wAAlwijkse en UnqstRAAtse courmu
Jgmpe
Doorstromlngslonds start met 33.500 gulden
Waalwijk uit
katholieke filmkeuring
Het bruiloftsfeest
3 jaar na Mies Bouman's marathon
Ogen vragen brillen
van STASSAR
Twee jaar en 11 maanden nadat de Nederlandse be
volking in de marathon-uitzending onder leiding van
Mies Bouman in gulle eensgezindheid 22% miljoen
gulden had bijeengebracht, is men op het glooiende
terrein aan de Heijenoordseweg aan de rand van Arn
hem daadwerkelijk begonnen met de bouw van „Het
Dorp", -waar in 1969 ongeveer 420 lichamelijk ge
handicapte landgenoten een nieuw leven zullen be
ginnen. Voor sommigen begint dit „nieuwe leven" al
eerder, want oktober volgend jaar zullen reeds 30 ge
handicapten hun intrek in „Het Dorp" nemen
„Het is een fascinerend project," zegt mr. W. P. Bij
leveld, directeur van dit unieke centrum. Met hem
hebben wij gesproken over de wijze, waarop de tal
rijke plaatsingaanvragen worden behandeld en over
de plannen, die er met betrekking tot de opzet van
„Het Dorp" bestaan.
De selectie
Geen patiënten,
maar bewoners
Volwaardig
Zelfbestuur
Damesmode
Tilburg
SOEKARNO: „IK LAAT
ME NIET VERJAGEN"
Proces tegen Oentoeng
Revolutie in Ghana
MAANDAG 38 FEBRUARI 1966
87e JAARGANG No. 16
De tcho van het Zuióen
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2x per week
Abonnement
p. week (0,26 2 ct. inc.k.) 0,28
p. mnd. (1,10 10 ct. inc.k.) 1,20
p. kwrt. (3,25 10 ct. inc.k.) 3,35
p. kwrt. p.post 3,70 bij girobetaling
(bij incasso p. postkwit. 60ct extra)
Losse nummers 20 cent.
Advertentieprijs: 13 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Opgericht 1878
Bureaux Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167 - 2002
Telegram-adres„ECHO"
HET DORP» in opbouw
Het aantal aanvragen voor plaat
sing bedraagt momenteel ongeveer
700. Dit aantal overtreft dus de ca
paciteit van „Het Dorp". Bovendien
kunnen er ook nu nog aanvragen
voor plaatsing worden ingediend.
Mr. Bijleveld onderstreept dit laat
ste uitdrukkelijk. „Het is zeer goed
mogelijk dat er gehandicapten zijn,
die allang hebben rondgelopen met
het idee om in „Het Dorp" te wo
nen, maar die om welke reden ook
tot dusver geen verzoek hebben in
gediend. Maar zij kunnen dat ook
nu nog doen en dan zal hun ver
zoek beslist bekeken worden."
De selectie is een tere aangele
genheid. Hoe gaat men hierbij te
werk? Mr. Bijleveld vertelt dat ie
dereen die een verzoek tot plaat
sing indient, een formulier krijgt
toegezonden met diverse vragen.
Dat moet hij (zij) invullen. De
maatschappelijk werkster, die reeds
geruime tijd voor „Het Dorp" werkt,
brengt vervolgens een bezoek aan
de betrokkene. Zij brengt hierover
rapport uit aan de commissie van
deskundigen, die een voorselectie
toepast. In deze commissie hebben
o.a. een psycholoog, een sociaal ge
neeskundige en een revalidatie-arts
zitting. Deze pre-selectie wordt ver
richt in samenwerking met de pro
vinciale stichtingen voor de revali
datie. Later zal de commissie uit de
ze groep geselecteerden een defini
tieve keuze maken.
Mr. Bijleveld: „Bij elke aanvrage
zullen wij overwegen: zal de gehan
dicapte gelukkiger kunnen worden,
wanneer hij in ons dorp zal gaan
wonen. De leeftijdsgrens hebben
wij naar beneden op 18 jaar gesteld,
naar boven is geen grens gesteld.
