Zend steeds
tijdig uw
advertentie in.
Er kan dan
meer aandacht aan
besteed worden.
STENO-TYPISTE Duits
Openingsreclame
W. VAN SCHIJNDEL
DE SPIN
■«■a
22
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DINSDAG 29 DECEMBER 1964
woonruimte
m«t keuken
vuurwerk
Jaconella
DRESSOIR
DANKBETUIGING
Burmanje-Poolers n.v.
N.V. Condor Import en Export
Te koop:
leuke vriendin
Nette werkster
gevraagd
Fedra Schoenfabriek
te Drunen
C. Brok-
v. Helvoirt
HEROPENING
voor één gulden
Bureau
Jan Tuerlings
ADVERTEERT
IN DIT BLAD
11
'ergade-
zou zijn
ardt aan
realise-
:entrum,
n steeds
;r achtte
usdense
vel eens
ïeni 'be
ker met
daar de
:t in de
aardoor
niet zo-
t open-
r de hr.
egen in
it, werd
h niet
ad een
ïiteinde
ERLOOD
RIA VERSCHUREN
en
JAK JOOSEN
januaril965.
aalwijk Putstraat 110
aller, Dxembourg.
Het personeel van
ING as. ECHTPAAR
ekt biinen afzienbare tijd
ieven onder no. 4847 aan
t bureau van dit blad.
<IJ HEBBEN
alle soorten en prijzen.
togisterij van Amelsvoort
ai de Markt, tel. 2286
latsheuvel.
Te koop aangeboden:
ENIGE WOLLEN
SMÏRNA
VLOERKLEDEN
dooi groothandel in
modelkamers gebruikt.
Grote maten; 150.- per
stuk. Niet van nieuw te
under scheiden. Event,
luis te bezichtigen.
Brieven onder nr. 4676
aan 't bureau v. d. blad.
SCHOENENATELIER
Hoogeinde 40, Waalwijk
telefoon (04160) 2357
dankt de directie
voor het
prachtige kerstpakket
en wenst haar tevens een
voorspoedig 1965.
Wegens overcompleet
te koop
een in prima staat zijnde
lengte 2.08 m.
Mr. v. Coothstraat 30,
Waalwijk.
Personeel van
SCHOENFABRIEK
danken de directie hartelijk voor het
waardevolle kerstpakket.
Tevens wensen zij de directie een
voorspoedig 1965.
Kaatsheuvel, december 1964
vraagt voor spoedige indiensttreding
In ons sterk internationaal georiënteerd
bedrijf wordt de kennis van Engels en
Frans op prijs gesteld.
Schriftelijke sollicitaties te richten aan:
Tuinstraat 22, Waalwijk
Autogenisch lasapparaat
met eigen flessen
met meters en slijpbrander
NIEUW
Electrische spuit
NIEUW
Kapstok met toebehoren
NIEUW
Bankstel
Kamerameublement
Kroonlamp
in zeer goede staat
J. Collard,
Gen. de Wetstraat 11,
Waalwijk
R.K. MEISJE, 18 jaar,
zoekt
Ongeveer dezelfde leeftijd.
Brieven onder no. 4846 aan
het bureau van dit blad.
Mevrouw van Boekei,
Antoniusstraat 13, Waalwijk
Langs deze weg betuigen wij
onze hartelijke dank
voor de waardevolle bon
en het royaal uitgevoerde kerstpakket
welke wij van onze directie
mochten ontvangen.
Het gezamenlijke personeel van
Voor RIJWIELEN
en ONDERDELEN
naar rijwielhandel
Stationsstraat 17, Waalwijk
Telefoon 2436
Woensdag 6 januari 9 uur voormiddag
heropenen wij onze nieuwe, naar de eisen des tijds
moderne ingerichte
RUND-, HALFS- EN VARKENSSLAGERIJ
Specialiteit fijne vleeswaren
100 gram TONGENWORST
100 gram PRESKOP en
100 gram BOTERHAMWORST
Dinsdag 5 januari
receptie van 15.00—17.00 uur namiddag.
SLAGERIJ
Grotestraat 219, Waalwijk
Dr. v. Beurdenstr. 8 tel. 2002
Kaatsheuvel
Ook voor alle andere bladen
worden advertenties tegen
de geldende tarieven opge
nomen.
