waalwijkse en UnqstRMtse cour Ant Nieuwe vorm van onderwijs in Nederland Onderwijs aan kinderen die horen, zien noch praten, blijkt mogelijk Brabantse voetbalveteranen in actie voor extra gehandicapte kinderen Twee stadsgewesten in streekraad Midden-Brabant Jampz W.S.C. initiatief r Loon op Zand maakt deel uit van alle twee Ogen vragen brillen van STASSAR EVEN VEEL PERSONEEL DAN LEERLINGEN Politieke nuancering Damesmode Tilburg Stadsge westel ij ke commissies MAANDAG 22 MAART 1965 .«Hfr - 86c JAARGANG No. 23 De rcho van het Zuióen Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur JAN TIELEN Gironummer 1069687 Dit blad verschijnt 2x per week Opgericht 1878 Bureaux Grotestraat 205. Waalwijk Tel. 04160-2U21 - KaalsheuvoI~ van Beurdenstraat 8. tel. (141CT - 9.009. Abonnement p. week (0.24 1 ct. inc.k.) 0.25 p. mnd. (100+ 5 ct. inc.k.) 1.05 p. kwrt. (3.00 10 ct. inc.k.) 3.10 P- kwrt. p. post 3.35 bij girobetaling (bij incasso p. postkwit. 30 ct. extra) Advertentieprijs: 11 cent per mm. Contractadvertenties: speciaal tarief Telegram-adres „ECHO" Kinderen van de stille nacht" worden doofstom-blinde kinderen wel eens genoemd. Deze benaming geeft slechts gedeeltelijk weer, hoe zij die noch horen, noch zien, noch spreken, leven in een totaal geïso leerde wereld. Ouders van dergelijke kinderen hebben weinig of geen contact met hun kind. Tot voor enkele jaren was er geen en kele onderwijsinstelling in Nederland die zich het lot van deze kin deren aantrok. Waarom niet? Meende men dat er in Nederland geen doof-blinde kinderen waren? Of beschouwde men het onderwijs aan zulke zwa re gehandicapten als onmogelijk? Eén ding is vast komen te staan, sinds men in 1962 op het Instituut voor Doven te St. Michielsgestel met het onderwijs aan doof-stom- blinde kinderen begon: er ZIJN in Nederland doof-blinde jongens en meisjes. Niet één of twee maar meerderen. Op een speciale daartoe ingerichte afdeling te St. Michielsgestel worden momenteel 14 doof- blinde kinderen onderwezen. Na enkele jaren van onderwijs kan ge zegd worden.- dat het alleszins de moeite waard is gebleken dat met dit onderwijs aan dit soort kinderen begonnen werd. STILTE EN DUISTERNIS DOORBREKEN Voordat er bij deze doof-blinde kinderen sprake kan zijn van spre ken, leren of van het aanleren van een ander communicatiemiddel, is het zaak eerst te leren hun lichaam te gebruiken. Sommige leerlingen die op die afdeling kwamen, wa ren motorisch slecht ontwikkeld. Lopen en kruipen was 't dikwijls slechts, om van de fijnere bewegin gen als grijpen, duwen etc. maar niet te spreken. Het begrip gymna stiek is feitelijk te beperkt om weer te geven wat voor soort oe feningen er dagelijks met de kin deren gedaan worden. Al bewegen de leren ze de ruimte verkennen en omgaan met de dingen. Ze krui pen over de banken heen, tussen de sporten van het klimrek door, schuiven onder gespannen touwen door en ontdekken zohun eigen lichaam en de eigenschappen van de dingen. Elke vooruitgang bete kent een betere beschikking over het lichaam, betekent een door braak van de donkere en stille we reld. Het kind gaat nl. op onder zoek uit, gaat ontdekken wat er rondom hem leeft. Als eenmaal zijn nieuwsgierigheid geprikkeld is en het wat ervaring opgedaan heeft, wordt het grootste probleem aangppakt waarmee deze kinderen worstelt^n: de verschrik kelijke taalloosheir 1. HOE PROBEERT MEN NU ZO'N KIND TAAL TE LEREN Hiervoor worden te St. Michiel- gestel verschillende methoden ge bruikt. Een van de meest wonder lijke is de zgn TADOMA-methode. (TAD-OMA, omdat ze voor het eerst toegepast werd bij 2 doofblin- de Amerikaanse kinderen: Tad Chapman en Oma Simpson). Het kind voelt nl. de spraakklanken van het gelaat van de spreker af. Hij legt één of beide duimen op de mond van de spreker, terwijl wijs- en middelvinger op de