SPORT IN HET WEEKEND
Zij deden mijn was
waar ik bij stond...
Smid je Verholen en de strijd tegen Mars
HONDENDRESSUUR
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 19 MAART 1965
6
Onrustige Zenuwen?
HET GEHEIM
VAN EEN NACHT
PROGRAMMA VOOR
ZONDAG 21 MAART 1965
Ere-divisie
DOS—ADO
DWS-Go Ahead
MVVSpel. Enschede
SpartaFortuna '54
NACFeijenoord
HeraclesPSV
SittardiaGVAV
TelstarAjax
le divisie
EindhovenAlkmaar
de VolewijckersVVV
VeendamWillem II
ExcelsiorRBC
DHC—NEC
Enschedese BoysElinkwijk
VolendamVelox
Holland SportBlauw Wit
2e divisie A
HilversumZwartmeer
VitesseHeeren veen
PEC—ZFC
HaarlemRCH
TubantiaEDO
FCZaanstreekde Graafschap
AGOVVWageningen
Spel. CambuurZwolse Boys
2e divisie B
Fortuna VI.SVV
Wilhelmina—HVC
Helmondia '55Baronie
LimburgiaXerxes
NOAD't Gooi
LongaLongaBW
Hermes DVSRoda JC
AMATEURVOETBAL
le klas E
Brabantiade Spechten
VlissingenTOP
RKCValkenswaard
de ValkBoxtel
Sparta '25Helmond
HVV '24—Middelburg
2e klas A
Una Best Vooruit
GeldropGemert
Reusel SportVOAB
St MichielsgestelBladella
BudelTaxandria
TongelreVlijm. Boys
2e klas B
AllianceSarto
MOC '17Terneuzen
ODIO—RKVVU
InternosRood Wit
SteenbergenDesk
Veerse BoysZeeland Sport
3e klas B
Concordia SVDZwaluw VFC
OJCOss '20
ODCRWB
RKSVAWSC
MargrietBlauw Geel '38
DSCBaardwijk
3e klas C
WVOUno Animo
SCO—TAC
VES '35—Gilze
RACRKTVV
Gloria UCDongen
HilvariaVirtus
4e klas B
RKJVVRKOSC
HaarsteegOVH
Irene—GW
Linge BoysTGG
BurenDen Dungen
4e klas E
OisterwijkOns Vios
SVG—Zigo
HieronymusVelocitas '31
GSBWRKDVC
GudokZundert
4e klas F
Right OhRaamsdonk
WaspikMadese Boys
SprundelAdvendo
Ba velVCW
SETBreda
Res. 2e klas B
Taxandria 2Noad 3
RKTVV 2—WSC 2
Willem II 3—RKC 2
Uno Animo 2Baronie 3
Res. 3e klas C
RKDVC 2—Dongen 2
VOAB 2—SET 2
Een van de Sunil was-teams deed
de was voor mevrouw W. 11. Bors-
boom, Burg. van Haarenlaan 582,
Schiedam. "Het scheelt niet zo erg
veel, maar toch is de Sunil was
witter," gaf mevrouw Borsboom
ruiterlijk toe. "Nu weet ik wat
het hoogste wit betekent."
RWB 2Concordia SVD 2
Oss '20 2Herpinia
TOP 2—ODC 2
ZATERDAGVOETBAL
2e klas A
SpakenburgZwart Wit '28
HCSCRijnsburgse Boys
CSCAZwaluwen
SSC '55Kozakken Boys
Noord wijkZCFC
GVVVZuidvogels
HoogvlietNDSM
KNVB AFD. NRD BRABANT
Junioren hoofdklasse
Dosko—MOC '17
Oss '20V'Waard
Rood Wit (W)—Conc. SVD
TongelreHelmond
Mulo—Sarto
le klas
102
Be ReadyNeelandia
ChaamJeka
RielViola
TerheijdenBoeimeer
UW—SAB
White BoysBerkdijk
103
AudaciaBossche Boys
KorvelOirschot V.
