Sport in het weekend Hulpdienst Waalwijk hield jaarvergadering 3 BW PAUMANS DELGIJER HYPOTHEKEN In niet minder dan 505 gevallen werd hulp geboden Abonneert U op dit blad Smid je Verholen en de strijd tegen Mars «0RTH0-F0RM» 10 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 17 DEC. 1965 10 rkisaaaaeBiei A. A. DIJKSTRA ASSURANTIËN iÜÜ SCHOEN ER VOOR BABY'S HUIDJE koekjes kransjes tulband cake - 1 W DOKTER JANE WEDSTRIJDPROGRAMMA BETAALD VOETBAL voor zondag 19 december 1965 Ere-divisie SpartaDOS HeraclesDWS Go Ahead- —Fortuna '54 TelstarADO PSV—GVAV MVV—Willem II Ajax—FC Twente Elinkwijk- -Feijenoord Ajax 12 10 1 1 21 31—9 Feijenoord 11 7 1 3 15 20—12 FC Twente 11 6 2 3 14 23—16 Sparta 12 6 2 4 14 29—18 DWS 12 5 4 3 14 16—11 PSV 12 5 4 3 14 22—18 Go Ahead 11 4 5 2 13 15—13 ADO 11 3 5 3 11 22—14 Fortuna 12 3 5 4 11 18—21 GVAV 11 3 4 4 10 11—18 Willem II 11 4 1 6 9 16—23 Telstar 12 3 3 6 9 14—18 Elinkwijk 10 2 4 4 8 11—18 DOS 12 2 4 6 8 14—26 Heracles 11 1 4 6 6 10—26 MW 11 0 5 6 5 13—24 le divisie 2525S1 VVVde Vole wijekers NAC—NEC SC CambuurEindhoven Holland SportAlkmaar SittardiaRBC Blauw WitVelox VolendamXerxes 11 10 1 0 21 32—12 11 7 2 2 16 22—15 11 6 3 2 15 24—14 10 7 0 3 14 33—17 11 6 2 3 14 27—22 9 4 3 2 11 18—9 11 4 3 4 11 21—19 11 4 2 5 10 25—25 11 3 3 5 9 18—21 12 3 3 6 9 16—26 9 2 3 4 7 15—16 10 1 5 4 7 11—20 11 2 3 6 7 11—24 12 2 2 8 6 16—27 10 118 3 11—33 BS 2e divisie A Vitesse—HVC TubantiaZwartemeer GooilandPEC VeendamZFC FC ZaanstreekHeerenveen Zwolse BoysHilversum de GraafschapAGOVV Xerxes NEC DHC Sittardia Alkmaar NAC RBC Velox Cambuur Volendam Eindhoven Blauw Wit Holland Sport Vole wijekers VVV Vitesse 10 9 0 1 18 32—10 Graafschap 12 8 2 2 18 35—14 Zwartemeer 10 5 5 0 15 20—9 HVC 11 4 5 2 13 17—16 PEC 9 4 3 2 11 11—6 Veendam 10 3 4 3 10 18—18 Gooiland 10 2 5 3 9 16—19 Heerenveen 11 3 3 5 9 22—25 Wageningen 11 3 3 5 9 15—24 Hilversum 10 2 4 4 8 13—18 ZFC 11 4 0 7 8 16—21 Zaanstreek 9 2 3 4 7 10—12 AGOVV 10 2 3 5 7 12—21 Zwolse Boys 10 2 2 6 6 12—20 Tubantia 10 1 4 5 6 13—29 2e divisie B ExcelsiorFortuna VI FC Den BoschHaarlem NOADLimburgia DFC—SVV Hermes DVSHelmondia Roda JCBaronie EDOWilhelmina S IliP» Roda JC 11 6 4 1 16 23—11 Limburgia 10 6 3 RCH 11 6 3 SVV 10 6 1 Den Bosch 9 4 4 DFC 10 4 4 Baronie 11 4 2 Fcrtuna VI 9 3 3 Haarlem 10 4 1 Excelsior 10 3 2 Hermes DVS 10 3 2 Helmondia 10 3 1 NOAD 9 2 2 Wilhelmina 10 1 4 EDO 12 2 2 1 15 24—15 2 15 21—13 3 13 24—17 1 12 18—8 2 12 23—14 10 26—19 9 11—11 9 23—19 8 19—18 8 14—22 7 12—28 6 13—20 6 18—26 6 1442 AMATEURS le klas E UNA—Middelburg Sparta '55Brabantia DESKde Spechten HelmondRKC ce Valk—TSC BoxtelTOP 2e klas A BladellaGeldrop Best VooruitLonga TaxandriaUno Animo Budel—RWB SchijndelGemert VTIjmense BoysReusel Sport 2e klas B AxelZeeland Sport VOAB—RKVVU Alliance—HVV '24 SteenbergenRood Wit W InternosVeerse Boys ODIOTerneuzen 3e klas B Juliana MODC DSC—RKSVA Blauw Geel '38Haarsteeg Zwaluw VFCUDI '19 St. Mich. GestelConcordia SVD OJC—OSS '20 3e klas C WVORKTVV SCO—Gilze BaardwijkVirtus GudokHilvaria TAC—VCW RACDongen 4e klas B Linge BoysBuren RKJVVJan van Arckel Den DungenHeusden ZaltbommelTGG OVH—RKOSC GW—BW 4e klas E Ons ViosGloria UC ZIGOOisterwij k WSC—SVG RKDVC—SET Oirschot VooruitGSBW HieronymusRKSSS 4e klas F nr—f Madese BoysVES '35 Right 'OhWaspik SprundelBavel UW '40—Breda RaamsdonkAdvendo Res. le klas Veerse Boys 2Vlissingen 2 de Valk 2—TSC 2 RKC 2de Spechten 2 NAC 3—Helmond 2 Brabantia 2PSV 3 Res. 2e klas NOAD 3Internos 2 DESK 2—NAC 4 Uno Animo 2Willem II 3 RKTVV 2—Baronie 3 Res. 3e klas Dongen 2OSS '20 2 Concordia SVD 2OJC 2 WSC 2—RKDVC 2 SET 2Herpinia 2 RWB 2Baardwijk 2 ZATERDAGVOETBAL Programma voor zaterdag 18 dec. 2e klas B DOVO—RVVH Riinburgse BoysKoz. Boys ZuidvogelsSHO Roda BoysSSC '55 Zwart Wit '28Quick Boys lage rente, geen bemiddelingskosten Noordstr. 