PAUSELIJKE MISSIE-ACTIE
u
HELPT
TOCH
OOK
MEDE
Is de
toenemende
vraag om
meer priesters
te beantwoorden?
HULDE EN
DANKBAARHEID
NATIONAAL BUR EAU
LAAN COPES VAN CATTSNSURCH 127, DEN HAAG GIRO 8725 TELEFOON 070-1123 43
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DINSDAG 29 DECEMBER 1964
Al hetgeen ge niet zult verdeeld
hebben vóór uw dood, zal dóór uw dood
verdeeld worden."
De opbrengst van de kollekte
op de Wereldmissiedag heeft
het prachtige resultaat van
vorig jaar nog overtroffen.
Betekende de opbrengst in 1963
van 1.690.000,reeds een
ongekend hoogtepunt, een voor
uitgang nl. van een y2 miljoen
gulden, met Wereldmissiedag
van 1964 heeft katholiek Ne
derland opnieuw getoond dat
het voor zijn missionarissen
graag offert: een opbrengst van
méér dan 1.700.000,was het
resultaat.
Dank aan allen die geholpen
hebben om dit resultaat te be
reiken.
Dank aan allen die zo royaal
hebben gegeven.
En bij dit woord van dank de
stellige zekerheid dat met dit
bedrag veel, zeer veel goeds tot
stand gaat komen!
aan de opleiding van priester
studenten in de missiegebieden
door uw gezinsbijdrage aan de
Pauselijke Missiewerken, waar
door U lid bent van het P.M.P.
door het schenken van eeri bij
zondere gift voor de bouw van
seminaries; door met een jaar
lijkse bijdrage van tenminste
500,een bepaalde student
te steunen; door een blijvende
studiebeurs te stichten, waar
van de jaarlijkse rente gebruikt
wordt voor steun aan een be
paalde student; door het schen
ken van minstens 25,-per
jaar en dan tezameh met an
deren een bepaalde student te
steunen; door het schenken van
een bedrag onder voorwaarde
van een jaarlijkse uitkering tij
dens het leven; door het P.M.P.
per testament als erfgenaam
van uw nalatenschap te benoe
men, of met een legaat te ge
denken (s.v.p. vermelden:
Priesteropleiding)
van
GÉÉN STUDIEBEURS.
GÉÉN PRIESTERS
Wij vertellen niets nieuws als wij schrijven dat in zeer
snel tempo in Azië en Afrika de normale kerkelijke hiërar
chie is opgericht: de „missie-bisschoppen", die werkten
en leiding gaven namens en in directe opdracht van de
Paus, werden tot „gewone" bisschoppen, d.w.z. wij
werken en geven leiding in eigen persoonlijke verant
woordelijkheid en zelfstandigheid, uiteraard in mede
verantwoordelijkheid met heel het wereldepiscopaat in
eenheid met de Paus.
Snel ook is toegenomen het aantal bisschoppen uit deze
werelddelen zelf. De discussies in de Concilie-aula heb
ben ons doen zien hoe zij zich op deskundige wjjze
mee hebben ingezet voor de Wereldkerk. Met name de
bisschoppen van Afrika hebben vaker verrast om hun
open blik voor het wel en wee van héél de Kerk.
Baganda-spreekwoord
AMAKATH JAMES
seminarist van het Bisdom Patna
in India en student op het
groot-seminarie van Mangalore
PUDYAMADOM MATHEW
seminarist van het Bisdom Patna
in India en student op het
groot-seminarie van Mangalore.
KUZHUPPIL GEORGE
seminarist van het Bisdom Visak-!
hapatnam in India en student op
het groot-seminarie van Mangalore.
Het teruglopen van de roepingen in opze landen lijkt niet binnen afzienbare
tijd om te keren in een toenemen. Laat 't waar zijn, dat onze landen nog
meer priesters kunnen vrijmaken voor andere delen van de Wereldkerk, hèt
antwoord dat de nood aan mensen beëindigen zal, zal vanuit de jonge kerken
zelf moeten komen.
De 38 groot-seminaries in Afrika, voorzover afhankelijk van de Propaganda
Fide, telden in het schooljaar 1963—1964 samen 1877 leerlingen; het
aantal wijdelingen bedroeg 178, terwijl 444 nieuwe candidaten binnenkwa
men. Voor de 29 groot-seminaries in Azië waren deze cijfers resp. 2.812
230 en 615.
Wellicht dat deze cijfers tegenvallen Eerlijkheidshalve moeten wij schrij
ven, dat de toename van het aantal priesters in een aantal gebieden minder
wordt, in enige gebieden zelfs tot stilstand is gekomen.
Zoekend naar de factoren, die samen een verklaring hiervoor kunnen geVen,
vinden wij er één, die wij hier kunnen wegnemen nl. het gebrek aan financiële
middelen om geschikte candidaten, die vragen om priester te mogen worden,
te kunnen opleiden.
