DE TOUR DE FRANCE TOT MAANDAG FILMJOURNAAL <=J5oc)aertó 5 Purol Smidje Verholen en de rare alchimist I vm' Laat Uw bril van tijd tot tijd eens bijstellen HET KOST U NIETS! 2f ómfeti 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 3 JULI 1964 5 2 - PERPIGNAN ySa!sees146km ^Sigeahisiwn Sète27.to MONTPELLIER Ravilaillering moeren nu nog 12elappes worden gereden voor tnen in Parijs fs PERPIGNAN Prades43ktrv ORRA Ravlfaillerïng "f--Grens *2407 A Berg Musis Sacrum Brillenspecialist Optica Houdt Bogaerts voor ogen DE MAN MET DE LUCIFER TOULOUSE stSulpicel75km Lezaf LeFossaH35km Pailhês FóxT03kih larascw s *-tissat F"-*-.-. V. Ravitaillering l A Berg -••••Grens ANDORRA oulouse Luxor Raamsdonk eeilSgebruikt altijd gebruikt i ■A RONDE1 v. FRANKR.12eeM74km-3j Ul l Narbatine^lÖQt® MIDDELLANDSE 2E£ 1 RÖNDEv.FRANKRUK-13eeM70km-4 iuli MIDDELLANDSE ZEE :\\j t Thuir 12 km Olehe^ SPANJE M.Louis Perchel610nn Bourg- ^Madame uymorensl9l5m'. Envalira24C7m SoWeu 5juli rustdag SPARTACUS Alleen de naam Spartacus is ge noeg om vele belangstellenden naar de bioscoopzaal te trekken. Het verhaal kent practisch ieder een, maar volledigheidshalve zullen wij een korte samenvatting geven. Spartacus is een slaaf, die door zijn meester wordt verkocht aan 'n gladiatoren-opleider die de bedoe ling heeft van Spartacus een groot zwaardvechter te maken. Tijdens de reis naar Rome moet hij een twee gevecht aangaan met zijn beste vriend en hij is duidelijk de min dere. Deze man echter kan zijn vriend niet doden en in plaats van zijn tegenstander te doden, door boort hij met zijn drietand zijn meester. Hem wacht een gruwe lijk lot, maar bij Spartacus is een enorme haat tegen alle slavendrij vers ontstaan. Op een ogenblik, dat er zich uitstekend voor leent be gint hij met enkele anderen een op stand en binnen de kortste keren heeft zich een enorm slavenleger gevormd," dat optrekt naar de vrij heid. Deze vrijheid wordt echter niet voor niets gegeven en door om koperij wordt hun vlucht verhin derd. De slaven worden gevangen genomen en allemaal gekruisigd. Helemaal voor niets is Spartacus' strijd niet geweest, zijn vrouw en zijn zoon hebben door zijn heldhaf tige gevechten de vrijheid verwor ven. Zaterdag en maandag. Toegang 14 j. HET DUEL BIJ SILVER CREEK Een geziene sherff verlaat zijn standplaats om jacht te gaan ma ken op een bende gangsters. Tij dens deze jacht wordt hij gewond en nooit meer zal hij zijn revolver kunnen gebruiken als vroeger. Ge lukkig voor hem komt hij in con tact met een jonge cowboy die ook Grotestraat 220, Waalwijk Telefoon 3560 b.g.g. 4140 VAN „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" door Ids. van der Ploeg 19) Een vrouwelijke employé moest op het directiekantoor komen om enige, contracten te typen. Ik wilde weten wat er gebeurde en vroeg er mijn va der naar. maar deze zei botweg, dat hij zich daarover niet wilde uitlaten. Later informeerde ik bij de steno typiste, maar haar was strenge ge heimhouding opgelegd.Op mijn vraag of dit ook voor mij gold, antwoordde ze, dat mijn naam nadrukkelijk was genoemd. ,,En zo staan de zaken, mijnheer Reydel. Er wordt geïntrigeerd en ge knoeid, natuurlijk alleen om zidh gel delijk veilig te stellen, maar het rech te kom ik niet te weten. Het is mij opgevallen, dat de compagnons sinds die contractenmiddag, vriendelijker tegenover elkaar zijn geworden". „Wie heeft hier geld in de zaak, uw vader of Gramshof?" „Aanvankelijk waren de kapitalen gelijk, maar steeds heeft Gramshof meer geld opgenomen dan mijn vader; het is nu zo, geloof ik, dat vader een RONDFV-FRANKR. 14eet 186 kw.