Sport in het weekend
Hulpdienst Waalwijk hield
jaarvergadering
3
BW
PAUMANS DELGIJER
HYPOTHEKEN
In niet minder dan 505 gevallen werd hulp geboden
Abonneert U
op dit blad
Smid je Verholen en de strijd tegen Mars
«0RTH0-F0RM»
10
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 17 DEC. 1965
10
rkisaaaaeBiei
A. A. DIJKSTRA
ASSURANTIËN
iÜÜ SCHOEN ER
VOOR BABY'S HUIDJE
koekjes kransjes
tulband cake
- 1
W
DOKTER JANE
WEDSTRIJDPROGRAMMA
BETAALD VOETBAL
voor zondag 19 december 1965
Ere-divisie
SpartaDOS
HeraclesDWS
Go Ahead-
—Fortuna '54
TelstarADO
PSV—GVAV
MVV—Willem II
Ajax—FC
Twente
Elinkwijk-
-Feijenoord
Ajax
12
10 1 1
21 31—9
Feijenoord
11
7 1 3
15 20—12
FC Twente
11
6 2 3
14 23—16
Sparta
12
6 2 4
14 29—18
DWS
12
5 4 3
14 16—11
PSV
12
5 4 3
14 22—18
Go Ahead
11
4 5 2
13 15—13
ADO
11
3 5 3
11 22—14
Fortuna
12
3 5 4
11 18—21
GVAV
11
3 4 4
10 11—18
Willem II
11
4 1 6
9 16—23
Telstar
12
3 3 6
9 14—18
Elinkwijk
10
2 4 4
8 11—18
DOS
12
2 4 6
8 14—26
Heracles
11
1 4 6
6 10—26
MW
11
0 5 6
5 13—24
le
divisie
2525S1
VVVde Vole wijekers
NAC—NEC
SC CambuurEindhoven
Holland SportAlkmaar
SittardiaRBC
Blauw WitVelox
VolendamXerxes
11 10 1 0 21 32—12
11 7 2 2 16 22—15
11 6 3 2 15 24—14
10 7 0 3 14 33—17
11 6 2 3 14 27—22
9 4 3 2 11 18—9
11 4 3 4 11 21—19
11 4 2 5 10 25—25
11 3 3 5 9 18—21
12 3 3 6 9 16—26
9 2 3 4 7 15—16
10 1 5 4 7 11—20
11 2 3 6 7 11—24
12 2 2 8 6 16—27
10 118 3 11—33
BS
2e divisie A
Vitesse—HVC
TubantiaZwartemeer
GooilandPEC
VeendamZFC
FC ZaanstreekHeerenveen
Zwolse BoysHilversum
de GraafschapAGOVV
Xerxes
NEC
DHC
Sittardia
Alkmaar
NAC
RBC
Velox
Cambuur
Volendam
Eindhoven
Blauw Wit
Holland Sport
Vole wijekers
VVV
Vitesse
10
9
0 1
18
32—10
Graafschap
12
8
2 2
18
35—14
Zwartemeer
10
5
5 0
15
20—9
HVC
11
4
5 2
13
17—16
PEC
9
4
3 2
11
11—6
Veendam
10
3
4 3
10
18—18
Gooiland
10
2
5 3
9
16—19
Heerenveen
11
3
3 5
9
22—25
Wageningen
11
3
3 5
9
15—24
Hilversum
10
2
4 4
8
13—18
ZFC
11
4
0 7
8
16—21
Zaanstreek
9
2
3 4
7
10—12
AGOVV
10
2 3 5
7
12—21
Zwolse Boys
10
2
2 6
6
12—20
Tubantia
10
1
4 5
6
13—29
2e divisie B
ExcelsiorFortuna VI
FC Den BoschHaarlem
NOADLimburgia
DFC—SVV
Hermes DVSHelmondia
Roda JCBaronie
EDOWilhelmina
S IliP»
Roda JC 11 6 4 1 16 23—11
Limburgia 10 6 3
RCH 11 6 3
SVV 10 6 1
Den Bosch 9 4 4
DFC 10 4 4
Baronie 11 4 2
Fcrtuna VI 9 3 3
Haarlem 10 4 1
Excelsior 10 3 2
