DE TOUR DE FRANCE TOT MAANDAG
FILMJOURNAAL
<=J5oc)aertó
5
Purol
Smidje Verholen en de rare alchimist
I
vm'
Laat Uw bril
van tijd tot tijd eens bijstellen
HET KOST U NIETS!
2f
ómfeti
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 3 JULI 1964
5
2 -
PERPIGNAN
ySa!sees146km
^Sigeahisiwn
Sète27.to
MONTPELLIER
Ravilaillering
moeren nu nog
12elappes worden
gereden voor tnen
in Parijs fs
PERPIGNAN
Prades43ktrv
ORRA
Ravlfaillerïng
"f--Grens *2407
A Berg
Musis Sacrum
Brillenspecialist
Optica
Houdt Bogaerts voor ogen
DE MAN MET DE
LUCIFER
TOULOUSE
stSulpicel75km
Lezaf
LeFossaH35km
Pailhês
FóxT03kih
larascw
s *-tissat
F"-*-.-.
V.
Ravitaillering l
A Berg
-••••Grens
ANDORRA
oulouse
Luxor
Raamsdonk
eeilSgebruikt
altijd gebruikt
i
■A
RONDE1 v. FRANKR.12eeM74km-3j Ul l
Narbatine^lÖQt®
MIDDELLANDSE 2E£ 1
RÖNDEv.FRANKRUK-13eeM70km-4 iuli
MIDDELLANDSE ZEE :\\j
t
Thuir 12 km
Olehe^ SPANJE
M.Louis
Perchel610nn
Bourg-
^Madame
uymorensl9l5m'.
Envalira24C7m
SoWeu
5juli
rustdag
SPARTACUS
Alleen de naam Spartacus is ge
noeg om vele belangstellenden naar
de bioscoopzaal te trekken.
Het verhaal kent practisch ieder
een, maar volledigheidshalve zullen
wij een korte samenvatting geven.
Spartacus is een slaaf, die door
zijn meester wordt verkocht aan 'n
gladiatoren-opleider die de bedoe
ling heeft van Spartacus een groot
zwaardvechter te maken. Tijdens de
reis naar Rome moet hij een twee
gevecht aangaan met zijn beste
vriend en hij is duidelijk de min
dere. Deze man echter kan zijn
vriend niet doden en in plaats van
zijn tegenstander te doden, door
boort hij met zijn drietand zijn
meester. Hem wacht een gruwe
lijk lot, maar bij Spartacus is een
enorme haat tegen alle slavendrij
vers ontstaan. Op een ogenblik, dat
er zich uitstekend voor leent be
gint hij met enkele anderen een op
stand en binnen de kortste keren
heeft zich een enorm slavenleger
gevormd," dat optrekt naar de vrij
heid. Deze vrijheid wordt echter
niet voor niets gegeven en door om
koperij wordt hun vlucht verhin
derd. De slaven worden gevangen
genomen en allemaal gekruisigd.
Helemaal voor niets is Spartacus'
strijd niet geweest, zijn vrouw en
zijn zoon hebben door zijn heldhaf
tige gevechten de vrijheid verwor
ven.
Zaterdag en maandag. Toegang 14 j.
HET DUEL BIJ SILVER CREEK
Een geziene sherff verlaat zijn
standplaats om jacht te gaan ma
ken op een bende gangsters. Tij
dens deze jacht wordt hij gewond
en nooit meer zal hij zijn revolver
kunnen gebruiken als vroeger. Ge
lukkig voor hem komt hij in con
tact met een jonge cowboy die ook
Grotestraat 220, Waalwijk
Telefoon 3560 b.g.g. 4140
VAN
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door Ids. van der Ploeg
19)
Een vrouwelijke employé moest op
het directiekantoor komen om enige,
contracten te typen. Ik wilde weten
wat er gebeurde en vroeg er mijn va
der naar. maar deze zei botweg, dat
hij zich daarover niet wilde uitlaten.
