SPORT IN HET WEEKEND Zij deden mijn was waar ik bij stond... Smid je Verholen en de strijd tegen Mars HONDENDRESSUUR DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 19 MAART 1965 6 Onrustige Zenuwen? HET GEHEIM VAN EEN NACHT PROGRAMMA VOOR ZONDAG 21 MAART 1965 Ere-divisie DOS—ADO DWS-Go Ahead MVVSpel. Enschede SpartaFortuna '54 NACFeijenoord HeraclesPSV SittardiaGVAV TelstarAjax le divisie EindhovenAlkmaar de VolewijckersVVV VeendamWillem II ExcelsiorRBC DHC—NEC Enschedese BoysElinkwijk VolendamVelox Holland SportBlauw Wit 2e divisie A HilversumZwartmeer VitesseHeeren veen PEC—ZFC HaarlemRCH TubantiaEDO FCZaanstreekde Graafschap AGOVVWageningen Spel. CambuurZwolse Boys 2e divisie B Fortuna VI.SVV Wilhelmina—HVC Helmondia '55Baronie LimburgiaXerxes NOAD't Gooi LongaLongaBW Hermes DVSRoda JC AMATEURVOETBAL le klas E Brabantiade Spechten VlissingenTOP RKCValkenswaard de ValkBoxtel Sparta '25Helmond HVV '24—Middelburg 2e klas A Una Best Vooruit GeldropGemert Reusel SportVOAB St MichielsgestelBladella BudelTaxandria TongelreVlijm. Boys 2e klas B AllianceSarto MOC '17Terneuzen ODIO—RKVVU InternosRood Wit SteenbergenDesk Veerse BoysZeeland Sport 3e klas B Concordia SVDZwaluw VFC OJCOss '20 ODCRWB RKSVAWSC MargrietBlauw Geel '38 DSCBaardwijk 3e klas C WVOUno Animo SCO—TAC VES '35—Gilze RACRKTVV Gloria UCDongen HilvariaVirtus 4e klas B RKJVVRKOSC HaarsteegOVH Irene—GW Linge BoysTGG BurenDen Dungen 4e klas E OisterwijkOns Vios SVG—Zigo HieronymusVelocitas '31 GSBWRKDVC GudokZundert 4e klas F Right OhRaamsdonk WaspikMadese Boys SprundelAdvendo Ba velVCW SETBreda Res. 2e klas B Taxandria 2Noad 3 RKTVV 2—WSC 2 Willem II 3—RKC 2 Uno Animo 2Baronie 3 Res. 3e klas C RKDVC 2—Dongen 2 VOAB 2—SET 2 Een van de Sunil was-teams deed de was voor mevrouw W. 11. Bors- boom, Burg. van Haarenlaan 582, Schiedam. "Het scheelt niet zo erg veel, maar toch is de Sunil was witter," gaf mevrouw Borsboom ruiterlijk toe. "Nu weet ik wat het hoogste wit betekent." RWB 2Concordia SVD 2 Oss '20 2Herpinia TOP 2—ODC 2 ZATERDAGVOETBAL 2e klas A SpakenburgZwart Wit '28 HCSCRijnsburgse Boys CSCAZwaluwen SSC '55Kozakken Boys Noord wijkZCFC GVVVZuidvogels HoogvlietNDSM KNVB AFD. NRD BRABANT Junioren hoofdklasse Dosko—MOC '17 Oss '20V'Waard Rood Wit (W)—Conc. SVD TongelreHelmond Mulo—Sarto le klas 102 Be ReadyNeelandia ChaamJeka RielViola TerheijdenBoeimeer UW—SAB White BoysBerkdijk 103 AudaciaBossche Boys KorvelOirschot V. RKDSV—Nevelo Spoord. BoysHulsel W SJBroekhoven NemelaerJ. Brabant Sportv. '32Helvoirt 109 Baardwijk 2Gilze 2 Longa 4VOAB 3 RAC 3—Riel 2 Taxandria 3Vlijm. B. 2 St. Mich, gestel 2WSC 3 Tweede klas 206 Desk 3—RKDVC 3 Nieuwkuik 2Waspik 2 Dongen 4U. Animo 4 Right 'Oh 2Raamsdonk 2 3e klas 315 Duss. Boys 2Baardwijk 3 Berkdijk 2—White B. 2 RWB 3Veerse B. 5 Waspik 3Right 'Oh 3 RKC 3Be Ready 2 316 Baardwijk 4Desk 4 Be Ready 3—WSC 4 Berkdijk 3—RKC 4 RWB 5Raamsdonk 3 IN EEN OOGWENK VERDWIJNEN ALLE RIMPELS EN LIJNEN MARCHAL RIMPELCORRECTOR verjaagt rimpels, lijnen en kraaie- pootjes. Werkingsduur 8 uur. Prijs per flesje f 8.75. Voldoende voor maanden. Gratis folder bij: Drogisterij - Parfumerie LOEK MERTENS Grotestraat 131 