wAalwiikse en L\nc,sTRAAtse couraiu
Steeds meer mensen zoeken
ontspanning op het water
Paashaas
De nieuwe haven open
de kinderen niet teleur
Langoor
stelde
LUXE WATERTOERISME
Het jacht voorzien
van alle gemakken
Uitgerust met
telefoon, bar en
ijskast
BEL APPELS WAALWIJK 04160-4031
van <~Yï[ierlo
„American-Stores"
Leder, Schoenen, Textiel
Bij mist
Eerste fase
De bar
Eger-
lirijfmachines
Zakstofzuiger
Werk genoeg
SPECIALE LAGE LUCHTVRACHTTARIEVEN
^^cluóieve
fleren kleding
v'i V'
WAALWIJK
VRIJDAG 8 APRIL 1966
87e JAARGANG No. 27
tcho VAn het Zuióen
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tieten
Hoofdredacteur JAN TIF.T .UN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2x per week
Abonnement
p. week (0,26 -f 2 ct. inc.k.) f 0,28
p. mnd. (1,10 10 ct. inc.k.) 1,20
p. kwrt. (3,25 10 ct. inc.k.) 3,35
p. kwrt. p.post 3,70 by girobetaling
(bij incasso p. postkwit. 60ct extra)
Losse nummers 20 cent.
Advertentieprijs: 13 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Opgericht 1878
Bureaux Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8, tel. 04167 - 2002
Telegram-adres„ECHO"
Met het voorjaar is ook de tijd voor de watersport weer aangebroken.
In de jachthavens heerst een ongekende drukte, want dank zij de
welvaart hebben heel wat mensen de beschikking over een klein of
groter bootje. En wie nog geen scheepje bezit, bezoekt de grote 'water
sporttentoonstelling om zich te verlustigen aan al het drijvend schoons
dat daar blank en blinkend de geneugten van een aantal vrije dagen
op onze binnewateren oproept. Naast kano's, zeilboten en jachten vin
den we er echter nog ontelbare accessoires die hun beurt een enorme
aantrekkingskracht uitoefenen op de ervaren watertoeristen, omdat
er nog zoveel practische attributen bestaan die „onmisbaar" zijn aan
boord.
Het was de dag voor pasen. De
zonnestralen speelden krijgertje
door de bladeren van de bomen en
in het grote bos was het een druk
te van belang. Op een open plek
midden in het bos maakten de ha-
zenkinderen plezier. Ze waren alle
door de oude hazen verzamelde eie
ren mooi aan het schilderen en
morgenochtend, eerste paasdag,
moest Langoor ze in een mandje op
zijn rug meenemen naar de men
sen en ze verstoppen in de huizen
en in de tuinen. De mensenkinderen
zouden dan, wanneer zij wakker
werden, gaan zoeken. Dat was elk
jaar zo geweest. Langoor beloofde
zijn best te zullen doen en toen al
le eieren klaar waren mocht hij van
zijn ouders nog even met z'n
vriendjes in het bos spelen.
Ze dwaalden ver af. Toen het
flink donker werd, besloten zij naar
huis te gaan. Zij gaven elkaar een
poot en toen ging ieder naar zijn
eigen huis. Langoor hipte vrolijk
voort. Maar wat was dat? In de
verte zag hij een helder scherp
licht. Eerst dacht hij dat het de zon
was, maar dat kon niet, want het
was nacht. Nieuwgierig als hij was,
hipte hij op het licht af en toen zat
hij er ineens midden in.
Verbaasd bleef Langoor zitten.
Plotseling klonk er een harde knal.
Langoor schrok verschrikkelijk en
zette het op een lopen. Nu begreep
hij wat er aan de hand was: het
waren boze mensen, die 's nachts
jacht maken op hazen. Gelukkig
was hij niet geraakt. Snel schoot
hij onder wat lage struiken, maar
auwat was dat nu weer? Au!
Er zat iets om zijn nek en dat
kneep zijn keel dicht. Wanhopig
rukte Langoor om los te komen,
maar in plaats daarvan ging de
strik heo langer hoe strakker zit
ten. In doodsangst wentelde Lang
oor, hangende aan de strik, door 't
mulle zand onder de struikjes. Zijn
ogen stonden groot en wild in zijn
kopje. Hij had het benauwd en
vocht voor zjjn leven.