Hermes DVS 10 3 2
Helmondia 10 3 1
NOAD 9 2 2
Wilhelmina 10 1 4
EDO 12 2 2
1 15 24—15
2 15 21—13
3 13 24—17
1 12 18—8
2 12 23—14
10 26—19
9 11—11
9 23—19
8 19—18
8 14—22
7 12—28
6 13—20
6 18—26
6 1442
AMATEURS
le klas E
UNA—Middelburg
Sparta '55Brabantia
DESKde Spechten
HelmondRKC
ce Valk—TSC
BoxtelTOP
2e klas A
BladellaGeldrop
Best VooruitLonga
TaxandriaUno Animo
Budel—RWB
SchijndelGemert
VTIjmense BoysReusel Sport
2e klas B
AxelZeeland Sport
VOAB—RKVVU
Alliance—HVV '24
SteenbergenRood Wit W
InternosVeerse Boys
ODIOTerneuzen
3e klas B
Juliana MODC
DSC—RKSVA
Blauw Geel '38Haarsteeg
Zwaluw VFCUDI '19
St. Mich. GestelConcordia SVD
OJC—OSS '20
3e klas C
WVORKTVV
SCO—Gilze
BaardwijkVirtus
GudokHilvaria
TAC—VCW
RACDongen
4e klas B
Linge BoysBuren
RKJVVJan van Arckel
Den DungenHeusden
ZaltbommelTGG
OVH—RKOSC
GW—BW
4e klas E
Ons ViosGloria UC
ZIGOOisterwij k
WSC—SVG
RKDVC—SET
Oirschot VooruitGSBW
HieronymusRKSSS
4e klas F
nr—f
Madese BoysVES '35
Right 'OhWaspik
SprundelBavel
UW '40—Breda
RaamsdonkAdvendo
Res. le klas
Veerse Boys 2Vlissingen 2
de Valk 2—TSC 2
RKC 2de Spechten 2
NAC 3—Helmond 2
Brabantia 2PSV 3
Res. 2e klas
NOAD 3Internos 2
DESK 2—NAC 4
Uno Animo 2Willem II 3
RKTVV 2—Baronie 3
Res. 3e klas
Dongen 2OSS '20 2
Concordia SVD 2OJC 2
WSC 2—RKDVC 2
SET 2Herpinia 2
RWB 2Baardwijk 2
ZATERDAGVOETBAL
Programma voor zaterdag 18 dec.
2e klas B
DOVO—RVVH
Riinburgse BoysKoz. Boys
ZuidvogelsSHO
Roda BoysSSC '55
Zwart Wit '28Quick Boys
lage rente,
geen bemiddelingskosten
Noordstr. 258 Waalwijk Tel. 4203
Aan de leden van de adviesraad,
medewerk(st)ers en begunstigers
werd dinsdagavond in „De Twee
Kolommen" door „De Hulpdienst"
Waalwijk verslag uitgebracht van
de afgelopen 11 maanden. „De
Hulpdienst" in Waalwijk is een par
ticuliere instelling die zich bezig
houdt met hulpverlening en wel op
heel wijd vertakte basis. Uit het
gedetailleerd jaarverslag, waarin
een opsomming werd gegeven van
de activiteiten, met een mondelinge
toelichting van de voorzitter de
heer J. de Waal bleek, dat de hulp
verlening een gunstig verloop heeft
gehad, hoewel het bestuur van me
ning was, dat in de toekomst toch
nog meer drempelvrees dient te
worden overwonnen.
Voorzitter de Waal begon, na 'n
kort woord van welkom, met har
telijk dank te zeggen aan de heer
van Vliet en zijn reserves, mevr. v.
Herwijnen en mevr. Pulles-Hens.
