Zij zag het
met eigen ogen
I
LOON OP ZAND
Sm id je Verholen en de strijd tegen Mars
Bijzondere reis van de Kon. Harmonie Sophia's
Vereeniging met waarderende concerten
in het Rijnland
v.v. RAAMSDONK GAAT 25-JAR1G
BESTAAN ONVERGETELIJK VIEREN
o
3
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 13 AUGUSTUS 1965
3
8
mmBMÊ
HET GEHEIM
VAN EEN NACHT
36)
Eflshout
Waspik
Het bestuur heeft in samenwerking met de Duitse Federatie van Harmonieën
een pracht reis uitgestippeld door het Rijnland, welke tevens een uitstapje was
en waarbij twee concerten werden gegeven. De vacantie van de Loonse muzikan
ten is op een bijzondere wijze ingezet, waarop nog lang met genoegen kan wor
den teruggezien. De muzikanten, maar ook het Duitse publiek hebben ervan
genotenniet alleen van de wijn, maar van de muziek!
In ruime bussen van de Musa expresse
te Waalwijk vertrok het plm. 90 man sterke
Sophia zaterdag naar Duitsland via de con
trolepost Elmpt naar Keulen. Een grote eer
viel het corps te Siegburg te beurt. Hier
voegde de voorzitter de heer van Riel, van
de Ned. Fed. van Muziekgezelschappen
zich bij hen, met zijn secretaris, de heer
Kip. De rit ging door het Westerwald en
het Siebengebirge in de richting van Heidel-
berg. In het kleine plaatsje Oberöwisheim
bij Heidelberg kwamen zij om pl.m. 3 uur
aan en werden daar bij de burgerij inge
kwartierd. Na de kennismaking werd aan-
stalte gemaakt voor een concert in de Turn-
hall, dat onder leiding stond van de gast-
dirigent de heer Chr. Kuijten uit Waspik.
Hier werden de Sophia-mannen toegespro
ken door de burgemeester van Oberöwis
heim, de heer Kuhn, voorzitter van de Duit
se Federatie en de heer van Riel. Vele
vriendschappelijke woorden werden hier aan
het corps gericht. Tevens sprak de heer M.
van Esch, voorzitter van Sophia hen toe en
dankte de sprekers. De zaal was te klein -
er waren meer dan 1000 toehoorders - toen
't concert begon. Gespeeld werden de num
mers: Banda Sucre, Petite Suite de Con
cert, Die Verkaufte Braut en Gold und Sil-
ber. Daar was het Sophia op zijn best, ge
tuige het applaus dat zij daar kreeg. Tijdens
de pauze bood de voorzitter van Sophia
aan de gastheren een prachtige plaquette van
Henk Potters aan als herinnering. Sophia
kreeg het wapen van Oberöwisheim aange
boden, met de nodige wijn voor een feest.
De slotmars werd gedirigeerd door de di
rigent van Oberöwisheim. Laat op de avond
heeft ook nog het Sophia's Klein Orkest
haar tonen laten klinken op de haar eigen
wijze, die zo goed bij de Rijnlandse muziek
aanpast.
Zondag heeft de pastoor aldaar om 11
uur nog een extra kerkdienst gedaan voor
de Sophia-muzikanten, als dank voor deze
mooie verbroedering. Een serenade was
daarna het gevolg.
Hiema kregen ze 'n rondrit door Kraich-
gau aangeboden met een diner te Wabb-
stadt, waarna de reis werd voortgezet naar
Ostringen. Ook daar kennismaken met de
gastheren en om 8 uur hetzelfde concert
voor meer dan 1500 toehoorders, waartoe
vele burgemeesters en muziekliefhebbers uit
de omliggende plaatsen behoorden. De Duit
se Radio heeft hier opnamen gemaakt.
Nimmer heeft een Duits dorp zulke goe
de muziek gehoord, volgens de uitlatingen
van het publiek, dat in de mening verkeer
de dat Sophia een berocpskorps was. Het
viel dan ook niet mee de toehoorders ervan
te overtuigen dat Sophia een amateurskorps
was, en dat toewijding en hard werken tot
zulke resultaten kon leiden.
Na het concert weer de nodige toespra
ken; van hier ging de wijn mee naar huis.