Daar klonken zachte stappen op
het mos. Wie kwam daar aan? Was
het de stroper, die ook op hem ge
schoten had? Tussen de struiken
verscheen een man, met een klein
groen hoedje op en een geweer
over de schouder. Het was de jacht
opziener. Hij was de vriend van al
le dieren in het bos en waakte over
hen als een vader. Iedere nacht
was hij op stap in het grote bos en
probeerde de stropers te pakken te
krijgen. Ook deze avond zat hij
het diertje weer op de grond.
Toen Langoor weer een beetje
bijgekomen was, hipte hij wat in
het rond en keek de jachtopziener
eens aan. Toen klonk er weer een
harde knal. Langoor schrok vrese
lijk en zette het weer op een lopen.
Budkes schold en ogenblikkelijk
liep hij met zacht Verende stappen
in de richting van waar het schot
geklonken had. Langoor rende nu
meteen naar huis. Het was al laat
en morgenvroeg moesten de paas-
„Van de paashaas!" De stroper slik
te moeilijk. Hij had op een haas ge
jaagd, die nacht, maar het dier was
hem ontsnapt. Óch wat, een paas
haas bestaat toch niet. Maar die
eieren. waar kwamen die dan
vandaan?
De paashaas keerde welgemoed
terug naar zijn leger. Ook dit jaar
had hij zijn taak volbracht. Geen
mensenkind behoefde te weten, dat
één boze man bijna het hele paas
feest onmogelijk had gemaakt.
De rasechte amateurs moeten van
al dat moderne gerief niet veel
hebben, maar hoe gemakkelijk is 't
niet over 'n luxueus ingericht jacht
te beschikken dat al varende tele
foonverbinding met een auto of 'n
post op de vastfe wal kan onderhou
den? En hoeveel zuchten worden er
niet geslaakt als een rank schuitje
weer aan de grond loopt, omdat er
geen dieptemeter aanwezig is
Wij hebben ons daarom eens, om
geven door alle mogelijke luxe en
nuttige verbindings- en navigatie-
apparatuur, over de plassen laten
varen. En zelden hebben wij een
heerlijker dag beleefd dan deze.
„Hallo Ipps, hier auto één, waar
zitten jullie?" klinkt er opeens uit
de telefoonhoorn bij de bar in de
kajuit van het prachtige motorjacht,
door eigen ideeën van de bezitter
en zijn vindingrijke knutselbrein
omgebouwd is in een technisch
wonderscheepje.
„Hier dé Ipps, wij koersen noord
noord-west ter hoogte van het Zui
dereiland. Heb je de proviand bij
je?" vraagt mevrouw, met een fles
boven een glas. „Ja Ipps, alles in
geslagen. Rijden naar de pont bij 't
zij kanaal, daar is een aanlegsteiger.
Wanneer kun je daar zijn?" klinkt
de rustige stem.
Onze gastvrouw vraagt het haar
man aan het roer. Deze kijkt Op de
waterkaart en zijn vele instrumen
ten en geeft de tijd op. Heel snel
ie de afspraak gemaakt. En wij bel
len de vaste wal op, om te vertellen
hoe laat we vanavond terug kunnen
zijn. Even later staan we in de
stuurhut.
Daar wordt juist gepeild of de
koers goed is. Met een modern ap
paraatje van Pye worden de con
stante navigatieseinen opgevangen
die de bakens van het dichtstbij
zijnde vliegveld uitzenden en waar
van de positie op de kaart is aan
getekend. Bij afwijking van de juis
te koers verandert het signaal en
kan op het gehoor worden bijge
stuurd, zelfs in de dikste mist.
De dieptemeter verkent intussen
de bodem van de plas en vertelt
ons, dat er nog geen reden is een
andere vaargeul op te zoeken. We
kunnen zelfs nog dichter langs het
eiland varen. Een autoradio wordt
even aangezet voor de nieuwsbe
richten. Om ons heen kabbelen de
zonovergoten golfjes.