Klachten over bezorging en
aanmelden nieuwe abonné's
aan ons bureau:
Dr. v. Beurdenstraat 8
0'
_8J lil -i._i.LdiL* L
J
;midde-
jespoot,
irgiftig-
ppel en
bulder-
lis-
„Mooi,
ak toen
evange-
gulden
:len.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
JOHNSTON McCULLEY
Vertaling
Herman Antonsen
28))
Intussen speelde Warwik kaart en
babbelde zo gezellig, als had hij niet
de minste zorgen; onderwijl echter
piekerde hij er over, hoe hij de zaak
moest klaarspelen. Dat Berklan hem
die enveloppe zelf gegeven had, was
een lastig geval. Hij wilde immers
niet, dat Berklan wist, dat hij die en
veloppe had? Hij zou het ding op een
of andere manier moeten zien kwijt te
raken en het dan weer stelen, meende
hij.
Zodra hij gelegenheid kreeg haal
de hij achter een tafeltje met planten
en bloemen de enveloppe uit zijn zak
en verborg die tussen een van zijn
sokken. Daarna begaf hij zich weer
aan het spel. Er verliep nog een uur
met kaarten. Ongeduldig wachtte hij
zijn kans af. Plotseling stond de
nieuwe butler achter zijn stoel.
„Neemt u me niet kwalijk, mijn
heer Warwik?" zei hij. „Er is zoëven
voor u opgebeld. Ik zou u niet ge
stoord hebben, maar het schijnt heel
dringend te zijn. Ik geloof, dat uw
huisknecht aan de telefoon is."
Warwik keek de butler een ogen
blik recht in de ogen, stond op en
volgde hem naar de gang. De tele
foon bevond zich in een kleine nis
in de gang. Warwik, buiten de kamer
gekomen, wierp een snelle blik naar
alle kanten, om te zien, of er soms
iemand, vriend of vijand, in de gang
was en begaf zich daar de nis toe.
Op dat moment ging het licht in huis
uit. Hij had iets dergelijks wel ver
wacht. De hutier was nog geen pas
achter hem, en toen het licht uitging
vloog hij op hem toe. Warwik, die er
een voorgevoel van scheen te hebben,
deed snel een pas opzij, stak zijn heen
uit en liet de butler er netjes over
struikelen. Daarna sloop hij op zijn
tenen naar de bibliotheek en trad er
binnen. Heel het huis was in rep en
roer. Vrouwenstemmen gilden van
angst. Berklan riep het personeel en
vroeg luid wat er met het licht aan de
hand was. Warwik hoorde iemand
iets tegen de overeind gekrabbelde
butler fluisteren. Hij sloot zachtjes
de bibliotheekdeur, draaide de sleu
tel om, schoof de grendel er op en
bleef ademloos tegen de wand staan
luisteren.
Er kwam hoe langer hoe meer la
waai in huis, maar in de bibliotheek
hoorde hij niets. Langs de muur sloop
hij naar de glazen deur der serre en
vond die gesloten. Daarop begaf hij
zidh naar het bureau van Berklan. Hij
wist precies, waar deze zijn papier en
enveloppen bewaarde en kon die zon
der licht wel vinden. Op de tast vond
hij een enveloppe van precies het
zelfde formaat, als die, waarin de
verklaringen zaten. Hij wist een krant
te vinden en stopte die gevouwen in
het couvert. Met zijn vulpen schreef
hij op die enveloppe „Ontvangen
rekeningen." Maar nu waren de
groene lakstempels er nog niet op.
Daarvoor moest hij een kaars aanste
ken om te lakken. Hij liep naar de
deur ten 'luisterde nogmaals. In de
gang klonken luide stemmen, die
Berklan en zijn gasten hevel gaven,
zich niet van hun plaats te begeven en
hij hoorde Berklan schelden en razen.
Warwik bedacht zich, dat er een gas
stel in een hoekje stond en na een
groot Japans kamerscherm tussen dat
igasstel tende ramen der serre gezet
te hebben, stak hij het gas aan. Bij dat
flauwe licht gelukte het hem, de en
veloppe van twee groene lakzegels te
voorzien, die precies op de originele
geleken.
