Jac. Bergmans Holland n.v.
Frezer
Erwtensoeppakket
1.99
aankomend Frezer
1
AMP-Holland n.v. 's-Hertogenbosch
Fa. C. J. Heesters en Zn.
METSELAARS
BONTMANTELS
Kees van de Ven
Smid je Verholen en de strijd tegen Mars
445.-
750.-
HYPOTHEKEN
P.H. JANSEN
is kat tyoaè ivatkan
L. HOEBEN N.V.
4
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 7 FEBR. 1966
4
Verf - Behang
DEKKERS
KANTOORMACHINES
KANTOORMEUBELEN
TEKENMACHINES
Bureau
Jan Tuerlings
Schoenfabriek H. Brands n.v.
KANTOORJUFFROUW
Detailhandel
in de Langstraat
t
vraagt voor haar bedrijf te Tilburg een
MARKIEZEN
ZONNESCHERMEN
VENETIAN-BLINDS
Autorijschool
Prins
10 rijlessen
voor 65.—
Uw
dameshakjes
klaar
Het Nederlandsche
Roode Kruis
algemene ledenvergadering
RECTIFICATIE
of 500 GRAM Gehakt
MET ROOKWORST
MET 500 GRAM SplitCrWtfill
BREDA: NIEUWE GINNEKENSTRAAT 10
GOIRLE: TILBURGSEWEG- OISTERWIJKDORPSSTR.
KAATSHEUVEL: HOOFDSTRAAT
WAALWIJK: STATIONSSTRAAT 60
CO OP ZELFBEDIENING UDENHOUD EN WASPIK
en een
(deze kan in 't eigen bedrijf worden omgeschoold)
Sollicitaties te richten aan het bedrijf, Ledeboerstraat 27, Tilburg
DOKTER JANE
en SCHOONMAAK
ARTIKELEN
Schildersbedrijf
Stationsstraat 31 Waalwijk
Telefoon 2705
Plasti-Color Dealer
op nieuwbouw 80 a 90%
van de stichtingskosten.
Ook op bestaande pan
den 90%.
Lage rente, aantrek
kelijke condities, geen
bemiddelingskosten.
Dr. Ariënsstraat 5
Tilburg - telef. 20036
Voor le klas
MEUBELSTOFFEERWERK
naar
J. JANSEN EN ZONEN
Grotestraat 275, Waalwijk
Tel. 04160 - 3381
Zuid Nederlandse
Reprografische Industrie
X N.v
(DE ROOY)
Laageinde 89-91 - Waalwijk
Telef. 04160 - 3118
DRUKKERIJ
COPIEER-IN RICHTING
LICHTDRUKKERE!
BOEK- en KANTOOR
BOEKHANDEL
Voor advertenties en abon
nementen blijft ons adres tr
Kaatsheuvel:
Dr. v. Beurdenstr. 8, tel. 2002
Kaatsheuvel
Ook voor alle andere bladen
worden advertenties tegen
de geldende tarieven opge
nomen.
Klachten over bezorging en
aanmelden nieuwe abonné's
aan ons bureau.
te LOON OP ZAND
vraagt voor direkt
leeftijd boven 17 jaar.
Diploma U.L.O. of daarmee gelijkstaand
diploma vereist.
Sollicitaties:
Weteringstraat 17, Loon op Zand
Elzenweg 25, Waalwijk
vraagt
VERKOPER
in de buitendienst
voor haar afdeling Radio, T.V. en electrische
huishoudelijke apparaten.
Rijbewijs B.E. vereist.
Sollicitaties onder rir. 5565
aan het bureau van dit blad.
(alum, jalouzieén)
leveren wij U BETER
en GOEDKOPER
Zuid Ned. Dekkleden-
en Tentenfabrlek
Korte Schijlstraat 8-1 0
TILBURG
Tel. 04250-34840*
Voor zetfouten in telefonisch op
gegeven advertenties wordt géén
reductie of herplaatsing gegeven.
