dagelijks VLEESVOORDEEL
Magere speklapjes 79
Prima gehakt
Slavinken 2
Boerenmetworst
Volvette kaas
Limonade-gazeuse 99
Smidje Verholen en de rare alchimist
Huub v. d. Hout
Huub v. d. Hou!
Allround chef
S
jA/*lSuht N.V.
500 gram
nette werkster
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 20 JULI 1964
Lou Verwiel
Maandag 20 en dinsdag 21 juli
250 GRAM
Adverteert
in dit blad
Woensdag 22 juli
Unieke meubel-
inruilactie
Dwergpoedeltje
half om half
500 GRAM
Bloch Stibbe - Hoilandia
Donderdag 23 juli
stuks voor
De gehele week
100
GRAM
BELEGEN
1. een SNIJKURSUS
2. een STIKKURSUS
3. een ONDERWERKKURSUS
3 grote gezinsflessen
SUPERMARKT GROTESTRAAT 122 - WAALWIJK
Eerste monteurs
Tweede monteurs
Hulpmonteurs
pompbediende
DE MAN MET DE
LUCIFER
J
9 18-1'
Met groot leedwezen geven wij kennis van het
plotselinge overlijden van onze hooggeachte commis
saris
de heer
Zijn nagedachtenis zal bij ons in hoge ere blijven.
Tilburg, 15 juli 1964
Commissaris en directie
N.V. Lederfabriek „De Hinde",
Tilburg
Zuid Nederlandse
Reprografische Industrie
(DZ ROOY)
Laageinde 89-91 - Waalwijk
Telef. 04160-S118
DRUKKERIJ
COPIEER-IN RICHTING
LICHTDRUKKERIJ
BOEK- en KANTOOR
BOEKHANDEL
KANTOORMACHINES
KANTOORMEUBELEN
TEKENMACHINES
Mevrouw,
Houdt uw man van lekkere
kaas
Wij bieden U iedere week 15
soorten van de allerbeste
kwaliteit, waaronder
Oude brokkelkaas
Friese Nagel- en
Oude Kanterleidse kaas
Komt U ook eens proeven
U treft ons iedere woensdag-
markt in Waalwijk met die
hygiënische verkoopwagen
De enige uitdelingslij st in 't
faillissement van J. H. OTTO
en M. J. WEMMERS, wonen
de te Drunen aan de Jas
mijnstraat 4, werd op heden
gedeponeerd ter griffie der
Arrondissements - Rechtbank
te 's-Hertogenbosch, alwaar
deze gedurende 10 dagen ter
kosteloze inzage van de cre
diteuren ligt.
Mr. W. M. Nijs
Curator
Waalwijk, 17 juli 1964
Burg. Moonenlaan 15
Zeer soepele betalingsvoor
waarden.
Zo van de fabriek naar het
publiek.
Brieven onder nr. 4014 aan
het bureau van dit blad of
tel. 03402 - 5383
Mevrouw, 1
Voor Uw zoutloos-, suiker
vrij- of vetvrij dieet naar
Woensdagmarkt - Waalwijk
TE KOOP
2% maand gekr. gitzwart
85.—
Telef. 070 - 725793
149
N.V. NEDERLANDSCHE SCHOENENUNIE
In september beginnen op onze BEDRIJFS-
SCHOOL de volgende KURSUSSEN
voor jongens van 16 jaar en ouder;
voor jongens en meisjes vanaf 14 jaar;
voor jongens vanaf 14 jaar.
Wilt U er meer van weten
185
Kom dan eens praten op de Personeelsafdeling.
Naast de gehele werkdag verstrekken we ook
inlichtingen op iedere DINSDAGAVOND van
half acht tot negen uur.
Als U ons een berichtje stuurt, willen wij U
ook thuis bezoeken.
flndrévantii
wenst van betrekking te veranderen
Met lange ervaring als stikmeester
Brieven onder no. 4632 aan het bureau van dit blad.
In verband met de grote verkoop van FORD-auto's
hebben wij, om uitgebreide service te kunnen
geven, ook dringende behoefte aan meer
Tevens gevraagd
voor het schoonhouden van kan
toren en het serveren van koffie
van 812 uur
en een
Prima loon.
Automobielbedrijf „DE LANGSTRAAT" N.V.
Official Ford Dealer - Grotestraat 349, Waalwijk
COPYRIGHT STUDIO AVAN
114. „Wat is dat, een Vilm?" vroeg
de rare alchimist. - „Dat kan ik zo
maar niet uitlegggen. Dat moet je
zien," zei smidje Verholen. Onthutst
mompelend wandelde de oude alchi
mist met zijn makker mee en zocht
een plaatsje in de grote zaal, waar
't gonsde van de opgewonden stem
men. Toen gingen de lichten uit en
een felle lichtbundel sloeg tegen 't
doek. Muziek weerklonk, gevolgd
door gesproken woorden en daar
kwamen de eerste beelden al. „O
grutjes!!" riep de alchimist ge
schrokken. „Daer rydt een automo
biel van de muur af! Hij komt op
ons aangereden!" - „Stil toch!" sis
te de smid. „Het is toch niet echt!"