-6iüli SPANJE V Soldeu Eiivalinj - ,^2407m Envqlira 2407m Toulouse aardig snel is op de revolver. Sa men met hem lost hij het mysterie waar naar hij zo lang gezocht heeft op. Zondagmiddag om 3 uur deze spannende western, waarin Audie Murphy de hoofdrol heeft, voor 14 jarige en ouderen. INVASIE OP GUAM George Tweed is gedurende zijn diensttijd gelegerd op het eiland Guam dat aan het einde van zijn diensttijd door de Japanners wordt overvallen. Met zes man blijven zij over op het eiland en zij hebben de keuze zich over te geven of in de bergen een guerilla-strijd te voe ren. Zij besluiten tot het laatste, maar één voor één vinden zijn makkers de dood bij ontmoetingen met de Japanners en op een zeker ogen blik is hij nog alleen over. Door het skelet van een dode Japanner van zijn identiteitsplaatje te voor zien, wekt hij bij de Japanners de gedachte dat hij ook de dood heeft gevonden. Twee jaar lang be- spionneert hij nu de Japanners en wordt daarbij geholpen door Joe, een inheems meisje en haar fami lie, die hem liefderijk in hun mid den opnemen. Met een primitieve seininstallatie kan hij de Amerikaanse schepen -voor de kust belangrijke inlichtin gen verschaffen en na 34 maanden van zijn landgenoten gescheiden te zijn geweest wordt hij eindelijk be vrijd. Het eiland wordt bevrijd en nu kan hij Joe voor wie hij inmid dels een grote liefde heeft opgevat voor altijd in zijn armen sluiten. Donderdag, vrijdag en zondag. Toegang 14 jaUr. BINNEN ZONDER KLOPPEN Bill Ferguson is een vrijgezel, die met alle geweld wil trouwen, maar die tot nog toe bij de vrouwen geen vaste voet aan wal kan krijgen. Hij kan elk meisje om zijn vinger winden, maar tot een huwelijk heeft hij het nog nooit kunnen brengen. Nu heeft hij ene Stella op het oog, maar deze voelt er niets voor om bij zijn „verzameling" te worden gevoegd. Om zijn geluk el ders te proberen gaat Bill 'n rond reis door Europa maken en ook hier heeft hij vele amoureuze avonturen maar hij vindt er geen vrouw, die hij na enige tijd de zijne zal kun nen noemen. Nog steeds kan hij Stella niet vergeten en hij besluit nogmaals zijn geluk bij haar te pro beren. Een en ander brengt wel wat moeilijkheden met zich mee, maar zijn droom om nog eens met haar te trouwen weet hij toch waar te maken. Vrijdag, zaterdag en zondag. Toegang 18 jaar. Zó IS ONS LEVEN Johnny, Bert en Billy zijn gezwo ren kameraden en zij hebben sa men een bandje gevormd. Omdat zij nergens gelegenheid hebben om te repeteren weten zij met hun vrije tijd geen raad en langzaam begin nen zij die op een nozemachtige ma nier door te brengen. Zij racen op hun brommers op een levensgevaar lijke manier door het verkeer en als een van hen bijna een dodelijk ongeluk heeft veroorzaakt wordt zijn rijbevoegdheid ingetrokken. Nu weten zij helemaal niet meer wat te doen en hun bezigheden worden van kwaad tot erger, tot zij op een keer in een balorige bui op een kerkorgel rock and roll muziek gaan maken, waarbij zij door de dominee betrapt worden. Nu ko men zij bij een man terecht die zich het lot der ontspoorde jeugd erg aantrekt en die clubjes vormt om hen weer wat goeds bij te bren gen. De jongens komen via deze weer op het rechte spoor al gaan er wel enige strubbelingen aan vooraf. GEMEENTERAAD RAAMSDONK Nieuwe Langstraatweg onderwerp van discussie in raad van Raamsdonk. De gemeenteraad van Raamsdonk heeft zich vrijdagavond hoofdzakelijk bezig gehou den, naar aanleiding van het schrijven van de Christelijke Besturenbond Raamsdonks- veer/Geertruidenberg, inzake de nieuwe Langstraatweg. Zoals reeds eerder vermeld zal door de uitvoering hiervan de Ned. Hervormde Kerk van Raamsdonkdorp geïsoleerd komen te liggen. De beer van Seters (C.H.) hierover het eerst het woord verkrijgend, verzocht de voorzitter alsnog de hoogste instanties te raadplegen om een gunstige oplossing hier voor te vinden. De voorzitter