De Administratie van
„De Echo van het Zuiden"
Pieter Vreedestraat 83
Waalwijk Telef. 4025
terwijl U wacht
VERDONK's
SCHOENMAKERIJ
Hoekeinde 12, Waalwijk
Telefoon 3220
Aannemersbedrijf
RAAMSDONKSVEER WAALWIJK
vraagt
voor diverse bouwwerken
Aanmelden
Kloosterweg 18, Waalwijk Telefoon 04160 - 3871
Afdeling Waalwijk
roept haar leden op voor het houden voor een
op woensdag 9 maart ajs.
's avonds 8 uur in de achterzaal van Hotel Verwiel
te Waalwijk
9 LANGE PERSIANER PATTES
LANGE NERTSPOOTJES
Nieuwlandstraat 3, TILBURG - tel. 04250 - 26617
tussen Stadsschouwburg en Station -*-«*
Woensdag aanbiedingen:
van 2.49 voor
-
L-V
- ,v v
SUPERGO-OP
•Trade Mark of AMP Incorporated, Harrisburg, Pa., U.S.A.
COPYRIGHT STUDiO AVAN
75.
„N....nee M. .mars. sta
melde de fiere kolonel, wiens krijgs
haftigheid als sneeuw voor de zon
verdween, toen hij eenmaal voor
Mars stond. „Er is iets héél geks ge
beurd. Iets verschrikkelijks. De drie
mannen, die ik op Knekelbleker af
stuurde, zijn onder wel zeer en
uiterst vreemde omstandigheden
in zuigelingen. „Watbrul
de Mars woedend." „Veranderd in
zuigelingen!? Ben je nou helemaal
niet sneik om dat toe te laten!"
„Ik liet het niet toe....," waagde
de kolonel nog fluisterend op te
merken. „O nee!" brulde Mars
woest. „Maar man, snap jij dan niet
dat we die valse Kneek zijn gang
met kunnen laten gaan! Als hij
doorgaat met het veranderen van
mijn kostbare soldaten in oude ke
reltjes en babies, dan kan ik dit
fort binnen een paar weken wel
veranderen in een bewaarschool en
een oudemannenhuis! En nou voor
uit, jij schobbejak! Zorg dat je
Kneek levend in handen krijgt!"
Als extra aanmoediging in deze
richting diende Mars de kolonel nog
een stevige vuistslag toe en in dat
alles zit toch wel iets komieks, vin
den wij. Smidje Verholen hoeft er
namelijk niks aan te doen: de schur
ken in de burcht zijn zó nerveus
geworden, dat ze elkaar al bij de
minste gelegenheid beginnen af te
tuigen, zodat iedereen ruimschoots
aan zijn trekken komt.
En laten we nu maar weer eens
nagaan, wat smidje Verholen nu
aan het doen is. We hebben hem
in de steek gelaten op het moment,
dat hij enkele forse trappen tegen
de deur van de torenkamer en de
ze openbrak. Die deur had de strijd
tegen Verholen's zware soldaten
laarzen natuurlijk niet lang kun
nen volhouden en was krakend
opengeslogen. Nu stonden smidje
Verholen en de twee Marsakkertjes
in een cirkelrond vertrek, waarvan
het schaarse meubilair alleen be
stond uit enkele oude kisten en 'n
vogelkooi. In die kooi zaten de vo
gelen des vredes op hun stokje.
Zingen konden ze niet meer, want
hun snaveltjes waren met stukjes
band dichtgebonden
„Ziezo, dat hebben we tenminste
voor elkaar gekregen," mompelde
de smid, terwijl hij het licht van
de zaklantaarn over de diertjes liet
spelen
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
door Adeline McElfresh
36)
„Oei, wat een verontwaardiging",
lachte hij, maar voegde er meteen
weer ernstig aan toe ,,'t Komt je
eerlijk toe Jane. Je was groots gister
avond. En kom me nu niet weer ver
tellen dat je toch zoveel hulp had. Als
jij er niet geweest was, zo kalm en
rustig..."
