, - 'n wereld die de mens in 't middelpunt van de belang stelling plaatst. We zoeken naar 'n nieu we houding voor de mens, tegenover z'n arbeid, z'n me demens en tegenover God. We zijn tot de ontdek king gekomen dat de mens meer mens moet worden door middel van z'n arbeid. Dat hij daarmee Gods op dracht vervult en zo pas godsdienstig is. In naam van het mens zijn, gaan we dan ook ver menselijkt werk eisen. Door mijn werk moet ik rijker worden. (En rijk zijn houdt veel en veel meer in dan geld hebben!) Vandaar dat op bedoelde avond de vraag besproken werd of de jonge man, 't jonge meisje, eigenlijk een kind nog, wel rijp is voor 't arbeidsbestel. - Het is interessant om te zien hoe veel er gaat ver schuiven, en hoe mooie wis selwerking er bezig is. Immers, van de ene kant is de spier-arbeid - de ech te handenarbeid - al lang voorbij. Voor bepaald werk „krijg je ook geen mensen meer', is de algemene klacht. De mens is echt ont-groeid aan bepaalde werk-methoden. Hij kan 't niet meer, hij doet 't niet meer. Het werk is te smerig geworden, enz. Van de andere kant vraagt 't bedrijfsleven meer en meer om betere mensen. Dat wil zeggen, mensen die meer toewijding hebben, meer zorgimldigheid kennen en oplettendheid, meer geïnte resseerd zijn. De machine doet 't werk wel. De man aan de machine zal moeten oordelen, ingrijpen, contro leren, bewaken De mens ont-groeidt aan bepaald werk, en hij zal moeten groeien naar ander soort werk. De moderne fa brikant verzucht dan ook geef mij BETERE mensen, anders geaarde mensen! - Inderdaad, hoe ge lukkig ook dat dit proces be gonnen is, en zich keihard doorzet. Je ziet 't op alle fronten. Ook op rïligeus gebied, ook in de kerken. De wetten worden niet meer zo gedikteerd het ge weten is de norm. Ook daar de mens komt aan z'n trekken. T rouw aan kerkelijke praktijken wordt niet meer voldoende geacht voor au- tentiek, echt christen zijn. Niet alleen komt hij in de kerk, maar hoe is hij in z'n werk, is de vraag. En df zijn mentaliteit getuigt van vooruitgang! Ik schrijf 'n stukje over uit de toespraak van paus Joannes, bij gelegenheid van de opening van 't Concilie (11 okt. '62) „Bij de dagelijkse uit oefening van onze herder lijke taak bereiken ons som mige toespelingen van men sen, die weliswaar veel ijver aan de dag leggen, maar te kort schieten in ruimden kendheid. In de moderne tijd zien die mensen slechts PLICHTSVERZUIM en ONDERGANG. Ze zeggen dat 't in onze tijd, in vergelijking met vroeger, heel wat slechter gaat. Ze gedragen zich alsof ze niet geleerd hebben uit de geschiedenis, die noch tans een levensschool is, en alsof vroeger de christelijke leer en godsdienstvrijheid volop triomfeerden. Wij zijn 't niet eens met deze ongeluksprofeten, want de V oorzienigheid leidt ons naar 'n nieuwe ordening der menselijke verhoudingen." En nu we toch aan 't ci teren zijn. Bij Teilhard de Chardin lees ik over de arbeid als godsdienst, T eilhard was legeraal moezenier in de oorlog van 1914 en bijgevolg vrijge steld van de gewone ver plichtingen en taken van 't soldaat zijn. En dan schrijft hij„Mijn situatie bevalt me niet. Ze draagt me niet, steunt me niet. Ik verzeker je dat ik honderd keer lie ver granaten zou gooien of 'n mitrailleur bedienen, dan aldus overbodig zijn. Het is misschien niet erg orthodox wat ik je nu ga zeggen, toch geloof ik dat er 'n kern van waarheid in steekt; het schijnt mij dat ik op die wijze meer priester zou zijn. Is de priester niet degene die heel het gewicht van zijn leven moet dragen en in zichzelf bewijzen hoe menselijke arbeid en liefde tot God kunnen samen gaan?" - Ja, mensen die de lei ding hebben op de bedrijven mogen wel weten - evenals kerkelijke leiders! - waar 't heen gaat. Hoe zeer het werk de mens maakt en moet vermenselijken. De gespreksgroep van de Hollajidia-chefs kwam uit 't een en ander moeilijk uit. Dat geeft ook niets. Deze zaken zijn ook moeilijk. Ze zijn daarom zo moeilijk, om dat de mens van morgen geen herhaling is van giste ren en geen repetitie van vandaag. Hij is anders en wil anders. Het voornaamste vind ik altijd wel dat er heel stil ge luisterd wordt (gelezen, ge studeerd), haar wat er leeft. St, Paulus zegt 't zo rijk- halzend uitzien naar de ver lossing. En ook 't bedrijfs leven is nog maar half ver lost. Versta de tekenen van de tijd Het is een beeld uit de agrarische sector met ver ouderd zaaigoed komen we er niet. Ook de kerk gaat zich herinneren dat de bijbel spreekt over 'n zaaier die uitging om te zaaien. En ook zij gaat 't zaai goed onderzoeken op groei mogelijkheden! 'n Witte bonen-oogst mis lukt, als 't zaaigoed niet deugdelijk is, M. JANSSEN, Bedrijf saalmoezenier, Markt 8. Tel. 3716.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1964 | | pagina 1