antwoordde hierop dat het moeilijk zou zijn, nu eenmaal met de werk zaamheden begonnen is, hierover nog be- zwaren te maken. De verkeersveiligheid zal moeten prevaleren, aldus het schrijven van Gedeputeerde Staten. Er blijft in elk geval nog een verbinding, aldus de voorzitter. De tweede spreker die hierover 't woord wenste was de heer G. Knaap (C.H.). Al hoewel hij de moeilijkheden zag bier nog verandering in te brengen, voelde hij zich toch niet gelukkig met alleen maar een over steekplaats op zo'n drukke weg, waardoor men nog een omweg moet maken om in de kerk te kunnen komen. Hij drong met grote klem aan om van gemeentewege alsnog te proberen hiervoor een oplossing te krijgen, ook al zou dit geldelijke kosten met zich mede brengen. In een tijd waarin wij nu leven, waarbij technische prdblemen geen moeilijkheden meer vormen, moet een op lossing gevonden kunnen worden. Hij ver zocht alsnog dit bij G.S. aanhangig te ma ken. Het is van uitermate groot belang voor Raamsdonkdorp dat de kerk door een klei ne voorziening gemakkelijk te bereiken is. Al schijnt het geheel verloren te zijn, dan moeten wij ons nog aan de laatste strohalm vastklampen, desnoods met een request tot de Kroon wenden, gezien het uitermate gro te belang voor Raamsdonkdorp. De heer Q. Kamp (R.K.) sloot zich bij de protestantse fractie aan. Als men voor een cafetaria zulke voorzieningen maakt, dan is dit toch zeker verantwoord voor een kerk. Hij vroeg zich af, of men van het begin af aan hiervoor niet te weinig begrip heeft ge toond, is er wellicht niet te traag gehandeld? De mogelijkheid voor een tunnel moet er nog zijn, desnoods nu nog opnieuw aanbe steden, of alsnog een bezwaarschrift indie nen bij de hoogste instantie. De voorzitter zegt toe indien mogelijk hiervoor alsnog een oplossing te willen vin den. De volgende agendapunten gingen vlot onder de hamer door, de algemene bij standswet, beschikbaarstelling van grond i.v.m. uitbreiding r.k. meisjesschool voor g.l.o. te R'veer, de winkelsluiting inplaats van dinsdagmiddag op maandagmiddag! vaststelling bebouwde kommen ingevolge de Boswet; het aangaan van een vaste geldle ning met de N.V. Bank voor Ned. ge meenten over het 2e halfjaar '64. Bouw 40 woningwetwoningen. De voorzitter toonde zich verheugd, dat met de bouw van 40 woningwetwoningen kan worden begonnen. De zaak zit financieel rond. Het ligt in de bedoeling hiervan 35 woningen te bouwen in het plan Nieuw San- doel, de woningen zulen worden gebouwd door de bouwvereniging "Volksbelang" en zullen een inhoud hebben van pl.m. 300 m3. Hiervan komen er 12 aan de Vijf'hoeven- laan, 6 aan de Klimopstraat, 10 aan de Laurierstraat en 7 aan de Winkerdstraat, en voorts vijf woningen in de Corn. Oomestr. in de Noord-Polder te Raamsdonkdorp. Verwacht wordt dat de kosten hiervoor zul len bedragen rond f 950.000. De bouw van een nieuwe werkplaats, als mede de aanschaf van een nieuwe vracht wagen en kolkenzuiger had ieders instem ming. Ter realisering van het uitbreidingsplan werd accoord gegaan met de aankoop van een huisje met grond in de Prins Hendrik- straat-Smidssteeg en gronden in de Nieu we Polder I en II en in de Boterpolder en Noordpolder. Nadat de heer van Seters verslag had uitgebracht over de rekening van gemeente lijke instelling voor maatschappelijk hulp betoon en voorlopige vaststelling van de re kening van het grondbedrijf over 1961 kon de voorzitter de verheugende mededeling doen dat een oplossing was gevonden inza ke de veelomstreden vuilnisbelt in het Om- schoor. Het is in overleg met een firma uit Breda mogelijk geworden het huisvuil bui ten de gemeente te storten, n.l. op de vuil stortplaats aan de Tilburgseweg. Het nieuw benoemde raadslid Dr. H. H. de Boer (A.R.) die de