„Ik was van binnen helemaal niet
rustig. Ik was doodsbenauwd."
Hij schonk zich nog wat koffie in.
„Mogelijk. Maar dat heb je dan toch
niet laten merken."
Jane stond op. „Dank u voor het
ontbijt, oma. En Bill?"
„Ik ga zover met je mee".
Vreemd, maar ook een dag na zo'n
ramp komt om. Halesville begon zich
enigszins te herstellen van de schok.
Met het opruimingswerk was direct
al een aanvang gemaakt. Temidden
der wrakstukken stonden nog onbe
schadigde stukken meubilair zielig en
verlaten in de 'hete zon te wachten tot
ze weggebraoht werden naar een of
ander tijdelijk kwartier. Wat nog ge
bruikt kon worden werd netjes bij el
kaar gezet, de rest op hopen gegooid
en als vuilnis weggevoerd.
Ondertussen werd er heel wat af
gepraat, over wederopbouw, maar ook
over het zoeken naar een plekje voor
tijdelijk onderdak. Clay Morton ging
flink over de tong; het verzekerings
geld van zijn huizen zou hij wel in z'n
zak steken, werd er beweerd, en ver
der zou hij zich nergens zorgen over
maken, behalve over z'n lieve fabriek.
Maar dat volkomen hopeloze ge
voel, dat angstaanjagende lége ge
voel begon te verminderen. Halesville
was lang niet zo erg getroffen als
Stewart bijvoorbeeld, waar vijftien
doden te betreuren waren, en men kon
een gevoel van dankbaarheid bespeu
ren' er afgekomen te zijn zonder do
den. De mensen begonnen tot de me
ning over te hellen dat ze tot op ze
kere hoogte nog geboft hadden. Ze
ker, er waren gebroken armen en be
nen, en alle mogelijke andere ver
wondingen. Ook waren er die nog da
gen, misschien wel weken in het zie
kenhuis zouden moeten blijven, maar
allen waren tenminste gered. Het had
heel wat ernstiger kunnen zijn.
Onder de nieuwsgierigen die de
volgende dag eens een kijkje naar de
puinhopen kwamen nemen en daar
mee alle toegangswegen tot het stadje
versperden, was een bekende zwarte
auto. Ongeduldig trok de enige in
zittende bij elk oponthoud aan een
onaangestoken sigaar. En oponthoud
was er vaak. Telkens wanneer iemand
eens even stopte om beter te kunnen
zien hoe die man op krukken daar in
die hoop verwrongen balken aan het
zoeken was, of om naar een totaal
weggeslagen 'huis te kijken, werd de
hele file gedwongen stil te houden
en kon je van alle, kanten grauwen en
snauwen horen. De zwetende, rood
aangelopen verkeersagent deed niets
anders dan hen steeds maar weer
voorwaarts zwaaien onder 't schreeu
wen van: „Doorrijden alstublieft! Zo
langzaam als u wilt, als u maar blijft
rijden"
Het zwarte wagentje reed naar de
kant van de weg toen het bij het witte
huis gekomen was, waar in de voor
tuin een bord stond met de namen Dr.
ED JOHNSON en Dr. Jane Lang
ford, en de bruinverbrande man met
de witte pet en de groene zonnenklep
stapte snel uit.
De oude dokter was weer thuis.
Alsof hij nooit weg geweest was,
stond hij in de spreekkamer rustig 'n
verband te vernieuwen, toen Jane van
een rit naar het ziekenhuis in Mar
tinsburg nogal laat voor het middag
spreekuur terugkwam.
„Dokter Ed!" riep ze verheugd uit.
„Wat heerlijk dat u er weer bent!"
„Zo gauw ik hoorde wat hier ge
beurd was, ben ik teruggekomen." Hij
keek haar over z'n 'bril heen aan.