We zien natuurlijk naast de nor
male instrumenten nog een nieuwe
snelheidsmeter, het modernste kom
pas en voor mogelijke regenval de
elektrische ruitenwissers op de ra
men. Ook radar wordt tegenwoor
dig aan boord van schepen een nor
maal gebruiksapparaat. Een rond
cirkelende lichtstraal geeft op een
rond fluoreserend venster precies
de obstakels weer, die een draaien-
WAALWIJKHet was maandag
een historische dag voor de gemeen
te Waalwijk. Op die dag voeren
n.l. twee schepen door de nieuwe
sluis. De eerste twee van een reeks,
die, naar de gemeente hoopt, groot
zal zijn. Feestelijk vertoon bleef bij
de doorvaart van deze twee sche
pen echter achterwege. Wij waren
aanwezig toen het schip van de
Gebroeders van der Linde door de
sluis kwam. Dit schip vervoerde
een vracht melkpoeder voor de Fa.
Appels uit Waalwijk.
Wanneer een schip de sluis is ge
passeerd betekent dit niet dat er
een vrije doorvaart naar de haven
is. Hoewel de zandzuigers op volle
kracht hebben gezogen zijn er nog
maar twee smalle verbindingen
met de oude haven tot stand ge
bracht. Binnen niet al te lange tijd
hoopt men de verbindingen op de
vereiste breedte te hebben. Hierbij
komt nog een andere handicap. Een
constant waterpeil in de haven is
nog niet mogelijk. Dat is pas moge
lijk als de oude binnenhavenarm,
ten westen van de nieuwe sluis,
wordt afgesloten.
De eerste fase van het havenplan
begon reeds in 1958. In dat jaar
voteerde de gemeenteraad van
Waalwijk de eerste kredieten voor
de .realisering van het havenplan.
eieren al bij de mensen zijn.
Nog moe en ellendig bereikte
Langoor zijn ouderlijk huis. Dat gaf
een opschudding, toen hij alles ver
telde. „Je kunt mij nog meer ver
tellen", bromde vader, „Maar jij
gaat die mensen geen eieren bren
gen dit jaar. Ze zouden je nog lie
ver opeten dan je te bedanken voor
al die moeite".
Maar daar wilde de paashaas niet
van horen. Stel je voor, morgen
was het Pasen en zouden de kin
deren dan geen eieren mogen vin
den? Alle jongens en meisjes reken
den er op met gekleurde eieren te
kunnen spelen, er waren al wed
strijden georganiseerd in eieren tik
ken en heel wat kinderen hadden
best trek in zo'n smakelijk eitje.
Langoor dorst best naar de mensen
toe te gaan, want op paasdag wa
ren er alleen goede mensen.
En hoe vader haas ook praatte,
Langoor waagde het er op, bond de
mand met geverfde eieren op de
rug en strompelde zo goed en zo
kwaad als het ging met zijn pijn
lijke nek naar de mensen. Overal
verstopte hij de eieren. Soms legde
hij ze gewoon in de schalen, omdat
hij zo erg moe was, maar geen huis
sloeg hij over.
Die ochtend ontwaakten ook de
kindeern van de stroper. „Hoera, 't
is Pasen!", riepen ze toen ze wak
ker werden. Overal gingen ze zoe
ken en ja hoor, ze vonden een gro
te kom vol mooi gekleurde eieren.
„Vader, kijk eens wat we gevonden
hebben!" zo kwamen ze bij zijn bed.
de antenne in de mast in een kring
om 't voortklievend vaartuig elek
tronisch aftast.
„En hebt U dit allemaal zelf ge
monteerd?" vragen wij verbaasd
aan de heer De Graaf. „Ingebouwd"
verbetert hij. „Maar dat gaf wel
eens problemen. In een schip is
geen enkel vlak helemaal recht.
Kijk eens in dit kombuisje. Daar
moest een ijskast in en een gasstel
en een plafond met elektrisch licht,
maar alleen zo'n klein plafonnetje
kost al hoofdbrekens omdat het aan
alle kanten gebogen randen heeft.
En wil je het goed doen, dan moet
het allemaal precies sluiten.