Later informeerde ik bij de steno
typiste, maar haar was strenge ge
heimhouding opgelegd.Op mijn vraag
of dit ook voor mij gold, antwoordde
ze, dat mijn naam nadrukkelijk was
genoemd.
,,En zo staan de zaken, mijnheer
Reydel. Er wordt geïntrigeerd en ge
knoeid, natuurlijk alleen om zidh gel
delijk veilig te stellen, maar het rech
te kom ik niet te weten. Het is mij
opgevallen, dat de compagnons sinds
die contractenmiddag, vriendelijker
tegenover elkaar zijn geworden".
„Wie heeft hier geld in de zaak,
uw vader of Gramshof?"
„Aanvankelijk waren de kapitalen
gelijk, maar steeds heeft Gramshof
meer geld opgenomen dan mijn vader;
het is nu zo, geloof ik, dat vader een
RONDFV-FRANKR. 14eet 186 kw.-6iüli
SPANJE V Soldeu
Eiivalinj
- ,^2407m
Envqlira
2407m
Toulouse
aardig snel is op de revolver. Sa
men met hem lost hij het mysterie
waar naar hij zo lang gezocht heeft
op. Zondagmiddag om 3 uur deze
spannende western, waarin Audie
Murphy de hoofdrol heeft, voor 14
jarige en ouderen.
INVASIE OP GUAM
George Tweed is gedurende zijn
diensttijd gelegerd op het eiland
Guam dat aan het einde van zijn
diensttijd door de Japanners wordt
overvallen. Met zes man blijven zij
over op het eiland en zij hebben de
keuze zich over te geven of in de
bergen een guerilla-strijd te voe
ren.
Zij besluiten tot het laatste, maar
één voor één vinden zijn makkers
de dood bij ontmoetingen met de
Japanners en op een zeker ogen
blik is hij nog alleen over. Door
het skelet van een dode Japanner
van zijn identiteitsplaatje te voor
zien, wekt hij bij de Japanners
de gedachte dat hij ook de dood
heeft gevonden. Twee jaar lang be-
spionneert hij nu de Japanners en
wordt daarbij geholpen door Joe,
een inheems meisje en haar fami
lie, die hem liefderijk in hun mid
den opnemen.
Met een primitieve seininstallatie
kan hij de Amerikaanse schepen
-voor de kust belangrijke inlichtin
gen verschaffen en na 34 maanden
van zijn landgenoten gescheiden te
zijn geweest wordt hij eindelijk be
vrijd. Het eiland wordt bevrijd en
nu kan hij Joe voor wie hij inmid
dels een grote liefde heeft opgevat
voor altijd in zijn armen sluiten.
Donderdag, vrijdag en zondag.
Toegang 14 jaUr.
BINNEN ZONDER KLOPPEN
Bill Ferguson is een vrijgezel, die
met alle geweld wil trouwen, maar
die tot nog toe bij de vrouwen geen
vaste voet aan wal kan krijgen.
Hij kan elk meisje om zijn vinger
winden, maar tot een huwelijk
heeft hij het nog nooit kunnen
brengen. Nu heeft hij ene Stella
op het oog, maar deze voelt er niets
voor om bij zijn „verzameling" te
worden gevoegd. Om zijn geluk el
ders te proberen gaat Bill 'n rond
reis door Europa maken en ook hier
heeft hij vele amoureuze avonturen
maar hij vindt er geen vrouw, die
hij na enige tijd de zijne zal kun
nen noemen. Nog steeds kan hij
Stella niet vergeten en hij besluit
nogmaals zijn geluk bij haar te pro
beren. Een en ander brengt wel
wat moeilijkheden met zich mee,
maar zijn droom om nog eens met
haar te trouwen weet hij toch waar
te maken.
Vrijdag, zaterdag en zondag.
Toegang 18 jaar.