onderkaak gehouden worden. Aan de vibraties en bewegingen voelt het kind wat er gezegd wordt. Na lang oefenen weet het dat wanneer er „aap" ge sproken wordt, eerst de mond wijd open gaat en daarna de ex plosie van de „p" volgt. Als het van al deze bewegingen be- Op zaterdag 12 juni zullen de veteranenverenigingen van een 8- tal Brabantse voetbalverenigingen aantreden voor het 17e Brabants Charitatief Veteranen Voetbaltour- nooi. Dit tournooi is voortgekomen uit het zgn. Klokkenbergtournooi, waarvan de baten toevloeiden aan het ontspanningsfonds van de ver pleegsters van dit bekende sanato rium. Sinds enige jaren is er een en an der veranderd en mag de organi serende veteranenvereniging een plaatselijk charitatief doel kiezen, waaraan de baten van het tournooi geschonken kunnen worden. Het pleit voor de voetbalvetera nen van W.S.C., dat zij een doel buiten de eigen gemeente hebben gekozen, dat vele malen meer be hoefte heeft aan geld, dan welke zaak in eigen plaats ook: de afde ling van het Instituut voor Doven in St. Michielsgestel, waar kinde ren worden onderwezen die niet kunnen horen, niet kunnen zien en niet kunnen praten. In nevenstaand artikel geven wij de lezer een indruk van de proble men, waarmede deze unieke vorm van onderwijs te kampen heeft. Op uitnodiging van de organiserende veteranenvereniging hebben wij een bezoek gebracht aan dit in stituut, dat is gehuisvest in een kleedtent van de voetbalvereniging. Die kleedtent is zeer prettig inge richt! en de 13 kleintjes die er nu verblijven, hebben er een werklo kaal, een keukentje en een slaap- zaaltje. Het is echter te klein. Er moet een nieuw instituut gebouwd worden. Dat moet een internaat worden en alles bij elkaar gaat het zon slordige miljoen kosten. Wie dacht, dat de Nederlandse overheid voor een zaak als deze een ambte narij zou laten varen, heeft 't mis. Het schoolbestuur moet zelf maar zorgen dat het geld op tafel komt. Er is nu al een kwart miljoen. Ook bij het onderricht van de kinderen zelf laat de vaderlandse overheid het danig afweten: elders wordt er van uitgegaan dat er één onderwijskracht (een zeer gespecia liseerde) nodig is op drie kinderen met deze handicaps. O. K. en W. vergoed echter maar één leerkracht op vier kinderen. De extra-leer kracht, die nodig was en door het instituut werd aangetrokken, moet nu uit eigen middelen betaald wor den. De W.S.C.-veteranen hebben dus wel een heel goed doel uitgekozen. Al het geld dat binnenkomt is voor het paviljoen in St. Michielsgestel bestemd. Er wordt een programma boekje uitgegeven en 10.000 loten zullen worden verkocht. Een ere- comité zal het nodige cachet aan de organisatie geven. Industrie en mid denstand hebben prachtige prijzen ter beschikking gesteld, terwijl het gemeentebestuur van Waalwijk vrij stelling van belasting heeft ver leend. Aan de wedstrijden zelf, die in een poule-systeem worden gespeeld en die een finale oplevert tussen de beide poule-aanvoerders, wordt deel genomen door Eindhoven en P.S.V. uit Eindhoven, LONGA, Willem II en NOAD uit Tilburg, R.A.C. uit Rijen, Wilhelmina uit Den Bosch en het organiserende W.S.C. De toe schouwers kunnen niet 8 x 11, maar ongeveer 120 voetballers binnen de lijnen aan het werk zien. Dat komt omdat men een speciaal vervan gingssysteem heeft ingevoerd, waar door op ieder moment van de wed strijd een speler het veld mag ver laten en vervangen mag worden. wust is, wordt het kind er toe aan gezet ze ook zelf te makenen zo leert het spreken. Het behoeft geen betoog dat dit een langdurig proces is, dat veel vakmanschap en ge duld van de leerkracht vereist en veel doorzettingsvermogen en in telligentie van de zijde van het kind. Helaas bezitten lang niet alle doofblinden dit laatste, daarom ook wordt voor sommigen het zgn. vin gerspellen gebruikt. Iedere letter van