Die lusten de leden in Loonopzand daar ook
nog wel. Tot laat in de nacht bleek ook hier
het S.K.O. weer onuitblusbaar te zijn.
De volgende morgen alles weer in bussen
om naar Bingen verder te gaan. Daar lag
de boot gereed om te genieten van het
prachtige Rijnlandschap tot aan Boppard,
waar in Hotel Zur Krone een diner werd
gebruikt. Vermeld zij, dat bij het passeren
van de Lorelei door zowel de Nederlanders
als de Duitse muzikanten - met hun vrou
wen - het Loreleilied werd gezongen.
Vanuit Boppard ging de reis met de bus
sen weer naar huis, doch niet al eer voor
men zich in Horn nog aan een welvoorziene
koffietafel had te goed gedaan.
Rond 12 uur kwamen de muzikanten weer
in Loonopzand aan in hun eigen zaal, waar
zij eens rustig over de prachtige reis en de
wederwaardigheden konden uitpraten. Kort
om, de reis was buitengewoon goed en mooi,
maar de ontvangst en de verbroedering was
meer dan goed. Als we daarbij het enthou
siasme van het publiek nemen bij de con
certen, dan mag alles bijeen beslist grandi
oos worden genoemd. Laat dit een aanspo
ring zijn, om, op het peil dat Sophia hier
heeft bereikt, te blijven staan. Zij is het
waard-
DOKTERSDIENST
Het weekend zaterdag 14 en zondag 15
augustus a.s. zal de doktersdienst worden
waargenomen door dr. A. de Vries, van
Rijckevorselstraat 6, tel. 04166-250.
Zes dagen van sportvreugde en feest
vreugde gaat Raamsdonk vanaf zaterdag 14
augustus tot en met zondag 22 augustus be
leven. De oorzaak van dit groots opgezette
festijn is gelegen in het feit dat de v.v.
Raamsdonk 25 jaar geleden werd opgericht.
De direkte aanleiding tot het oprichten
van een eigen voetbalvereniging in Raams
donk werd een gesprek dat een drietal jon
gelui, t.w. J. Snijders, Q. v. Loon en H. v.
Amelsfoort al zonnebadend voerden in het
toenmalige gemeentelijke zwembassin "Het
Kanaaltje" Het bleef niet bij een eerste ge
sprek; al spoedig volgde de eerste verga
dering, waarop definitief tot oprichting werd
besloten. De moeilijkheden bij de oprichting
waren talrijk. Ofschoon verscheidene Raams-
donkers reeds hadden gespeeld in het ont
bonden WVR, bleken er geen ouderen be
reid te zijn een taak in het bestuur op zich
te nemen. Ten einde raad besloot men deze
functies maar door de leden zelf te laten
Verbaasd keek mevr.A. M. Frans
sen, Haansberg 36, Brunssum
naar haar was. Zij had altijd gedacht
dat die niet witter kon. Maar nu
zag zij met eigen ogen dat het Sunil-
team haar was nog witter kreeg.
"Hoe kan dat", vroeg zij,"het Sunil-
team wast net als ik". Het antwoord
op haar vraag is: Sunil. Alleen door
Sunil werd haar was witter. En üw
was? Gebruik de eerstvolgende keer
Sunil. Uzult 't zien: Sunil met ultra-
waswerking geejï het hoogste wit.
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
door A. ARNEFELT
En toen dwong hij zich met geweld
tot een rustige houding en trachtte
juist zoals bij het vooronderzoek de
rol te spelen van iemand die nergens
iets van wist. Maar deze tactiek hielp
hem niet, toen eerst de president en
vervolgens Klaudy hem een kruisver
hoor afnamen. Scapatelli verloor zijn
zekerheid al gauw en raakte in tegen
spraken verward.
„Waarom hebt u bij de rechter van
instructie verklaard, dat u Burghau-
ser niet kent?" vroeg Klaudy hem;
„het is bewezen, dat u hem zeer goed
gekend hebt, want u maakte zijn zo
genaamde verloofde het hof, en u
moet daarover zelfs zeer jaloers ge
weest zijn".
Scapatelli beweerde nooit te hebben
gezegd, dat hij Burghauser niet ge
kend had. Dat moest een vergissing
zijn.