RKDSV—Nevelo
Spoord. BoysHulsel
W SJBroekhoven
NemelaerJ. Brabant
Sportv. '32Helvoirt
109
Baardwijk 2Gilze 2
Longa 4VOAB 3
RAC 3—Riel 2
Taxandria 3Vlijm. B. 2
St. Mich, gestel 2WSC 3
Tweede klas
206
Desk 3—RKDVC 3
Nieuwkuik 2Waspik 2
Dongen 4U. Animo 4
Right 'Oh 2Raamsdonk 2
3e klas
315
Duss. Boys 2Baardwijk 3
Berkdijk 2—White B. 2
RWB 3Veerse B. 5
Waspik 3Right 'Oh 3
RKC 3Be Ready 2
316
Baardwijk 4Desk 4
Be Ready 3—WSC 4
Berkdijk 3—RKC 4
RWB 5Raamsdonk 3
IN EEN OOGWENK VERDWIJNEN
ALLE RIMPELS EN LIJNEN
MARCHAL RIMPELCORRECTOR
verjaagt rimpels, lijnen en kraaie-
pootjes. Werkingsduur 8 uur. Prijs
per flesje f 8.75. Voldoende voor
maanden. Gratis folder bij:
Drogisterij - Parfumerie
LOEK MERTENS
Grotestraat 131 Waalwijk
Tel. 2045
317
RKC 6—Berkdijk 4
Desk 5Heusden 2
WSC 5Herptse Boys
Nieuwkuik 3RKC 5
RKDVC 4—Waspik 4
333
OVH 3—RKDVC 5
TGG 4—RKDVC 6
Sportv. '32Haarsteeg 4
Wilhelmina 5Conc. SVD 7
ZATERDAGVOETBAL
le klas
KogelvangersSprang 2
VrederustONI
WHS—Olympia '60
Thol. BoysRoda '55
Wit Zwart—HNC
2e klas
TSC 6—Seolto 2
The Gunners 2WHS 2
Good Luck 2—ZVVN 2
Dinteloord 2Rust Roest
Chrislandia 2Good Luck 3
3e klas
C.
Duss. Boys 4Raamsdonk 4
ONI 2Sprang 3
f Wit Zwart 2TheGunners 4
DEB 2—SSC '55 3
Duss. Boys 5Roda '55
Olympia '60 3—PTT (B) 2
D.
t Sprang 4HNC 3
f ONI 3—Wit Zwart 4
i Beatrix '63Rust Roest 2
1 JPS—Beatrix '63 2
I
JUNIORENCOMPETITIE
1 A 6
Sprang 5—WSC 6
Desk 6Baardwijk 5
RKC 8—RKDVC 7
1 A 7
Baardwijk 6RKC 9
2 A 6
Desk 9—RKC 10
Sprang 6Desk 8
RKC 12Baardwijk 7
Desk 10—RKC 13
WSC 7—U. Animo 7
2 A 7
Berkdijk 6Desk 12
Desk 11—HNC 4
Sprang 6RKC 14
RKDVC 9—SSC 4
B 6
U. Animo 8Baardwijk 9
Desk 13Sprang 8
WSC 9—RKDVC 10
B 7
WSC 10—RKC 17
RKC 16—Desk 15
RKC 18Baardwijk 10
RKDVC 11—SSC 5
RWB 8—Wit Zwart 5
Breston van J. van Gorkum één der
besten, zo niet de beste hond van
Waalwijk e.o. op dressuur gebied.
Breston, de gekruiste Hollander
(reu) van de heer J. van Gorkum uit
de Putstraat te Waalwijk, lid van de
Waalwijkse dressuurvereniging Hon
densport, is een der besten, zo niet de
beste hond op dressuurgebied van
Waalwijk e.o. Op diverse wedstrijden
won hij voor zijn baas vele fraaie be
kers en bovendien nog een flink aan
tal andere waardevolle prijzen.
Op ons herhaald verzoek bleek de
heer van Gorkum tenslotte bereid een
en ander over zijn hond te vertellen.
Op een wel zeer bijzondere manier
ben ik aan Breston gekomen, zegt hij.
In 1959, toen ik op een gegeven
moment van mijn werk huiswaarts
keerde, zag ik het beestje, dat toen
nog maar 6a 7 weken oud was, in de
Pieter Vreedestraat, vlak voor een
auto lopen, waardoor het dreigde
overreden te worden. Ik kon hem nog
juist grijpen en pakte het op. Bij mijn
schoonouders, die daar vlak in de
buurt woonden, informeerde ik van
wie het hondje zou kunnen zijn. Het
bleek eigendom te zijn van een buur
man, de heer J. van Riel.