Waalwijk Tel. 2045 317 RKC 6—Berkdijk 4 Desk 5Heusden 2 WSC 5Herptse Boys Nieuwkuik 3RKC 5 RKDVC 4—Waspik 4 333 OVH 3—RKDVC 5 TGG 4—RKDVC 6 Sportv. '32Haarsteeg 4 Wilhelmina 5Conc. SVD 7 ZATERDAGVOETBAL le klas KogelvangersSprang 2 VrederustONI WHS—Olympia '60 Thol. BoysRoda '55 Wit Zwart—HNC 2e klas TSC 6—Seolto 2 The Gunners 2WHS 2 Good Luck 2—ZVVN 2 Dinteloord 2Rust Roest Chrislandia 2Good Luck 3 3e klas C. Duss. Boys 4Raamsdonk 4 ONI 2Sprang 3 f Wit Zwart 2TheGunners 4 DEB 2—SSC '55 3 Duss. Boys 5Roda '55 Olympia '60 3—PTT (B) 2 D. t Sprang 4HNC 3 f ONI 3—Wit Zwart 4 i Beatrix '63Rust Roest 2 1 JPS—Beatrix '63 2 I JUNIORENCOMPETITIE 1 A 6 Sprang 5—WSC 6 Desk 6Baardwijk 5 RKC 8—RKDVC 7 1 A 7 Baardwijk 6RKC 9 2 A 6 Desk 9—RKC 10 Sprang 6Desk 8 RKC 12Baardwijk 7 Desk 10—RKC 13 WSC 7—U. Animo 7 2 A 7 Berkdijk 6Desk 12 Desk 11—HNC 4 Sprang 6RKC 14 RKDVC 9—SSC 4 B 6 U. Animo 8Baardwijk 9 Desk 13Sprang 8 WSC 9—RKDVC 10 B 7 WSC 10—RKC 17 RKC 16—Desk 15 RKC 18Baardwijk 10 RKDVC 11—SSC 5 RWB 8—Wit Zwart 5 Breston van J. van Gorkum één der besten, zo niet de beste hond van Waalwijk e.o. op dressuur gebied. Breston, de gekruiste Hollander (reu) van de heer J. van Gorkum uit de Putstraat te Waalwijk, lid van de Waalwijkse dressuurvereniging Hon densport, is een der besten, zo niet de beste hond op dressuurgebied van Waalwijk e.o. Op diverse wedstrijden won hij voor zijn baas vele fraaie be kers en bovendien nog een flink aan tal andere waardevolle prijzen. Op ons herhaald verzoek bleek de heer van Gorkum tenslotte bereid een en ander over zijn hond te vertellen. Op een wel zeer bijzondere manier ben ik aan Breston gekomen, zegt hij. In 1959, toen ik op een gegeven moment van mijn werk huiswaarts keerde, zag ik het beestje, dat toen nog maar 6a 7 weken oud was, in de Pieter Vreedestraat, vlak voor een auto lopen, waardoor het dreigde overreden te worden. Ik kon hem nog juist grijpen en pakte het op. Bij mijn schoonouders, die daar vlak in de buurt woonden, informeerde ik van wie het hondje zou kunnen zijn. Het bleek eigendom te zijn van een buur man, de heer J. van Riel. Daar ik mij tot het diertje voelde aangetrokken, trachtte ik het van de heer van Riel te kopen en deze bleek daartoe voor een schappelijk prijsje naar. bereid. Zodoende werd ik de eige- Toen Breston 8 a 9 maanden oud was, ben ik met hem aan het dres- suurwerk begonnen en werd ik lid van de Vereniging Hondensport, in sep tember 1959. In het seizoen 1960- 1961, bij onderlinge wedstrijden, legde Bres ton, door als no. 1 te eindigen, beslag op de eerste beker, om in 1962 de uitgeloofde wisselbeker te behalen, die hij 3 achtereenvolgende malen veroverde en dus het eigendom van zijn baas werd. In 1963, evenals in 1964, won hij wederom 2 bekers, terwijl hij in het afgelopen seizoen, voor de 2e maal beslag legde op de wisselbeker, die hij echter nog 2 jaar zal moeten verdedigen om zijn defi nitief eigendom te worden. De heer van Gorkum heeft echter alle vertrouwen in de capaciteiten van Breston. Naast de successen bij onderlinge wedstrijden behaalde het dier ook in wedstrijden buiten Waalwijk belang rijke successen, o.a. vanuit Goirle, Breda, Etten-Leur, keerde