Een ander criterium is dat alleen
lichamelijk gehandicapten bij ons
komen wonen. Gehandicapten, die
ook geestelijk gestoord zijn, komen
niet in aanmerking, aangezien zij
sociaal gezien niet zouden kunnen
beantwoorden aan de eisen, die in
een dergelijke leefgemeenschap aan
hen worden gesteld".
Het is een waar unicum om een
speciale leef- en werkgemeenschap
voor gehandicapten te bouwen. De
problemen, die zich hierbij voor
doen, zijn legio. „Laat ik maar een
eenvoudig voorbeeld nemen," zegt
mr. Bijleveld. „In „Het Dorp" moe
ten natuurlijk deuren komen. Aan
welke eisen moeten die voldoen
Eigenlijk kan alleen een invalide
daarover oordelen. Daarom hebben
wij allerlei bouwproblemen ook met
invaliden besproken. Maar toen
bleek pas, hoe moeilijk dit allemaal
is.
Gehandicapte no. 1, die zijn arm
functies gedeeltelijk mist, prefereer
de een roldeur, die hij met de elle
boog kan opendrukken. Maar ge
handicapte no. 2, die totaal geen
armfuncties heeft, zei alleen gebaat
te zijn met een deur, die bij nade
ring van zijn wagentje automatisch
opengaat. Kortom, wat moesten we
doen.
Het leek ons vanzelfsprekend, dat
de individuele woning moet wor
den aangepast aan de individuele
bewoner. Dat impliceert, dat er in
sommige woningen wèl automati
sche deuren komen. Dit is dan maar
één enkel aspect van de bouwkun
dige voorzieningen; u begrijpt dat
er heel wat meer waren."
„Wij spreken opzettelijk van be
woners van ons dorp," zegt mr. Bij
leveld. „Het idee van een inrich
ting willen we beslist vermijden.
„Het Dorp" is een woonwijk, geen
verpleeginrichting. Natuurlijk heb
ben wij straks verzorgsters in dienst,
die de mensen bij bepaalde dingen
zullen helpen. Maar wat door de
mensen zelf kan worden gedaan,
dan moeten ze dit ook zelf doen. Wij
willen vermijden dat zij zich hier
primair patiënt zullen gaan voelen.
Gehandicapten willen niet met
overdreven zorg behandeld worden.
Toch hebben zij die lichamelijk niet
gebrekkig zijn, voortdurend deze
neiging. Daar moeten we mee op
passen.
Deze gedachte om de gehandicap
ten als volwaardige mensen tege
moet te treden en hen een adekwa-
te verantwoordelijkheid te laten
dragen, zal onder meer tot uiting
komen in de arbeidsprojecten. Zo
zullen in „Het Dorp" o.a. een lees
zaal, een postkantoor, een restau
rant en een benzinestation komen,
en de hiervoor nodige functies zul
len zoveel mogelijk door de bewo
ners zelf worden bezet.
Een gehandicapte is voor bepaal
de taken niet geschikt. Maar er zijn
veel dingen, die hij wèl kan. Hij
kan met name verantwoordelijkheid
dragen, het kenmerk der volwassen
heid. Daarom zullen de bewoners
van „Het Dorp" ook verantwoorde
lijkheid dragen. Mr. Bijleveld denkt
met name aan een beperkte mate
van zelfbestuur. Door middel van
verkiezingen zal een eigen leiding
worden gekozen, die de lopende za
ken zal behartigen.
Terwijl de directie en de andere
stafleden zich met deze voorberei
dingen bezig houden, is men kort
geleden gestart met de bouw van
dit unieke centrum. „Het Dorp" zal
bestaan uit verschillende woonblok
ken, waarin steeds tien woningen
zullen worden ondergebracht. In de
ze woonblokken bevinden zich
voorts dienst- en bergruimten, een
logeerkamer, toiletten voor de be-
I zoekers enz. De privé-woningen van
de dorpelingen zullen bestaan uit
een zit-slaapkamer met kleine hal
en 'n natte cel (douche, wastafel en
toilet).