Vooral de heer van Vliet, onze con
tactman, aldus de heer de Waal,
heeft met bezieling veel werk ver
zet. Wij kunnen alles meten; hoe
groot de waarde is geweest van de
speciaal
kinder sieunschoenen
ook verkrijgbaar voor
losse steunzolen
C
Grotestraat 153 Waalwijk
Hulpdienst, kunnen wij echter niet
meten.
Al hadden wij maar in enkele ge
vallen hulp in nood geboden, dan
was het al de moeite waard ge
weest. Er is echter ruim 500 maal
„dank je" gezegd, maar wat veel
belangrijker is, er is ook ruim 500
maal „graag gedaan" gezegd.
Dat is een getal en daarmede kun
nen wij alleen spelenderwijs om
gaan. Het zegt ons iets. De blijd
schap bij diegenen die geholpen
werden en die hulp boden, is door
ons niet te meten, ook niet de men
selijke waarde, die in deze hulp zit
geborgen.
Uit het overzicht blijkt dat er
gelukkig meer aanbod voor hulp
is dan vraag. De Hulpdienst, de
centrale plaats waar vraag en aan
bod samenkomt, onze „markt" voor
liefdesdiensten heeft aanvragen no
dig. Wij zouden vandaag, aldus de
heer de Waal. in de Pers een beroep
willen doen op Waalwijk. „Geneer
U niet, en vraag gerust om hulp".
Dc 89 hulpbedienden niets te doen
geven is ook niet prettig. De ver
pleegsters, maatschappelijke werk
sters en doktoren durven wij van
daag te verzoeken tips te geven
aan mensen in nood of desnoods
aan te bieden de Hulpdienst eens
te waarschuwen.
Wij zouden bij de opening van
deze vergadering echter willen con
stateren dat wij meer dan tevre
den zijn over het eerste jaar van
de Waalwijkse Hulpdienst. De heer
de Waal besloot zijn openingswoord
met dank te brengen aan de mede
werksters en medewekers voor de
spontaan geboden hulp. Een hulp
voldoende gedifferentieerd en een
hulpbedienden die onze stoutste
verwachtingen heeft overtroffen.
Een hulpdienst die na een jaar kan
zeggen „kom nou maar op met je
aanvragen" is lijkt mij een groot
succes.
HET JAARVERSLAG
Uit het jaarverslag bleek, dat de
89 medewerkers (sters) zich 505
maal beschikbaar hebben gesteld
voor hulpverlening. 250 keer kon
men beschikken over het vervoer
middel (auto) van een der 32 men
sen die zich voor hulpverlening
aanboden. Slechts in één van de 20
aanvragen moest men zich van hulp
onthouden, 100 maal werd gehol
pen bij verzoeken om assistentie
bij huishoudelijk werk en het ge
zelschap houden en voorlezen van
oude mensen. Dit waren de dien
sten, die de Hulpdienst het meest
bezig, hielden. De 12 medewerksters
konden in 18 van de 29 aanvragen
assisteren. De 34 assistenten boden
hulp bij 12 van de 13 aanvragen.
Een flink aantal van de 89 mede
werk (st)ers bleek bij apgave bereid
in meer dan één geval te assisteren.
Vooral voor de aanvragen om hulp
bij het oplossen van persoonlijke
moeilijkheden had men ervaren
hulp nodig. Ook deze moeilijkheid
kon worden opgelost, doordat een
maatschappelijk werker spontaan
zijn hulp aanbood.
FINANCIËN
Aan giften kwam een bedrag van
960,binnen. Een bedrag van
145,25 moest van de St. Vincenti-
usvereniging worden geleend. Het
grootste gedeelte van de uitgaven
ging naar drukwerk en porti nl.
992,60. Het kassaldo bedroeg
112,65.
Uit het financieel overzicht blijkt,
dat indien de lening van de St. Vin-
centiusvereniging wordt afgelost, 'n
tekort bestaat van 32,60. Naar aan
leiding van de jaarverslagen had
een vruchtbare discussie plaats, zo
dat de voorzitter in een optimisti
sche stemming omtrent de gang van
zaken, deze vergadering sloot.