Breston steeds met fraaie bekers huiswaarts. Naast deze trofeeën won hij tevens nog vele andere waardevolle prijzen, o.a. een electrisch strijkijzer, een schemerlamp, een weegschaal, een klok, diverse lappen stof enz. enz. De heer van Gorkum gaf met zijn hond tal van demonstraties, o.a. in Drunen en Sprang-Capelle, waar de prestaties van Breston grote bewon dering afdwongen. Zijn naam heeft dan ook in hon densportkringen grote bekendheid gekregen. Reeds vele malen heeft de eigenaar Breston voor een dikke prijs kunnen verkopen, doch, aldus dhr. van Gorkum, geen haar op mijn hoofd dat hieraan denkt. Wij, mijn vrouw en ik, zijn te zeer aan hem gehecht. Ik heb hem opgekweekt en hij mag bij mij sterven ook. De vele fraaie be kers die Breston 'heeft gewonnen ne men in de huiskamer een ereplaats in. Uit het verhaal van de eigenaar blijkt, dat hij veel van zijn hond houdt en mede daardoor resultaten heeft weten te bereiken, waarop elke hondenliefhebber terecht jaloers kan zijn. CO^»GHl vyOO AVAN 14. „Ja zei de oude Grutan- trog met vaste stem. „Die vooruit gang heeft zeer veel te beteke- kenen. Wij zijn immers niet alleen op technisch terrein vooruitgegaan, want in dat geval zou U gelijk hebben. Technische vooruitgang zonder geestelijke achtergrond is van nul en geener waarde. En zie. dat is het hem nu juist en daarin ligt ook de kern van onze moeilijk heden verscholen. Op geestelijk ge bied ligt ook de kern van onze moeilijkheden verscholen. Op gees telijk gebied heeft ons volk een nog grotere vooruitgang doorgemaakt." - ,Wat bedoelt U daar precies mee?' vroeg smidje Verholen verbaasd. - „Ik zal trachten mijzelf duidelijk uit te drukken", zei Grurantrog. „Terwijl jullie op aarde intussen maar steeds harrewarren over het behoud van de vrede, gaan jullie intussen rustig voort met 'n krank zinnige bewapening. Ik weet wel hoe dat komt. Maar neem nu ons volkje Mars nu eens. Wij hebben de absolute volkerenvrede reeds lang verworven. Door nu jaren- ja zelfs eeuwenlang in vrede en ver- draagzamheid naast elkaar te le ven, zijn wij allen hier zó vrede lievend geworden, dat wij helemaal geen herrie en geen ruzie, geen twist en geen tweespalt meer ken nen. Voor de meesten van ons zijn dit onbekende woorden, die men alleen nog maar in de woordenboe ken tegenkomt en er zijn er zelfs, die deze woorden niet eens meer kunnen schrijven. Het zal U nu wel duidelijk zijn, dat wij van oor log en vechten helemaal niets moe ten hebben. Komt U nu eens mee en kijkt U dan dit voorwerp eens aan. Weet ge wat het is?" - De wij ze Grurantrog liep naar een andere afdeling van de tentoonstelling en wees een roestig en halfvergaan stalen voorwerp aan. - „Natuurlijk weet ik wat dat is!" riep smidje Verholen uit. „Dat is een tank!" - „Juist!" zei Grurantrog prijzend. „Dat is een tank. En waarvoor dient zo'n tank?" - „Om oorlog te voeren zou ik zo denken," antwoordde de smid. - „Alweer goed!" prees Gru rantrog. „Nu heb ik U ook waar ik U hebben wilde. Gij weet wat een tank is en waar hij voor dient. Dat komt omdat gij de oorlog nog kent. Mijn volk daarentegen weet niet wat een tank is en weet nog minder waarvoor hij dient. Voor