Een aantal huisjes zal eventueel
voor echtparen worden bestemd.
Niet uitgesloten is, dat ook enkele
echtparen met kinderen in „Het
Dorp" zullen gaan wonen. Ook een
huwelijk tussen twee bewoners van
deze gemeenschap zal in principe
mogelijk zijn.
Zo wordt er op het ogenblik hard
gewerkt om het project, waaraan de
gehele Nederlandse bevolking blij
kens zijn gulle gaven zijn hart heeft
verpand, gestalte te geven.
In Nederland wonende Surina-
mers zullen een belangrijk deel heb
ben in de nationale manifestatie,
die onder de naam Bruidsboeket en
onder regie van Marius Kruyne op
woensdag 9 maart bij gelegenheid
van het huwelijk van prinses Bea
trix en Claus von Amsberg in de
RAI wordt gehouden. De teksten
voor Bruidsboeket werden geschre
ven,- door Freek v. Hoorn uit Soest-
dijk. De produktie van de muziek is
toevertrouwd aan de heer W. Kalee
uit Hilversum; Joop Reinbout
spreekt de teksten.
Het welkomstlied, gemaakt op 'n
oud-Hollandse melodie, wordt ge
zongen onder leiding van Nico van
der Linden uit Amsterdam, die ook
de woorden heeft gemaakt. Drie
Amsterdamse muziekkapellen doen
aan de manifestatie mee: de Am
sterdamse politiekapel, de Tram
harmonie en de KLM-harmonie.
De in Nederland wonende Antil-
lianen presenteren tesamen met een
groep, die hiervoor speciaal uit de
Antillen overkomt, Antilliaanse ka
rakteristieken. De Nederlandse pro
vincies brengen elk een eigen pro
gramma-onderdeel. Groningen legt
de nadruk op sportbeoefening.
Utrecht brengt een vlaggenparade
en Friesland laat in de RAI sjeezers,
kaatsers, polsstokspringers, schaat
sers en zeilers zien. Onder leiding
van de heer A. Greidanus, directeur
van de Enschedese schouwburg legt
Overijsel de nadruk op de industrie.
Zuid-Holland neemt deel aan het
feest onder leiding van 2 ambte
naren uit die provincie. Groepen in
avondtoilet symboliseren het repre
sentatieve karakter van de over
heidsorganen in die provincie.
Heuvelstraat 14 - Telefoon 26882
Exclusieve collecties
SHAWLS
BLOUSES
PULLOVERS
VESTEN
ROKKEN
KRAAGJES, COLLS
PANTALONS
GEBREIDE
JAPONNEN
Atelier voor
PLISSEREN, BORDUREN,
STOFKNOPEN maken enz.
Noord-Holland komt voor de dag
met de onderwerpen bloemen, kaas
en de Hoogovens. De groep van N.
Brabant voert een Nassau-huwelijk
uit 1403 ten tonele. Limburg laat
schutters en 'n folkloristische brui
loftsstoet uit Venlo opkomen. Zee
land vestigt de aandacht op brug
gen, dijken en de levend gehouden
klederdracht. De regisseur van de
NATO-taptoe, kapitein A. Reinders,
laat met zijn groep uit Gelderland
jachttaferelen zien, waaraan onder
meer twintig kinderen op ponys
deelnemen. Drente brengt 'n bruids
paar per antieke boerenwagen ten
tonele en laat ook iets zien van het
nieuwe Drente.