„Maar het staat toch opgeschreven
in het procesverbaal, dat u zelf hebt
ondertekend."
„Zo, dan heb ik dat destijds in mijn
verwarring over het hoofd gezien. Het
is immers geen kleinigheid om als
getuige te moeten optreden in een
moordzaak."
„Als u er niets mee te maken hebt,
betekent dat niets. Maar u weet meer
dan u zeggen wilt".
„Wie beweert dat?"
„Ik, en ik zal het u bewijzen ook.
Vertelt u eens getuige, waarom hebt
u uw woning bij Waldstaetten onder
zulke zonderlinge omstandigheden
verlaten?"
„Ik wilde alleen maar een grapje
uithalen".
„U houdt er vreemde grapjes op
na! Naderhand moet u toch in de
kranten gelezen hebben, dat daarover
allerlei nare verhalen ontstaan zijn en
dat mijnheer Waldstaetten er om ver
dacht werd?"
„Ik lees nooit een krant".
„Dat is gelogen. Toen u nog taal
lessen gaf, bezocht u regelmatig de
leeszaal en daar hebt u altijd de krant
zitten lezen. U moet dus ook van de
moord op Burghauser geweten heb
ben, ofschoon u twee dagen later te
genover de rechter van instructie ver
klaard hebt van niet".
Scapatelli zweeg verward.
„Waarom hebt u de betrekking in
't rusthuis onder een valse naam aan
genomen?" ging Klaudy verder; „was
dat misschien ook een grapje?"
vervullen. Te elfder ure werd echter toch
nog een kandidaat gevonden voor het voor
zitterschap. De heer J. M. Kuijsters werd
in deze taak bijzonder goed gesecondeerd
door de eerste secretaris-penn.m. de heer
J Snijders.
Nadat Victoria in Breda was gemeld als
lid van de NBV, ging men in de eerste com
petitie met 1 elftal (15 leden) van start. Als
materaal gebruikte men goals, netten en
ballen van 't vroegere WVR. Het spelen in
competitieverband leidde al vrij spoedig tot
goede resultaten. Dit had tot gevolg dat na
verloop van 3 jaar het aantal elftalen was
gekomen op 3 voor wat de senioren en 2
voor wat de junioren betreft. Vanuit sport-
tief oogpunt ging het de BauwWitten-, die
inmiddels in 1942 op advies van de NBV
de naam Victoria hadden gewijzigd in v.v.
Raamsdonk, steeds beter. Kort na de oorlog
wist men de grote sprong te maken van de
NBV naar de 4e klas van de KNVB. Tien
tallen Raamsdonkers herinneren zich nog
levendig hoe het modderfestijn tegen de
naaste promotieconcurrent Orthen in een
verdiende en beslissende 1-0 zege eindigde.
In 1953 werd Raamsdonk echter weer ge
wipt uit de 4e klas. Men ging toen een pe
riode tegemoet waarin de vereniging in alle
opzichten in een dieptepunt zat. Met in
spanning van alle krachten is men deze pe
riode echter geleidelijk aan weer teboven
gekomen. Na het zeer geslaagde seizoen
1960- 1961 maakte men zijn rentree in de
4e kl. KNVB. Onder voorzitterschap van de
heer J. van Oord werden de zaken energiek
aangepakt. De vereniging telt thans 200 le
den, die zijn ondergebracht in 4 senioren
elftallen en 3 ujniorenelftallen. De speers
weten zich verzekerd van de sympathie en
daadwerkeijke steun van een tweetal sup
porterclubs, die 150 leden tellen. Raams
donk is in de laatste competities steeds in de
bovenste regionen geëindigd en is tot op
heden een gevreesde tegenstander voor elke
kampioenspretendent. Ook voor het komen
de seizoen worden de zaken weer flink aan
gepakt. Onder de deskundige leiding van
R. van Strien uit R'veer wordt er thans weer
tweemaal in de week getraind om ook in 't
komende seizoen weer een goed figuur te
slaan.