Terwijl de zorg in onze landen geldt: tekort aan roepingen, geldt in vele
landen in Azië en Afrika de zorg: waar de middelen vandaan te halen om
de jongens die zich geroepen voelen, te -kunnen opleiden. Hier ligt onze
mogelijkheid, onze persoonlijke mogelijkheid mee te helpen aan de oplossing
van da nood aan mensen.
Het is het Pauselijk Missiewerk voor eigen priesters (P.M.P.), hetwelk jaar
lijks grote subsidies geeft voor het levensonderhoud der seminaristen, voor
de instandhouding van de seminaries. Het is zo gemakkelijk een priester
student in de missie te helpen: met een jaarlijkse bijdrage van 500,aan
het P.M.P. Dan krijgt u naam en foto van de student, die elk jaar een brief
aan zijn weldoener schrijft.
Laat men zijn bijdrage voor tenminste drie jaar vastleggen in een notariële
schenkingsakte, dan mag het gehele jaarlijkse bedrag voor het inkomen wor-
den afgetrokken. Wilt u ook een adoptief priesterzoon? Een van de studenten,
wiens foto hier staat?
Schrijf dan s.v.p. aan het Nationaal Bureau P.M.P., Laan Copes van Catten-
burch 127, Den Haag (giro 8725, telefoon 1123 43).
Heeft dit alles eigenlijk veel veran
derd in de gewone dagelijkse gang
van zaken van het missionerings-
werk? Het antwoord op deze vraag
is: „nee". Met name de zorg om en
de handicap door de nood aan men
sen en middelen zijn gebleven. Voor
die eerste nood, de nood aan mensen,
willen wij u daadwerkelijke belang
stelling vragen.
Wij kunnen ons niet aan de indruk
onttrekken dat met name de bis
schoppen uit Azië en Afrika zelf met
grote bewogenheid en vasthoudend
heid om priesters vragen. Een;hun
ner, mgr B. Gantin, de Afrikaanse
aartsbisschop van Catonau in Daho
mey vertolkt de gevoelens van vele
collega's als hij in een brief schrijft:
„Afrika zal nog lang zijn Europese
en Amerikaanse broers nodig heb
ben. Dit geldt op het zuiver menselij
ke, maar nog meer op het christe
lijke vlak. Onze behoeften kunnen
niet verminderd zijn van vandaag op
morgen. Integendeel! Een talrijke,
deskundige en edelmoedige clerus is
nodig voor onze kerkgemeenschap
pen, die voor de opgave staan zich
te meten met alle problemen, die
voortvloeien uit de aanpassing aan
een wereld, die zich in snel tempo
moderniseert
Hiervoor en voor nog veel meer be
hoeven wij de edelmoedige en be
langeloze assistentie van onze chris
telijke broeders uit de gehele we
reld."
Wordt hun bewogen vraag om pries
ters bevredigend beantwoord
Het aantal uitzendingen van nieuw'
priesters vanuit onze landen naar de
gebieden die vallen onder de Propa
ganda Fide, loopt terug, getuige het
volgende overzichtje (ontleend aan
Berum Ecclesiae, aug. 1964):
kelijke hiërarchie is beslist niet af
gelopen de periode van het oprichten
van nieuwe missie-gebieden, gebie
den waar nog bijna alles moet ge
beuren. Een enkel voorbeeld uit vele
is de pas opgerichte apostolische pre
fectuur van Same in Tanganjika:
een gebied ongeveer eenderde van
ons land, bewoond door rond 130.000
mensen, waaronder 9.400 katholie
ken.
Als eerste apostolisch prefect werd
benoemd onze landgenoot mgr H. J.
Winkelmolen, die voor het pioniers
werk dat hem werd opgedragen, de
hulp heeft van slechts 10 pries
ters
Is het te verwonderen dat de aposto
lische prefecten van pas opgerichte
gebieden ook met de grootste nadruk
om priesters vragen.
IRUMPANATH THEOPHILUS
seminarist van het Bisdom Bhagal
in India en student op het
groot-seminarie van Mangalore.
EDAVAKANDOM THEOPHILUS
seminarist van het Bisdom Patna
in India en student op het
•groot-seminarie van Mangalore.
ÈUSEBIUS KOMBA
seminarist van het Bisdom Peramiho
in Tanganjika en student op het
groot-seminarie van Peramiho.
EDMUNDUS MPANGARA
seminarist van het Bisdom Peramiho
in Tanganjika en student op
het groot-seminarie van Peramiho.
JOHNSON R.
seminarist van het Bisdom Trivandrum
in India en student op het
groot-seminarie van Alwaye.
JOSEPH JOHN
seminarist van het Bisdom Trivandrum
in India en student op
het groot-seminarie yan Alwaye.
JOHN BOSCO D. SOPHRONIUS SSAJJABI
seminarist van het Bisdom Trivandrum seminarist van het Bisdom Kampala
in India en student op het in Tanganjika en student op het
groot-seminarie van Alwaye. groot-seminarie yan Ggaba.