Daar ik mij tot het diertje voelde
aangetrokken, trachtte ik het van de
heer van Riel te kopen en deze bleek
daartoe voor een schappelijk prijsje
naar.
bereid. Zodoende werd ik de eige-
Toen Breston 8 a 9 maanden oud
was, ben ik met hem aan het dres-
suurwerk begonnen en werd ik lid van
de Vereniging Hondensport, in sep
tember 1959.
In het seizoen 1960- 1961, bij
onderlinge wedstrijden, legde Bres
ton, door als no. 1 te eindigen, beslag
op de eerste beker, om in 1962 de
uitgeloofde wisselbeker te behalen,
die hij 3 achtereenvolgende malen
veroverde en dus het eigendom van
zijn baas werd. In 1963, evenals in
1964, won hij wederom 2 bekers,
terwijl hij in het afgelopen seizoen,
voor de 2e maal beslag legde op de
wisselbeker, die hij echter nog 2 jaar
zal moeten verdedigen om zijn defi
nitief eigendom te worden.
De heer van Gorkum heeft echter
alle vertrouwen in de capaciteiten van
Breston.
Naast de successen bij onderlinge
wedstrijden behaalde het dier ook in
wedstrijden buiten Waalwijk belang
rijke successen, o.a. vanuit Goirle,
Breda, Etten-Leur, keerde Breston
steeds met fraaie bekers huiswaarts.
Naast deze trofeeën won hij tevens
nog vele andere waardevolle prijzen,
o.a. een electrisch strijkijzer, een
schemerlamp, een weegschaal, een
klok, diverse lappen stof enz. enz.
De heer van Gorkum gaf met zijn
hond tal van demonstraties, o.a. in
Drunen en Sprang-Capelle, waar de
prestaties van Breston grote bewon
dering afdwongen.
Zijn naam heeft dan ook in hon
densportkringen grote bekendheid
gekregen. Reeds vele malen heeft de
eigenaar Breston voor een dikke prijs
kunnen verkopen, doch, aldus dhr.
van Gorkum, geen haar op mijn hoofd
dat hieraan denkt. Wij, mijn vrouw en
ik, zijn te zeer aan hem gehecht. Ik
heb hem opgekweekt en hij mag bij
mij sterven ook. De vele fraaie be
kers die Breston 'heeft gewonnen ne
men in de huiskamer een ereplaats in.
Uit het verhaal van de eigenaar
blijkt, dat hij veel van zijn hond
houdt en mede daardoor resultaten
heeft weten te bereiken, waarop elke
hondenliefhebber terecht jaloers kan
zijn.
CO^»GHl vyOO AVAN
14. „Ja zei de oude Grutan-
trog met vaste stem. „Die vooruit
gang heeft zeer veel te beteke-
kenen. Wij zijn immers niet alleen
op technisch terrein vooruitgegaan,
want in dat geval zou U gelijk
hebben. Technische vooruitgang
zonder geestelijke achtergrond is
van nul en geener waarde. En zie.
dat is het hem nu juist en daarin
ligt ook de kern van onze moeilijk
heden verscholen. Op geestelijk ge
bied ligt ook de kern van onze
moeilijkheden verscholen. Op gees
telijk gebied heeft ons volk een nog
grotere vooruitgang doorgemaakt."
- ,Wat bedoelt U daar precies mee?'
vroeg smidje Verholen verbaasd.
- „Ik zal trachten mijzelf duidelijk
uit te drukken", zei Grurantrog.
„Terwijl jullie op aarde intussen
maar steeds harrewarren over het
behoud van de vrede, gaan jullie
intussen rustig voort met 'n krank
zinnige bewapening. Ik weet wel
hoe dat komt. Maar neem nu ons
volkje Mars nu eens. Wij hebben
de absolute volkerenvrede reeds
lang verworven. Door nu jaren- ja
zelfs eeuwenlang in vrede en ver-
draagzamheid naast elkaar te le
ven, zijn wij allen hier zó vrede
lievend geworden, dat wij helemaal
geen herrie en geen ruzie, geen
twist en geen tweespalt meer ken
nen. Voor de meesten van ons zijn
dit onbekende woorden, die men
alleen nog maar in de woordenboe
ken tegenkomt en er zijn er zelfs,
die deze woorden niet eens meer
kunnen schrijven. Het zal U nu
wel duidelijk zijn, dat wij van oor
log en vechten helemaal niets moe
ten hebben. Komt U nu eens mee
en kijkt U dan dit voorwerp eens
aan. Weet ge wat het is?" - De wij
ze Grurantrog liep naar een andere
afdeling van de tentoonstelling en
wees een roestig en halfvergaan
stalen voorwerp aan. - „Natuurlijk
weet ik wat dat is!" riep smidje
Verholen uit. „Dat is een tank!" -
„Juist!" zei Grurantrog prijzend.