„Maar uit alles wat ik gehoord
heb, maak ik op, dat ik me heus niet
had hoeven te haasten. Mijn geluk
wensen, dokter Langdorf! Paul heeft
me hier alles verteld over het prach
tige werk dat je gedaan hebt."
Op de rand van de onderzoektafel
zat de man die z'n schouderblad
gebroken had met voorzichtige vin
gers het nieuwe verband te betasten.
Glimlachend vroeg Jane hem „Al
wat heter?"
„Dokter zegt dat ik over een paar
weken weer helemaal in orde ben"
„Mooi zo".
De man nam z'n overhemd op en
trok het voorzichtig aan. „Ben ik
klaar, dokter?"
„Kom over een dag of drie, vier,
terug, Paul."
Toen hij weg was, wendde de oude
dokter zioh tot Jane. „En wat wil je
dat ik nu ga doen, Jane? Met z'n twee-
en moesten we eigenlijk tweemaal zo
snel die eivolle wachtkamer kunnen
afwerken".
Hij grinnikte om z'n eigen grapje.
Toch was het laat voordat ze er toe
kwamen over Lola Mortons aanrijding
te praten en de blijkbaar succesvolle
poging van haar schoonvader, de aan
klacht wegens roekeloos rijden op te
houden die tegen haar ingebracht had
behoren te worden.
De oude dokter zat geduldig naar
haar te luisteren, zo nu en dan het
hoofd schuddend als om te kennen te
geven hoezeer hij de hele onplezierige
geschiedenis veroordeelde.
Toen Jane uitgesproken was, mom
pelde hij "Clay had beter moeten
weten dan een dergelijk sujet er bij
te halen. Iedereen weet dat Jones uit
de hut bereid is een eed af te leggen
op alles wat 'hem een paar beroerde
whiskey-dollars extra kan opleveren.
Geschrokken vroeg Jane „Bedoelt
u dat ze hem omgekocht hebben?"
Maar dat zou betekenen dat Lance
- maar zoiets zou Lance toch niet
doen? Zo liegen tegen haar. Iemand
huren om er op te zweren dat zij stond
te liegen, terwijl hij wist dat 't niet
waar was! Zou hij daar werkelijk toe
in staat zijn? Helaas, Jane besefte dat
ze niet met zekerheid het tegendeel
zou kunnen beweren.
Dr. Johnson knikte veelbetekenend.
„Ik wil er die „diepvries-vis" uit m'n
auto oh verwedden dat die Jones zo
als gewoonlijk liegt tot hij zwart ziet.
En dat doet me eraan denken" hij
hees zich uit zijn doorgezakte draai
stoel omhoog - „die moest ik eerst
maar eens naar huis brengen, dan kan
juffrouw Dawson ermee aan de gang
gaan Kom je ze helpen opeten, Jane?"
Jane beloofde het zonder veel be
langstelling. Had Lance haar dat wer
kelijk aangedaan? Had hij de herinne.
ring aan hun liefde bezoedeld door
de leugens te kopen van een oude, on
betrouwbare, ongure zwerver - om
dat een cliënt een getuige nodig had
die bereid was de waarheid geweld
aan te doen? Oh Lance, Lance, hoe
heb je dat kunnen doen, dacht ze to
taal verbijsterd. Maar hij had het ge
daan, en hij de herinnering aan zijn
armen om haar heen en zijn mond op
de hare, voelde ze zich diep be
schaamd. Sinds die dag in de tuin,
had ze niets meer van hem gehoord.
En nu hoopte ze maar dat dat zo blij
ven zou ook.
Hoe durfde hij zulke dingen achter
haar rug te doen, en dan met belof
ten en kussen aan te komen! En ze
was er op ingegaan ook nog... Diep
vernederd, omdat Lance niets anders
behoefde te doen dan haar in z'n ar
men te nemen om haar van opwinding
te doen beven, verborg ze haar bran
dend gezicht in de handen.
Goddank dat de oude dokter weg
was!
(Wordt vervolgd)