Evenals iedere andere vereniging heeft
ook Raamsdonk in de voorbije 25 jaar haar
ups en downs gekend. Alle tegenslag heeft
de vereniging steeds weer weten op te van
gen en te overwinnen. Het overwinnen van
alle moeilijkheden in deze periode moet
zonder meer worden toegeschreven aan de
bijzondere geest van vriendschap en samen
werking die er in de vereniging heerst. Be
wijzen hiervan zijn op de allereerste plaats
spelers als Henk Fens en Walther van der
Westen, die de 40 reeds ang gepasseerd zijn
en nog steeds door hun mentaliteit en spel
inzicht de motoren zijn waarom het 3e en 4e
elftal draaien. Een ander bewijs voor de
goede geest is de verschijning van het uit
stekende clubblad De Sportkoerier, waar
van de jubileumuitgave o.a. artikelen ver-
medt van de hand van Jan Cottaar en Her
man Kuijphof, Lo Brunt en Cor Kieboom
van Feijenoord.
Raamsdonk is momenteel een bloeiende
vereniging. Dit houdt echter niet in dat er
bij bestuur en leden geen wensen zijn. De
grootste zorg is op dit moment de sport-
accomodatie. Reeds enige jaren op een rij
hangt de goedkeuring van de KNVB om op
het bestaande terrein de competitie te mo
gen spelen aan een zijden draad. De gras
mat voldoet niet meer aan de minimale
eisen, de kleedgelegenheid is onvoldoende,
toiletten zijn in het geheel niet aanwezig,
terwijl ook de behoefte aan een goed oefen
terrein steeds groter wordt.
In het nieuwe uitbreidingsplan voor
R'dorp dat binnenkort aan de raad ter goed
keuring zal worden voorgelegd, is opgeno
men dat het bestaande terrein definitief als
sportpark voor de v.v. Raamsdonk zal wor
den omgebouwd. In overleg met de KNVB
zullen binnen afzienbare tijd alle nodige
voorzieningen voor een voldoende accomo
date worden getroffen.
Onder voorzitterschap van P. van Strien
heeft een actiecomité de taak op zich geno
men het feestprogramma te verzorgen. Als
uitgangspunt heeft men daarbij genomen,
dat alle leden en oudleden zoveel mogelijk
bij de gebeurtenissen zullen worden betrok
ken. Wanneer de Raamsdonkse bevolking
voldoende belangstelling toont en wanneer
de weergoden gunstig gezind zijn, kan het
niet anders of dit indrukwekkende program
ma moet een succes worden. De samenstel
ling is als volgt
Zaterdag 14 aug.: 14 uur Raamsdonk 4
-Good Luck 2; 15.15 uur Raamsdonk 3-
White Boys 2; 16.30 uur Supp.club Blauw-
Wit - Supp.club Victoria; 18 uur: de ver
rassing van de le feestdag: Veteranenwed-
strijd; 20 uur koffietafel voor veteranen en
genodigden, waarna gezellig samenzijn met
muziek van het trio Ed Snijders.
Zondag 15 aug. wordt de grote dag. Om
9 uur vindt er een H. Mis uit dankbaarheid
plaats. Om 10.30 uur is er een koffiemaal
tijd voor de werkende leden in het clubhuis
bij dhr. H. Bouwens. Om 11.15 uur vindt de
officiële feestvergadering plaats, waarna om
13 uur een receptie wordt gehouden.
Om 14.30 uur volgt het sportieve hoogte
punt van de jubileumviering: Veerse Boys
2c kl. KNVB tegen Unitas le kl KNVB uit
Gorkum. 's Avonds om half 9 is er in zaal
Bouwens een feestelijke bijeenkomst van de
aktieve spelers, het dagelijks bestuur, het
bestuur van de beide supporterclubs en het
feestcomité.
Woensdag 18 uur is er in zaal Bouwens
een gezellige avond voor de ejugdspelers.
Vrijdag 20 aug. wordt een aanvang ge
maakt met het grote jeugdtoernooi. Om half
8 wordt er door het Show- en cabaretgezel
schap T°n en Joop van Engelen een avond
verzorgd voor de leden van de voetbalclub
en van de supportersclubs en genodigden.
Zondag 22 aug. wordt het feest besloten
met om 13 uur: Raamsdonk 2-Middel-
beers 1; om 15 uur Raamsdonk 1-Ons Vios
en tot slot vindt om 18 uur een dansavond
plaats.