vertrokken heer van Woerden opvolgt, kon tijdens deze vergade ring nog niet beëdigd worden, wegens afwe zigheid door vacantie. BUDDEMEYER chemisch reinigen grotestraat 95 waalwijk COPYRIGHT STUDIO AVAN 108. „Fijn zo," lachte smidje Ver holen. „Maar voor we dat gaan be spreken moet ge me eerst eens ver tellen of ge uw bediende Vosmaer een pak rammel hebt gegeven." De oude baas sprong geestdriftig op en riep: „Wel salderamentum! Nou en of! Ghy hebt my toch een brief - cken in de hand gestoocken, waerin te leesen stond, dat Vosmaer my bedroogh? Én ghy hebt my toen toch ook de colomotiefs en de treynen laeten sien? Welnu,, die zelfde middag nog kwam Vosmaer binnen en hy seyde tot my datter gheen gheleerde stofckens meer te grote vordering op de zaak heeft, ter wijl Gramshof net aan is". „En wat verlangt u van mij, mijn heer Kiljan?" „Raad, mijnheer Reydel, meer niet. Ik begrijp heel goed, dat dit geen po litiële aangelegenheid is, tenminste nóg niet". Zij spraken nog enige tijd over het onderwerp door. Reydel beloofde ten slotte ernstig over het geval te zullen nadenken. Hij vond de geschiedenis met de contracten het belangrijkste, noteerde de naam en het adres van de steno-typiste en nam afscheid. VII Diezelfde dag bracht Reydel een bezoek aan „De La". Hij kwam laat. Aan het hoofd van de tafel troonde Vernimmen, die als gewoonlijk ver zen voordroeg. De inspecteur streek naast Nonhe bei neer en vroeg hem om vuur voor zijn sigaret. De architect schokte overeind en grabbelde in zijn zak. „Ik heb geen lucifers?" riep hij ge agiteerd, „of misschien toch wel..., wacht u even... maar u moet geduld hebben". Vernimmen, plotseling zijn decla matie stakend, boog zich naar Reydel over en zei U moet Christiaan niet lastig val len, mijnheer Reydel, hij is dronken". Nonhebei werd nog bleker dan hij al was. Hij trok de kelner, die juist langs kwam, aan zijn mouw en nam een glas cherry-brandy van het 'blad. „Een prettige knip hier", zei hij op een toon alsof hij een geheim ont hulde. „Raak de tel niet kwijt, Wil lem, teken het maar aan op de balk". „Wat zei u laatst toch van paas vuren, mijnheer Nonhebei?" vroeg Reydel. „Het is beter, dat je naar huis gaat en je roes uitslaapt", riep Ver nimmen weer. Nonhebei keek de toneelspeler aan als om zich te bezinnen op wat hij zei. „Nee, nee", riep hij tenslotte, „mijnheer Neydel heeft recht op ant woord - Paasvuren? Dat is folklore of atavisme.ik weet het niet goed". Zijn knap gelaat versomberde, haastig stopte hij de einden van zijn das weg en krabbelde enkele runen- tekens op het muziekprogramma. „De glazen vullen", commandeerde Bartels, „en iedereen zijn lievelings drank... en zorg vooral voor mijn heer Nonhebei, Willem, anders ver vagen de ideeën, die hij zit uit te broeden." „Wat moet het worden, Nonhe bei?" vroeg Berkevoort, „weer een kantoorgebouw voor je oom Grams- coop waeren in der steede omdat er oorlogh was met de specken ende spanjolen. De smeercees! Ick wierd so cwaet, dat ick hem aenvloogh ende hem op syn cop timmerde!" - Smidje Verholen lachte zich een kriek om dit verhaal en bedacht intussen: „Zie je wel! Dan heb ik toch gelijk gehad! Nosco steekt er achter! Wat een schurk! Maar toch slim van hem om net te doen alsof ik het was, die hem op een bloed neus en een blauw oog had ge- tracteerd!" - „Maer nu moet ghe verder luysteren," vervolgde de ra re alchimist. „Ick hebbe myn uyt- hof?" De gehele tafel wist, dat hij een project voor het Huis met de Kluis had gemaakt. Het was door alle offi ciële instanties afgekeurd. „De beste plannen blijven uitge voerd", troostte Bartels. ,,'t Duurt eeuwen voor ze een straat naar je noemen, neem Ferdinand Bol, Albert Suyp en Jan van der Heijden het gemeentebestuur neemt altijd ver