Zó IS ONS LEVEN
Johnny, Bert en Billy zijn gezwo
ren kameraden en zij hebben sa
men een bandje gevormd. Omdat
zij nergens gelegenheid hebben om
te repeteren weten zij met hun vrije
tijd geen raad en langzaam begin
nen zij die op een nozemachtige ma
nier door te brengen. Zij racen op
hun brommers op een levensgevaar
lijke manier door het verkeer en
als een van hen bijna een dodelijk
ongeluk heeft veroorzaakt wordt
zijn rijbevoegdheid ingetrokken. Nu
weten zij helemaal niet meer wat
te doen en hun bezigheden worden
van kwaad tot erger, tot zij op een
keer in een balorige bui op een
kerkorgel rock and roll muziek
gaan maken, waarbij zij door de
dominee betrapt worden. Nu ko
men zij bij een man terecht die
zich het lot der ontspoorde jeugd
erg aantrekt en die clubjes vormt
om hen weer wat goeds bij te bren
gen. De jongens komen via deze
weer op het rechte spoor al gaan
er wel enige strubbelingen aan
vooraf.
GEMEENTERAAD RAAMSDONK
Nieuwe Langstraatweg onderwerp van
discussie in raad van Raamsdonk.
De gemeenteraad van Raamsdonk heeft
zich vrijdagavond hoofdzakelijk bezig gehou
den, naar aanleiding van het schrijven van
de Christelijke Besturenbond Raamsdonks-
veer/Geertruidenberg, inzake de nieuwe
Langstraatweg.
Zoals reeds eerder vermeld zal door de
uitvoering hiervan de Ned. Hervormde Kerk
van Raamsdonkdorp geïsoleerd komen te
liggen.
De beer van Seters (C.H.) hierover het
eerst het woord verkrijgend, verzocht de
voorzitter alsnog de hoogste instanties te
raadplegen om een gunstige oplossing hier
voor te vinden.
De voorzitter antwoordde hierop dat het
moeilijk zou zijn, nu eenmaal met de werk
zaamheden begonnen is, hierover nog be-
zwaren te maken. De verkeersveiligheid zal
moeten prevaleren, aldus het schrijven van
Gedeputeerde Staten. Er blijft in elk geval
nog een verbinding, aldus de voorzitter.
De tweede spreker die hierover 't woord
wenste was de heer G. Knaap (C.H.). Al
hoewel hij de moeilijkheden zag bier nog
verandering in te brengen, voelde hij zich
toch niet gelukkig met alleen maar een over
steekplaats op zo'n drukke weg, waardoor
men nog een omweg moet maken om in de
kerk te kunnen komen. Hij drong met grote
klem aan om van gemeentewege alsnog te
proberen hiervoor een oplossing te krijgen,
ook al zou dit geldelijke kosten met zich
mede brengen. In een tijd waarin wij nu
leven, waarbij technische prdblemen geen
moeilijkheden meer vormen, moet een op
lossing gevonden kunnen worden. Hij ver
zocht alsnog dit bij G.S. aanhangig te ma
ken. Het is van uitermate groot belang voor
Raamsdonkdorp dat de kerk door een klei
ne voorziening gemakkelijk te bereiken is.
Al schijnt het geheel verloren te zijn, dan
moeten wij ons nog aan de laatste strohalm
vastklampen, desnoods met een request tot
de Kroon wenden, gezien het uitermate gro
te belang voor Raamsdonkdorp.
De heer Q. Kamp (R.K.) sloot zich bij de
protestantse fractie aan. Als men voor een
cafetaria zulke voorzieningen maakt, dan is
dit toch zeker verantwoord voor een kerk.
Hij vroeg zich af, of men van het begin af
aan hiervoor niet te weinig begrip heeft ge
toond, is er wellicht niet te traag gehandeld?
De mogelijkheid voor een tunnel moet er
nog zijn, desnoods nu nog opnieuw aanbe
steden, of alsnog een bezwaarschrift indie
nen bij de hoogste instantie.
De voorzitter zegt toe indien mogelijk
hiervoor alsnog een oplossing te willen vin
den.