PAUSELIJKE ONDERSCHEIDING
Werd mej. C. v. d. Lee twee weken ge
leden verrrast toen Burgemeester Srieger
haar de gouden medaille opspelde, verbon
den aan de Orde van Oranje Nassau, op
nieuw was haar verrassing groot, toen pas
toor J. Oderkerk met de weleerw. heer ka
pelaan Ramakers, het kerkbestuur en verte
genwoordigers van het schoolbestuur als
mede het personeel der R.K. gemengde
school, afgevaardigden van de zelaticen en
jeugdeidstes, ten hare huize verscheen om
haar de pauselijke onderscheiding "Pro Ec
clesia et Pontifice" met oorkonde aan te
bieden. Pastoor Oderkerk maakte daarbij
gewag van de vele verdiensten die mej. C.
v. d. Lee heeft, niet alleen door ruim 45 ja
ren met hart en ziel het onderwijs gediend
te hebben, maar bovendien ook nog door
haar werkzaamheden voor de vrouwelijke
jeugdbeweging, waarvan bij de oprichtster
is geweest, als hoofdzelatrice van de pau
selijke missiegenootschappen, voor haar ijve
ren voor de kerkelijke broederschappen en
haar groot aandeel in de laatst gehouden
kapelactie. Op al deze gronden kon aan haar
het "gouden kruis voor kerk en paus" wor
den uitgereikt. Tevens bekwam zij van Mgr.
Oomens een schriftelijke felicitatie van de
bisschop Mgr. Bekkers. Burgemeester Stie-
ger was tot zijn spijt verhinderd de plech
tigheid bij te wonen.
Juffrouw v. d. Lee wist niet waarom ze zo
gefêteerd moest worden en vond het alle
maal wel overdreven, maar was toch erg
blij met de hoge onderscheiding.
JEUGDTOERNOOI
A.s. zaterdag en zondag zal er op 't sport
veld Elzenhage een groot voetbaltoernooi
worden gehouden voor junioren. Zaterdag
14 aug. komen om 1.15 uur de volgende
clubs voor de opening op Elzenhage bijeen:
Waspik, White Boys, Raamsdonk, ONI,
RWB, RKC, Good Luck en Desk. De oude
re junioren die zondag een onderlinge strijd
zullen uitvechten treden om 12 uur aan. Het
zijn Vluks Dordrecht, De Schutters Stam
persgat, RKC Waalwijk, Desk Kaatsheuvel,
Waspik, de organisator, Wit Zwart Capelle,
Baardwijk en Uno Animo Loonopzand.
Bij de v.v. Waspik staan 80 junioren als
lid ingeschreven. Naast de 3 (misschien 4)
senioren-elftallen die in de komende com
petitie worden ingezet, zullen er minstens 5
elftallen uit de jeugd worden geformeerd.
Hiervan zijn 2 pupillenteams. Men voelde
dan ook de noodzaak een speciale jeugd
commissie in het leven te roepen, voorge
zeten door de heer N. Smits. Secretaris is
de heer W. Langermans, terwijl de overige
vier leden speciaal belast zijn met de trai
ning van de jeugd. Dit zijn Willy Vervoort,
Kees Vervoort, Marinus Feyneman en Jos
Smits. Deze jeugdcommissie heeft voor half
augustus een groots jeugdtournooi in petto.
MEDISCHE DIENST.
Gedurende het a.s. weekeinde zal de dok
terspraktijk worden waargenomen door dok
ter Gerlach uit Capelle, tel. 350.
KERKDIENSTEN
Ned. Herv. Kerk, zondag 15 augustus:
9.30 uur ds. A. v. d. Smit uit Dordrecht;
14.30 uur ds. Rebel.
P.V. WASPIK
Voor de Waspikse duivenmelkers is de
vlucht van Dax, 995 km, een ramp gewor
den. Waspik nam met 16 duiven aan deze
wedstrijd deel. Drie dagen nadat de dui
ven in Dax waren gelost had alleen C. de
Rooij nog maar één vogel op zijn platje.