De balletgroep van Sonia Gaskell
beeldt in het nummer „Sprookje
van een prinses" uit hoe elk bruid
je vol spanning naar haar trouw
dag uitziet. Het spel begint om drie
uur. De koninklijke familie zal met
een aantal buitenlandse vorstelijke
personen om kwart voor vier in de
RAI arriveren. De Amsterdamse
jeugd speelt een belangrijke rol in
de manifestatie. Ongeveer duizend
scholieren verwelkomen tegen vier
uur het bruidspaar en op een ge
geven moment tijdens het spel be
geven deze duizend zich dansend
en klappend op het toneel bij het
bekende „W-hen the Saints go mar-
chin in".
De twee meter hoge bruidstaart
van hyacinten, die zestigduizend be
zoekers op de Westfriese Flora heb
ben bewonderd, wordt zaterdagmid
dag aan prinses Beatrix en Claus
von Amsberg aangeboden. De taart
zal voor die gelegenheid opnieuw
door arrangeur G. J. Kiersch uit
Noordwijk aan Zee worden opge
maakt.
Donderdagmiddag is in Den Haag
bekend gemaakt dat prinses Beatrix
en Claus von Amsberg van plan zijn
op korte termijn na hun terugkeer
van de huwelijksreis een bezoek te
brengen aan Suriname en de Neder
landse Antillen. Ze hopen deze zo
mer naar die landen te kunnen ver
trekken. De datum zal in overleg
met de betrokken regeringen wor
den vastgesteld.
President Soekarno van Indonesië
zal prinses Beatrix en Claus von
Amsberg als huwelijksgeschenk een
cassette met een thee- en koffiestel
van gebrand Djokja-zilver aanbie
den. De ambassadeur van Indonesië
in Den Haag, dr. Soedjarwo Tjond-
ronegoro, zal het geschenk overhan
digen.
OENTOENG BEKENT MOORD OP
GENERAALS
Terwijl buiten zijn gardisten met
bajonetten, pantserwagens en waar
schuwingsschoten honderden studen
ten verhinderen een bestorming uit
te voeren van zijn paleis, verklaar
de een getergde Soekarno binnen:
„Ze zijn gek". En zich tot een aan
tal van zijn ministers richtend voeg
de hij er aan toe: „Onthoudt goed,
dat ik me door geen mens laat ver
dringen. Ik versta mijn vak. Ik weet
wat me te doen staat".
Hij ging voor een microfoon staan,
die met radio Djakarta was verbon
den en verklaarde zodat heel Indo
nesië het kon horen: „Hier ben ik,
Boeng Karno (Oom Karno), pre
mier van Indonesië, opperbevelheb
ber van de strijdkrachten, de grote
leider van de revolutie. Ik zal geen
stap terug doen. Ik zal zelfs
geen milimeter wijken. Hier ben ik,
uw leider en als leider wil ik, dat
men mij volgt." Zich tot zijn minis
ters richtend zei hij: „Ik vraag u:
bent u communist? Nee. Bent u een
communist? Nee. Toch schreeuwen
die mensen buiten, dat de regering
communistisch is. Die mensen bui
ten, zeg ik zijn kippen zonder kop."
In deze gespannen sfeer werd het
proces voortgezet tegen kolonel
Oentoeng, die op 30 september vorig
jaar de communistische coup inzet
te met een overval op een aantal
generaals, vrienden van de thans
uitgerangeerde generaal Nasoetion.
Aanvankelijk had Oentoeng ont
kend iets met de moord op zes ge
neraals, die door muiters werden
omgebracht, te maken te hebben
maar later kwam hij hierop terug
en bekende, dat zijn bevel de gene
raals „weg te voeren" ook had be
tekend „hen te doden".
Oentoeng zei ook, dat Soekarno
de „revolutionaire raad" van de
communistische opstandelingen had
laten voortbestaan naast zijn eigen
regering maar de raad iedere uit
voerende functie had ontzegt. Hij
Oentoeng verklaarde tevens, dat
hij de opstand had geleid vanaf de
luchtbasis Halim bij Djakarta, van
uit de werkkamer van generaal
Dhani; dit is 'n van de ministers die
door Soekarno werden beëdigd.