258 Waalwijk Tel. 4203 Aan de leden van de adviesraad, medewerk(st)ers en begunstigers werd dinsdagavond in „De Twee Kolommen" door „De Hulpdienst" Waalwijk verslag uitgebracht van de afgelopen 11 maanden. „De Hulpdienst" in Waalwijk is een par ticuliere instelling die zich bezig houdt met hulpverlening en wel op heel wijd vertakte basis. Uit het gedetailleerd jaarverslag, waarin een opsomming werd gegeven van de activiteiten, met een mondelinge toelichting van de voorzitter de heer J. de Waal bleek, dat de hulp verlening een gunstig verloop heeft gehad, hoewel het bestuur van me ning was, dat in de toekomst toch nog meer drempelvrees dient te worden overwonnen. Voorzitter de Waal begon, na 'n kort woord van welkom, met har telijk dank te zeggen aan de heer van Vliet en zijn reserves, mevr. v. Herwijnen en mevr. Pulles-Hens. Vooral de heer van Vliet, onze con tactman, aldus de heer de Waal, heeft met bezieling veel werk ver zet. Wij kunnen alles meten; hoe groot de waarde is geweest van de speciaal kinder sieunschoenen ook verkrijgbaar voor losse steunzolen C Grotestraat 153 Waalwijk Hulpdienst, kunnen wij echter niet meten. Al hadden wij maar in enkele ge vallen hulp in nood geboden, dan was het al de moeite waard ge weest. Er is echter ruim 500 maal „dank je" gezegd, maar wat veel belangrijker is, er is ook ruim 500 maal „graag gedaan" gezegd. Dat is een getal en daarmede kun nen wij alleen spelenderwijs om gaan. Het zegt ons iets. De blijd schap bij diegenen die geholpen werden en die hulp boden, is door ons niet te meten, ook niet de men selijke waarde, die in deze hulp zit geborgen. Uit het overzicht blijkt dat er gelukkig meer aanbod voor hulp is dan vraag. De Hulpdienst, de centrale plaats waar vraag en aan bod samenkomt, onze „markt" voor liefdesdiensten heeft aanvragen no dig. Wij zouden vandaag, aldus de heer de Waal. in de Pers een beroep willen doen op Waalwijk. „Geneer U niet, en vraag gerust om hulp". Dc 89 hulpbedienden niets te doen geven is ook niet prettig. De ver pleegsters, maatschappelijke werk sters en doktoren durven wij van daag te verzoeken tips te geven aan mensen in nood of desnoods aan te bieden de Hulpdienst eens te waarschuwen. Wij zouden bij de opening van deze vergadering echter willen con stateren dat wij meer dan tevre den zijn over het eerste jaar van de Waalwijkse Hulpdienst. De heer de Waal besloot zijn openingswoord met dank te brengen aan de mede werksters en medewekers voor de spontaan geboden hulp. Een hulp voldoende gedifferentieerd en een hulpbedienden die onze stoutste verwachtingen heeft overtroffen. Een hulpdienst die na een jaar kan zeggen „kom nou maar op met je aanvragen" is lijkt mij een groot succes. HET JAARVERSLAG Uit het jaarverslag bleek, dat de 89 medewerkers (sters) zich 505 maal beschikbaar hebben gesteld voor hulpverlening. 