ons is de oorlog namelijk een dood en vergeten begrip, ziet ge. We we ten niet meer hoe het moet. We kunnen het niet meer!" - „Maar waarom kijkt U dan zo ernstig, o wijze Grurantrog?" riep de smid verbaasd uit. „Wat is er nu mooier dan dat? Ik kan me geen gelukki ger volk voorstellen, dan een volk dat de oorlog verafschuwt en zin loze bloedbaden haat. FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden" door A. ARNEFELT Toen de agent het verzoek van de rechter van instructie overbracht werd tante Bertha boos. „Zeg t u maar tegen de rechter van instruc tie, dat mijn nicht ziek is en onmo gelijk kan komen. En ik kan haar niet alleen laten!" De man ging weg, maar een paar minuten later kwam hij terug met de boodschap, dat de rechter van instructie toch de aanwezigheid van beide dames verlangde. Natuurlijk zou mevrouw Burghauser met alle omzichtigheid behandeld worden. In een hoek van de tamelijk rui me hal had de rechter van instruc tie samen met de griffier plaats genomen. De eerste die over de af gelopen nacht een verklaring moest afleggen, was de heer des huizes. Toen tante Bertha en Rosemarie de hal binnenkwamen en plaats namen op een sierkist, die tegen de muur stond, gaf Heinz juist, een paar stappen van haar af, antwoord op de vragen van dr. Regius. Rustig zei hij: „Nee, ik heb niets ongewoons ge merkt. Vlak na het vertrek van de gasten ben ik naar bed gegaan en pas bij het ontbijt heb ik mijn huis genoten weer gezien. Toen heb ik meteen van het ongeluk gehoord." „Wanneer is dr. Burghauser bij u weggegaan?" „Iets na elf uur". „En daarna hebt u hem niet meer gezien?" „Nee". „Hoe verklaart u het, dat het lijk in uw tuin werd gevonden?" „Daar heb ik geen verklaring voor." „Wordt 's nachts het tuinhek niet gesloten?" „Nee. We sluiten alleen het huis af. Mijn arbeiders daar ginds zijn eerlijke mensen en landlopers ko men hier haast nooit. Ze zouden trouwens in de tuin niets kunnen vinden." „Heeft u iets opvallends gezien bij het afscheid van uw schoonzoon?" „Nee. Ik heb er dan ook niet op gelet. Ik heb andere dingen om aan te denken, met name aan het af scheid van mijn dochter." Het viel iedereen op, hoe koel Waldstaetten de vragen beant woordde, die over de dode gingen. Zij woorden klonken even onver schillig, alsof het over een wild vreemde figuur ging. „Verdenkt u iemand binnens- of buitenshuis?" „Nee". „U bent niet bekend met een vij and van de overledene." Secondenlang aarzelde Waldstaet ten voor hij antwoord gaf. Er gleed een schaduw over zijn gezicht en zijn stem klonk niet meer zo zeker als daarjuist. „Nee", zei hij tenslotte. „Ik ken zo iemand niet. Maar dat bewijst na tuurlijk niets, want ik had het veel te druk met mijn zaken om me met het privéleven van dr. Burghauser te bemoeien. En.iedereen heeft wel vijanden, dikwijls zonder het te weten." De volgende persoon die inlich tingen moest geven, was tante Ber tha. Met de moed der wanhoop kwam zij naar voren, vastbesloten alleen datgene te zeggen, wat niet belastend zou zijn voor de twee mensen die haar het liefst waren op deze wereld. Na de gebruikelij ke vragen over haar persoon, vroeg de rechter van instructie naar haar