Dr Kwame Nkroemah (59), de
sterke man van Ghana, is aan de
kant gezet. Glimlachend in dictato
riaal zelfbewustzijn stapte hij in Pe
king uit het vliegtuig om met de
communistische-Chinese leiders te
praten over de oorlog in Vietnam.
Hij wist op dat moment nog niet,
dat hij een man zonder macht was.
Legereenheden onder aanvoering
van overste E. K. Kotoka hadden in
de Ghanese hoofdstad Accra van
zijn afwezigheid gebruik gemaakt
om de macht over te nemen en de
president af te zetten. Leger en
volk staan achter hem.
Bij de algemene beschouwingen
bij gelegenheid van de behandeling
der gemeentebegroting 1966 is o.m.
ter sprake gekomen het instellen
van een doorstromingsfonds ter be
vordering van de voorziening in de
huisvesting van degenen, die hun
woonruimte verlaten om een ande
re, aan de omstandigheden van het
gezin meer aangepaste woonruimte
in gebruik te nemen. Opgemerkt
zij, dat deze materie voor de ge
meente Waalwijk geen novum is,
want bij besluit van 31 oktober '63
werd vastgesteld een verordening,
regelende een tegemoetkoming bij
opschuiving van bewoners vanuit
woningen met lagere huren naar
woningen met hogere huren, welke
verordening nog steeds van kracht
is.
De nieuwe woningwet, in werking
getreden op 1 augustus 1965, biedt
evenwel nieuwe financiële moge
lijkheden. In het kader van bedoel
de doorstroming zijn ter uitvoering
van de genoemde wet twee op el
kaar aansluitende regelingen tot
stand gekomen, te weten het „Ko
ninklijk Besluit geldelijke steun
volkshuisvesting" en de ministeriële
„Beschikking geldelijke steun door
stroming". Kort samengevat, komen
deze regelingen op het volgende
neer.
Er kunnen, ter bevordering van
de doorstroming, aan gemeenten
rijksbijdragen ineens worden ver
strekt ter tegemoetkoming in de
kosten van voorziening in de huis
vesting van hen, die hun woon
ruimte verlaten om andere, aan de
omstandigheden van hun gezin meer
aangepaste, woonruimte in gebruik
te nemen. Deze bijdragen ineens
worden verstrekt onder voorwaar
de, dat de gemeente deze stort in
een fonds, waaruit de gemeente aan
bedoelde bewoners periodieke bij
dragen ineens kan verstrekken. Een
aanvrage voor de rijksbijdrage moet
jaarlijks vóór 1 april bij de minis
ter worden ingediend. Daarnaast
dient telken jare door de gemeente
een beredeneerd verslag met be
trekking tot de bijdragen uit het
fonds aan de minister te worden
gezonden. De rijksbijdrage ineens
iWWWAWiiWWW/AW
bedraagt 50,per woning of
wooneenheid in een verzorgingste
huis voor bejaarden, gereedgeko
men in het jaar voorafgaande aan
dat van de aanvrage aan de minis
ter, vermeerderd met 0,50 per in
woner van de gemeente naar de
toestand per 31 december van dat
jaar. Zou Waalwijk vóór 1 april a.s.
een aanvrage bij de minister indie
nen, dan zou aanspraak gemaakt
kunnen worden op respectievelijk
de volgende bedragen:
a. 460 (woningen) x 50,
23.000,—
b. 21010 (inwoners) x 0,50
10.505,—
Een goed verloop van het door
stromingsproces achten B. en W.
vooral om twee redenen van groot
belang. In de eerste plaats bevor
dert de doorstroming een zodanig
gebruik van de reeds aanwezige
woningvoorraad, dat de daarin ge
legen mogelijkheden ook inderdaad
tot hun recht komen. Daarnaast
echter blijkt alleen bij een goede
werking van het doorstromingspro
ces welk assortiment woningen er
j bijgebouwd moet worden om in dié
i behoeften te voorzien, die door de
bestaande voorraad niet bevredigd
kunnen worden. Behalve aan het
tot stand doen komen van een aan-
trekkelijke nieuwbouw, denken B.
en W. in dit verband in het bijzon
der aan een doelbewust op de door-
I stroming gericht woonruimtebeleid.