ons alfabet wordt weergegeven door een bepaalde handstand. (Zo is de „a" een gesloten vuist; als men de letter „b" wil gebruiken, opent men de hand en beweegt de duim naar binnen). Het kind voelt over de hand die de resp. configu raties uitvoert, en begrijpt zo wat er „gezegd" wordt. Wil het kind eigen gedachten uiten dan kan het ook de handbewegingen uitvoeren, iemand die met dit systeem (wordt in de USA door doven op grote schaal toegepast) vertrouwd is, „leest" af wat het kind wil zeggen. Hoe het kind nu aan te leren dat bepaalde handbewegingen iets be tekenen? Voor de oplossing van dit probleem zijn de experts in St. Mi chielsgestel te rade gegaan bij de psychologie van de voorwaarde lijke reflex. De toepassing van deze theorie wordt gedemonstreerd in 't volgende voorbeeld: het kind is er gens op gesteld (limonade b.v.) telkens als het de leerkracht mee trekt naar de plaats waar de limo nade bewaard wordt, vormt deze de vingers van het kind tot een „L" (eerste letter van het woord). Door dit proces te herhalen (en de belo ning van het limonade drinken ani meert het kind) gaat het de letter met de limonade verbinden. Lang zaam worden meer woorden ge bruikt en de resterende letters bij de begininitiaal gevoegd. Dan gaat het wonder gebeuren dat taal heet: door tekens kan het kind zijn ge dachten en gevoelens uiten, dan kan het in contact komen met zijn medemens, dan is er een nieuwe mens geboren. Een doof-blind kind vanuit zijn klein wereldje dat niet verder gaat dan het eigen lichaam, naar taal te brengen vraagt een constante bege leiding. Deze taak kan niet alleen binnen de schooluren vervuld wor den. Kan ook niet door een leer kracht ondernomen worden, die zijn aandacht tegelijk over meerde re kinderen moet verdelen. Indivi dueel onderwijs is zonder meer 'n vereiste. Het ministerie van onder wijs gaf echter voor 14 doof-blinde kinderen 4 leerkrachten. Om het kind de kans te geven waarop het recht heeft, stelde de directie van het Instituut te St. Michielsgestel 9 assistenten voor dit werk beschik baar. Wie denkt dat in Nederland „alles" door het Rijk betaald wordt, heeft het mis. Salariëring etc. van alle assistenten moet uit eigen mid delen betaald worden. Behalve het bijstaan van de leerkrachten heb ben de assistenten als belangrijk ste taak de verzorging van de kin deren. Ze de dingen van alle dag te leren: aan- en uitkleden, wassen, eten, zindelijk maken. Toen de directie van het Instituut de eerste echte doof-blinde afde ling van de Benelux oprichtte, wist men dat onderwijzen van doofblin den een grote specialiteit was. Er was maar één plaats ter wereld waar men pedagogen tot specia listen in het doof-blinden onder wijs kon opleiden: in de Verenigde Staten. Had immers Perkins School for the Blind bij Boston geen we reld-reputatie verworven door het succes met leerlingen als Laura Bredgeman en Dr. Helen Keiler? In samenwerking met deze school heeft de Universiteit van Boston 'n studierichting alleen bedoeld voor pedagogen van doof-blinden. Het nieuw benoemde hoofd van de af deling, de heer J. van Dijk, werd- voor een vol studiejaar naar de ba kermat van de doof-blinden peda gogie uitgezonden. Geen moeite wordt gespaard de doof-blinde kinderen de drempel van het isolement te doen over schrijden. Het succes dat men reeds heeft met enkele kinderen, vormt voor het team van de afdeling St. Rafaël een grote stimulans bij de poging tot humanisering van een groep zo gehandicapte medemensen. Een onderdeel van het lesprogramma voor de kinderen, die horen, zien, noch praten kunnen: de heer van Dijk probeert een viertal kin deren met de vingers muziekimpulsen te laten opvangen. VERDELING VAN DUITSLAND IS POSITIEF. De Russische minister van buiten landse zaken, die enkele dagen in Londen vertoeft voor besprekingen met de Britse