Maar de oude baas was niet tot be-
draen te brengen. Hij verwachtte,
dat de auto elk ogenblik het zaaltje
kon binnenstormen en hij schrok
nog veel meer, toen er plotseling
wat arme negers in het beeld ver
schenen, die de auto juichend be
groetten. „Help! Nickers! Mensen-
eeters! Cannibaelenü" gilde de oude
baas en in panische angst stoof hij
de zaal uit, dwars door de menigte
verklede gasten heen, die zich een
aap lachten. - „Nou, nou! Die speelt
zijn rolletje kostelijk! merkte een
dikke baas op, die zich verkleed had
als gelaarsde kat. „Hij ziet eruit als
een 17-eeuwse geleerde en doet net
of hij nog nooit een film heeft ge
zien" - De gelaarsde kat kon natuur
lijk niet weten, dat hij hiermee een
diepe waarheid sprak, doch dat kan
ons verder niet schelen en daarom
gaan we eens naar smidje Verholen
kijken, die achter de alchimist was
aangerend. Hij kreeg de malle baas
te pakken in de hall, waar juist een
dienaar rondliep met een blad goed
gevulde glazen. „Ja, geeft U ons
maar gauw 'n verfrissend drankje,"
zei de smid. „Dat zullen we nodig
hebben." - „Hèhè, dat smaekt
mompelde de alchimist. „Nu kom
ick weer weinig bij. Maer waer sijn
se nu, die woeste cannibaelen?" -
„Ze zijn er helemaal niet!" lachte de
smid. „Het was film! Platjes op het
doek.
FEUILLETON
VAN
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door Ids. van der Ploeg
25)
Hij sprak opeens op een geëxal
teerde toon. Mevrouw Mijnarends
wierp een onderzoekende blik op haar
man. - Zou het werk dan tóch te
zwaar worden voor hem? Hij is over
stuur door de dood van Kiljan, be
dacht zij toen, ik moet een kalmerend
drankje voor hem klaar maken.
Zij ging haastig de kamer uit en
kwam terug met een glas water,
waarin zij wat broom had gedaan.
„Drink maar eens", zei ze als te
gen een patiënt.
Maar hij stiet het glas weg.
„Nee vrouw, ik heb iets anders no
dig. We hebben onze tijd tot nu toe
verknoeid - maar misschien is het
nog niet te laat... hoewel, nu mijn
heer Kiljan dood is, gaat het weer
niet".
Mevrouw Mijnarends keek hulpe
loos naar de rechercheur, als ver
wachtte zij van deze zijde hulp.
„Mijn man is overspannen", zei ze.
„Kunt u op een andere keer niet eens
terugkomen?"
„Nee", antwoordde De Vet. „De
inspecteur van de Rijks-Opsporings-
Dienst wil trouwens vanavond nog
een onderhoud met uw man hebben".
„De Rijks - Opsporings - Dienst!
Daar heeft mijnheer Kiljan naar ge
vraagd?" riep Mijnarends opeens.
„Wanneer?"
„In de auto. Ik zei al, dat hij bijna
geen woord heeft gezegd. Hij mom
pelde maar wat voor zich heen en
plotseling vroeg hij, of ik wist, waar
het kantoor van R.O.D. was".
„En hebt u hem dat verteld?"
„Ja - op de Keizersgracht, zei ik.
Maar het nummer wist ik niet precies.
Ik wist alleen, dat het dicht bij de Le
liegracht is".
„Brengt u die vraag in verband met
zijn bezoek aan de safe?"
„Daar heb ik niet over nagedacht
- wel heb ik opgemerkt, dat er iets
was, dat hem hinderde".
De rechercheur stelde nog enige
vragen, totdat het tijd werd om naar
het districtskantoor te gaan.
„Laten we rustig weggaan", stelde
hij voor, „en nergens aan draaien".
Hij stapte voorzichtig over drem
pel en vloermatjes heen, liep precies
in het midden van de deurstijlen door
en geraakte ten slotte, na alleen zijn
hoofd te hebben gestoten aan een
snelblusser, die ergens aan een wand
hing, met Mijnarends buiten het huis.
X
Reydel had intussen Gramshof in
de voorzijkamer geroepen. Nog vóór
dat de inspecteur een vraag kon stel
len, riep de bankier met een gebaar
van wanhoop
„Ik ben geruïneerd, mijnheer Rey
del; beneden 'heb ik me, vooral voor
mijn dochter, goed gehouden, maar nu
moet ik het zeggen..."
„Misschien wilt u zich nader ver
klaren?"