De gemeente kan naast de rijks-
bijdrage ook zelf bijdragen in het
j fonds storten. Aangezien dit geen
eis is, willen B. en W. beter eerst
i de ontwikkelingen van de plaatse-
I lijke doorstroming afwachten.
Op grond van bovenstaande, stel
len B. en W. voor tot het instellen
van een zgn. „doorstromingsfonds"
te besluiten, opdat reeds vóór 1
april a.s. een aanvrage bij de minis
ter om de uitkering-ineens kan
worden ingediend. Tevens stellen zij
voor, een verordening vast te stel
len, regelende de wijze waarop, als
mede de mogelijkheden en de mate
waarin gemeentelijke financiële bij
dragen kunnen worden verleend.
Deze verordening komt in de plaats
van de bestaande regeling van 31
oktober 1963.
Bij het ontwerpen van de nieuwe
regeling hebben B. en W. de be
staande verordening als leidraad ge
nomen.
Met het oog op de in het voor
uitzicht gestelde rijksbijdrage, zijn
de verhuisvergoedingen aanzienlijk
verhoogd. Bovendien hebben B. en
W. het van groot belang geacht twee
nieuwe vergoedingsvormen op te
nemen, nl. een vergoeding voor de
transportkosten van de inboedel en
voor de wederinrichtingskosten van
de te betrekken woning. Dit zijn
toch wel de stereotiepe kosten voor
elke verhuizing. Het komt B. en W.
voor, dat deze hogere en meerdere
vergoedingen een behoorlijke prik
kel kunnen zijn om te verhuizen.
Voor een paar honderd gulden ver
huist men nu eenmaal niet of nau
welijks.
De belangrijkste afwijkingen ten
opzichte van de bestaande regeling
zijn:
a. het bestaande maximale huur
bedrag van een „goedkope woning"
van 70,is in verband met de al
gemene huurverhogingen van 1 sep
tember 1964 en 1 januari 1966 naar
evenredigheid opgetrokken tot op
90,—;
b. naast het element: verhuizen
van een goedkope (huur) woning
naar een duurdere woning, is thans
opgenomen de mogelijkheid van
verhuizen vanuit een te grote naar
een kleinere woning. Het is on
doenlijk gebleken om voor dit nieu
we element algemene normen te
stellen. De gezinsgrootte, de uitbrei
dingsmogelijkheden van een gezin,
de woninggrootte en het aantal ver
trekken zijn hier voorname factoren
welke in hun samenhang telkens in
cidenteel bekeken moeten worden.
Het ligt hier niet zo eenvoudig als
bij het huurverschil, dat wèl ergens
concreet begrensd kan worden;
c. het minimale huurbedrag van
60,voor een „duurdere woning"
en het huurverschil van 10,zijn
naar rato opgetrokken tot op res
pectievelijk 75,en 15,
d. De huurvergoedingstermijn
van 24 maanden is verlengd tot 30
maanden. De minimum- en maxi
mum huurvergoedingsbedragen van
resp. 300,en 600,zijn ver
hoogd tot resp. 560.en 1.120.-
Bovendien zijn de twee hierboven-
genoemde nieuwe vergoedingen in
gevoerd.
De transportkosten zullen volledig
worden vergoed, terwijl voor de
wederinrichtingskosten een vast be
drag van 500,is aangehouden.
Totaal te storten in het
(doorstromings) fonds f 33.505,
De minister heeft een beroep op
de gemeentebesturen gedaan om aan
bedoelde doorstroming mede te wer
ken.