„Dat is een tank. En waarvoor dient
zo'n tank?" - „Om oorlog te voeren
zou ik zo denken," antwoordde de
smid. - „Alweer goed!" prees Gru
rantrog. „Nu heb ik U ook waar
ik U hebben wilde. Gij weet wat
een tank is en waar hij voor dient.
Dat komt omdat gij de oorlog nog
kent. Mijn volk daarentegen weet
niet wat een tank is en weet nog
minder waarvoor hij dient. Voor
ons is de oorlog namelijk een dood
en vergeten begrip, ziet ge. We we
ten niet meer hoe het moet. We
kunnen het niet meer!" - „Maar
waarom kijkt U dan zo ernstig, o
wijze Grurantrog?" riep de smid
verbaasd uit. „Wat is er nu mooier
dan dat? Ik kan me geen gelukki
ger volk voorstellen, dan een volk
dat de oorlog verafschuwt en zin
loze bloedbaden haat.
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
door A. ARNEFELT
Toen de agent het verzoek van
de rechter van instructie overbracht
werd tante Bertha boos. „Zeg t u
maar tegen de rechter van instruc
tie, dat mijn nicht ziek is en onmo
gelijk kan komen. En ik kan haar
niet alleen laten!"
De man ging weg, maar een paar
minuten later kwam hij terug met
de boodschap, dat de rechter van
instructie toch de aanwezigheid van
beide dames verlangde. Natuurlijk
zou mevrouw Burghauser met alle
omzichtigheid behandeld worden.
In een hoek van de tamelijk rui
me hal had de rechter van instruc
tie samen met de griffier plaats
genomen. De eerste die over de af
gelopen nacht een verklaring moest
afleggen, was de heer des huizes.
Toen tante Bertha en Rosemarie
de hal binnenkwamen en plaats
namen op een sierkist, die tegen de
muur stond, gaf Heinz juist, een
paar stappen van haar af, antwoord
op de vragen van dr. Regius. Rustig
zei hij:
„Nee, ik heb niets ongewoons ge
merkt. Vlak na het vertrek van de
gasten ben ik naar bed gegaan en
pas bij het ontbijt heb ik mijn huis
genoten weer gezien. Toen heb ik
meteen van het ongeluk gehoord."
„Wanneer is dr. Burghauser bij
u weggegaan?"
„Iets na elf uur".
„En daarna hebt u hem niet meer
gezien?"
„Nee".
„Hoe verklaart u het, dat het lijk
in uw tuin werd gevonden?"
„Daar heb ik geen verklaring
voor."
„Wordt 's nachts het tuinhek niet
gesloten?"
„Nee. We sluiten alleen het huis
af. Mijn arbeiders daar ginds zijn
eerlijke mensen en landlopers ko
men hier haast nooit. Ze zouden
trouwens in de tuin niets kunnen
vinden."
„Heeft u iets opvallends gezien bij
het afscheid van uw schoonzoon?"
„Nee. Ik heb er dan ook niet op
gelet. Ik heb andere dingen om aan
te denken, met name aan het af
scheid van mijn dochter."
Het viel iedereen op, hoe koel
Waldstaetten de vragen beant
woordde, die over de dode gingen.
Zij woorden klonken even onver
schillig, alsof het over een wild
vreemde figuur ging.
„Verdenkt u iemand binnens- of
buitenshuis?"
„Nee".
„U bent niet bekend met een vij
and van de overledene."
Secondenlang aarzelde Waldstaet
ten voor hij antwoord gaf. Er gleed
een schaduw over zijn gezicht en
zijn stem klonk niet meer zo zeker
als daarjuist.
„Nee", zei hij tenslotte. „Ik ken zo
iemand niet. Maar dat bewijst na
tuurlijk niets, want ik had het veel
te druk met mijn zaken om me met
het privéleven van dr. Burghauser
te bemoeien. En.iedereen heeft
wel vijanden, dikwijls zonder het
te weten."