keerde adviseurs in die dingen." „Jan van der Heyden was een schilder, maar iedereen meent dat hij vernoemd is om zijn "brandspuit", doceerde de krantenman, „in tien da gen hebben we hier geen brand gehad. Als dat zo doorgaat neem ik mijn emeritaat". Niemand wist, dat die pauze hem niet ongelegen kwam, nu kon hij zich eens rustig bezinnen op nieuwe ad jectieven. Hevige brand, laaiende brand - hij had het alles tot verve lens toe gehad. Hij dronk zijn glas leeg misschien gaf de alcohol hem inspiratie.Als hij eens leentjebuur speelde bij de moderne literatuur en samenvoegingen maakte in de geest van geel-rode gloed, bleek-lekkende vlammentongen en warrelig kronke lende waterslangen, die als wilde wingerd waren uitgelegd over de we gen Nonhebei en Reydel waren aan een vindingh gereed. Natuurlyck moest ick daervoor eerst een stofeken maeken, dat de geest ommedrayt. Dat is my geluckt. Daernae moest ick het teeghengift maecken. Dat is my oock geluckt. Sullen wy de proef eens nemen?"Hij wees een prachtig oud schilderij aan, dat hij opgehangen had, en vroeg: „Hoe vindt ghe dat? Het is een prachtig stuck van Claes van Leyden!" „Fantastisch!" antwoordde smidje Verholen. „Ik woü wel, dat ik het had." - „Drinck dan nu dit maer eens op," zei de alchimist, fijntjes lachend. Hij reikte de smid een glas aparte tafel gaan zitten tot ergernis van Vernimmen, die tevergeefs had getracht de ardhitect 't café uit te krijgen. „Waar is u vandaag geweest?" vroeg Reydel. Nonhebei knikte nadenkend 't scheen dat hij die vraag verwacht had. „Ik heb wat gewandeld". „De hele middag?" „Ja, oude gebouwen bekeken". „Het regende". „Het regende". Nonhebei haalde zijn schouders op. „Is u, vóór u hier kwam, thuis ge weest?" vervolgde de Reydel. Nee ",U eet thuis?" „Af en toe". Plotseling begon hij op 'n vreem de manier met zijn ogen te knipperen. „Straks", fluisterde hij, als de an deren weg zijn, kunnen we beter pra ten." Maar Reydel hield vol „Is u met een taxi gekomen?" „Ja". „Waar bent u ingestapt? Denkt u eens goed na." „Ergens in de binnenstad. - Is dit een verhoor?" Reydel antwoordde niet. Hij draai de zich opeens een kwartslag om en keek recht in het gelaat van Vernim men. over, waarin een heldere drank parelde. „Ick deed er slechts één druppelcken van myn stofeken in," vervolgde hij. „Drinck op en segh me dan hoe ghy het schilderstuk vindt." - De smid proefde voorzich tig een slok en keek toen met een vies gezicht naar het schilderij. „Bah, wat een smerig stuk knoei werk is dat!" riep hij uit. „Haal asjeblieft wegh dat walgelijken ding!" - De alchimist hoorde dat en lachte zich bijna ziek. Nonhebei stond op, doch moets zich aan de tafelrand vasthouden om niet te vallen. „Ik heb te veel gedronken", zei hij. „Ik had wég moeten gaan, Vernim men heeft gelijk." Hij keek Reydel aan, alsof hij moei te had zich te herinneren wie voor hem stond. ,,U is de inspecteur van de Op sporingsdienst", zei hij opeens op verheugde toon. „Ik begrijp het heel goed.ik ben bij regenachtig weer de stad in geweest en kom met glimmen de schoenen de La binnen..., schoe nen die pas zijn gepoetst... ik zag dadelijk, dat u naar mijn benen keek is het niet zo, inspecteur?" Hij lachte als een kind, dat een goed antwoord vindt op een strik vraag. „Maar ik heb niets te verbergen", vervolgde hij, „niets, en Vernimmen kijkt als een acteur, die plotseling de coulissen ziet vlam vatten - kom, mijnheer Reydel, we gaan dit arties- tenhol verlaten. Bartels heeft het me nu al vol geklodderd en Berkevoort. ja wat doet Berkevoort... ik geloof, dat hij gedichten schrijft... 't Wordt tijd, dat we weggaan - voor we aan mijn huis zijn, ben ik nuchter". I (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1964 | | pagina 2