B. en W. achten het dan ook van
groot belang, dat op enigerlei wijze
wordt bijgedragen in de kosten, die
deze doorstroming met zich bren
gen, te meer, daar de gemeente nu
door middel van rijksbijdragen be
ter dan voorheen het geval was,
daartoe in staat wordt gesteld. In
vele gevallen zullen financiële te
gemoetkomingen een welkome en
wellicht zelfs noodzakelijke prikkel
zijn voor een gezin om er toe over
te gaan voor zichzelf een betere
huisvesting te verwerven en daar
door hun goedkope of voor 't eigen
gezin te groot geworden woning
voor een ander vrij te maken.
De door de raad van Waalwijk
vastgestelde verordening, als be
doeld in artikel 4 van de bioscoop
wet, bepaalt o.m., dat in het open
baar uitsluitend de film en de af
beeldingen ter reclame voor films
zullen worden vertoond, welke aan
nakeuring zijn onderworpen; en ten
bewijze daarvan van door burge
meester en wethouders nader aan
te wijzen kenmerken zijn voorzien
en dat de nakeuring zal geschieden
door of namens burgemeester en
wethouders.
In 1923 werd op initiatief van eni
ge burgemeesters van Noord-Bra
bantse en Limburgse gemeenten op
gericht de „Vereniging van Noord-
Brabantse en Limburgse gemeen
ten voor gemeenschappelijke film
keuring. De vereniging stelde zich
ten doel, de keuring van in bij de
vereniging aangesloten gemeenten,
waaronder ook de gemeente Waal
wijk, in het openbaar te vertonen
film.
Na de invoering in 1928 van de
bioscoopwet, is de genoemde ver
eniging zich bezig gaan houden met
de nakeuring van films.
Hoewel in deze gemeente de na
keuring formeel ter regeling aan 't
college van B. en W. is opgedragen,
is de gang van zaken deze, dat B.
en W. in dit opzicht volledig con
formeren aan de uitspraken van het
keuringsbureau van de vereniging,
die sinds 1946 is genaamd „Vereni
ging van Nederlandse Gemeenten
voor gemeenschappelijke filmkeu
ring op katholieke grondslag".
Zoals bekend, is de vraag of het
huidige herkeuringssysteem wel aan
de eisen van deze tijd voldoet, reeds
geruime tijd in verschillende ge
meenten en ook in de genoemde
vereniging zelf aan de orde.
Dit beraad heeft tot gevolg gehad,
dat onlangs en ook eerder een aan
tal gemeenten het lidmaatschap van
de vereniging heeft beëindigd. Daar
toe behoren o.m. de gemeenten
Eindhoven, Venlo en Roosendaal.
Bij de behandeling van de ge
meentebegroting 1966, heeft ook de
Katholieke Unie aangedrongen op 't
nemen van de nodige stappen in
deze. Daarbij werd gesteld, dat de
verantwoordelijkheid voor het film
bezoek van de jeugd een primaire
verantwoordelijkheid voor de ou
ders is en dat de overheid hier niet
aanvullend behoeft op te treden,
zeker niet als aanzienlijke minder
heden van onze bevolking een spe
cifiek katholieke beoordeling krij
gen opgedrongen.
Over dit vraagstuk is door prof.
dr. A. A. Ariëns van het philosophi-
cum „Dijnselburg", voorzitter van
de Katholieke Filmaktie (K.F.A.),
in samenwerking met dr. G. L. Ei
sen, burgemeester van Goirle, een
nota uitgebracht, getiteld „De plaats
van de gemeente met betrekking tot
het toezicht op bioscoopvoorstellin
gen". Deze nota is aan de orde ge
steld in een algemene ledenverga
dering van de Vereniging van Ne
derlandse gemeenten voor gemeen
schappelijke filmkeuring op katho
lieke grondslag, gehouden op 23 fe
bruari 1965. De belangrijkste over
wegingen, die in de discussie van