De volgende persoon die inlich
tingen moest geven, was tante Ber
tha. Met de moed der wanhoop
kwam zij naar voren, vastbesloten
alleen datgene te zeggen, wat niet
belastend zou zijn voor de twee
mensen die haar het liefst waren
op deze wereld. Na de gebruikelij
ke vragen over haar persoon, vroeg
de rechter van instructie naar haar
ervaringen van de afgelopen nacht.
„Bent U meteen naar bed gegaan,
toen de gasten weg waren?"
„Nee. Ik had nog heel wat te
doen in huis. En ook daarna kon ik
niet in slaap komen. Ik ging bij het
open raam staan en dacht na."
„Hoe laat kan dat geweest zijn?"
„Half een".
„En verder? Heeft U wat ver
dachts gehoord in de tuin bene
den?"
„Ja. Plotseling klonk er een har
de schreeuw, zoals van een mens
in doodsangst. Het was een afschu
welijk geluid, en ik kon me een mi
nuut lang niet bewegen van schrik.
Ik moet aannemen, dat dr. Burg
hauser op het moment dat hij ver
moord werd die schreeuw heeft ge
geven."
„Zeker? Nee. Maar wie kan het
dan anders geweest zijn?"
„Bent U er zeker van dat het
een mannenstem was?"
„Houdt U het voor mogelijk, dat
een vrouw zo geschreeuwd heeft?"
Tante Bertha dacht een ogenblik
na. „Ja - dat zou mogelijk zijn.
Want eerst dacht ik, dat het een
van de dienstmeisjes geweest was,
wie in de tuin iets overkomen was."
„En uit welke richting kwam die
schreeuw?"
„Dat kan ik niet precies zeggen.
Alles in aanmerking genomen moet
het in de tuin geweest zijn. Ik ben
dan ook naar beneden gegaan om
te kijken, maar ik heb niets opval
lends ontdekt, al heb ik de hele
tuin doorzocht."
„Wat deed U toen?"
„Niets. Ik ben naar bed gegaan
en probeerde te slapen."
„Waarom hebt U dan niemand
in huis gewekt om te zeggen wat
U gehoord had?"
„Waarom? De mensen waren al
lemaal doodmoe en ik had beneden
niets verdachts gezien."
„Hebt u verder niets gemerkt?"
„Nog.één ding."
Tante Bertha begon langzamer
te praten, misschien omdat haar
broer haar doordringend aankeek,
tegelijk smekend en bevelend. Ze
onderdrukte een zucht en ging ver
der: „Ik was al even in bed, zonder
te kunnen slapen, toen ik stappen
in de tuin scheen te horen. Ik stond
op en keek naar buiten. Toen zag
ik een vreemde man, die over het
kiezelpad naar de laan liep."
„Hoe weet U dat het een vreemde
was. Heeft U zijn gezicht gezien?"
„Nee, maar zijn gestalte en gang
waren mij vreemd."
„De chauffeur moet vannacht
heimelijk het huis verlaten hebben.
Kan hij het niet geweest zijn?"
„Nee, Johann was het zeker niet.
Dat is een oude man. En degene,
die ik heb gezien was beslist jong."
„Wat gebeurde er verde."
„Wat gebeurde er verder".
„Niets, hij ging weg. Toen ben
ik weer gaan liggen en sliep spoe
dig in."
In de stilte die op haar woorden
volgde klonk een diepe zucht. Tan.
te Bertha wist van wie die zucht
kwam, maar durfde haar broer niet
aan te kijken.
Na tante Bertha moest Rosema
rie verhoord worden, maar het
bleek dat de jonge vrouw niet in
staat was de tot haar gerichte vra
gen volledig te verstaan en te be
antwoorden. Of zij zweeg, of zy
stamelde nauwelijks verstaanbaar
„Ik weet het niet". Toen de com
missaris haar de woorden voor
hield die ze gezegd had, toen ze
was bijgekomen, keek ze hem zon
der begrip aan en zweeg.
Dr. Regius gaf voorlopig de on
dervraging op. Het zou gauw blij
ken, of de vreemde toestand, waar
in de jonge vrouw zich schijnbaar
bevond, een gevolg was van de
tragische gebeurtenissen, die van
een handig opgevoerde komedie om
lastige vragen te ontgaan.
(wordt vervolgd)