De volgende agendapunten gingen vlot
onder de hamer door, de algemene bij
standswet, beschikbaarstelling van grond
i.v.m. uitbreiding r.k. meisjesschool voor
g.l.o. te R'veer, de winkelsluiting inplaats
van dinsdagmiddag op maandagmiddag!
vaststelling bebouwde kommen ingevolge de
Boswet; het aangaan van een vaste geldle
ning met de N.V. Bank voor Ned. ge
meenten over het 2e halfjaar '64.
Bouw 40 woningwetwoningen.
De voorzitter toonde zich verheugd, dat met
de bouw van 40 woningwetwoningen kan
worden begonnen. De zaak zit financieel
rond. Het ligt in de bedoeling hiervan 35
woningen te bouwen in het plan Nieuw San-
doel, de woningen zulen worden gebouwd
door de bouwvereniging "Volksbelang" en
zullen een inhoud hebben van pl.m. 300 m3.
Hiervan komen er 12 aan de Vijf'hoeven-
laan, 6 aan de Klimopstraat, 10 aan de
Laurierstraat en 7 aan de Winkerdstraat, en
voorts vijf woningen in de Corn. Oomestr.
in de Noord-Polder te Raamsdonkdorp.
Verwacht wordt dat de kosten hiervoor zul
len bedragen rond f 950.000.
De bouw van een nieuwe werkplaats, als
mede de aanschaf van een nieuwe vracht
wagen en kolkenzuiger had ieders instem
ming.
Ter realisering van het uitbreidingsplan
werd accoord gegaan met de aankoop van
een huisje met grond in de Prins Hendrik-
straat-Smidssteeg en gronden in de Nieu
we Polder I en II en in de Boterpolder en
Noordpolder.
Nadat de heer van Seters verslag had
uitgebracht over de rekening van gemeente
lijke instelling voor maatschappelijk hulp
betoon en voorlopige vaststelling van de re
kening van het grondbedrijf over 1961 kon
de voorzitter de verheugende mededeling
doen dat een oplossing was gevonden inza
ke de veelomstreden vuilnisbelt in het Om-
schoor. Het is in overleg met een firma uit
Breda mogelijk geworden het huisvuil bui
ten de gemeente te storten, n.l. op de vuil
stortplaats aan de Tilburgseweg.
Het nieuw benoemde raadslid Dr. H. H.
de Boer (A.R.) die de vertrokken heer van
Woerden opvolgt, kon tijdens deze vergade
ring nog niet beëdigd worden, wegens afwe
zigheid door vacantie.
BUDDEMEYER
chemisch reinigen
grotestraat 95 waalwijk
COPYRIGHT STUDIO AVAN
108. „Fijn zo," lachte smidje Ver
holen. „Maar voor we dat gaan be
spreken moet ge me eerst eens ver
tellen of ge uw bediende Vosmaer
een pak rammel hebt gegeven." De
oude baas sprong geestdriftig op
en riep: „Wel salderamentum! Nou
en of! Ghy hebt my toch een brief -
cken in de hand gestoocken, waerin
te leesen stond, dat Vosmaer my
bedroogh? Én ghy hebt my toen
toch ook de colomotiefs en de
treynen laeten sien? Welnu,, die
zelfde middag nog kwam Vosmaer
binnen en hy seyde tot my datter
gheen gheleerde stofckens meer te
grote vordering op de zaak heeft, ter
wijl Gramshof net aan is".
„En wat verlangt u van mij, mijn
heer Kiljan?"
„Raad, mijnheer Reydel, meer niet.
Ik begrijp heel goed, dat dit geen po
litiële aangelegenheid is, tenminste
nóg niet".
Zij spraken nog enige tijd over het
onderwerp door. Reydel beloofde ten
slotte ernstig over het geval te zullen
nadenken. Hij vond de geschiedenis
met de contracten het belangrijkste,
noteerde de naam en het adres van de
steno-typiste en nam afscheid.