Reclame tot en met 31 december
een zeer smakelijk koekje voor 0.78 per zakje.
gevuld met heerlijke vruchten, voor 1.04 per stuk
Huis-aan-huis-bezorging door geheel Waalwijk en
Kaatsheuvel.
65.
„Ik begrijp er geen snars van,"
antwoordde de dikzak nadenkend.
„Vroeger had-ie zoveel praatjes niet.
Maar sinds hij een ring van Mars
heeft gekregen, loopt-ie naast z'n
schoenen van verwaandheid. Heb
je die ring al gezien? Hij zegt, dat-
ie hem van Mars persoonlijk heeft
gekregen. Maar als je het mij
vraagt„Nou, ik geloof er geen
klap van!" viel een klein maar drif
tig soldaatje in. „Mars zal daar gek
zijn! Mars zal daar een ring geven!
Leer mij Mars kennen! Hahaha!
Niks hoor!"
„Dat is nou net wat ik ook al te
gen Kneek heb gezegd," zei de dik
zak weer. „Ik zei tegen Kneek,
Knéék, zei ik, ik geloof vast, dat
jij die ring hebt gestolen van die
gevangen genomen Marsakker."
„Wat zei-ie toen?" wilden de ande
ren nieuwsgierig weten.
„Toen niks," gromde de dikzak
ten antwoord. „Kneek zei, dat er
niks van waar was en hij dreigde
me, dat-ie alles aan Mars zou ver
tellen, want eh nou ja, jullie
begrijpen wel...." „We begrijpen
er niks van," vielen de anderen
hem in de rede.
„Nou, ik dacht, wat Kneek kan,
kan ik ook. Daarom had ik de ring
weer van hem gestolen, toen-ie
sliep. Maar hij kreeg me in de ga
ten en toen moest in die ring te
ruggeven.
„Bah! wat gemeen! Echt iets voor
Knekelbleker, dat klikken!" vielen
de anderen verontwaardigd in en
terwijl ze zo over hun vermeende
kameraad Knekelbleker spraken,
lag de echte Knekelbleker nog
steeds op het muffe hooi in de on
frisse Knekelkelder.
Natuurlijk herinneren we ons
nog wel, dat er reeds twee Mars
akkertjes in die kelder opgesloten
zaten. Dat waren twee goedige ke
reltjes en zij zaten daar met mede
lijden in hun oogjes naar Kneek te
kijken.
„Naar zijn kleding te oordelen,
is hij een van ons" merkte een der
Marsakkertjes op.
„Tjaa...., maar toch lijkt-ie me
v/at te groot," zei de andere. „En
om je de waarheid te zeggen, ik
vind eigenlijk dat-ie maar een
verdraaid rare kop heeft. Hij ziet
er niks vriendelijk uit." „Och, mis
schien komt dat wel omdat hij een
prop in zijn mond heeft," zei het
eerste Marsakkertje weer. „Zou jij
er vriendelijk uitzien met een prop
in je mond? Wij moesten die prop
er maar eens uithalen, dan zien we
vanzelf wel wat hij te zeggen heeft.
De twee brave, nietsvermoeden
de Marsakkertjes knielden bij sol
daat Knekelbleker neer en begon
nen de prop uit diens mond te ver
wilderen. Dat was me dan ook de
prop wel. Het leek wel of geen eind
aan kwam aan de afgescheurde
reep goed, waarmee smidje Verho
len de mond van Kneek had gevuld.
Ja ja...., er terwijl dit allemaal
in de Knekelkelder gebeurde, stond
smidje Verholen in de smederij
ijverig te werken aan de stalen
deur en wist van niets
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
door Adeline McElfresh
25)
Dat was iets waar Jane maar liever
niet aan wou denken. Ze zag in ge
dachten alsmaar Lance voor het raam
van de wachtkamer staan. Hoe lang
had hij daar staan wachten - alleen?