ervaringen van de afgelopen nacht. „Bent U meteen naar bed gegaan, toen de gasten weg waren?" „Nee. Ik had nog heel wat te doen in huis. En ook daarna kon ik niet in slaap komen. Ik ging bij het open raam staan en dacht na." „Hoe laat kan dat geweest zijn?" „Half een". „En verder? Heeft U wat ver dachts gehoord in de tuin bene den?" „Ja. Plotseling klonk er een har de schreeuw, zoals van een mens in doodsangst. Het was een afschu welijk geluid, en ik kon me een mi nuut lang niet bewegen van schrik. Ik moet aannemen, dat dr. Burg hauser op het moment dat hij ver moord werd die schreeuw heeft ge geven." „Zeker? Nee. Maar wie kan het dan anders geweest zijn?" „Bent U er zeker van dat het een mannenstem was?" „Houdt U het voor mogelijk, dat een vrouw zo geschreeuwd heeft?" Tante Bertha dacht een ogenblik na. „Ja - dat zou mogelijk zijn. Want eerst dacht ik, dat het een van de dienstmeisjes geweest was, wie in de tuin iets overkomen was." „En uit welke richting kwam die schreeuw?" „Dat kan ik niet precies zeggen. Alles in aanmerking genomen moet het in de tuin geweest zijn. Ik ben dan ook naar beneden gegaan om te kijken, maar ik heb niets opval lends ontdekt, al heb ik de hele tuin doorzocht." „Wat deed U toen?" „Niets. Ik ben naar bed gegaan en probeerde te slapen." „Waarom hebt U dan niemand in huis gewekt om te zeggen wat U gehoord had?" „Waarom? De mensen waren al lemaal doodmoe en ik had beneden niets verdachts gezien." „Hebt u verder niets gemerkt?" „Nog.één ding." Tante Bertha begon langzamer te praten, misschien omdat haar broer haar doordringend aankeek, tegelijk smekend en bevelend. Ze onderdrukte een zucht en ging ver der: „Ik was al even in bed, zonder te kunnen slapen, toen ik stappen in de tuin scheen te horen. Ik stond op en keek naar buiten. Toen zag ik een vreemde man, die over het kiezelpad naar de laan liep." „Hoe weet U dat het een vreemde was. Heeft U zijn gezicht gezien?" „Nee, maar zijn gestalte en gang waren mij vreemd." „De chauffeur moet vannacht heimelijk het huis verlaten hebben. Kan hij het niet geweest zijn?" „Nee, Johann was het zeker niet. Dat is een oude man. En degene, die ik heb gezien was beslist jong." „Wat gebeurde er verde." „Wat gebeurde er verder". „Niets, hij ging weg. Toen ben ik weer gaan liggen en sliep spoe dig in." In de stilte die op haar woorden volgde klonk een diepe zucht. Tan. te Bertha wist van wie die zucht kwam, maar durfde haar broer niet aan te kijken. Na tante Bertha moest Rosema rie verhoord worden, maar het bleek dat de jonge vrouw niet in staat was de tot haar gerichte vra gen volledig te verstaan en te be antwoorden. Of zij zweeg, of zy stamelde nauwelijks verstaanbaar „Ik weet het niet". Toen de com missaris haar de woorden voor hield die ze gezegd had, toen ze was bijgekomen, keek ze hem zon der begrip aan en zweeg. Dr. Regius gaf voorlopig de on dervraging op. Het zou gauw blij ken, of de vreemde toestand, waar in de jonge vrouw zich schijnbaar bevond, een gevolg was van de tragische gebeurtenissen, die van een handig opgevoerde komedie om lastige vragen te ontgaan. (wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1965 | | pagina 6