„Wel, mijn compagnon zou van
avond hier komen om enkele zake
lijke aangelegenheden te bespreken,
onze zaak verkeert in een crisis; ik
maak er geen geheim van, trouwens
er wordt genoeg over geroddeld, ook
al op de beurs naar ik vandaag hoor
de. We zitten met 'n lening waar geld
bij moet, 'n massa geld, onze privé-
rekeningen waren altijd ongelijk van
grootte - vanavond zouden de con
tracten worden getekend waarbij on
ze geldmiddelen zouden samenvloeien
Voor mij betekende dit..."
Hij hield plotseling op, als bezon
hij zich op iets.
„Wel, mijnheer Gramshof", moe
digde Reydel aan.
„De bijzonderheden doen niets ter
zake - voor mij is de dood van mijn
compagnon eenvoudig ruineus".
„Was u met mijnheer Kiljan be
vriend?"
Gramshof keek verwonderd op -
hij had blijkbaar een andere vraag
verwacht.
„Bevriend?", herhaalde hij lang
zaam. „Nee, maar toch mochten we
elkaar erg graag".
„Kwam hij vaak hier?"
„Zelden - na de dood van zijn
vrouw heeft hij het oirbaar geoor
deeld zich in te laten met een kelnerin
uit Wenen, Dora Höck heet ze. Hij
wilde, dat ik in haar de toekomstige
mevrouw Kiljan zou zien, doch ik
weigerde haar thuis te ontvangen. Dit
heeft hem, geloof ik, aanvankelijk
gegriefd, 't gaf enige verwijdering
tussen ons, maar vooral sinds de
moeilijkheden met die geldlening zijn
we dichter bij elkaar gekomen. In de
laatste weken was onze verhouding
weer zoals die vroeger was, spontaan
en hartelijk. Gisteren nog hadden we
een gesprek over vroeger jaren, hoe
hard we altijd hebben gewerkt en hoe
we gestadig door zijn uitgegroeid tot
een zaak, die overal met ere wordt
genoemd - en dit alles is nu in één
slag kapot".
„Wie kan er belang bij hebben, dat
de contracten niet werden getekend?"
„Frits Kiljan, natuurlijk; hij is de
enige erfgenaam en misschien ook
Dora Höck, tenminste als Kiljan be
loofd heeft haar te zullen trouwen.
Toch zou Kiljan in dit laatste geval
zeker huwelijks-voorwaarden hebben
gesteld, waardoor dan Frits weer als
enige belanghebbende is aan te mer
ken. In de contracten staat, dat ik het
recht krijg onmiddellijk over de helft
van de liquide middelen te beschik
ken. Als tegenprestatie zou ik schuld
bekentenissen tekenen".
„Wat verstaat u onder liquide mid
delen?"
„Wel, zijn privé-tegoed bij onze
firma en dan zijn fondsenbezit".
„Hij was dan wel buitengewoon
coulant tegenover u".
„Ja - hij deed dit op grond van
onze oude vriendschap, 'n nobele
geste, waar ik op het ogenblik weinig
tegenover kon stellen. Ik had mij
voorgenomen dit in de toekomst op
de een of andere wijze goed te maken.
In ieder geval zou ik die schuldbe
kentenissen zo gauw mogelijk hono
reren".
„Uw eigen financiële positie is
moeilijk, begrijp ik..."
„Ja. Kiljan heeft zuinig geleefd, de
jaren door. Hij is nooit uitgegleden,
behalve nu dan met Dora Höck, hoe
wel zij, naar zijn zeggen, weinig veel
eisend is. - Dit laatste betwijfel ik
echter, zij gaat altijd zeer goed ge
kleed".
„U weet, dat mijnheer Mijnarends
met uw compagnon is meegereden tot
het Leidseplein?"
„Ja. De Wal heeft het beneden uit
gebazuind aan ieder, die het horen
wilde. Ik hoop niet, dat u enige ver
denking tegen onze kluischef koes
tert".
„Hij is de laatste, die uw compag
non levend heeft gezien".
„Een bezwarende omstandigheid
en toch weiger ik te geloven, dat hij
met deze zaak iets te maken heeft".
„Er is haast geen andere mogelijk
heid".
„Ogenschijnlijk niet, maar niette
min zal uw onderzoek toch in een an
dere richting moeten gaan. Mijn
arends is een van onze betrouwbaarste
beambten - bovendien is hij er de
man niet naar".
„Welk criterium legt u aan bij de
ze beoordeling, mijnheer Gramshof?"
„Mijn intuïtie, anders niet".
„Er is een Duits staatshoofd ge
weest, wiens intuïtie altijd faalde".
Gramshof lachte even.
„Ja, maar die man had in ieder ge
val fantasie en juist daaraan ont
breekt het Mijnarends, hij is een van
de mensen die de soliede, onwankel
bare onderlaag vormen van onze sa
menleving".
(Wordt vervolgd)