250 keer kon men beschikken over het vervoer middel (auto) van een der 32 men sen die zich voor hulpverlening aanboden. Slechts in één van de 20 aanvragen moest men zich van hulp onthouden, 100 maal werd gehol pen bij verzoeken om assistentie bij huishoudelijk werk en het ge zelschap houden en voorlezen van oude mensen. Dit waren de dien sten, die de Hulpdienst het meest bezig, hielden. De 12 medewerksters konden in 18 van de 29 aanvragen assisteren. De 34 assistenten boden hulp bij 12 van de 13 aanvragen. Een flink aantal van de 89 mede werk (st)ers bleek bij apgave bereid in meer dan één geval te assisteren. Vooral voor de aanvragen om hulp bij het oplossen van persoonlijke moeilijkheden had men ervaren hulp nodig. Ook deze moeilijkheid kon worden opgelost, doordat een maatschappelijk werker spontaan zijn hulp aanbood. FINANCIËN Aan giften kwam een bedrag van 960,binnen. Een bedrag van 145,25 moest van de St. Vincenti- usvereniging worden geleend. Het grootste gedeelte van de uitgaven ging naar drukwerk en porti nl. 992,60. Het kassaldo bedroeg 112,65. Uit het financieel overzicht blijkt, dat indien de lening van de St. Vin- centiusvereniging wordt afgelost, 'n tekort bestaat van 32,60. Naar aan leiding van de jaarverslagen had een vruchtbare discussie plaats, zo dat de voorzitter in een optimisti sche stemming omtrent de gang van zaken, deze vergadering sloot. Reclame tot en met 31 december een zeer smakelijk koekje voor 0.78 per zakje. gevuld met heerlijke vruchten, voor 1.04 per stuk Huis-aan-huis-bezorging door geheel Waalwijk en Kaatsheuvel. 65. „Ik begrijp er geen snars van," antwoordde de dikzak nadenkend. „Vroeger had-ie zoveel praatjes niet. Maar sinds hij een ring van Mars heeft gekregen, loopt-ie naast z'n schoenen van verwaandheid. Heb je die ring al gezien? Hij zegt, dat- ie hem van Mars persoonlijk heeft gekregen. Maar als je het mij vraagt„Nou, ik geloof er geen klap van!" viel een klein maar drif tig soldaatje in. „Mars zal daar gek zijn! Mars zal daar een ring geven! Leer mij Mars kennen! Hahaha! Niks hoor!" „Dat is nou net wat ik ook al te gen Kneek heb gezegd," zei de dik zak weer. „Ik zei tegen Kneek, Knéék, zei ik, ik geloof vast, dat jij die ring hebt gestolen van die gevangen genomen Marsakker." „Wat zei-ie toen?" wilden de ande ren nieuwsgierig weten. „Toen niks," gromde de dikzak ten antwoord. „Kneek zei, dat er niks van waar was en hij dreigde me, dat-ie alles aan Mars zou ver tellen, want eh nou ja, jullie begrijpen wel...." „We begrijpen er niks van," vielen de anderen hem in de rede. „Nou, ik dacht, wat Kneek kan, kan ik ook. Daarom had ik de ring weer van hem gestolen, toen-ie sliep. Maar hij kreeg me in de ga ten en toen moest in die ring te ruggeven. „Bah! wat gemeen! Echt iets voor Knekelbleker, dat klikken!" vielen de anderen verontwaardigd in en terwijl ze zo over hun vermeende kameraad Knekelbleker spraken, lag de echte Knekelbleker nog steeds op het muffe hooi in de on frisse Knekelkelder. Natuurlijk herinneren we ons nog wel, dat er reeds twee Mars akkertjes in die kelder opgesloten zaten. Dat waren twee goedige ke reltjes en zij zaten daar met mede lijden in hun oogjes naar Kneek te kijken. „Naar zijn kleding te oordelen, is hij een van ons" merkte een der Marsakkertjes op. „Tjaa...., maar toch lijkt-ie me v/at te groot," zei de andere. „En om je de waarheid te zeggen, ik vind eigenlijk dat-ie maar een verdraaid rare kop heeft. Hij ziet er niks vriendelijk uit." „Och, mis schien komt dat wel omdat hij een prop in zijn mond heeft," zei het eerste Marsakkertje weer. „Zou jij er vriendelijk uitzien met een prop in je mond? Wij moesten die prop er maar eens uithalen, dan zien we vanzelf wel wat hij te zeggen heeft. De twee brave, nietsvermoeden de