Het scherm zette hij weer op zijn
plaats, draaide het gas uit en begaf
zioh weer naar de deur. Daar hoorde
hij een stem, die hij als die van John
Brown herkende, zeggen
„Blijft u stilstaan. Het licht is uit
en uw telefoon is buiten werking. We
zijn met twaalf man. U kunt niet weg
door de deuren of ramen, want die
worden bewaakt. Wie tracht te ont
snappen loopt levensgevaar. Waar is
mijnheer Berklan zelf?"
„Hier, schurk!" schreeuwde Berk
lan.
„Schelden geeft niet veel en daar
komt u niet verder mee. Waar is John
Warwik?"
Op die vraag kwam geen antwoord.
„Waar is Warwik?" riep Brown
nogmaals. "Geef nu maar antwoord!"
Nog kwam er geen antwoord.
„We vinden je todh wel!" schreeuw
de Brown nijdig.
Daarna werd het stil. Een licht
straaltje, dat door de kieren der 'bibli
otheekdeuren scheen, bewees War
wik, dat een der mannen een electri
sche lantaarn had aangeknipt, waar
bij de gasten onderzocht werden.
Daarop draaide iemand de deur
knop der bibliotheek om en vond de
deur gesloten.
„Ik kan hier niet in!" schreeuwde
de man.
„Dat is de bibliotheek", zei Brown.
„Vermoedelijk is Warwik daar. Breek
die deur maar open!"
„Loop naar de maan!" schreeuw
de Warwik.
„Zo, ben jij het? Nou doe dan maar
open, anders komen we er toch wel
in!" was het antwoord van Brown.
„Daar krijg je last mee", waar-
sdhuwde Warwik. „Data is tegen de
wet!"
„Schei uit met die comedie!"
riep Brown terug. „Doe open!"
„Beslist niet. Ik word niet graag
lastig gevallen. Je bent heslist verve
lend!"
„Nou, we krijgen je wel!" 'beloof
de hij aan zijn twee helpers opdracht
gaf naar de serre te gaan en door de
ramen naar binnen te gaan.
XIX
Een verloren strijd
Warwik's bedoeling was natuurlijk
dat de indringers zich van het door
hem nagemaakte pakje papieren
meester zouden maken, in de mening,
het echte te hebben; dat Berklan zou
menen, dat zij er met de echte enve
loppe vandoor waren gegaan; en dat
hij zelf de echte in zijn bezit zou
houden. De gasten, die zijn karakter
kenden zouden natuurlijk verwachten,
dat hij zich niet zonder strijd zou la
ten beroven en hij besloot dus te vech
ten, zolang hij kon en zich op slot
van zaken te laten beroven van de na
gemaakte enveloppe. De echte wilde
hij eerst zorgvuldig verbergen, om die
niet in de handen van de bende te la
ten vallen. Hij durfde geen licht op
draaien en trachtte zich een plekje in
het vertrek voor te stellen, waar hij
dat couvert veilig kon verstoppen.
De mogelijkheid 'bestond immers, dat
de indringers de enveloppe, die ze op
hem vonden, zouden openscheuren,
voordat ze heengingen en zo ontdek
ken, dat ze bedrogen waren. Daarom
moesten de echte stukken opgeborgen
kunnen worden. Opeens schoot 'hem
te 'binnen, dat in een hoek van het
vertrek een geweldige grote bloemen-
bak stond met door Berklan uit het
Oosten meegebrachte kunstbloemen.
Hij haastte zich erheen, haalde er en
kele van die bloemen uit, legde er de
kostbare enveloppe onder en schikte
de bloemen weer zoals ze gestaan
hadden. Met het ander couvert in z'n
zak begaf hij zich vervolgens naar 't
bureau en wachtte daar de loop van
de gebeurtenissen af. Hij behoefde
niet lang te wachten. Zijn tegenstan
ders lieten geen tijd verloren gaan.
Er werd een hevige aanval gericht op
de gangdeur en hij hoorde vloeken
en razen, toen ze ontdekten, dat de
deur gesloten en gegrendeld was.
(wordt vervolgd)
j