Wedvlucht Ghislain, 159 km, deelname
246 duiven. Voornaamste uitslagen: Th Gijs
man 1, 22, 42, 46, 51, 59, 62; P de Graauw
2, 5, 6, 13, 14, 15, 25, 26, 30, 31, 35, 38,
39, 43, 54, 55, 61; A Smits 3, 4, 32, 36, 37;
M Bax 7, 8, 16, 28; A v d Mosselaar 9, 21,
27; H Treffers 10, 11, 18, 29, 44, 45, 47,
48, 50, 57; A Faro 12; G Kuijten 17; W
Donks 19, 33, 41, 53; F v Onzenoort 20;
A v Tilborgh 23, 60; J Timmers 24; Oerle-
mans 34, 58; Gommers 40, M Timmers 49.
COPYRIGHT STUDIO AVAM
In het radiostation van de stad
Marsak zat op dat ogenblik 'n mar
conist nauwlettend te wachten op
eventuele boodschappen. Geen won
der dus, dat de goede man opgewon
den van zijn krukje sprong, toen
daar plotseling een duidelijke stem
uit de luidspreker klonk, die zei,
dat hij Smid je Verholen was. „Hier
radiostation Marsak, hier radiosta
tion Marsak!" antwoordde de man
zenuwachtig. „Wij kunnen U goed
verstaan, smidje Verholen! Over!"
„Dank U radiostation Marsak,
dank U!" vervolgde toen de smid.
„Luister goed en deel onverwijld
mede aan de wijze Grurantrog, dat
ik momenteel op het punt sta de
kille burcht van de oorlogsdeamon
binnen te dringen. Ik heb een van
de wachtposten onschadelijk ge
maakt en heb mij gekleed in zijn
uniform. Omgekeerd heb ik hem
van mijn Marsakse costuum voor
zien. Zodra ik meer nieuws heb, zal
ik het melden. Over!"
„Alles begrepen, smidje Verho
len, alles begrepen!" antwoordde
de marconist. „Ik zal alles onmid
dellijk overbrengen aan de wijze
Grurantrog. Wij volgen U voort
durend met onze teleprismoïdekij-
„Ik wilde rust hebben en een nieuw
leven beginnen".
„Vanwaar die behoefte aan rust?"
vroeg dr. Klaudy scherp. „Misschien
naar aanleiding van de herinnering,
die u had aan de tuin van Waldstaet
ten? A^n de plek bij de struiken en
aan de kalkkuil, die u daar voortdu
rend onder ogen kreeg?"
Het gezicht van Scapatelli kreeg 'n
vale olijfgroene tint, zijn blik werd
nog onzekerder.
„Belachelijk", zei hij toen met gro
te inspanning, „wat heb ik met die
dingen te maken? Ik kreeg de betrek
king in het rusthuis en omdat daar in
woning bij inbegrepen was, verliet ik
natuurlijk mijn kamer bij Waldstaet
ten".
„Dat had u dan toch wel tegen
mijnheer Waldstaetten kunnen zeg
gen?"
„Waarom? Ik was niet met mijn
heer Waldstaetten bevriend".
„Dat weet ik. U had maar één
vriend, namelijk Luigi Tomasoni. Met
hem verbond u niet alleen de liefde,
die u voor Angiolina voelde, maar ook
de haat, die u koesterde tegen de twee
mannen, die u in de weg kwamen."
Dr. Klaudy had op een onverschil
lige conversatietoon gesproken en de
president wilde hem juist tot de orde
roepen, toen de verdediger op scher
pe toon vroeg
„Was Tomasoni niet bij u in de
nacht van de vijfde mei? Waarom is
hij toen op zo'n ongewoon uur bij u
aangekomen?"
De vraag kwam zo ploseling en ver
rassend, dat allen geschokt toeluister
den. Scapatelli leek door een kogel
getroffen. Hij kromp ineen en staarde
Klaudy onthutst aan. Deze glimlach
te. Het was een schot op goed geluk
geweest bij zichzelf had hij verband
gelegd tussen Tomasoni en de man,
die tante Bertha uit het poortgebouw
had zien komen en voor wie zij haar
broer zich had zien verstoppen. Zijn
vermoeden was juist geweest. Gebruik
makend van zijn overwicht, ging hij
snel verder „Waarom geeft u geen
antwoord, mijnheer Scapatelli?"
„Ik... ik weet nergens van", sta
melde deze en streek zich met afwe
zige blik over het voorhoofd.
„Dan zal ik het u zeggen hij
kwam u roepen, omdat hij alleen het
lijk van Burghauser niet uit diens huis
naar de tuin kon overbrengen".