Ze had er toen niet aan gedacht het
hem te vragenin haar kwaadheid had
't haar ook niet van belang geleken.
Maar had hij - zou hij -
„Dat weet ik". De verslagenheid in
haar hart, was duidelijk hoorbaar in
haar stem. Het moest Lance wel zijn.
Er was geen andere manier waarop
de Mortons had hadden kunnen we
ten.
„Zulke dikke vrienden is Clay
Morton heus niet met zijn arbeiders"..
Bill parkeerde de auto. „Hier zijn
we er".
Het huisje met de verlichte ven
sters maakte een gezellige en uitno
digende indruk. Een zacht spelende
radio werd afgezet, toen Bill klopte.
Een krachtig gebouwde jonge kerel
met brede schouders deed de deur
open. „Goeden avond, dominee. En
dokter Langford - wilt u binnen ko
men".
Hij is niet verbaasd, dacht Jane, en
besefte tegelijk dat zij 't wèl was.
„We dachten dat jij ons mischien
op weg kon helpen, Jim", viel Bill
met de deur in huis. „Jane - dokter
Langford - heeft wat moeilijkheden
en..."
„Ik neem mijn hoed voor u af, juf
frouw". Jim Cleves wachtte de nade
re uitleg niet af en Jane begreep dat
hij van alles op de hoogte moest zijn.
„Het begon de hoogste tijd te wor
den dat hier eens iemand tegen de
Mortons in verzet kwam. Net als ik
tegen Mary gezegd heb
„Wie is daar, Jim?"
„De dokter", riep hij en vervolgde
„Mijn vrouw is bezig de kleine jon
gen naar bed te brengen. Zoals ik al
zei, er is niemand die mij zal voor
schrijven naar welke dokter mijn
vrouw mag gaan! Dan zoek ik wel 'n
ander baan. Ik heb trouwens toch
langzamerhand genoeg van de gedoe
hier".
„Meent u weirkelijk dat ze dat ge-
zeg hebben? Ho<;
„Wacht even, Jane", waarschuw
de Bill Latham. „Hoe is dat in z'n
werk gegaan, Jim? Wie is er bij je ge
komen?"
Jim Cleves snoof. „Er is niemand
bij me gekomen, net als de anderen.
Hij zei, dat ie gehoord had, dat mijn
vrouw een afspraak met u had, dok
ter Langford, en dat hij er zeker van
was, dat meneer Morton het op prijs
zou stellen als ze naar een andere
dokter ging. Ik heb 'm gezegd dat ik
er niet over dacht".
„En toen?" spoorde Bill hem ver
der aan.
„Niets. Oh, hij herinnerde me er
nog aan dat ik toch zoveel aan me
neer Morton te danken had en dat ik
't hem - de chef - maar niet kwa
lijk moest nemen. Hij deed ook alleen
maar wat hem opgedragen was. Nou,
maak u maar niet bezorgd hoor
Hij lachte, een korte, droge lach, „Ze
kunnen me zonder reden niet op
straat zetten en het feit oude Morton
niet aardig vindt, is heus geen reden
genoeg. Nog lang niet".
Jane voelde zich beter dan ze se
dert het ongeluk gedaan had. Deze
jonge reus, met z'n korte, 'hadde lach
en zijn vastberadenheid om voor zich
zelf te denken, deed haar goed. Ze
had gelijk gehad om terug te vechten,
stelde ze vast. Het was inderdaad de
hoogste tijd der ee eens iemand was
die zich tegen de Mortons verzette en
zij had 't minst te verliezen. Ze ging
hier toch al gauw weer weg. Zodra
de oude dokter terug was.
En in die tussentijd, als zij er eens
in zou slagen het juk dat Clay Mor
ton zo zwaar op deze mensen liet
drukken een weinig op te lichten...
Ze stak haar hand uit. „Dank je, Jim
Cleves. Je hebt mijn moreel precies
het zetje gegeven dat het hard nodig
begon te hebben".