regering, heeft woens dag slecht gehumeurd verkondigd, dat de verdeling van Duitsland volle dig is en voor zover hij kon zien, een permanente zaak. De huidige situatie noemde hij slecht.Zolang er geen vre desverdrag met Duitsland is gesloten blijft de Duitse kwestie een gevaar in Europa, zo deelde hij zijn Britse col lega Stewart mede. DE CRISIS De formateur, mr. Cals, heeft een nauwere stap gezet op de weg naar de formatie van het kabinet. Hij heeft, naar hij in het perscentrum „Nieuwspoort" vertelde, vier par tijen bereid gevonden over een ba sisprogramma voor een nieuwe re gering te praten: de KVP, de PvdA, de AR en de CHU. De CHU heeft dus de weg van 't voortgezet overleg gekozen, ondanks de recente verklaringen van mr. Beernink, dat de CHU niet bereid was samen met de socialisten in een regering plaats te nemen. De WD is thans afgevallen. Mr. Geertsema heeft tegenover de formateur een loyale verklaring afgelegd. Hij zei, dat de weg, die deze thans kiest, „de best begaanbare" is. In maart 1958 kwamen de burge meesters van Tilburg en van 10 om liggende gemeenten bijeen om te bespreken op welke wijze men ge zamenlijke problemen, die derhalve boven het eigen gemeentelijk be lang uitgingen, zou kunnen benade ren. In 1961 werd dit aantal van 11 samensprekende burgemeesters uit gebreid tot 12. De aanvankelijke doelstelling van dit informeel over leg was beperkt: het gezamenlijk onderkennen en bestuderen van vraagstukken, die van gemeen schappelijk belang waren met het doel tot een gemeenschappelijk oordeel te komen en het uitdragen van deze mening zowel in 't eigen gemeentebestuur als ook naar de provinciale en rijksoverheid. Aan vankelijk vroegen actuele proble men de aandacht van de zich Streekraad voor Midden-Brabant noemende samenwerkende burge meesters. Als voorbeelden mogen genoemd worden het gezamenlijk bepleiten van o.m. de verbetering van de busverbindingen in de streek en de verbetering van het wegen net. Vrij spoedig bleek dat een vraag stuk van veel groter omvang, n.l. de evenwichtige uitgroei van de streek, voorwerp van studie zou moeten uitmaken. Een door het Economisch Sociologisch Instituut (thans Economisch Instituut Til burg) uitgebracht rapport over de ontwikkelingsmogelijkheden van Midden-Brabant, verschafte 't ma teriaal dat voor de vorming van een visie op de ontwikkeling van de streek van belang was. Deze studie toonde aan, dat het voor de volgende fase van het werk, de opstelling van een structuurplan voor de streek, van belang zou zijn als alle gemeenten van Midden- Brabant van de Oude Maas in het noorden tot aan de grens met Bel gië in het zuiden, daarin betrokken zouden worden. Het aantal gemeen ten, dat in de Streekraad vertegen woordigd was, steeg hierdoor van 12 tot 24. Daartoe in staat gesteld door een krediet, dat door de raden beschik baar werd gesteld, begon deze uit gebreide Streekraad medio 1962 't werk tot voorbereiding van een structuurplan, welke werkzaamhe den uitmondden in het Interim- verslag. Zoals bekend, werd dit In terim-verslag door vrijwel alle ra den bij wijze van gentlemen's agree ment als grondslag voor het ge meentelijk beleid aanvaard. In die tijd kwam in verschillende raden de wens naar voren nauwer bij het werken in streekverband be trokken te worden. Terecht, omdat het ongewenst was, dat het trekken van de grote beleidslijnen voor de toekomst zich buiten de raden, dus buiten de hoogste bestuurscolleges van de gemeenten om, zou voltrek ken. De Streekraad gaf daarom aan een speciale commissie, waarin naast twee burgemeesters ook een wethouder en twee raadsleden zit ting hadden, opdracht te adviseren omtrent de toekomstige bestuurs structuur van de streek en de wijze, waarop ook de gekozen vertegen woordigers in het streekwerk be trokken konden worden. Nadat zich in de Commissie voor