VII
Diezelfde dag bracht Reydel een
bezoek aan „De La". Hij kwam laat.
Aan het hoofd van de tafel troonde
Vernimmen, die als gewoonlijk ver
zen voordroeg.
De inspecteur streek naast Nonhe
bei neer en vroeg hem om vuur voor
zijn sigaret.
De architect schokte overeind en
grabbelde in zijn zak.
„Ik heb geen lucifers?" riep hij ge
agiteerd, „of misschien toch wel...,
wacht u even... maar u moet geduld
hebben".
Vernimmen, plotseling zijn decla
matie stakend, boog zich naar Reydel
over en zei
U moet Christiaan niet lastig val
len, mijnheer Reydel, hij is dronken".
Nonhebei werd nog bleker dan hij
al was. Hij trok de kelner, die juist
langs kwam, aan zijn mouw en nam
een glas cherry-brandy van het 'blad.
„Een prettige knip hier", zei hij
op een toon alsof hij een geheim ont
hulde. „Raak de tel niet kwijt, Wil
lem, teken het maar aan op de balk".
„Wat zei u laatst toch van paas
vuren, mijnheer Nonhebei?" vroeg
Reydel.
„Het is beter, dat je naar huis
gaat en je roes uitslaapt", riep Ver
nimmen weer.
Nonhebei keek de toneelspeler aan
als om zich te bezinnen op wat hij
zei.
„Nee, nee", riep hij tenslotte,
„mijnheer Neydel heeft recht op ant
woord - Paasvuren? Dat is folklore
of atavisme.ik weet het niet goed".
Zijn knap gelaat versomberde,
haastig stopte hij de einden van zijn
das weg en krabbelde enkele runen-
tekens op het muziekprogramma.
„De glazen vullen", commandeerde
Bartels, „en iedereen zijn lievelings
drank... en zorg vooral voor mijn
heer Nonhebei, Willem, anders ver
vagen de ideeën, die hij zit uit te
broeden."
„Wat moet het worden, Nonhe
bei?" vroeg Berkevoort, „weer een
kantoorgebouw voor je oom Grams-
coop waeren in der steede omdat
er oorlogh was met de specken ende
spanjolen. De smeercees! Ick wierd
so cwaet, dat ick hem aenvloogh
ende hem op syn cop timmerde!"
- Smidje Verholen lachte zich een
kriek om dit verhaal en bedacht
intussen: „Zie je wel! Dan heb ik
toch gelijk gehad! Nosco steekt er
achter! Wat een schurk! Maar toch
slim van hem om net te doen alsof
ik het was, die hem op een bloed
neus en een blauw oog had ge-
tracteerd!" - „Maer nu moet ghe
verder luysteren," vervolgde de ra
re alchimist. „Ick hebbe myn uyt-
hof?"
De gehele tafel wist, dat hij een
project voor het Huis met de Kluis
had gemaakt. Het was door alle offi
ciële instanties afgekeurd.
„De beste plannen blijven uitge
voerd", troostte Bartels. ,,'t Duurt
eeuwen voor ze een straat naar je
noemen, neem Ferdinand Bol, Albert
Suyp en Jan van der Heijden het
gemeentebestuur neemt altijd ver
keerde adviseurs in die dingen."
„Jan van der Heyden was een
schilder, maar iedereen meent dat hij
vernoemd is om zijn "brandspuit",
doceerde de krantenman, „in tien da
gen hebben we hier geen brand gehad.
Als dat zo doorgaat neem ik mijn
emeritaat".
Niemand wist, dat die pauze hem
niet ongelegen kwam, nu kon hij zich
eens rustig bezinnen op nieuwe ad
jectieven. Hevige brand, laaiende
brand - hij had het alles tot verve
lens toe gehad. Hij dronk zijn glas
leeg misschien gaf de alcohol hem
inspiratie.Als hij eens leentjebuur
speelde bij de moderne literatuur en
samenvoegingen maakte in de geest
van geel-rode gloed, bleek-lekkende
vlammentongen en warrelig kronke
lende waterslangen, die als wilde
wingerd waren uitgelegd over de we
gen
Nonhebei en Reydel waren aan een
vindingh gereed. Natuurlyck moest
ick daervoor eerst een stofeken
maeken, dat de geest ommedrayt.