Marsakkertjes knielden bij sol daat Knekelbleker neer en begon nen de prop uit diens mond te ver wilderen. Dat was me dan ook de prop wel. Het leek wel of geen eind aan kwam aan de afgescheurde reep goed, waarmee smidje Verho len de mond van Kneek had gevuld. Ja ja...., er terwijl dit allemaal in de Knekelkelder gebeurde, stond smidje Verholen in de smederij ijverig te werken aan de stalen deur en wist van niets FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden" door Adeline McElfresh 25) Dat was iets waar Jane maar liever niet aan wou denken. Ze zag in ge dachten alsmaar Lance voor het raam van de wachtkamer staan. Hoe lang had hij daar staan wachten - alleen? Ze had er toen niet aan gedacht het hem te vragenin haar kwaadheid had 't haar ook niet van belang geleken. Maar had hij - zou hij - „Dat weet ik". De verslagenheid in haar hart, was duidelijk hoorbaar in haar stem. Het moest Lance wel zijn. Er was geen andere manier waarop de Mortons had hadden kunnen we ten. „Zulke dikke vrienden is Clay Morton heus niet met zijn arbeiders".. Bill parkeerde de auto. „Hier zijn we er". Het huisje met de verlichte ven sters maakte een gezellige en uitno digende indruk. Een zacht spelende radio werd afgezet, toen Bill klopte. Een krachtig gebouwde jonge kerel met brede schouders deed de deur open. „Goeden avond, dominee. En dokter Langford - wilt u binnen ko men". Hij is niet verbaasd, dacht Jane, en besefte tegelijk dat zij 't wèl was. „We dachten dat jij ons mischien op weg kon helpen, Jim", viel Bill met de deur in huis. „Jane - dokter Langford - heeft wat moeilijkheden en..." „Ik neem mijn hoed voor u af, juf frouw". Jim Cleves wachtte de nade re uitleg niet af en Jane begreep dat hij van alles op de hoogte moest zijn. „Het begon de hoogste tijd te wor den dat hier eens iemand tegen de Mortons in verzet kwam. Net als ik tegen Mary gezegd heb „Wie is daar, Jim?" „De dokter", riep hij en vervolgde „Mijn vrouw is bezig de kleine jon gen naar bed te brengen. Zoals ik al zei, er is niemand die mij zal voor schrijven naar welke dokter mijn vrouw mag gaan! Dan zoek ik wel 'n ander baan. Ik heb trouwens toch langzamerhand genoeg van de gedoe hier". „Meent u weirkelijk dat ze dat ge- zeg hebben? Ho<; „Wacht even, Jane", waarschuw de Bill Latham. „Hoe is dat in z'n werk gegaan, Jim? Wie is er bij je ge komen?" Jim Cleves snoof. „Er is niemand bij me gekomen, net als de anderen. Hij zei, dat ie gehoord had, dat mijn vrouw een afspraak met u had, dok ter Langford, en dat hij er zeker van was, dat meneer Morton het op prijs zou stellen als ze naar een andere dokter ging. Ik heb 'm gezegd dat ik er niet over dacht". „En toen?" spoorde Bill hem ver der aan. „Niets. Oh, hij herinnerde me er nog aan dat ik toch zoveel aan me neer Morton te danken had en dat ik 't hem - de chef - maar niet kwa lijk moest nemen. Hij deed ook alleen maar wat hem opgedragen was. Nou, maak u maar niet bezorgd hoor Hij lachte, een korte, droge lach, „Ze kunnen me zonder reden niet op straat zetten en het feit oude Morton niet aardig vindt, is heus geen reden genoeg. Nog lang niet". Jane voelde zich beter dan ze se dert het ongeluk gedaan had. Deze jonge reus, met z'n korte, 'hadde lach en zijn vastberadenheid om voor zich zelf te denken, deed haar goed. Ze had gelijk gehad om terug te vechten, stelde ze vast. Het was inderdaad de hoogste tijd der ee eens iemand was die zich tegen de Mortons verzette en zij had 't minst te verliezen. Ze ging hier