Scapatelli voelde een siddering
over zijn lichaam gaan. Als een van
alle kanten omsingeld dier, dat geen
uitweg meer ziet, kromp hij ineen on
der de blikken, die op hem gericht
waren.
kers en op dit radiostation is even
eens voortdurend personeel aanwe
zig, dat de opdracht heeft uitslui
tend te luisteren naar de door U
uitgezonden berichten. Wij wensen
U veel geluk. Over en sluiten!"
„Ziezo, dat is dat," mompelde de
smid tevreden. „En nu op naar de
burcht. Alleen ehlaat ik toch
maar even die telefoon hier onklaar
maken. Je kunt per slot van reke
ning nóóit weten
De slimme smid trok met 'n fikse
ruk de leiding kapot en toen ging
hij met zijn gevangene op pad. Nou
jadat op pad gaan, dat was
„Ik weet nergens van...", herhaal
de hij zwakjes en afwezig.
„Nu, we zullen eens zien of uw
vriend Tomasoni een beter geheugen
heeft.ik geloof dat hij daar al aan
komt", viel Klaudy zichzelf in de re
de. Iedereen keek nieuwsgierig naar
de deur, waardoor Luigi Tomasoni
juist binnenkwam. De politieman, die
hem van zijn werk had gehaald, bracht
kort verslag uit.
„Hij is dus gewillig meegegaan?"
vroeg de president. „Heeft hij onder
weg opmerkingen gemaakt of vragen
gesteld?"
„Helemaal niet. Hij toonde zich
onmiddellijk bereid mede te komen en
grijnsde zelfs spottend over de dag
vaarding".
Tomasoni beantwoordde de tot hem
gerichte vragen over naam, beroep en
leeftijd in alle gemoedsrust. Zijn
vriend Scapatelli, die hem aldoor
bleef aanstaren, scheen hem niet te
zien. Pas toen de president hem vroeg
of hij iets wist over de moord, die in
de nacht van de vijfde mei op Berg-
hauser begaan was, gleed er een on
heilspellend lachje over zijn gezicht;
„Ik zou het wel denken".
„Wat bedoelt u daarmee? Was u
getuige van de daad? Of bent u er
zelf medeplichtig aan geweest?"
Tomasoni keek de president honend
ook nog maar zo niet gebeurd. Sol
daat Knekelbleker was intussen
weer tamelijk bij zijn positieven ge
komen, zie je, en nu deed hij er al
les aan om de smid maar goed te
laten merken, dat hij helemaal niet
mee wilde. Hij wrong zich in aller
lei gekke bochten en mummelde
allerlei onverstaanbare dingen. Dat
was zo gek niet, want als je een
prop in je mond hebt, kun je niet
erg duidelijk praten. Smidje Verho
len trok zich echter van al dat ge
zanik niets aan en lachte: „Vooruit
nou, ome Kneek. Sta nou op en tip
pel nou braaf voor me uit!"
aan „Ik heb het helemaal alleen ge
daan", zei hij in alle rust.
Een storm van opwinding vloog
door de zaal. Vergeefs trachtte de
president de orde te herstellen. Pas
toen hij dreigde de zaal te laten ont
ruimen, werd het stiller en toen hij
zich weer tot Tomasoni richtte zweeg
iedereen.
„Luigi Tomasoni, u bekent hier
schuldig te zijn aan de moord op dr.
Burghauser?"
„Ja".
„Waarom hebt u hem gedood?"
„Omdat hij mijn zuster behekst
heeft en ten gronde gericht. Ze was
een lief, onschuldig meisje en hij
heeft haar gedwongen om hem in elke
slechtheid ter wille te zijn. Ze was
weerloos tegenover hem. Eerst heeft
hij haar geestelijk gedood, en toen
naar het lichaam, want haar hart was
niet bestand tegen de eeuwige strijd
tussen niet-willen en toch-moeten. Zo
moest het wel gaan, want de man had
het boze oog. Ik kon mijn zuster niet
meer redden, want daartegenover
staat men machteloos. Maar ik kon
haar wreken".
„Had u daar ook voor de nacht van
de vijfde mei al eens over gedacht?"
(Wordt vervolgd)