De bar ziet er bijzonder gezellig
uit. In grote laden, die bij de dei
ning niet vanzelf kunnen open
schuiven, staan de vele flessen in
uitgespaarde openingen en de gla
zen op veilige rekjes. Zowel de be
drading als apparatuur is zoveel
mogelijk weggewerkt, zodat alleen
de bedieningspanelen van mobilo
foon en radio zichtbaar zijn. En die
toestellen vergen niet eens veel van
de accu's. Er zijn 12- en 24-volts
modellen met een gering stroom
verbruik van 300 milli-ampère bij
ontvangststand, terwijl de mobilo
foon „Hamble" in de stand „stand
bye" (gereed voor antwoorden) 2,5
en tijdens het spreken (stand zen
den) 8,5 a verbruikt. Deze kleinere
uitgave van Pye vergt nog minder
IGerev. vanaf 65,
Half jaar garantie.
Gratis schrift, type-cursus
Telefoonstraat 33 - Tel. 31748 I
TILBURG
en heeft toch een ongekend groot
bereik tot ver om de plassen.
We zien een zaklantaarn liggen,
maar mevrouw De Graaf draait
hem om en het is opeens een ven
tilator die de sigarenrook wegblaast,
en als zij ons bordje van de bitter
garnituur wegneemt, heeft ze er
met één handgreep een tafelstof-
zuigertje van getoverd, dat de
kruimeltjes opslurpt van tafel.
Dit schip zit vol verrassingen
Als de trotse eigenaar een leeg
bierblikje achter zich in het kiel
zog heeft geworpen, neemt hij plots
een luchtbuks uit een onzichtbare
kast en schiet een kogel van be
hoorlijke afstand dwars door het
metaal, dat onrustig op de golfslag
dobbert.
Hoeveel boten varen er nog rond
zónder toilet en met een primitief
keteltje drinkwater? De eerste de
beste watersport-tentoonstelling
toont ook u dat het anders kan. U
kunt zelf televisie installeren of in
draagbare apparatuur meenemen
tijdens de vakantie. Precies op tijd
staan we weer op de aanlegsteiger.
De mobolifoonpost van het haven
tje heeft de gehele route kunnen
volgen. En onze auto staat klaar.
Een jaar later werd krediet uit
getrokken voor de bouw van de
schutsluis. Met de bouw werd ech
ter pas in 1963 begonnen. Rond de
haven komt een industrieterrein
van 54 ha. Het is mogelijk, indien
daar behoefte toe ontstaat, deze ter
reinen uit te breiden.
Voorlopig heeft men echter werk
genoeg met het opspuiten van het
industrieterrein, het aanleggen van
wegen in dit gebied en met de ha-
venaccomodaties verder aan te pas
sen. Er zal een nieuwe brug moe
ten worden gebouwd, ten westen
van de brug over de sluis, over de
dode arm van de oude binnenhaven.
Binnenvaartschepen tot duizend
ton en kustvaarders tot 250 brt.
kunnen door de nieuwe sluis de
haven bereiken. De schutlengte is
90 meter, de schutbreedte 9 meter.
Dat de haven een belangrijke
aanwinst is blijkt wel uit het feit
dat voorheen slechts schepen tot
200 ton de haven konden binnenva
ren.
Bij de foto:
Het schip van de Gebr. van der
Linde vaart door de nieuwe sluis.
Op de sluisdeuren (rechts) kijken
toe v.r.n.l. de heren Jan Appels,
Van Rijn, Wim Appels en De
Bruin, van de Fa. Appels.
Het schip vervoerde een lading
melkpoeder voor dit Waalwijkse
transportbedrijf.
uitgeput viel hij in het zand. Zijn
lijfje trilde en hij hijgde.
Hij moest los! Vannacht moest hij
de eieren schilderen voor de men
senkinderen. Als hij zou sterven in
de strik zouden de kinderen morgen
voor niets eieren zoeken. Zij zou
den niet begrijpen waarom de
paashaas er dit jaar niet geweest
was en waarom ze geen eieren von
den. Met dubbele moed zette Lang
oor de strijd voort, maar het lukte
niet. Hij had geen kracht meer en
weer achter de stropers aan en het
schot, dat zij op Langoor hadden
afgevuurd, had hen verraden. De
jachtopziener wist nu precies waar
hij moest zoeken. Plotseling stootte
hij met zijn voet op iets zachts. Hij
bukte zich en vond Langoor die bij
na gestikt was in de strik. Snel
maakte hij de paarhaas los en voor
zichtig betastte hij het diertje om
te zien of het nog leefde. Ja, geluk
kig er kwam weer beweging in en
zachtjes zette jachtopziener Burkes