Dat is my geluckt. Daernae moest
ick het teeghengift maecken. Dat
is my oock geluckt. Sullen wy de
proef eens nemen?"Hij wees een
prachtig oud schilderij aan, dat hij
opgehangen had, en vroeg: „Hoe
vindt ghe dat? Het is een prachtig
stuck van Claes van Leyden!"
„Fantastisch!" antwoordde smidje
Verholen. „Ik woü wel, dat ik het
had." - „Drinck dan nu dit maer
eens op," zei de alchimist, fijntjes
lachend. Hij reikte de smid een glas
aparte tafel gaan zitten tot ergernis
van Vernimmen, die tevergeefs had
getracht de ardhitect 't café uit te
krijgen.
„Waar is u vandaag geweest?"
vroeg Reydel.
Nonhebei knikte nadenkend 't
scheen dat hij die vraag verwacht had.
„Ik heb wat gewandeld".
„De hele middag?"
„Ja, oude gebouwen bekeken".
„Het regende".
„Het regende". Nonhebei haalde
zijn schouders op.
„Is u, vóór u hier kwam, thuis ge
weest?" vervolgde de Reydel.
Nee
",U eet thuis?"
„Af en toe".
Plotseling begon hij op 'n vreem
de manier met zijn ogen te knipperen.
„Straks", fluisterde hij, als de an
deren weg zijn, kunnen we beter pra
ten."
Maar Reydel hield vol
„Is u met een taxi gekomen?"
„Ja".
„Waar bent u ingestapt? Denkt u
eens goed na."
„Ergens in de binnenstad. - Is
dit een verhoor?"
Reydel antwoordde niet. Hij draai
de zich opeens een kwartslag om en
keek recht in het gelaat van Vernim
men.
over, waarin een heldere drank
parelde. „Ick deed er slechts één
druppelcken van myn stofeken in,"
vervolgde hij. „Drinck op en segh
me dan hoe ghy het schilderstuk
vindt." - De smid proefde voorzich
tig een slok en keek toen met een
vies gezicht naar het schilderij.
„Bah, wat een smerig stuk knoei
werk is dat!" riep hij uit. „Haal
asjeblieft wegh dat walgelijken
ding!" - De alchimist hoorde dat en
lachte zich bijna ziek.
Nonhebei stond op, doch moets zich
aan de tafelrand vasthouden om niet
te vallen.
„Ik heb te veel gedronken", zei hij.
„Ik had wég moeten gaan, Vernim
men heeft gelijk."
Hij keek Reydel aan, alsof hij moei
te had zich te herinneren wie voor
hem stond.
,,U is de inspecteur van de Op
sporingsdienst", zei hij opeens op
verheugde toon. „Ik begrijp het heel
goed.ik ben bij regenachtig weer de
stad in geweest en kom met glimmen
de schoenen de La binnen..., schoe
nen die pas zijn gepoetst... ik zag
dadelijk, dat u naar mijn benen keek
is het niet zo, inspecteur?"
Hij lachte als een kind, dat een
goed antwoord vindt op een strik
vraag.
„Maar ik heb niets te verbergen",
vervolgde hij, „niets, en Vernimmen
kijkt als een acteur, die plotseling de
coulissen ziet vlam vatten - kom,
mijnheer Reydel, we gaan dit arties-
tenhol verlaten. Bartels heeft het me
nu al vol geklodderd en Berkevoort.
ja wat doet Berkevoort... ik geloof,
dat hij gedichten schrijft... 't Wordt
tijd, dat we weggaan - voor we aan
mijn huis zijn, ben ik nuchter".
I
(Wordt vervolgd)