toch al gauw weer weg. Zodra de oude dokter terug was. En in die tussentijd, als zij er eens in zou slagen het juk dat Clay Mor ton zo zwaar op deze mensen liet drukken een weinig op te lichten... Ze stak haar hand uit. „Dank je, Jim Cleves. Je hebt mijn moreel precies het zetje gegeven dat het hard nodig begon te hebben". „Laat u zich er maar niet onder krijgen". Warm drukte Jim Cleves haar de hand. „Het waait wel weer over. Dat zult u zien". „Dat weet ik zo niet" - Jane viel zichzelf in de rede toen mevrouw Cle ves de kamer binnenkwam. „Hallo, mevrouw Cleves. Ik had niet gedacht u zo gauw terug te zien, maar ik vind 't erg prettig". Met een hartelijke glimlach zei het vrouwtje: „Wilt u niet gaan zitten? Foei, schaam je wat, Jim, je bezoe kers maar te laten staan". Maar het standje ging gepaard met een liefdevolle blik en haar man liet het zich genoeglijk welgevallen. „Ik zal u eens wat zeggen", zei hij, nadat hij zich op de divan had laten zakken en z'n vrouw gezellig naast zich had getrokken. „Als u nu nog eens een paar anderen opzocht en ik morgen terloops zou zeggen dat u hier ge weest bent. Dan brengen we van onze kant een bal aan het rollen". „Wat voor nut zou dat hebben"? Nadenkend zei Bill Latham: „Mis schien niets. Maar je kunt nooit we ten. Al zou je ze daarmee alleen maar laten merken, dat je niet van plan bent ze de andera wang toe te keren". „Dat is 't," applaudiseerde Cleves. Die dominee is bij de hand schenen zijn gedachten te zeggen. „Gaat u bij voorbeeld naar Pete Wood. Ik weet dat die ook bij de chef geroepen is. En Joe Murphy, zijn zoontje had ma zelen. Naar die moet u zeker gaan. Ik werk met hem samen en dan kun nen we er gemakkelijk over begin nen". Murphy - mazelen - een nieu we golf van verslagenheid trok door Jane. Zo duidelijk als iets kon ze juf frouw Oley, de telefoniste, weer ho ren zeggen dat de jongen van Murphy mazelen had en of Jane terug wou bellen. Nu, ze had gebeld, en gebeld. En toen ze eindelijk antwoord kreeg, had ze gehoord, dat ze met 't kind naar een dokter in Martinsburg wa ren gegaan. En Lance had de boodschap van juffrouw Oley gehoord. „Wat zeg je ervan, Jane?" Bill zat haar met 'n uitdrukking van deernis in de ogen aan te kijken. Lance had haar verraden en verkocht aan de Mortons. Het kon hem niet schelen of ze het mikpunt van spot in Hales- ville werd, of haar carrière verwoest werd, als hij maar een briljante oplos sing kon vinden voor deze zaak, op gedragen aan de firma APPELBY, SAUNDERS, APPELBY en HART, door een cliënt die zeer belangrijk voor hen was. Dan zou de rechter be grijpen dat hij een goede keus had ge daan met zijn nieuwe jongste firmant. Lance Hart was een betrouwbaar man - Jane schudde haar hoofd om die gedachten van zich af te zetten. „Dam moesten we maar gaan. We zullen Woods de Murphy's en" - ze keek op haar lijstje - „Lizzie Rogers opzoeken. Wat denk je van haar?" vroeg ze aan Jim Cleves. „Prachtig. Steve werkt op de boek houding. Dat zou dan op het kantoor de tongen in beweging brengen." „Dokter Langford" begon Mary Cleves, maar haar man legde een vin ger op haar lippen. „Nee mary, begin jij nou ook maar niet te piekeren. Dat is helemaal niet goed voor je, dat weet je." beknorde hij haar goedmoedig. Haar hele gezicht lachte mee toen ze vrolijk zei: „Ach, malle jongen. Ik wou alleen vragen of ze onze jongen niet even wou zien." „Erg graag," zei Jane en dat meen de ze. (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1965 | | pagina 10