„Laat u zich er maar niet onder
krijgen". Warm drukte Jim Cleves
haar de hand. „Het waait wel weer
over. Dat zult u zien".
„Dat weet ik zo niet" - Jane viel
zichzelf in de rede toen mevrouw Cle
ves de kamer binnenkwam. „Hallo,
mevrouw Cleves. Ik had niet gedacht
u zo gauw terug te zien, maar ik vind
't erg prettig".
Met een hartelijke glimlach zei het
vrouwtje: „Wilt u niet gaan zitten?
Foei, schaam je wat, Jim, je bezoe
kers maar te laten staan".
Maar het standje ging gepaard met
een liefdevolle blik en haar man liet
het zich genoeglijk welgevallen. „Ik
zal u eens wat zeggen", zei hij, nadat
hij zich op de divan had laten zakken
en z'n vrouw gezellig naast zich had
getrokken. „Als u nu nog eens een
paar anderen opzocht en ik morgen
terloops zou zeggen dat u hier ge
weest bent. Dan brengen we van onze
kant een bal aan het rollen".
„Wat voor nut zou dat hebben"?
Nadenkend zei Bill Latham: „Mis
schien niets. Maar je kunt nooit we
ten. Al zou je ze daarmee alleen maar
laten merken, dat je niet van plan
bent ze de andera wang toe te keren".
„Dat is 't," applaudiseerde Cleves.
Die dominee is bij de hand schenen
zijn gedachten te zeggen. „Gaat u bij
voorbeeld naar Pete Wood. Ik weet
dat die ook bij de chef geroepen is.
En Joe Murphy, zijn zoontje had ma
zelen. Naar die moet u zeker gaan.
Ik werk met hem samen en dan kun
nen we er gemakkelijk over begin
nen".
Murphy - mazelen - een nieu
we golf van verslagenheid trok door
Jane. Zo duidelijk als iets kon ze juf
frouw Oley, de telefoniste, weer ho
ren zeggen dat de jongen van Murphy
mazelen had en of Jane terug wou
bellen. Nu, ze had gebeld, en gebeld.
En toen ze eindelijk antwoord kreeg,
had ze gehoord, dat ze met 't kind
naar een dokter in Martinsburg wa
ren gegaan.
En Lance had de boodschap van
juffrouw Oley gehoord.
„Wat zeg je ervan, Jane?" Bill zat
haar met 'n uitdrukking van deernis
in de ogen aan te kijken. Lance had
haar verraden en verkocht aan de
Mortons. Het kon hem niet schelen
of ze het mikpunt van spot in Hales-
ville werd, of haar carrière verwoest
werd, als hij maar een briljante oplos
sing kon vinden voor deze zaak, op
gedragen aan de firma APPELBY,
SAUNDERS, APPELBY en HART,
door een cliënt die zeer belangrijk
voor hen was. Dan zou de rechter be
grijpen dat hij een goede keus had ge
daan met zijn nieuwe jongste firmant.
Lance Hart was een betrouwbaar man
- Jane schudde haar hoofd om die
gedachten van zich af te zetten.
„Dam moesten we maar gaan. We
zullen Woods de Murphy's en" - ze
keek op haar lijstje - „Lizzie Rogers
opzoeken. Wat denk je van haar?"
vroeg ze aan Jim Cleves.
„Prachtig. Steve werkt op de boek
houding. Dat zou dan op het kantoor
de tongen in beweging brengen."
„Dokter Langford" begon Mary
Cleves, maar haar man legde een vin
ger op haar lippen.
„Nee mary, begin jij nou ook maar
niet te piekeren. Dat is helemaal niet
goed voor je, dat weet je." beknorde
hij haar goedmoedig.
Haar hele gezicht lachte mee toen
ze vrolijk zei: „Ach, malle jongen. Ik
wou alleen vragen of ze onze jongen
niet even wou zien."
„Erg graag," zei Jane en dat meen
de ze.
(Wordt vervolgd)