Bestuursproblemen gedachten om trent de organisatie van het werk in streekverband hadden gevormd, heeft een bespreking plaatsgevon den met een directorium van de Streekraad, waarbij als uitgangs punten werden genomen: a. het Interim-verslag van de Streekraad is eindrapport. Het is zodanig van inhoud en vorm, dat 't op zichzelve gezag heeft met be trekking tot de globale lijnen van het autonome beleid van de streek- gemeenten, die het bij wijze van gentlemen's agreement hebben aan vaard; b. het vormen van een of meer raden, waarvan de leden gekozen zijn door de raden van de samenwerkende gemeenten, waarin ook de politieke nuancering van die raden tot uitdrukking kan komen. In het overleg werd vastgesteld, dat de gehele streek een zodanig groot object is, dat een evenredig vertegenwoordigend lichaam van de streek, mede door de geografische spreiding van de leden daarvan, moeilijk hanteerbaar zou zijn. Bo vendien zijn de effectief gemeen schappelijke belangen van het hele gebied zodanig beperkt in aantal, dat een ontwikkeling van het ver tegenwoordigend orgaan van de streek, mede door de geografische spreiding van de leden daarvan, moeilijk hanteerbaar zou zijn. Daartegenover werd erkend, dat in de streek Midden-Brabant twee organisch nauwer samenhangende gebieden zijn, die dus inniger en Heuvelstraat 14 Telefoon 268S2 Exclusieve collecties BLOUSES VESTEN ROKKEN SHAWLS PANTALONS Atelier voor PLISSEREN, BORDUREN, STOFKNOPEN maken enz. met meer gevolg zouden kunnen sa menwerken dan de streek als ge heel. Dit zijn de gemeenten, gegroe peerd rondom Tilburg en die rond om Waalwijk. Deze nauwere samenwerking zou wellicht gerealiseerd kunnen wor den in stadsgewestelijke raden, toe gerust met een aantal bevoegdhe den. Daarnaast werd behoud van de tegenwoordige Streekraad met het oog op de behartiging van de ge hele streek rakende belangen ge wenst geacht. Deze gedachten zijn door de Com missie voor Bestuursproblemen uit gewerkt in een uitvoerige ontwerp- gemeenschappelijke regeling, die beoogde de instelling van twee stadsgewestraden als rechtspersonen «VVWAVWAWWVWMW en de samenstelling en taak van deze stadsgewestraden en van de Streekraad te regelen. Geheel in overeenstemming met de Streekraad zijn B. en W. van Waalwijk echter van oordeel, dat vooralsnog een gemeenschappelijke regeling voor de organisatie van 't streekwerk kan worden gemist en aat het de voorkeur verdient het verdere overleg in streek- en stads gewestelijk verband in een nieuwe vorm te beginnen en voort te zetten in commissies, die weliswaar op de voet van de bedoelde ontweip-ge- meenschappelijke-regeling worden gevormd, maar vooralsnog geen of ficieel statuut zullen hebben. Het voordeel van deze informele wijze van werken is, dat ook raads leden, die voor het eerst in de streeksamenwerking en het overleg in streekverband betrokken wor den, zich met de over de gemeente grenzen heen reikende problemen vertrouwd kunnen maken en dat met de nieuwe wijze van werken ervaring wordt opgedaan, die na een aanloop-periode bij het geven van een definitieve vorm aan de samenwerkingsorganen ten nutte kan worden gemaakt. Bovendien zullen de kosten aanzienlijk lager zijn, omdat een eigen werkapparaat van de stadsgewesten kan worden gemist. De begrenzing van de stadsge westen kan als volgt worden ge dacht: Waalwijk: Drunen, 's-Gravenmoer, Heusden, Loon op Zand, Sprang- Capelle, Waalwijk en Waspik. Geertruidenberg en Raamsdonk, beiden gelegen aan de periferie, hebben te kennnen gegeven geen deel van dit stadsgewest te zullen uitmaken. Tilburg: Alphen c.a., Berkel-En- schot c.a., Diessen, Dongen, Gilze- Rijen, Goirle, Hilvarenbeek, Loon op Zand, Moergestel, Oisterwijk, Tilburg en Udenhout. De vraag of Baarle-Nassau, Hoge

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1965 | | pagina 1